장음표시 사용
661쪽
narie i), Ou posse subde legat e r hinc ille cui
facultas data est absolvendi a reservatis, non potest alteri lianc commissionem demandare.
An Iurisdictionem habeant,ritia ex ery Ore Ommuni habent tirpro Pastoribus Ordinariis, aut delegatis.
Proeter ordinarios vel delegatos, qui errore communi putantiar Pastores ordinarii vel delegati, et habent titulum coloratum, habent Iurisdictionem, et Ossunt valide abSOlWcre, licet non possint licite, et Sin peccat mortali.
Ita communiter docent Theologi. Prob. Quia ex decision Iuris utriuSque acta Omnia quae solam urisdictionem requirunt a Judice putatilio habente titulum coloratum prosecta, sunt valida in utroque Oro externo, Ut Patet, I.' quoad Ius Civile, ex Lege a barius, de ossicio Praetorum . . Quoad Jus Canoniciam, Κ
i Etsi in foro Poenitentiae omnino valeat citatu ΠλJuvi axionia, observandum tamen duplicem in alia materia pali exceptionem Namque delegatus PoteSt delegare, I. si sit delegatus a Papa vel a Principe, risie iactasi erit et Soram industria, ut causin graue Sirit, aut requirant merum ministerium, ita in aure v. si sit delegatus ad mlioersitatem causarum , cum Ompe delegato committitur osticium cui annexa est jurisdictio. Hinc Vicarius urisdictionean aueri Sacerdoti delegare PoteSt, O quidem totam, sed pro una vel alterncnuS , ut communiter docent Doctores. Vide L man de Poenitentia, . Io n. I et 4 et Ligorium n. 566 de Poenitentia.
662쪽
65 3 TRACTATUS cap. si famis, causa , quaest. 7, quod ex Synodo Romana sumptum est Si Ser Mus in Dit, dum putaretur liber, ex delegatione sententiam daret, quamuis poStea in Seruitutem depulsus sit, sententia ab eo dicta firmitatem tenet rei judicatoe. Et haec est praxis utriusque ori externi civilis et ecclesiastici, Principe scilicet tunc Conferente jurisdictionem ac potestatem neceSSariam ergo similiter, in soro conscientiae, dicendum est in tali casu Ecclesiam supplere desectum jurisdictionis, eamque rexera tuti conserre, ad Vi-landa magna incommoda et damna publica, ac perturbationes conscientiarum. Constrinatur : Supposita potestate ordinis,sorum internum, quoad jurisdictionem, Si ejusdem rationis cum soro externo ecclesiasti Coi ergo pari modo de utroque ratiocinandum eSt. Dixi illos altae posse absolvere, non licite ;certum est enim gravissime eos peccare, qui Scienter id faciunt, quia usurpant urisdictionem quam non habent, et quam Supposita solum eorum malitia Ecclesia velut invita concedit in favorem siliorum UOI Um. Caeterum, ut acta Iudicis putatilii valeant et absolutiones ab eo datae, tres conditiones requiruntur. L. Ex parte Iudicis seu Consessarii, nempe titissus coloratus . . Ex parte populi, Scilicet error communis. 3. Ex parte Principis seu
Ecclesiae, fidelicet ut possit supplere deseetum qui adest. I. Igitur ex parte Consessarii requiritur tituliis coloratus , id est titulus aliquis a Superiore acceptus, fi cujus revera haberet urisdictionem et potestatem necessariam, nisi obstaret impedimentum aliquod, vel tituli illius revocatio. Hunc au-
663쪽
DE POENITENTIA. 609tem titulum esse necessarium patet quia de-
Cisi utriusque uris supponit illum adesse in Judicibus putatiliis 2 quia alioquin e SSet in trusus at intrias acta in utroque soro civili et ecclesiastico nulla sunt salsa ergo est contraria quo- ruuadam sententia i . Hinc C. invalida est absolutio data ab illo quis intrusit sine titulo a legitim Superiore ac-Cepto, V. r. qui salsa litteras approbationis confinxit, vel qui sim endo se esse Petrum, Ciam CSset Pauliis, approbationem Obtinuit, quam Petro deinde misit. Item, qui ad Beneficium electus quidem fuit, aut praesentatus, sed a Superiore
ecclesiastic non est ConfirmatUS.
