Institutiones juris ecclesiastici, maxime privati, ordine decretalium. Auctore Jac. Ant. Zallinger ad Turrim, .. 4

발행: 1793년

분량: 232페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

0 Fit aure prohibitio puris positivi Ecclesiastici. Pure ηὐ: turali. et' valde indecora fluit nuptiae inter assines primi gradus in linea recta, ceu inter novercam ει priviagnum ἔ Mou tamen videntur plane repuguare naturali Ie-gi ; quia ejusmodi persona rationem parentum ac liberorum rei a non habent sine fictione quadam. S. Pauis Ius I. Cor. V. utique affirmat, incestum, quo privignus novercam sibi jungere tautavit, nec ivter gentes reperiari: quia talis coi octis ethnicis quoque Romanorum Ierbas damnabatur , uti oseudit minereius ad Pandectasset. Tit. a. de Ritu Myt. Sed non omne, quod ab Etsi . nicis hoc in genere observasum fuit. stricte ad leges natu-- rates referri potest; cum sedem Decori quoque rationem habuerint. Cons. Vus Nat. Soc. g. i79. Lex Mosaica prohibet commercium carnale privigui cum noverca sau. . XVIII η item XX. 11. Deut XXVII. zo. mirici cum privigna, item cum privigni vel privignae filia. Lev. XVIII. 17. Geueri cum foὐru Leυ. AX. 14 Deut.. XXVII. 23. Soceri cum nuru Lev. XVIIl. 15. LAviri cum uxore 1ratris. ibid. I 6 Exceptio hoc casu habetur. Deut. XXV. s. seq. Matth. XXII. 24. Nepotis ex fratre cum uxore patrui. Leuit. AVDI. I . Uti autem carnale eommercium inter novercam S privignum lege veteri prohibitum erat; se maxime culpamus habebatur ιoac ιtus cum secundaria conssune 'arentis. Exemplum de Rurin S Bala extat Genes XXXV. aa. N XLIX. 4. me propria erant hujus loci: evadent autem magis perspicua explicatis assinium appellationibus.

g. 3 o. Ad affinitatem ex illicito concubitu omeam referri etiam debet Titulus Is . hujus libri: De eo, qui cognovit consanguineam uxoris sua vel sponsis. qui titulus ob paritatem rationis ex principiis de assianitate intelligi etiam debet de ea, qua cognovit com

janguineum mariti sui , vel Jonst. De hae affinitate ex

illicito concubitu orta decidendum est e I. Ea extem, ditur ad duos primos gradus, non ultra. Concit. Trid. Sess. XXIV. e. q. de res matri Si Cajus & Beria fomnicati sunt, inire inter se quidem matrimonium posisunt; sed Caius non potest ducere feminam, quae in primo vel secundo gradu consanguinea est Bertae r

142쪽

me Beria alteri viro nubere potest, qui in primo vel secundo gradu consanguineus est Caji. II. Qui post sponsalia de futuro cognoscit consanguineam sponsae

in primo vel secundo gradu, contrahit assinitatem eum sponsa , quae executioni priorum sponsalium , ac matriamomo valide dontrahendo obstat. e. 8. & 9. et t. fit. Hine assinitas dicitur retro agere. III. Si pos contratinum jam inter sponsos matrimonium talis asinitas exfornicatione praecedente proveniens objicitur , adcuravit mma ejus probatio requiritur , ut matrimonium de elaretur nullum. c. 3. & s. eod. IV. Si maritus sagi lium committit cum consanguinea uxoris in primo vel seeundo gradu; vel uxor eum consanguineo maia

iti in gradu primo vel secundo: dici quidem potest,

eos fieri assines ex incestuosa - & adulterina copula; matrimonium tamen praecedens non rumpitur. c. 6 ct 9. eod. Eum tamen essectum habet talis copula , ut pars incestuosa non possit petere debitum conjugale, reddere tamen innocenti teneatur. c. I. eod. U. Si. crimen innotesceret parti in noeenti, ea sussieientem causam haberet abstinendi a consortio nocentis ; quod εS. Canones suadent, non tamen sub obligatione prae spiunt. c. I S. SII. eod. m . - Multi docent, a pana non petendi debitum exciιsiare ignorantiam non solum facti, Ied etiam juris. Canonem

qui huic sententiae expreste faveret, non inrmini me I ge re. Animadverte praeterea, me nominasse primum θ' secundum gradum ccoanguineorum mariti vel uxoris, i qm scum incestis committitur. Sicut enim impedimen tum uou contrahendi cum asine ex copula illicita ortum non excedit primum re iecundium gradum ; ila etiam hare poena non petendi debitum a contιge asstive r ine sumtamen 'raeter adlterium commuteret uxor vel maratus , ' qui alterius consanguineam in tertio vel quarto gradu carnatiqer cognosceret.

