Albii Tibulli equitis rom. quae exstant : ad fidem veterum membranarum sedulo castigata : accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices : quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

361쪽

27.1NTONSI CRINES LONGA CERVICE FLUE-

EANT de coma Apollinis semper intonsa, lac prolixa, passim poetae Hinc cogno

mine Gn uno insigniebatur : ἀκερσεκόμ ης, α κειροκοκας, κουροτρόφος, c crinitus Latinis,

audiebat caesariem multa cura nutrire perhibebatur , decora uti esset ac , prolixa. Martialis L. q. Epigr. s.

Perpetuos flore micei; sic denique non sint

Tam longae Bromio, quam tibi, Phaebe

comae.

Talem Apollinem, longe pulcerrim tim, videre potes apud Causeum doeta Chaus se Musaei Romani sectione . num . . msessi a.

num. 2.

MA Georgius Fabricius, vir praeclarus, a. stig in Terent. Adelph. Act. I. Sc. 1 legebat ex scriptis Spirabat idque firmabat auctori. tate Maronis L. I. Aen. f. O3. Ambrosiaeque comae divinum vertice odorem

Spiravere.

Sane in uno nostrb, sed unico est Spirabat. Et scio Valerium Flaccum sic loqui L. 6.

Hic Grodorato spirantes crine Micelae, Cessaeaeque manus.

Sed res est aliari neque hic tam agitur de odore, quam de profusa copia preciosissimi unguenti Callimachus Hymno Apollinis,

Capilli,ero odoriferis in terramsillant oleis. Non adipe crines Apollini sillant, Sed ipsa panacea in urbe autem quacumque illae Guttae in terram deciderint, omnia incolumia

redduntur.

Quem locum ubi interpretatur Inlustrissimus Spanhemius, simul quoque Albium nostrum admirabili luce invisitatae eruditionis uberrinae perfudit. Sequitur diris, quod in Syrio recte mutarunt jam olim viri doctissimi. Ros rius est aut stacte, aut malobatrum, aut

denique balsamum Deinde myrrhea , non myrtea malebat Muretus, madrianus o. ster unius Comment de Coma cap. 7. ac Nicolaus Heliasius Not ad Ovidii Metamorphoses. Sed tu caligerum consule.

29. CANDOR ERAT, QUALE PRAEFER Τ.LA

TONI LUNA Certe nihil una formosius. ille regum sapientissimus , de sponsa sua, Cantic C. 6. st . . Duae emisia quae progreditur quasi aurora consurgens , pulcra ut luna, electa ut sol medis poetae nostri libentissime hoc typo gratissimo utuntur. Horatius L. Σ. Od. 1 '. 9. Dilecta, quantum non Pholoe fugax Non Chibris albo sc uvuro nitens,

Ut pura nocturno renidet Luna mari.

Naso Epist. Leandi M. 67 ad Lunam de Hertis pulcritudine: Neu referam mores caelesti pectore dignos; Forma nisi in eras non cadit illa Deas. A Veneris facie non es prior ulla, tuaque. Neve meis credas vocibus, ipsa vides. Quanto, cum fulges radiis argentea puris, Concedunt flammis sidera cuncta fruis; Tanto formosis formosior omnibus illa est. Si dubiim, caecum, γnthia , lumen habes. Seneca Hippol. . 7 2.

Pulcrior tanto tua forma lucet, Clarior quanto micat orbe pleno Cum suos igne coeunte cornu Iunxit, et curru properante pernox Exserit vultus rubicunda Phoebe: Nec tenent sellae faciem minores.

Purissimus ille nequam Delectata illa risit tam blandum, ut iideretur mihi plenum os extra nubem Luna proferre. sorippus L. a. de laudibus Justini minoris, p. 72. I sacrum comitata latus ulcerrima proles Luce sua plenam quae possit incere Lunam, Aequiparans humeris matrem sic lucida cultu, Si niveis formosa genis , smilisque parenti. Torquatus astus, parte quarta Poematim

Gai ianti Decchi quanti sono i mari, Mira ques candor, μ' esenna pari.

362쪽

Ιnticitur teneras ore rubente genaS. Ut quum contexunt amarant his alba puellae Lilia: ut Autumno candida mala rubent:

Ima videbatur talis inludere palla Namque haec in nitido corpore vestis erat. 3 I9 Artis

A ei menti tuo balli, aciei distilla

Le tu dolo rugia de; Decchiati conde con amoroso altio. Quae verba hunc ferme sensum habent: quamquam haec cum timida admiratione in

terpretamur:

Cγnthia, cui speculum praesant maris aequora cuncti, Scisne mea quidquam candidius Venere' Huc age, Diva, choros; huc dulces deplae rores: Inque oculis oculos illius usque tene.

Ioannes Baptista Piscarius , Cant. a. della morte di Ruggiero, st. 18. Chiamata per suo nome Spinabella, Piis vaga che a Luna, e tu ch ' i Sole Chiara, e serena piis ogni alma sella Di gentileetea ornata, e cortesia,Piaceuole, gentil, honesta, e pia.

