장음표시 사용
122쪽
Et tercentenas erroribus expleat urbes;
Et secet ad Phrygios vilia membra modos. 6: Blanditiis vult es ne locum Venus ipsa querelis Supplicibus miseris letibus illa favet.
Haec mihi, quae canerem Titio, Deus edidit ore; Sed Titium conjunx haec meminisse vetat.
Hujus currus figura est apud Boissardum T. 3. Antiq. p. 7. alteraque ibidem T. p. 33. Ipsa vero, soluti a jugo leonibus, rabiem
ac furorem incutere credebatur suis ministris , usque dum pondera sibi devellerent acuto silice quae omnia multo elegantissime exsequitur Catullus Carm. 6O.
63. E TER CENTENAS ERRORIBUS X-ΡLEAT URBEs scribe tercentenas, Una Cce.
Quamlibet magnum numerum sic ferme denotabant. Martialis L. a. Epigr. I. Tercentena quidem poteras epigrammata ferre:
Sed uti te ferret, perlegeretque, liber Erant autem hi Galli profligatissimi nebulones, vicatim atque oppidatim stipem emendicantes quales fere Cingari nisi quod Idaeam Matrem circumgestarent , furerent ex imperio, tibicinis Phrygii sono concitati Gallorum flagitia in ministris eae Syriae praepinxit Apule jus L. 8.ω9. Metam. itemque Lucianus, aut si quis alius est scriptor, in Asino.
BRA ODos relicta sentiat sibi membra sine viro, nova mulier, Tibicen ubi canit ho curvo grave calamo. Lactantius L. I. Divin. Instit. C. ar. Ab sogenere sacrorum non minoris insaniae judicanda
iuni publica illa sacra , quorum alia sunt matris deum, in quibus homines suis ipsi trilibilitant amputato enim sexu nec viros se, nec femina faciunt alia Virtutis, quam eamdem Bellonam vocant, c. Ovidius Ibide s 3. Attonitusque seces, ut quos γbeleia mater Incitat, ad Phrygios vilia membra modos. Deque viro Mue nec femina, nec vir, ut Attγs; Ei quatias molli tγ aua rauca manu.
Sed hoc semel neque enim saepius poterat seri Postilla sibi brachia cruentabant fana tici non aliter ac Bellonarii Propertius L. 2. Eleg. 8. p. s. Cur aliquis sacris laniat sua brachia cultris Et Phrygu insanos caeditur ad numero 'Valerius Flaccus L. 3. Argon '. 2 O. Din ma sanguineis famulum bacchata la
Dum volucri quatit asser equo, sisensque fatigat C ricus, ingenti praedae deceptus amore , suetum Phrritas dominam vectare per urbes Oppressit aculo redeuntem ad frena leonem. idem ille Cyzicus suorum segnitiem increpans, uam ira Deae in perniciem actus, p. 23 I. at barbara buxus Si vocet, semotis uti lantia Din m sacris; Tunc ensis placeatque furor modo tela sacerdos
Porrigat, oi usa sanguis exuberet ira. utrosque complectitur praeclarissimus poeta L. 7. 3s Qualis ubi attonitos mosae Phrrias anna
Matrisba, vel exsectos lacerat Bellona comatos.
Sed Gallos Matris Deum, praeter lacertos, etiam linguam ex dentibus exsertam sibi quem que concidisse tradit in Asino Lucianus. 6s. BLANDITIs c. dicamus verum , quamlibet inviti. Scaliger haec corruperat. tam perplexe loqui, non erat simplicitatis Albianae non etiam candoris urbani illa ae. tate, qua sermo Latinus vel maxime flore. bat. Nos librorum veterum scripturam reposuimus, facilem illam ac planam,is perspicuis distinctionibus adjutam sicis ante nos Achilles, ac Gebhardus, puriss ima DouZarum editio. 67. HAEC MIHI , QUAE CAVERE TITIO, DEU EDIDI ORE' Hoc quoque caverem a
Scaligero habemus , elato quam jurisconsulti personam hic sibi fingente quum in libris omnibus canerem legatur. Sed jurisconsulto quid rei erat cum sortibus Priapi iam ista, Haec mihi Deus ore edidit, haud aliter exponi possim : nec pertinent quidquam ad responsa prudentum. Cicero L. 1. de Ossic. C. 21. Itaque quod Apollo Pythius oraculum edidii, Spartam nulla re alia, nisi aυaritia pe- risuram, id videtur non solum Lacedaemoniis,
123쪽
sed cir omnitus opulentis populis praedixisse ad
Brutum Epist. 2. Haec ex oraculo Apollinis P;thi edita ibi puta nihil potes esse verius. L. a. de Divinat C. 7. Sed, quod caput es, cur is modo jam oracula Delphis non eduntur, non modo nostra aetate, sed jam diu, jam ut nihil possit esse contemtius ' Hoc loco cum urgen tur, evanuisse junt vetustate tim loci ejus, unde anhelitus ille terrae fieret , quo P thiannente incitata oracula ederet. . . de Finib. C. 7. de Epicuro In alio vero libro, in quo breviter comprehensi; gravissimis sententiis quasi oracula edidisse sapientiae dicitur, scribit his ver bis. Vides verbum edere esse Deorum fatidicorum , ac futuri sagacium. In his autem censebaturin Priapus. Lycas ille apud Arbi. trum: Videbatur mihi secundum quietem Priapus dicere, Encolpion , quem quaeris , scito a
