Albii Tibulli equitis rom. quae exstant : ad fidem veterum membranarum sedulo castigata : accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices : quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

spectu Deorum Nemesis dicebatur, vel Adraseia. Quod videre licet in versu Claudiani modo laudato. Sed multo luculentius apud Ammianum Marcellinum L. 14. C. II. loco insigni , nec tumultuaria lectione percurrendo Haec C his seuemodi quaedam innumerabilia ultrix facinorum impiorum, bonorum'

que praemiatrix aliquoties operatur Adrastia, atqtse utinam semper i quam ocabulo duplici etiam Nemesim appellamus Ius quoddam sublime numinis efficacis, humanarum mentium opinione lunari circulo 'perpositumo vel, ut de Mniunt alii, subsantialis tutela generali potentia partilibus praesidens fatisci quam theologi veteres fingentes usitiae filiam, ex abdita quadam

aeternitate radunt omnia despectare terrena. Haec ut regina causarum , arbitra rerum ac disceptatrix, urnam sortium temperat, accidentium vices alternans voluntatumque frarum exorsa interdum alio, quam quo contendebant , exitu terminans , multiplices actus permutando convolvit. Eademque necessitatis insolubili retinaculo mortalitatis inciens fusus umentes inca sum C incrementorum detrimentorumque momenta versans , ut novit , nunc erecta mentium ervices opprimit, enervat nunc bonos ab imo suscitans, ad bene viυendum extollit Pinnas autem ideo illi fabulosa vetustas aptavit, ut adesse velocitate volucri cunctis exi. stimetur praetεndere gubernaculum dedit, eique subdidit rotam , ut universitatem regere per elementa discurrens omnia non ignoretur. Clarissime etiam Naso L. s. Trist. Eleg. 8. 7. Nec metuis dubio Fortunae santis in orbe Numen, tar exosae verba superba DeaepExiget ah dignas ultrix Rhamnusia poenas s&4. 4. Pontic. Epist. 3I. Haec ea non stabili quam sit lesis orbe fa

tetur s

Quem summum dubio subpede semper habet. Nam orbem utrobique ut pro rota capiam, uacit Maronis auctor a L. 3. Geor. I. Undaque jam tergo ferratos sustinet orbis, . Puppibus illa prius patulis nunc hospita plau-sris. itemque Lucretii L. 6. st pso. ubi currus fortis equum vis

Ferratos utrimque rotarum succutit orbeis.

Atque ut unius Mejusdem Dei multa saepe ac diversa sunt nomina , pro diversa numi. ni vi sic Fortuna quoque dicta est aliquando occasio, eo quod felices sint ac fortuna. ti, qui extre sciunt uti rerum ac temporum portunitate. Haec occasio eodem, quo Fortuna, ornatu fingebatur. Nobile est epigramma D. Ausonii, I 2 dialogismi in o. dum Sum Dea, quae rara π paucis Occasio nota. Quid rotulae in is p Stare loco nequeo. Suid talaria habes ' Volucris sum Mercurius

quae Fortunare solet, trado ego, quum volui. Crine legis faciem. Cognosci nolo. Sed heus

occipiti calυ es. Ne tenear fugiens. sed turintegrum carmen videto. Propter eamdem mutabilitatem Amori quoque rotam de . di meus Propertius L. 2. Eleg. 7. p. 32.

Omnia vertuntur certe vertuntur amores.

Vinceris aut vincis haec in amore rora est sane bono consilio nam hanc ipsam ob caussam Amori ac Fortunae commune delubrum fuisse apud Aegyrenses , tradit Io Pierius Valerianus Hieroglyph. . t 8 ubi plura invenies super globo superque rota Fortunae. Has diversas opiniones tetigit quoquellarnardinus Parthenius Spilimbergius , poeta nobilis, Fortunam adfatus, L. 2. Carm. 8. Quare, rotundo seu lapidi insides Mutare sedem promta, olubili Seu prona laetaris γlindro, Seu celeri radio rotarum, c. in sola autem rota adquiescit Ludovicus Α- reostus ipso initio Cantus c, Ortandi furentis, non neglcctis insignibus exemplis pri

cipum virorum:

Quanto luci Pinstabit rota odi Di Fortuna ire in alto it iber uomo Tanto pia os hai da ede lici tedi, Oue or a lavo, e fa cadendo i tomo.

VII. SEM

152쪽

VII. EMPE ut inducas, blandos oster mihi vultus; Post tamen es misero tristisin asper, Amor.

I SEMPER UT INDUCAs s malo cum Scaligero, quam cum aliis inducar Achilles Statius quum inducendi verbum non male exponere coepisset, tandem labitur in miserum errorem, statuens Latine dici in laqueos se inducere quod ut evincat, is Ciceroncm Caesarem turpiter corrumpit: nam illi induere se in laqueos, vallis acutissimis se induere dixerant; non inducere, quod erat longe alienissimum. Est igitur inducere, fallaciis qui-Hoc habet reperi, qui senem ducerem: aeuo dolo a me dolorem procul pellerem. idem Capti v. Act. q. Sc. a. p. 3.