MARITO sponso Virgilius L. . Aen. e. s36. rursusne procos irrisa priores Experiar Nomadumque petam connubia supplex Duos ego sum toties jam dedignata maritos pValerius Flaccus, generosissimi spiritus poeta, L. 8 Argonaut . e. s. Haemonio non ad pernanda marito

Condita letiferis promit medicamina cisis, Virgineosquesimus, i umque monile venenis inplicat. Vide Servium ad L. 1. Aen. ψ. 343.&ad L. q. x. s. Verbum deducendi est proprium in hoc negotio, notae signifkationis. Quod tamen quam infeliciter hic intellexerit Achilles Statius , malo videas tutemet in .ejus Commentario. Neque ego monerem , nishanc gemmulam centonibus suis insuisset ille, qui Notas nobis Variorum consarcinavit

olim. 33. UT QUU CONΤEXUN AMARANT HIS ALBA PUELLAE LILIA Inlustravi hunc locum ad Properi L. 2. Eleg. r. s. I. quibus multa alia adjici possunt non multo labore, si

quis hoc agat. 3 .ET AUTUMNO CANDIDA ALA RUBENTJlegendum, opinor, ut Autumno. Ipsa comis

paratio est a Theocrito desumta, Idyll. 7.

vertit Helius Eobantis: At os o pueri qui suave rubetis Amores , Purpureis similes malis. Sic autem Daniel Heinsius: Pomis aemula turba rubentibus , agmen A

morum.

3s. IMA VIDEBATUR ALI INLUDERE

DALLA Hic est cantoris Phoebi ornatus apud Nasonem L. I. Metam. s. 16s. Ille caput a m lauro Parnasiide vindi , Verrit humum diri saturata murice palla Instructamque fidem gemmis fidentibus Indis Suriinet a laeυa tenuit manus altera plectrum. Ari cis satus ipse fuit tum flamina docto pollice sollicitat. dc Amor. L. I. Eleg. 8. p. '. Ipse Deus aium, palla spectabilis aurem, Tractat inauratae consona fila γrae. Propertius longam vestem vocat L. 2. Eleg. 23.

Deinde inter matrem Deus ipse , interques

rorem,

Pythius in longa carmina vese sonat. . talis pallain vatum fuit, 'musicorum qui utrique in hujus Dei tutela Virgilius L. 6.

Aen. 6 Nec non Threicim longa cum veste sacerdos obloquitur numeris septem discrimina vocum:

Iamque eadem digitis , jam pectine pulsu

eburno.

Valerius Flaccus L. I. Argonaut M. 3 83. Hic vates, Phoebique des non vana parentis, Mopsim puniceo cui circumfusa cothurno Falla imos ferit albapddes, vittataque frontem Cassis in summo laurus Peneia cono. Et hic quidem candidam videmus in vate; argumentum, credo, veracitatis. Sed citharoedi purpuream gestabant, aut acu preciosa pictam Naso L. Σ. Fast.' Ioa de Arione:

363쪽

31 ALAII In ULL 1 Artis opus rarae fulgens testudine lauro Pendebat laeva garrula parte lyra. Hanc primum veniens plebir modulatus eburno Felices cantus ore sonante dedit.

Ille metu vacuus, Mortem non deprecor , inquit: Sed liceat sumta pauca referre γra. Dant veniam , ridentque moram capit ille

coronam,

Quae possit crines, Phoebe, decere tuos. In erat diri bis inritam murice pallam: Reddidit icta suos pollice chorda sonos. Apulejus L. I. Florid ubi Bathylli statua describitur : Eique prorsus citharoedicus satus Deam conspiciens, canenti similis , tunicam picturis variegatam deorsem ad pedes de ritus ipsos,

Graecanico cingulo e chlam da elat utrumque brachium adusque articulos palmarum. 37. FULGENs EsTUDINE E AuR, Lyrae variis modis exornabantur , neque una semper materia auro, gemmis ebore testudine nam testudo inter preciosissima luxuriae instrumenta habebatur. Horatius L.

2. Od. II. y. 22. eburna dic, age, cum Hra Maturet, incomtam Lacenae More comam religata nodo.

OvIdius L. 8. Metam. . Iq. Regia turris erat vocalibus addita muris: In quibus auratam proles Lat,ia fertur

Deposuisse Hram.

L. D st. 67. In ructamque fidem gemmis sedentibus Indis Sustinet a laeva. tum , quod rem omnem conficit , cultissima Sulpicia nostra, infra L. . Carm. 2.

Hanc mos, Pierides , esis cantate Kalen dis Et sudinea Phoebe superbe γra. Nec mirum videri debet tam magnifice excultam fuisse lyram Apollinis , Deira semper juvenis, multo opulentisssimi Callimachus Hymn. in Apoll. πι λα-

Aurea sunt Apollini, amictus, semula

Et irra, arcus Lγplius cir pharetra Aurei sunt etiam calcei nam multo auro Phoebus Et omnium rerum copia a uit.

In Floridis Apulo Satyrus Marsya Apollinem culpabat, quod esset coma intonsus, genis gratus, corpore glabellus, ' arte multiscires, fortuna opulentus. Qui , quod vesis textu tenuis , tactu mollis, purpura radiani quid, quod lγra ejus auro fulgurat, ebore candicat , gemmis variegat ' Ebur vero, atque aurum, largentum,&gemmas quum ab ultimo aevo adhibuerint ad res adfabre exornandas, addidit ingeniosa luxuria testudinem, istis singulis non minus caram Papinius, de cavea psittaci Melioris, L. a. Silv.

q. s. II.