143쪽

g. i4 I. Actum est de jure novo assinitatis maia trimonium dirimentis. olim prohibitiones extabant

de conjugio in secundo F tertio Unitatis genere minime contrahendo, b de sobole susicepta ex seundis

nuptiis cognationi viri non copulanda prioris. Can. I. seq. XXXV. q. Io. Haec abolita sunt in Concilio Lat. IV. sub Innocentio III. uti patet ex c. 8. de cons &assin. necessario tamen intelligi debent ad stabiliendas certas regulas de novo assinitatis jure, & decidendos casus dubios, qui emergunt magno numero. Secundum ac tertium assinitatis genus exhibetur in Sche

male assinitatis Fig. I. Sempronius A per nuptias filii sui R eum Caja C , hane attingit primo assinitatis genere. Mortuo B, dum Caja vidua conjungitur cun Titio D, Sempronius eidem D fit assinis in secundo genere, ac post mortem Cajae Titio D matrimonium

ineunte ac consummante cum uxore Ε, huic amnis fit in tertio genere. Hinc vulgara erat apud Ueteres regula: r. Tot sunt assinitatis genera, quot matrimo nia eundem assinem attingunt. Fig. a. exhibet casum

de sobole ex secundis nuptiis suscepta cognationi viris vel mulieris) non copulanda prioris. Sit cognatio A, B, C. nempe A pater, B filius junior, C filius senior, qui conjungitur cum uxore D. Hanc mortu

marito C in matrimonium ducit vir E, & ex ea susci pit sobolem F. Iure veteri soboles F ex secundis suscepta nuptiiS non poterat matrimonio iungi cum B fratre , adeoque cognato viri prioris: jure novo potest. Tres igitur regulae Iure novo statui possunt, quae olim

generatim non obtinebant. I. Per carnalem copulam solus vir, & sola mulier accedunt alter ad alterius cognationem : non autem eorum consanguinei ad

eandem una accedunt. Mulier D per copulam cum Caecessit ad cognationem A & B.; eius soboles F ad cognationem A & B non accessit. II. Quae personae eο-pulam

144쪽

. De cognat. Spir. de consangοῦ F a . aetypniam nunqnam habuerunt, certe assines non sunt ;deest enim fundamentum aiunitatis. . Sic in eodem exemplo concipi potest, nec virum B, nec sobolem semineam F unquam exercuisse carnis copulam. III. Affinitas, quae concipi non potest, nisi plura ponantur matrimonia , nulla est hodierno jure. Soboles Famnis dici non potest, nisi ponatur primo matrim nium inter D & C , dein matrimonium inter D & Ε. In priore exemplo concipi non potest assinitas infelA & E, nisi primo ponatur matrimonium inter B de C , dein matrimonium inter C & D, demum matri monium inter D & E. Unde per tria matrimonia te tium emergit affinitatis genus inter A & E.

f. I 42. Ut appellationes ex assinitate provenientes recie arripiantur , sciendum : I. Lineae transversae inter duas personas, e. g. Cajum & Cajam, aut curvae alteram cum altera connectentes denotant earum conjunctionem carnalem. 2. Lineae ab una ad aliam deorsum ductae significant descensum carnalem unius ex

alia, uti in arbore consanguinitatis. 3. Uti pro gradu assinitatis investigando mulier in loco viri , vir in loco mulieris collocari debet g. I 38. n. Rr se idem debet fieri pro appellationibus recte eapiendis. His praenotatis, si Caja ponatur in eadem cellula, in qua est Cajus ; & Cajus in eadem , in qua est Caja , proinveniunt sequentes appellationes:

I. Pro linea rem ascendentium Cato patrem &matrem Caji appellat Socerum & Merum: Avum &Aviam Caji appellat Profoeerum & Pro crum. Ipsa autem a patre & matre Caji appellatur Nurus : ab Avo & Avia Caii Pronurus. Similiter Cajus patrem S matrem Cajae appellat Socerum & Socrum: Avum, S Aviam Cajae appellat Prosocerum o Proseorum. Ipse Ilinger L. IV. Decretae. I autem