me in navem tuam esse perductum. Exhorruit Tryphaena S lutes, inquit, una nos dormiisse nam 2 mihismulacrum Neptuni, quod Ba is in perAblio notaveram, idebatur dicere, in navi γ cae Gitona invenies. Atque ut Deus edere dicebatur ita sacerdos, oraculum reddens, canere noster infra Eleg. 7. s6. Statque latus praefixa veru sat saucia pectus:
Et canit eventus, quos Dea magna monet. Cicero pro Sextio C. et I aut ego illas restantas in tanta improborum multitudine cum gerebam, non mihi mors, non exsilium ob oculos υersabantur ' non haec denique tum a me tamquam fata in ipsa re gerenda canebantur ' Nepos Cornelius in Attici Vita, C. 6. Non enim Cicero ea solum, quae vivo se acciderunt, futura praedixit sed etiam, quae nunc usu eniunt, cecinit ut vates Hinc factum est, ut, quicumque salubriter aliquid monerent ac Veraciter , canere perhiberentur. Terentius Heautont Aci 2 Sc. . p. 19. verbis Cliniae:
O Iupiter ubinam es fides ρDam ego propter te errans patria careo δε- mens, tu interea loci
Conlocupletasti te, Antiphila, me in his deseruis malis: Propter quam in summa infamia sum, meo patri minus sum obsequens: Cujus nunc pudet meo miseret qui harum
mores cantabat mihi, Monuisse frustra neque potuisse eum umquam ab hac me expellere. Livius L. 3o C. 28. Locum nimirum, non periculum mutatum cujus tantae dimicationis
vatem, qui nuper decessisset , L Fabium haud
frusra canere solitum, graυiorem in sua terra futurum hostem Anniballem , quam in aliena fuisset Maro L. r. Aen. λ 24. mihi iam multi crudele canebant Artificis scelus, O taciti ventura videbant.
Me natam nulli elerum sociare procorum Fas eratri idque omnes Divique hom. nesque
De Inde Titium hic esse ut Isconsultorum personam ὐποθ εΤDc , , ut philosophorum Θέωνα, Atia α, contendit caliger. Quod quomodo huc conveniat, ambigi posse arbitror nam Accii, iiii nominibus exempli caussa uti mos erat, ad declarandum ipsam rem M. Varronis Satura fuit, samentum inscripta, unde Gellius haec paucula verba servavit L. 3. C. 16. Si quis mihi lius unus pluresυ in docem mensibus genuntum ei si erunt νοι λυσας, exheredes sunto: quod si quis undecimo mense, κιόὶ 'Αρισοτέ , natus est Accio idem quod Titio jus es apud me. Haec Varro Pergit au tem Gellius Per hoc vetus proverbiunt Tarro
significat, sicut vulgo dici solitum erat, de re- bus inter si nihil dictantibus , IDEM ACCII QUOD TITII ita pari eodemque jur esse,
in decem mensibus natos . in undecim. c.
quid satis clare dicit, hoc verbum uris con- sultis frequens in ore fuisse, quando se caussae, non personae, jus respondere velle re- starentur Hic autem nihil tale sed perso-
na certa ac bene nota nominatur. Illum ego
fuisse credo Titium Septimium , poetam ea aetate nobilissimum , Ti. Claudii Neronis comitem, Albio nostro atque Horatio perfa- Iliarem. Hunc audiamus L. I. Epist. 3. Quid T lius Romana brevi venturus in ora: Pindarici fontis qui non expalluit haustus, si ire lacus, riυos ausus apertos Ut ale, ut meminit nostri fidibusne Latinis Thebanos aptare modos studet auspice Musa pAn iragica desaevit e, ampullatur in arte 'pulcre Scholia antiqua , quae a cobus Cru-quius concinnavit Titius Septimius γrica carmina I tragoedias scripsit. Augusti tempore: sed libri ejus nulli exsant. Hi m autem insigna monumentum es infra Ariciam. Scripsisse momoedias non temere colligas ex vetere magistro, cujus glossas, aepe luculentas, in Adversariorum egregio opere hic illic pro duxit Caspar Barthius sic enim grammati- cus ille ad L. 1. Epist. 3. eo versu Ut eti nos glomos furtisa 'rrhia lanae J Apud Ti. tium poetam introducitur Pyrrhi ancilla fu- rans lanam dominae suae. Barthius , unde
haec hausimus L. 37. Adv. C. 22. quis hic sit
124쪽
fuge te tenerae puerorum credere turbae:
Nam causam justi semper amoris habent. Hic placet, angustis quod equum compescit habenis: Hic placidam niveo pectore pellit aquam. Hic quia sortis adest audacia, cepit at illi
Virgineus teneras stat pudor ante genas. ue Pareat ille suae vos me celebrate magistrum, Qtios male habet multa calliducarte puer. Gloria cuique sua est me, qui spernentur amante , Consultent cunctis anua nostra patet.