At tibi quanta domus rutila te studine fulgens.

Connexusque ebori virgarum argenteus ordo sJuvenalis Sat. 6. M. O. Vt resudineo tibi, Lent: ile conopeo Nobilis Eurγalum mirmillonem exprimat in

fans

&, de priscis illis ac severis Romuli nepotibus, Sat. II. M. 93. Nemo inter curas' seria duxit habendum aeualis in Oceani fuditu sudo nataret, Clarum Trojugenis factura ac nobile fulcrum. Acrius etiam Seneca, sub persona Demetrii, L. . de Benefic C. . Prima mihi luxuriae

spolia propones sive illa vis per ordinem expan-rire , sive ut es melius in unum acervum da . Video elaboratam scrupulosa disin tione testudinem , foedissimorum pigerrimorumque animalium te stas, ingentibus preciis emtas in quibus ipsi illa quae placet arietan, subditis

medicamentu, in similitudinem eri coloratur. Plinius L. 9. C. II, tempus notat, quo a 'tae sunt ignotae antea deliciae Te dinum putamina secare in lamina, lectosque e repositoria his sire, Carbilius Pollio insiluit, prodigi eo sagacis ad luxuriae instrumenta ingenii. Vixit ille paullo ante bellum civile Marii Sullae, auctore eodem Plinio L. 33.

C. II.

364쪽

L 1 III. G. IV. Sed postquam fuerant digiti cum voce locuti, Edidit haec dulci tristia verba modo.

S ALVE cura Deum casto nam rite poetae Phoebusque, iacchus, Pieridesque favent. Sed proles Semelae Bacchus, doctaeque sorores Dicere non norunt, quid serat hora sequens.

VOCE LOCUTI Pulcre exprimit gestum Dei citharoedi Est autem locutio non multum absimilis huic Lucretianae, L. 4 9. 98o. Et citharae liquidum carmen chordasque loquenteis Auribus accipere.

Multa , quae huc faciant, congessit eruditissimus Barthius ad Claudiani Panegyricum in consulatum Flavii Manlii Theodori, Q.3o9.

2. EDIDIT AEC TRIsTI DULCIA VERBA

MODO Haec sunt ridicule corruptari atque inversa Scilicet valde dulcia fuere verba Phoebi, amoris discidium ac vastitatem poetae flebiliter praenuntiantis. Vera scriptura fuit, aut ego hic nihil video, Edi ii haec dulci tristia verba modo. Iucundo concentu rem tristissimam est emo.dulatus. Ad hanc emendationem codices mihi aliquot praeiverunt, in quibus non risi sed dulci exaratum est, conspicuo Vocum male transpositarum argumento. Non admodum disparia sunt ista Iovis Maroniani ad suam Itinonem, L. I 2. Aen. . 8OI. Nec te tantus edat tacitam dolore S mihi

curae

Saepe tuo dulci tristes ex ore recursent. s. SED PROLE SEMELE BACCHus scribe Semelae, ex libris Horatius L. I. Od. Ict. Mater saeυa Cupidinum, Thebanaeque jubet me Semelae puer. ita istic libri meliores magno numeron non, ut vulgo editur, Semeles. Sic Andromedae, Penelopae, Circae, apud eumdem poetam aliis locis reperire est. Ceterum ex hisce Albii nostri verbis adparet , solos Deos fatidicos eventura praescivisse non etiam alios, quamvis primi ordinis ac loci. Valerius Flaccus L. 7. Argonaut '. 9O.

Caucasilis speculatrix Iuno resedit

Rupibus, attonitos Aeaea in moenia vultus

Speque metuque tenens. N adhuc ignara futuri. Exempla duo egregia sunt apud principem

poetam, L. I. Aen. . 228. 4. I a. p.79 I. unum apud Nasonem L. I s. Metam. s. o3. Tamen cur noster ab honore vaticinandi secludat Bacchum , non satis caussae reperireque t nisi Liberum patrem eumdem esse Deii , quem Apollinem , statuamus. Sic quidem Macrobius L. I. attiria C. 8 Haec quae de Apolline diximus, possunt etiam de Libero patre dicta aestimari. Nam Arsoteles, qui Theologumen scrip sit, Apollinem, Liberam patrem unum eumdemque Dean esse, cum mul. tis argumentis asserat, etiam apud Ligγreos ait in Thracia esse a Ium Libero consecratum, ex quo redduntur oracula. Sed in hoc adγto att-cinaturi iurimo mero sumto, uti apud Clar naqua potata essentur oracula. Hic tamen alteris alter clare aperteque distinguuntur. Oraculum Bacchi in Thracia commemorat Pausanias Boeoticis , sive . i. nec tamen Bacchum cum Apolline confundit. Idem Pausanias in Phocicis , sive . o. refert, apud Amphicleam esse adytum, in quo arcana Libero patri sacra sanici eo ducere certam quamdam semitam signum vero in conspectu esse nullum Narrare autem Ipsos cives, & futura bi Deo auctore praedici, contra morbo in promtu esse remedii quod

Min somnis quum ipsi tum finitimi ab eo

de morborum medelis moneant tir; sacerdos , divino adflatu instinctus, de futuris consulentes certiores faciat. Apud Papinium bacchia est vaticinatrix L. . Theb. s. 78. quam insaniam ne putes esse solennem bacchartim tumulium, obstat ipsa vates, M. 396. Eloquar en urges alium tibi, Bacche, fu

rorem

Iuravi. c.

deinde infit poeta: sic fata gelatis Vultibus, o Baccho jam demigrante quievit. Neque aliter, opinor, intelligi debet Horatius, in illa admirabili da, quae est onadecima libri secundi:, Bacchum

365쪽

At mihi fatorum, leges aevique futuri Eventura pater posse videre dedit.

