장음표시 사용
201쪽
exultanter excepimus : Maximum Pres
byterum S: Vrbanum Confestotes cum Sidonio di Machatio ad Ecclesiam Ca tholicam regressos esse, id est errore depo. sto, di schismatico, imo haeretico furore deserto, unitatis ac vetitatis domicilium ssdeli sanitate repetiisse , ut unde ad gloria processerant, illuc gloriosi redirent ; ne qui Christum confessi essent, Christi postmodum castra desererent, 6 nec tentarent charitatis atque unitatis fidem. qui victi robore ,& virtute non fuerant. Ecce incolumis N immaculata laudis integritas, ecee incorrupta& solida confitetium dignitas 3 a desertoribus, & profugis recessisse, proditores fidei & Eeclesiae Catholicae impugnatores reliquisse. Merito illos reuerten tes summo , ut scribit gaudio & clerus &plebs, & fraternitas omnis excepit, quoniam in Confessoribus gloriam suam conseruantibus& ad unitatem reuertentibus nemo non socium se fit participem eorum gloriar computat. 7 Huius diei laetitiam de nostris possumus sensibus aestimare. nam cum istic ad litteras vestras, quas de eorum consessione misistis, laetatus sit omnis fra
Irum numerus, & summa alacritate hunc nuncium communis gratulationis excepe
rit, quid illic ubi res ipsa & praesens laetitia
sub oculis omnium gerebatur , Cum enim Dominus in Evangelio suo dicat esse summum gaudium in caelo 8 super uno pecca tore poenitentiam agente i quanto maius est gaudium & in terris pariter & in coelo, super Confessoribus ad Eeelesiam Dei cum gloria sua&cum laude redeuntibus,& redeundi viam caeteris exempli sui fidedi probatione facientibus ς Hic enim quosdam fratres nostros error induxerat. quod sibi communicationem Conssorum sequi viderentur, quo errore sublato lux omnium pectoribus infusa est, & Ecclesia Catholica una esse, nec scindi, nec diuidi post M 'nstrata est. Nec quisquam iam facile poterit schismatici furentis verbis loquacibus decipit quando probatum sit honos & gloriosos: Christi milites non potuisse diu aliena fallacia & perfidia extra Ecclesiam detineri. io Opto te, frater chaiarissime, semper bene valere.
. Epistolam x Lura. a Deo nostici salutati J sis tig. M . in exitisi em.
num de factione Nouatianicum suis. Es Is TOLA N LVIII.
futuram huius seelerati hominis deesset . prostratus virintutibus Dei t 3 cum Maximus 3 de Longinus , Ac Machaeus inde fuissent expulsi l denuo resurrexit ; dc sicuti prioribus litteris tibi quas per Augendum confessorem
202쪽
misi, significaui; puto Nieostratum,&
Nouatum &Euaristum, Ec Primum, &Dionysium illo iam peruenisset Inuigile tur ergo, ut omnibus coepiseopis nostris fit fratribus innotescat; Nicostratum multorum criminum reum, & non solum patronae suae carnali, cuius rationes gessit, fraudes & rapinas secisse, verum etiam , quod est illi ad perpetuam poenam reseruatum. Ecclesiae deposita non modica abstulisse, ruat istumvero auctorem schsmatis nisse, de successorem plebi, cui ante praefuerat, Zetum . in loeum eius Episcopum esse constitutum. Maiora vero & grauiora hic
designauit malitia de inexplebili prauita te sua, quam quae illic apud suos semper exercuit, ut scias quales duces & protecto res iste se hismaticus& haereticus lateri suo semper iunctos habeat,
ad Cornelium de Nouati sceleribus.