s tu i us, nescire se ali j corruptum putat ex nomine Licinii, quem inter comicos poetas recensuit Volcatius Sedigitus. Non putasset , sat scio , si ei in mentem veniiset Scholiorum Cruquianorum. Horatii verba minus recte cepit vir doctissimus Lilius Gy raldus Hist. Poet. Diat. o. sic enim est interpretatus : Ad haec Titiu- γricos versus scripsisse legimus atque inprimu ex Pindaro Latinos fecit. Melius eadem illa Scholii Pinda rici fontis Non extimuit Pindarici Ali magnitudinem sequi , ausus fastidire ingenia ulgaria es tilia , Latinos poetas mimos di ciles Illustrissimus Torrentius , ex veteris libri glossematio , dictum fuisse cognomine Septiminum arbitrabatur. Quod si verum est; jam alius erit ab illo Septimio, ad quem .dam sextam secundi libri scripsit Flaccus, quem Claudio Neroni commendavit Epist.9. L. I. nec recte calculum posuerit acerius omnia haec referens ad unum Titium Septi-rmium. Etiam nonam Epistolam tertia fuisse priorem oportebit quae tertia, ut recte ob-1ervavit idem ille eruditisssimus Antistes, illo tempore videtur scripta , quo Tiberius vel Pannonicum bellum gessit , vel quo in Armeniam cst prosectus Tigrani regnum restituturus. Quam rem ille perfecit A. V.
DCCXXXIII. Bellum autem Pannonicum anno
proxime insequente administravit: Albianae
69. O pus Est haec de Platone esse destinua observavit Io Baptista Pius Annot. poster C. II 6. sic tamen, ut defectus quod Graecus fecerat non excuset , sed laudet
77. QUI PERNENTUR A ΜANTEs plus est spernere, quam contemnere habet enim fastidii significationem. Terentius Andr Act. I. Sc. s. p. 13. Nullo,, ego Chremetis pacto adfinitatem essu
gere potero 'Ruot modis contemtus, spretus ' facta transadita omnia hems Repudiatus repetor. Eunuch. Acr. I. Sc. a. y. 9 Phaedria Thaidi: Heri minas viginti pro ambobus dedi. Tamen contemtus abs te, haec habui in me
Ob haec facta abs te spernor. Heauton Act. a. Sc. 3. p. 122. Cliniae verbis de Bacchide: At hoc demiror, qu tam facile potueris Persuadere illi, quae solet quos spernere Anna apud Maronem L. . Aen. p. 77. Quid primum deserta queram comitemne so
Spreυisi morient eadem me ad fata vocasses: idem ambas ferro dolor atque eadem hora tulisset. Cicero pro M. Coelio C. Iue ad Clodiam:
Confer te alio Habes hortos ad Tiberim ac diligenter eo loco praeparasti, quo omnis juventus natandi caussis enit hinc licet conditiones quotidie legas cur huic , qui te spernit, mole es Naso L. 3. Amor. Eleg. . . s. Nd me sperno, precor, tantum , Trojana Iropago Munera promissis uberiora feres.
noster hujus libri Eleg ss. Duid me spernis ait: poterat custodia inci. Ibidem . 6 I. aeui prosunt artes, miserum si spernit aman
Et fugi ex ipso saeva puella toro Tacitus L. II. Annal. C. q. ubi de Octa-
125쪽
vii Sagittae4 Pontiae funestIs amor bus Octa-etim contra modo conqueri, modo minitari,famam perditam, pec iam exhaustam obtestans denique
salutem, quae sola reliqua esset , arbitrio ejus
Iermittens. Ac postquam spernebatur, noctem unam ad solatium poscit, qua delinitus, modum in serum adhiberet. Primus in Terentio vim verbi observavit Angelus Decembrius, unus ex primis illis literarum renascentium sospitatoribus , Politiae Literariae L. 4. 78. CUNCTI JANUA Nos TRA PATET in uno Heinsiano erat multis perperam Cicero pro P. Sulla C. 9 si voluntas mea, si industraa, si domus , si animus , si aures patent
omnibus. 8o. DEDUCA IUvΕNUM IEDULA TURBAsΕNEM E Callimacho quod jam pridem
Statius notavit. Cicero de Senec'. C. 8. Haec enim ipsa sunt honorabilia, quae videntur leυia atque communia , salutari, a et , decedi a surgi, deduci, reduci , consuli quae crapud nos in aliis ciυitatibin , ut quaeque optime morata , ita diligentissime obserυantur. de Amicit. C. . Hoc tamen vere licet dicere, P. Scipioni, ex multis diebus, quos in ita celeberrimos laetissimosque iderit, illum diem clarismum fuisse , quo senato dimisso domum reductus ad vesperum es, a patribin conscriptis,
a populo Romano , a sociis, Latinis, pridie quam excessit e vita. Valerius Maximus L. a. C. I. EX. 9. Iuvenes, senatus die, utique aliquem ex patribm conscriptis , aut propinquum aut paternum amicum ad curiam deducebant; a tque alυis exspectabant 'donec reducendi etiam osscio fungerentur Gellius L. 2. C. s. pud antiquissimos Romanorum neque generi, neque pecuniae praestantior honos tribu , quam aetati solitus majoresque natu a minoribm colebantur ad Deum prope inparentum vicem. Atque in omni loco, inqtie omni Jucis honoris, priores potioresque habiti a convivio quoque, ut scriptum in antiquitatibus, seniores a minoribus domum deducebantur eumque morem accepisse Romanos a Lacedaemoniis traditum est apud quos Lycurgi legibus, major rerum omnimn honos majori aetati habebatur. Haec sane sci.