Ad illum modum sublitum os esse die mihi ' neque id peristicere quis pQuod cum scibitur, per urbem irridebor. Vio est ille senex ductus, quoi erba datasunt. Sed intercedit Douga noster, qui senex doctus mavult L. I. Explan. Plautin C. 19. 4repe est, ut ei ego manus porrigam Liqui busdam pellicere, ut decipias Terentius Andradior ratio est in isthoc Terentiano , Andr. Acst. 2. Sc. 3. V. s. P. Ita credis p . haut dubium id quidemes. . vide quo me inducas. Tralationem esse a re venandi, qua ferae dicantur in retia induci , notavit Donatus ad Act. I. c. a. s. 9. Lucilius L. O. quid quaerimus hac re Inductum cautum usodem pCicero L. 3 ad Attic Epist. Is Ego prodiim , -- durim, conjectus in fraudem, omnia meapraesidia neglexi totam taliam, in me reditam ad me

dejendendum desitui ci reliqui L. q. Epist. s. Non es credibile , quae sit perfidia in si principibus, ut volunt esse , ta ut essent , si quid

quam haberent fidei Senseram noram, inductus, relictin, projeditus ab iis r tamen hoc erat in animo, ut cum iis in Rep. consentirem Philipp. a. . r. Nihil queror de Dolabella, quitum est impulsem, inducitus, ellabus qua in re quanta fuerit uterque vestrum perfidia in Dolabellam, quis ignorat ' ille induxit, ut pereret: promissum e receptum intervertit, ad sequerran Iulito tu ejus perfidiae voluntatem tuam adscripsisi Catullus Carm. 27. Certe tute jubeba animam tradere, inique me diducens in amorem, quasi tuta omnia mi fo

rent.

bellissime Horatius L. I. Sat 2.9 88. Regibus hic mos es, ubi equos mercantur, apertos Inspiciunt ne, si facies, ut saepe, decora Molli fulta pede es , emtorem inducat hian

tem s

euod pulcrae clunes, breve quod caput, am

dua cervix.

Vis est eadem verbi simplicis, quae compositi Plautus Mosteli. Act. 3. Sc. 2.9 26.

Id oluit, nossi necoinanteis ducisalso gaudio,

Sperantes jam amoto metu, interea oscitantes opprimi. sicis Lucretius L. 2.9 788. Tum porro, quae ducit, inlicit , ut tribuamus Principiis rerum nonnumquam caussa, colores, Occidit. I. BLANDO OFFER ΜΙΗ VULTUs siclos, falsos ad decipiendum compositos. Cicero Dial. de Amicit C. et s. Secerni autem blandus amic a vero, internosci , tam potes adhibita diligentia, quam omnia fucata Orsimulata a sinceris atque teris C. 26. Quamobrem, quamvis blanda is vanitas apud eos valeat, qui ipsi illam allectant, invitante tamen etiam graviores consantioresque admonendi sunt, ut animadvertant , ne callida assentatione capiantur. Vere .prudenter. Ex usu autem amorum Ovidius L. I. Art. Amat. . 6Ι9. Blanditiis animum furtim deprendere nuncst:

Ut pendens Eiquid ripa subitur aqua. bene Papinio spes blanda ponitur pro fallace,

Haud procul , exacti si spes non blanda laboris, Ogygias, Argia domos e egena sepulcri Busia jacere reor. Ibi interpres Lutatius non blanda nousa a. a blandim)niis enim inducimur ut Terentius:

Nisi me laedasse amantem, ue falsa spe δε-

luderes.

id est, blandimentis induceres. Credo hic esse mendum nam in Terentio falsa spe produceres legitur Andr Acst. q. c. I. p. a . Nec vidisse

153쪽

I 2 2

Quid tibi saeve puer, mecum est an gloria imagna. Insidias homini composuisse Deum th dam mihi tenduntur casses jam Delia furtim

Nescio quem tacita callida noste fovet. Illa quidem tam multa negat sed credere durum est. Sic etiam de me pernegat usque Viro.

Ipse miser docui, quo posset ludere pactio

1 Ο Custodes heu heu nunc premor arto mea. Fingere nunc didicit caussias, quu sola cubaret: Cardine nunc tacito vertere possessores. Tum

Pulcre Lysiteles ille Plautinus Trin. Acti 2.

diant. Numquam Amor quemquam nisi cupidum hominem po- sulat se in plagas

Conjicere eos cupit eos consectatur, subdole blanditur ab re Con=lit blandiloquenlubra, harpago, mendax,

cuppes, avarus,

Elegans, despoliator, latebricolarum hominum

corruptor,

Blandus, inops, celati indagator. Secundus noster, re ipsa nimium edoctus,

Juliae Eleg. 7. Insidiose puer, maternis saevior undis,

Hacn tuus vates fraude petendus eram'

Vide sis sequentia, blandi cupidinis exitum tristem atque asperum. 3. QUI, TIBI AEAEVITIAE MECUM asi

Nuretus ait, in aliis libris scriptum fuisse, Quid tibi , saeve puer, mecum es Optime, sta vivam. sic Naso L. I. Amor Heg. I.

Qius ibi,saeve puer,dedit hoc in carminaJuru'Pieridum vates, non tua turba sumus. Jac. SannaZarius L. 2. Epigr. 23. Tum pater accito ostendens grave fulmen A

mori,

Hoc tibi, saeva puer, spicula franget art. Ructor Ciris, I32.