fratri, Salutem. T eum diligentia & eum dile ctione fecisti, frater charissime , festinato ad nos mittendo Ni- Epist. 3.cephorum A coluthum , qui no . his & de Confessbribus ingressis gloriosam laetitiam nunciaret, &aduersus Nouatia i& Nouati nouas ae pet niciosas ad impugnandam Christi Ecclesiam machina sapie nissime instrueret. Na cum pridie istic venisset haereti et prauitatis nocens factio ip sa iam perdita, re alios qui sibi consenserint perditura , postero die Nicephorus cum vestris litteris superuenit. inibus di didici
mus, & docere at que instruere caeteros coe -ltimus 'Euaristum de Episcopo iam necat cum remansiste, cathedrar&plchis ex torrem de de Ecclesia Christi exsulem, ne talias longe rito uincias oberrare, di ipsum veritatis ac fidei natistagum factet se, circa quosda in sui similes paria naufragia concitare: 3 Nicostratum vero, Diaconio sanctae adivinistrationis amisso, Ecblesiastici spe .cuniis saerilega fraude iubtractis, &6 vi duarum ac pupillo tum depositis denega tis, non tam in 7 Africam venire volui se , quam conscientia rapinarum de criminum nefandorum illinc ab urbe fuagisse. Et nunc Ecclesiae desertor ac profugus, 3 quasi, mutasse sit hominem , mutare regionem, Confessorem se ultra iactat & prs dicat , cum Christi Conmicie nec dici, nec esse iam pollit, qui Ecclesiam
203쪽
Christi negauit. Nam eum Paulus A post o- 6.1. lus dicat: Propter hoc relinquet homo patrem , 5 matrem , io & erunt duo in carne
una Sacramentum illud magnum cst . ego autem dico D in Christum &in Ecclesiam Cum hoc ,inquam, beatus A potiosos dicat t& Christi pariter atque Ecclesiae unitatem indiuiduis nexibus colicerentem .sancta sua voce testetur, quo modo potest esse cum
Christo, qui eum sponsa Christi atque in
eius Ecclesia non est 3 aut quomodo aia sumit sibi regendae aut gubernandae Ecclesiae curam , qui spoliauit & fraudauit Ecclesiam Christi γ N im de Nouato nihil inde ad nos fuerat nunciandum, cum magis per nos vobis debeat Nouatus ostendi, rerum nouarum semper cupidus , auaritiae
inexplebili rapacitate furibundus , arro santia&stupore superbi tumoris inflatus, is semper istic Episcopis male cognitus, quas nae reticus semper de perfidus Omnium sacerdotum voce damnatus: Curio
sus semper ut prodat, ad hoc adulatur ut fallat, nunquam fidelis ut diligat, fax &ignis ad conflanda 1 editionis incendia,tur ho Ee tempestis ad fidei ficienda naufragia, hostis quietis, tranquillitatis aduersarius, pacis inimicus. I 4 Denique Nouato illinc a vobis recedente, id est, p rocella se turbine recedente ex parte illic quies facta
est, & glorios ae boni Contestis res, qui de Eeclesia illo incitante discesserant, postea quam ab urbe ille diseessit, ad Ecclesiam
reuerterunt. Idem est Notiatus, qui apud nos primum distordiae de schismatis in eenditi seminauit, qui quosdam istic ex se
tribus ab Episcopo segregauit, qui in ipsa
persecutione ad euertendas fratrum men tes alia quaedam persecutio nostris fuit.
Ipse est qui Felicissimum satellitem suum
Diaconum nec permittente me , nec
sciente, sua factione & ambitione constituit Be cum sua tempestate is Romam quoque ad euertendam Ecclcsiam naui gans similia illi e N patia molitus est, a Cle ro portionem plebis auellens, fraternitatis hene sibi cohauentis & se inuicem diligentis concordiam scindens. Plane quo niam pro magnitudine sua debeat Cartha ginem Roma praecedere, illic maiora Aegrauiora commi st. Qui illic aduersus Ec esesam Diaconum fecerat, illic Episcopum fecit. Nec hoc quisquam miretur in talibns. Feruntur semper mali suo furore dementes, de posteaquam scelera secerint, conscientia ipsa sceleratae mentis agitan. tur. Nec remanere in Ecclesia Dei possunt, qui deificam 8e Eeelesiasti eam disti
plinam nec actus sui conuersatione , nec morum pace tenuerunt. Spoliati ab illo
pupilli, fraudatae vidi et, pecuniς quoque Eccles s denegatae, has de illo exigunt
poenas, quas in eius furore conspicimus. Pater etiam eius iu vico fame mortuus, Mab eo in morte postmodum nec sepultus. Is Vterus uxoris calce pei cnssus , 'laboratione properante in parricidium parti s exis pressus. Et damnare nunc audet sactificantium manus , cum sic ipse nocentior pedi. bus, quibus filius qui nascebatur , occisus est. Hanc conscientiam criminum iam pridem timebat, propter hoc se non 18 dein Pres pytcrio excitati tantum, sed de communicatione prohiberi pro certo tenebat,&vrgentibus statribus imminebat cogita tionis dies, quo apud nos causa eius agere. tur, is nisi persecutio ante venisset. inam ille voto quodam euadendae, & lucraudae damnationis excipiens, haec omnia commisit de miscuit 1 ut qui elici de Ecclosia, de excludi habebat 3 iudicium sace id uum voluntaria discessione pri cederet ; quasi euasisse sit poenam, pr venisse sentcntiam.