tamen , ne non aegre faceret caligero,
effitivit quiddam inmemorabile. Nec libet
referre. 8 r. EHEU QUAM MARATHUS LENTO ME
TORQUET AMORE post magnifica promissa, subito fatetur suam aegrimoniam, nec magisteriis suis levari se sentit tantus modo magister. Haud absimilIs est transitio illa bellissima Horatii L. . Od. I. postquam se acta te ingravescente dixerat nihil amare Sed cur heu, Ligurine, cur Mana rara meas lacrima per genas Cur facunda parum decoro Inter verba cadit lingua silentio αδ heu in nullis libris comparet in omnibus Heu heu, Nec tamen damno voculam Eheu quam scio probari a M. Valerio Probo L. I. Instit Grammat. cap. de Interjectione p. 43o. Sed hic loci habet quemdam leporem querulae particulae geminatio lugubris: praesertim sequente tardigrado Spondaeo, ut in editione Statii , Canter , ouZarum,
Heu heu quam lento Marathus. Hunc ego Marathum, nomine non Romano, Phoenicium fuisse puto, ducto a patria cognomento quod creberrimum fuit in venalitiis. Marathon inter claras Phoenices urbes numerat Pomponius Mela L. I. C. 2. Pueros autem
Asiaticos, atque etiam puellas, tunc in deliciis summo in preci habebant. Juvenalis Sat. s6. Flos Asiae ante ipsum preci majore redemtus Quam fuit , Tulli census pugnac s, i Anci r
Et ne te teneam, Romanorum omnia regum Frivola.
in gratiam hujus Marathi, Pholoen scortil-ltim amant Is, a qua fastidiebatur, scripta est hujus libri legi nona. Verum ei nomen erat Cyro Liquet hoc ex Horatii da 33. L. I. ubi Albium nostrum consolatur, rivali indigno posthabitum, huius ipsius pueri exemplo, Pholoe spreti, ab Lycoride adpetiti:
Insiqnem renui fronte γcorida Cyri torret amor: rus in asperam Declinat Pholoen se prius Appulis Iungentur capreae lupis, Quam turpi Pholoe peccet adultero. ulti-
126쪽
ultimum versum non Intellexerunt interpretes quia, quis esset Cyrus, non viderunt. Pholoae, recto animo puellae , turpe videbatur, si lepus quaereret pulpamentum. Vides hoc loco videbis Eleg. 9. s. s. Hunc Cyrum multicupidum fuisse is desultorio proterveque amasses, quod esset formosus ostendit Flaccus noster L. I. Od. 17. qua Tyndaridem invita iii fundum suum Sabi
Hic innocentis pocula Lesbii Duces sub umbra nec Semeleius Cum Marte confundet Thγoneus
Incontinentes injiciat manus, Et scindat haerentem coronam Crinibus, inmeritamque vellem. Regiis autem nominibus insignitos fuisse homines servos, muliis veterum testimoniis di. dicimus Sex. Aebutii Antiochum memorat Cicero orat. pro Caecina C. 8.&9. idemque Pomponii Attici Athamantem ac Tisamenum, L. a. Epist. Io. alios alii. Noster autem puer
Cyrus est dictus, propter memoriam optimi clarissimi regis, populis Asiaticis multo jucundissimam. Sedra Graeci homines hoc nomen libenter usurpabant. Notus est Cγrus ille Architectus , Ciceroni DClodio adeo familiaris, ut utrumque moriens testamento Instituerit haeredem talem Willum fuisse arbitror, cujus memoria exstat apud Gruterum Inscr. DCCXLV11. 6.
Itaque sic putato puero huic apud parentes suos fuisse nomen Oroa Romae autem, ut saepe a solo natali Marathum coepisse dici. 83. NE URBI FABυL FIAM ne risus fabula sim multitudini sic Elegia proxime sequente 33-Hunc puer , in juvenis turba circumterit
Desspuit in molles c sibi quisque sinus.
tamen, ne quid dissimulem, urbis non nisi in duobus libris est; dc pro diversa lectione in aliis item duobus reliqui omnes turpis habent, tamquam facto agmine Atque hoc jam viderat , sola ingenii bonitate ductus, acutus ille Fruterius L. 3. Verisimit. C. 3. Nasoniani exempli auctoritate muniverat,
Ne desint, qua tu digitis ostendere possis. Ut quamque attigeris, fabula turpis erit. V.
sPE eram, lene discidium me ferre loquebar. At mihi nunc longe gloria sortis abest.
