De Junio Gracchano commentatio

81쪽

senius et Aenea v. d. Penaten. . IL p. 822 sq. r,,Ein altvliterisine Nam de romischen miter, dessen si valerhin lino schamen ansangen, is Trossidi Fest. p. 157. Plin. II. N. XXXm,2 9. Isidor Trosuli equites, rosulus eques adoleseens. Auel gebe Glossin die Formor aulus, o ἐν μική παχύς di Emari g, ei manspater de Stutae darunte versiand me Senem Ep. 76 87. Varr. p. Non. p. o. Pers 1, 82. trossulus laevis, o de Seholias Plinius Ex- Maon duro Trossulum glebi Das soWolii

82쪽

Ritteramen, sondem dure Analogia imieli lueher, amentlichisen die Vermuthuli richtigist, das es voti milum Velit versolade War. - oetilingi l. e. p. 72. . probabile videtur,

83쪽

eqvites ab Emvleis trossulos dictos Busse ' Μarquardilus hist equiti Rom. l. V. p. m. r- - Gra hi tempore milies equo p. ignominioso Trossulorum nomine appellabantur, quod qua quam suemini, qui narratione de Oppido quodam

Trossulo excogitata in honorem equitum interpretari conaretitur, tamen veram verbi originem obscurare non potuerunt, emne nomine postea dignam se praebuit delicata manus Pompeii. Loeos, quibus hoc vocabulum, satis rarum,

Ιegitur, inspiciamus. Non ed. . p. s. l. et, Trossuli dicti sunt torosuli. Varro Sesquiuia sse: ne emunt trossuli, nardo nitida, vulgo tueotalent equum quibus Victorius in M. et M. leuit. l. s. e. m. p. m. praeposui Hierum cum Uusdem satirae Varronianae, quem exhibet Non. calcitrones. p. 44, 32. ,,Calcitrones, qui insestant alcibus. Plautus in sinaria clamat procul, si quem viderit ad se ire multisnem. Varro quivirsse Iiaque tam equum mordacem ealeuronem horridum miles a vis non vitabat. Quorum copulationem commendans Victorius: -Μubiis autem modis, seribit, perspicitur eontinentia quondam haec verba fuisse, nam sententia hoc pacto miri e quadrat et contraria contrariis opponuntur ' Non omnino recte, nam equus, quem emunt trossuli, nullo epitheto ornatur, is sorte

minas, Varronei addidisse nunciat relatis id

84쪽

quod deest Foris autem fortuna ex mente a ronis traditum est, quale fuerit talentum Auleum. Plinius . N. XXXV, 40. g. m. p. 19. .:- Talentum Atticum xvi taxat Μ. Varro e. denarium sex millibus. f. annot Ηardulii Paucher. Metrologie p. 4 α Denarius quum inde a a. u. 5M. aeque asses 16. Paucher. p. 31 talentum Aineum, sive o millia denarium efficient AE, o assum, ingens sane pretium, etiamsi aes equestre 10, 0 assum fuisse redamus. v. Boali meis Untersuchungen p. 439. Itaque hinc de trossulis nitu eolligere licet, sed quae de iis praedieantur, ducunt nos ad eam vocis potestatem, quae Postea obtinuit Senem p. 87. Cato ensorius quem tam resp. hereulle profuit nasei quam cupionem alter enim eum hostibus nostris bellum, alter eum moribus gessit canterio vehebatur, et hippoperis quidem impositis ut secum utilia pomtaret O quam cuperem illi nune eeurrere aliquem ex his rossulis in a diritibus, ursores et midas et multum ante se pulveris agentem lIlle alae dubio utilis comitatiorque quam .cato videretur hie inter illos apparatus delieatos qui eum maxime dubitat, utrum se ad gladium locet, an ad vitrum Non praetereundum est, et Me et Varronis lae equi mentionem pristiuae significationis memoriam continere quae quidem

abest si alter diei Senecae Ep. s. et Persit.

