장음표시 사용
131쪽
Sententias DD. Cardinalium, Patriarcharum , Archiepiscoporum, es Episcoporum super Canonietatione B. Pii V. exquirit.
VENERABILES FRATRES. Uanta eximiae non minus Sanctimoniae,
quam Pontificiae Dignitatis luce in Ecclesiae Celo mirabiliter coruscaverit Beatus Pius V., quanta itidem fecerit ipse, & docuerit: adeo que quam merito vocandus sit magnus in Regno Coelorum, satis superque Vos agnomvisse confidimus ex iis, quae de heroicis illius virtutibus, ac praeclaris miraculis relata tum in publico Consistorio praeteritis diebus habito audivistis, tum in alia ad Vos transmissa fideli narratione legistis. Reliquum nunc est, ut in hoc Sacro Consessu veterum Conciliorum Romanorum imaginem praeferente de Sanctorum cultu solemniter ei decernendo qui Vere, dUm esset Summus Pontifex, terrena non metuit, sed ad coelestia Regna gloriosus migravit, diuturniori quavis cunctatione posthabita, deliberemus. Nec sane absque peculiari Divinae Prom
132쪽
ORATIONES CLEMENTIs XL I I Ividentiae consilio contigisse arbitramur, ut eo plane tempore, quo orthodoxae Religioni tot ab eius hostibus undequaqu struuntur insidiae a quo Sacrorum Canonum salutaris normatam impudenter contemnitur et quo turbulenti homines continua novitatum prurigine laborantes, damnatos dudum errores subdolis artibus instaurare conantur et quo abundante nequitia Christiani Populi charitas plurimum refrigescit et quo saeculi Potestates nova in dies vulnera Ecclesiasticae libertati inferre moliuntur: quo demum suprema haec R Petri Sedes tot injuriis palam assicitur, ipsaeque traditae Nobis a Domino Claves temere impetuntur: is Pontifex, recurrente propemodum natali ejus die , in Sanctorum album referendus, adeoque nostrae non mimnus, ac Vestrae, quam Episcoporum omnium imitationi exhibendus proponatur, in quo fuit, ut Ecclesiae iampridem de eo sic loquentis verbis utamur, Religionis propagandae perpetuum
studium, in Ecclesiasita disciplina resiluenda indefessus labor,
in extirpandis erroribus Osedua Digilantia, in sublidandis egentium necessitatibus indeficiens' benescentia, in Sedis Hoso eae juribus Dindicandis robur indictum. Hac itaque gravissima de re, dum divini luminis opem humiliter praestolamur, vestras
quoque sententias, servato a Praedecessoribus nostris more, ibbenter exquirimus.
Omnium sententiis auditis Sanctitas Sua sequentibus Derbis a locutionem abfolait. VENERABILEs FRATREs. Summopere laetamur suffragia omnium Vestrum , & sane speciali jure etiam tot Praesulum Orientalis Ecclesiae sub Turcarum Tyrannide misere gementis, adeoque ope, ac tutela Beati Pii V. plurimum indigentis, unanimiter in eum sensium, qui noster jamdiu fuit, convcnisse; in magnam sit quidem Omnipotentis Dei gloriam , nec non S. R. E. praesidium, ac decus singulare solemnem Sanctis: sim
133쪽
simi hujus Praedecessoris nostri Canonigationem cessuram esse non dubitamus; Ceterum illius celebrandae diem brevi indi cemus , postquam scilicet in sequentibus Consistoriis etiam seper aliorum Beatorum Canonigatione, quam similiter, Deo dante , peragere intendimus , vestras sententias exceperimus. Precibus interim, jejuniis, cleemosynis, aliisque piis operibus incessanter a Domino postulare pergamus, ut in re tanti pomderis, quod, & quale sit divinae suae, atque incomprehensibilis Sapientiae beneplacitum, Nobis ostendere non dedigne-
134쪽
Habito die v. Maii I I a. A R G U M E N T V M. Antentias DD. Cardinalium, Patriarcharum, Archiepiscoporum, es Episcoporum super Canonietatione B. Andreae lare ini, exquirit. VENERABILES FRATRES.
