장음표시 사용
181쪽
eerdotes adhibent iuxta eorum Euthologii praeseri-Ptum erga eos, qui tetigerint , vel Immundi quidpiam comederint , etiamsi res illas respiciant, quae in lege veteri subjectu in erant praeceptorum caerem ntalium, dummodo quidquid ab eis sis, eo ansmasias, κι veteris jam abolitae Dor praeσινε pareaeων, sed ur Asequium praestetur. aal rima Eeele Urcae Le- i , υel eanoniere ransuetudini , diuturni , ct euntinu/ιem Paris observantia ruboratae , inquit Bened. XIV. in cit. Constit. Eucholog. praemittenda.
Venio nunc ad postremum diseiplinae caput , in quo Latina ob Orientali dissidet Ecelelia , quod in Caelibatu Cleri eorum situm esse diximus. orientalis
Ecelesia non secus ae Latina a primis saeculis suorsemper habuit Monachos, qui callitatem voverent , atque Episcopos etiam nunc nonnisi eaelibes habent. Immo cum Nestorianorum, Iacobitarumque nonnulli, Monachis, Episeopisque uxores permiserint, non solum a reliquis Orientalibus , sed etiam ab aliis ea- eumdem sectarum Episcopis , tamquam disciplinae ,
N Ecelesiae eontemptores habiti sunt. Quamvis antiquissimo tempore ad augendam Clenealis militiae san- A i tatem utraque Ecclesia. occidentalis , Orientalia aeque praescripserit, nedum Presbyterus , sed alios etiam in Saeris ordinibus constitutos in perpetuo eat libatu versari debere, R hane custodiendae eastitatis obligationem numquam cemiserit aliarum mater, &magistra Romana Ecclesia ι Secus tamen contingit ractu temporis in orientali Eeclesia, quae Diaeonisae Presbyteris saecularibus uxorem permittit; unicam tamen, eamque Virginem. Nam eorum 4iseiplina praeeipit eum Apostolo Paulo I. ad Timoth. cap. 3.
Me Daaeani sint unovi maearia viri ἰ ae vetat bigam rameam propriam , quae ex seeundo matrimonia profluit, tum etiam similitudinariam ex primo matrimonio ortam cum vidua, vel corrupta contractor Canonea
Apostolici I . & I8. in canon. 3. Concilii Truli ni, erius auctoritas licet in Ecclesia Occidentali re-ripta non sit, illam tacten Orientalis Melesia sustivit, vi veneratur. Quamquam orientalis Ecclesiae
emonea ita constituunt ae licet eisdem canonibus aetas praescripta lit, ante quam nefas sit a quemque saeris ordinibus initiari 3 tamen partim ignorantia , partim haereti eorum malitia factum eli , ut , neste cta omnino Eeelesiae disciplina, apud Iacobitas praesertim Cophtor , ac Nestorianos quamplurimos , Pueri muroram annorum sacro Diaconatus ordine nitientur, qui post susceptum ordinem non solum nubunt, sed ad secundas quoque, atque tertias uu-stias transeunt. De iis vero plura dicemus, dum de
ientalium disciplina circa Ordinem , & Matri in nium tractabimus, ubi ea distia ste exponemus, quaesae super re constituta, di explicata sunt a s S. D. N. Benedicto XIV. in duabus Pastoralibus Instru.ctionibus super noanullis dubiis circa Cophtoriun
Haee satis visa sunt ad diser men ostendendum , quod Latiuam inter ae Orientalem Ecelesiam inter.eedie, x quo nonnullae invicem dissident orientis Ecelesiaei inter has autem unam praedormis , quae extensione prava , sed gloria maxima est, Haee in Naxi uanieas maioris Armeniae Provincia sita est , &quartiderim I laeeuli initio , in quo a Battholomaeo
orthodoxam, cum Latino Ritu Dominicinorum in re , quem Armem lingua servat, intactam custoedis vit, Arehiepiscopua, qui e Dominicanorum familia
semper deleaus est , Sedem habet in oppido Abra-ner, habetque sub se decem circiser oppida, inquihus Dominica tum ejusdein Ricus Coenobia non
rum Ecclesiarum , praesertim oraentalium , Reaia
dter Oetera argumenta , quae Apostolieam Sedent. Eeclesiarum omnium Principem , Μ agistram , ac Matrem esse demonstrant , pnaecipuum si, vindieat loeum prudens illa oecon mia, qua diseiplinae .uaita tem quoad fieti potuit conservare , Apostes ea iustiis tuta sarta tecta e ullodire, ae novitatibus, u rerum temporumque cireumstantiae serebant, obsistere studuit, R qua ritus varios, qui fidei morumque i eegritati noxii non essent , non solum patienter sim stinuit, sed ubi ex Majorum institutis ortos agri in
verit, vetuit etiam, ne allorum auctoritate Immuta
rentur, ae ab omnibus servari mandavit. Qua quidem agendi ratione , cum acceptam a Christo D mino in Eeclesia universam potestatem , tum debitum Apostoli eis ordinationibus obsequium, tum d nique illum erga Christianos omnes amorem fisui cavi e , quo veluti pia eorumdem Mater, ita disciplina later eas uuitatem procuravit, ut in iis, quaecum fidei honestatisque regula cohaereant. ulorum Ingenio, ae voluntati indulserit, qui in titibus v. riis a Maioribus acceptis enutriti, haud facile potuissent ad omnimodam dispiplinae unitatem revocari. Nujusmodi agendi raticinem Petrus Romanis Ponti mei bus ipsius succetaribus praemoniisavit. Is enim patienter in Hebraeis recenter ad Christi fidem converesis tulit nonnnullarum caeremoniarum uiam , quaR a Deo eorum Maiores aeceperant , quod haud faciIeesset huminea tanta eum veneraticine in illis enutritos ab earum usu divellere a ae in Hierosolymitano Concilio, ut dissidiis oceasouem praecluderet , mintuamque inter novos Christianos pacem severet, te Sem .constituit, qua ad tempus etiam ii, qui e sentibus ad Christum venerant . a sangat ne, & suffocamto immolatisque abstinere iubebantur, Atque ut facile pollet, quem ipse aut sta , aut ex aliorum e iam Apostolorum coasilio disposuerat sacroruin ordinem, Eeclesiis omnibus praescribere , & exhibere .ptimum Antiochiae sedon posuit suam, ibique septem mansit annis; quod iude facile e&t discipIinam illam ad omnes Asiae Ecclesias transmittere ; deinde Marcum in eadem a se institutum disciplina , Al xandriam misit; ex qua Urbe facile Ecclesiis AEgypti , ac Asricae reliquis , eadem tradere poterat instituta r ae demum Antiochia Romam ipse venit , ibique Nipetuo Sed Lui suam esse voluit, tum ut facile possEt in tota quoque Occidentali Ecclesia eam dem disciplinam stabilire , tum etiana quia praesto inde esse poterat ad novas, dum opus esset, in lituo
182쪽
Alexindriae Metropolitiv. Hinc autem ortam reor mirabilem illam in Ecclesis omnibus consentionem in praecipuis Ritibus, quos semper & ubique servatos legimus in Persicienda Eucharistia , in aliorum
Sarramentorum administratione, ac in aliis quam-
vlui imi, Emesiasticae di iplinae Capitibus.
