장음표시 사용
151쪽
i3. Uber IV. Tit. XI. XII. MIL. XIV.
rantia me ex malitia id fecerint, non fiunt ab invicem se randi, nec alter alteri debitum debet subtrahere. nis ad continentiam servandam possint induci. Quia s ex ignorantia id factum es, eos ignorantia excusare videtur : fl ex mesitis , eis sua fraus non debet patrocinari ves dolus.
g. I 49. De cognatione spirituali praeterea animadverte : I. SS. Canones discrimen non faciunt quoad cognationem contrahendam inter Baptismum solemnem , aut privatum, in casu etiam neeessitatis collatum , modo patrinus insantem baptizandum teneat non mere materialiter, sed cum intentione obeundi munus patrini. Nam II. haec intentio ad subeundam cognationem necessaria est, ita, ut, qui per procurat rem id munus sustinet, ipse contrahat cognationem, non procurator, & si procurator nomine insantis, qui eam intentionem habere non potest, ageret, nec ipse infans patrinus cognationem contrahat. III. Opus
est, ut patrinus ex Baptismo suseipiens ipse sit baptietatus, & suscipiens ex Confirmatione sit confirmatus t). IV. Patrini autem, vel matrinae, quae levant pro lem ex Baptismo, non debent assumi plures, sed unus vel una. Can. Io I. dist. 4. de consecrat. vel ad summam unus & una, ut ait Concilium Trid. l. e. Unde communitas integra eligi in patrinum non debet, aut si id fiat, unus jussu communitatis, suo tamen nomine, non ut procurator, id munus sustineat, Oportet. t) Vignatelli T. I. Cono, It. Io. AEgydius Coni E de
Sacr. Matr. disp. 32. n. z7. cum aliis decidit, Petrum . invalide ducere Paulam , cuius adhuc infideιis prosem de Baptissimo vel Confrmatione δε cepit. Es enim inter eos non nascatur hac cognatio, quando aster es inra iis ἰ mox tamen oritur, quamprimum ad fidem con
152쪽
De regnat. Spir. de confiani F a . Is g. Igo. Cognatio Legalis ex Iare eivili in
sumpta est ab Ecclesia ad honestatem matrimoniorum tuendam sti . Provenit ea ex adoptione perfecta, seu arrogatione, quae est actus legitimus, quo paterfamilias, seu homo sui juris auctoritate, vel reserupto Prineipis ita assumitur in filium vel nepotem, ut transeat in potestatem & familiam adoptantis, ejusque etiam in testamento heres necessarius efiiciatur, non minus ae filius naturalis simul ac legitimus ae . Impedimentum cognationis legalis matrimonium diis rimens provenit triplici modo: I. In linea recta per modum Pulernitatis, quam adoptans contrahit cum, filia adoptata, vel descendentibus ex filio adoptato. in istius potestate existentibus; consequenter non Oritur cum descendentibus ex filia adoptata, utpote quae descendentes.suos in potestate non habet. Hare Pariternitas impedimentum est perpetuum, id est, da, rat etiam dissoluta adoptione. l. 55. pr. D. de R. N. II. Ex arrogatione provenit Unitas legalis inter
adoptantem & uxorem adoptati, tanquam nurum, &inter adoptatum & uxorem adop antis, tanquam novercam ; estque haec assinitas etiam perpetua, post emancipationem permanens. l. I . pr. & g. I. D.
eod. III. Quasi in linea transversa, F ad modum
fraternitatis adoptatus contrahit cognationem cum liberis naturalibus & legitimis adoptantis, in ejus patria potestate eonstitutis. Haec fraternitas & impediis mentum inde proveniens cessat adoptione soluta per emancipationem, qua adoptivus quasi extraneus essi.
eitur. Q can. 1. XXX. q. 3. o. un. de cognat. Ieg. Unde S. Thomas in IV. dis. 4a. ρ a. a. a. ad 4. de hoc imp dimento ait: Prohibitio legis humanae non sufficeret ad impedimentum matrimonii, nisi interveniret Auctoritas Ecclesiae , quae idem etiam interdicit.
