장음표시 사용
671쪽
5. Qtii speciali delegatione deputantur ad
absolvendum a reservatis , nihil possunt ultra quod ipsis Oncessum est. Hinc I qui , audita poenitenti consessione , postulat ab Episcopo vel ejus ' i cario Gen. licentiam eum absolvendia CaSu reSerVato, non potest eumdem ab aliis , quos Superiori non exposuit, absolVere. Hinc '. qui generalem duntaxat acultatem habet absolvendi a casibus Episcopo reser atis, absolVere non potest a censuris, si quae sint iisdem casibus anneXae i).6. Consessarius qui non habet potestatem
absolvendi a reservatis , nequidem potest a PeCCatis non reServatis poenitentem abSOlVere , et Cum pro reservatis ad superiorem mittere Ratio CS quia unum mortale peccatum remitti non potest sine altero. Dissicultas est autem et Ontroversia inter Theologos , utrum ille idem Onsessarius in directe saltem absolveret a reservatis Poenitentem qui eorum inculpabiliter oblitus , Sola declarasset non reservata : alii affirmant 'rat Ecclesiam tunc merito censeri debitam Oncedere jurisdictionem , ne occasione OSCTVationis in aeternum perirent homines ; alii negant , hac duplici potissimum ducti ratione i. quod Cone Trid. Sess. cap. 7 , statuat
Sacerdotes extra mortis articuluin nihil posse in Casibu reservati u. quia potior non est ratio i Ex dispositione . . minoratis S. Cardinali ,
Omnes Sacerdotes approi,ati in hac Dioecesi pro casibus reServatis, eo ipso fac uuatena habent absolvendi a cen-SUri eiSdem ensibus annexis , Sive . D. Cardinat. Archiepisc. , sive etiam Summo Ponti sic , quoties ab istis D. D. Archiepisc. absolvere poteSt. Decl. CirCR
672쪽
dicendi Ecclesiam concedere jurisdictionem in praedicto casu ignorantiae vel in advertentiae poenitentis, quam in casu ejusdem ignorantiae vel in advertentiae ex parte ipsius Consessarii i). . Absolutio auctoritate Superioris data , si irrita sat ob indispositionem poenit iis , prohabiliter non tollit reservationem Batio est quia sive ipsi Superiori, sive delegato sat consessio, non intendit Superior, nec potest delegatus intra
Sacramentiam a re SerVati absolvere , nisi per absolutionem Sacramentalem , quae Cum in a Sudato sit nulla , nihil efficit. Quidam tamen contrarium Sentiunt, modo absit in poenitente mala
8. Potest Consessarius in ea Dioecesi in qua est simpliciter approbatus, poenitentes ex alia Dioecesi assuentes absolvere a casibus in illa Dioecesi reserVatis , ex qua veniunt isti poenitentes, si iter agant ut peregrini, nec ad Confessarii Dioecesim in fraudem reservationis advenerint quia nempe . US receptissima est regula quod in causa delicti judicandus sit reus secundum
Jura loci in quo judicatur u quia alioquin qui
excipiunt confessiones in urbe quo advenae Exsere universis Orbis partibus concurrunt, Parisiis
i In utroque casu valet absolutio in hac Dioec est Tolosana in posteriori qui dena , juxta dicta in notis pag. 665 in priori vero , ex declarat circa CBS TOServ. quae sic habet : Volumus atram et alidam SSe cibSolutionem eorum qui tricia abiliter omiserunt Peccatum reseroatum in confesSione factia ConfeSsario non apyro
2 In hac Dioecesi tonitur reservatio per abSolutionem irritam ob indispoSitionem poenitentis , modo haec indispositio non sit mortaliter Sacrilega Sequitur ex Deci circa Cab recterV.
673쪽
scilicet, callere deberent castis omnibus Episcopi reserVatos, quod moraliter impossibile est
neque enim ordinari Dorunt poenitentes quaenam peccata in sua Dioecesi sint reServata, vel non.