Rctam mandatorum Domini viam, quae ducit ad vitam, B. Andreas Avellinus, jugiter dilatante cor eius Spiritu Sancto, feliciter ingressus fuit, felicius cucurrit, felicis, sime consummavit. Deduxit eum scilicet per hanc viam persecta illa in Deum, ac Proximos Charitas, quae foras mittit timorem; Hoc ipse exardescens igne exultavit, ut Gigas, ad currendam viam; sibique proposito ardui itineris termino, labores, aerumnaS, probra, injurias, vulnera, contumelias laeto, fortique animo sustinuit; Hac incensus flamma poenitentiae aulieritatem Cum innocentiae candore mirabiliter conjunxit: summamque terrenarum rerum inopiam uberrima coelestium charis alum copia largiter compensiavit; Neque enim ei reliquarum virtutum agmen deesse
135쪽
poterat, lucem, & facem illis praeferente charitate; Hanc illae omnes secutae sunt ancillae Reginam. Charitate itaque, quae numquam excidit, dirigente ejus gressus, quidquid ad homi- nem in sortem Domini vocatum, sive inter saeculi fluctus de-
gentem, sive in portum vitae religiosae receptum perfecte formandum, severiora veterum Patrum documenta statuere,
Beatus hic Vir, qui clim in humanis ageret, utramque Personam praeclarissime gessit, abunde complevit. Haec omnia Vos ipsi ex relata alia, mirabilium ejus gestorum serie bene colligere potuistis, atque inde etiam inferre, quantum publico Ecclesiae bono congruere possit Andream in utroque statu admirandum, miseris hisce collabentis veteris disciplinae temporibus, unimverso fidelium coetui, praesertim vero tum secUlari, tiam regum lari Clero, peculiari imitatione colendum proponi, ut qui prodigium factus est multis, fiat omnibus adjutor fortis. Ita plane
heroicae Virtutes, quibus emicuit, insignia miracula, quibus claruit, postulare videntur, ut coelestes in terris Sanctorum honores illi decernantur, qui mira humilitate contempsit humanos. Verum ut in re tanti momenti omnes accuratissimi iudicii partes impleamus, sententias pr=nium vestras exposcimus .
Omnium suffragiis exceptis Sanctitas Sua adjecit haec Derba.
VENERABILEs FRATREs . Sententiis vestris de B. Andrea Avel. lino in Sanctorum Canonem referendo concorditer eo collimantibus, quo noster quoque animus, post diuturnam rei meditationem, sponte sua ferebatur, celebrandae solemni ritu illius Canonigationis diem opportune indicemus . Praescripta interim orationum, aliorumque piorum operum subsidia enixius instauremus, humiliter, ac ferventer petentes a Domino, ut Nos misericorditer edocere velit quid in re tanta ad sui Nominis gloriam, fideliumque aedificationem agere debeamus.
136쪽
Sententias DD. Cardinalium, Patriarcharum , Archiepiscoporum, es Episcoporum super Canonietatione B. Felicis d tantalicio exposcit.
Legit olim Dominus David servum sitium, tametsi inter filios sesse minimus natu esset, sustulitque eum de gregibus ovium, ut in thronis Regum collocaret. Elegit novissi- servum etiam suum Felicem a Cantalicio, i Assisiensis Patriarchae minimum filium, &de post laetantes accepit eum, Ut in medio Magnatorum consedere illum faceret, Ecclesiamque suam, quam humilitate vult crescere, praeclaris illius virtutibus illustraret. Sic Felix , electus a Domino, elegit & ipse abjectus esse in Domo Dei sui, magis quam habitare in tabernaculis peccatorum; pusilloque eorum gregi, quibus aeterno Patri complacuit dare Regnum, adscribi cupiens, ut magnum construeret aedificium sanctitatis, alta prius jecit fundamenta humilitatis. Sapientiam hujus mundi,
137쪽
quae stultitia est apud Deum, semper despexit, stultusque saepius haberi studuit propter Christum , ut vere esset Sapiens: illa sei-
licet sapientia, . quam docet charitas Christi: charitas, quae patiens est, benigna est, non aemulatur, non inflatur, non irritatur et charitas, quae omnia suffert, omnia credit, omnia sperat,
omnia sustinet. Hoc divini amoris igne mirabiliter aestuans B. Felix jugi meditationis studio, & assidua oratione per arduum Christianae perfectionis tramitem ad superiora conscendit: qUosui abnegatione demissior, eo Divinarum rerum contemplatione sublimior . Asperrimis carnis afflictationibus, jejuniis, rigidissimis, ac fere perpetuis vigiliis, mortificationem Cru Cis jugiter in suo corpore portavit: Illudque severioris poenitentiae austeritate ita prorsius edomitum, ac spiritui subjectum reddidit , ut in carne ambulans non secundum carnem militaverit, ac licet frequentibus nimium miseri hujus staculi periculis humilis ministerii sui ratione, quod longo mortalis aevi spatio exercuit, in singulos fere dies obnoxius fuerit, adhuc tamen nullam saeculi maculam contraxerit. Verus Christi athleta, verus Francisci sectator, & filius per aristissimam paupertatem cursum illum, in quem, vestimentis abjectis, ne succumberet, nudum se commiserat, gloriose, ac feliciter Consummavit: Euangelica rerum omnium terrenarum abdicatione infra homines possitus, insignium miraculorum fulgore, quibus eum decoravit Altissimus, supra homines collocatus. Haec omnia exactissimis comprobata documentis, quae Vobis abunde innotuisse non ambigimus, diserte statis efflagitare videntur, ut dilectum Deo, & hominibus Virum, quem divina fruentem in Coelis Beatitate dudum colimus, in terris etiam Authoritate Nobis a Domino tradita Sanctorum Fastis solemniter adscribamus. Postulant id ipsum Viri Principes; postulat Religiosus Cappuccinomrum ordo: Fidelium pene omnium postulant vota .. VerUm prius quam hoc decernamus, quemadmodum sedium aeterna
138쪽
rum assistricem Sapientiam implorare non intermittimus, ita vestras etiam sententias hac in re audire summopere exopta
Omnium Votis ingillatim auditis Sanctitas Sua ita subjunxit.