FERRE LOQUEBAR Irae fuerant, sed quales sunt amantium, inter Deliam ac Tibullum.
qui quum paullo juvenilius actasset , haud
difficulier se carere posse dominae consuetudine illa, tum levitate quadam muliebri, tum quo ulcisceretur tantam istam ut putabat contumeliam, excluso Tibullo, admisit rivalem. Itaque non tam dissidebant animis ac voluntate, quam erant diremti coacta qua
amantis , deinde etiam desuliori puellae amore. tiapropter rectius discidium hic scribemus: id quod, multi libri habent, monuit jam olim Gilanius in Conlectaneis Lucretianis. In Vocabulario Claudii Puteant antiquo, Lambino teste, ita scriptum lege - batur: Discidium, χωρισμος Discidium , Mi paratio G diυortium. Recte, vere Cice- ro Philipp. et C. 8. Ipse autem amore ardens
confirmabat, quod desiderium tui discidii ferre non posset, se in exilium esse iturum orat pro
127쪽
ALATI TIBULLI Nanaque agor, ut per plana citus sola Verbere turbo, Q iem celer adsueta versat ab arte puer.
Ligario C. 2. Cum ipsa legatio lena desideri ac
jollicitudinis fuisset, propter incredibilem quem dam fratrum amorem , hic aequo animo esse potui belli discidio dis Irarius a fratribuου Et quoniam ex discidio oriri sol ct dissensio ac discordia, factum fuit, ut plene atque cleganter dicerent discidio dissidere. idem ille Tullius orat pro Balbo C. 3. Defendo enim rem universam , nullam esse gentem ex omni
regione terrarum , neque tam dissidentem a populo Romano odio quodam atque discidio, neque tam de benevolentiarue conjunctam , ex qua nobis interdictum sit, ut ne quem adsciscere civem , aut civitate donare possimus. Noster bene ferre quod dixit, id Nepos Cornelius atque alii facile perpeti dixerunt. in Albio suo stetit Naso L. q. Metam p.79. Excipit Aenean illic animoque domoque, Non bene discidium Phrriti latura mariti,
Sidonis. 2. A MIHI NUNC LONGE GLORIA FORTIS
ABEsi in nostro secundo, itemque in uno Heliasiano, sic legebatur: Ai misi nunc longe gloria fortis habet. quae scriptura si cui placebit non destitue. tur ille veterum scriptorum exemplis atque auctoritatibus. Terentius Andr Adt. I. c. I. Egomet continuo mecum: Certe captus est;
Ibi tu Donatum consule; c Servium ad L. Ir Aen. p. 296 Est autem locutio ab arena petita quam pulcre inlustratam dederunt
viri magni , Turnebus L. 17. Adv. . o. Lipsius L. 2. Saturn C. i. Cerda ad Maro. nis locum modo laudatum: Rupertus ad Florum, L. a C. Io Gronovius L. . Observ. C. dis. Mihi tamen non fit verosimile, Phabet esse a manu Albianaci non , quo minus
belle dici possit; sed quod noster non amet tam concise loqui, tamque argute Longe esse quid sit , jam nemo ignorat, vel ex Turni
minis L. I 2. Aen. p. 32. Longe illi dea nate erit, quae nube fugacem Feminea tegat vanis es occulat umbris.
Pro eo alii longe abesse dixerunt. Caesar L. I. Beli. Gall. C. 36. Ariovisti ve ibi. Aeduu se obsides redditurum non esse; neque iis, neque eorum sociis injuria bellum illaturum, si in eo mane.
rent, quod convenisset , stipendiumque quoto nis penderent si id non fecissent, longe ab his
fraternum nomen populi Romani afuturum. Lipsius corrigebat futurum, L. 2. Elect C. 9. Rectius autem Mus eius vulgatam scripturam defendebat L. Io. Var Leet C. , ductus aucti oritate Nasonis L. q. Metam. p. 49 ubi Atlas Perseo, Vade procul, ne longe gloria rerum, Quas mentiris, ait, longe tibi Iupiter absit. Cicero L. Ir ad fami l. Epist. 22. Oppressa omnia sunt nec habent ducem boni, nostrique τυραννοκτόνοι longe gentium absunt. Capaneus apud Papinium L. . Theb. s. 664. Ne mihi tunc, moneo , lituos atque arma volenti Obbius ire pares venisque aut alite tisia Bellorum proserre diem procul haec tibi nollis Infula, terrificique aberit dementia Phoebi.
