장음표시 사용
641쪽
DE POENITENTIA. 63 lorum qui hanc sententiam hactenus ab omni censura immunem tuentur, ipsi probabilitatem extrinsecam conciliant atqui in hoc caS necessitatis extremae licet dare sacramentum juxta Opinionem probabilem , quando certiori modo non potest ergo , etc. Sed quia longius oret Omnium Theologorum qui ex partibus nostris
stant, testimonia exscribere , praecipuorum nomina recensere satis erit. Illustr. 'Argentre
Tutelensis Episcopus , libro cui tituliis , Expliacat 1 de Sacreineri , tom. D. Daon, lib. cui titulus , Conduite des iantes Lilitiari
O . Ex Concilio Toletano XII, cap. 2 Sacerdo qui non sentienti, neque peleuti poenitentiam dederit , unius anni excommunicationis Sententio subjacebit ergo , te.
Resp. In hoc capitulo non agitur de absolutione sacramentali , sed de impositione poeni tentiae publicae , quam solis poenitentibus dari vult Concilium. O . I. In multis Ritualibus prohibetur Extremam Unctionem dari peccatoribus notoriis qui non dant nec dederunt aliqua poenitentiae Signa ita Rituale Suessionense, Burdigalense, BlesenSe,
Resp. Si haec Ritualia non possint intelligi de
solis peccatoribus notoriis, qui cum dare OS- Sunt, nulla tamen dant poenitentiae signari ab eorum resolutione discedendum putamus , quia Sententia opposita pharimorum Theologorum Suffragio munita , et ratione potior, et saluti hominum favorabilior nobis videtur. Inter TheOl0gos qui volunt Extremam Unctionem adultis
642쪽
sive pie , sive male vixerint, conferendam esse , etsi nullum poenitentiae signum dederint, modo impoenitentes certo non appareant, inter illos
Collet, tom. II pag. Ο 'ArgentVe, Om. 2, pag. 398 Caeterum , Rituale Romanum, quod plura Ecclesiarum particularium de verbo ad Verbum scripserunt Ritualia , sic habet : Extrema Uncti in o nitentibiis et qui in mania
festo peccat mortali Ormutur, et excommu-nseatis , et nondum baptizatis penitus denegetur': haec autem libenter admittimus , et nostrae opinioni nullo modo praejudicant. Dictum est in propositione , hunc moribundum absolvi debere , modo nihil contrarium fecerit proesumptiori juxta quam catholicus etsi malus , censetur velle saltem ante mortem Si iam confiteri. Hinc non absolverem eum qui positus in extremis , et a Consessario de re ne- Cessaria ad salutem monitus , noluit acquiescere , vel desperando noluit confiteri hunc , inquam, in tam prava dispositione sensuum usu destitutum minime absolverem, qui , etsi absolute fieri possit ut hic et nunc utens ratione , intus Tesipiscat, tamen quia est mera possibilitas etiam in casu necessitatis ad hoc ut ministretur alicui sacramentum minime susscipn , ideo moribundus ille sine absolutionis beneficio dimittendus videtur. Sed quid juris , si moribundus professiones de catholicus sensuum usu privatus est in sa-granti delicto poterit-ne etiam absolvi Certum est hunc absolvi On posse si in
sagranti delicto usum rationis amiserit i tunc
643쪽
DE POENITENTIA. 639etiim repugnat ipsi in esse contritum. 2. Item , absolvi non potest statim post delictum , et nullo inter ipsum et absolutionem posito intervallo quia ad Onversionem , sine qua nihil prodest absolutio , instantanea saltem tempori mora requiritur. 3. Item, absolvi non poterit, si flagrans delictum in quo sensuum usu orbatu est, Sit sulcidium , vel ipsum impoenitentiae sinalis crimen tunc enim respectu illius desinit praesumptio juxta quam christianus merit CenSetur Velle ante mortem absolvi Huc eryo triplici exceptione acta , quaeritur an possit absolvi. Contra aciunt, i. ' Theologi qui communiter asserunt absolvi non debere eum qui in flagranti
delicto sensuum usu orbatus est. 2.' Censura
sacri e Facultatis Parisiensis adversu propositimnem vimenti pro sententia assirmante tantis. 3. Aliqua praesunt ptio seu probabilitas utilitatis SaCramenti, necessaria est ad licitam ejus adminiStrationem, nec susticit mera possibilitas atqui in Praesenti casu mera possibilitas huic moribundos avet. i. ' Absol itio data homini qui sic in lagranti delicto loquebam et Usum CDSuum ami-SiSSet , occasionem praeberet scandali. Aliqui pro Trinativa stantes, Respondent
ad .' μ, in re controversa non numerando CSSe
Doctores, sed ponderandas eorum rationes Inter assirmantes autem eminent illiis tr. 'Argent e , Ioc jam citat , Henn , otc. Prior Sic habet,
644쪽
Ad 2.Vm Forte potuit damnari Guimenti propositio, propter quasdam circumstantias ipsi adjunctas, salva quoad substantiam affirmante sententia.