Circa e teros autem fratres elaboramus, quos ab co circumuentos dolemus, ut veteratoris perniciosum latus fugiant, ut letales laqueos sollicitantiζ evadant, ut de qua ille pelli diuinitus meruit, Ecclesiam repetant. quos quidem Domino adiuuante, per eius misericordiam regredi posse confidimus, neque enim potest perirem si quem constat esse periturum , crura Domi isnus in Evangelio suo dicat: omnis plantatio, quam non plantauit pator meus cm testis, eradicabitur. 1 o Qui plantatus non
est in prseeptis Dei patris,&monitis solus poterit de Eccles a ille discedere , solus Episcopis derelictis cum schismaticis de
haereticis in furore remanere Ceteros ve
tono, seum adtinabit Dei patris misericordia,&Christi Domini nostri indulgenatia, &nostra patientia, Opto te frater cha. rissime, semper bene valete.
a plenissime instruetet J ea.d . tiam ιν is si mi Ae
204쪽
3 Haereticae prauitatis noeens iactio J Nirast arm
8 quis muta se sit hominem , muta D. regionem
1 denique Nouato illine a vobis reeedente J sie
ro Qui plantatus non est in praeceptis Dei j Ex M.
Confessbium ad Cyprianum de suo
semper i me spascopis male cognitus J Puba
tia, qua quam primul hanc in Leemetierat,non tamen suo loco iante Epistotim sequentem po tierit, nec hac in re minor Morcist Umantia , praeserti cum cod. MI. eum friunem 3 Ieseruatierant,
CYPRIANO FRATRI. I Maximus, Urbanus , Sidonius& Macarius, S.C E R T I
205쪽
ERTI sumus , frater charissime, e quoque nobiscum pari voto congaudere, nos habito consilio. utilitatibus Ecclesiae & paci magis consu Ientes omnibus rebus praetermissis & iud elo Dei seruatis, cum Cornelio Episcopo nostro pariter & cuiri uniuerso Ciero pa eem fecisse, cum gaudio etiam uniuetia Ecclesis , prona etiam omnium charitate. Hoe falium his litteris nostris scire certis sme debuisti. Oramus te, frater charissime, multis annis bene valere.
M vnitatem, ad eorum Ladem referens, quod αυὶ in cras taxe gesserant.
presbytero, item Vrbano,&Sidonio, de Macario fratribus , S. E c T I s i litteris vestris, fratres charissimi, quas ad me de vestra regressione. & de Ecclesiastica
pace,ac fraterna redintegratione Deistis, intantum me letatum csse C mfiteor , inquantum sueram & ante laetatus, quando confessionis vcstrae gloriam comis peti. & militis vestrae celestem ac spiritalem laudem gratulabundus excepi. 2 Nam& haec fidei e e laudis vestrae alia confessio est unam tale Ecclesiam confiteri, nee alleiani erroris, vel potius prauitatis participem fieri; repetere eadem castra unde prodistis; unde ad gerendum praelium de aduersa rium subigendum forti is mis viribus prosi. lis is . Illuc enim ei at de acie trophaea referenda , unde ad aciem fuerant arma suscepta: ne quos ad gloriam Christus parasset, eosdem gloriosos Christi Ecclesia non
haberet. Nunc vero di vos congruentem
fidei vestig tenorem atque indiuiduae cha. ritatis Be concordiae legem dominica pace tenuistis, id exemplum caeteris dilectionis& pacis vestro itinere fecistis ; ut Ecclesiae
veritas de Euangelici sacramenti unitas, quae a nobis tenebatur; vestro etiam conis sensu ac vinculo necteretur di nec Confessores Christi ercoris duces fierent, qui vita tutis & honoris auctores laudabiles extitissent. Viderint quantum vobis caeteri gratulentur , vel quantum apud se ipsos unguli glorientur: ego me de gratulat satis vobis, Sc plus caeteris gloriari in hac vestra pacifica regressione de charitate confiteor. simpliciter enim quid in meo corde fuerit, debetas audire. Dolebam vehementer, δέ grauit Er angebar, quod eis communicare non possem quos semel diligere coe .pissem. 