장음표시 사용
51쪽
taxisam indigitum ess munere argueret, causam a rhesa-othetis in iudicium deserebatur I). In quibus, si reprobarentur, ἀποδοκιμασθῆναι -- magistratum non modo non accipiebant, sed pro parte τιμοι fiebant 2 aliusque subrogatus, cui tamen eadem subeunda erat δοκιμα- σια , in eorum locum succedebat qui probati erant statuto tempore magistramas inibant. I etiam, in δοκιμασιως probati agistratus, ne suo a Utrio linere fungerentur, lege cautum erat. Nam prima cuiusque Prytaniae concione-- quae κυρια Vocabatur , a
novem Archontibus populus interrogabatur num qui e magistratibus ita gravne in muneribus administrandis Peccassent, ut iis magistratus esset abrogandus 33. Noritamen videtur populus in hac concione de omnibus magia Matibus suffragium tulisse, sed modo, si quis esset, qui aliquem criminaretur de reliquis nullam suisse ἐπιχειροιαονιων 43, ut vocabatur illa menstrua censura, verisimile est. Unusquisque civium igitur, qui iniuriam a Magistra et aliquo passus erat, aut qui magistratum quemdam contra rempublieam deliquisse argueret, eum coram populo
accusare poterat. Quae accusationes si probarentur, reus a magistratu movebatur, αποχειροτονεῖν - b) Posteas I Poll. VIII 88. οἱ ι ἐν θεσμοθέτα .... ἰωρουσε και
4 cf. se hoem de Com. p. 23I. operae est pretium eonis ferre, quae disputat Seho m. l. l. p 22 et Platneri Proe. Vol. I. 332 de quaestione, utrum aliquis magistratum propter
delietum quoddam in munere administrando ommissum sine populi venia aecusare potuerit, nee e.
52쪽
ωetori simia, eontra eum, magistratu privatum, actionem in iudicio parsequi, uius iudicii Thesmothetae ηνεμονίαν δικαστηρ habebant , ut HI L. I. l. σν δ' ἄποχειροτο- ωχμεντα κήνουσιν, indicat. Ei autem, cui a populo in ἐπιχειροτονια magistratus erat abrogatus, Psique Postea , iudicio eonvocato, iudicum sententiis absolatus saet, at tim eodem ungi magistratu lenit , ut verba HARPoc s. v. πωλιναιροτοs, testari videntur I). Ad hane etiam singularum primae conelonis prytaniarum enauram reserendum est, quod actor in Ico-
sensum mirum in modum MPPTRRU in Re uae p. 37sai. 20 turbat, quum putat, Lysiam 30 illos dies, intraiquos, magistratu deposato, teste HARPO It λογον διδονα apud Logistas necesse erat , signifieasse. . Lege de δοκιμασι et πιχοι ροτονια κατὰ πρυτανειαν Naim stricte Magistratuum Atheniensium definita esset potestas atque auctoritas, indicant magis autem hoc testantur rationes, quae singulis Magistratibus 2 quotannis intra 30 dies 3 post finitum magistratum, apud Logista re
dendae erant. Nullus magistratus hac necessitate non erat obstrictus, praeter eos, qui, ut supra vidimus, non ultra 30 dies res administraverant Publicas, et Heliastas, ut ex euato AnxsmPH. versu Patet , quod sane mirum videri nequit, quia Heliastarum Proprie non erat munus, iam ναί-iserat Fuli Personam sustineant. CL REIsK. in L . DEM.έ1 CL Ptatne r. me. Vol. I. p. 33losa e Ni me scin Ctesiph. p. 56 te . σων ἐδεὶς ἀνεμ
53쪽
in voce tiαέα. Quoniam igitur eorum munus, quorum erat rationes accipere, latens ac grave esset, singularis ad io ipsum institutus erat magistratus quotannis nempe - 10 ονσται, totidemque Κυ θυνοι sorte creabantur, quihus 20 addebantur Παρεδροι I): locus, ubi conveniebant, vocabatur οτιστήριον, quae Plura fuisse ex Harpocr. in frισται et AND H se. p. 37 in supra memorato PATROCLIDI psephismate constat. Quomodo hi interis diversi fuerant, quod discrimen HAR-Poon ab ARISTOTELE in M. Re . traditum suisse pro stetur, perspicue a BOEOTHI l. l. illustratum et vind2eatum est. Logistae erant principes rationum accipienda rum magistratuum collegii, apud quos drους sive μιτισμους reddere necesse erat, quos Si probabant, neque ullus civis, quod intra statutum tempus POLL. MIL