Hinc p. valide absolvit, qui accepit a legitimo
Superiore ossicium , Beneficium, aut aliquam Ρο- testatem publicam, Ordinariam vel delegatam licet talis potestas invalide ei collata suerit, propter
occultum impedimentum Iuris eCCleSiastiCi, V. g., ob irregularitatem, excommunicationem aut Simoniam, ete. Sive impedimentum oriatur ex
laarte Concedentis, Sive ex parte con CeSSioniS, i Plures tamen , et quidem graviores Theologi con
trarium Sentetitiam tuenturi Praesertim Suarea Delago.
Sancher tessius apud Ligorium m. 572 de Poenitentia , Billuari, etc., qui , sive adSit titulit coloratus
Sive non , pedem omnino recurrunt ratione communis
honi et animarum Sanitis , cui tantopere Providet pia mater Ecclesia. In hac Dioecesi Tolosanu, ex dispositione . . Eminentiss. Card cautum sui ut prorogetur approbatio, mn Sacerdo eam Si eriori Prors- Ma/idam miserit, vel etiam quarti Per Obliotonem incul abilem ad DPemores en Ore Proesx Non ecur erit. Per l, vionem inculpabilem intellige oblivionem quae a Peccato mortali sit immunis cita declaravit D. D. Eminentis S. Card.
664쪽
66 TRACΤΛTUS sive ex parte recipientis eam potestatem: sic valent absolutiones datae a Parocho excommunicato aut simoniaco Communiter ignorato. u.' Ex parte populi requiritur error communis
quo scilicet tituli vitium, seu invaliditas collationis, aut ablatio potestatis ignoretur communiter in illo loco ubi quis pro Consessario se gerit, ita ut inde sequeretur damnum publicum in eo loco.
Dico, ignoretier Commuri iter; neque enim Susia
scit ad validitatem absolutionis ignorantia unius aut alterius, aut etiam ejus qui confert titulum , quia tunc non sequeretur damnum publicum ex invaliditate aetUS. Praeterea, requiritur ut error ille populi sit in vincibilis moraliter si enim crassus Sit aut supinus, non impediet invaliditatem absolutionis. Quod si dubitet populus an Parochus V. g. Ossicio
suo sit privatus, debet inquirere veritatem ali quin dubium in errorem Crassum eVadet. Sin autem, adhibita diligentia res adhuc dubia maneat, valebunt acta Parochi, qui in dubio non est pri-Vandus possessione certa sui juris.
3. Ex parte Ecclesiae requiritur ut illa possit supplere defectum qui adest , alioquin si non possit illum supplere, invalida erit absoluti V. g. Si homo non baptigatus aut non Sacerdos absolvit, vel si Sacerdos in amentia aut sine intentione absolvat, absolutio erit invalida, quia haec impedimenta jure divino vel naturali reddunt hominem incapacem iurisdictionis, tum habendae, tum Xer cendae : Ecclesia autem supplere tantum potest
impedimenta juris ecclesiastici.
665쪽
Quinam habeant iurisdictionem necessariam ad absoluendum a caSibia reSer Matis. Casus reservati sunt delicta quaedam atrocia vel ratione sui, vel ratione Scandali, Circa quorum absolutionem jurisdictio restringitur in inserioribus Sacerdotibus. Ut peccatum censeatur reservatum, plurimae requiruntur, X Su communi, conditiones hic explicandae.1. Debet esse mortale unde si quis ex ignorantia, vel ex desectu plenae advertentiae XCuSaretur a mortali reserVationem non incurreret. u. Debet esse externum: hine nullum peccatum in sola mente aut Voluntate perae tum reServationi subjacet necesse tamen non est ut sit publicum, vel etiam in alicujus notitiam Venerit; satis est quod exterius sit admissum, quam is penitus occultum i).3. ' Debet esse completum, et in ea specie quaereSCTVatur Consummatum quapropter qui graviter vulnerat hominem, etiam Cum animo CCidendi, annexam homicidio reservationem non incurrit , nisi mors directe sequatur. 4. Peccatum debet esse Commissum a puberibus puberes autem dicuntur mares qui decimum quartum aetati annum, seminae vero quae duodecimum CompleVerunt. i Communiter docent lieologi peccatum duntaxat
Veniale , prout externum St, licet interius ex assectu pravo et intentione peccanti fiat mortale, non SSereservatum, nisi aliter judicandum sit ex tenore reSer
oationis, ut aliquando contingit in reservationibus quae spectant Peccata inpudicitiae.