Ad 3.'' Plusquam possibile est hunc moribundum susscienter ad absolutionem disponi, sorte
enim intus rationis usu fruitur: in hac autem hypothesi Verisimile est ipsum se ad contritionem excitare, et velle absolvi, et suam voliuntatem inquantum potest ostendere. Ad 4.μμ Non malae tantam, sed simplice apparentiae scandalim afferre possunt Si quis ergo in hoc casu absolvat, ad occurrendum Candalo, praesente instruere poterit. Patronis autem sententiae hujus non susscit respondere ad probationes in contrarium allatas, illam adhuc sic probare conantur absolvi potest moribundus qui catholice sentiens male viVebat, licet nullum dederit contritionis signum, antequam Sum enSuum amiserita ergo Similiter potest absolvi moribundus iste, in flagranti delicto
sensuum usu destitutus. Consequentia patet rationes enim in gratiam prioris allatae, posteriori non minus patrocinari videntur. Etenim I. ratio sumitur ex eo quod, si moribundus qui male vivebat ruatur ratione intus merito praesumitur
ad contritionem seipsum excitare, et consilieri
645쪽
DE POENITENTI . 641 velle, etc. at Ilii evidens es tritio eadem ratio moribundiim in flagranti delicto correptum adiuvet. . Ratio sumitur ex eo quod calliolicus non possit in extrema necessitate Constitutus privari jure quod retinet ad sacramenta, nisi certo constet ipsum prorsiis esse in dispOSi tum non autem Certo constat moribundum qui male iVebat, quique, propter instruentem subito morbum, nullum poenitentia signum dare potuit, non , inquam, Certo constat ipsum esse in dispositum atqui non miniis evidens est hoc argumentum afferri posse in gratiam moribundi sensuum usu in flagranti delicto destituti Pergo, etc. Rationes in utramque Partem e XI'OSuimus caeteri dijudicent.
Quoeres denique quid agendum sit ubi ignoratur an Oribundus sit catholicus, vel non. Rem. I. In retrionibus Catholicis, omnes quos extraneo esse non constat, Catholici Supponuntur. u.' Catholicus etiam praesumitur, qu reperitur iis in locis ubi Calliolici sunt numero longo plures. Idcirco 1 hoc duplici casu danda est absolutio. 3. Si vero ibi frequentiores sint Haeretici etiam absolverem moribundum istum, qui sorte catholicus est, o bene dispositus, sed sub conditione, ut mox dicetur.
Qui in dubiis praefatis casibus absolvere Oluerit, sub conditione ista, Si Sis limos illis, ah- solvat sic enim profanationis periculo, quantum
sieri potest, occurret. Ex omnium sere CONSED SU ,
susscit conditionem praedictam mentaliter apponi aliunde, quia non pauci exprimi posse negant, satius St, illam reticendo, mente Sola Concipere. Quod si danda sit absolutio cuipiam de quo
646쪽
6 χ TRACTATUs movetur dubium an respiret, sub hac conditione , Si et Nis, absolvendus erit; si vero dubitetur an sit catholicus, sub ista, Si si catholictis.