Sed quid imis , si casui reservat annexa Sit censura, poteritne praedictu Consessarius ab ea Censura praefatos poenitentes absolvere Resp. affirmatis e. Epedem quippe rationes quibus modo
probavimus Valere absolutionem a CaSu CSQΓVato,
militant etiam pro validitate absolutionis a censura. Notandum vero hi quaestionem non esse nisi de censuris a Iure vel Statuto, quale Sunt eae qua casibus reservati annectuntur aliter quippe
dicendum ore de consuris ab homine, quae ita Sunt reservatae, ut nullus nisi Superior, Vel ejus delegatus, ab eis absolvere possit. Vide opus aincitatum, Om. I, pag. metio nova edit. 9.' Quoties quis a Sacerdote pro reservatis approbat rite dispositus absolvitur, sed aliquod pQCcatum reServatum Confiteri obliviscitur, t inc quovis alio Sacerdote absolutionem hujus peccati suscipere potest; quia Consessarius absol itquantum potest mons esSarius autem, ex hypothesi, absolvere potest a reSerVatiSi ergo, CtC.
Ortim, et quibus necessaria sit Approbatio ad Nalidam sacramenti Poenitentio administrationem.
Notandum 1. approbationem, prout hi sumitur, esse testimonium authenticum Episcopi de capacitate et susscientia Sacerdotis ad excipiendas fidelium consessiones, OSque SaCramentaliter absolvendOS.
674쪽
Dicitur I ' testimonium , quia non susscit judicium internum Episcopi, nisi Verbi , Scriptis, aut aliis signis sufficienter significantibus declaretur multo minus sufficit ratiliabitio defuturo, ut supra diximus. Dicitur u.', authenticum, id St, Cum auctoritate et sententia Episcopi, quatenus Si persona publica, praestitum non enim susscit testimonium
Dicitur 3.', de suscientia, id est, non obtinde scientia et doctrina Sacerdotis, sed etiam de morum integritate , prudentia, et aliis requisitis
Notandum .' approbationem disserre a delegatione jurisdictionis, et ab ea OSSe Separari. I am approbatio est actus seu judicium intellectus Superioris delegatio vero jurisdictionis est actus voluntatis ejusdem. Neque hoc ipso quod Episcopus aliquem idoneum judicat ad audiendas consessiones, ideo illi confert jurisdictionem ordinarie tamen Episcopi, quando approbant Sacerdote SeculareS, et prpecipue Cum aliquem mittunt ad audiendas consessiones in certo loco, jurisdictionem simul cum approbatione conserunt , nisi aliud exprimant; et hanc formulam, de cori SenSuNe licenti Parochorum, addunt communiter, ut moneant de modo cum Parochis ex aequitate serVando, ut licite detur absoliitio in eoruni parochia.
675쪽
Certun estjure nou Concilii Trid. Confessario
nou hii bentiparochiale fenesciurn, Nec SSariant esse approbationern Episcopi, tit,alide absoluat eculares, etiari Sacer LieS. Prob. ex Trid. Sess. I, cap. i S de Reso1 matione : Qtiam Vis, inquit, Presbi te i ii sustordinatio te a peccatis abso 'eridi potestate naccipiarit decet Ilit anten Saracta Syri Odias ritu-lu νι, etian Regularerri, OSS COIὶ SS Iιes Se- Cluar'iunt, etiarn Sacerdotum, audire, nec ad idi Myreu n reputari; risi parochiale ferresciunι, aut ab Episcopis per excuneri, si illis idebitur eSSe necessariunt, aut alia idoneus judicetur, et apyrobatiorrent, ploeGI'atis detuΓ, Obti ierat, pris ilegiis et consuetuditi quia CIDI Ple, etiaΠι immernorabili, 3ὶολι Obstantibus. Ex quibiis verbi , Insertur . approbationem ad valide absolve; dum DCCCSSari an esse Omnibus qui non habent actualiter Beneficium parochialo, seu Beneficium
Curam animarum habens annexam. Unde non