Romanorum Pontificum Petri successorum pilina ae maxima semper cura fuit, ut stabilitam ab Apo- .noli, disciplinam in Ecclesiis omnibus custodirent . Quam ob rem a primis temporibus ad haec usque tempora numquam Pasii sunt, ut quae in ilip eon-renta essent, abolerentur ἐ Et non si ex gravissimis caussis trinae immersionis in Bap isino usum , eali et Gque a Laicis in recipienda Eucharistia sump:ionem, ae iis similia immutari permiserunt. Huiusmodi autem sollieitudinis luculentissima ea mpla supimiunt, Lum in antiqua , tum in recentiori Ecclesiasti ea historia. Cum esset ab Apostolis constitutum, Ecclesiisque a Petro traditum, ut Pascha nonnisi Dominico die celebraretur, se ut Euseb. s. cap. Socra- lib. s. cap., I. aliique antiqui scriptores mein
riae prodiderunt , statim ac Romanis Pontificibut innotuit luisse nonnullas in Asia Ecclesias, quae luna quartadecima Martii in quemcumque hebdomadae diem caderet, illud celebrarent, Apostolicam disciplinam etiam in Ecclesiis illis restituere curarunt. Aut cetus
rem cum Polycarpo amice tractavit. Victor vero
illi ut successor Concilio Romae habito circa i 3. jussit , ne alio , quam Dominica die Usterium R.μν-τectianis e.lebraretur, O' Policratem aliosque Asiarios obtemperare detrectantes excommunicavit; eis
hortatu ac precibus Irenaei Lugdunensis Episcopi ex communicationis deinde enectum suspendit. Zephyrinus quoque , qui victori successit, tum ob salsataonnulla dogmata, tum ob violatam Apostolicam disciplinam Montanistas damnavit, qui ad omne poemea limbum Ecelesia fores obserasant, ac se elerata puta- Darii iterata connubia , O chrisianis, stetis ae μο- sibi ea diseiplina prxscribebano , tres νn anno uria a
oesimas proponebant, quasi trer passi sint Salυαιο- , inquit Hieronymus Epist. σε. Stepsanus quoque Ro- anus Ponti sex circa medium tertii saeculi, eum
Firmilianus in Asia, & Cyprianus in Africa bapti
Eatos ab haereticis iterum baptizandos esse eontenderent, nihil adversus radiximem, quae iam imia aώiali mi, temporibus iatinueraς , innovandum rarao,
Hnεm convalere conaren ur, ut Augustinus seribit
lib. i. de Baptismo cap. I s. Habes itaque ex satis notis antiquae Ecclesiae monumentis , Apostolieam sedem etiam tribus prioribus iaculis in universam E clesiam acceptam a Christo potestatem exercuisse, ae traditionem, & disciplinam, quae ex Apolloliis esset, adhibitis etiam Ecclesiasticis poenis, in Asia quoque , in Africa, ac ubique gentium sartaui tectam cust dire studuisse . Cuius quidem sollicitudinis sequenialium quoque saeculorum historia toties exempla suggerit, quoties Apostoli eae sedis signiscatum fuisse asserit, suisse inter Christianos homines, qui vel Ap
stolicam traditionem contemnerent, aut Ritus usurispare neglexissent, quos Apostolica disciplina flabili vit: ut ex iis perspicuum fiet, quae de Ritibus ab Apostoli ea Sede proscriptia cap. ικ. disputabimus . An ιοine Theol. Moral. Tom. IV. Ita suu in de distiplinae unitate' servanda desiderium
ac studium semper demonstravit . Sed impedire non potuit, quominus novi, ac varii in diversis Ecclesiis Ritus inlii tuerentur . Nam eum disseillimis primis Ecclesiae temporibus, nec
Episeopis omnibus sacile ellat Apostolicae sedi exponere, quae pro locorum, S temporum et rcumstantiis novae instituendae viderentur caeremoniae , aut di-
seiplinae Ecclesiasti eae ordinationes; nec iacile itidem ess t Apostoli eae sedi nova diseiplinae capita, quae
stabilire expediret, Ecclesiis omnibus proponere, neque expediens videretur Episcoporum hae de re iurisdictionem 4 imitare , eorum arbitrio relictum eis, novas caeremonias addere, ac sacrorum disciplinam moderari. Ne vero ex nimia rituum, ae disciplinae varietate confusio oriretur, plurimorum Episcoporn in Cone ilia irae in celebrabantur, in quibus altiora
tuaeque in commune retractas arietur, ut Tertullianus
teribit lib. de ieiunio eas. ra. Ex huiusmodi Conciliis tribus prioribus Ecclesiae saeculis celebratis , pleraque eorum deprompta sunt, quae in Canonibus, Sc eonstitutionibus Apollolicis habentur , ut est aqua:npluribus eruditis Viris observatum. Ad antiquam hujusmodi consuetudinein ut tendisse videtur Maena Nicaena Srnodus, dum Can. s. bis in anno hujusmodi Concilia celebrari decrevit . Quod quidem Decretum innovatum deinceps fuit in Antiochen a Synodo sub Iulio 4. Can. 2 o. in Arausicana I. sub Leone Magno can. ao. &e. In iis vero de sacrorum ordine , ac dis plinae unitate proturanda
actuin fuisse , constat ex Sas cto Leone in Epistola ad Episcopos Siciliae , ex conciliis Epaunente, Se Gerundiense, circa sexti saeculi initium relebratis ,&ex Braearensi synodo anni r63. Atque hinc patet undenam diversi in Ecclesia orti sint Ritus, quorum
magna erat et atri in Latina Ecclesia varietas, quinto, ac sequentibus saeculis, ut ex Epistola Innocent.
