Titi Livi Ab urbe condita liber tricesimus ad codicum manu scriptorum fidem

151쪽

Iaverit, et qua vi alta se in quod inii sorex

Naainissae, id patres comprobare ac laudare. Umnem quae legati serrent regi, decreverunt sagada tu Drea duo com fibulis singulis et Ialo avo tum , equos duo phaleratos, bina equestria arma eum Io 1 s, et tabemacula militaremque suppineotilena, qualem praeberi consuli mos esset hae regi Pra tor mittere iussus legatis in singulos dona ne monus quinum millium, comitibus eorum missium a ris; et vestimenta bina legatis, singula onusibus is Numidisque qui existi Mossia emissi redderentur mora hoc aedes liberae loea, lautia les ii Meret XVIII. Eadem aestate qua haec demeta mmae et in Africa gesta sunt, P. Quinti a Var praetor et M. Cornelius proconsul in agro Inin 11 bruti Gallorum sum Magone Poeno signia mulatia Marunt praetoris legiones in pfima acie suarunt: melius suas in subsidiis tonuit, ipse ad prima ab

gna. equo advectus proque duobus omibus pra

tor a proconsul milites ad inserenda in hostis si uoma summa vi hortabantur postquam hil oomm vebant, tum Quintilius Comello: Jentio ut vides fit pugna, et induratus praetor spem reaistendo h l. ει ρυιμι- auuer sya vlem auad.

152쪽

inum umor, ac ne ditia in Maelam indulam L, Fle rem procellam excitemus o stet, si tum eo ac tot movere volumus, linquo se tu ad prima signa proe in sustine, ego inducam in p. Misis equites vel res hic in prima acie rem mram, tu quattuor legionurn eoites in hostem emitte. ulatim vellet praetor muneris pariam proe sese amo uente, quintillus praetor cum filio, mi Mareo praum me erat , inpigro iuvena ad equites pedi is iussosque Mendere is equo repento in ho-atim emittit tumultum equestrem auxit amor ab

leseonitrus additus ne sistimet hostium acies, ni rimo ad primum equitum motum parato elephan, tua extemplo in proelium induximet: ad quorum ii stridorem odoremque et aspectum territi equio num equestre auxilium seuerunt et ut utri in rem pedimis i. in cuspide ut eomminus stadio posset, roboris a is rumanua ques erat, ita in ablatum paventibus procul equis mesius ex intervallo Numi. Ora is laeulabantur. imul et peditum legio duodecima magna sta parte aes pudore magis quam viribustinebast locum, nec diutius innuisset, ni eae subsidia Mutia damma legis an primam uisu indust pros,

153쪽

tium dabim expetiam Mago a ex istaediis Gavis integrae legioni opposuit quibus haut magno emamui liacis hastati legistis undecimae cono

bant sese, atque elephantos iam pedum aciem turibantia invadunt in quos eum ma consertos onim cissent, nullo serme frustra emisso omnia retro in Mem uomm Vertae uni viattuor gravati Vulnerbbua onruerimi tum prima comuintam tum acies, simul ominbua equitibus, ut aversos videro et hamios, ad augendum a rem a tumultin effusis isae donec tetit anto signa Mago, gradum seniam reserentis evinea et tenorem pugnae Moabant: alapiam semine transfixo adentem auferrique . ex Proesi prope exsanguem videre, extemplo in i

Min omnes erat ad quirupte milia hostium eo die 14 eam et signa milliaria duo et viginti ea a. neo Romanii inoruenta victoria fuit duo nulla et umeenti de merina praetoris, mi multo maxima ex

legisne duodetam amissi inde ot tribuni militum duo N Coammua et M. Maevius tertiae decima so

154쪽

quoque lemnis, qua postrem proclis adruerat,

C. Helvius tribunus nullium in restituenda pugna cecidit; et duo et viginti serme equites inlustres obtriti ab H antis cum centurionibus aliquod pe-5Uerunt et longius ertamen suasset, ni vulneraram

eis concessa Victoria esset.