3. NAMQUE AGOR U PER PLANA CITUS
SOLA VERBERE TURBENJ quamvis in nullo libro exstet turben, tamen Achilles Statius d Scaliger sic ediderim , secuti auctorita tem Sosipatri Charisi L. i. p. 17, ditionis Put schii sed in eadem pagina scripserat Charisius : Turbo Turbonis, si proprium sit hominis nomen turbinis , si procellam oluerimus exprimere. Aut in eo, inquit Plinius, qui es in lusu puerorum. Tum quo loco agebat de Extremitatibus nominum, Turbo, si sit proprium nomen hominis , Turbonis facit si appellativum, turbinis. Nam sive ventus, sive quo ludunt puer , hic turbo dicitur non ut quidam sulte hic turben dixerunt puerorum. nam Virgilius diaei TORTO SUB VERBERE TURBO. Nec tamen pugnat secum Charisius. Nam illa, quibus Statius d Scaligernituntur, auctoritate C. Iulii Romani referebantur turbo quoque, non turben, agnoscit Servius ad L. . Aen. p. 3 8 Ab his alii stant viri praeclari Pierius Valerianus Nicolaus Erythraeus, Jacobus Nicolaus L. . Epiphyll. C. 23. Ger Jo. ossius L. I de Analog. C. 3s .L. r. de Vitiis Sermonis C. 26. Io L. Castalio lib. Var Leet C. O. Virgilii locus, quem indicabat Sosipater, nobilis est ac luculentus. Agitur ibi de furiis reginae Amatae, L. . Aen. st 376. Tum ero in Hix, ingentibus excita mons, is
Inmensam sine more furit 6mphata per ur
128쪽
Parce ramen, per te furtivi foedera lecti, Per Venereri quaeso . compositumque caput.
Ille ego quum tristi morbo defessa jaceres, Te dicor votis eripuisse meis. Ipse-
Ceu quondam torto volitans sub verbere turbo, Gutam pueri magno in 'ro vacua atria circum Intenti ludo exercent ille actus habena
Curυaiis fertur spatiis sive inscia supra
Inpubesque manus, mirata olubile buxum: Dant ani=nos plagae. Tamen huic Virgilianae comparationi aliam Valerii Flacci praeferebat Barthius tamquam magis poeticam, L. 8 Argonaut p. 2 O. Inde, velut torto Furiarum erecta flagello,
Prosilit attonito qualis pede prosilit Ino
In freta nec parvi meminit conterrita nati, Luem tenet extremo conjunx fiurit inritus Immo. Expendant atque arbitrentur ingeniosi homines atque legant CS. 6. HORRIDA ERBA DOMA quidam libri, aspera verba sed multo plures horrida, h. e. minarum plena sic Naso Rc med Amor. s. 6sq. Forte aderamjuseni dominam lectica tenebat: Horrebant Debis omnia verba minis. Audiamus servum illum comicum , hero suo non paullo sapientiorem , Eunuch Act. I. Sc.
Et quod nunc tute tecum iratus cogitas,
Egone illam ' quae illum ' quae mea quae non sine modo, Mori me malim sentiet qui vir sem. Haec verba, una mehercle falsi lurimula, Quam oculos terendo, misera, vix vi expresserit , . . Resinguet e te ultro accusabit e dabis ei tauro supplicium. Respondet miser, malo suo nimium edoctus: O indignum facinus nunc ego Et illam scelesam esse, ne miserum sentio. Et taedet. amore ardeo e prudens, sciens Vivus, vidensque pereo nec quid agam, scio.
8. PER VENEREM QUAESO, COMPOSITUM
QUE Apuae per tuum istud compositum atque ornatum caput , inquit Lusitanus interpres Mallem id aventio excidisset nec mirarer componere caput, ut recte caliger monuit, est idem quod caput ungere, caput
limare. Est omnino componere Verbum amori Lucilius L. 8 num. 2.
Cum potio bibo eodem, amplector, labra labellis
Fingens compono c. Ibidem num. 6. Tum compone Iaim lateri, cumpectorepecim.
Naso Epistol. Herus f . 37. Has certe pluresque canunt, Neptune, poetae Molle latus lateri composuisse tuo. Propertius meus L. 2. Eleg. 2. s. 64. Mercuriola sancitis fertur Boebeidos undis Tirgineum Brimo composui se latus.
Qtii 3c ponere simpliciter dixit ejusdem libri
Eleg. I. p. 22. Pulsabant alii frustra, dominamiti vocabant. Mecum habuat positum lenta puella caput. IO TE DICOR VOTI ERIPV1ss M his In morbis vota suscipiebantur pro carorum salute. Ovidius L. a. Art. Amat. 1. 327.
Multa του sed cuncta palam: quotiesque libebit, simae referas illi, somnia laeta vide.
Iuvenalis Sat. 12. p. 98. sentire calorem
Si coepit locuples Gallita e factim orbi; Legitime fixis situ tota tabellis
Terentius Hecyr Act. . Sc. 2. p. 2. Male metuo, ne Philumenae magis morbus adgravescat:
Ouod te Asculapi , te Salus, ne quidsit
clarissime Propertius L. 2. Eleg. . . Haec mihi υota uam propter suscepta salutem, aeuum capite hoc Stygiae jam poterentur a
Et lectum flentes circumstaremus amici' deinde Eleg. I. p. 3. Pro quibus optatis sacro me carmine damnor
Scribam ego, PER MAGNUM ALYA PUELLA JOVEM.
