De Junio Gracchano commentatio

91쪽

rationem eontemplamur inter se distant Suburae pagus Suburanus. Nemo enim veterum haec

aperie diserexit, nisi personatus ille Q. Fabius Pietor de aureo seeuto et de origine urbis Rom. s. st eui redidit Mysorius, quem tamen eo ista Annio iterbiens fabrieatum. v. Havia de Rom. Rer scripti lib. Lips. 166s. p. 21 sq. I soke Serv. Tuli p. 58 707. Pagum autem Sue anum a Subura non hane ab illo eognominatam oste di vel forma adjectivi derivata. Videtur horum nominum alteri per c literam seriptura inhaesisse, quae Romanos induxeril, ut propriam ejus radicem anquirerent. . Schwenta: Miter Mitra aur oris se n de lateis. praelim p. 107. quo loco valde desiderandi sunt libri Verrii, quem de his rebus uberrime dixisse colligitur ex iis quae docuit Mueuerus praef. ad Festum p. XXXI. Terreus murus, qui Varronis

tempore ut onspicuus erat, aut trius men oria'

Deo remanserat, videtur ansam dedisse voci sui moenianus, qua meretIices appellatiaritalis III.,

M. V., 22, 32. v. ecter. Gallus T. l. p. 55.

Reicher poeti lati rei p. 434 ann. Verisimile est Suburam sub Caesari clauus patuisse, seentibus propediem finibus urbis, quum p. rellis

inseri . l. p. R lapis exhibeat in

92쪽

Iunio eo enut ieero de rep. II. s. Propertius IV. I, 29 sq. Sem ius ad Virg. Aen R560. Aures Viet de in viris l. Meior orig. genti Rom. e. v. A Lucero, Ardeae rue, qui auxilio nil Romulo adversus Tatium bellanti nomen deruvat Paulus Diae v. Lue eruies P. ID. Id. p.rim. e. ann. Μueneri et Mosen Aeneas T. 2. p. 787. A lueo Plut viti Romul. e. m. Meon in Verri II. I. s. d. p. 159. d. ineli., quibus a stipulatur obbius Ueber curis in cliente p. 40. v. ejus Η. R. T. l. p. 77. et Huselthius de Sem is est in M. ann M. Livius V V, 7 L eerum nominis et originis ausam ineolain esse est pariter artungus es. d. Meme T. l. p. 3II sententiam obibet. f. p. 297. Sufficit a dasse de his disserentesmi essem reri Etrusean T. l. 4, 303. moetilingiam p. 5 sq. qui tamen immerito tantum Grauebamini meenset inter e ,

93쪽

seminauit quos Tities a Tito Tatio, Ramam a Romillo diei sunt. Hoc enim quamvis per severisimile sit, non dicit tamen Varro V. 55. --derlinus Syri. T. I. p. 202 et De vocum alti quo Lat. Sab Umbri Tusm ognatione Graee P. 13. comparat Graeea ' ηληιαν , Ἀλκμαίων, αλκιμος. Junius utrum do eris quodam Lumimone eoo-- verit, an solam etymologicam rationem sequiitus sit, ex verbis Varronis nou liquet, neque meum esse duxi, riginationis veritatem diligentius im quirere. Etenim videbam, quod nune pro orto haberi solet, filios primogenitos ab Etruscis Luc mones appellitatos esse, indeque derivandum esse praenomen Romanum Lucius, parum firmis argumentis viii. Nam Dionysius L, 46, 4d non Rumonem, sed Arnutem Demarati filium natu mariorem vocat Μ u. i. e. p. 363 19. , verbomni Lucumo et Luceres antepenultima eorripitur, eo

Vario deam vi L . p. 2IS N p. 86. . . Mensium nomina sunt aperta fere V, si a Martis D, ut antiqui' eonstituerunt, numerea D.

94쪽

- 33 scribit' et unlusu a Venere quod ea situ 'Aφροδίτου quoius nomen ego, antiquis Itieris', quod nusquam inveni, magis puto diutum, quod ver omnia aperit D, Aprilem. Tertius a majorubus Maius D, quartus a dunioribus dictus J nius D. Dehine quintus quintilis et Me dein psusque ad yy Decembrem 'vis numero. Ad hos qui adstiti 'D, prior a prineipe deo' Ianuarius appellatus 'b; posterior, ut idem dicunt 'D seriuptores ab sy diis inseris '' Februarius appellatus, quod tum his 'I parentetur D. Ego magis arbia tror Februarium' ' a ' die Februato, quod tum seboatim populus id est lupercis nudis '' lusis in antiquum oppidum Palatinum '' gregibus humanis inclum 33. Ihsunt fere aperta Havn fere sunt operta b. fere aperti sinu a Mint opem fere . fere sunt aperta tith. 2 ri tu a Martis cod. B. nam ut om si ut,