Ouid debeat proestare Confessarius qui male
absoluit poenitentem. Statuimus . Si ob desectum essentialem V1-lida non fuit absolutio, Consessarius tenetur, per se loquendo , desectum illum corrigere ratio eSt, quia alioquin deciperetur poenitens in re gra i. Dixi, si desecius sit esseritialis, V. g. Si Consessarius non protulit formam absolutionis, vel sine intentione, vel sine potestate sufficiente absolvit, vel si absolvit non subditum, aut non rite dispositum, sive quia id non advertit Consessarius, Sive quia non est ausus negare absolutionem.
Multis autem modis potest defeetum Corrigere,1 quidem si desectus sit solum ex parte Consessarii, procurando ut poenitens eidem Consessario Sequentem Consessionem faciat qua acta, dummodo Consessarius ipse saltem confuse meminerit praecedentis consessionis, quaeret ab eo an de praeteritis peccatis doleat, et an ea confiteatur quaΠ-tim ne CESSE St, tuncque poterit eum absolverea peccatis tam praeterito quam praesenti ConseS-
u. Si spes non sit revocandi poenitentem, Vel si absque scandalo aut alio incommodo revocari non possit, et ipse nondum abierit, sed moraliter sit praesens Consessario, id est, eo Obam spatio distet, quo homines voce communi solent Cum
hominibus loqui aliqui dicunt eum posse absolxi,
dummodo certum sit eum esse rite dispositum sed hoc non est passim Surpandum.
647쪽
DE POENITENT11. 6433. Si liae non sussiciant, petita et obtenta a poenitente licentia cum eo loquendi de re necessaria ad praecedentem consessionem pertinente, monendus erit de errore qui contigit Sin autem licentiam illam concedere nolit poenitens, aut Sisine scandalo vel incommodo gravi peti non possit, tunc Consessarius ad nihil aliud tenebitur
nisi sorte poenitens in extremis positus aliam consessionem non sit sacturus tune enim , etiam imus Tavi Consessarii damno moneri debet de praeterita consessionis desectu. Staticimus u. Si absolutio fuit quidem valida ,
sed tamen admissus est aliquis defectus non SSCntialis, neque cum alteriuS damno ConjUnCtUS V. g., Si Consessarius omisit interrogare de numero Vel Circumstantiis peccatorum, vel de habitu aut Occasione peccati, tunc regulariter tenebitur tantum agere poenitentiam de peccato admisso. Quod si ad eum redierit poenitens, sacila poterit in Sequenti consessione corrigere desectum prioris. Si vero Consessarius positive decepit poenitentem ,
dicendo, . g. declarandum non SSe numerum vel circumstantias speciem mutantes, tenebitur Poenitentem monere modo supra dicto. Statuimus. 3.' Si desectus conjunctu est cum damno tertiae personae, V. g. si ConseSSO Culpabiliter, hoc est, ex malitia, vel ex ignorantia in cibili, aut ex negligentia considerandi, ad resti tutionem debitam non obligavit poenitentem, tenetur eum postea monere et si id Consessor negligat, tenebitur ipse restituere, si positive consulit poenitenti ne restitueret, vel eum induxit ad non restituendum; tunc enim Si auSapositiVadamni, ac proinde ex justitia tenetur illud Compensare, si poenitens moneri amplius non P0ssit, aut monitus restituere amplius non aleat.
648쪽
De Ministro sacramenti OPHitentiin.
1.14 expendemus quisnam sit minister sacramenti Poenitentiae p. quaenam qualitates ine requirantur ut valide illud sacramentum ministret 3. quaenam vero ut licite et condigne hoc munere sungatur.