XIX. Mago proximae silentio noctis prosectus, quantum pati viae per vulnus poterat itineribus extentis, ad mare in Iagum Ingaunos perirent ibit eum legati ab Caritagine pautas ante diis cinis, num Hlicum adpulsis navibus adierunt, iubantes primo quoque tempore in Meleam miseret id et

fratrem eius Hannibalem, nam ad eum quoque isse legatos eadem iubentis saeturum: a n in eoi esse Carthaginiensium res ut Galliam atque Ita armis optineant. Mago non impeEo modo senatus periculoque patriae motus, sed metum etiam ne victor hostis moranti insuaeet, Liguresque ipsi, dilinqui Italiam a Menis ementes, ad eos quorum s mox in potestate suturi essent deficerent, simul sperans Iolarem in navigatione quam in via laetationem vulneris lare et curationi omnia commodiora, impositis copiis in naves prosectus 'ixdum superaιδ

elis silentio.

155쪽

Sardima ex vulnere moritur naves quoque aliquod Poenorinti disiectae in alto a classe Romana, quae Hrea Sardiniam erant, eapiuntur haec terra marique in parte Italiae qua iacet ad Alpis gesta. Consul C. Servilius nulla mem abili re in bprovincia Etruria et Gallia - quoniam eo quoque propesserat, gesta, patre C. Servaeo et C. Lutatio

ex servitute post sextum derimum annum receptis,

qui ad vicum Tannetum a Boiis capti fuerant, hinc patre tunc Catulo lateri circumdatis privato magis io quam publita decore insignis Romani rediit latum ad populum est, ne C. Servilio haud esset, quod

patre qui aena euruli sedisses vivo, cum id ig-rmeet, tribunus plebis atque aedius plebis fuisset epntra quam sanctum legibus erati has rogati'ne per 15

at is provinciam rediit. Ad Cn. Servilium consulem, qui in Bruttiis erat, Consentia Aufugum erga Besidiae O em in lamphaeum Argentanum Clampetia vitique alii ignobiles populi senescere Punicum bellum cer Mnentes deficere idem consul cum Hannibale in agro Crotoniensi acie conflixi obscura eius pugnae fama est. Valefius Antias quinque milia Matium caesa ait quae tanta res est ut aut impudenter fleta sit aut neglegenter praetermissa nihil eris ultra inmi. Miquod Bb I aliquot.

156쪽

is Iussis ab Hanrubal gestum nam ad eum Noque legati ab Carthagine vocantes in Aiacam iis laris

diebus quibus ad Magonem Venerunt. XX. Frendens gemmaque ac vix lacrimis te o paran, dicitur legatorum verba audisse postquam

edita sunt mandat am non perplexe inquid μι

Palam revocant qui . Velando supplementum et pecuniam mitti iam pridem trahebant vicit ergo Hamnibalem non sepulus Romanus quens caesus lagmuiri γ', sed senatus Carthaginiensis obirectatione ab que invidia neque hac deformitate reditus mei tam P. Scipio exultabit atque ecferro sese quam Hanno, qui domum nostram, quando aliena re non potuit, ruina Carthastas oppressiti iam hoc prae ira sagiens animo praeparaverat ante naves itaque in

utili militum turba praesidii specie in oppida Brutti

agri, quae pauca magis metu quam fide eontinebantur, dimissa, quod roboris in exercitu fra in Asticam transvexit, multis Italie generis, quia in is Africam seeuturos abruirente concesserant in Iunonis Laeinia delubrum inviolatum ad eam diem, intemplo ipso foede intersectis raro quemquam avum, patriam exilii causa relinquentem, tam maestum abisse serunt quam Hannibalem hostium terra excedentem 2 respexisse saepe Italiae litora et deos hominesque f. inqvid Bbi inquit.

157쪽

ntem, in se quoque a atrum ipsam ea sitim quod non ementuri ab Cannen visistem Romani duxisset. Se istae ire ad Cam ausum, qui consul hostam Poeninae iano vidisset se centum malisus a 'torum iennum aut Cannas aesta ire Casita cui sγε et Nolam eo enuisse. haee nec verensque ex diutina possemione Badias eat

IXI. Romam per eosdam iam et Magonem istrinibalem profectos allatum est euius displiria lationis minuit laetitiam et quod parum dueesinendis iis, eum ad id mandatum ab senatu aut animi aut virium habuisa videbantur et solliciti erant, omni belli mole in mum exedi 11 dueemquae inelinata quo traminissae rea Persa dies legati agimuni venemni e pre oapemnia addueentes Carthaginiensia, qua ad comada auxilia in Hispaniam trai vent ducenta

i exereitumque.