85쪽

- 24 - I v. m. vi qua potestate voeem ae perit Hai ibalius tondum liquet, primae satirae uberiore emiamtione alteri volumini reservata. Vertit amtem germanice p. l. . , oberrae Greuel, eidem vir Trossulus Iroh Euhiipsi und hehendistin Mimiegi d in die Sireret . Terentianus a

rus v. 870. d. Laelim formae ausa tross domina nomen Posuit, unde potestatem cognoscere non

Ileeat. Ambigui sunt propter lectionis ineo tantiam Lamprid. v. Commodi l es. Us. Eleet. II l. iii p. T. I. 757. Marquardi. p. l. n. - . Hieroum de vii s p. eontub. p. ad in trem et filiam. d. Martiari. T. IV. . . p. 32. Ep. s. d. adri Jovinian. l. R T. IV. P. 2. p. 207. Non digni sunt qui eonferantur Pighi Annal. m. Strein de semit. Rom. reuot de m strat. Rom. claudati musco T. III. p. ben de ει quesis. - cerdae adversari saer. e. M. Sealig. Poetio, M., quae idem Pluscus affert, non potui nancisci.

Ani vim oppidum in hae iusso Satvivia seribitur μ). Rus vestigia etiam nune manent tria et quod Saturni Mium in auribus; quod Saturnia

86쪽

porta, quam ' avnius scribit ibiq), quam nune vocant Pandanam' quod post' aedem' Saturiit lix aedificioraim aetabus privatis 'l' parietes Τ postiet I muri sunt seripit.

Ihin hoc Cod. Par. e. Cod. . Vulg. vertr. Sciopp. in hac cod. Goth. quod cur praetulerit Speng. non video.

Par. c. et ceteri praeter Florent Bavn Turnebi cod. Fragm.

Cassim apud Morgagnum Edit vetust. Seiopp. IIὶ puris asonu SHopp. in pistis cod. Goth. Paulus Diae. 220. ,,Pandana porta lata est Romae quod semper pateret. dea Panda nomen derivare nituerunt Dueniseriis l. c. m. et Hartunos. . . p. 76. Hus sanum ad Capitolinum c Saturnium montem suum susse videtureolligi posse ex Arnob adu gent. l. IV. e. 3. p.

157. d. oreu cel. T. 2 p. 190 et Dionys II u. p. 1-J. Ex Noni verbis . pandere p. 44. Hrta Pandam nihil sequitur, sed saeiam potius eum Satasto Geseh. u. Beschr. de alten Stadi m T. I p. 61. creuger ani nom. p. 199. ann. Bunsen T. I. p. 145. De Saturnia urbe Plin. II. N. m. s. p. sti se quos ad eum laudat arduinus.

87쪽

rarro de l. L. V. s. S. 443 IL p. IR

Eidem ' regioni attri visu Subura , quod

sub nnuo terreo carinamini v in ea est A georum sacellum sextum. Subura braunitis sexibit ab eo, quod fieri sub antiqua urbe quo D testimonium potest ' esse, quod subest ei loco qui terreus murus voeatur. Sed ego a Dpago potius Sueeusano δ' dictam v puto Sueum sam v r nune scribitur 7 tertia itera Cnon . Pagus Sueeusinus' quod su urrit carinis '. I si in Gryph. 2 ae tributa eod. Par. b. 3 sub

urra , subura a et in margine gubrura. Suburra Cod.