Sed malus ille puer, quem nec sua flectere mater Iratum potuit, quem necpater, asque avus idem Iupiter. In sequentibus au gloria magna es, verbum substantivum non habent meliores libri, qua scripti, qua cusi. Nec erat concinnum, bis legi in uno versiculo. Elegans est locutio componere insidicu, h. e. struere, moliri, machinari. Propertius L. 2. Eleg. 7. st 69. Sed obloacile es verba, cir componere fraudes. Hoc unum didicit femina e par opus. L. 3. Eleg II. de Cassandra, . 63. Sola Parin Phrciae fatum componere, sola Fallacem patriae herpere dixit equum. Plautus Amphitr. A. I. Sc. I. p. 2IO. Ne tu istic hoc malo tuo compositis mendaciis Adbensi, audaciae columen, consutis dolis. Poenul Act. 3. c. d. p. 29.

Nunc hunc inimicum quia esse sciverunt mihi, Eum allegaverunt, suum qui servom diceret Cum auro esse apud me composita es fallacia,

Ut eo me privent, atque inter se dividant. L. Septimius L. 4. Ephemer. C. 22. darent ex suo numero, cum quis super tali negotio disceptaret electique Agamemnon , Idomenem , mlyses, atque iomedes, qui secreto ab aliis proditionem componunt L. f. C. s. Cassandra deo repleta. Et in Agamemnona adversapraenuntiat insidia quippe ex occulto caedemquo domi per suos compositam: e. Noster fortasse illud Maronis ante oculos habuit L. . Aen. '. 92. Talibus adgreditur Venerem Saturnia dictis: Egregiam ero laudem , spolia ampla re fortis Tuque puerque tum magnum in memorabile

nomen ,

Una dolo Dibom si femina victa uorum es. fortasse, dixi: nam satis scio, divinum poema nusquam fuisse editum vivo Tibullo. Non valde est dissimilis illa insultatio Aurelii mei L. 3. Eleg. . ubi Paeti mortem deplorat, st. 29. Infelix Aquilo, raptae timor Orith iae. Suae spolia ex illo tanta fuere tibi Aut quidnam fracta gaudes, Neptune, carina Portabat sanctos alveus ille viros.

13. TUM

154쪽

Τum succos herbasque dedi, quis livor a Ditet, QDiem facit in pretio mutua dente Venus. At tu allacis conjunx incaute puellae, Me quoque servato, peccet ut illa minu S. 3Neu

LIvo ABIRET plurifariam, huic d aliis livoribus medebantur Thapsiae succum, crebro experimento Neronis nobilitatum, commendat Plin his L. I 3. C. 21. raphanum sativum L. 22. . . sinapi ibid. C. 21. lomen-ttim faba um, itemque farinam lupinorum silvestri sim , L. 22. C. as fruticem Rhoi, praecipue ejus semen , L. et . . II aloen L. 7. lanam succidam L. 29. . . pulmones arietum in tenties membranas insectos, columbinum fimum, L. O. . . aquam marinam L. I. C. 6. spongiam ibid. C. I. Horum quid δ' ibullus dominae dederit, ignoro nec sane multum refert Thapsiam dedisse vix putos huic enim claritatem primus Nero contulisse perhibetur.

14. QUEM FACI IMPRESSO MUTUA DEN

T VENus qualis est columbarum. Catullus Carm. 6 s.f. I 2.

Nec tantum niveo gavisa est ulla columbo Compar , quae multo disitur improbim Oscula mordenti semper decerpere Uro. Frequentes semper fuerunt poetae in his morsiunculis , solidi gaudii certis indicibus. Arethusa apud Propertium L. q. Eleg. 3.

Dic mihi, num teneros urit lorica lacertos' Num gravis inbelles atterit has manus Haec noceant 'tim , quam entibus ulla De mihi ploranda per tua colla notas.

Ipse de se poeta L. 3. Eleg. 6.9. 21.

Inmors aequales videant mea vinera collo II e doceat liυor mecum habuisse meam. Apulejus, ut volunt quidam Olli purpurea delibantes oscula Clemente morsu rosea labra vellicent. Omnem nugarum scaenam in compendium misit Phoenicium Plautina Pseudbl. Ac . I.

Sc. I. M. 62. Nunc tostri amores, mores consuetudines, Iocus, ludus, sermo, mavis saviatio, Compressisne artae amantum comparΠm, Teneris labellis molles morsiunculae,

Papillar- horridularum oppressiunculae.

Harum voluptatum mihi omnium, atque itidem tibi Diribaotio, discidium , asities enit. Cicero Accus . . in Verr C. 3. instilians Q. Hortensio Hic scilicet es metuendum, ne

ad exitum defensionis tuae, vetus illa Antoniana dicendi ratio atque auctoritas proferatur: ne excitetur Verres , ne denudetur a pectore, ne cicatrices populus Romanus a picta , ex mulierum morsu, vestibia libidinis atque nequitiae. Ne te pigeat legisse, quae Dion Lambinus

notavit ad haec Horatiana L. I. Od. 3. P. I 2. ror, seu tibi candidos Turparunt humeros inmodicae mero Rixae, sive puer furens Inpressit memorem dente labris notam. quaeque o PalIeratius ad Properi L. 3. Eleg. 8 p. sis I. Is PECCE UT ILLA NIHIL in Colotiilrbro, in quinto Vaticano olim Fulvii Ursini erat, peccet ut illa minus. Cui scripturae patrocinatur Naso L. 1. Pist. p. s8. Denique ab incauro nimirim perit ille marito, Se quoque uti servet peccet ut illa minus.

ut uno collimbo contenta, ceteros ab hortostro spernat ac segreget procul Atque ita olim lectum fuisse, ostendit imitatio Ioannis Casiae, viri multo disertissimi , in Elegia ad

manes M. Ant. Flaminii:

Ruid, si illam retinent quicumque marγlli

da curant

Hujus ad exemplum pectet ut illa minus pS deinde ipsum custodem fore dominae suae

promittit nec recusat , quo minus in vinctillis aetatem degat, dummodo seorsim cum illa in unum locum concludatur. 9 modo se e vidius L. I. Amor Eleg. 6, ad nescio quem anitorem, . s. Forsitan ta terum tua nunc requiescit amica. Heu melior quanto sors tua orte mea fDummodo sic in me durae transite catenae.