Quisnaria sit Minister sacramenti Poenitentice. Waldenses et ictestae absolvendi potestatem malo denegantes Sacerdoti, probo tribuebant laico Morinus, lib. 8 de Poenitentia, docuit hanc facultatem Olim Diaconis concessam fuisse. Contra quos sit
Solus Sacerdos est ruinister a amenti Poeniteritiin. Prob. I ex Script Ii soli sunt Poenitentiae ministri, quibus solis Christus concessit potestatem ligandi et solvendi iniqui ad solos Apostolos et eorum succeSSores in sacerdotio diriguntur haec Verba , Oumcunque alliga eritis, etc. Quorum remiseritis, et: et soli Episcopi ac resbyteri sunt successores postolorum in eorum acer dotio ergo, etc. Prob. I. ex constanti Traditiones quae sic Christi verba intellexit. Origenes, Homit in Leviticum, ait, Confitendum esse Sacerdoti; S. Cypr. lib. de Lapsis, re-
649쪽
DE POENITENT11. 645missionem peccatorum sieri per Sacerdotes. Ita SS. Basil. Anibr. Chrysost. Leo, et alii Omnes, qui Sacerdotem ministrum Poenitentiae appellant. Vide eorum testimonia, Ubi de necessitate COnsessionis jure divino. Prob. 3. o Conciliis monstantiensi, contra Wiclesum Florent. decreto Eugenii IV et can. io Sess. 4 Conc Trident. : Si cylia dixerit ....
Dices i. Jacobi c. , . O, dicitur tonyitemini ergo alterutrum peccata 'eSt a ergo quilibet potest esse minister Poenitentiae. Rev. i. sensum hujus loci hunc esse, Consilem in homines hominibus, non quibuslibet, sed bacerdotibus tantum ita explicant Patres multi. Rev. u.', si S. Jacobus intelligatur de consessione acta laicis, hanc non OSSE Sacramentalem, sed lanitim humilitatis actum, ad obtinendam facili ius a Deo veniam Peccatorum, et ad Petendum consiliram et Uxibriam. IV es a. Cap. Fures, de Furtis, dicitur quod si ures in surando comprehen Si aut vulnerati Presbytero vel Diacono consesSi fuerint, Commaini eis non denogatur. Itein, S. Cypriani , Epist. 3, permittit Diaconis ut poenitentos in mortis articulo absolvant, Si Prest, ter non Occu rat ergo , et GRev. l. 'in utroque exemplo allato non agide absolutione sacramentali a peccatis, sed de absolutione canonica a censuris, Vel potius poenis satisfactoriis, quae ob in poenitentibus publicis imponebantur , inter qua erat communio. nis, precum et Eucharistiae privatio : atque hunc
ςsse senuinum Cypriani sensum patet legenti.
650쪽
Rev. II in cap. Fures, quod ex Conc Tri-huriensi temporibus Formosi Papae celebrato, anno 89 , Cap. 3 , sumptum est, nullam fieri Diaconi mentionem, sed tantum ibi dicitur: Si
autem talis fur vulneratuS... voluntate linmeritis deprecatur, eoque et Sacerdoti, comite et)ita, eniendatione morum et actuum constetur, communionis gratiam non negamu tribuendam.
De ualitatibus requisitis in Ministro Poenitent B, ut Sacramentum illud valide administret. Qualitates omnes in ministro sacramenti Poenitentiae requisitae , ut illud valide administret, comprobendi possunt nomine potestatis legitima : sub illo autem nomine tria intelliguntur, scilicet potestas ordinis, potestas urisdictionis, et approbatio. Diximus jam requiri potestatem ordinis, scilicet sacerdotalis, quam Sacerdotes omnes in ordinatione sua aequaliter et D delebiliter accipiunt per impressionem characteris sacerdotalis , dum ordinantur per impositionem manUum Epi copi. Restat ergo ut de jurisdictione et approbatione disseramus.
Ortim requiratur potestas Iurisdietionis iuxinistro Sacramenti Poenitentiare; et quinam illam habeant. Notandum es ' Prisdictionem in genere esse auctoritatem quam quis habet in alterum tanquam in subditum Seu esse potestatem regendi et gubemandi subditos, sive illa potestas sit civilis sivu