I. ad D centium Eugubinum Episcopum, ex Epistola Gregorii Magni ad Augustinum , quem in Angliam miserat, aliisque Scriptoribus sexti, atque septimicaeeuli, intelligamus . Quartoinquoque S tertio δε- eulo fuisse in Ecclesiis Rituum varietatem, qui, sabva pace, vellati majorum institu a susciperentur ae pro lege haberentur , iam scripserant August. Epist.
ad Casulanum, Hieron. Epist. 23. ubi ait r unaquae que Provineia abundet in sensu suo , O praecella ma- arum leges Apostoἰieas esse arritretur; Et Fit milianus, erat circa medium tertii saeculi lixe ad Cyprianum scripsit r tarea multa divinae rei Saeramenta sun eat,d ilui hoe est Romanos aliquae diversitater ,
nee observantur illis , qua Hireuolymis obserdantkr . Et infra: Multa pro auctorum d/zersicare variantur, neque tamen Z ruri r hae ab Ecclesia catholieae paee,
In hae rituum varietate sustinenda maxime enituit Apostolicae sedis oeconomia. Nam etsi unitatem optaverit, tamen nunquam passia est, ut ritus illi tollerentur, qui a viris aut instituti, aut commen dati essent , maximae apud populos venerationis .
Hi ne in Latina Ecclesia, tibi eum Romanorum Ponti fieum diligentia , tum aliarum Ecelesiarum in Ap stolica sede imitanda studio , Ritus pene ad unita tem redactus est, viget adhue Ambrosianus Ritua . . Mediolanensi Ecclesia , & metarabu/ in nonnui .
183쪽
Hispaniarum parceeiis , quod hujusmodi Ritus antiquitate, & Auctoruin saneti rate commendati in maxima veneratione apud gentes illas habeatur. Sed ei rea Orientales , ac praesertim Graecos ceconomia hare Apostoli ex Sedis mirabilis semper fuit e Cum enim novisset Graecos majorum institutis summopere addi-ho, haud ne ite induel ad proprium Ritum deserendum, non solum in eodem illos pcrmanere voluit, sed plurima etiam maximae in Ritum allum venerationis argumenta Praebuit. Qua quidem agendi ratione discretionem , in de rationem , ac clementiam
signifieavit suam in eos , qui dissidii spiritu incitati
Latinorum Ritus improbabant . Hi, lus autem rei huloriam a Nicolao I in euius Pon iseatu Photianum schisina coepit, exordiemur. Is itaque ep. v. ad Photium haec scribit: De ea --tudinibus, quas nobis exponere visi sis, seribenter per diυersas Leetesias, d versas esse eonsuetudines . si uti eanoniea non obsipit auuoritas, pro qua obviare debeamas , nit judieamus , vel resiJIimui . Selii sina sub Photio inchoatum , Michaele. Cerulario auctore cirea medium undecimi saeculi ea aut in i contentioue tantoque suit odio ab impio schisinatico absolutum, ut Latinorum Ecclesias , quae Gallantinopoli , Alexandriae, di in Patriarchatu Hierosolymitano erant, in quibus Saera Latino Ritu fierent, obserari ju serit. Leo vero IX. Roman. Pont. missis ad illum pro extirpando schismate Legatis, inter alia harescripstr i Eeee in hac parte Romana Eeelesia , quanto iseretiar, moderatior, edi element/or vobis est, silus. d. m eum in ιra edi extra Romam plurima Graeorum Monapoia reperianιων , , sive Melesiae ἔ nullus eorismadhue perinvbarrer, veι prohibetur a peterna traditi no , sive sua es Merudine, quin potiret I ιι detrer atque admouatur eam observare. Seir Sani a Romana EeeIesia quia nihil obsunν saluti credentiam diverse proloes, O tempore eo MeιMdines , quando rana Fides pre dilectionem operas bona quae potest , mni Deo eom
Initio saeculi decimi tertii , cum Latini in potestateni suam Constantinopolim redegissent, de Summus Potiri sex Innocentius III. decrevi lset Patriarcham Latinum in ea Civitate constituere, cui non solum Latini, sed etiam Graeei obtemperarent; nihilominus palam declarare non praetermisit, nullum se velle Graeeis ritibus inferre detrimentum , misi quae sorte consuetudines , inter eos receptae , periculum animarum patcrent, aut Eeelcsasti eae honestati adversarentur. En Decreralis verba, quae habentur , tum tom. 7. Coll. Conesi. Harduini pag ra. tum etiam in cap. liaet 3 de Baps. Licet Graecos diebas nostris adob.dientiam Sedis Ap οιι ea revertentes, favere , er
isdem usus en Terbis Honorius II s. in Epist. ad Regem Cypri, dum indulsi, ut in nonnullis illius
Regni Civitatibus duo essent Episcopi , Latinur unus, alter Gradi eus. Eamdem sere usurpavit 3 Innocentius IV. tum in Epiti ad Danielem Rustiae Regem , quam Raynaldus resert ad annum 12 7. qua Ritum Ruthenum probavit; tum etiam in ea , quam ad
Othonem misi Cardiaalem Tusculaetum sedis Ap
stoli ex Legatum in insula Cypri. Idemque Ponti sex mi itens Laurentium Minotitam Apostolieum Legarum ad Graecos, qui in Regno Cypri erant , cte
ba faeiens a Latino Spiseopo in Regno Cypri celebranda , in quam E clesiastici quoque Graeci Ri. tu, Episcopo illi subjecti convenire debuerant, Episcopo indieir , ut Graecos cogeret reeipere cr obfervare Synodati a star uta, qua 1amen Graearum Rit bassidea catholicae non adversis , Cr a Romana Leetesiae toleratis non ebriareno. Nec minor suit sequentibus
inculis Apostolieae Sedis eura in Orientalium Ritt-bus tolerandia, ae con&rvandis. Dum in Lugdu nensi, & Florentino, aliisque Coneiliis de Graecorum unione eum Romana Ecclesia actuin e it, ea semper conditio apposita fuit, ut it Iis liberum rituum exercitium permitteretur . Hinc Leo x. &CIemens UlII. constitutiones edidere, quae in Graeeorum Enchiridio Beneventi edito repetiuntur, in quibus vehementer Latini nonnulli increpantur , qui in Graecis reprehendcbant, quae in Concilio Florentino eisdem Permissi fueranti scit .eet, quod S erificium ometrent in termentat , uxorem ducerene, antequam saeris ordinibus initiarentur, eamque pol sulceptos ordinis sacros retinerent , quodque Eucharistiam sub utraque specie etiara pueris exhibetent. Pari studio Pius IV. Gregorius XIII Clemens UIII. Paulus v. aliique Romani Pontifices Ritus iIlos custodire curarum, ut ex eorum Const. lique eri praesertim ex saepe laudatis Const. Bened. XIV. Fui vero de Graeco , ct Orientali Ritu servando vehementer sollie, ros, satis su reique probant Eeele , qωi
manis Ponti fieibus eta quibuscumque etiam Episcopali,
184쪽
DE sACp IS CHRISTIANORUM RITI Us . .