Sed erant plura hic dicenda quae jam olim occupavit ouZa noster Praecid C. I . Ibi tu videbis, recte atque ordine minus legi; male, praeter Albi mentem, nihil. Statius quoque tetigerat, sed leviter. 17. NEU

155쪽

ALD 11 IBULLI Neu juvenes celebret multo sermone caveto; Neve cubet laxo pectus aperta sinu. Neu te decipiat nutu , digitoque liquorem Ne trahat is mensae ducat in orbe nota S. Exibit quam saepe time seu visere dicet Sacra Bonae maribus non adeunda Deae. At mihi si credas, illam sequar unu ad aras. Tunc mihi non oculis sit timui e meis.

et Saepe

I . NE IUVENE CELEBRE MULTO SERMONE neve sermones frequentes caedat cum

juvenibus Saepe Tullius sic loquitur. L. q. ad Attic Epist. I. Cum enissem ad portam Capenam , gradus templorum ab . infima plebe completi erant a qua plausu maximo cum esset mihi gratulatio signi cata, similis infrequentiai plausus me usque ad Capitolium celebratit.

L. f. Epist. Io. Adhuc sumtus nec in me aut publice, aut privatim, nec in quemquam comitum nihil accipitur lege Iulia, nihil ab hospite. persuasum es omnibi meis, serυiendum esse famae meae belle adhuc hoc animadversum Graecorum laude O multo sermone elebratur. Orat.

pro Cluentio C. 3. Quid illa caedes Asinii Larinatis , doloscentis pecuniosi, quam clararum, recenti re ' quam omnium sermone celebrata pro Muren C. 4 I. uanta autem perturbatio fortunae atque sermonis, quod, quibmin locis paucis ante diebus factum e se consulem

Murenam nuntii literaeque celebra pent, e unde hospites atque amici gratulatum Romam concurrerint, repente eo accedat ipse nuntius suae calamitatis p pro P. Sulla C. a. maero illud

etiam si me, qui defendo, reprehendendum putas esse, quid tandem deras exi sime summis trista clarissimis cicibus, quorum studio digni.

rate celebrari hoc judicium, ornari caussam, defendi hujus innotentiam ides ' de provinc. consular C. 9. An ego possum huic esse inimicus, cujus literis, fama, nuntiis , celebrantur aures quotidie meae novis nominibus gentium, nationum , locorum p in L. Pisonem C. I 3. Itaque, credo, si minus frequentia sua vestrum egressum ornando atque celebrando at ominibm saltem bonis, ut consules non tristissimis , ut hostes, aut proditores, prosequebantur. Viderat verum noster Doueta sed eum nescio quomodo transversum egit corrupta Nonii Marcelli scriptura in Concelebrare sic enim edebatur: Conceletrare, diu amare dictum a celebritate. Lucilius L. 3 o. Multis inde locis sermonibus

concelebrarunt. Scripserat vero Nonius, more

sui aevi, divamare , h. e. dissamare , divulgare, in vulgus spargere. Vide Lipsium L. 1. Quaest Epist. 18. Gronovium L. 3. Obs.

C. s. 21. SACRA BONA MARIBUS NON ADEUN-

D DEAE imo ejus ne nomen quidem viros scire fas erat. Tamen in ejus sacrariis erat quidam quasi mercatus stuprorum ob hanc ipsam caussam, quod viri illinc longe arceri putarentur,is religione moribus recepta , metu praesentissimae caecitatis Ovidius L. 3. Art. Amat. p. 633. Lui aciat cui os cum sint tot in urbe theatra' Cum pecte junctos illa libenter equos 'Cum sedeat Phariae sistris operata juvencast 'Ruoque sui comites ire vetentur, ea 'Cum fuget e templis oculos Bona Diva virorum, Praeterquam si quos illa venire jubet Notissimum est P. Clodii adulterium cum Caesaris Pompeja in operto commissum. Quam ob rem ille Ciceroni Bonae Deae sacerdos dicitur, mordacissimo oco , . . ad Attic Epist. 4. Vide sis Iuvenalem sua, hoc est Satyrica lingua loquentem Sat. 6.9. 3Tq.