Bacchum in remotis carmina rupibus Vidi docentem credite posteri; mphasque discentes, e aures

Capripedum Satγrorum acutas. 6. DICERE NON NORUN QUID FERAT

HORA EQUENs Pulcre Caecilius hoc ipsum futura praecerpere vocavit, in illo pulcerrimo Minucii Felicis libello Inde adeo pleni mixti Deo vates futura praecerpunt, dant cautelam periculis, morbis medelam spem assumit, opem misieris, solatium calamitatibus, laboribus levamentum. Addit porro , quod faciat ad somnium Tibulli Etiam per quietem eos videmus, audimus, agnoscimim, quos impie per diem negamus, nolumin pejeramus. Est autem hic participium in fine versus pentametri. At enim magistri damnant hanc compo. sitionem in exitu cujuscumque Versus Servius ad L. 3. Aen. x. oo Progredior portu, classes e, litora linquens J Notandum sane finitum esse esum participio quod raro apud Latinos si , apud Graecos vitio si sinum Aegre adducor ut credam haec esse ab illo Honorato, doctissimo grammatico, interprete diligentissimo in icctione poetarum tritissimo. Ergo illi exciderant plus quam quinquaginta versus Maroniani in participium exeuntes ut nihil dicam de aliis poetis. Quos omnes caecutisse in decore carminis, quis huic tribuno concedato Sed eum 3am olim retuderunt viri doctissimi, Nicolaus Erythraeus lib. de licentia & diligentia carminis Virgiliani C. Ir. Jac Pontanus L. 2. Instit. Poetici C. I i. noster ossius L. 3. Instit. Poetic. . . g. 6. Certe Propertius quo viro nemo umquam peritius expendit numeros carminis Elegiaci in fine pentametri non extimuit participium collocare, L. 3. Eleg. s. s. 2O. Semper amet fructu semper amoris egens.

ejusdem libri Eleg. 4. p. q. Adferet huc unguenta mih sertisque sepulcrum ornabis usos ad mea busta sedens. Sed nec Secundus noster, Propertio suo in hac arte nihil inferior, ullae Eleg II.

Semper amet, dulci semper amore fruens.

Quin nec ipse Naso abhorruit, L. 3. Fast. Omnia promittit falsiumque Laυinia vulnus Mente premit tacita, dissimulatque fremens.

Quare

L. 3. Art. Amat. 9. 2s 8. Formosae minus artis opem praeceptaque cu

rant:

.. Emillis sua os forma sime arte potens.

In Iambis quoque cothurnatis frequenter reperitur apud Tragicos RomanoS. 47. AT MIHI FATORUM LEGES, c. locus notabilis non enim frustra dicit, ab Io.ve patre factum se vatem fuisse. Nam neque ipse Apollo vaticinabatur, nisi quae et upiter praediceret. Atque hinc Iovis patris propheta vocabatur Pulcre Eustathius apud Macrobium L. Saturn C. 22. exponen Maronis verba ex L. 3. Aen. 2s I. Neque unde iranslatum sit quaeritur,caeuae Phoebo pater omnipotens , mihi Phoebus Apollo

Praedixis, vobis Furiarum ego maxima pando. In talibu locis grammatici excusantes inperitiam suam, labentiones has ingenio magis quam δε-ctrinae Maronis assignant nec dicunt eum ab

aliis mutuatum, ne nominare cogantur auctores. Sed a m domassimum atem etiam in hoc Aeschylum, eminentissimum Tragoediarum scriptorem, secutum qui in fabula, quae Latina lingua Sacerdotes inscribitur , sic ait

alibi,

Et quid clarum factum es inde sumsisse VP-gilium, quod Apollo ea vaticinetur , quae ibi

Iupiter faturis Servius , ad eumdem poetae locum di Tribuit Celaeno auctoritatem , ne possini a se diciti, quasi ab irata conficta, contemni Simul notandum , Apollinem , quae iacit, ab Iove cognoscere. Sane omnium vaticiniorum fons atque origo Iupiter habebatur. Quocirca minus recte Lucanus Phoebum, hausto Delphici hiatus spiritu , vatem factum prodidit L. f. Pharsal. s. 77. Tu quoque vix summam seductin ab aequora

rupem Extulera , unoque jugo, Parnase, latebas. Ultor ubi expulsiae , premerent cum viscera

partus,

Matris adhuc rudibus Paean Pγthona sagittis Explicuit , cum regna Themis tripodasque te

neret.

Ut vidit Paean vastos telluris hiatus

366쪽

si Quodque Deus vero Cynthi iis ore seram.

