Titi Livi Ab urbe condita liber tricesimus ad codicum manu scriptorum fidem

101쪽

G atque 30 16. M pro ad 30, 28. vis, multisque aliis locis havit, elud, α, nusquam tamen invius libris antiquis scripssemus. Cf. Se eid. p. 251. de littera, cum

commutata.

Sed difficillimum erat quibusdam locis c gestu, utrum hic a is ponendum esset tuli Simum quidem plerumque videbatur librum sequi, sessi ab illius suoque eodicis librario non numquam in his vocibus peccatum 10 esse 30, 20. constat, ubi pro abisse in bia his, in P ab iis scriptum es nec eam quae iam exhibita est, veram scribendi rati

Daem. Se posse, eum alia docent, dum ea

me a quibus et his pro Cumis positum est, 156 is pro Veis, avertam his pro aver inis, his i rius Pro istam riua, Altera deinde dubitatio haec erat, utrum omnibus illis laeta, ubi in bra ante is positum eat, iis an is scribendum esset, cum hoc is et in P et in is utroque Bb saepe legeretur, et hiis in uidemia postulare isteretur eis tamen locis, ubi et in me in B hic pro is scriptum vidimus, ut 30, 3 his Danaariis, nos quoque seribere nihil dubitavimus. 21 Denique ablativum seminini generis quae ea omnibus locis quibus meliores libriis

stularunt, restituendum putavimus ex gr. 30,

102쪽

bilior se re riundia hiab: quod scriptum videtur pro eo, ne quiSpron ad compar pertinere fundum a grofer putaret: silm Pera. 5,1.4. In verbis compositis pro meliorum libro rum ratione scripsimus GPremere, neglegere, delegere, Nertire, M. Pecisteriar et recu rare, prout inii scriptum erat: nam etiam in mutrumque reperitur. Quod ad consonantium assimilationina, 1 quam Vocant, attinet, quanta maxima fide libros P Bbla secuti sumus, praesertim cum in his rebus semper sere consentirent ac si qua diser pantia intercedere videbatur, ut 30 12. hi

in mattingere, in B adfingere est, id quod 15 in P est scripsimus quamquam dabium videri

potest num in hoc recte secerimus, eum in P non minus raro quam in B assimilatio Mhiberi soleat qua re si quis omnes huius generis consonantes sibi assimilatas scribere mae sit, id mod in principibus edd. laetum est, is ab antiquioribus libris prorsus aberraverae 30, 6 cum Ρ scripsimus fugeret: 30, 5. amtem, ubi in me ferri, 30 11 ubi et fundic, 30, 20 ubi e ferret invenimus, ecferri, ecfumus dic ecferre scripsimus, quod non modo in

Livianis ex gr. 36, 34 in B Liuid proeequid sed etiam in Ciceronianis libris ante

et I persaepe ita erratum esse vidimuS.

Eosdem libros rabia secuti scripsimus 30,

103쪽

surum et optestans, c. 8 opsidionis et Ust nate, . . 10: Usidionem, . 12 Uterior, c. 19 optineant, c. 27 optinobant, c. 29 sypti. Ireri, c. 33: Ptererentur, C. 42: πορsoleta et optinuerint: cs Schneid. p. 219. Haec scribendi ratio, quam etiam in alter Bamb. e hibitam videmus, cum ab recentioribus parum intelligeretur, non numquam effecit, ut antiqua lectio mutanda videretur: eo uim mendo

scriptum est, cum in messet PS Surum eo dem 26,12. in plerisque libris est scriptum: Capua etsi nihil segnius o resis per eo dies fuerat: μ quo loco I. Lipsius Me a recte re,

stituit, cum in antiquioribus libris sine dubiocis Usessa suerit. - 30, 8 ex is absumsit scripsimus , atque exae 30 2. Scribserunt 30, 37 38 describis es Schneid. p. 219. - Nec praetereundum videtur, 30,15. romissi G 30, 18 est sis, 30, 28. perfussum in B scriptum 20

inveniri. - 30, 21. ex meonprensos restitui, mus et cum eodem in cap. merentur in esset, potius videbatur reueherentur quam quod recentiores statuerunt reverterentur a Livio

scriptum fuisse, cum etiam alias litterat media uaomissa esset, ut 30 9 ubi in B trare protrahesns reperitur. Eodem etiam loco ex scribi oportuit porgentium porgere, pergero' pro porrigentium: et 30,16. ex Uine auerat, eri modo in B in quo auo ut scriptum do est: es Doederi Synon UL p. 157.

