장음표시 사용
201쪽
tempore conserv. Cap. X. r 8 I
soluunt praeterea onera Spiritualia suae Relp. ut dicitur cap. Ad vestra de cohab. Cleric. ac Mulier. a non ergo alijs grauentur.3 Demum oculos coniiciant laici in commoda non spiritualia tantum, sed temporalia, quae ab Ecclesiasticis percipiunt, & videbunt equissimum esse, ut pro ijs aliquid maioris oneris sustineant, quam forte lustinerent si Ecclesiastici ex vestrae Sanistitatis consensu oneribus a Principe Laico impositis subiacerent. 6 Conimoda vero perpendere poterunt, primo , animaduertentes a multis Ecclesia sticis multa suppe, . ditari Parentibus, Cognatis, Assi albus, Fratribus, Sororibus , eorumq: filijs , quos non raro domi alunt, cumq. id multis accidat, non exigua est laicorum utilitas. Secundo idem perpendere poterunt ex
eo, quod si multi Ecclesiastici, Regulares praesertim,
tum viri; tum taminae laicorum statum an issent, bivia sua patrimonialia retinui sient, atq; adeo minus laute quam plurimi laici viverent, quam nunc vivant. Tertio illud etiam perpendant laici, quod emolumeis tum ipsorum est magnunx, nempe se facilius hon cres, tum militares, tum ciuiles j .dcfrequentius , si temporales ij sint , seu detenuina tot temporis spatio reoncedantur, , in Rep. consequi, vel posse consequi, quibus annua lucra sunt annexa et Nam si taclesiasti ei in laicali statu permansissent, plures essent, qui cos honores ambirent , quam plurimi enitu eorum r, qui nunc Deo se dicarunt , illos expetere ut , procuram rent, & valdo probabiliteriansequerentur ciam non, pauci Ecclesiastici habiliores appareanta deos honores, quam multi laici, qui illos obtinuere. Grauant ergo immerito laici, aut grauanda esse contendunt Ecclesiasticorum bona, cum multas ab Ecclesi
202쪽
Ecclesiasticis utilitates consequantur in dies, de sint in posterum consecuturi, quas amittent profecto si imminutis reditibus cogentur Ecclesiastici parcere sumptibus pro ipsis laicis , vel a statu Ecclesiasti aeo suscipiendo abstinebunt eorum filij , si exiguos esse reditus Ecclesiasticos animaduertent, ac labores pro ijs exantiandos multos esse ; aut Religiosorum monasteria multos i Regulari vita excludent, .cumuonii abeant reditus ad eos alendos sufficientes. Et si Sanctitas vestra et uberet nunc Moniales non reiscipi ad Regularem professionem, nisi cum dote ad connubium temporale suffciente, vel ad Cognatirum domos redire illas, quq a Monasteriis lassicientia ad victum, & vestitum non recipiunt , silerent profecto laici, grauiora enim hinc incommoda semtirent, quam ali exemptione Ecclesiasticorum sentiant: &haec augerentur, si iuberet etiam. Sanetutas vestranullum admitti ad Religionem, ni secum ferret paternae haereditatis portiouem,ad se spectan.tem, aut tantam saltem partem, quanta conuenien
ii vicini satis esset futura; de si hanc laicis optionem damit, ut vel Ecclesiasticorum exemptio auferretur, vel ad monasteria haeieditates deferrentnssicumq,re- ligiosam vitam amplecterentur, malunt profecto exepta esse bona Ecclesiastica,qua alia in monasteria tras ferri, cum maius ex hoc ipsis incommodum esseti futurum, quam ex illo, breui enim familiae adpa pertatem redigerentur,. si quoties . aliquis Regulari vitae se dedicat, toties bosorum laicorum portio e , set minuenda . Cum ergo multa commoda non soluspiritualia, sed & temporalia in Laicos ab Ecclesiasticis proueniant, non inuiti tolerent se aliquanto amplius erauari, ut Ecclesiasticorum exemptio in
