장음표시 사용
2쪽
PRIMARII PROFESSORIS PRAELECTIONES
4쪽
TIT. I. E hereditatibus , quae ab latessato
deserunxur. pag. 1II. De legitima agnatorum successsonst. III. De senatusconsulto Ter uiano. 1U. De senatusconsulto Orpbitiano. IgV. De successone cognatorum- Is VI. De gradibus cognationis. 8VII. De semili cognatione . ibid. VIII. De Decessione libertorum . ΣΟIX. De assignatione Iibertorum . 22 Ius novissimum successorium secundum noveli. II 8. 23 CAP.I. De succe ne liberorum . EsII. De successione parentum . . III. De succumne eognatorum e utere. 83X De bonorum possessionibus.
XI. De acquistione per adrogationem. 48ΣΙΙ. De eo, esu ιibertatis causa bona adridicuntur so
XIII. De Deeessionibus sublatis, quae fiebant
per honorum venditionem, oe ex senatus consulto Claudiano. 51XIV. De obligationibus . s 3 XU. Quibus modis re contrahituν obligatio. 63CAP I. De mutuo . 66ΙI. De eommodato. γν
5쪽
XXVI. De societate. XXVII. De mandato.
XXVIII. De Obligationibu/ , qua quasi ex
6쪽
De heressitatibus , qua ab intestata deis
ΡLς isque singularibus acquirendi modis expo.
sitis , ad modos acquirendi per universitatem se chnvertit Tribonianus in sit. libr. 2.rit. 7. Inter modos acquirendi per universiis talem primum locum momento suo habet heredi. tas. Ea nobis deserri potest vel ex testamento
vel ab intestato. Ad finem usque superioris libride hereditate vidimus ex testamento deserri solita . Ibidem expositi alii juris articuli, qui a testamen. taria hereditate pendent. Ratio igitur instituti flais gitat , ut de hereditatibus ab intestato deseret soli. eis sermonem instituamus. Hereditas autem ab imtestato legitima passim in jure dicitur , quia sino expressa voluntate defuncti desertur ab ipsa lege. In ea deserenda pro diversitate temporum Romana juri rudentia diversa fuit. Nam verissime dici potest, non aliam legislationis Romana partem -- Tom. III. A que
7쪽
quentiores subiisse vices. Sane de legitima quidem
hereditate aliud in duodecim tabulis cavere Decem uiri , aliud invexit edicto Praetor , aliud statuere Principes. In veteribus autem de hereditate legitiis ma . legibus abrogandis modestiores fuerunt Antej Dinianei Principes . Itanta illis suit reverentia vetuis statis . Verum ea in re Iustinianus omnem egressus est modum . Postquam enim pro more suo vario subrogavit, obrogavit ve Veteri juri successorio , tandem eo devenit, ut veterum ea de re leges omni No abrogaret ; legitima autem successionis nova Prorsus fundamenta poneret noveli. II 8. Ita hodie
totius serme juris successorii ratio ab ea Iustiniani novella hauriri debet. Quapropter in veterum legibus de hereditate legitima exponendis prolixi quidem haud erimus. Ex eis pauca tantum hic exhibebimus , quae & ad praedictae novellae faciliorem intellectum prosunt, & sine quibus in sacraria Romani juris penetrare non licet. II. Jam vero ad rectam eorum intelligentiam , quae de successionibus ab intestato dicturi sumus . primum omnium definiamus, oportet, ipsum inte- sati vocabulum . Vox enim isthaec aliter a graminmaticis , aliter a jurisconsultis accipitur. Intestatus scilicet a grammaticis dicitur , qui sine qualicumque testamento decesserit. Hinc a grammaticis non intestatus, sed testatus appellatur ille , cujus exempli gratia testamentum sex tantum testium signis sit subsignatum . Verum apud jurisconsultos eo v
cabulo designantur generatim omnes , quorum hein reditas adita secundum testamentum non fuerit. Proinde ex jurisconsultorum sententia intestatus cenis
seri debet non tantum, qui nullum omnino testa.
8쪽
De hereditatibus, quae ab intestato deferuntur. 3mentum fecerit , sed ille quoque , qui quacumque de causae exitum intestati patitur. Ita ex juris conissultorum disciplina Tribonianus intestatum definit iqui aut omnino tesamentum non feciν , aut non juro fecit; aut id, quod fecerat, ruptum , irritumis 1 a. Etiam es aut si ex eo nemo heres extiterit prἱnc. h.t.