158쪽

44 et quinquaginta auri, octingenta pondo aestina vestibulo unae posuerim homisma necte eis rem eonditia, auro argentoque reddais, Mismis actae, atque in per hunera dat a n quitias in Hispaniam reveherentur mentio de ab seni strua laeta est, aegnius homine hona e mala serithe tranaeta in Italiam Hannibalis itum terroris pavorisque esse meminime quas . clades, quos laetus ineidisse visa eastra Mathuis muris urbis quae vota singulorum universo nisiisse quotiena in e-elliis voces manus ad e porgentium auditas, en unquam ille dies isti esse quo vacuam hostibus Italiam bona paeo x-tem visuri essent dedisse id deos tandem an de o demum anno nec eme, auis qui deis 4ies aganda emaeant adeo ne advenientem quid gratiam horvinea benigno aeripere, nedum ut teritae at memore sint eo amatum deinde omni paris uriae est uti reserret . Aellus pam tor, decretumque ut quinque dies rea omnia vinaria supplicaretur victumaeque maisres imprer in cenium viginti.

159쪽

m demisso I ego legadasque Maistimo emutiginiensium legatos de pace ad amarum m. Puteolis visos, inde terra venturos allatum revocari C. Laeli mi laeuit, ut eoram eo. M ageretur. Q. Fulvius Gillo, legatus Scipioni si aginiensea Romam adduxit quibus vetitis in. urbem hospitium in villa publica, senatus ad Bellonae datus est. XXII. Orationem eandem ferme quam apudionem habuerunt, culpam omnem belli a m '

onsilio in Hannibalem vertentes eum iniussu M non Alpis modo aed Hiberum quoque trans i m nec Romanis solum sed ante etiam Samiis privato tonsilio bellum intulisse sena in ulo Carthaginiensi, si quis vere aestimet, Issa ad eam dis inviolatum esse cum Romanis. nihil aliud sibi mandatum esse uti peterent, i ut in ea pace quae postremo eum consuleii facta esset, manere licere cum more di patribus potestatem interrogandi, si quis quid so legatos praetor serisset, senioresque qui Mem interluerant, alia alii interrogarent, nee me per aetatem - etenim omnes sermo iuvintrant dicerent legati, conclamatum ex omnii euriae est, P ea haud electos qui veterem ο repeteront, euius ipsi non meminissent ulli. Emotis deinde euria legatis sententia

nugari coeptae. Laavius Q Servilium eonsu

160쪽

lis em propior esset Messendum, ea orat iam agererer, musestrat eum dea maiore uinis ea eam conmarum in eis non ἡ- videri sita abaenis consulam altero aembol eam rem agi satis ex dignitate populi Romani Q. Metellus, qui Gennio anto onai dictate hierat: in P. Scipio eaedendo exererina, Min pulando in eam necessitatem hostis compulissio pilae pacem peterent et naeno Oninam vix eris nare posset, qua mente ea pax peterquam qui ante portas Carthaginis bellum gesnullis alterius e allis quam Scipionia arripier abnuendamve a m eme I Valerius Lae, qui his consul fuerat, spemlaim es non legat lis nisse arguebat, i indosque Italia excedere et Modes eum iis usque ad naves mittendos, e nive aeribendum ne binum remittes et MFulviusque adiecerunt, et S timem in eo posthabuisse spem pacis, si Haemibal et Mago ex et v non revocarentur omnia simulaturos Carthnienses duees eos inmeitusque spectantis dei quamvis re et Q ederum et deorum os oblitos bellum gesturos eo magis in Laevini itentiam dimemum legati pace insecta ac Prope et responso dimissi. XXIV. Per sos dies Cn. Servilius consul, hiustius quin paeatae Italiae penes a gloria es S. 4oriis P Bb hostis.