pili , & Pattiarehali dignitate praesul gentibus: aue
quidpiam Ritibus Orientalium detrahere, aue innovare, vel aliquid inoroducere , quod antegram ex ctamque eorumdem observantiam immutet, ut videte est in Const. saepe a Nobis ei tata Dem- --σe. Ae maxim a etiam expensis procuratum est ab iisdem Pontificibus, ut ab omni expurgati errore Orientalium libri Romae Typis Congreg de Propag. Fide ederentur . Et praeter Milialia Cophticum , Alaroniti eum , Illiricum dcc. novissime Graecorum Euchoiosium accuratillima editione vulgatum vi
Ne vero quidpiam intentatum relinqueret , quo suum in Orientales amorem significaret, & quo mutuam eos inter atque Latinos unionem Huc. et, Orientalibus nonnullia aliquos- LMmor uiri Ritus servare per sit, ac nonnullos ex Orientalibus in proprium usum ira: istulit. Armeni, & Maronitar, qui Orien talium Ritum servaat, veterem coasuetudinem sequuti propriis . Episcopis Perspectam, & approbatam , Eueharistiam. non in .sermentato pane, ut Orient lium reliqui, sed in azymoia consiciunt. Quam quLdem consuetudinem , quod ex veteribus ortam n
verit, Apostolica Se dcs nunquam improbavit. linino Bellarionia Cardinalis petitioni ob hujusmodi exemplum indulsit, ut etiam ia Abbatia Crypta Ferratae, quae primum eidem Cardinali columen data sacrat , Graei monachi in illa de gentes in azymo consecrarent. Idem quoque servatur in Eccluna Collegiata Sanctae Mariae de Grases nuncupatam' sita in Messa-nensi Diocesi, licet ipsius Cleras Ritum Graecum retineat. Similiter nonnullis ab hine Leculis Mit nitae, Pontificales, ae. Sacerdotales vestes adhibent
eiusdem plane sormae quam Latinus Ritus rixictio bit ; N. in Concilio Libanensi. habito anno animi consensu , subsiecuta quoque. Apostolica approbatione , ii dein Maronitae, quoad prae sanctific..t tum M itim Latinam. Ritum . amplexi sunt , . iliam tantummodo seria sexta ita Parasceve celebrantes: ut habet Benedict. XIV. . ia laudara Encyclicaian. 3 r. Ex Graeea autein distiplina in Latinae Ecclesiae usu.ri transtulit Ritam reeitandi Coni antinopolitanum Symbol uin in Saera Missa, ut, ex Toletavio Concilio an no s89. coli gitur: Canone en ina secundo decretum fuit , ut. secundum Iormami Prientalium. Eeeles να- per omnes. Ecelasas Hispaniae ., α Gallaeciae Symb tum illud recitaretur . Item consuetudo adorandi Sanctam Clucem feria sexta in Parasceve; usus etiam Misagii Sanctui Dεus, Sanctua farris, San fui mortalia, miseroe nobis, in eadem sexta feria, a Aquae benedictio in pervigilio Epiphaniae. ex . Orientali in Eeelesiam Latinam translata sunt; ut in eadem Encyeliea ostendit Sapientissimus Pontifex . Haec vero satia, meo iudicio, demonstrane Apostolieae Sedis sudium in fidei . derivataeque ab . Apollolis disciplinae unitate servanda, ae mirabilem quoque cem nomiam , qua aliarum Ecclesiaruiri ritus subuit uit, honoravit, atque ab omni errore immunes eullodire curarit. Superest nune , ut ipsius leges exponamus, Quibus cuique proprios. servare mandavit
ceptos deserre vetuit. De obligarione, quam quisque habet, in sescepta
RItus nomine intelligimus disciplinam Ecelesiae auctoritate stabilitam, vel ulu & consuetudine eaciem auctoritate comprobatam. Haec autem, ut ex auctoritatibus liquet, quas.eirca finem superioris capitis citavimus ex Hieronymo, Augustinci, & ex plura ous Romanis Pontificibus, semper tamquam Ee- Heliae lex habita est. Praeterea cap. 4. de mori l ratume it, Clarissi Eeclesiam potestatem habere inlii tuendiae. praeeipiendi ritu ex q*o clare sequitur, institu tos Ecelaliae auctoritate ritu L , 8c consuetudines e dem . auri Mitate, comprobatas, . vi in legis habere, ut exitis, quae iii tractatu de legibus dii putata sunt , est omnino exploratu vi . alitus vero, qui . in orie tali Eeclesia, vi g ne, aut publica auctori rate Ecclesiarum instituti sunt, aut lunt consuetudines eadem at et itate comprobatae, & etiao , Apostolieae . sedis deeretis roboratae a quippe quae probat ritus, mores,& conluetudines omnes orientalis Ecclaliae , quae QOrthodoxae Fidei non .dversentur, dc periculum se- eum non seranti animarum . Ergo ritus illi, - quibus Orientalium Fecusarum disciplina eontinetur, leges sunt publica .Ecelesiae auctoritate stabilitae . Hu-jalinodi autem legibus Fideles Omnes obligantur , omnes Episeopi, si Patriarchae Omnes, ae is tantu nab eis dispensare potes , qui universe Ecclesiae praeest, Roman. Pone. vide appendicem as. tractatu inde legibus qu. 6. Atque bine patet. Primo, liberum non esse eu que. susceptuai ritum deserere, atque ad alium transire, cum nemo postit legem illam deserere, eui su tectus est. Secundo, unius Eccletiae Ritum sequentes, ton posse sine gravi culpa, alterius Ecclesiae r tam contemnere veram enim Eccles . legem con- . temnerent, re disciplinam illam, quae licet a propriae Eeelesiae dis ei plina divorsa sit, tamen in eamdem finem, hoc est, in aeternam beatitudinein diaversa. via Fideles dirigit c Tertio, non posse Epi se pos, ac mul O minus Missionarios , Orientalibu proprii ritus mutationem consulere , nec eam ut O , modo probare, sive admittere, inconsulta Αnostoli a Sede . Quamobrem Ss D. N. Const. saepe eir. II mandaram , in viri te sanctae obedientiae.Maronit