I, triginta dies ut HARP. l. l. tradit, fieri debuit 23,
accusationem detulisset. inscriptione, ἐπισvμαίνειν --. 1 Harp. et Suid. s. v. ονεσται et ευθυναι Phot ipv. ευθυνος addit e singulis tribubus unum sortitum suisse Euthynum Sententiam, quam Boeex h. se. D. I. 10 defenderat, Logistas a Senatu reatos fuisse, eosque pro arbitri, Euthynos sibi elegisse CL Poli. VIII s et w- ipse inmus Rhen. l. l. pag. 78 revoeavit, Segm enim Pori. l. l. eum anteeadenti in quo de scribi est sermo, cor iungemiar esse, dubium nullum est et Segm. 100 eum eiero in Lito Att. p. 100 legendum o δἐ νθυπον oli, ἐῶσπερ σzς ἐννέα
αρχουσι πάρεδρον προς ροπνταν, υποι δ' εἰσπράσσουσι καὶ τους xοντας quae Verba, cum aliquod abesse manifestum sit,
Phavorinus τι τῶν δημοσιων addens probabiliter explevit , es. Petit. Lem. Att. II, s. id porro de his Poll. loeia G. Hermann inmensura laud. p. 220, Lites Att. p. 100. mus. Mn. p. 98, Hermanni Co . A L Gr. g. Io n. s. Ne his m. Ant. I. ubi. r. . . n. 5. a Tempus oee autem aliquando fuit dilatum id Plat n. Proe. Vol. I. 406.
54쪽
sagnabant; si autem minus iustae invenirentur, aut alia quis accusator existeret, rationes ut diligenter examinarent accurateque excuterent Euthynis assessoribuaque tradebantur; quo facto reum rationes ac defensiones -- ι- θυνας διδοναι -- proferre necesse erat. mmoranda an sententia SoHOEMANNI Anc . tibi Graec. p. 240. n. I. Putantis, inprimis pecuniae administrationis rationes saereddenda , reliquosqu magistratus nihil nisi hoc retinis lisse τι υτ ελυβον ουδεν των τῆς πολεως ου τ' ἀνήλωσαν IJ; quod addit ScuoEM. I. l. huiusmodi rerum antarum m magistratu rationem non perscriptam neque ad Logistas relatam , sed tum demum, si accusator exstiti set , in iudicio redditam fuisse, hoc ipso, quod Anseri l. l. a Iulum ante dixerat p. 56 in sine, si quis esset, qui pec
niam publicam neque accepisset neque expendisset, καὶ τουτον αποφερειν κελευε scit. ὀ νομοθέτχν -- λOro προς τους λονστὰς resutatur. Hoc etiam scripto consignatum factum fuisse, ut reliquorum, qui pecuniam administraverant Publicam magistratuum rationes, eiusdem ratoris verba r. laud. p. 57 in initio κελευει γαρ αυτοτουτ' ἐrIράφειν, τι υ τ' ἔλαβον ουδεν . . a. demon
Si igitur rationes a Logistis non approbarentur, nequo accusationem, ab aliquo ciVium delatam, tollere reus potuisset, caussa a Logistis, qui ρομονιαν δικαστvριου M-hebant 2), in iudicium deducebatur, in quo unus e D negoris accusabat c3 Unicuique autem civium ευθυνῶν I Aese h. in Ctesiph. p. 5 Moph. . f. meri P Lem. A 6
55쪽
aetionem instituere ieitum suisse, ex solenni praeeonu ciamatione τις βουλετω κατ προω ABscH. in L p. et Perspicuum est. Caeterum rationem iudieandi in εὐθέ - νως eandam fuisse mae in aliis viguerit iudiciis, ex Ora. t. ninus in ex θένως habitis constat. emorandus pom ro est locus Escri or i. i. p. 56, unde discimus, nulli magistratur, priusquam hane solennem subiisset censuram, licuisse vel peregre proficisci, vel bona sua Deo
alicui consecrare , neque adoptari , neque testamentum, sacere is δε orco, ut addit AESCH. νεχυρώζει τὰς ου
DE AECRIBARUM MUNERE ATQUE CONDITIONE APUD ATHENIENSES.
Ut hae supra eri ositae rationes , λοροι et ευ ναι accurate fierent, Euthynis succurrebant scribae, quorum permagnus Athenis erat numerus omnes enim magistratus auum habebant τραμματε , qui acta aut pecuniam publicam acceptam et expensam notabat praeter quem plerique etiam ἄντι re paci habebant, acceptorum et -- Pensorum documenta et exempla servantem. Memorantur I De Muliari laetetarum rationum reserendarum mod. omnino eonserendus est IIud tu. l. l. a pag. 19--32.