Tantum cara tibi, quantum nec filia matri, Quantum nec cupido bella puella viro: Pro qua sollicitas caelestia numina votis, Quae tibi securos non sinit ire dies: sue Et quum te fusco Somnus velavit amictu, Vanum nocturnis fallit imaginibus: 323

Car-Diυinam spirare fidem, ventosque loquaces Exhalare solum sacris se condidit antris, Incubuitque addito, ates ibi factis, Apollo. Viderinlustrissimum Spanhemium ad Callimach Hymn. in Jovem, st. 69. Hymn. in Pallad. I. I 2I. 49. QUARE EGO QUAE DICO Fuit Igitur oraculum, ut dixi, non insomnium Macrobius L. I. in Somn. Scip. . . Et es oraculum quidem , cum in somnis arens , vel alia sancta gravisque persona seu sacerdos, vel etiam

Deus, aperte eventurum quid aut non eventurum, faciendum vitandumve denuntiat. Ta

lium oraculorum multa sunt exempla apud optimos scriptores Maro L. 2. Aen. p. 27 o. In somnis, ecce ante oculos moestissimus Hector

Visus adesse mihi, largosque essundere fletus;

Raptatus bigis, ut quondam, aterque cruento Pulvere , perque pedes trajectus lora tumentis. c. L. 3. y. 47. Nox erat, C terris animalia somni habebat.

Ugies sacra Divum, Phrritique Penates, Duos mecum a Troja, mediisque ex ignibus urbis Extuleram, visi ante oculos adpare jacentis In somnis multo mani si lumine, qua se Plena per inserta fundebat luna fenestras. Tum sic adfari et curas his demere dictis &c.

L. q. p. 3s1. Me patrisAnchisae,quotiens humentibus umbris Nox operit terra , quotiens astra ignea surgunt, Admonet in somnis turbida terret imago. L. . . 72 Tum vero in curas animum diducitur omnis:

Et Nox atra polum bigis subυecta tenebat. Visa dehinc caelo facies delapsa parentis AEnchisae, subito talis effundere oces: cc.

Nox erat; terras animalia fessa per omnis Alituum pecudumquegenmsopor alius habebat:

Cum pater in ripa gelidique sub aetheris axe Aenea tristi turbatus e tora bello

Procubuit, seramque dedit per membra quietem. Huic Deus ipse loci ubi Tiberinus amoeno Populea inter senior se attollere frondis Visem eum tenuis glauco elabat amictu Carbaseus G crinis umbrosia tegebat arundo. Tum sic adfari, cir cura his demere dictis &c. Lycas ille Arbitrici Videbatur mihi secundum quietem Priapus dicere, Encolpion quc quaeris, scito a me in navem tuam esse perductum. Exhorruitur phaena , π, Putes, inquit, una nos dormiisse: nam 2 mihi simulacrum Neptuni, quod si in perisγlio notaveram, videbatur disere, in navia cae Gitona inυenies. Plura alia videbis, si voles, apud Horatium L. I. Sat. o. p. I. Nasonem L. 9. Metam. 68s. L. I s. 9. 6s I. . . Fast.' με. 8 L. 3. Pontic Epist. 3. Livium L. et C. 36. Valerium Maximum L. I. . . Tacitum L. I. Annal. C. 6s.&L. 2. C. I . Macrobium L. I. Saturn. C. o. atque alios infinitos.so QUODQUE DEUs ERO CYNTHIU ORE

FERAT Istud ferat minus commode respon- det verbo dico provocabulo ego , quae sunt in versu lonGiore Scribendum arbitror feram ut ne dissimile sit illi Maroniano, vobis Furiarum ego maxima pando. De veracitate Apollinis ejusque oraculorum fide, res pulcra notavit Inlustrissimus pan- hemius ad Callimach Hymn. in Apollin. . 68 p. 88. Hinc veridicum Deum κατ ἐξοχὼ

vocat Seneca Agamemn.'fusa circa pellicum quanto venit Turba apparatu i sola sed turba eminet, Tenetque regem famula veridici Dei.

sus Nihil magis domesticum , aut familia. re magis amantibus Horatius L. q. d. I.

Non furnu te ego somnus

367쪽

32 ALBII IBULL 1 Carminibus celebrata tuis sermosa Neaera Alterius mavult esse puella viri. Diversasque tuis agitat men inpia curas, Nec gaudet casta nupta Neaera domo. 6OTe per gramina Martii Campi, te per aquas, dure , volubiles. Propertius L. Eleg. q. st 63. Experiar somnum de te mihi somnia quaeram. Fac enim oculis umbra benigna meis. Caussam reddit Lucretius L. . . 96 I. sed ita, ut generaliter de toto somniorum grege loquatur: Et quoi quisque fere studio deυinctus adhaeret Aut quibus in rebus multum sumus ante mo