Hoc autem , & insequenti titulo jus potissimum duodecim tabularum de successionibus ab intestato Tribonianus exponit . oportet igitur accuratius hic definire, quot heredum ordines in legitimis hereditatibus Decemviri fecerint, & cujusmodi fuerit in duodecim tabulis fundamentum hereditatum , quae ab intestato deferri solent . Ea enim definitione praeposita , non solum jus ipsum , sed ipsae quoque juris constituti causae rectius intelligentur. III. Quod ad primum igitur , tres tantum heredum legitimorum ordines in duodecim tabulis fecere Decemviri. Ibi enim hereditas primo suis be-σedibus , deinde agnatis, postremo gentilibus delata fuit. Legem ipsam duodecim tabularum ita Iaco-hus Gothosredus exhibet in tab. s. iam δε intestato
moritur , cui suus heres nec escit, agnatus proximus familiam habeto: s agnatus nec escit, gentilis fami iam nancisor. Porro ut de ejus successionis vero fundamento statuatur , advertendum in primis , in nova sua urbe id maxime curasse Romulum , ut nemo inter cives egeret , S aequa serme omnium conditio foret . Agrorum igitur divisione inita , fundos suos cuique familiae tribuit . Ne vero majorum facto posteri perducerentur ad egestarem , agraria sua lege cavit , ut semel concessa praedia penes familias suas perpetuo conservarentur
9쪽
Republica saluberrimam censuere Decemviri. Ita enim in praediorum aequalitate inter cives eadem omnium in Patriam earitas, idem in omnibus hel. Ii studium sperari poterat. Proinde ejus legis obis servantiam unice spectantes in legislatione fua Deiscemviri tres tantum heredum orti ines in duodecim tabulis statuerunt. Nimirum, ut ipsea liquebit, sui heredes erant liberi in potestate positi : agnati ad eamdem familiam, gentiles ad eamdem pertinebant gentem. Quapropter, praedictis heredum ordinibus constitum, cujusque similiae praedia aut in eadem domo , aut in eadem familia , aut certe penes eamdem gentem perpetuo conservabantur . Cons. Non tesqu. esprit des lota livr. 27. Hinc autem ain perte liquet , successionis Decemviralis sundamenis tum in conservatione bonorum penes easdem domos, familias, ac gentes constituendum esse. Inde factum existimarim , ut in praedicto duodecim ta-hularum loco vocabulo similiae ipsa hereditas desiis snata fuerit. Falso igitur pronunciavit Bynkershoe Lius, ejus successionis fundamentum repeti oportere ex communi quodam dominio , quod non tantum suis heredibus, sed agnatis etiam , ac gentilibus in defuncti bona competeret observit. 2. I. Ejus enim communis dominii vastigium apud veteres nusquam
IV. His ita praestitutis, in duodecim tabulis in. testatorum hereditas primo suis heredibus delata
suit I. b. t. Duo autem requiruntur , ut quis sui heredis qualitatem habeat. Primo enim opor-eet , ut is in porestate defuncti sit tempore mortis: deinde ut in familia sit gradu proximus , & ab alio non praecedatur f. a. eod. In quem haec duo
10쪽
m heredisalutis . qua ab latessato deferantur.' sconcurrunt, ei sui talis intuitu statim post parentis
obitum desertur hereditas . In ea re vero nil quicquam interest , utrum naturales sint liberi, an adoptivi, nati tempore mortis , an nascituri d. f. a. A p. Nimirum suo heredi suitas lammopere proodest. Postumus autem nasciturus , quoties de commodo ejus agitur , pro jam nato habetur i. 7. F. de Rat. homin. Sui vero heredes sunt appellati, quasi proprii, & naturales heredes. Proinde beredes domesticos eos dixit Tribonianus h. a. insit de hered. qualit. o disper. Ex suitate autem manat , ut sit heredes parenti liberi ipso jure fiant heredes, licet ignorent parentis obitum 3. b. t. I. I 4. si de suis, m legitim. Inde fit, ut in suo herede qua fi continuetur destincti dominium , & , suo herede superstite , hereditas jacens dici non possit L II. F de liberi possum. d. q. 2. b. t. Licet vero hodie emancipati liberi cum suo heredeaeque succedant, ex ipso tamen jure novissimo situs heres meliori conditione utitur. Nam filius quidem
emancipatus parentis hereditatem non aditam transis mittere nequit ad heredes extraneos. Verum suus
heres parentis hereditatem ipso jure a se acquisitam ad quoscumque heredes transmittit. Cons. Vigi. ad s. insit. de exberia. liber. Cum igitur ex ipso jure novissimo singularia quaedam privilegia sui tali competant , pro instituto videamus , oportet, quo tempore post parentis obitum decerni debeat, an quis defuncto sit suus heres. U. Suo heredi , ut vidimus , statim post parentis obitum defertur intestati successio . Igitur si nullo omnino cum testamento defunctus decesserit, iis psum mortis tempu* spviari debet, ut de suo he.