Martio instituerunt numeros otia 3 Martio antiqui cod. Ilon. Edit princ vetust Rhol marito ut an

qui Veneti LII. 4 sirimeres Havn. 5 secundum Edit.

princ vetust. Q ut uduirus Flaccus scribit Cod. B. vlgat. Vertran. 7 et Iunius Gracchus Cod. n. Edit princivet vid. M. Par. Grypti Vulse Verre. - et Iunius Graehus moland et unti a Venere m. b. 8 rimavn.s aphrodite, omnes praeter cod. B. Vulgat Vertr. Sciopp.

et ii omnes praeier Havn. II amtiquis litteris vulgatili teri Goth. 2 aperit om b. 3 Mois Editi princi in minori a mn Goth. Ib dictis om praeier Havn.

. Diuitia ' Corale

95쪽

22 ii in dicunt Ald nos. Par. Grypti. Vulg. Veriri,ciopp. - idem dicunt ceteri v. Militer ad V, M., an,

m palatium Cod. B. Edit princ vetiist. Vertr. Palatinum ceteri. - luatratum . . . palati m n Scali

Censorinus de die n. c. m. p. 163. Undbς, Iomina decem mensibus antiquis Romulum fecisse, Fulvius et Junius ociores sunt et quidem duos prianos a parentibus suis nominasse, artium a Marte paue Aprilem ab Aphrodire, id est, Venere unde mavores ejus oriundi dicebantur. Proximos duos a populo, aium a majoribus natu, Junium a iunioribus caeteros ab ordine quo sit guli erant: iuntilem usque ad Deeembrem p rinde a numero Varro autem Romanos a Latinis nomina mensum accepisse arbitratur aueiore eomam

96쪽

Rutiquiores, quam urbem fuisse, satis argute duo'se Ita ille artium mensem a Marte quidem nomin tui credii, non quia Romuli fuerit pater, sed quod gens Latina bellicosa Aprilem antem non ab Aphrodite, sed ab aperieudo iusto tunc sereeuncta gignantur, et nascendi austra aperiat natura malum ver non a majoribus, sed a Maia nomen accepisse; ilo eo mense iam Romae, quam antea in Latio, res divina Maiae sat et mercurio. Iunium quoque a Iunone potius, quam a Junioribus, quod illo mense maxime Junoni lio- noles habeantur. Quintilem, quod loco apud La- suos fuerit quinto item Sextilem, ac deinceps ad Decembrem, a numeris appellatos aeterum I nuarium t Februarium postea quidem additos, sed nominibus jam es Lati sumtis; et Januarium

a Jano, ui attributus est, nomen traxisse Febre

Unde primum elueet, Varronem de his alioloe exposuisse atque eo, quem Proposuimus, et uberius quidem, ut est verisimile eadem in antiquitatum miris tractaverat, quorum ei parti, quae sui de temporibus, libros sex XIV - α eonseplexae, totum hoc de dierum, mensium, annorum ratione caput piababili perquam conjectura tribuit Krahnerus. Comment de M. T. Varronis anti reri hum et divin. libris ML spee. p. 26. Eadem p rii elaeumspeet Rubino p. 24 ann a Te-

97쪽

- ω renuo ense proposita hiisse in opere post libros de l. L. scripto, quos tamen constat antiquitatum libris posteriores esse es de l. L. VI, 13. 18 Ambrosch. Studient Andeuum. p. 118 56. Inde Macrobium

quoque Sat. l. c. 12 sua halisisse crediderim, non vero, ut videbatur uellero calui ad Varr. VI, 33 ex libris de l. L. Animadverterunt auctores

doctissimi libri germanice eripit Ucte d. Monaisnamen iniger alter Vol er, ins hesondere der

Perser, cappadocier, Juden uti Syrer, extinl836, enseius et Sternius p. 25. apud plurimus genies inveniri binos menses ognomines sese exeipieutes, neque tamen eam geminationem Κυ- peluughusquam integre servatam esse, sed plerumque eam seriem singularibus nominibus interpellari. Cujus rei apud Romanos vestigium deprehendere sibi visi sunt hoc: p. 224. , Auch im romischen Kalendo globen wir in sei ache Spur diesee velungis ericennen, W bereit geli Monate eigene Namen haben, Malus undaunius aber das es sere und kleinere bedeutet, das Haupi ori auf,eIesies steli die Adiectiva boletinuieuelch ver istiseraefallene quod etiamsi dubium videri possit, tamen mensium Romanorim per pacla di stribuendorum rationem multo magis probaverim, atque illam, qua ariungus T. q. p. s. eosdem in ierno distribuit, Febru deo et Aprili dea, quales nunquam suerunt, ex gitatis , musinlce Serv.