153쪽
ao Addiptio is genere es linitima alicujus in iorum flii aut nepotis asumtio pr. 1 .de adopt. Ea dividitur in arrogationem, 9 ad optionem jeci e vel sirimus stim-tam. Per illam homo fui juris. 9 auctoritate summi Principis: per hane 'lius miIias con matione magias tus adsemeitur. Utraque dissert ab Unione pro-lium , qua es pactum , quo liberi diversi matrimonii. .
causa cognita . 9 consentu propinquorum ex parte pr defuncti conjugis, aut aliorum fide dignorum ceu tutorem ει curatorum ratione successonis sibi exaequaηtur, ita, ut liberi prioris matrimonii vitrico aut novercae proemortua perinde succedanι, ac liberi ex his geniti per secundas nuptias.
DE FRIGIDIS, ET MALEFICIATIS, ET
I. Impotentia antecedens F perpetua matrimonium jurenat. dirimit. S. Isr. II. Causa ει judicium de impotentia magnis dissicultatibus subjaeet: quid prasin mendum V agendum in dubio δ g. 153.
g. 351. e impotentia rarandi multiplex tra-
I in ditur disserentia. ae divisio. Sunt autem duo praecipue attendenda. Ι. Ut impotentia ad actus eonjugales generationi prolis inservientes, seu impotentia coeundi distinguatur ab impotentia generandi , sive a serilitate. Illa saepe obest valori matrimonii , haec nunquam a . II. Ut in primis quaeratur, utrum impotentia coeundi sit antecedens matrimonii contractum. Nam quae postea supervenit. non dirimit matrimonium valide contractum: dein utrum sit perpetua, quae per naturalia aut spiritualia
154쪽
remedia absque miraeulo, aut absque mortis perieulo tolli non possit.
caὶ Disium non es, qvire vera eo uges, non obstante longa sterilitate, fuerint Sara Gen. M. So. Rebecca m. XXV. ai. Rachel ib. XXIX. 3a. Uxor Manue Pud. AIN. a. Anna uxor Elcana. I. Reg. I. a. Elis eth. Lue. I.
g. Isa. Impotentia coeundi antecedens & peris petua jure naturali dirimit matrimonium contrahendum. Obest enim fini intrinseco matrimonii, nempe generationi prolis. Cons. f. a. & 95. quamvis enim inquit S. Thomas in IV. Dist. 3 . q. un. art. a. ad I.) actus carnalis copulae non sit de es entia matrimonii; potentia tamen ad hoc est de ejus
essentia. Hoc jus naturale , quo impotentia matrimonium dirimit, aperte supponitur, & declaratur tot. hoc tit. praesertim e. a. 3. 5. 6. Nec interest primo, utrum haec impotentia ex parte viri, an mulieris versetur. Secundo utrum sit naturalis ex vitio congenito, an accidentalis casu, morbo, hominum facto inducta. Sunt enim Eunuchi, qui de matris
utero se nati sunt: ρο sunt eunuchi, qui facti sunt
ab hominibus. Matth. XIX. Ia. b . Tertio utrum haec impotentia sit absoluta ex parte viri quoad omnes feminas: ex parte seminae, quoad omnes viros; an respectiva relate ad istos conjuges. Satis ergo est ad declarandam nullitatem matrimonii, si probatur impotentia antecedens & perpetua, cujuscunque generis sit.