rati,

Atque in qua ratione fuit contenta magis mens in somnis eadem plerumque videmur obire. deinde varias subjungit species somniorum quae cuncta Epicurus inania arbitrabatur, atque omnis divinationis expertia. Sed haec amantium somnia non incommode revocari possunt ad quintam classem somniorum in qua classe phantasmata continentur. Macrobius L. I. in Somn. Scip. . . φαντα o vero , hoc est visum, cum inter vigiliam , adultam quietem in quadam ut sunt prima somnnebula adhuc se igilare aesimans, qui dormire vix coepit, adjicere videtur irruentes in se vel passim vagantes formas , a natura eu magnitudine seu specie discrepantes, varimque tempestates rerum vel laetas vel turbulentas Aptissime autem Apollo hic utitur fallendi verbo: nam quum amantes , itidem ut Sabini, ea fere somnient , quae volunt ac desiderant quam ardentissimes fieri omnino non potest, qui frequenter decipiantur. Sed est in hoc lusu dulce quoddam ac jucundum ludibrium. Nec male Servius ad Eclog. 2 P. 8. χO. Ehem, quid volui misero mihi ' c. Luem fugis ab demens Quomodo eum discedere dicit, quem 'pra cum eo diximus non fuisse Nam ait, solus montibus & silvis. Sed ratione non caret Epicurei enim dicunt quod etiam Cicero iractat geminam esse voluptatem unam, quae percipitur ' alteram imaginariam , scilicet eam quae nascitur ex cogitatione. inde ita debemus accipere hunc tersum, per cogitationem illa imaginaria voluptate , qua et' cernere Valloqui idebatur absentem. Sed postquam objurgatione sua in naturalem prudentiam si reυer-- , caruit utique illa imaginaria voluptate,

ubi nunc sibi se obfuisse dicit per hanc ratiocinationem Rusticus es,Cor don nec munera curat Alexis:

Nec, si muneribus certes, concedat Iolas. Haec doctissimus ille Grammaticus. Quas noster nocturnas vocat imagines , a Varro

somnurnas appellavit in Prometheo liberato ut quidem castigavit Josias Mercerus;

Levis mens numquam somnurnas imagines Adfatur, non umbrantur somno pupulae.

super quo Varronis loco vides, si tanti est, Salmasium ad Solin. p. io 86. Scaliger legebat, in Castigationibus Catullianis:

Levisomna mens sonorinas imagines Adfatur.

Ausonius autem Popma sic edidit:

Lenis mens cum Iomnorinas i agines Adfatur.

Sed hac ratione non stabit versus, eritque In sede tertia trochaeus pro ambo, vel certe pro spondaeo neque enim extendi potest secunda syllaba in voce somnorinus si tamen vox ea legitime procus est. Quod equidem vix arbitror quamquam scio non displicuisse viro magno Paullo Melis Schedio in Em

metris:

imago somnorina oculis meis in monte praeogurata Regio, cum adhuc

Puer essem, es mihi nondum Tegeret lanugo pilosa genas.

P1 CuRΑs Istud sum quid velit sibi, nemo facile dixerit Achilles quidem exposuit

Sua curas agitat, diversas a te id est, aliorum amores , non tuos cogitat. Hunc ille sensum firmabat auctoritate Maronis, L. 12.2.487. Diυersaeque vocant animum in contraria curae.

Sed aliud voluit Tibullus, aliud Maro Elegantissimus autem Muretus legebat, Diversasque suis id quod bene exponit noster Douae , propinquis ac gentilibus , quibus puella curae erata vel potius parenti utrique etiam tunc superstiti sic diυersia suis erit idem , quod contrarias suis. Vide sis ejus Praecidanea pro nostro Albio C. i. Sed idem

368쪽

L 1 III. G. IV. Ah crudele genus, nec fidum semina nomen lAh pereat, didicit fallere siqua virum lSed flecti poterit mens est mutabilis illis. Tu modo cum multa brachia tende prece.

idem ille vir nobilissimus ad oram codicis domistici notavit, ipsi legendum videri,

Diversasque tuis. Gebhardus vero a poetae manu fuisse ait, Diυersoque sum. h. e. alio suas cogitatione , mentem , atque amo rem agit Neaera qua emendatione nihil et Teceritu pronuntiat. At ego ipsianam credo Veriorem Neaera illa, o noster Albi, quam tu ardes tam inpotenter, illa Neaera non respondet tibi in amore, curas animo fovet a tuis curis diversissimas. 63. MEN Es MuTAB1L1 ILLIs sic melius, quam illi. Et sic Albertus dely jam

olim laudavit in sua Margarita Poetarum. Georgius quoque Fabricius in tribus manu scriptis invenisse se illis testatur Castig in Terent Eunuch. Ac 4. c. 3. quibus tribus accedunt alii complures Quum de sola Neaera loqueretur Phoebus , ad totum sexum transtulit hanc animi volubilitatem. Ita Mercurius apud divinum poetam, L. q. Aen.

Ej age, rumpe moras varium fue mutabile semper

Femina.

at sermo de una Didone instituebatur.

DE FIDE Exposuit Achillesci Supplex ora; crediturus, si quid pollicebitur Vel, In de permanens puellae , nec ab ejus amor ediscedens. Sic ille. At Douga noster cum multa me dictum ait pro eo quod est, multum obtestando, Mimplorando ipsius fidem. simul rejicit scripturam ad oras paginarum in quibusdam editionibus adjectam, cum multa

brachiaciende prece , tamquam vanam , X

militudine alterius loci, initio Elegiae superiori S, Blandaque cum multa tura dedisse prece. Horum ego nihil probare pomum Brachia tendebant victi, simul ad precandum, simust in signum quo se victos faterentur 3 atque hoc ipso facto transibant in jus, arbitrium victoris, cujus fidem atque clementiam suppliciter implorabant. Praeclaris 11mus est locus apud divinum poetam , L. I 2. Aen. 93o de Turno':