203쪽
illarum utililitatem magnam redundans conseruetur. 8 Hic Oratore Ecclesiasticu Summo Pontifici emposuisse fingamus , quae a laicis. non sunt soluta . Quid ergo mirum , si Summus Pontifex nihil inno.uandum censuit , nec laicorum petitioni obsecundandum esse e Essicacissima sunt allata argumenta qui facile Summo Pontifici in mentem venire potuerunt, cum. ostendant laicorum facultiates posse neo cessitati Reip prouidere , si superflui sumptus auferantur; ac necessitatem si qua est , non prouenire ob bellorum necessarios sumptus , sed ob defeetum iustitit tum in refignanda quorundam rapacitate,tum in tributorum a potentioribus nagata solutione, tum in inepta redituum. Principis , & vestigalium distributione, tum in militum peroppida non aequa dia uisione, &eorumdem in ijs nori seruata militari diasciplina: atq; etiam ob stipendia pluribus, quam opus fit, data, & aliquibus etiam ampliora, quam haec tempora exigant, &praesertim ijs , quos vocant Pia , Ee morte, cui iniustitiae , cum opportunum remedium
adhiberi possit, nec adhibeatur, non debent ob alivetrum peccata puniri Ecclesiastici per onerum solutionei
Cumq; eadein argumenta probarint exiguum esse subsidium , quod ab Ecclesiasticis Respia habitura sit, si
onera soluant , & Ecclesiastica bona non esse ad ale dos Ecclesiasticos sufficientia , si centum: aureorum: cuiq; portio assignetur pro vietu, vestitu , rebusque ad sacrificia necessarijs ac demum cum eadem ost derint aliorum priuilegia seruari, ideo aequum esse ut etiam Ecclesiasticorum conseruentur; reditus Ecliclesiasticos non satis futuros decenti Ecclesiastic rum sustentationi, aut Pauperum alimentis, si on ribus grauentur, dc in laicorum . utilitatem multa redundare.
204쪽
redundare ex Ecclesiasticis reditibus, &ab. ipsis Ee clesiasticis personis non spiritualem tantum, sed &temporalem, Non potest de iniustitia coargui Suniamus Pontifex si laicorum petitis non respondit, atq;adeo asserere ipsi non possunt, se iusta petijsse, atq.
iniuste negata esse, censeriq: idcirco concessa, imo contrarium potius concludendum , nempe iustifi inas habuisse rationes Summum Pontificem non coacedendi petita, proptera haec nec iusta fuisse, nec iniuste negata. Illium; argumenti, qui iniuste negat, concedit , sed Papa iniuste negat onera Ecclesiasticis bonis imponi, ergo concedit, minorem omnino esse falsam.s Meminerint etiam Christiani Principes, ac Ma gistratus apud Sarracenos fuisse Monachos la tribuis; tis exemptos, ut narrat Philippus Domiti icanus apud x. ., i, lodoricum Raynaldum , a atq; adeo ignominiae futu-
l. aia. Chr. rum ipsis, si vinci se reuerentia erga Ecclesiasticaei I R''Z' personas permittant ab alienis a Christiana Religione. Apud Romanos etiam indemnes a tributis, & . vectigalibus fuisse Deorum cultui dicatos, imo desumptus ab aerario publico accepisse narrat Dion Psius Halicarnasilaus i. a. hist. Notum etiam est quod Pharao cum Aegyptus sacerdotibiis egit in commuia ni calamitate ex sacra Genesi c. T. 2 a. quibus nota solum seruatae sunt possessionesi inmunes, dccibaria,' sed etiata data ex horreis publicii.