Nota Bonae secreta eae, cum tibia lumbos Incitato cornu pariter vinoque feruntur Attonitae, cc. 23. ILLA SEQUAR Nus AD ARAM J Scaliger intelligebat aram Bonae Deae , quae statuebatur in domo ejus consulis, cujus eo mense fasces erant, quo mense sacrum fiebat pro populo universo. Nimis profecto angu ste quum sacrificium illud non nisi semel in anno celebraretur. Merito quoque dubitari potest, si mulierculae imi ordinis, qua lem fuisse Deliam scimus , ad sacrum da mium admitterentur. Nec videntur admissae, propter augustam rei occultissimae sanctitatem. Tullius orat. de Harusp. respons C. 17.2uod

156쪽

Quod sacrificium tam vetusum est , quam hoc,

quod a regibus aequale at urbi accepimus quod autem tam occultum, quam id, quod non solum curiosos ocidos excludit, sed etiam erranies quo non modo improbita , sed ne imprudentia quidem possit intrare ' quod quidem sacrificium nemo, nisi P. Clodius omni memoria violavit , nemo umquam adiit , nemo neglexit,

nemo vir adjicere non horruit quod si per virgines Vestales, sit pro populo Romano sit in ea domo , quae es in imperio , fit incredibili

caeremonii fit ei Deae, cujm ne nomen quidem viros scire fas es. Imo non nisi primarias feminas in hoc operto adfuisse , satis clare ostendit Plutarchus in Caesaris i lcmque in Ciceronis vita. Nec caussa erat, cur deprehendi metuisset Clodius , si quibusvis illuc mulierculis adeundi fuit facultas. Itaque veterem lectionem, aras, ab exsilio si revoca-Verimus, recte puto atque ordine fecisse videbimur. Neque enim domum consularem intelligit poeta sed publica Bonae Deae templa, ad quae quotidie adibat promiscua feminarum multitudo : praecipue autem illae, quarum quaestus erat stulta adolescentulorum cupiditas. Et semper sacrorum caussa

putas imo saepe ut virorum oculos evitarent, ac sine arbitris tuto comerentur. Naso L. 3. Art. Amat. s. 243. Seuae male crinita est, Uodem in limineponat Orneturυe Bonaesemper in aede Deae. Duas autem aedes habebat, alteram in duo. decima, alteram in tertia decima urbis re .gione auctore P. Victore. Atque haec quidem erat in colle Aventini, ea parte, quae Re muria dicebatur, ut notavit Alexander Do. natus L. 3. Romae C. 13. Naso L. f. Fastor.

Quo feror Augustus mensis mini carmin s hujus Ius dabit interea Diva canenda Bona est. Es moles at a loco res nomina fecit. Appellant Saxum: pars bona montis eis. Huic Remus institerat frusra , quo tempore fratri Prima Palatinae signa dedissis aves. Ampla patres illic oculos exosa iriles Leniter acclivi consiluere jugo. Dedicat haec eteris Clausortim nominis haeres,VErgineo nullum corpore Asa virum. Lioia restituit ne non imitata maritum Eset, , ex omni parte secuta virum. Illam vero Subsaxanam appellabant, in radi- , cibus Aventini montis. Cui quum novam

aediculam cum pulvinari atque ara dedicasset Licinia, virgo Vestalis, sed populi injussit;

rem omnem inritam habuit collegium pontificum, A. V. DCXXX. Q. Caecilio Metello, T. Quinctio Flaminino Cos L. Cicero orat. pro domo sua C. 3. uid, cum Licinia irgo Vesalis, summo loco nata, sanctissimo sacerdotio praedita, T. Flaminino es Metello Coss. ram, aediculam, e pulvinar sub sacro saxo

dedicasset, non eam rem ex auctoritate senatus

ad hoc collegium Sex. Iulius praetor retulli 'cum P. Scaeυola pontifex maximus, pro collegio respondit, Se od in loco publico Licinia C. F. injussu populi dedicasset, sacrum non videri. Ad

hanc Sub saxanam pertinere opinor haec verba ex grandi marmore, apud Gruterum Vibdendo p. CCXXVIII 8.

Sacerdotes Bonae Deae sive antistitae ibidem

D. D.

Estin haec voti suscepti solutio mulierIs li

bertinae p. LXXXII. I. BONAE DEAE SANCTAE SACRVOTO SVS C. MERITO LIBENS TERENTIA THALLVS AFECIT

Extra has duas aedes in urbe erato sacellum haud procul, inter Ariciam& Bovillas. Cicero orat pro Milone C. 31. Nisi forte hoc etiam Uu factum esse dicemm, ut ante ipsum sacrarium Bonae Deae , quod es in fundo T. Sexti Galli , in primis honesti ornati adolescevttis , ante ipsam, inquam, Bonam Deam, cum praelium commi inset, primum illud ulmuacceperit, quo taeterrimam mortem obiret ut Q. mul

157쪽

Per caussam memini me tetigisse manum. Saepe

ν)b Ebsolutus iudicio illo nefario videretur: sed

n hanc ivsignem poenam reservatus. Asconius Pedianus in argumento Milonianae Milo Lamosvium, ex quo erat municipio , e, ibi tum dictator , pro solus es ad flaminem prodendum postera die Occurrit ei cisca horam nonam Clodius paullo ultra Bovilla. , mediens ab Aricia prope eum locum, in quo Bonae Deae sacellumes. Vides rationes, quibus adductus maluerim arac: quae scriptura in multis hioque libris veteribus comparet.