185쪽
servantia moliariter oneramus rationem reddent, . Mant se harum litterarum υι ore privatiemem vocis
acti υ , O passivae. π AMMGtαι emem ad que meum iaqua gradum, O sietum in suis respestive Oed ιόωι , LUιιωris , is congregationibus usi. facto ineασωνοι. In Eneyelica saepe a nobis citata n. 21. idem Summus Pontifex declarat eadem ratione ab Apostoli ea Sede prohiberi Ruthenorum transitum ad Latinorum tinum, sive Ecclesiastici sint, sive Larci ; Gradieis vero in Italia degentibus sub Episcopis Latiniν, si taleis ut, eum Episcopi permissione transitus ad Latinum ritum permittitur, non vero si sint Eeelesiasti et . qui-hu, Apostolicae Sedis dispensatio necessaria eu , ut
ritum mutare valeant..Hactenus explicata generatim ostendunt obligationem in semel suscepto ritu permanendi . Nune ad particularia veniendum est, ae primum de iis agemus ,
qui proprii ritus Spiscopo subsunt, ariue in ipsius Melesia degunt. Deinde de iis orientalibus, et i in Eeelesiis vivunt , quibus Latini Episcopi praesum: Denique o Latinis, qui in Orientalium Episcop,
festum est, eos, qui in proprii ritus Eceles aversemur, obligatos esse permanendum in eodem rit , nec eum mutare posse sine suprema Apollolieae sedis auctoritate . quχ ad aIlium transire permittat; tamen ea hic indieare operae pretium duxi, quae sunt ab Apostoliea Sede desinita, ex quibus particulares , quae hae super re occurrere possvnx dissicultates , facile solvuntur . Ea unice asseremus , quarin supracit. Consiit. Demandat cm ere pro Graec rum Melchitis Benedict. X l . decrevit ἰ ex quibus facile colligere est, quid de aliis quoque Gieiit inbus sit si miendum . Porro itaque , prohibentur Graeci ad Maroniticum ritum transire sne peeuliari Romani Ponti seis licentia , atque eodem modo prohibetur transitus ad Latinum ritum, ut supra d1 2 in est .. Meuado de iis, quot Latini aures appestant, ni mirum , qui ai Gramis parentibus progeniti, deficientibus Graecis Sacerdotibus , Latino ritu a Latinia ad hune diem baptizati fuerunt, eumque ritum hactranus tenuerunt, quorum magnus numerus Damascii inveniri perhisetur, neque latis hucusque definitum fuit, cui potissimum ritui addicti esse deberent, βιωσώδεαν in declaratur, , ut coram Persona ab ipso Suinino Pontifice deputanda, semel profiteri debeaat, in quo ritu vivere malint; in eoque in posterum omni variandi facultate adem R., Per te crate te.
Tertio statuitur, ut filii, qui ab Iluiusinodi parentibus poli emissam ab illis praedictam deelarationem Olrcntiui, nec non ii, qui jam nati. sunt, sed nondum ad usum rationi Pervenerunt, sequantur conditionem pareatum, si conjuges unum euindemquatiuun elastri . ta . Minu , PRIIi .ilium sequaru .-
Qaarto, si quos in posterum Graecos, ne egitarer cogente, ob desectum Parochi Catholiet ritus Grae
es, Baptismum, aut alia sacramenta a Latino Pres bytero recipere eveniate illi non ideo censendi eruαe Latinum ritum suscepisse,. sed, omni dubitatione sublata, ritum Grae um, in quo orti sunt, observare teneantur. Et eum qui em, durante praedicta nece DBate , in omnibux rebus, quibus pollunt, & praeeipue in jejuniorum observatione, retineandἰ in reliquis vero integre res inant & prosequantur, stat illiae Episcopus aut Parochus graecus subvenerint. Quinto decernitur, ne Missonarii Latini, quis in Episcoporum adjutotium S: Ieramen Apostoli a Sedes in eas regiones mittit, utendo facultatibus sibi concellis , eorunulam Episcoporum jurisdimoni m iudici uin inierant, di numerum subditorum imm=
Nota. Ex hactenus dictim eo ligitur, primo, ubi sunt plures Episcopi, qui in ii em locia subditos proprii ritus habeant, ut sunt in Patriarchatu Antiocheno, Maronitae, & Graero-Melchitae , quemlibet eorum in eos tantum jurisdictionem habere , qui proprium ritum sequuntur, nec alterum posse sieni ritus Fideles ad proprium ritum sus istiendum attrahere, ac multo minusi admittere. Meundo, Missi natios in eos, qui sunt Latini ritus , iurisdictionem exercere, tamquam in subditos, qui nullo modo de pendent a jurisdictione Episcoporum, qui sunt litus
rtio, Missonarios, Christianos otientis o quIvelint Scnisma vel haeresim eiurare, non posse hortari ad mutandum ritum, nec ad Latinum ritum admittere, sed eosdem in proprio ritu relinquere debere, ac Catholico eiusdem tires Episcopo, si adsit , subiectos. Q arto , quod spectae ad Christianos Orientalis ritus, Missonarios in adiutorium & l vamen Episcoporum destinator esse ἰ nec quidpiam
facere posse, quod in illorum iurisdictionis praejudicium eedat: Quamobrem tenentur iisdem Episcosia ostendere, se ab ApostoIica Sede illue missos esse. sed Jurisdictionem non ab Episcopis illis, sed ab Apostolica Sede habent, euius exercitium nequeunt dicti Epistori sine caussa, di inconsulta Apostoli sede impedire. Ex deereto Sac. Congri. de PropaL Fide r. Decembris s. m.