205쪽
Rationes aliquae laicorum expendunt tur, quibus grauanda esse bona
s. r. Prima ratio ducta a grati animi significatione
a Primaristopro Lucis .a Et responis are admittitur si dua conditiones ad sint, Prima ut Papa consentiat.i Secunda conditis,ut non irisu iur ad Ecclesiastici flatus decentiam conuenientia. Moaasteria adinviam sunt redacta, quia coguntur
s Etiam alv Ecclesiastici non regulares multa patiuntur. Non omniabam Eeclesiastica a tactiprouenerunt Nobis, inquiunt primo, laici, maioribusq; nostris Ecclesiasticorum bona prouenere, non debent ergo Ecclesiastici moleste ferre , si aliquod illis onus imponatur , ut nos ab intolerandis oneribus aliquantisper tubleu mur , id enim grati animi significatio exposcit. a Si de glati animi significatione tantummodo agitur , & hqc, ut ad belli onera concurram Ecclesiam stici exigit , non recusant, 'libenterq; praestabunt quaecumqs gratus animus postulat s Duq tamen adesse debent conditiones . Prima est, ut iuxta Ecclesiasticat' leges fieri consentiat Summul. et . Aa Pom
206쪽
Pontifex , & si forte in hoc Ecclesiastici peccent .suaeqi desint obligationi ab, Ecclesiastico Iud sce d 1-mnentur, de corrigantur, non a laicis vi rapiantur co- .rum bona, seu ea contributio, quam deberet gratus
animus,&charitas ipsa tribuere, non enim ex iustutia commutatiua debita est haec contributio, ut ideo possint Iaici sibi ius dicere, suam recuperare , cum aliter ea consequi non possunt. Quod autem ex charitate: & gratitudine debetur ema extremam necessitatem, non potest sine iniustitiae periculo respi, nec sine obligatione ad restitutionem. 3 Seeunda conditio est, ut ea Ecclesiastici non tribuant pro laicorum subsidio, quae ad honestam
sui status conseruationem sunt conuenientia . Laici ipsi , ut concedent, non tenentur a suae honoestae conditionis statu recedere, ut reip. subueniant,
nec sibi victum, & vestitum auferre, ut onera belli sustineantur, multo minus id exigendum est ab Ecclesiasticis, qui magis sunt exempti, & minora. a rep. consequuntur, quam consequantur laici. At si ob onerum solutionem Religiosorum virorum S mulierum Monasteria ad magnam rediguntur inc-piam , nec possunt suis Religiosis, quae ad victum,& vestitum sunt necessaria conferre , & si quam plurimi alij Ecclesiastici non regulares ex bonis Ecdclesiasticis, quae habent, congruentia non habent alimenta , cur ab ipsis petienditur , quod laici ipsi fatentur a se non esse dandum ' Et tamen cum non datur, vi Colonis Ecclesiasticorum, de eorum an alibus, alijsq; rebus facta rapitur; non grati animi significationem, neq; aequitatem spectari id
indicant , sed laicos odio , & inuidia in Ecclesiastic o5 duci , nollent enim , eos quicquam posside
207쪽
re, quod ipsorum laicorum non esset arbitrio subiectum, vellentq; Ecclesiasticos mendicare, &neces iseria ad decentem victum donare , ut ipsimet lamtius possent nutriri. Monasteria vero ob huiusmodi vim , quae alatacis adhibetur in onerum solutione exigenda, ad in piam esse redacta, probatione non eget, cum aper.
tisilinum sit, totq. habeat testes, quot Religiosi, &Moniales in ijs vitam degunt, quibus nec vestes, nec lassicientia cibaria subministrantur, cogunturq. ideo Dei cultum deserere, ut sibi victum quaerant, vel labore manuum, vel alia industriar viare ad id fethradacti sumus, ut multi Religiosi viri patriam des
rere cogantur, ut alibi sustententur, necessario enim eorum numerus est minuendus, neque id tamen satis est ad monasteriorum inopiam subleuandam. Moni
les vero quot occupationibus plerumq. distinentur, ut sibi vietum , vestitumq. comparent e Multaeearumponiam Religiosi vocandi videntur, sed Mercatrimees in Claustro, & sub clausura degentes. Necessi.tas ad id eas impellit, quam necessitatem parit lai, corum , ut ita dicam , saeuitia in exigendis contributionibus a bonis Monasteriorum os Aliorum veto Ecclesiasticorum miseriae satis sunt notae, cum multi nobilibus viris laicis cosantur
adhqrere, ut victum comparent, a quibus non solum sine ulla dignitatis Ecclesiasticae reuerentia tractantur, sed&ad ea munia adhibentur, quo a talicis ipsis praestari iniquum csset. i5 Illud etiam non est silendum , multa quidem a laicis bona esse Ecclesiae donata, multa etiam ab Ecclesiasticis esse profecta , multa etiam Ecclesiarum pecunijs empta esse . Quare non est omnino vehAa et rum
208쪽
rum Ecclesiasticorum bona a laicis omnia proue, nisse.