3 Posteaquam vos de carcere prodeuntes schismaticus& haereticus e ror excepit, sic reserat, quasi vestra gloria in carcere remansisset. Illic enim re se disse vestri nominis dignitas videbatur, quando milites Christi non ad Ecclesiam de carcere redirent, im Quem prius cum Ecclesiae laude & gratulatione venissent. Nam etsi videntur in Ecclesia esse ZiΣania non tamen impediri debet aut fides aut charitas nostra, ut quoniam hi Zania esse in Ecclesia cernimus, ipsi de Ecclesia recedamus. s Nobis tantummodo Iabo. Iandum est ut frumentum esse: possimus, ut cum coeperit frumentum Dominicis horreis condi, fructum pro opere nostro& Iabore capiamus. Apostolus in Epistola sua dieit: In domo autem magna nori 2. . solum vasa sunt aurea , & argentea, sed& Iignea Se fictilia , de quadam quidem
honorata, quaedam vero Inhonorata Nos operam demus , Ec quantum possumus laboremur, ut vas aureum vel argenteum
206쪽
Domino soli concessum est, cui Be virga ferrea data est. Esse non potest maior Do. mino suo seruus. Nec quisquam sibi quod soli filio pater tribuit, ' undicare potest, ut
putet aut ad aream ventilandam de purgandam, palam ferre se iam posse,aut 1 fruamento uniuersa Ei Zania humano iudicio
segregare. Superba est ista obstinatio, dc ta crilega praesumptio, quam sibi furor prauus assumit. Et dum dominium sibi temper quidam, plusquam mitis iustitia deposcit,
assumunt, de Ecclesia pereunt: dc dum se insolenter extollunt, ipso suo tumore Ca eati . Veritatis lumen amittunt. Propter quod de nos temperamentum tenentes , Eclibram Domini contemplantes, de Dei patris pietatem ac misericordiam cogitantes diu muli simque tractatu inter nos habito iusta moderatione agenda libravimus. Quae omnia penitus potestis inspicere iotectis It bellis, quos hic nuper legeram, dc ad vos quoque legendos pro communi dilectione transmiseram, ubi lapsis nec censura deest, quae increpet; nec medicina, quae sanet. ii Sed te Catholi ear Ecclesii Unitatem, quantum potuit, expressit nostra mediocritas, quem libellum magis ac magis nunc vobis placere confido, quando eum iam sicles itis, ut dc probetis, dc ametis si quidem quod nos verbis conscripsimus, vos factis impletis, quando ad Ecclesiam charitatis ac pacis unitate Ia remeatis. Opto vos, fratres charissimi ac desidera. tissimi, semper bene valere.
ia psalmi , se patris adfiium. vindieare potest ut putet aut ad aream J pahhra
8 ad aream putuandam ge ventilandam , palam sene se iam polle J Iti prιmus sisne titum rigraia
207쪽
fratri, salutcm. Cersi primas litteras tuas, frater charissime, concordiam
e SV eollegii sacerdotalis firmiter
obtinentes, de Catholicae Ecclesiae eohaerentes , quibus signis easti elim
Nouatiano te nori communicare, sed se
qui consilium nostrum, & cum Cornelio Eoepiscopo nostro unu tenere consensum. Seripssti etiam, vi exemplum earundem litteraritin 3 ad Cornelium collegam nostrum trant mitterem , ut deposita Omnisollicitudine iam sciret;te se Cum hoc est, eum Catholica Ecclesia communicare. Sed enim superuenerunt postmodum aliae
litterae tuae s per Quintum compresbyterum missa', in quibus animaduerti animutuum Nouatiani litteris motum nutare coepisse. Nam cum de consilium & consensum tuum firmiter ante fixisses desiderasti in his litteris, ut rescriberem tibi , quam hqresim Nouatianus introduxistet , vel Cornelius, qua ratione' Trophimo de tuti ficatis communicet. 'inod quidem spro sollicitudine fidei anxie curas, & rei dubiae vetitatem sollicitus exploras reprehendenda no est in timore diuino aestuaniatis animi sollicitudo stispensa. Quoniam tamen video , post primam sententiam Epistolae tuae, Nouatiani litteris postmodum te esse commotum, illud, frater cha tissime, primo in loco ponor graues viros.& 8 semel super petram solida stabilitate