186쪽
s. II. De ObIίxa1ἰone , quam habent manendi in βιβεν
Aeelamis deg-ν .ET si ii, qui in societatem aliquam C. tantur. . statim illius legibus subiiciuntur, qua sortasse de eatilia direre solitus erat Augustmns, ad quam
. quandoque homines ex Principum liberali late ia alieno quoque dominio proprias servare leges sinuntur, ita Eeelesia non solum passa est, sed etiam -- luit, ut Latini in Orientalium , & orientales ire L
etinorum Eecles is proprium ritum conservarent, tum ut suam erga ritur omnes venerationem ollenderet,
tum quod exploratum haberet, homines ita in susceptam a maioribus discipli atra ferri, ut grave nianis sit eamdem deserere; tum demum quia, haes clusa lege, maxima oriri posset confusici. Leges a tem hae de re ab Apostolica Ssde latae, sunt Con- ili tutiones It nocent. IV. pro Glareis, qui in Regno. Cypri Latinis Episcopis subiecti erant, ει Leonis X. Clementis VII. Pauli III. Illi ii 4 II. Pii IV. & U. Glegor. XIII. Clcan. vIII. & Renedicti XIV. pro
Ital Graecis . Nemo autein rem distinctius exposuit Beaedicto XIV. qui Conit. Eis Pastoral,r, aliorum Pontificum hae de re decreta confirmavit, di explica- . vl t, ac alia etiam , quae opportuna visi sunt, definivit. Primo itaque permittit, Graeeos, & Albanenseain Italia vel alibi sub Episeopis Latinis degentes in
Froprio ritu manere; ae eos, qui sunt Melesiasticiis .n 'μ cumque ordine minoia, vel etiam in rei consti--επιε, Saecalarer, vel Regu res, a Rit. Graes ad La einum sine expressa Secta Apostati eae licentia transire ron pasta ἰ La eis visa , Μν ad Risum Latinum eνα-
Itae Albanensium huiusmodi sine Apostolieae Seri, ἐμ
ad propriam Parachiam θesani. - Septimo. Pu in Ritum semel in baptismo sunt p-fisi , sive, Larinum , sive Graeeum , in εν- ι Uittit, e edncava debent, nee ad alium passunt transire, si lar num sem ι fuseverint. Ritus enim Lairnut propter suam praesanrιam, ea quod sit διιna Sanctae Romanae Eeelesiae omnium Melesiamm matris , , o maristrae , sic supra Graeeum Ritrum praetalet, maxime in holis ι
ut non modo ab ipso ad Graeum fransierat aentiareum permittatuμὴ verum Niam a Graias semel assumptu
absque Apostolisa dispensae one,ideleri nequeas. Hinc Maritus Latinus Uxoris Graeeae ritum sequi non potest, nec Latina Uxor mariti graeci . Graeeus vero maritus potest , si velit, ritum Uetoris Latinae sequi ad Graeea. itidem Uxor mariti Latini, post cujus obitum ad Rituin Graecum redire n quit.
Praeter haec, quae s. 1. & 8. citata Constit. sum explicata, s s. praescribitur, qua raticiae Graecus Ricua in Italia, & Insulis adjacentibus sit observandus. Ac primo quidem , Graecis ipsis, & Albanensibus Ritus Graeei inter Latinos degentibus, tam Prinlatis, Parochis, Re Presbyteris Saecularibus , quam Regularibus, & Laicis, ut suis Ritibus, atque observantris, & eonsuetudinibus uti, ac illos, Se illas observare , Missasque & Divina ossi ila secundum eorum antiquam eonsi et udinem celebrare libere, aelieite posint, concedit , dc indulget. Sie vero id ipsis pernit eum eise declarat, ut quae a Grili ι λῶσes, ubi ipsi habitant, unitersim , o sine ullo Per arum , O Rituum diser m ne, juxta saeros canoner servanda sunt , aed eadam e iam ipsi, non abstante rituum diversitare, ebl gati eisseant Dr . cuiusino di sunt. Kalendarii Gregoriani obse Mario, de quo diximus in apperidice ad tr. ct . de letibus; summi Pontificis. , di C. dinarii Loci in Missis, ac divinis
Ossiclis commemoratio, non vero Patriarcharum, &Antistitum Ora n aliam ἔ quibus addete licet comis memoratio Grtei Catholi et Antillit re, ubi ex licentia Sedis Apostoli eae, vel Ordinarii Loci , Pontificalia . excrcere mimittitura subjectio etiam Conili tutionibus
187쪽
Apostolicis emura fio II testantes, ut loco supra citato diximus: denique ditis festos de praecepto Laiiade, ubi desunt, Eclesiae servate tenentur. Secundo Ad obser Marionem vero ieiuniaνum , in Digilia m 6 d. m La λα Eμι βα, β tota Mei Goa-
est apud G--ν Visa carnium die Sabbai., si sina aridati sieri ρε est , in locis ἀπι- θμν- , ct in
Quarto. Prohibent tir tamen Graia suis Famuli, Laispinis cibos vetitos a ponere die Sabbati , siue alia quineae que rempore, quando praedictis Graeis carnes rama vire licet , . β' alio quocumque 3empore, quo Latini d.b na ab . uis abstinere i Gaiaὼ enim Famali Graeco rum, Lasin.- ωιum servare sanentur. Quinto. Tolerandum est , Μν ad jejnniam eodem die Sabbath. in quadragesima, excepto uno Saώb a Sanas,
Sexto Mandat , ne plebissius Italo Griete praes-oiantur Saeerdotes a Latino Dio sanct Episcopo ordinati , qui Latino ritu ministrenti sed Graeci , vel Albin enses, Catholici tamen sive Ad verat, sive Indigenae, Graeco ritu viventes; & ne Presbyteri La. tini , ni speei aliter per ipsos Graecos vocati, se lino misceant Graeeorum iunctionibus. Prohibemur quo que Clerici, Presbuterique Graeci ia Latinorum Miselesiis Missas, ω alia Divina Ossieta, eum soleminnitatibus, & eantu celebrare, rus Episeopus, cuius jurisdictioni subjiciuntur, vel ejus in spiritualibus vicarius Generalis licentiam eoncedat i quam tamen rite concedere valeant, etiamsi nulla p-eisa necessitas adsit , sed aliqua tantum spiritu ilia utilitas i
de speretur. Septimo. Praecipit, ut in praecedentiis Clari eorum Latinorum, di Graecorum, nisi esus.ettida aliter obstineat, non attendatur Risus Graec., o LMin dise sitas, sed i empus ordinarianis tr risurumclericomm , ιει Malisas Ecclesiasticae dignitar/a, A alν ωι eorum ea ansigniri reperiant Μr a via reter qualiι area , quκ
octavo. ita Graecos Ritus servare permirtla, υτ Latinorum Epistoporum s in quorum Diceeesa desunt jurisdictioni subjecti ita censeantur ut non obstant ἐ-ώ- quibuscum me exemptioni s, O pririlegii, dictia
188쪽
De obligatione, qua Latim in proprio Uι u
PLura sunt, quae peculiarem in Latinis permane