secunda ducta ab vii late Hele- si icoruma, Ratio deducitur ab multate, quia Iaici dimia
cant pro Ecclesiasticis, & de horum etiam utillitate agitur . e et Responsio Ecclesiasticorum. Dant spiritualia . Laicorum facultates lassiciunt. Non possunt cogi a laicis . Amici milites non tuentur res Ecclesiae. Laici tenentur tueri bona Ecclesiasticorum, &de eorum utilitate agitur, cum ea tuentUr .r Asserunt secundo laici, se pro Ecclesiasticis dimicare , de vitam pro eorum , bonorumq; illorum defensione exponere, aequum idcirco videri, ut Ecclesiastet aliquid contribuant, cum non de publica tantaen causa, sed& de priuata ipsorum Ecclesiasti
a Optima ratio squitati innixa. Dicent tamen E clesiastici primo se pro ea defensione subministrare spiritualia, quae maioris momenti sunt, quam temporalia. Dicent fecundo aequitatem exposcere eam contributionem, si laicorum facultates non sint satis ad belli onera , has vero satis esse, si iustitia a Principis ministris seruetur in onerum , & hospitationis militum, exactionumq; distributione, ut capite superiori Orator Ecclesiasticus apud Pontificem exposuit. Dicent tertio admissuros se ex aequitate t
neri ad aliquod subsidium, at ad istud cogi non solle
209쪽
ab ipsis laicis, sed hos debere ad superiores Ecclvsiasticos confugere , & apud eos conqueri , qui uviderint necessitatem eam adesse, quam praetendunt laici, non negabunt, quod aequitas postulat. Hu usq; vero eam necessitatem non esse extensam ce tum est, cum variq rationes Pontifici Summo sint aia late , probantes tantam necessitatem non adesse , quantam asserunt laici, quaerationes a laicis soluiqnon sunt, nisi forte Alexandri Magni more Gordi num nodum soluentis, vi scilicet, amus, & gladio, contra colonos, & alias res Ecclesiasticorum, quod cum faciunt laici, contra quitatem faciunt, & ad
restitutionem tenentur, cum vi rapiant, quod solum ex squitate, & caritate , debetur extra extremam necessitatem, & contra Sacrorum Canonum decreta. Dicent quarto Amicos milites non tueri campos, via
eas, sata, domos, & alia in ditione, in qua bellum ardet, cum hostis ea, quoties voluit, deuastarit , nullo ab amico exercitu apposito impedimento , quem testati sunt, & testantur praecipui Duces non esse conductum ad camporum, sed ad arcium custodia, nec se Agrorum custodes sed locorum munitoruni Cum ergo praedia non defendantur, quomodo assere re sine mendacio possunt laici, se dimicare pro bonorum Ecclesiasticorum defensione, nam nec bona lateorum defenduntur , nec defendi videntur posse extra munitas Vrbes, &oppida, atq; adeo ad hanc causam immerito petitur contributio, multoq; magis
exigitur vi sine consensu Summi Pontificis,de ipsorum Ecclesiasticorum. Addunt Ecclesiastici la eos non pegnare principaliter pro defensione bonorum Ecclesiecticorum,quq per accidens tuentur,eorum enim prima
intentio e si Arces, se ipsos, & propria bona deseru
210쪽
de re, que si non essent, nec pugnarent, nec stipem dia militibus darent. Quia vero Ecclesiastica bona, vel mixta, vel coniuncta sunt cum laicorum bonis , ideo illa per quamdam consequentiam defendun
s Dicent ultimo Ecclesiastici laic*s esse obligatos suscipere Ecclesiasticorum defensionem, cum Charbias, Religio, & Aequitas postulet, ut temporalia
exponamur pro Dei cultu conseruando, . &pro spiritualibus non amittendis; Hec autem amittentur, &ille non conseruabitur, nisi Ecclesiastici habeant ad victum, & vestitum sussicientia, quorum opera,&labore Diuinus cultus promouetur, & spiritualia populis subministrantur. Quare res laicorum agitur, cum bona ad Dei cultum , de ministrorum Dei aliis mcnta destinata non grauantur: Si enim continuenis tur gratiamina, quq paucis ab hinc annis c*pta sunt, necesse erit multa monastcria, tum monialium, tum regulariam virorum deserta relinquere, deficientibus
reditibus , quibus illi iustentantur, nec satis erit numerum in ijs monasterijs degentium, ut hucus ci actum est, imminuere, quae enim olim centum ,&lius educabant, vix quinquaginta alere possunt,& in dies crescentibus oneribus minuendus est ille numerus; sed opus erit ea deserta,& inhabitata rei in ouere, cum tamen qui in ijs vi uunt, fere omnes si it Rei p. Cives seculares vero Clerici, . ut Parochi,Canonici, & alij pleriq; suum decentem statum conser
uare non poterunt, si cogentur Rei p. contribuere, ut alia, quod enim contribuent,de suo conuenienti viis& vestitu detractum erit. Si verum est quod syndici Ducatus Mediolanensis Gubernatori suo publica scriptura retulerunt singulis annii plura insumi, quam