su ndatos, non dico aura leui, sed nec vento aut turbine commoueri, ne animus dubios & incertus variis opinionibus, velut quibusdam ventorum incursantium satibus , Aequenter agitetur, di a propq a
suo cum quadam leuitatis reprehensi emutetur. inod ne vel apud te vel apud quemquam Nouatiani litterae faciant ; ut desidetasti, frater, rationem rei tibi hieuiter exponam. Et quidem primum, quoniam de meo quoque actu motus videris, mea apud te & persona ,& causa purganda est , nle me aliquis existimet a propos tomeo leuiter recessisse: & cum o Euangelicum vigorem primo& inter initia defenderim, postmodum videar animum meum a disciplina, iacensura priore flexiste; vehis, qui libellis conscientiatri suam macia lauerint vel nefanda sacrificia commise rint, laxandam pacem putauerim. Quod virumque non sine librata diu At pondera ta ratione a me factum est. Nam cum acie adhuc inter manus esset,& praelium glorios certaminis in persecutione ferueret, toto hortatu 1e pleno impetu militum
vires fuerat,t excitandae, & maxime lapso rum mentes classico quodam nostrat vocis animande ; ut poenitentiae viam noti
solum II precibus & lamentationibus sequerentur, sed i quoniam repetendi certaminis & reparandε salutis dabatur occasio)ad consessionis potius ardorem, Zemartyrij gloriam nostris incivili vocibui
208쪽
prouocarentur: Denique eam de ovibusdam ad me Presbyteri Be Diaconi scripsissent, eos immoderatos eine, de ad communicationem accipiendam festinanter ur- gere: rescribens eis in Epistolam ea quae
extat, de hoc addidi Qui si nimium properant, habent in sua potestata quod po-1tulant, tempore ipso sibi plus quam postulant largiente. Acies adhuc geritur, fleagon quotidie celestatur. Si commissivere & firmiter poenitet, de fidei Ior praeualet, qui d ifferri non potest, potest coronari. De eo tamen quod statuendum effecirca causam lapsorum distuli ; ut cum quies de tranquillitas data esset, & Episcopis in unum conuenire indulgentia diuina permitteret, tunc communicato Be Iibrato de omnium collatione consilio, sta
tueremus quid fieri oporteret, si quis vero
ante consilium nostrum , 3c ante sententiam de omnium eonsilio staturam lapsis
temere comunicare voluisset; ipse a communicatione abstineretur. Quod etiam Romam ad Clerum tunc adhuc sine Epi scopo agentem, de ad Confessbres Maximum Presbyterum de eaeteros in custodia constitutos, Io nunc in Ecclosiacum Cornelio iunctos, plenissimὰ scripsi. Is quod
mocripsisse, de eorum rescriptis poterisnvicere, nam in Epistola sua ita posuerunt rQuanquam nobis in tam ingenti negotio placeat, quod de tu ipse tractasti, pilus esse Ecclesiae paeem sustinendam; deinde si e collatione consiliorum cum Episcopis, Presbyteris, Diaeonibus, Confessoribus Is pariter ae stantibus laicis facta, lapsorum
tra tare rationem. Additum est etiam II Nouatiano tunc scribente, ec quod scripserat sua voce recitante , de Presbytero Moyse. t 8 tunc adhuc Confessbre, nunc,
iam Martyre subscribente, ut lapsis infirmis , Ac in exitu constitutis pax daretur. Quae litters per totum mundum missae sunt, Et in notitiam Ecclesiis omnibus Bevniuersis fratribus perlatae sunt. Secuniadum quod tamen ante fuerat destinatum, persecutione sopita, cum data esset facultas in unum conueniendi, Is copiosus Episcoporum numerus , quos integros de incolumes fides sua de Domini tutela protexit, in unum conuenimus, descripturis diu ex utraque parte piolatis , temperamentum salubri moderatione libravimus, ut nec in totum spes communicationis de pacis xo lapsis denegarctur, ne plus desperatione deiicerent, de eo quod si dii Eccle-fia cluderetur, secuti siculum gentiliter