666쪽
66 TRACTATUS 5. Debet esse certum, et quidem ea certitudine quae excludat dubium Iuris etfacti. Dubium Iuris illud est quo quis uo ex ignorantia, Sed prudenter dubitat an peccatum Certo commissum sit reservatum dubium ero facti est, quo quis
dubitat an peccatum Certo reserVatiam Commiserit. Porro juxta communem hodie Theologorum Sententiam, in utroque dubio reservatio nulla est valent enim Juris regulae idia reStringi et fauores ampliari coΠυenit, reg. 5 Jur. in Sexto In poenis benignior est interpretatio facienda, reg. 493 Contra eum qui legem dicere potuit apertius , Si interpretati facienda reg. 57. 6. Quia ex modo dictis, Odia sunt restringenda, reservatio autem est Odiosa, ideo extendi non debet ultra propriam verborum significationem, et in ea non valent argumenta a pari, Vela sortiori sed solae voces Superioris reserVanti , quae per legem exprimuntur, Sunt attendendae. Unde reservato homicidio, reservationi subjicitur Olus homicida, non ver mandante aut consulentes, nisi ii lege exprimantur. Prίedictae c0nditiones sequentibus exprimuntur VersibuS
Summus Pontifeae et Episcopi jus habent quosdam casus sibi reseruandi Est de fide. Prob. I. ex Conc Trid. Sess. 4 , cap. 7
Magnopere, inquit, ad Christiani populi discia
667쪽
DE POENITENTi1. 663plinam pertinere S. Patimurnostris visum eSt, ut atrociora quin iam crimitia... a Summi cluntaxat Sacem tibus obsolo rentur unde merito
Pontifices Maximi, pro su rema potestate sibi in Ecclesii uniuersia traditi, causas aliquas Crimitium gras' res Suo Potuerunt peculiari judicio reSer are Can vero Ira , sic desinit : Si quis dixerit Episcopos non habere jus reSer-kandi sibi castis. .. ariathema it. PLO b. a. ex ΠSu et praxi constanti Ecclesic P. Prob. 3. Ratione . tui a Cliristus Vicari sito potestatem dedit universam regendi Ecclesiam , Episcopis vero particulares h laclesias gubernandi , ct istud faciendi quod mavis expedit ad 1idelium aedificationem : atqui saepius exi edit ut atrocia crimina reserventur, tum ne saeti committantur, tum etiam ne commissa minus apti Sremediis et poenitentiis Oveantur, potius quam
Sequuntur casus Summo Pont reservati 1 ' Occisi vel mutilatio aut quc libet enormis seu atrox percussio Clerici, vel Religiosi. Item, percussi Episcopi, re Cardinalis , licet non
I. Simonia realis in Ordine et Lenescio et con identia Similiter realis. 3. Incendium EcclesiaD seu alterius indiscit quando incendiarius est publice denuntiatus
4. E fractio sacrarum Edium cum Spoliatione, post Πιὰm cxcommunicatio in e fractores re lata publicata fuerit. 5. Falsiscare Litteras apostolicas, aut si uescatis scienter titi. Notandum non omnes hic fuisse a nobis re-
668쪽
664 TnΛCTATUS censitos casus Summo Pontis reservatos, sed eos tantum qui in iis regionibus frequentius contingere OSSUnt. Casus autem in hac Dioecesi reservati in Rituali dioecesano enumerati reperiuntur.