Ille humilis supplex' oculos dextramque pre

cantem

Protendens, quidem merui , nec deprecor, inquit: Utere sorte tua miseri te si qua parentis Tangere cura potes; oro, fuite, tibi talis Anchises geniiser Dauni miserere senectae. Et me, seu corpus spoliatum lumine mavis, Redde meis vicisti, e viritum tendere palmas Ausonii idere tua es Latinia conjunx: Ulterius ne tende odiis. Ovidius L. f. Metam x. 7s. trepidum Persem, e inermia frustra Brachia tendentem Gγllenide ρ odit harpe. deinde de Phineo, st.2Iq. atque ita supplex, Confessasque manus obliquaque brachia tendens,

Vincis ait, Perseu remove fera monsri; tuaeque Saxificos ullus, quaecumque ea, tolle Medusae. Tolle, precor non nos odium regnive cupido Compulit ad bellum pro conjuge movimus ara

Caussa fuit meritis molior tua, tempore nostra. Non cepisse piget nihil, o fortis e , praeter

Hanc animam concede mihi tua cetera hunίo.

Hoc modo qui brachia tendit victoris clementiam implorat quaero , utrum ille Latine dici positi id facere cum multa fide. Sed nos eliminata hac fide , atque illuc ire jussa unde venerat , Albium nostrum credemus ad pedes dominae suae advolutum , in ejus se arbitrium dedere cum multa prece.

Quod ut faciat, ipse Apollo praecipit post paullo p. s.

Ergo ne dubita blandas adhibere querelas. Vincuntur molli pectora dura prece. Atque hoc Aurelius meus exemplo suo coimprobavit, L. I. Eleg. 8. s. 28. rumpantur iniqui. V cimus as dum non tulit illa preces. atque etiam exemplo veteris Milanionis, Atalantae saevitiam liaud aliter contundentis, L. I. Eleg. I. M. I s. Ergo elocem potuit domui se puellam. Tantum in amore preces, senefacta valent.

369쪽

316 ALBII IBULL 16 Saevus Amor docuit validos tentare labores. Saevus Amor docuit verbera saeva pati. Me quondam Admeti niveos pavussie juvencos, Non est in vanum fabula ficta ocum. Τunc ego nec cithara poteram gaudere sonora, Nec similes chordis reddere voce sonos. Sed perlucenti cantus meditabar avena, Ille ego Latonae filius, atque ovis.

Blanditias ferat illa tua , imitataque aman

Verba; nec exiguas, quisquis es, adde preces. Heritora donaυit Priamo prece motus Achiilles: Ne titur iratus voce rogante Deus. Seneca Med. p. 8 s. Ite ite nati, matris infausae genus, Placate obis munere , multa prece

Dominam, novercam.

contra inmitis illa Flacci Canidia: aeui obseraris auribus fundis preces 'Non saxa nudis surdiora naυitis Neptunus alto tundit hibernus salo. Ne vero putes nullo nos auctore haec mutasse, scito non fide, sed prece legi in excerptis Pocchi, Perreji,is Lipsi ; atque ita Nicolaum quoque Heliasium reperisse in bi.

TARE LABOREs Ita caliger ex libro Cujacii. cum quo libro consentiunt excerpta Porreti. Posterius hemistichium multis modis depravatum fuit quinimo totus versus altero in sititio permutatus. Videbis, si voles, in libello variantium lectionum. 67. ADMETI IvEA PAVIss JuvENCAs In Sfortiano Statii, itemque in altero it-tiano, Win Colotiano Heinsit , erat ibeos juvencos. Atque ita noster L. 2. Eleg. 3. y II. Paυito Admeti tauros formosus Apollo. Vide quae istic notavimus , hic non repe

tenda. 68. o. is IN ANU FABULA FICTA

3oCuΜJ In eodem Statii libro, atque in uno Heliasii, fabula facta. Perperam Phaedrus squem nuper adcuratissime recensitum edidit

Nescis

I SED PERLUCENTI CANΤUS MEDITABAR

AVENA calamo, sive fistula pastorali Maro Eclog. I. M. 2. Silυesrem tenui Musam meditaris avena. Ovidius, converso ad Apollinem sermone,

L. 2. Metam. 68O.

Elin Messeniaque arva colebas. Illud erat tempus, quo te pastoria pellis Texit onusque fuit baculum μυesre sinistrae: Alterius, aisbar septenis mula cannis. Seneca Hippol. 2. 296. Thessali Phoebus pecoris magister Egit armentum , positoque plectro

Inpari tauros calamo vocavit.

Nemesianus Eclog. 2. s. 82. Nec sumus indocili calamis cantamus avena, a diυi cecinere prius , qua dulce locutus Tityrus e silυi dominam pervenit ad urbem.

Calpurnius Eclog. . P. 8.xuod si tu faυea trepido ibi forsitan illos

Experiar calamos, here quos mihi doritas Iolas Donavit, dixitque Truces haec istula tauros Conciliat, nostroque sonat dulcis a Fauno. Titγrus hanc habuit, cecinii qui primus in sis Montibus 'blaea modulabile carmen avena. Velio Longo si auscultamus , non hic perlucenti, is pellucenti scribemus. Ille enim PER praepositionem ait omnibus integram praeponi, nisi quum incidit in L literam quam literam elegantioris sermonis viros malle tunc geminare, quam Mitteram exprimere. Tutemet eum inspice in corpore veterum Grammaticorum Heliae Pulschii p. 227. in Romana autem Fulvii Ursini editione p. 32 I.