VENERABILEs FRATREs . In illum, qui noster jam erat, sensum sustragia vestra plenissime conveniunt: ut Sancti scilicet nomen, & cultus B. Felici a Cantalicio Apostolica Authoritate decernatur, adeoque ejus gloriam nunciare possit Ecclesia, cujus laudes jampridem omnes, ac praesertim hujus Almae Urbis nostrae PopUli, enarrabant. Tantae itaque, ac tam CXpetitae celebritatis diem in sequenti Consistorio, adjuvante Domino, indicemus ; a Vobis interim p*tentes, ut ( quod in huiusmodi negotiis Ecclesiae solemne est assiduis precibus, aliisque praescriptis piis operibus eo potissimum tempore, quo advenientis Paracliti
Spiritus memoriam anni versaria supplicatione recolemuS, aUXilium Nobis de Sancto impetretis, ut rem in terris coelestem juxta divinum beneplacitum'omnino conficere valeamus. IN
139쪽
Sententias DD. Cardinalium, Patriarcharum, Archiepiseoporum, S Episcoporum super Canonieatione B. Catharinae de
Ulierem fortem non procul, neque ab ulti, mi sinibus vocatam, sed nostris in terris natam invenimus; quae non modo praelian, do bella Domini insignes de humani generis hostibus victorias reportavit, sed os suum aperiens Sapientiae, quibus armis iidem hostes vincantur, scripto hac de re volumine mirabiliter edocuit. Bene. jam intelligitis Mulierem hanc fuisse B. Catharinam de Bononia, quae ab ipsis fere incunabulis manus suas misit ad foditia et dum adhuc puella consuetis illius aetatis illecebris perpetuum bellum indixit: adultior vero adeo levavit se suprase, ut infirmitatem sexus in prodigium fortitudinis converterit. Nihil in illa, nisi sanctum, nisi mirabile. Innocentia nedum securioribus inclusia septis, sed etiam inter Aulae pericula sanctissime
140쪽
ORATIONES CLEMENTIS XI. I I ycustodita: Virginitas illibatae paupertas arctissimae obedientia
admiranda: abstinentia semper austeriore amor in Deum quotidie intensior: charitas in proximos undique exaestuans; promfunda humilitas: contemplatio sublimis: conversatio coelestis. Non est igitur quod miremur Catharinae, quae non aliaS, quam
de Deo, vel cum Deo loquebatur, futuroS rerUm eventUS, re emtante Deo, innotuisse. Non est quod miremur innocentem, ac poenitentem Virginem, quae Christi bonus odor fuit in omni loco, etiam in sepulchro reconditam, perennem dedisse odorem suavitatis. Fuit haec Virgo sapiens, quam Dominus in multa patientia, in tribulationibus, in laboribus, in castitate, inscientia, in Spiritu sancto, semper vigilantem invenit. Vere denumero prudentum, quae sumpsit oleum secum Divini amoris, eoqUe refertam lampadem suam usque ad Sponsi Coelestis occursum inextinctam gestavit, omnium virtUtum meritis, omnium charismatum donis praelucentem . Haec omnia satis,
superque Nobis persuadent, ut peractis jam iis, quae ad humanae prUdentiae modum pertinebant, splendidam hanc sanctimoniae lucernam , quam Deus ipse insignium miraculorum luce fulgidiorem reddidit, non in abscondito, neque sub modio, sed super Candelabrum Ecclesiae solemniter collocemus: Adeoque Beatam Catharinam de Bononia Sanctae appellatione, parique appellationi cultu, ac Sanctis Virginibus debito, honorandam pronunciemus. Quia tamen de re statuendum est, quae humana transcendit, divinam opem ferventius semper implorare non cessantes, maturius adhuc de eadem re cum Fraternitatibus Vestris deliberandum censemus . Vestrae itaque pietatis, ac sapientiae erit edicere, qUid in hac gravissima consultatione sentiatis .