sufficit quod quis it id habuerit antea, vel brevi habiturus sit, quia scilicet ad illi id jam est electus; quod intelligi debet de omnibus sine XCeptione Sacerdotibus, sive secularibus, quantumlibet doctis, imo et doctoribus, sive etiam Regulari-bUS , quantumVis exemptis et privilegiatis, juxta haec Trid. verba Fullum Sacerdotem etiam Regula em ..., TDilegiis et Orisuetudine quocunque, etiam immemorabili, HortibStaritibus. Insertur . ' necessariam non esse approbationem Sacerdotibus Beneficium parochiale actua-
676쪽
672 TRACTATUS liter habentibus ad absolvendos subditos SUOS, Sive intra terminos parochiae suae, SiV extra parOChiani vel Dioecesim inventos, aut secum ductos, modo absit seanda im Rationem asserunt octores, quia actus urisdictionis qui non requirunt Strepitum solemnitatis a sori contenti Osi, ubique possunt exerceri. Secus vero dicendum de Sacerdote delegatam duntaxat habente jurisdictionem, Vicario V. g. Ratio est, inquit Fagnanus, in Cap. ne pro dilatione, de Poenit et RemiSS. D. 27 Et 28 , quia delegata jurisdictio restringitur ad lo-CUm pro quo fuit concessas atque ita intelligit
Dubitatur autem a Parochus non solium jurisdictione, sed etiam Episcopi approbatione indigeat, ut valide absolvat alterius parochiano , sive intra, sive extra parochiam. Et I. quidem certum est Episcopum prohibere posse Parochis suae Dioecesis ne jurisdictionem delegent cuiquam, etiam Parocho, a Se non Ρ- probat quo in casu Parochus, ab Episcopo non approbatia nullatenus posset extra parochiam suam Oti feSSiones audire , et alierius parochia nos absolVere , etiamsi ossent ejusdem Dioecesis. Unde S. Carolusior romaeus, et Ecclesiae MediolanenSi , pari u , ii permisisset Parochis alios Parochos in auxilium suum Oeare tempore
paschali, id addit De Parochis antlim Ditelligi
declai amuS, Vllibus extra propria parochim sine ad audiendas confessiora es probatis Scripta
facultas data est. Idem etiam faciunt aliqui in Gressi Episcopi.
v. Constat Consuetudinem vigere mullis in locis ut Parochi vicinos Parochos, saltem ejusdem Dioecesis, in auxilium advocent quae ConSuetudo, Si
677쪽
si non prohibeatur, sis num est sussciens taciti consensus Episcopi. At ubi talis non est consuetudo Parochi non approbati debent abstinere ab
audiendis consessionibus alienorum parochianorum extra parochiam Suam praesertim quia Sacra
Cardinalium Congregati declaravit eos non posse alias absolvere i ratio est quia, si id
Possent, eadem inde orirentur incommoda, quibus obviare voluit Onc Trid per approbationem : SeqUeretur enim Parochum vix in parva Parochia idoneum, posse etiam sine approbatione in maxima parochia Consessiones audire , cum
Infertur ' neccssariam esse approbationem ad audiendas consessiones Omnium secularium sine illa exceptione ita enim universaliter statuit Concilium: imo et ampliat addendo, etiam Sacer dotum, quo nomine etiam intelliguntur Episcopi, ut declaravit ipsa Congregatio. Insertur . necessariam non esse Regularibus ad audiendas consessi Gnes Regularium.
i in Curati unius Dioecesis vocati a Parochis alienae Dioecesis possint in ista audire consessiones absque licentia piscopi sacra Congregatio responditis firmative quoad subditos megative quoad alios Declarat. 5 Decemb. 7OP. 2 Et haec quidem vera sunt stando in iure commutii. Verum , ex dispositionem. D. Eminent. Cardinatis I. Rectores, gallice, te Cures de Canion, Sunt approbati pro tota Dioecesi . . Vice-Rectores , es Cures SuccurSaux , Pro toto diStrictu le Canton in quo eorum Parochia ita e , et pro omnibus districtiluis contiguis . . Vicarii sunt etiam approbati pro toto districtu in quo sita est parochia ubi munia Vicarii obeunt , et Pro omnibus parochii huic districtu con
tiguis. Vide Mandatum Eminent. Card. I Oct. I 824.