104쪽

In sine huius libri XXX e Bb se su

mus liquerunt: quod forsitan improbandum via deatur, cum illa vox poetarum haberi soleat. sed praeterquam quod Livius verba poetarum propria non prorsus fugit, haec ipsa vox nota modo alibi quoque in quibusdam manu criaptis iv pro relinquere, sed simili quo λ45. sensu etiam apud Ciceronem reperitur: ex.

gr. pro Uanc. 10, 26 de r. 3, 10 38. 3, 46.10 180 de sat 16, 36. de div. 1, 50. 112. it que cum hoc loco in antiq. libris et Merisne

et haluerint et querunt esset, et hoc stremum verbum loci rationi aptissimum vid retur, haud aegre optimum codicemi secuti 15 sumus es etiam, Valerii Flacci Argon. 5, 228 ,,ae vellera Martis in umor im sui Phrixus moniamentum insigne pericli liquerae, ardenti quercum eo Lxa metia Sic etiam aliis locis verba propria quadam atque a nova significatione in hoc libro optimorum fide codicum scripta reperientur, quorum loco

recentiores magis usitata ponere veriti non erant ex hoc genere restituimus 30, 30 fraudaverunt pro erudierunt, Fugnes pro γυιαι, et quod hoe loco significat procul a se amoveae

ves fugiat incerta casuum: mohi nichi lettat lassi den dem das Glite bestandi tre ist, sic von dem edanken chrechen, das Meadem piet de Schichsal untermoris sei. a Ab Livio deponentium participia persecti passiva interdum significatione seribi cum com

105쪽

staret, etiam 30, 29. Ercunctatosque dimisit

in M restituendum putavimus ita scriptum est , 17. 2, 29. 35, 31 evertus; 1, 24 estatus. 2, 16 38, 14 comitatus; 4, 13. 42, 31 partitus 31, 12 abominatus 34, 641. 37, 10 testatus 39, 44 immolitus; 40,

15 meditatus; 43 21 emensua; 44, 37 metrius 45, 29 interpretatua. - Non numquam recentiores librarii participium pro gerundio invitis antiquis libris scripserant restituimus 10 igitia gerundium 30 s. ex Ρ ,,aci 'Primem dum Stationem navium. 30, 3 ex Ρ Bb LBrin WA: in adloquendo victorem 30,14 ex Bb: ad iungendum mecum amicitiam

dendum pacem. Interdum et alios scriptores et Livium ex uno tempore ad alterum quoddam transire C. T. Zumptius i. r. f. 500. anim. i. docuit: sic scriptum est 30, 5 in Bb: ,hu o 20 noribus mollitur regis animus erectusque in spem m inquum omni Numidiae potiundae 30, 24 ex Ρ restituimus plusquam-

persectum Primo cenSuerant atres. . deindictator revocavis Ex indicativo etiam 25 ad coniunctivum apud Livium transiri solet 30,

44 eum volia detrahebantur, cum cerneretis.

ita scribi portuit etiam 30, 20. ex P L n que hac deformitate reditus mei tam P. Sciapi exultabit atque ecferre με quam Hanno. 3030, 30 exae Bb quod igitur nos maxime abO-

106쪽

i . . . .

. . a

t . .

minamur, O autem ante Omnia Utaretis: in meliore estra fortuna de pace visur: quo loco ab r inde abominaremur scriptum erat. - Coniunctivum ex Verbo iubere en-

. dentem restituimus 30 1 ex P imo morimcιqm optineret. 30 19. ex P B L B B: iubentes rimo quoquo tempore in eam traiceret. Infinitivus historicus in ontiquis sibi is multo frequentius quam in recentioribus a legitur, quamquam ille in his eisdem non numquam positus est, ubi Livius aliter senserat, ' gr. 30 11 quo loco ex rabi e propero urbati pro turbari scribi debuit. Infinitivum eum particula cum apud Livium et i Tacitum interdum coniungi Zumpi. g. 582. Observavit simili modo infinitivus etiam alias eoniunctiones in Orat indir sequitur, nec modo qui 26, 27. sed etiam particulas interrogativas aeque atque apud Tacitum sic scripsimus ex e P Bb 30, 21 en unquam illo dira futurme e 30 28 utrum gaudio dignum esse etsi dubium videtur, an pro Livii ratione his locis alterum quoddam verbum supplendum it nam quod 30, 21. ubi recentiores os scribi θ voluerunt, ex AE L insinitivum restituimus, mirum non videbitur fransitu in Itolium H nibalis quantum terroris avorisque minisse hoc enim loco quontum idem sere inguiscat quod moximum Cic. Mil. 7, 16: quan o tum luctum ut o accepimus . - Coniunet

107쪽

qui Uti sint 30 16 iniit, insulis omnibus quae inter Italium atque Africam sine

cetarant. Et cum vocales haud raro interge confusae sint, dubitandum videtur, an Lmili mendo etiam eis locis, quibus coniunctivus adhuc desideratur, ab librariis erratum it, ut Livius ex gr. 3, 2 non dederat scripserit sed O. Fabium eos dicere es ex Aequis cem Romam tulisse, ab Roma Aequis bellum' u rere eadem dextra ormata, quam iaca 10 tam illis antea dederit sic enim etiam 30, 4 l. in uno Ρά optinuerint repperimus, cum in B L sit obtinuerunt, et recentiore scripserint obtinuissent, in optinuissenLIn particu is etiam scribendis optimo no 15stros libros secuti haud pauca emendavimus. cum enim Livius plures eodem loco coniumctiones connectere soleat, ex AE L 30, 7. ut restituimus: enatum itaque ut sufetes eaverunt, ibi cet. 30 10 ricia cus supino miactu ris mi es naturiis latraei eis mison te nata Oben geritate te mum Aliis lucis et et, cum tum neglectum erat, atque illa tria verba coniungendi ratio, qua acitus Liviam imitatus est ex gr. 30 1 de re u sablis belloque et provinciis. - 30, 2 ex