129쪽
s ALn 11 IBULLI Ipseque ter circum lustravi sulfure puro, Carmine quum magico praecinui et anus.
Ovidius L. 1. Amor Eleg. 3. ad Ilithyiam, Ipse ego tura dabo fumosis candidus aris:
Ipse feram ante tuos munera vota pedes. Ad istam titulum , sERvATA NAS CORINNA.
Tu modo fac tilia muneribusque locum. Talium votorum pro salute atque incolumi tate multa exstant exempla in antiquis Inscriptionibus Saepe etiam publico nomine suscipiebantur in casu aliquo gravi magnorum atque eminentium virorum. Sic pro
salute Cn. Pompej , Capuae periculose aegrotantis, cuncta Italiae municipia vota fecerunt, tradente Tullio L. 8 ad Attic Epist.2.16. L. . Epist. s. Sapienter in eodem negotio C. Velleius L. a. C. 8. si ante biennium tιam ad arma itum es , essem
muner bus theatri L aliorin verum quae ei circumdedit, gravis ima tentatus aletudine de
ces se in Campania quo quidem tempore uni-etersa Italia vota pro salute ejus primo omnium civium suscepit defuisset Fortunae fruendi ejus
locus; qisam apud superos habuerat magnitudinem, inlibatam detulisset ad inferos. Hinc Aquinas poeta adripuit Sat. o. s. 283. Proυida Pompeio dederat Campania febres Optandas sed multae urbes publica vota Vicerunt igitur fortuna ipsius Hurbis Servatum toto caput abesulit. scis pro A. Hirtio consule, contra M. Antonium ituro, sed gravi inbecillitate adfecto, vota suscepisse populum Romanum auisitorcst Cicero Philipp. . . .&cio C. 8. Atque haec pietas deinde sub Caesarum dominatu transiit in adulationem ignominiosam , nec magis foedam quam periculosam Suetonius Calig. C. I . Ut vero in adversam valetudinem incidit , pernoctantibus cunctis circa palatium, non defuerim qui depugnaturos se armis pro salui negri, quique capita sua titulo propo- suo voterent. Ille contra quid atuli C. 27.
Votum exegit ab eo , qui pro salui sua gladiatoriam operam promiseratri spectavitque erro dimicantem di nec dimisit is victorem, post
multa preces. Alterum, qui se periturum ea de caus is overat , cunctantem pueris tradidit verbenatum infulatumque , qui votum repo centes per vicos agerent , quoad praecipitaretur exaggere. II. IPSE QUE TE CIRCUM LUSTRAVI EUL-
pCR puRo Scaliger quod hic te maluerit,
pro ter , minus aequus fuit in vetustatem. Pronomen te fatis intelligebatur ex versicu.lo proxime superiore sed non debebat jicinumerus ternarius, tam usitatus in omni lustratione Virgilius L. 6. Aen. p. 229. Idem ter socios pura circumtulit unda Spargens rore levi ramo felicis olivae, Lusravitque viros. Propertius L. q. Eleg. 8. p. 86. Imperati totas iterum mutare lacernas
Terque meum tetigit seulfuris igne caput. quo loco rectius, opinor , scribetur luserare
lacern M. nam vestes expiabantur, arma, quidquid tandem crederetur pollutum. do. cet hoc Valerius Flaccus L. 3. ' .qq2. Ter tacitos egere gradus; ter trista tangens Arma simul sesque virum, loramina ponto Pone jacit. sed de ternarii numeri mysteriis consulendus Macrobius L. I. Comment in Somn. Scip. C. s. Deinde corrigendum arbitror sulfuret iυo ita enim solent in lustrationibus quamquam purum sulfur hic illic apud poetas legitur, ubi libri castigatiores vivum habebant. Ovidius L. q. Fastor. r. 739. Caerulei fiant iυ de seu ure fumi Tanaque fumanti sulfure balet omis.
Et hic puro erat ante Nic. Hein sit manum salutarem. Idem poeta I emed. Amor. V. 26o. Nulla recantata deponent pectora curas; Nec fugiet iso sulfure victi amor. Aurelius Numesianus Eclog. q. 9 63. Ter vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo Lustravit, cineresque aversa effudit in amnem , Incendens viso crepitantes sulfure lauros.
T. Calpurnius Eclogist. 78. Proυidus hoc moneo viventia sulfura tecum, Et scγllae caput, atque intacta bitumina porta. Plinius L. f. C. Is ubi desulfure Viυum habet is in religionibm locum, ad expiandstis si tu domos. Tamen si quis hic pertendat οpuro verum esse, o quod sulfur habeat vis
purificandi illum ego facila patiar sensu suo
abundar . Ir. CARMINE QUUM VAGIC PROCUBuIs.
sΕΥ estis scribe cuim optimis libris prael naisset quod quale sit, pulcre docet Macrobius L. et in Onan. Scip. . . Ita denique omnis habitis animae cantibus gubernatur, ut
130쪽
L 1 I. E L E G. V. Ipse procuravi, ne possent saeva nocere Somnia te sanota deveneranda nauta.
c ad bellum progressu c item receptu canatur, cantu excitante Cr rursus sedante mirtutem dat somnos adimitque nec non cur se immittit retrahit iram suggerit clementiam suadet, corporum quoque morbis medetur.