678쪽
61 TRACTATUS Excipi debent Moniales, etiam a iurisdictione
Episcoporum exemptae, nam ex Constitutione Inscrutabili Greg. XV, nullus potest earum OnfesSiones excipere, nisi sit approbatus ab Episcopo i). Clerus etiam Gallicanus in generali Conventu anni 7oo, hanc propositionem damnavit : Religiosin exempto possunt absolui a Sacerdote On approbat ab Episcopo, siue Sacerdos ille Sit Secularis , Si e θgulaVir hanc, inquam , propositionem damnaVit, ut fatiam temerariani, a Concilii Tridentini mente alienam , jurisdictioni Episcoporun et ecclesiasticindisciplinc contrariam Unde ex praY et Sententia Communi, requiritur expressa et Specialis approbatio Insuper sacra Cardinalium Congrega Lio Sequente Casus resolvit I. Consessione Montalium sine illa speciali approbatione nulla atque irrita esse 2 approbatum pro audiendis ConseS-Sionibus mulierum , non cenSeri approbatiam pro Monialibus nec approbatum pro Un j Ionaste- Tio, Vel pro una Vice, censeri approbatum pro alio J Ionasterio, vel pro aliis vicibus : quae Omnia noVa Constitutione confirma ut Clemens X, anno I 67Ο,
an Bulla , t eruci magni fati is a Nili S. Insertur . ' accipiendam esse approbationem ab Episcopis, id est, ab iis qui habent actu urisdictionem episcopalem in foro externo, aut ab eorum Vicariis Generalibus, aut a Capitulo, Sede Vacantes ab Episcopis , inquam, Dioeceselim, Seu
locorum in quibus audiendae sunt ConseSSiones et ad quos pertinet cura ovium et administra i Hac in Dioeces , Rectores Gallice, es Cure de
Canion, Si P approbati ad excipiendas consessiones ΜOnialium quae extra claustrian adhuc VerSantur, ex MandatoD. D. Em. Card. I 8 Octobr. 824.
679쪽
DE POENITENTIA. 6 5tionis sacramentorum. Sic enim Statiuit Clemens X, respectu elignosorum, in citata Bulla, in qua haec leguntur: Religiosos ab Episcopo d confessione seculariun audiendas in Suci Dioecesi Uprobatos, non posse in alia Dio cesi eas abs
que Episcopi dioecesani approbatione audire, quamuis poenitente subditi Sint ejus Episcopi a quo ipsi Religiosi janι fuerant approbati Quoad
Vero Sacerdotes CCulares, ConStat e Communi
sidelium praxi, approbationem ab ordinario loci iis necessariam esse, ubi Consessiones excipiunt; idque confirmatur ex ullis ubi laei, in quibus fidelibus datur facultas sibi eligendi Consessarium, modo sit ex approbatis ab ordinario loci. Si enim Jubilari tempore, quo ampliantur favores, requiritur approbatio ab Episcopo loci ubi sit conseSSio, quanto magis extra Jubilaeum. Hinc si quis in una Dioecesi approbatus, in aliam transeat, nova indiget approbatione, ut ibi consessiones audiat, etiam illorum qui sunt ex ea Dioecesi ubi approbatia est. Denique , ex Bulla citata Clementis X insertur Episcopum posse dare approbationem limitatam,
siVe ad tempus V. g. ad annum Sixe ad locum, V. g. ad Oppida , et non ad urbes citem ad unam parochiam, et non ad alias si V ad personas, V. g. VirOS, non mulieres Scholasticos, non mercatores, etc. Quod si petita et non obtenta approbatione, etiamsi injuste esset negata , qui priPSumeret absolvere, absolutio esset prorSu nulla et
invalida. Hinc damnata est ab Alexand haec propositio, quae esto in Bulla : Satisfacti rω- cepi an nuces confeSSAriis, qui constetur Reguari , Episcopo proesentato, Sed ab e injuste
680쪽
Caelerum diligenter observandum est, quosdam Theologos Morales multa in hac materia Praesertim circa Regulares, olim docuisse, lan- quam probabilia, quae jam nullo modo probabilia haberi debent, ob rescripta et declaratione pOS-teriores Sum Potit A lex VII et Clement. X, quae in Galliis observantur.
De ualitatibus requisitis ut Confessarius dis ica licite Sacramentum Poenitentia intulS
Tres praecipuae qualitates in ministro Sacra menti Poenitentiae requiruntur, ut digne hoc munere ungatur, scilicet, probitas, SCIentia et prudentiaci de quibus seorsim.
ARTICULIIS PRIMUS. De Probitate in Confessario requisita. Probitatis nomine duo intelligi possunt I. in
telli itur status habitualis sanctitatis sacerdotalis, quam sanh eximiam inesse debere iis quorum mumis est alios Sanctificare, per Se notum est, et doCet S Greg. Pastoralis pari. I, cap. 24 IS Verbi :JVecesue est ut munda Studeat SSe manu quin diluere sordes curat. Etenim quanto UIS anCQlior erit, et Deo magis conjunCtus, tanto SanctI- scandis aliis erit aptior. I. Probitatis nomine intellio potest sanctitas specialius equi SIta in C-tuali ministro consessionis, quae quidem duo cludit, actualem immunitatem ab Omni peccato, saltem mortali et actuale exercitium multarum Virtutum V. g. Pietatis erga Deum et purae indi