D me pertinent celebres Literae Stati V. an. I 7. die a . . Iun. datae ad Episcopum Novariensem in regnas Hispaniarum S. Sedis Nuntium, quae ine iant e Cum frequenter, ibi: Fraternitati tuae per praesentes committimus & mandamus, ut conjugia per dieωa &alios quoscunque eunuchos & spadones utroque t ste earentes eum quibusvis mulieribus defeetum pra vitium
155쪽
dctum sive ignorantibus, sive etiam sesentibus ,
contrahi prohibeas, eosque ad matrimonia quom docunque contrahenda inhabiles Auctoritate Nostra deelatea; & tam locorum Urdinariis. ne hujusmodi conjunctiones de cetero fieri quoquo modo permi tant, interdicas: quam eos etiam, qui sie de facto matrimonia contraxerint, separari cures, & matrimonia ipsa sic de facto contracta, nulla , irrita &invalida esse decernas. Ibid. generatim deciditur in hune modum : Secundum canonum sanctiones, & naturae rationem, qui frigidae naturae sunt, & impo.
tentes, iidem minime apti ad matrimonium conti hendum reperiuntur. Ceterum cur reges Orientis in-- ter miuiseria sua potissimum Spadones adsciscere ammverint . tradit Xenophon Cyropad. ι. 7. Alii varias aru dunt rationes, ut reges eo minore cum invidia in hora inforum succederent, cum liberis carerent: ut toti exs Io rege penderent; cum neque liberos, neque cognatos habeaut, quibus eorum animi devinm esse posent: ut in regionibus iis . in quibus uxores plures una ducere erat concessum. factis magno numero eunuchis, astu viris daretur copia plures ducendi', cum de cetera nat ra parem fere mulierum ac virorum numerum sumeditet. Αιii jure belli eunuchos primum introductos auintumant, ut mctor iis, quos occidere poterat, radicem propriorum affectuum ac necesitudininm adimeret, eoquε securias custodiam rerum suarum illis committeret. Devia XXIII. I. praecipitur: Non intrabit eunuchus attri tis vel amputatis testiculis & abscisso veretro Ecelesiam Domini. Phila tellatur, Vliusmodi homines Iocis Deo dicatis S atrii aditu fuisse exclusos: alii ad
magisratus G dignitates non admittendos censent. Enimvero fuit haec veterum opinio , eunuchos aliis Iou- se crudeιiores esse, re in India commune es dictum . bruta animalia casrata ferociam exuere, sed homines exsectos plerumque lange deteriores, superbioresque. ει
is3. Causa & iudieium de impotentia ma
gnis iussicultatibus subjacet, eo etiam ex capite, ut
inquit Ponti sex e. 6. in fin. eum finale judicium pendeat ex futuro. Ac primo, si de matrimonio con-
156쪽
o frigidis V males V impotens. IAI
trahendo agitur, dubitans, an sit potens, nee ne,illieite contrahit; quia decipit in re valde gravi alimeam partem, ut inquit Gobat de impotentia n. 427. Si contracto jam matrimonio oritur quaestio, diluuii inprimis ex allegatis debet, utrum impotentia praecesserit matrimonium , gn supervenerit. Si ea nat ratis sit & intrinseca, ex corporis & naturae vitio proveniens, praesumitur praecessisse; quod enim a n tura inest, semper adfuisse p sumitur. Si vero a eidentalis sit & extrinseca, ac de ea alter conjux sat diu post contractum matrimonium conqueri incipit, praesumtio est, eam contracto iam matrimonio supe venisse. e. I. h. t. ibi ': Si enim reclamare voluit,
cur tamdiu tacuit 7 cito enim is praevio tempore scire
potuit, si strum coire potuisti.