tuerent, nec tamen rursus e ensura Euangelica solu eretur, ut ad communicationem temere prosilirent ; sed traheretur diu poenitentia , dc rogaretur dolenter paterna
Iementia, de examinarentur causae, dc vo-
Iuntates , dc necessitates singulorum , a I secundum quod libello continetur , quem ad te peruenisse confido, ubi singula pla. Citorum capita conscripta sunt. Ac si minus sufficiens Episcoporum in Africa numerus videbatur, a 2 etiam Romam super hac rescripsimus ad Cornelium collegam nostrum, a 3 qui Ec ipse cum plurimis coepiscopis habito concilio, in eandem nobiscum sententiam pari grauitate Ee salu . bri moderatione consensit. 24 De quotibi necesse nunc fuit scribere, ut scias me
nihil leuiter egisse, sed secundum quod
litteris meis fueram ante complexus, omnia ad commune con filii nostri consilium
distulisse, de nemini quidem ex Iapsis prius
communisasse; quando adhuc erat , und non tantum indulgentiam , sed ec coronam a s lapsus acciperet: postea tamen sicuteollegii concordia , Ec colligendae fraternitatis,ae medendi Vulneris utilitas exigebat, necessitati temporum succubuisse, de saluti multorum prouidendum putasse, renunc ab his non recedere, quae semel in consilio nostro de communi collatione
placuerunt , quamuis multa multorum vocibus ventilentur, de mendacia aduersus sacerdotes Dei,de Diaboli ore prolata,
ad rumpendam Catholicae unitatis coniscordiam ubique iactentur. Sed te oportet
ut bonum fratrem atquc Vnanimcm consacerdotem, inon quid maligni atque apo
statae dicant facile susciperet sed quid collegae tui modesti de graues viri faciant, devitae Ac disciplinae nostret exploratione perpendere 26 venio iam nunc , frater charissime, ad personam Cornelij collegae nostri; ut Cornelium nobiscum verius noueris, non de maIignorum lc detrahen
tium mendacio, sed do Domini Rei iudicio , qui Episcopum fecit, de coepiscopo
tum te itimonio, quorum numerus Uni uersus per totum mundum concordi una nimitate consensit. Nam , quod Cornelium charissimum nostrum Deo, de Christo dc Ecclesiae eius, item consacerdotibus cunctis laudabili predicatione commendat; non iste ad Episcopatum subito peruenit sed a 7 per omnia Ecclesistica offieia romotus, di in diuinis administrationi us Dominum saepe promeritus, ad sacer
dotii sublime fastigium cunctis religionis
209쪽
tradibus ascendit. Tum deinde Episcopa-xum ipsum nec postulauit, ncc voluit, nec t cmeri, quos arrogantis dc superbiae suae tumor instat, inuasit; sed quietus 3c modestus, de quales esse consueuerunt, qui ad hunc Iocum diuinitus cliguntur, 18 pro pudore virginalis conscientiae suae, de pro humilitate ingenitet sibi de custoditae ver cundiae, non ut quidam vim facit, ut Epi copus fieret , sed ipse vim passias est, ut Episcopatum coactus exciperet. 29 Et factus est Episcopus a plurimis collegis nostris, qui tunc in urbe Roma aderant qui ad nos litteras honorificas, & laudabiles,& testimonio sitae prς dieationis illustres de
eius ordinatione miserunt. Factus est autem Cornelius Episcopus de Dei de Christi eius iudicio, ae Clericorum pene Omnium testimonio, de plebis, quae tunc affuit, suffragio, εc de sacerdotum antiquorum 8c bonorum virorum Collegio ; cum nemo ante se factus esset, cum Fabiani locus, id est, cum locus Petri de gradus ea-thedrae sacerdotalis vacaret, quo occupat de Dei voluntate, atque omnium nostrum Consensione firmato, quisquis iam Episco.us fieri voluerit, soris fiat necesse est, nec abeat Ecclesiasticam ordinationem qui Ecclesiae non tenet unitatem, quisquis ille luerit, multum de se licet iactans, de sibi plurimum vindicans, profanus est, alienus est, soris est. Et cum post primum secundus esse non possit, 3 o quisquis post unum qui solus esse debeat, factus est, non iam secundus ille, sed nullus est. Tum deinde post