di in proprio Ritu obligationem monstrant . Primum quod Latinus ritus sit Sanctae Romanae Eecleis, quae omnium Eeelesiarum est Mater, atque Masistra ; Deinde quod Clemens VIII. aliique R mani Pontifices, ae praesertim Benedict. XIV. uer que a nobis su prae itata constitutione , semper expresse prohibuerint Latinos ad Graecum ritum transire ἰ denique , in partibus orientis, ubi hare Latini ritus mutatio contingere posset . si paucos exeipias, omnes serme Schismatici, vel Haeretiei sunt ἰ ade que si Latini ad Graecum, vel alium Orientalem ritum transrene, sese periculo exponerent labendi inhaeresim ; quia ritus hujusmodi suscipiendo , cogeren tur saltem progressia temporis saerante ea recipere, ac verbum Dei ab Orientalibus .Saeerdotibus audire ut plurimum Haereticis, & Sciri matteis , a quibusncile in errorem induet possent, ut argumenta ruevertieel Ius Ne. III. de Leg. q. gr. Hi ne cum Pater Albertinus Soeietatis Iesu Misit narius ia infulis maris Rigei, in quibus omnes Grae- eum ritum sequuntur , dubium proposuisset sacrae Congreg. quod sequitur. An ι insint assis. fideles
Ratus Laιini, qui transierint a. Ritaem Graeeum , in in illo viviana, eam edendo eurnea cie Sabbati , ae per omnia Rit.m servant Graeoo irae: die T. Iunii
x63'. responsum fuit r Posse absolvi, nisi intendanarreseverare in R; u.Graeo, sine dispensarione; nisi
Atque hinc sequitur primo, Missonarios, a Saer. Congreg. ad Orientales destinatos teneri ad omnia Latinorum ieiunia servanda, sieut etiam reliqua , quae Latinae Ecelesiae diseiplina praeeipit; eum sine Apostolieas Sedia dispensarione Latinae Ecclesiae ritum
murare nequeant , Errat ergo Pasqualigus, ut est etiam a verricella notatum, dum ait, Missonarios inter orientales non teneri ad jejunia, quae extra
Quadragesimam Latini servant , quod haee apud
Orientales non vigeant, ae fortasse nunquam vigue rint. Nam praeterquain quod' Latinum Ritum, qua 'Parte possunt, omnino servare tenentur, ut ex R manorum Pontificum deeretis liquet, tum in ei taris a nobis Constitutionibus, tum etiam Saerarum Con
gregationum definition us, pluries declaratum et , Latinos in Oriente degentes, vigilias, aliaque P pria Latinae Ecclesiae jejunia servare debere. Sequitur seeundo, non recte sentire Thomam a I su, dum de Conversione omnium gentium lib. 6.
mare vivere , habeantqtie ministras Eousiae Lur,na tnam unc erranm est nullatanus emeri. Etenim ex ἰgenerali consuetudine totius orbis Christiani, nullus obligatur proprium ritum deserere , quod nimia
durum sit, antiquos mores mutare , quamobrem ne
Orientales quidem, qui inter Latinos degunt, pro-rium Ritum mutare coguntur. Nee video in hoeandalum esse posse ullum, cum haec conluetudo notissima sit, ut ex Leonia IX. epistola liquet, quae est ad Michaelem Patriarcham Constantinopolit.
num , cujusque verba nos supra retulimus. Praeterea
a Romanis Pontificibus expresse vetitus est transitusta Latino ad alium Ritum; imo ne Latinae quidem
uxori ad Graecum viri Ritum transire permittitur. Pro iis ergo ea tenenda erit regula, quam Benedi. mis xl U. Constit. Demandaram pro Graeco-Melchitis praescripfit: scilicet, ubi Latinus necessitate e
gente, ob desectum Parochi, & alterius Saeerdotis proprii Ritus, Baptisnum, aut alia saeramenta ab orientali Presbytero respere eventae, ille non ideo censendua erit Orientalem Ritum suscepisse, sed omni dubitatione sublata, Ritum Latinum observare debebit, eumque durante praedina ueeessitate , inomibus rebus, quibus potest , Se praeeipue in jejuniorum observatione retinere: in .mni a rem integre reassumere tenebitur, si alim ae Episcopus , aue Parochus proprii Rirus advenerit . sequitur tertio, non teneri Latinos, qui in Oriente versantur, etsi ibi perpetuam domicilium itabilierint, teluuia Orientalium more servate i Eccleta enim neminem ad ieiunia diversarum Melesiarum simul ere v. Curare vero debent, ne aliis praesertim 'pusillis scandalo sint.
Vota I. Cum lex quae obligat ad manendum in 'proprio Rita, sit lex Eeelesiastica, quae eum gravis simo incommodo neminem obligare praesumitur, sei licet in iis cireumstantiis, in quibus pia Ecclesia mater filios suos noti obligaret, dari poteti casus, in
quo sine peccato aliquis Ritum mutet suum. Ut ex. gr. si uxor Latina in Oriente degens nequeat virum Graditum ad Latinum Ritum trahere , nec eum eo posse pacem fruare, si Graeco more non vivat, im
mo gravissima ei molestia sit, poterit etiam sine culpa Graecum ritam sequi ; ut etiam a Theologis deputatis in Congregatione Romae habita coram Emi-nmtissimo Card. de Cremona die '. Iulii 1639. de finitum uisse resert Verri cellus tio. 3. q. 81. Ad 'permanendum vero in hoe Graeeo ritu necesse semper esset petere dispensationem a S. Sede ADitiaica, quam petere tenetur, si potest. Voca 2. Si maritus ex. gr. Graecus Latinae uxori molestus se, in contemptum Latini ritus, quem serinvat, eamque ad hune contemnengam obligare velit, tenetur hare porrus morteiri subire, quam obtempera re viro, quia cum id eedae in Catholicae Fidei eo temptum, grave esset contra Fidei eoasessionem pe catum. Uide ea, quam in trast. de leg. sunt ab Au ctore hac de re axplieata. Tune vero MeIesa Con temneretur, eum vir Graecus' Latinae Eeclesiae ritum malum esse assereret , in eoque homines aecernam
salutea consequi non posse ; vel eum Ecelesiae aut Apostolieae Sed is auctoritatem , legemque sperneret, quae praecipit eum etiam Latinam Graeei viri uxorem servare oportere; Ecclesiam rem non conteminxeres
189쪽
aeret, si uxori molestus esset , eamque derideret,
Quod ν aeeum suum ritum praediligeret, in eoque obaul et ora quae servantur ieiunia , aut alia, plus Om. nipotenti Deo homine placere polli, assirmaret ; id enim non esset Romanam Ecclesiam contemnere, ut
Ota 3. Nulla rituum permixtio, quae vetita sit, haberetur, si deficiente proprii ritus Ecclesia, aut Latinus Minister eum Plebe sui ritus in Ecelesia orientalium, aut Orientalis in Latinorum Ecclesia , Sacrificium Missae, aliasque Ecclesiastieas iunctiones
celebraret, sed ΜHani Mis ossicia exercerentur, vel --1 p νοερta imption ur αquirari cisi iam iuri , exposc/ntis , in non habenti opportunum laetim ad ea peragenda , quae jure atiquo praestare jubetur . tieus . δε enis anima cancedatur. Vide cita Enael.