Bb restituimus est quo . . et quod, cum hoc non eeu atque non quo .. εω quod dictum videatur eodem loco scripsimus e Bb ex re .,

uni etiam in a suis rep., ex quo id quidem 3οypparet, librarium non nudam litteram m

108쪽

antiquiore libro ante oculos habuisse quam quam haud ignoramus, hane scribendi rati nem Ciceroni probatam non esse es or. 7.158 Nec in praepositionibus inseparabilibus a libro Precedendum videbatur itaque scripsimus non modo 30, 26 magnam vim frumenti aediles ricatim Populo discrimerunt h. e. d viserunt, distri erunt9 ut 34 56. discripsit ex Bb pro deserimit restituendum est: sed 10 etiam dilectus pro delectus, quod maximus omnium antiquom librorum consensus hac una ratione Livium seripsisse docet ne VIDtuperandus videbitur Fr Oudendorpius, quod cum idem diaeetus in manu scriptis reppeis erit, itidem apud Caesarem scripsit nec siquis apud Ciceronem ita ediderit, cum nec Ciceroniani libri integriores ab hac ratione dissentiant non tamen omnibus veteribus scriptoribus hane unam rationem probatam essem facile crediderim. Collocandorum verborum ordine cum etiam in hoc XXX libro saepe ab recentioribus peccatum esset, antiquorum librorum rationem restituimus 30, 3. . . 10. 12. 15. 16 17. 18.25 19. 21. 25. 27. 29. 30.33. 34. 35. 38 41.42 43: et quamquam necesse videbatur, in scribendi ratione integerrimos quosque codices maximae auctoritatis putari, in rebus dubiis tamen bhil exbibuimus, nisi quod in aliis quoque manum scriptis praeclaris legeramus si ex B etiam hiatus evitandi causa 30, 3 harundine scri-

109쪽

psimus, sed iiidem tum in poetarum quorumdam libris tum p. iv. 35, 27 in B legumus vivas ex Maeundinibus textas cf. Schneid.

p. 186 30, 38 ex Bb L B T ita haluiam ou Tiberis 30 11 exibi is viris equi que haltanda/οι cum idem in Opt. Erlangensi

L Cic. librorum de orat. ex gr. 1, 6 otio audioque alti antes repperissem. Contra 30 I. cum AE scribendum putavimus omianaeum quod cum recentiores non intelligerent, in L Be orandum statu runt; quem ad modum non dubitamus, qui 30, 34. in m recte seriptum sit astati A. Stanetia P. 184. Quod attinet ad interpungendi rationem, βprimum curavimus, ne quid dissolveretur quod pro Liviana dicendi ratione seiungi non pomteret: deinde ut recte distinguendo cognitio et intelligentia scriptoris facilior redderetur. interdum etiam in his rebus Polybiana ora tione adiuti sumus, ut 30, 5 ubi ex Olybio 14, 3. 5. videre licet, in uno Lipa integram Livii manum servatam eas e proponutribunis, et diei cet in Epitomen ex princ. edd. melioribusque mali libris emendavi ipsi que Livianae orationi Miserianae editionis diaversitatem subieci Maiorem tamen huius libri editionem, quam commentario tum critico tum exegetico instructam habeo, edere nolim antequam ipse praeclaros Laurentianae bibliothecae manu aeriptos eodd. Livianos inspexerim.

110쪽

Ceterum quamquam mihi ipse conscius sum, nihil omnino in hoc tricesimo Livii libro a me temere pro corrupto habitum esse, nisi vel res ipsa vel antiqui libri id extra omnem pone. 6rent dubitationem neque quidquam in seis corruptis scripsisse mihi videor, nisi quod aut integerrimis in libris esxet aut ad eos quassi

proxime accedere videretur tamen haud pauci et sesellisse me et prorsus praeterisse libem 10 tissime concesserim si quis igitur eorum40-minum doctorum, penes 'uo. harum rerum iudicium est, quos tu hac potissimum Germa-nIa, antiqua erae doctrinae Aede, multos esse Video, melius quam ego verum perspexerit

1 is non mihi modo gratissimum faciet, si quidquid a me erratum est, veris certisque causis

allatis arguerit: sed etiam pr6videbit praeclarissimorum veteris scriptoris monumentorussi integritati, quam ut aliquando vere res titutassia videam, per totam vitam summo cum studio, atque labore enitar nam ab uno homine astam rem perfici non posse, et priorum edito rum studia ostenderunt, et mea qualiacunque

studia probabunt. 25 Finem vero dicendi sacere non possum, quin gratias agam maximas dilectissimo meo Praeceptori, Car. im Zumptio, qui et disci plina sua et suavissima illa qua me et dese' Scentem et virum amplexus est, benevolenti.'a caritate tantopere me sibi do inrit, ut si qui in his litteris videar praestitisse, omnem eiοβ