Episcopatum non exambitum , nec extor-
tum , sed de Dei, qui sacerdotes tacit, voluntate susceptum , quanta i n i pso suscepto
Episcopatu suo virtus p quantum roburani
mi; qualis firmitas fidei 3 quod nos simplici corde de perspicere penitus, Ec laudare de bemus: at sedisse intrepidum Romae insa
cerdotali cathedra eo tempore,cum tyrannus infestus sacerdotibus Dei fanda,atque
infanda com minaretur, cum multo patienotius Et tolerabilius audiret leuari aduersus se aemulum principem, 31 quam eonstitui Romae aemulum sacerdotem. Noli ne hic. frater charissime, summo virtutis de fidei testimonio praedicandus est nonne inter gloriosos Confessores de Martyrcs deputandus, qui tantum temporis sedit expectans corporis sui carnifices, dc tyranni serocientis vltores, qui Cornelium aduersus edicta feralia resistentem, de minas, & cruciatus, fle tormenta fidei vigore calcantem,
33 vel gladio inuaderent, vel crucifigcrent, D. Cypriam vel igne forrerent, vel quolibet inaudito
genere poenarum vistera eius de membra
laniarenti Et iam si maiestas Domini prote. gentis de bonitas sacerdotem , quem fieri voluit, factum quoque protexiti tamen Cornelius, quantum ad eius deuotionem pertinet 1c timorem , passus est quicquid pati potuit , dc tyrannum, armis Ee bello postmodum victum, prior sacerdotio suo vicit. Quod autem qu dam de illo talione sta de maligna iactamur nolo mireris; cum scias hoc esto opus semper diaboli, ut scr-uos Dei mendacio laceret, de opinionibus falsis gloriosum nomen infamet; ut qui conscientiae suae luce clarescunt, alienis rumoribus sordidentur. Explorasse autem collegas nostros scias, de verissime comperisse nulla illum libelli, ut quidam iactant, labe maculatum esse, sed neque cum Episcopis, qui sacrificauerunt , communicationem sacrilegam miscuisse, scd eos de mum , quorum causa audita de innocentia comprobata sit , coniunxisse nobiscum.
Nam Ee de Trophimo, de quo tibi scribi
desiderasti, non ita res est ut ad te pertulit rumor, de mendacium malignorum. Nam sicut antecessores nostri saepe fecerunt col ligendis fratribus nostris, charissi mus frater noster Cornelius 3 necessitati succubuit: 3s de quoniam cum Trophimo pars maiaxima plebis abscesserat, redeunte nunc ad Ecclesiam Trophimo, & satisfaciente, dc poenitentia deprecationis errorem pristinum confitente , de fraternitatem, quam nuper abstraxerat, cum plona humilitate de satisfactione reuocante , auditae sunt eius preces, Se in Ecclesiam Domini non tam Trophimus quam Ina I. mus fratrum numerus, qui cum Trophi
mo fuerat, admissus est : qui omnes regressuri ad Ecclesiam non essent , nisi cum Trophimo comitante venissent. 36Τractatu ergo illic cum collegis plurimis habito , susceptus est Trophimus ;pro quo latis faciebat fratrum reditus, de restituta multorum salus e sc tamcn ad missus est Trophimus , 37 vi Iaicus communicet; non secundum quod ad te malignorum litterae pertulerunt , quasi locum sacerdotis usurpet. sed de quod i assim communicare lacrificatis corne tum tibi nunciatus est , hoc etiam de apostatarum fictis rumoribus nascitur. Neque enim possunt laudare nos, qui
recedunt e aut expcetare dc bemus , ut
placeamus illis , qui nobis displicente si de contra Eccleuam rebelles , sollici.