56쪽
virorum, quibus ipse annumerabatur Παμματευς, erant
enim doeem, . singulis tribubus singuli. i3 - emporueuratorum 4 , Poristarum, Poletarum et Practorum I
scribae ita ut nullus Vel maior . Vel minor esset magi stratus, em γραμιματευς Sise πογραμματευς Sive ἀντιγραφεύς, publice aut privatim constitutus non adesset;
verisimila autem puto , agistratus minore sibi . Pro arbitrio sumsisse scribas, maiorum autem, Thesmothetarum . . et Nomothetarum, si illis eos sibi elegendi ius esset, scribas in senatu, aut, ut voLL. VIII. 2. de A ehontum scriba tradit, in iudicio appxobandos fuisse. Horum scribarum parum honestum fuisse munus, iam supra obiter attigimus. Erant enim si liberi , ex infima plebe, ut mosTu multis locis AESCHINI expro-hrat se M. P. 369. σπερμολοτος, περιτρο ιμ πορῆς,
ολεθρος γραμματεν , et P. 14. eum, ait, υπογραμμα--τευειν καὶ πορετεῖν τοῖς ἀρχιδίοις , de . I. p. 37I. πανουργος ουτος, καὶ θεοῖς χθρος καὶ ραμματευς , cst.
porro P. 40 et 4 I9. eiusdem orat quia, ut LIBANIUS in Argum. r. dicit , EscHINR γραμματευς fuit τῆς πολεως, τις ἐν υτελής πνρεσια. Vid. EsAEL. ad PETIT. L. o. p. 342. Plerique autem qui horum seribarum ungebantur munere, Myμοσιοι, servi publiei, fuisse videntur 6) Non sine causa potius servis uia , I Antiph de chor. p. 82.
Lex. Seguer. I. p. 197. Wol ann. ad Dem. Ut p. 506.
57쪽
eis, quam liberis hominibus commisasse hoc munua Ath nienses, tradit ULPIANU ad DEM. Aci, διὰ του δυνασθαώ
θές IJ. Erat enim SOAMANDR1 decreto, ut videtur, interdictum ne quis civium tormentis subiiceretur quam ob rem PisANDER in Orat. AND tae De p. 22. illud psephisma tollendum suadet, ut delatos επι ιν τροχον ἀναβιβάζειν licitum esset , es. LYS. in Agor. p. 462.
Nonnulla autem exempla quae huic sententiae repugnare ridentur , seme offerunt , quamquam iis , si accurauus inspiciuntur, nihil credo, dissicultatis inest. Primum. exemplum hoc est, apud ANTIPH. in Accus Veneri P. 615. mulier ista concubina τῆ δομοκοίνω τροχισθεῖσα tradita suisse narratur iure tamen dubitatur, an ista iavis suerit Attica quae si fuerit, nihil, quominus hoc loco Poenam habendam esse , statuamus, prohibet. Ea aliis locis, tormentum inter ipsas ponendum esse Poenas, Satis constat, v. c. Ys. in Agor. p. 478. PLUT in M. 25. S, a ni e m. do mu et rasae. Numm. p. 704 mi a ii iii ad mer Athon. Cap. xl i. p. 158 462. 1 Ulpian ad 6nth st. Dobs. d. Tom. X. p. 29. 3
λους, χωσο μανθάνει, το ἀληθές , αἰσχρον νορ νομιζετο παρὰ Aθαπαιοις ἐλευθέρους τυπτειν. ' frequentes sunt loci apud orati e quibus patet, Atheniensibus multo magis valuisset testimonia et indiet , quae servi tormentis eoaeti detulissent, quam ingenuorum iuraturanda vide quos itat ud Waleh,
da Diciat. p. I. ausamque apud Antiph da hor. p. 778
58쪽
Ineiae p. 542 in me et in V. Phoeon. p. 58 initi P.
xltei Ioeus est apud eundem ANTIPH. de Caeae Heroae. p. 29 ubi disertis verbis dicitur, liberum quemdam torrimentis, ut iudicium proserret, laceratum fuisse i dimita,utem de hoc loco Iudicare. quia, rutrum ex Mitylena, ain ex alia regione, iure Atheniensium civitatis non gam. dento esset, incognitum est Vid. BOEcKΗ. oee. Cis. Vol. II. p. 4l2 Praeterea Athenienses aliquando inqui linos, quamquam liberos, nullo vetante decreto, torqueri passos esse, iam EIER. et ScHOEM. de Lue re p. 685,1res in Agor. p. 46 et M. citantes, animadverterunt. Tertius denique locus apud LYs. P. Simon. p. I M. invenitur ubi, cum te THEODOTO Plataeensi agitur,
νυσαι δε ἱκανον ἐν βασανιζομενον , χῖ τι ἐγὼ ἐξημάρτανον. Plataeenses autem Ol. I.XXXVIII. anno 2 in civium dignitatem receperunt Athenienses cs. THUc. II. 3.