145쪽

autem a patre dc matre Caiae appellatur Gener et ab

Crii, ex priore matrimonio nati, respectu Caiae sunt riuignus de Prisigna: & Caja relate ad eos Noverca. Similiter filius & filia Cajae, ex priore matrimonio sati, retote ad Cajum sunt Privignus de B ivigna: de jus relate ad 8psos Vitricus. Sie idem dicendum est de Proprivigno deHoprivigna. l. .. q. D. de gradib. III. Pro linea obliqua collate Ilum. Frater m riti appellatur Levir ; soror mariti Glas. Idem passim

usurpatur de fratre S sorore uxoris. Quemadmodum v ero Caji mariti frater & soror Cajum appellant. Batrem ; sic uxorem fratris Caji vocant Fratriam , utpote quae' cum Caio una caro effecta est: & quemadmodum frater & soror Caiae Cajam appellant sor rem; sic ejus maritum vocant Sororium. Duorum

fratrum uxores Panitrices dicuntur c cit. l. 4. g. 6. ,

ct duarum sororum mariti tangeneri. - Ha apprilationes traducuntur etiam ad easum siponsa

lium. ι. 6. S. 1. D. de Gradi. ibi: Generi & nurua a pellatione sponsus quoque & sponsa continetur et itemt Meeti di socrus appellatione sponsorum parentes conintineri videntur. Ceterum ιoco ndiminis Pro ere ρο ρ socrus fimpliciter adhιbetur vox Socer ει Socrus , NIoco Pronurus vox Nurus. LI4. S. 4. D. de R. N. ροι. 6. pr. D. de Grad.

g. I 43. Resolutio casuum dubiorum . in quibus obstare matrimonio e trahendo videtur affinitas, etsi,ion obstet revera, pendet ex dictis, & maxime ex regulis f. I 41. constitutis. Sint F. s. ex samilia Aduo Fratres B dc C.; & ex familia D duae sorores E &F., aut Ponantur ex una cognatione frater de soror,

146쪽

er alia itidem frater & soror. Dico: si nulla consanguinitas obstat, singuli fratres unius familiae ducere possunt singulas . sorores alterius, adeoque valet matrimonium inter B & Ε, inter C & F. Dum enim B jungitur cum Ε, B accedit ad cognationem D; sed eonsanguinei ipsius B non accedunt ad cognaticionem De & cognatio D per matrimonium inter B & Eaccedit ad B; sed non accedit ad consanguineos ipsius B. I I. Reg. I. &lΙ. Per has nuptias bini fratres evadunt Congeneri, & binae sorores Panitrices. Inseres: Bini fratres unius familiae dueere possunt duas Consobrinas alterius, ceu F. q. inter C & G, & inter B & H. Graeei quidam aliter olim senserunt o . H Cons. Cf. mcli de Imped. diriment. S. Mo. Positis

enim numiis inter C re G. ajebavi Grati. altas nuptias inter B 9 H esse prohibitas ; cum isae persona sint instradu sexto , qui inter prohibitos olim fuerat. Nams eundum com tum puris civilis duae consobrinae G. 9 Η funt in gradu quarto: duo fratres B es C. In gradu

quarto ; unde ex utrisque eonfiatur gradus Iemus. Sed totum hoe abhorret a latina . receptaque apud nos regula, nee usum habet, nisi ad intelligendos veteres Scriptores.

IM. Duo Omprivigni possunt inter se ma

trimonium contrahere. F. s. sit pater viduus A ejus silius C. ; & ex ali .familia mater vidua B, ejus Mlia D. Erunt C & D Comprivigni, qui valide eontrahent inter se. Deelsio etiam sie exprimi potest:

uter U Flius ducere possunt matrem ρο 'iam ait rius cognationis; item pater sponsi ducere voles m trem sponsae. Id aperte decisum est c. quo super. s. de cons. & assinit Q. Unde etiam seri potest, ut F. 6. pater A ducat filiam D viduae B; S patris fi-Ιius C viduam B matrem filiae D. Hoc easu per nuptias inter A & D, mulier D fit noverea filii C : qui si dein dueat viduam B, dicet, se ducere ma Ia trem