v. mi ibus Apostoliea Sedit auctoritat e straser pri/, doque iis, qui reseianis iadaansur . Non omnos hic recensendos suscipimus titus ,
quos Apostolica Sedes etiam ab antiquis rem poribus damnaverit ψ sed e 1 tantum, quoa in regio. nibus, in quibus hac aetate nastra lacrae missicines visent , adhiberi, aut tolerari posse prohibuit. Primum vero eos iudicabimus , quos in Indiis Orientalibus, praesertim apud Sinenses, di Mallabarea nec usu a-ti, nee serti ullo modo posse definivit. Deinde eos, quos damnavit in Conit. quam edidit Benedictis XIV. pro Regno Serviae , eique finitimis regionibus. Ae demum illos , qui in aliis missionum partibus Aeserari non posse videantur.
s. sise proseriptis minus Sinens s , O Maiasariris. AD Sinenses quod attinet, ritus iudicamus Apostoli ear Sedis deeretis pluties damnatos, quo rumque proscriptionem C mens XI. Const. quae in eipit Ex illa via, et Benedictus XIV. Const. cuius initium est: Ex quo singulari , comprobaverunt. Primo itaque statuitur . cum Deus optimus Maximaseangrue apmd Siaar vacabulis Eu Aia expiami ne queaι , as eumdem uero verum Devo si nificandum ,
Tertio. I uua de .eaussa permittendώm esse αν ι Lfid libus , quod praesi- , ministrent. aut intersio fit,innibus sacrificia, i sis oblatianibus , quae a Finan
quidem termiari possunt, traemissa publica arus seiserae
ac neporum erga progenitorest piovi esse debeaι , ---
Venio ad Malabaricos. Primo prohibentur in baptizand Is tam pueris, quam adultis omittere Sacramentalia iubenturque omnia palam adhibere ς Ernnanior falivam , sal, in insessariones 4 qu
mUeria, sancte , inviolabarior ensiorire . Ac Mi coiiarii gravis negligentiae arguuntur, quod recursum non habuerint ad Apostolicam Sedem pro obtinenda saeuItate dispensandi circa usum praedictorum Saer mentalium , deelaraturque, male se gessisse Epileiscis .eoneedendo huJusmodi dispensationes in onsulta Apostolica S de . suae in pensatio conressa fuit ad decennium a Qemente VII. . tque ad isi Lud de enni uiriptorogata a Sanet M in I, nedicto XIV. anno 17 4.
190쪽
. M uan sine viaiane, tit eredant salixam , atqua.nsufflation ει hQusmodi Haptas asse , arqua .nceam aes saeramentalis Riant materiam e qua enam adeo falsa, iniqua dista νι a pinsuasiana imbur. lant, tan viam .n- Asa. O .neapaeas Saeramanti Baptismatis liena suisse. ena. , ab eo repatiandi essena . Secundo. statuitur ae Christianis nomina impo. nant Idolorum, vel salsae sectae Poenitentium, atque eurant qaantam fieν. pas est, in , iuxta laudabilem Ecclesiae eonsuetudinem baptillando a Baptietante nomen imponatur allevius Sancti in Martyrologio Romano descripti. Tertio. Monentur, ne Baptisma In Militum, ex Chrisianis parentibus Ortorum , diu protrahatur, non sine maximo dictorum Insantium salutis discri
HIA Tν vina inο ρ ρ psam A laesa, em 'a tis deerineum dicti Concilii in cap. i. seli. de Refor. Matrim. palinat- es, in imposterum publiealitur, neque eisa ossertiani. a sit impossilia . Quintor Prohibeatur Christianae mulieres ad eoJIum appensum deserre Tab, quod imaginem licte informem praesesert Pullayatia . seu Pylleistia Idrili
Ω - cmeis, vel D. I. claristί, vel B. M. M. ω.I alia suavis Retigiosa Imagine e re tu. sexto . Declaratur , superstitione non eaeere sunt culum centum & octo filia eompositum, fle croceo Meo delinitum, quo plerique dinum T IF appendunt ; quamobrem mah 1eιur colorum filioνum num . ναι , ct uncita . Septimo. Interdicuntur eaeremoniae Nuptiales iuxta
harum Regionum morem, eum undistia nox a Gens
L .fιι ιι. seas. a, coetuimum siι , eas a su--γUA Asia expurgaro. Quamobrem Mis licinariis, esiarumque superioribus istogitur, ut novis adhibitis diligentiis, superstitisti omnia a gictis cieremoniise η pungant , o fignanter, ρναιεν saturas in hae m
meimo. Prohibentur sessivae gratulationes. quae in ptima puellarum purgatione ibi fieri s.letu, Miss
Uadeeimo. Statuitur ne taminibus abiecta & infirmae eonditionis, vulgo dictis Pareas qui Christiani sint , desideranda relinquatur in infirmitate eopia Coritissarii r & ne, ingravescetMibus morbis eum gravissimo vitae corporalis periculo, ii aeternae eonsulere eogantur, Missionariis iraeeipitur , ne Afiνmo, hu- smodi eon disianδε in Melasiam deferendos expoἱiena , sed eonsulιitis domos ubi arroeant , pro Urutis petana ad eas in t asseris , ae pλι δεν mana a ct naeuua ,
ossa νυνalatas , o ideo nutiam possa sperare fiatem , αἰ si eam visionem detosuerint. Duo de einaci. Prohinentur Christiani Trmpanorum ut satores, Tibicines, vel alterius euiuscumque in