's NErs ex pervulgata superstitione , qua persuasum illis erat, Viros quoscumque , tiam prudentes, qui Bonae Deae sacra vidissent, extemplo luminibus oculorum orbari. Tullius orat de Harui p. respons C. I 8. de P. Clodio in domo Caesaris deprehenso:

Ne idcirco Bonam dicit, quod in tanto sibi scelere ignoυerit. Non ignovit , mihi crede, non.

nisi forte ibi ignotum putas, quod te judices dimiser ni excussum eta exhaustum suo judicio

abollatum, omnium condemnatum aut quod oculos, is opinio illius religionis est, non perdidisti Q in enim ante te sacra illa , Iciens viderat, ut quisquam poenam , qua sequeretur

illud scelus, scis posset

et s. VELUT GEMMA EIUS IGNUMQUE

PROBAREm in codice Archiepiscopi Eboracensis signumve erat quod quamquam exile est ac perpusillum, tamen non debuit dissimulari quum vulgato sit praestabilius. e. rerum ex hoc loco adparet, mulieres nuptas signis peculiaribus fuisse usas, ac distinctis amaritorum signis. Nec mirum quum sibi quisque signum fugeret pro libitu, ac re

fictum mutaret. In gemmis autem preciosis damnosas delicias faciebant , quum veteres illi scalpturas inprimerent materiae annuli, sive ex ferro sive ex auro foret. Vide locum

insignem Alcj Capitonis apud Macrobium

L. 7. Saturn C. II. Erat autem quidam quasi lusus inter otiosos . annulum spectandum dare, ac vici im rogare. Plautus Asinar Act. q. c. I. ubi parasitus leges recitat, quibus Philenium esset cum Diabolo, st. 33. Spectandum ne cui annulum det, neque roget. Naevius Tarentilla

quasi in choro pila

Ludens, da ratim dat se, commmem facit: istum tenet, alii adnutat alibi manus Es occupata ; alii percellit pedem Alii dat annulum spectandum a labris. id est, postquam detractum a digito annu. tum labris est osculata. Ita exposuit Andr.

Schottus, hunc simul nostri locum istuc trahens, L. . Observ. . . Scholium secutus o Rirchmannus lib. de Annul C. I 8. Sed hunc Iu dum C. Verres serio ludebat, neque annulos reddebat , ut Cicero tradit Accus 4. C. 26. Nullo modo postsam omnia istim facta aut memoria consequi, aut oratione complerili genera ipsa cupio re υiter attingere e ut hic modo me commonuit Pi is annulus, quod rotum ess xerat. Quam multis sum putatis hominibus honesis de digitis annulos aureos abstulis p numquam dubitavit , quotiescumque alicujus aut gemma, aut annulo dele fatus est. Et haec quidem capere licet de annulis vel ad inspiciendum porrectis, vel forte fortuna

conspectis sed, quod sequitur , prorsus cst

mirificum ita enim pergit orator Incredibia lem rem dicam, etiam claram , ut ipsum negaturum non arbitrer Ctim Valentio ejus inter-

p et episeola Agrigento allata esset, casu signi m se animadυertit in retula placuit ei quaes, it unde esset epistolari re pondit , Agrigento.

se literas ad quos solesat, ut is annulus ad se primo quoque tempore ferretur ita literis sius patrifamiluta L. Titio ciυ Romano annulus de digito detractus es. En hominem perniciose

urbanum.16. PER C Auss A. sub praetextu dicunt homines invenusti Bella est locutio,& scriptoribus optimis perfamiliaris Caesar L. 3. Beli. Civ. C. 24. naves triremes dum Anto- nius qua Brundisii faciendin curaverat , per caussam exercendorum remigum, ad fauces por-

m prodire jussit has quum nudacius progressas Libo idisset, sperans intercipi posse , quadrire me quinque ad ens misit. C. 76. Caesar ete- ribus uis in castris contra Asparagium con edit; militesque omnes intra vallum continuit quitarumque per caussam pabulandi emissum confestis decumana porta in castra se recipere usit. Est utrobique strat agema , sed istic videndum Cicero orat pro domo sua C. s. cum tu in annonae caritate in consules, in senatum

in bona fortunasque locupletium , per caussam inopum atque imperitoram, repentinos impetus

comm

158쪽

L I G. VII. Saepe mero somnum peperi tibi: at ipse bibebam Sobria supposita pocula victor aqua.

Non ego te laesi prudens ignosce fatenti. Jumit Amor. Contra quis ferat arma Deo syI et 7Ille

comparares L. 3. de Ossic C. Io de Romulo: Omisit hic, pietatem , humanitatem, ut id, quod utile id siatur, neque erat, at equi posset G tamen muri caussam opposuit, speciem honsatis neque probabilem , neque satis idoneam Suetonius ut C. Σ. desedit apud Nicomedem , non sine rumore pro stratae regi pudicitiae. emo norem acixit intra paucos rasrsem

dies repetita Bithγnia per a sam exigendae pecuniae, quae deberetur cuidam libertino, clienti suo Othon. C. . diducto matrimonio sepo situs

es per causim legations in Lusitaniam , satis vi sum, ne poena acrior mimum omnem di-Gulgaret Lusit in dilogia Propertius L. . Eleg. 8 , ubi de unonis Sispitae sacro, P. I 6. Huc mea detonsis avecta es Cynthia mannis: Caussa fuit Iuno,sed mage caussa Heuus. Quaerebatur pabulum libidiniri praetexebatur autem species religionis Lanuvinae. 28. Ips BIBEBAM SOBRIA UPPOSITA POCULA VICTOR QUA Cave ictor mutes in fictor est enim hi certamen bibendi, e quo alterure victor oportet discedat. Horatius L. q. Od. I. s. 3I. Nec certaro juvat mero,

Nec incire noῬis tempora floribus. L. I. Epist. 9. p. o. forum putealque Libonis Mandabo siccis adimam cantare severis. Hoc simia edixit, non cessavere poetas

Noritur . cortare mero, putere diurno.