147쪽

trem suae novercae. Si A & B ponantur duae viduae; earum filii C & D; dico : Ex duabus viduis potes altera aIterius fila ex priore matrimonio nubere. Aetum s B pariat filium ex C; A dicet: Hie filius, ex secundis nuptiis mulieris B susceptus, est filius. filii mei, & frater mariti mei. Nam ille filius, ex secundis nuptiis susceptus, est filius filii C, ct frater mariti D;

cum uterque habeat communem matrem B.

p) Non tantum feri potes, ut 'ater ει Νius ducat in trem ει filiam ; sta etiam , ut pater ει bini sui dueant matrem υ duas Ilias snguli stingulas diversarum e Inationum. carus exhibetur F. A. re recensetur a Gohate assinitate his verbis r se Quinctio perhonesse inter suos familiae, facultatumque, extinguitur ti νὴ secundum c jus exequias adjecit animum ad honesam viduam, m Q. trem duarum fliarum iam nubilium, parens ipse etiam duorum filiorum vis dum pubertatem egressorum. Ut vero omnes facultates illius vidua non habentis flict 7 transferret in domum suam, ita gnaviter rem egit. iatouciliaverit matrimonium inter suos filios. filiasque iti- ιius viduae , quam ει Mi desponsavit; adeoque uno e demque die duxit i e matrem, uterque stius ejus suasa utramque fIram. c ii , n

q. I 45. Viduus, qui defuncti mariti cujusdam

sororem in matrimonis habuit. potes ducere relictam hujus mariti. F. 7. Sint ex cognatione seu patre A geniti filius C, qui in matrimonium ducit mulierem .E ; & filia B , quae nubit viro D. Fratre & sorore CS B mortuis, potest viduus D , qui sororem defuncti mariti C in matrimonio habuit, ducere ejus refi- . nam E. Nulla enim inter D & E est assinitas, nisi se- . Cundi generis, quae concipi non potest orta, nisi ex: dupliei matrimonio inter C & E, & inter B & D. IAI. n. III. Hic casus his etiam verbis solet exprimi : Maritus sororis ducere potes uxorem fratris. Et: Supersites conjuges fratris V fororis demorti γrum possunt copulari matrimonio.

148쪽

De eognat. Θω. de eonsau. F Un. I 333. I 46. Vitricus ducere potest in matrimonium eam . quar bvi privigni jam dej m uxor erat. F. 8.

Sit B vidua, secundo nupta viro A, & ex priore matrimonio haberis filium C, relate ad A privignum, qui punitur matrimonium iniisse eum D. Defunctis B , ejusque filio C, valebit matrimonium inter A &D. si nulla Aia obstet eausa, nisi dictae nuptiae H. Si B & C ponatur pater & filia, ex priore suscepta matrimonio & nupta viro D; defunctis B & C dico r

verea A nubere potes ei, qui 'ae privignoe jam defuncta maritus erat; sive viduus ducere potest

novercam Dor uxoris defunctae r). Nam primo astinitas, quae objicitur, inter vitricum A. & privigni uxorem D est secundi generis; quia ea concipi non potest, nisi ex duplici orta matrimonio , inter A &B, S inter C & D. I r. n. III. Secundo respectus paternus inter A & D, ob quem Vitrieus A, sicut privignum C appellavit filium , se ejus uxorem antea dixit filiam , sola nititur consuetudine loquendi,& magis in fictione, quam natura fundatur. Tertio

Jus civile Romanum, quod tales nuptias aperte prohibet l. uxorem. 15. D. de R. N. cedit hac in materia Juri Canonieo , quod ob Decretum Concilii Lat. e g. de eons & assin. Secundum astinitatis genus pro a

rogato habet. Oncipi potes e us, quo matrimonio inter vitrictim; re relictam uxorem privigni, obsat consangumitas. Sint enim vidua B 9 mulier D in quarto gradu cou- sanguinea; erit viduae B filius C in quinto, Meouue Ua- Iide ducet mulierem D. At quia Vitricus A per cosu fitionem carnalem cum vidua B eodem gradu abinis ste cognationi viduae B, quo hae est eo Haηguinea eidem cognationi , erit etiam in gradu quarto asinis muIieri

D , eamque ducere non poterit.

r His casus propositus fuit S. Congregationi ConciIii in una Bojanensi Matrimonii die g. ζαu Irao. Θ iterum dis A. Austus, eod. an. ac decisus te v. Martii I7al.