Minus sibi constat Priscianus L. Σ. Cap. I. de Syllaba , p. 7 I. R quacunque consonante se- Vir Clarissimus David Oogstratanus, tertiis quente , excepta D, potes terminare priorem nunc curis emendatum prologo libri primi llabam , ut morbus , parcus, ordo, perficio, Fictis iocari nos meminerit fabulis. Corfinium , margo , perhibeo , perlego , peris Cicero Accus 3 in Uerr C. 78. Non me fu i eo, c. In compositis tamen quibusdam inve-git, judices, vetera exempla pro fictis fabulis jam ni R in L conυeri , ut intelligo, pellicio ,

diri atque haberi. pro interlego . perlicio , pellego pro perlego, pel

370쪽

L 1 B. III.

Nescis quid sit Amor,

Inmitem dominum,

luce pro perluceo. Deinde addit auctorItatem Plauti in Asinaria , ita pellucet quasi laterna Punica. Sed has sanctione penulatorum patrum esse parum firmas , erudite ostendit Claudius avsquius Orthoor volum. 2. in PERLEGO.73. EsC1 QUID IT AMOR JMaro Eclog. Nunc scio quidsit Amor duris in cotibus illum

Aut Tmaros, aut Rhodope, aut αἱ rem Gara

mantes,

Nec generis nostri puerum nec sanguinis edunt. Theocritus Idyll. 3. 2. I

Vertit Eobantis: Nunc scio quid sit Amor numen grave scilitet illum Nutrii in μυi mater, saeυaeque leaenae

Praebuerunt mammas , qui me nunc urit ita intra

Viscera flammarum virus jacit, intima pascens.s autem noster rotius , admodum adolescenS:

Nunc scio quid sit Amor gravis es Dem:

ille leaenae Uberibus nemorum propter querceta pependit; Qui mihi nunc imis gransferus ossibus haeret.

74. INMITE DOMINAM , CONJUGIUMQUE

FERum Quid attinebat , bis idem dicere Sed locus est mendosus,is scribendum inmitem dominum, quo modo Nicolaus Helia lsius exaratum reperit in codice antiquo bibliothecae Bodleianae. Ille dominus inmitis est ipse Amor. Horatius L. 2. Sat. eripe turpi Colla)ugo e Liber, liber sum, dic ago non quis:

Urget enim dominus mentem non lenis, emacres

Subjεctat lasso simulos, versatque negantem. Praeclare in hanc rem Cicero Paradox. . . I. 4. Sed si servitus sit, sicut es, obedientia fracili animi abjecti , arbitrio carentis suos quis neget, omnes leves , omnes cupidos, omnes denique improbo , esse servos An ille mihi liber, cui mulier imperatis cui leges imponit , praesicribi , ubet , elat quod idetur qui nihil imperanti negare potes, nihil recusar audet Poscii dandum esci vocat ' eniendum ejicit abeundum minatur Lextimescen-

dum. Quae postrema adludunt initium Eunuchi Terentianae. In qua fabula insigne hujus dominationis exemplum editur in viro fortissimo Thrasones, verbis plane stratioti, cis, Act. s. c. 7. GN. uid nunc qua spe, aut quo consilio huc imui quid coepta Thraso ρTHR. Egone 'ut Thaidi me dedam e faciam quod ubeat. N. quid sp*uἱminm quam Hercules servitit Omphale THR. exemplum placet. non invenuste subj Icit derisor parasitus: Utinam tibi commitigari videamsandalio caput Sed multo etiam abjectior est Iucundus ille ingeniosissimi reost , Cantu 28. Ortandi

furentis, st. 22. 23. Qui Jucundus quum reperisset uxorem suam in complexibus servuli arctissimo somno consopitam, non modo neu intrum ferro violare est ausus, sedis turpissimae moechae quietem rumore aut strepitu aliquo interturbare sollicite verebatur.

Da obdegno assalit hebbe talento D trar a spada Lucciderii ambedui. Ma da amor, che porta a suo disperto A ingrata mulier, i fu interritto. Non to lasci quem ribaldo more

Desaria pur, per non te a dolore Che oge da tui colla in si gran fallo. Siluanto pote piis tacito usi suore: Scese e scale, e rimoni bis cauallo. Vide sis Aurelium meum L. 3. Eleg. 9. Ferum Albius noster conjugium vocat, societatem mulieris indomitae atque intractabilis haec enim est notio hujus vocabuli , praesertim in re amoris. Sic supra L. I. Eleg. s. re ferum , torque libeat ne dicere quit quam Magnificumposthac, horrida verba doma.L. 2. Eleg. s.' IOῖ.

Nam ferm ille suae plorabit sobrius idem , Et se jurabis mente fuisse mala. ibidem Eleg. 6.9. s. re puer, quaeso, tua qui fert otia liquit. Seneca Hippol. p. 272. Meus se labor est, aggredi juvenem ferum , Mentemque saevam sectere inmitis viri

SEARCH

MENU NAVIGATION