98쪽

-1 37 p. 3 23 a M. Nobis enim mensium terminatione favent et distribuendi viam praemqnstrant, mrtio et Aprili exeeptis Martius unde dictus sit, non potest obseurum esse, et in eo antiqui consenilunt cv. est. v. Martius mensis. p. m. Ovid. Fast. III, 3 sq. 75 sq. s. Plut quaest. Rom. c. m. ud Hiienb. . . p. 6 sq. Serv. ad V. G. 1, 43. Lyd. de mens p. 182 sq. d. noeth. pra ter unum Isidorum, Orig. 35. , quod eo tempore cuncta animantia ad marem aguntur et eo eumbendi voluptatem. Sed de alterius mensis nomine inter uni et Varronis sententiam veteres ambigebant. Junium sequitur vidius Fasti', M.

Contra Macrobius Sat. 1, 12 p. 265 sq.: Sed Cineius in eo libro, quem de Fastis reliquit, ait imperii quosdam vinari Aprilem mensem antiquos a Venere dixisse eum nullus dies sestus nullumque sacrificium insigne Veneri per hune

mel geIn a magoribus institutum sit sed ne tu earminibus quidem Saliorum Veneris ulla, ut ueterorum coelestium, aus elebretur. Cincio etiam Varro eonsentit, ammans nomen Veneris ne sub regibus quidem apud Romanos vel Latinum vel Graecum fuisse; et ideo non potuisse mensem a Venere nominari sed, cum fere ante aequinoetium vernum triste sit oesuri et nubibus obductum, sed et mare navigantibus lausum, terrae etiam

99쪽

ipsae aut aqna aut pruina aut nisibus euntegantur, eaque omnia verno, id est, hoc mense, aperiantur, arbores quoque nec minus celera quae continet terra aperire se in germen incipiant ab his omnibus mensem Aprilem dici merito credendum est quasi aperilem, sicut apud Athenienses αιθεστηριῶν idem mensis vocatur ab eo quod in tempore cuncta floresea m Duos errores tollam alterum Sealigeri ad Varr. VI, 4. ed. ip T. 2. p. 136. scribenus siri et Amob. lib. II nec Veneris n*c Apollinis mentionem actam esse in Numae indigi- tameniis testatur Nimirum p. Arnqb. l. II. e. 73. . l. p. 103. d. reli haec tantum Iegis: , Non doeiorum in litteris euntinetur, Apollinis nomen Pompiliana indigitamenta nescire v. Goett- ling. p. 93, 6. alterum commisit Macrobius. Ἀνθεστηριων enim Potiua congruit uni et I uario Ponsedera Ant graee-lat. p. XXII p. 227.

Stephan tractat de ne IS. Et artib eorund.

Meleri andb. . Chron. . t. p. 48. Duplicis originationis meminit Caleii larium Praenestinum M. Orest. Inser T. 2 p. 588. . . . . . LXIRI. QVOD. ΕΛ. IN

quibus iis a pletur p. 10. ,,Aprilis a Venero

100쪽

s. sacer Velieri quod ea eum Anchise parens Iuli Aeneae 'giη, qui genuit illuin, a quo populus non antis orius est. Putant nonnulli ita appellatum

esse, quia cet. v. oli'. Suetoli T. IV, p. 432.

et Isidorus Orig. m. ,,Aprilis pr. Venere di citur, quas Afro dis Graece eiuli υτροδίτη Velius dicitur, vel quia hoc mense omnia aperiuntur in norem quasi aperitis Idem resemini scriptores Graeci, Pist. Num c. 19. δευτερον τον Ἀπρίλιον ἐπώνυμον οντα τῆς Ἀφροδίτης, ἐν α πυονσιτε ν θει καὶ τυῶς καλῶ, δαις - νωμέναι αἱ ρομ- ναικες μορσίν λουονται. τινες Mob δια τὴν A peodiam τὸνυπριλι- ναῶν, an περ ἔχει μνη α φιλον, Ἀπρίλιον κεκλῆσθαι τον ε ηνα, τῆς ἐαρινης MN ζ in1ς Δωθοντα καὶ ὐνα--ττοντα τοῖς μα-- τῶν φ των τοντο γαρ θλωσσα σργιαίνει. et lad de mens.

Veraum eam eu mologiam reddentem hunc καὶ

ὁσαν πὰν ἡ ἄνοιξις κ' ἀνοψουν τὰ κλυδ απια quid quod eandem sententiam ars quoquc antiqua expressit' Clarae musta de sculptare. 2. μ171. ueller Handb. d. Archaeol. p. I. 3. quae quum satisfacere possent, tamen docti homines bis se eontinere noluerunt Sle ossius in