210쪽
andis de Eeelesia fratribus violenter insistunt. Quare Ae de Cotnelio, de de nobis
quaecunque iactantur , nec audias facile
nec credas, frater charissime. Si qui enim infirmitatibus oecupantur, illis , licui pla. cuit , in periculo subuenitur 1 postea quam tamen subuentum est Ee periclitantibus
pax data est, suffocari a nobis non possunt, aut Opprimi, aut vi re manu nostra in exitum mortis vrgeri , ut quoniam morienti hus pax datur, necesse sit mori eos, qui ac Cepcrint pacem: cum magis in hoe iudicium diuinae pietatis, & paternae lenitatis appareat, quod qui pignus vitae in data pace parcipiunt, hic quoque ad vitam perceapta pace teneantur. Et iccirco si accepta pace commeatus a Deo datur, nemo hoc
debet in sacerdotib. criminati, cum semel placuerit fratribus in periculo subueniri. 3 diectu existimes, frater charissime. sicut quibusdam videtur libellaticos cum sacri-D catis aequari oportere; quando inter ipsos etiam qui saerifieauerint, de conditio frequenter & causa diuersa fit. Neque enim aequandi sunt, ille qui ad sacrificium ne . fandum statim voluntate μ' prosiliuit a &qui reluctatus Ae eongressus diu ad hoc funestum opus necessitate peruenit: ille qui& se & omne, suos prodidit: Ee qui ipse
pro cunctis ad discrimen accedens, v x rem, de liberos, & domum totam pcriculi sui perfunctione protexite ille qui in quia Iinos vel amicos suos ad facinus compulit, aequi in quilinis & eolonis pepercit, fratres etiam plurimos qui extorres Ze profugi re cedebant . in sua tecta&hospitia recepit,
ostendens Ee offerens Domino multas ' viventes Ee incolumes animas, quae pro una saucia deprecentur. Cum ergo inter
ipsos qui sacrifiearint, multa sit diuersitas: quae inclementia est, At quam acerba duri, tia libellaticos cum iis qui sacrificauerint iungere 3 quando is eui libellus acceptus est, dicat: Ego prius legeram, de Episcopo
tractante cognoueram non sacrifieandum idolis nee simulacra seruum Dei adorare debere : & iccirco ne hoc facerem, quod non licebat s cum occasio libelli fuisset oblata , quem nec ipsum acciperem nisi ostensa fuisset occasio i ad magistratum vel veni, vel alio eunte mandaui: Christianum me esse, sacrificare mihi non licere. ad aras diaboli me venire non posse, da re me ob hoc praemium, ne quod non licet faciam. Nunc tamen etiam iste qui libello maculatus est , postea quam nobis admonentibus didicis, nec hoc se facere
debuisse IN s manus puta sit,& eos esu
feralis cibi eontagia nulla polluerint, conis scientiam tamen cius esse pollutam; fiet auditis nobis, de lamentatur, & quod deliquerit nunc admonetur, de non tam critamine, quam errore deceptus, quod iam de caetero instructus ,& paratus sit, contest tur. '' Quorum si poenitentiam rcspuamus habentium aliquam fiduciam tolerabilis conscientit, statim eum uxore, cum liberis quos 4ncolumes reseruauerant, in licere sim vel schisma a 3 diabolo inuitante rapiuntur Radscribetur nobis in die iudieii, nec ciuem sauciam curasse,&propter unam sauciam multas integras perdidisse. Et M. t. Cum Dominus relectis nonaginta nouem sanis unam errantem Ae lassam qu sierit, Minuentam humeris siris ipse portauerit; Nos non tantum non quiramus lapsos, sed Ee venientes arceam his: & cum pseudoprophetae gregem Christi nunc vastare & lacerare non desinant, occasionem cani trita
5 lupis demus, ut quos persecutio tonstanon perdidit, eos nos duritia nostra& in humanitate perdamus. Et ubi erit, frater charissime, quod Apostolus dici et Omnibus per omnia placeo, non quaerens quod mihi utile est, sed quod multis ut saluentur. Imitatores mei estote , sicut & ego Christi. Et iterum ; Factus sum infirmus infirmis, ut infirmos lucrater. Et iterum Si
patitur membrum unum , compatiuntur a. o . r.& caetera membra: s de si Letatur unum a. itimembrum , collae tantur de caetera membra. Alia est Philosophorum & Stoicorum ratio. frater charissime , qui dicunt omnia peccata paria esse , 5e virum grauem non sacile secti raportere i inter Christianos autem δe Philosophos plurimum distat. Et eum Apostolus dicat: C,Is i. 5 Videte ne quis vos depre dctur per philosophiam de inanem fallaciam, vitan da quae non de Dei clementia veniunt,
sed de philosophiae durioris prisumptione descendunt. De Moyse autem legimus in scripturis dictum, Et fuit Moyses homo lenis nimis. Et Dominus in Euan. Num is gelio suo dieiti Estote misericordes, si- Lue. s.cut de patet vester misertus est vestri. Et iterum: Non est opus sanis medicus, sed male habentibus. Quam potest cxercere medicinam, qui diciti ego solossa
nos curo ; quibus medicus necessarius non est pem nostram , med clam no- fram vulneratis exhibere debemus. Nec putemus mortuos esse, sed magis semiani-mcs iacere eos, quos persecutione func sta sauciatos