Theologia moralis universa. R.P. Gabrielis Antoine a Reverendo Patre Philippo De Carboneano pridem notis et appendicibus; dein novis accessionibus a R.P. Bonaventura Staidel aucta et illustrata. Accedunt. Tria opuscula ex aureo Melchioris Cani de loc

발행: 1792년

분량: 193페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ae ritibus su universum , di exponem ua Catholleae Aeetesiae sistema circa saerorum rituum disciplinam . Plures sunt hoe tempore in Geidentali Eeelisae --

reses: quarum quaelibet plures .habet.circa saetos rigus rer res. Omnes Catholi eam Romanam Eeclesiam

novitatis, & superstitionis insimulant, eiusque auctoritatem, cujus sententia e fidelium eommunione dea tecti sunt, contemnunt,& nenant. Sed invicem disi

fident , . tum . in designando novitatis initio . , . tum in exteriori eultu reprehendendo atque damnando. .

ciniani, & qui ita proxime accedunt Remonstrantes, Apostolorum aetate. Eeelesiam Christi mutari, ae deprauari coepisse, tum circa dogmata a tum circa di in seiplinain , effutiunt .. Calviniani a secundo, i Luthmrani vero, aliique a tertio , vel quarto ineelesiae sae- eulo variat toni g, & novitatis initium sumunt. Soci. niant, Remonstrantes , & Calvinsani , exteriorem

Dei cultum , ut AChristianae Religionis simplicitati

atrarium, detestantur; contra vero Anglicani Hi raxehitin t Eeclesiasticam , exteriorem Catholicorum in pluribus similem cultum , ac caeremonias hene multas usurpant, de probant . . Lutherani ritus adia phoros putant, ct contra aliorum haeresim , , Christi Salvatoris Imaginem in ineelesia detimendam esse contendunt. Variant etiam, in iis indieandis, quae sum stitionem in exteriori Ee lesiae . nostrae cultu redo leant, ae . invicem pugnant circa dogmata fidei. Ita

Deiis Melesiae suae mani se stat, eos superbiae , dissidii , errori sque spiritu duci. .

Huiusmodi .errores consulaturi, ostendemus Prim

exteriorem Dei cultum Christia- Retitionis humilitati, & simplicitati non adversari; secundo , in Chri-

.ni Beelesia inesse in I ituendi ritus potestatem , tertio, potestatem hane eum auctoritate Praecipiendi , eo dendique Leges esse eoniunctam 3 Quarto .s . hane P testatem non inesse in Magistratibus , atque Principiis

bus I quinto sed in Beesesiae Pastoribus ι denique , Pastorum omnium iuri silictionem .Romani Pontificis auctoritati esse subiectam.

π 6, quae sunt nota , ab iis quae Novatores in du-G brum te voeam, secernantur, tria prinei pia constituo, quae ab ipsis quoque Haeret eis . unanimi con sensu probantur Primum, ea quae ad statuendum atque servandum in divino cultu ordinem & decorem utilia sat, non esse christianae Religi is humilita ti, atque smplicitati contraria. Nam recta ratio do cet in omnibus, sed praesertim in 'oei cultu ordinem deroremque servari oportere , .& Paulus I. ad Cor. c. I . .v. ult. Jubet, Μι omnia bonise , in sineundum ordinem fiant . Plures antem eaeremoniae , quibus exterior Catholi eae Ecclesiae cultua contine tue, ad ordinem decort mque in sacro cultu servandum quam maxime Conserunt, ut easdem expendenti manifestum fit. Deinde statuo Christiatram Religionem . non .prohi

here saerorum rituum usum , Nam praeterquam quod

huiusmodi prohibitio, nee a Christo Domino , nec

am Apostotis ullibi facta legitur, ipsi quoque Nova-

tores satentur, Christum e stituisse Baptismilis se hsacrum. ritum, quo h mine novum hominem indue rent, atque Christianae Religioni o triarentur : resacram coenam, quam perpetuo abjEccbsia in sui