g. I 54. Non susscit ad declarandamcmates monii nullitatem, si impoteotia sit antecedens. uti contingit in iis, qui eum pubertate legali naturalem
necdum nini sunt, aut qui in tum,& lege impuberes contraxerunt.ex dispensatione. g. s3. Vcrum opu est, ut sudicetur perpetua; . temporalis enim. matrio monium non dirimit. e. o. In dubio, perpςtuanest, an temporalis, locum habet celeberrima constiῶtuito Coelestini III. c. laudabilem. s. ibi: R qui LIE , quantum temporis indulgendum sit naturaliter finodis ad operientiam copula conjugalisby Nos vero praesenti eonfvisatioste sentimus, ut a tempore eia r. ii coniugii, si frigiditas prius probari non possi, eo- habitent per triennium: H. , Conditio interjecta: S' Irigiditas prius probari non posse, ostendit triemio
opus non esse, quando signa impotentiae non dubia& praesumtiva sunt, sed necessaria, aue verismiliter evidentia. Saltem Iudicis est, tempus probation,
157쪽
dctum sive ignorantibus, sive etiam scientibus ,
contrahi prohibeas, eosque ad matrimonia quom docunque contrahenda inhabiles Auctoritate Nostra deelares; & tam locorum Urdinariis. ne hujusmodi conjunctiones de cetero fieri quoquo modo permittant, interdicas: quam eos etiam, qui sie de facto matrimonia contraxerint, separari cures, & matrimonia ipsa sic de facto contracta, nulla , irrita Minvalida esse decernas. Ibid. generatim deciditur in Aune modum et Secundum Canonum sanctiones, & naturae rationem, qui frigidae naturae sunt, & impci. tentes. iidem minime apti ad matrimonium contrahendum reperiuntur. Ceterum cur reges Orientis in-- ter miniseria sua potissimum Spadones adsciscera am verint, tradit Xenophon Cyropad. ι. 7. Alii varias a dunt rationes, ut reges eo minore cum invidia in bona inforum succederent, cum liberis carerent: ut toti exs Io rege penderent; cum neque liberos , neque cognatos habeaut, quibus eorum animi devinm esse posent: ut in regionibus ris. in quibus uxores plures una duceremat concessum factis mastno numero eunuchis, asils viris daretur copia plures ducendi; cum de cetero natura parem fere multerum ac virorum numerum sume- o ditet. Αιii jure belli eunuchos primum introductos autumant . ut mctor iis, quos occidere poterat, radicem propriorum affectuum ac necessitudimem adimeret, eoquε securias custodiam rerum marum illis committeret. Deuti XXIII. I. praecipitur: Non intrabit eunuchus attritis vel amputatis testiculis & hbscisso veretro Εcelesiam Domini. Philo tellatur. Viiusmodi homines lacis Deo dicatis S atrii aditu fissa exclusos: alii ad
magbiratus S dignitates non admittendos censent. Enimvero fuit haec veterum opinio , eunuchos aliis Iouae erudeιiores esse, re in India commune es dictum . bruta animalia caserata ferociam exuere, sed homines exsectos plerumque longe deteriores, superbioresque, 9
is3. Causa & judicium de impotentia magnis difficultatibus subjacet, eo etiam ex capite , ut inquit Pontifex e. 6. in fin. eum snale judicium pendeat ex futuro. Ac primo, si de matrimonio con
158쪽
trahendo agitur, dubitans, an sit potens, nee ne, illicite eontrahit; quia decipit in re valde gravi alimram partem, ut inquit Gobat de impotentia n. 427. Si eontracto jam matrimonio oritur quaestio, diseudinprimis ex allegatis debet, utrum impotentia praecesserit matrimonium , an supervenerit. Si ea nat ratis sit & intrinseca, ex corporis & naturae vitio proveniens, praesumitur praecessisse ; quod enim a na, tura inest, semper adfuisse praesumitur. Si vero a eidentalis sit & extrinseca, ac de ea alter conjux sat diu post contractum matrimonium conqueri incipiti, praesumtio est, eam contracto jam matrimonio sum venisse. e. I. h. t. ibi Z Si enim reclamare voluit,
cur tamdiu tacuit 7 cito enim F pravis tempore scire
potuit, si strum coire potuiseel.