Tale certamen poeta noster instituit in fine libri tertii. Et aspara inscholius, nimis cc. leriter rei literariae ac Musis Latinis ademtus, L. 2. POem. in Ara Bacchi, p. 7 I. Accipe, Corneli rata si vis vota peracta; In fundo face ne gutta sit ulla super. Victoris titulum, prior hoc qui faxit habebit. Et sua victorem palma parata manet. O bone, vicisi nec tu monitoris egebas. Ocius huc hedera fer mihi perta, puer. Est autem e Graecia hoc bibendi certamen, Qquidem instituti multo antiquissimi id quod videre licet ex versibus Panyasidis poetae apud Ioannem Stobaeum Serari. Is qui Pa nyasis Herodoti historici vel avunculus, vel patruesis fuisse perhibetur Graeci autem po tores pumicis farina utebantur ad crapulam evitandam Plinius L. 36. C. a I. Theophrasius auctor es potores in certamine bibendi praesumere farinam amri sed nisi inmenso potu inpleantur, periclitari tantamque refrigerandinaturam se, ut musa fervere desinant pumice addito Pulcre vero noster sobria vocat pocula, quae ipse multa aqua adfusa dilui Isset sic Lo2. Eleg. r. 46. Aurea tunc pressos pedibus dedit uva liquores: Mixtaque securo si obria γmpha mero. nec minus eleganter Papinius sobria dixit rura, in quibus vinum ante non nascebatur,

Aetherei felix sic orbita fluxis Triptolemi si viii ero sub palmite nudos

Umbraυit colles, sobria rura Lγaeus. quem locum cum hoc Albiano contulit Gebhardus Mante eum Passeratius ad Propert. L. 3. I leg. 7. Dicitur autem sobrius, itidem ut ebrim, abria, vase vinario Excerpta Donati ad Terent Andr Act. q. c. q. p. 39. Tu

pol homo non es obrius J Sobrius es sanae memtis, quasi ebrius, hoc es ab ebrio separatus. Rectius dixisset, sobrium dici qui sit sinebria. Charisius L. I. Instit. p. 63. Hebria est a vinarium unde ebrius ebria dicitur, ebriosusque, ebriosa, sicut in otio negotiosus, negotio a cui contrarium es sobrius. Sed locum esse mendosum muria legi debere, liquido ostendit Paullus Leopardus, vir doctissimus, L. 6. Emend. C. I7. Plura dabit magnus Vossius Elymol. L. L. in voce Ebrius.

29. NON EGO TE LAEs PRUDENs Excusatio quam frequens, tam frivola Sanius sapuit Euclio ille Plautinus Aulul Act. . Sci

quid tibi ergo meam me inbito tactio es p I. uia inivitio atque amorisfeci. V. homo audacissime fCum pacis te oratione huc ad me adire ausum, impudens'

Nam si suo jus est, ut tu su excusareiusseris

Luce claro deripiamus aurum matronispalam,

Ps si prehensi simus , excusemus Arios

159쪽

ALn II IBULLI sic ego sum nec me jam dicere vera pudebit, Instabat tota cui tua nocte cani S. Non frustra quidam jam nunc in limine perstat Sedulus, ac crebro prospicit, ac refugit: Et simulat transire domum mox deinde recurrit Solus, Mante ipsas exscreat usque fores. Nescio

Nos fecisse amoris caussa nimis iis mi i

num, atque amor,

Si ebrio atque amanti impune facere, quod lubeat, licet.& nutrix Phaedrae, Hippol. I9s. Deum esse Amorem, turpis invitio furens Finxit libido quoque liberior foret, Titulum furori numinis falsi addidit. Hi ne hausit Michael Marullus L. I. Epigr. 9, elegante dialogismo de Amore Qui coelo dignati homines. Qua cauo coegit pNitior auctore est credita culpa Deo. 3o Jussi AMOR sic Phaedra Nasoniana,

Dicere quae puduit scribere jubsit Amor Duidquid morbi sit, non es contemnere lu

tum.

Regnat . in dominos jus habet ille Deos. qu Ibus similia profatur eadem regina apud tragicum Romanum Hippol. 18 . praecipue vero Chorus, qui proxime sequitur, facundia poetica excellens vario flore coloratus. Plautus lepidissime , ut solet, eo quem modo indicavi loco, . . EV Luid ego emerui,adolescens,mali, Quam ob rem ita faceres, aque meosque perditum ires liberos'LY Deus impulsor mihi fuit cis me ad illam illexit. V. quo modo 'LY Fateor peccavisse, me culpam commeritum scio. Id adeo te oratum adυenio, ut aesimo aequo ignoscas mihi. LV. Cur id ausus sacere, ut id quod non ruum esset tangeres 'LY. Luid is fieri ρ factum est illud. Fieri infectum non potes. Deos credo voluisse. nam ni vellent, non fieret , scio. IN. At ego Deo credo voluisse, ut apud me

te in nervo erii cem.

Tu qui capis , noli committere quin inspicias Eoos dii nostri Aululariam , expressinumam verissimamque imaginem antiquae ac

vernaculae festivitatis. 32. INSTABA TOTA CUI TUA NOCTE CA-Ν1s solenne satellitium meretricularum, ac lenarum noster L. 2. Eleg. q. . 32.

Haec fecere malis hinc clavim anua sensit, Et coepi custos limimis esse canis. Sed precium si grande feras, custodia vicita es:

Nec prohibent claves, his canis ipse tacet. Propertius L. 4. Eleg P, de lena mortua, p. I. Exseqhiae fuerunt rari furtiυ capilli Vincula, i inmundo pallida mitra situ Et canis in nostros nim: experrecta dolores, Quum fallenda meo pollice clausi a forent.