Nam hinc est, quod aegris remedia praestantes
praecinere dicuntur. Vir praeclarus Scipio Gentilis putabat eχcidisse voculam unam, ob similitudinem vocis praecedentis , ut esset remedia praestantes antis, Comment in Apologiam Apuleji p. si I. Facile credam riuum
Mapud Petronium itidem anicula inducatur praecantrix, sed in alio quodam morbo. Verba Petronii produximus ad Eleg. a. f. q. Hinc miraculum illud hominis Angelus Politianus utri c. p. 279.
nec vulnera tantum Saeva ,sedis caecos vincebant carmine morbos.
Id munus deinde adfectabant aniculae recoctae, quae ex ipsa re praecantatrices dicebantur. Plautus Milit Act. 3. c. da quod dem uinquatribus Praecantatrici, conjectrici, hariolae, atque haruspicae.
Nec mirari quisquam debet, magicis opibus
oppugnari solere morbo i, cantus cum remediis conjungi, tamquam prolem cum parente, stulta quadam mortalium credulitate. Caulsam reddit C. Plinius L. 3o C. I. ubi de origine artis magicaeci Natam primum e medicina nemo dubitat lac decie salutari irrepsisse velut altiorem sanctioremque me scinam rita blandissimi desideratisimisque promissis addidisse vires religionis, ad um maxime etiamnum ratigat humanum genus Nata in Perside, totum est orbem pervagata atque etiam ipsum Oceanum transiluit , eodem illo magno viro demirante Britannia hodieque eam attonito celebrat tantis caerimoniis, ut dedisse Persis ideri possit. Adeo is toto mundo consensere, quamquam discordi sibi ignoto ubi fortasse scribendum, quamquam disserti, h. e. diversiae sortis ac naturae. Super qua voce vide quae summus vir Nic. Heinsius notavit ad primam
Sabini Epistolam, suas. Sed nos ad magiam
Britannos revertamur, ac Pomponium Melam audiamus L. 3. Q 6. Sena in Britanni.
co mari Osismicis ad υersa litoribme , Gallici numinis oraculo insignis est. Cujus antisite perpetua virginitate an Iae , numero novem esse traduntur Barrigenas vocant, putantque ingeniis singularibus praeditas, maria ac ventos concitare carminibus , seque in quae velint animalia vertere, sanare quae apud alios insanabilia sunt, scire ventura praedicare o sed non nisi dedita navigantibus, Or in id tantum ut se consulerent profectis. Singula hic notabiliaci sed nos sollini usum magiae in medicina quaerebamus qui sane diutissime duravit, etiam apud Christianos fuitque tempus , quum pro delicto leviculo cxcusaretur apud inquisitores
haereticae pravitatis quam in rem memorabilis exstat epistola Francisci Philelphi, quarta ac vicesima libricia. An sit aliqua vis carminum in medendo, multis disputat Plinius L. 28. C. a. Franciscus Valesius lib. de S ci a Philosophia C. . ac Petrus Pomponatius, philosophus sua aetate celeberrimi nominis, libro de IncantationibuS.
NOCER SoΜNIA notavit Statius , codicem Florentinum habere, Ipse ego curaυi Credo non sequor Cicero orat de Harus p. respons . C. 18. In quo constituendae nobis quidem sunt procuratione , C obsecrati , quemadmodum monemur. Sed faciles sunt preces apud eos, qui ultro nobis iam salutis ostendunt. I de Divinat C. et Cumque magna vis videretur esci in impetrandis con utendisque rebus , e in monstris interpretandis , ac procurandis in haruspicum disciplinari omnem hanc ex Etruria scientiam adhibebant Phaedrus L. 3. Fab. 3. Si procurare vis ostentum, rustice Uxores, inquit, da tuis pastoribus. est itaque procurare expiare, avertere quibus verbis ibidem utitur lepidissimus fabulator: quo amabiliorem alium numquam extulit tellus Thracia , ne Linum , ne Orpheum quidem Somnia quae sequuntur saeva, alibi vocavit mala, alibi crudelia. Est autem apud hunc poetam peculiaris quaedam notio vocissae υas quam ostendet tibi aliquot locorum compositio. Nec possum probare scaeva, quod huc intrudunt quamvis id viderim in duobus libris olim laeυ conjecerat Nic. Hein-sius deinde videtur sprevisse.
I . TE SANCTA DEVENERANDA MOLA
in Aldina quibasdam aliis editionibus sal a legitur quod quamvis recite dici queat , tamen omnes omnium libri sancta habent.