g. I 54. Non sufficit ad declarandam matri, monii nullitatem, si impotentia sit antecedens. uti contingit in iis, qui eum pubertate legali naturalem necdum ngcti sunt, aut qui .natura, & lege imputares contraxerunt ex dispensitionς. g. s3. Vcrurnaopu est , ut justicetur perpetua ; . temporalis enim. matriis monium non dirimit. e. In dubio, perpetua sit, an temporalis, locum habet celeberrima constutuito Coelestini III. e. laudabilem. s. ibi: R qui Lsu se quantum temporis indulgendum sit naturaliter se, gidis ad experientissm copulae conjugalis is Nos vero praesenti confultatioste sentimus, ut a tempore ces m
ti coniugii, si frigiditas prius probari non possi, eo- habitent per triennium sH. Conditio interjecta: δ' iditas prius probari non possit, ostendit triennio
opus non .em, quando signa impotentiae non dubiadi praesumtiva sunt, sed neeessaria, aut verisimis ter evidentia. Saltem Iudicis est, tempus probatio
159쪽
g. I 55. Manente dubio SS. Canones praeterea decerunt: I. Si mulier assirmet impotentiam viri, vir neget, huic potius eredendum est; eoquod cain pus si mulieris. c. I. 2. Si uterque conjux assirmet, vero tamen judicio opus est. cit. c. I. & peritorum
arbitrio M): dein uterque cum septima manu propinquorum, vel Vicinorum bonae famae si propinqui defuerint) taolis sacrosanctis Evangeliis, jurare
debent, quod nunquam per carnis copulam una caro
essecti sint se . s. Facta dissolutione & separatione, parti alteri, quae impotens non est, aut si respectiva impotentia sit probata , parti utrique conceditur transitus ad alias nuptias. e. S. h. t. q. Si pars pro impotenti habita postmodum reperiatur apta ad actus conjugales, matrimonium prius redintegratur. c. I. c. 5. & 6. Neque enim sententia in causa impotentiar Iata transit unquam in rein judicatam. S. Haec causa tum demum cognoscitur, si altera pars in easa dubiae vel etiamicertar impotentiae ad dissolutionem provocet, uti si mulier, virum habens pro impotente, alteri velit nubere', dicens: Volo fieri mater': solo Aios procreare. c. I. & sin. Si enim conjuges velint, cohabitare possunt instar fratris & sororis; idque etiam suadendum est. c. o. in pari. decie &c. q. Unde matrimonium bona fide contra Rum ex causa impotentiae nemo accusare potest, nisi ipsi comiugesa
Conjuges juravi de veritate: propinqui de creduIitate.
160쪽
L. Impedimenta matrimonium impedientia jure antiqua. S. 156. LI. Pure novo. S. I6a. III. Praxis di- . Desattonum matrimonialium z regulae, causa, forma, ct executio earum. S. 163. IV. RevaIidatio matriamonii. S. IN.
g. Is6. haec propria sedes impediment
ulta rum matrimonii, quae dicuntur impedientia tantum. Interpretes SS. Canonum hoc eodem titulo agere selent de Praxi dispensationum ma trimonialium , ac de reualidatione matrimonii, ob impedimentum dirimens nulliter eontracti. Impedimenta impedientia dieuntur, per quae matrimonii contramis fit illieitus, non tamen irritus. Sponsa. Ita tamen, seu promissio matrimonii, contra intemdictum Ecclesiae eontrahendi, penitus irrita sunt. Ejusmodi impedimenta impedientia, seu interdicta alia sunt absoluta: alia vestricta ad certum tempus, modum, circumstantias: alia item generalia: alia specialia, quae ad easus spectant particulares, uti si ex conjectura latentis impedimenti, vel lite pendente de valore prioris matrimonii, novum interdicatur. g. I 57. Interdicta absoluta olim proveniebant ex tertis delictis, quorum rei spe conjugii perpetuo darere debebant. Istiusmodi fuerunt I. Inesus. c. r. & e. q. de eo, qui cognovit. II. Raptus alimvre sponsori ean. Statutum. 34. XXVII. q. 2. III. Diei sero proprii conjugis. can. Intersectores. s.