Horatius Epod. s. y . 7. Senem, quod omnes rideant, adulterum

Latrent Suburanae canes.

Hinc Suburam , ubi scorta publica habitabant, Propertius vigilacem vocavit , ob c num frequentiam, L. q. Eleg. .' IJ Iamne tibi exciderunt igilaci urta Suburae M. Seneca Controvers. 3o, de lenone Hanc Bagi sententiam non mehercules referrem, Si canem ad ostium alligasses.

Prudenter Syrus ille Terentianus Clitiphon

tem suum monet, Heautont. Acs. a. c. s. p. 128.

Sed heus tu, vide sis ne quid inprudens ruas. Patrem novis ad has res quam sit perspicax: Ego te autem noti quam esse solens inpotens.

Inbersa verba, eversa cervices tuas,

Gemitus, screatus, iussis, risus abstine. inibi Eugraphius: Haec omnia adule centuli faciunt, quotiescumque videre, aut ideri olunt

ab his quas desiderant ita seu quodam metu, ut, quasi dum aliud necessitate conficiunt, soimpleant voluntatem. Recte sane, in re amoris sedis alio saepe spectant. Nabo Epist.

Cydipp. I9. Ante fores edet haec : quid agamque rogantibus intus, Ut possim tuto scribere , Dormit. it. Mox

160쪽

L 1 A. I G. VII. 19 Nescio quid furtivus amor parat utere quaeso Dum licet in liquida nat tibi linter aqua. Quid tenera tibi conjuge opus tua si bona nescis Servare, ah frustra clavis inest soribus. Te tenet , absentis alios suspirat amores, Et simulat subito condoluisse caput. At

Mox ubi secreti imgi caussa optima so=nnus Credibilis tarda desinit esse mora,

Iamque venire videt quos non admittere durum es Exscreat, Gricta dat mihi signa nota. De tussi quam venuste Erasimus noster in Virgine Poenitente EU. Qua pompa producta es rCA. domant me toto mundo meo demittunt capillos itaque non aliter quam nuptura sponto. V. cras monacho hem male si huictus.

o. TUA SI BONA NEsCI SERVARE, FRUSTRA CLAVIS INEs FoR1pusIInterjectionem Ah, quae erat ante adverbium frustra, eliminarunt homines novatores , pravo maloque

exemplo nam ut brevis syllaba fieret longa propter debilem it magistri vocant positionem, nihil erat necesse ut jam nihil dicam, numerum hac violenta productione turpiter delumbari. In Achillis Statii librisOmnibus a erat exaratum, sine litera adspirante. Et sic voluit Valerius Probus. Ah ha bet editio princeps cum Regio lepidina tres item Palatini codices apud Gebhardum. Re ctissime est enim indignantis, stomachantis, atque increpantis. Terentius Andr Act. 3. Sc. II.

S. jam scio, ah Vix tandem sensi solidus. D. quid hic sensisse ait 'S. Haec primum adfertur jam mihi ab hoc fallacia, Hanc mulant parere , quo Chremetem ab Ierreant. ωAct. I. Sc. s. p. I7. Nam quid ego nunc dicam de patre ρ ab Tantamne rem tam neclegenter ageres

Virgilius Eclog. 2. l. 6o. em fugis, ah demen, habitarunt Di quoque silvas,

Dardaniusque Paris.

Martialis L. . Epigr. q. Lis te bis decimae numerantem frigora brumae Conterit una tribus, Gargiliane, foris. Ah miser demens. Viginti litigat annis Quisquam, cui vinci, Gargiliane licet IVides usum particulae elegantis, sed inmerito ejectae clavis est claustrum, sive sera, ut Salmasius docuit Exercit Plinia n. p. 927. Sed ante Salmasium jam olim viderat Secundus noster L. I. Eleg. 7.

A postquam domibusque fores , foribusque subibit

Clavis, ta aequoreas navita sprevit aquas,

I. T TENET jucunda ad literatio de qua diximus supra ad Eleg. I. 3.

Puto absentis; quod sciolus aliquis corruperit in accusativum, quum non caperet elegantiam casus secundi fortasse versui etiam timeret a syllaba brevi in pentem tmerin cadente Virgilius L. 4. Aen. 9. 3. Sola domo moeret vacua, ratisque reliditis Incubat illum absens absientem auditque L

detque: Amantes enim absente praesentes sunt. Noster Infra Eleg 9. S 3. Vel miser absenti mosas quam saepe querelas Conjicit cir lacrimis omnia plena madens s Valerius Flaccus L. . ,st. 97, de Medea Iasonis amore capta: Virginis ecce novus mentem praefringere languor

Incipit ingeminant commoti quesibus ae s. Ergo iterum sensius varios super hospite volυens Moeret, o absenti nequicquam talia fatur. Ovidius, de Sex. Tarquinio in Lucretia com

moto, L. 2. Fastor.

Carpitur attonitos absentis imagine sensus Ille recordami plura magisque placent. Sed omnium optime Siren illa comoediae Romanae, doctissimus ille vitae humanae pi

ctor, Eunuch Acit. I. Sc. 2. ΙIO.

PH. In hoc biduum Thais vale. TH. mi Phaedria Et tu numquid vis aliud p PH. Cone quid elim p Cum

SEARCH

MENU NAVIGATION