149쪽

134 Titir IV Tit. XL XII XIII. XIV.

Thesauri Resolutionum S. Cougr. concit. T. I. pag. Ar 9 338. Tom. II. p. aa. Cons. Bened. XIV. da Syn.

i. p. c. 39.

g. I 47. Exposita cognatione naturali, & assinitate , quae ipsa quoque in natura fundamentum habet , & in servili etiam contubernio spellabatur a Romanis l. I 4. g. 3. D. de R. N. Addendae sunt aliae species ad earum similitudinem introductae, nempe

quasi .nitas , cognatio legalis, &spiritualis. Quae ex Jure civili appellari solet quasi assinitas g. 9. I. de Nupt. l. Iz. g. I. a. 3. & L Iq. in fin. D. de R. N. ea in Jure sacro appellatur Jusitia publica honestatis , quae tanquam matrimonii impedimentum diri. mens provenit I. ex sponsulibus de futuro, absolute& eum persona determinata eontractis , sed validistantum, & ad primum duntaxat gradum inter consanguineos sponsi S sponsae, ita, ut, dissolutis morte, mutuo consensu aut quacunque ex causa sponsalibus, sponsus non possit in matrimonium ducere matrem, filiam vel sororem prioris sponsae: nec sponsa nubere possit patri, filio , vel fratri prioris sponsi. Concit. Trid. Sess. XXIV. e. 3. de rei matr. Jus antiquum etiam invalidis sponsalibus dummodo non fuissent nulla ex defectu consensus impedimentum publieae honestatis alligaverat. c. un. in 6. de sponsal. II. Ex fronsulibus de pissenti, ante conjunctionem earna lem , etsi invalida fuerint modo non fuerint nulla ex desectu consensus , & quidem ad quartum usque

gradum; nulla enim in his a Concilio Trid. l. c. rein strictio facta est: servatur igitur jus antiquum. ean. II. I a. I 4. IS. XXVII. q. a. c. 3.&8. de Sponcc. un. eod. in 6. Hoc impedimentum non agis retro, uti vera assinitas i o. n. II.; id est, nihil operatur, si sponsalibus vel matrimonio jam contracto supervenit. cit. e. un. in 6. Introducta est publica honestas exemplo

150쪽

verae assinitatis, & ex hac gradus quartus in sponsalibus de praesenti definitur. Indeeens enim visum Conditoribus utriusque Iuris, ut quis coeat in matrimonium cum illa, cum cujus proxima consanguinea conjunnus suit animo per sponsalia. Distingui tamen debet publica honestas ab assinitate. Ex sponsalibus do futuro, ac de praesenti sine conjunctione carnali provenit publiea honestas sine assinitate: ex conjunctione earnis sine sponsalibus assinitas oritur fine publiea honestate: quando ad sponsalia earnalis conjuncti tecedit, concurrit utraque s).

co Pure Romano post divortium quasi a uas relinque batur. Hoc non aliter intelligi potest nisi ut disso&to ob detectum impedimentum matrimonio tanquam in valido, tamen publica honesas censeatur remanere.

g. 148. Personae, per Baptismum tanquam regenerationem, & per Confirmationem eonjunitie. speei Ii reverentiae & nexus vineulo devinciuntur. Unde ad smilitudinem generationis naturalis introducta est Cognatio Spiritualis, quae est propinguitas personarum, ex eollatione & suseeptione Saeramentorum Baptismi& Confirmationis resultans r ac matrimonium eontra hendum dirimens inter Baptigantem , Confirmantem& Patrinos ex una, ae inter Baptiratum , Confirmatum , ejusque patrem ae matrem naturalem ex altera

parte. Ultra has personas, quarum priores vel ut a ZAve se habent, posteriores e, jure novo Concilia Tridentini non extenditur hoe impedimentum. SesrXXIV. c. a. de res. Neque assicit personas ex una tantum parte consistentes , ceu Ρatrinum & matrinam. Imo si ipse pater vel mater proprium filium de sacro fonte se eperint, Pontifex e. a. de cognat. spir. decidit, eos ob hoc non esse separandos , & ad continentiam servandam adstringendos. Ibi: Sive ex igno-

I4 rantia

SEARCH

MENU NAVIGATION