Isoca Panath. p. 25 I. lx et orationem hanc ante Ol. XCVI. annum 4 non fuisse habitam, satis lucide ex . 45 patet 2) Quapropter o EcKH. Mec Cis. Vol. I. 199BE1sκi ad h. l. respuens interpretationem, hoc exceptio- ii quadam factum esse statuit recte tamen a MEIEno de R. s. l. l. eiusmodi exceptionem numquam in aliis crimiavibus, nisi maiestatis et perduellionis, et ne tum quidem visi iubentes Plebiscit reperiri , animadvertitur quare magis verisimile est cum viro illo egregio statuere, THEODOTUM istum non inter Plataeenses , iure Atheniensium donatos, suisse, sed e numero Plataeensium Booetiorum neque omnes hoc gavisos esse iure ex DEM in id Doet Noli dias. I. p. 27. et seriptores ibi eo
59쪽
amre p. Im1 in ZMMAu. p. 686. n. m. cit videre seM. De reliquis scribis, quod impedita quaestio est, nec multum ad NIe Aoux causam Pertinet , nunc disserere omitis.
Quum ratio, quam illustrare nobis est Propositum, praecipue in eo, quod reus SOLONI leges, cum quae Rempublicam administrandam, tum quae sacra celebranda spectabant, mutilasset, versetur, iure, ut quaedam de illarum legum conservatione notemus, requiritur. De ratione tamen et indole SOLONI legum disputare non est huius loci Ix, neque causas, quae essecerunt, ut DRACONI antiquarentur lege severissimae 23, sanguine, ut
ait PLUT potius quam atramento exaratae, μια si ολίτου δεῖν ἀπασιν ριστο τοῖς αμαρτάνουσι ζομια, θανατος ἄσυκαὶ τους ἀργίας λύντας ἀποθνήσκειν , καὶ τους λώπινα κλέμναντας πωραν, ομοίως κολάζεσθαι τοῖς ἱεροσυλοις καὶ ἀνδροφονοις 3ὶ neque contentiones plebem inter et sI CL ea de re ae hs m. ne Heu Vol. II. I. p. 198 238. er mann Comp. . . r. I --Ios se hoe m. - I. Pub Gr. p. I 3 sqq. ta cf. Aul. Gell. N. Atti I. Is Eluc Draeo--niar igitur legas, quoniam videbantur impendio aeerbi es, avia Moereto iussoque, ad laetis Illiteratoque Atheniensium
60쪽
optimates e piaculo CYLONIO, quo Alcmeonidae tenebantur , Ortas , memorare necesse est l). Nunc tantum
animadvertere sussiciet, SOLONEM, quum Athenae tribus Partibus Diacriorum, qui populari favebant imperio, Pediacorum, optimatium potestatem atqu auctoritatem tueri cupientium, et Paraliorum, iaσον τινα καὶ με MIμενον πολιτείας τροπον appetentium 2θ, erant agitatae, reiqus Publicae status sere perditus erat, ad summum perveniSse magistratum, eique ad rem publicam ordinandam , partiumque contentiones componendas legum serendarum munus oblatum fuisse. Quam potestatem ita adhibuit, ut oppressa multitudine aeris alieni dissicultate per σεισαχθε in 3 liberata, summam rempublicam Penes O-Pulum constitueret, is ut omnes uterentur iure suilragii
de legibus latis, de creandis explorandisque agistratiabus, deque causarum publicarum et privatarum iudiciis. Civilia aequavi iura, cunctosque legibus scripti subiecit. Has leges latas in centum valere anno iussit - . Uni
versum quidem iusiurandum senatus iurabat, SOLONI leges ratas se habituros esse, peculiare Vero unusquisque Thesmothetarum ἐν ἀγορα προς τω λιθω, si aliqua in roteges neglexisset aut violasset se tatuam auream aequo pondere Delphicae dedicaturum esse additque L UT. καὶ
3 Per σεισάxθειαν i. ea ueto peeuniam numinat e pretio, quo ille necesse erat, ut minore pecuniae summa debita muvere possent obaerati.