88쪽

santis vitigat. - Suctuantis pastus Cod. B. subcusantis a

Junii originatio praestat eteris, quotquot a liqui pariter atque recenitores protulerunt. Nam Suburae nomen complectitur olivalles inter procurrentes radices quirinalis, Viminalis, squilini sitos, quorum montium cacumina primi incolae oecuparunt Bunsen T. I. P. 2. p. 191 sq. Hiique . diis rei testimonium ipse Varro addit hoc, quod sua aetate terreus murus Suburae immineret, stigium haud dubie et reliquiae antiqui illius domucilii Bunsen T, l. p. 142. Sed ad alteram si tim derivationem progreditur, sibi magis probatam, neque plane Iunio assentiri videtur, ut seribit RG bino p. 31s ann. 3. Nam verba ,nunc scribitur tertia literam non ostendunt eum nihil Dseriminis statuisse inter Suburam et Sueusam, sed ut suae derivationis argumentum existeret, hane praetulisse. Dispiciamus ero, antequam Varronis rationem explieuerimus, qui tribuum librum seripserat de L. L. V. M), aliorum derivandi conatus. Sehollasia eius apud Bue erum o Sufert gr. - . I. . .es, a suburendo suburam latam autumat, quod locus palustris ierit, tu ela er bris combustis exsi arus et habitabilis laetus.

89쪽

Festus v. suburani p. 309. ,, Suburani Verriua alio libro a pago Suee ano dictam ait hoc vero maxime probat eorum auctoritate, qui aiunt, ita appellatam et regionem urbis et tribum a stativo praesidio, quod solitum sit succurrere Exquilis, infestantibus eam partem urbis Gabinis indicioque esse, quod adlluc ea tribus per e literam, non Mibatur 2 eandem radicem atque Varro usurpavit, sed aliter non dicam melius, significationem iitroduxit. Alter est locus u Suburanam p. 30 Llacunosior est, unde erta sententia erui possit. Sufertus i. o. ceteris rejectis a suibus vel subus nomen Suburae repetit, Sucusae ortum putat a sue et sucula. Credant alii. Dodolino scribenti Syn. T. VI p. 355: subura de suburra summi buelistabiles undisaelino, --. Hom. n. XX. 218. also vo ορος, nichi vo urbs. prosecto nihil oblitat, nisi hoc, quod temere quis in Graeco sermone Latinae vocis radicem quaesiverit, quam ipsa lingna Latina suppeditet. Juni vero orion tio, quae a simplicitate se eommendat, et nomini topleo vene convenit, firmatur egregie inde, quod scriptura sucus non necessario ad aliam radicem

dueli. Et sola seribendi ratione discerni existim vi quintil. I, 7. R. 29 ,,quid quae seribuntur

allier quam nuncla ivr ut Subura, quum tribus literis notatur, e tertiam ostendit. Testes

sunt multi upidum iiivir, in quibus praeserum

90쪽

haec un nominis nota reperitiir sed exstat etiam

SVB. v. Graio p. 24 5. 25 5. 26, 3 et

interdum integra scriptura SVBVRA ' Grater. p. 525 5. 25, 10. Perizon anim hist. p. 297 Mitri vero sola literam permutatione inter se insem videntur Subura et Sueusa. Et crebra quidem sunt exempla iterarum permutatione x et

eommutatarum. Varro de L . m. m: In multis verbis, in quo antiqui di bantra, postea dictum R. Selineideri ovis elem T. I. p. 541 sq. Miling. Hermes rem p. 119. inelaus. 48 p. 60. g. 62. p. 82. Rariora b et con

que tamen Omnino desunt. Initialium quidem rem literarum vices probant cautuminaucum, bu&eula. . Salmas ad Treb. Poll. Claud. L, M. T. 2. p. 382 sq. saepius promiseu leguntur syllabaennales cer-b er, erum trum, ulum 'ulum eundus 'undus Garri de l. L. V., 3M, Meund. Lex. l. p. 230. His fortasse adseribenda ustuarietas Iectionis peritieus tersibus P. Varr. VII., 107. F t. v. perfluus, sibus e ann melleri Simul patet, Sueusam fuisse antiquiorem scrubendi formam, solenni tribus nota ad insemiora tempora propagatam quae quum ita sint, proba

da fit sola seriptura Subura, quam odises μμ