Extra mortis articulum, e robabilepericulam, Solus Superior qui peccata reser a Mit, vel ab ipso ad id specialiter delegatus, potest altae TeSeruatis absoluere i). Prob. e Conc Trid. Ioeo citato : Extra quem ar'ticulum, inquit, Sacerdotes, cum nihil
possint in casibus reSer uatis , id unum poetiitentibus persuadere nitantur, ut ad Super res et
legitimos Iudices pro benescio absolutionis
Dixi , extra mortis articulum , vel ejuS probabile periculum, quia in utroque casu quilibet Sacerdos , altero deficiente idoneo , potest ex
i Uaec propositio ab omnibus admittitur, Si agatur de jurisdictione ad absolvendum directe et Per Se a peccatis reservatis Sed contradicunt plures , si quaestio sit de iurisdictione ad absolvendum a reservatis indirectutantum , in certis quibuSdam a Sibus , de quibus infra. Nam , inquiunt , Si nullo in casu , Xtra morti articulum , communi ConseSSarius , ne indirecte quidem posset a reservatis absolvere , tunc reServati , quae in aedificationem non in destructionem fieri debet, sciret Persaepe poenitenti nociva , Ut ex resolvendis patebit imo est inutilis respectu Ecclesiae , quae , tion obstante absollatione indirecte collata , Scopum reServationis nihilominus attingit, cum paenitenti indirecte absoluto
reServati onu Semper remaneat ea iterum confitendi
Consessario habenti potestatem , ut ab iis directe absol vatur. Vide Suare , disput. seel. 5.
669쪽
generali Ecclesiae concessione, Ut observat Onc. Trid. Sess. 4 , cap. 7 . a quibuslibet peccatis et
Hic autem plurima, quae ad Praxim spectant, sciri debent a Consessariis. . Extra praedictum mortis articulum aut probabile pericultam, nulla est casus reservati abso-hitio ab inferiori Sacerdote non delegato data, quantumvis ex ipsius ignorantia , inadvertentia , vel aliquali necessitate poenitenti S , qui, V. g. , ex recursu ad Superiorem infamiam vel scandalum timeret Ratio est quia nec ignorantia , aut inadvertentia , nec talis necessitas urisdictionem
conserunt i). I. A casibus sive Sum Pontifici sive Epis-
COp reServati absolvere non possunt, nisi pii specialem ea de re facultatem obtinuerunt, CC ab hac generali regula eximuntur Episcopi, re-
1 Aliter vero senti tint quidani grave Theologi , en scilicet ratione nixi, quod hi in casthia reservatio oret inutilis et animarum saluti nociva , ut Stapra diximus. Sapienter igitur a D. D. EininentiSS. Cardinali pro Sua
non Posset disse Di sine graoi Psius damno , e Publico
Sit censura , illunt Postea denuo Periendi Superiori Uel Confessario Potestatem habenti δε vindicto casu et censuria abso mendi , non ad Petendiam absolutionem jam rece tam , Sed ad exsequenda Si crioris et ejus dele grati mandata . . Ut ala et alida sit absolutio eorum qui bona fide confessi sunt Peccatum reSer aliam Sacerdoti non a Probato Pro reseDoati , Decia r. ire Cas. r Serv. Hinc , ncca Sione reservationi , ne ignorantia nec in advertentia , ne etiam malitia Sacerdotis , Saluti vere Pinuitenti officit . .
670쪽
6 I TRACΤΑTUS lative ad casus Rom. Pontifici reservatos , CC Regulares, nec Parochi, in casibus quos sibi reservant Episcopi. mori licet aliquis habeat potestatem absolvendi a Casibus Sum. Ont re- Servatis , non ideo potest absolvere a casibus quo reservaVit Episcopus, ut expresse desiniit Clemens X , anno 167o. Qui ergo caSus Sum. Pontifici , qui Episcopo sint reserVati, apprime calleant Omnes Confessarii , et ideo consulant
indicem casuum aeservatorum , Sua Dioecesis. o. Nullum peccatum Papae reSerVatum St, Nisi censuram habeat annexam: unde quidquid CX uSat a Censura , YCuSat pariter a papali re- Servatione. Hinc si quis atrociter percutiens Clericum , ignoret invincibiliter Ecclesiae prohibitionem sub censura esse factam , Vel talem hominem esse Clericum , percussio haec non erit in eo casu Sum Pontifici reservata. 4. Episcopi absolvere possunt a gasibus Sum. Pontisci reservatis, I si sint occulti , e Conc. Trid. Sess. 24, cap. 6 occulti autem dicuntur qui notorii non sunt , nec per sententiam Judicis , aut confessionem rei uri dicam , nec per evidentiam qui ulla tergiversatione celari queat i . . Si qui in eos incurrerunι, Sunt Beligiosi Moniales , mulieres Conjugatae , Viduae iuniores, puellaeo Senes , domestici, paupere , et quicunque legitime impediuntur adire Summum Pontificem. Ita sancitum est variis Capitibus uris canonici a).