commemorationem fieri debere mandavit δ' nec insi

rum cultu, quae si eo fine usurpetur , quo adhiberi

iubet Romana : Ecclesia ,-cum virtute n*b's , Praestris pia coniuncta non sit, vel ad virtutis persi monetn , inique cultum . augendum non reseratιr innio , si qua sit caeremonia ,-quae apta non sit . lavere , &augere interiorem Dei. cultum, quo Deum in spiritu, x veritate diligimris atque .col naua , , tum abieclesia, tum ab omnibua Theologis nostria. , . tam quam inutilis, ct superflua rejicitur, .& damnat ut . Atque haee notata sunt, ut palam cuique fiat haereot leor uni cimpudentia , dum . Romanam i Ecclesiam e lumniantur, quod cidium omnem divinum , hominis sanctitatem , ac totam. aeternae salutis spem, in ext riori cultu, & ea remoniarum usui constituat. Venio nune ad demonstrationem. . Quidquid ad Wservandum ita diuino cuItu . ordinem& decorem, & ad interiorem in nobis Dei cultum augendum utile. sit, Christia-Religionis humilitati,

atque simplicitati non adversatur ι . quippe quae . or- .dis, seu ipiritus humilitatem, simplicitarem commendat, nec ullibi vetat exteriores actua. , . qui simpliei atque-humili .eorde divini cultus ea usta fiant . Ritus autem, . quibus uxteriorCasholicae Ecclesiae eul- tua eontinetur, vel ad seriundum in divino . cultu aseu saerorum consectione ,-administratione ordinem di decorem, vel Ad virtutis .exercitium , aυt ad lin.

eeriorem Dei cuipiam augendum reserti debent, lux Catholicae Mesesae institutionem atque .ductrinam . Haee enisu inutiles .ct superfluos ritus, ut sui et stitio. sis damnat, atque abusus, i qui snt in caeremoniarum i axi, Pastorum diligentia bomnino . removendos praecipit. Uideatur Coac. Trid. sessi a x. Deemo de Ur . e ris . ..n einbrat. - , de fessi x. -

ssit inne.quis,negee, eiosque ritua Catholicae E eleuae ad Sacrorum. Ordinem i& .decorem . Pertinere δῆxtarior pompa Inaxim confert tum ad dctorem in saeris .iunctionibus servandum , .lum . ad alliciendos homines ad publicum .mi cultum, tum ad dιbitam Deo eiusque divino .cultui venerationem con Illa

dain . .ium denique ad Ollendendam homini b. a Dei mahmiem, sumea umque dominium, cuius consd ratione corὸis Aumilitas, & si inplicitas scivetur , α

virtutis exercitium, vel ad .virtutis .e, eicium dis. ponunt, si eo fiant fine , quo ipsa praescribit . Nat vel sunt actus reIitionis & virtutis, ut auditio S cri, Sacraineatorum susceptio &c. vel ad exerce

152쪽

vim virtutem dispononi '& iuvant, ut ieiunia ἰ ea inatus &e. Pt omissionea denique &3 Dei'heneiata,

quae per ritus plerosque menti eontempIanda osteruntur , ad fidem , spem , & caritatem augeadam deinctinantur . ' , . Alunt vero , exteriorem Romariae Ecclesiae eu Itum , mundi minpam redolere, quae potius iuperbiae sa- in , quam eordis humilitatem fovet, & auget . .

At, ii non mundi sed ReIigionis ae Dei eaussa

sunt , cur mundanae pompae dieuntur i Si Reelesia eum Christo docet, hare sine humilitate &'simplieitate cordis seri non debere, si pompae illae ae splendida rima , mi Majestatem ' ad sensus ostendendo , mrdis humilitatem ae simplicitatem'sovent & augent, quo jure ,' ut affectus mundanit damnantur Numquid Deus mundanas pompas probavit, dum au- ct ita te comprobavit iaa, splendidum ornatum, ve-ses &'alia pretiosa divini e ulcus instrumenta, quae in Hierolaiyinitano templo adhibebantur Non ita sine visum est Sanctis Eaclesiae Patribus; qui ea ait 'te floruere, in qua reddita iam Ecclesiae pace, Principum munificentia ita exterior Dei cultus exornari potuit. Videamur Cyrillus Cath. x . Ambron l. I. de cvs. c. 11. Greg. Natiane. Oratione II. in Laud. Georg. Hieron. Epist. 3. ad Heliodorum Ze x. ad Ne tianum; Patres denique omnes quarti, & quin

puIturam memoriae Disert, & ut alia omittam, salso vadi vias Christi miraculum indieando, quo caeco seu to visum seddidit , doeet nos, Baptismum lumea affirre, quo caelestem veritatem percipiamus'. Haea vexo Christianae' fidei, spei, atque caritati non n cent , sed Prosunt. Dirent , nefas esse, Christianos ad egena & ingrema mundi elementa revocare , scilicet , extemis ritis bus quidquam menti ossereritibus p puerorum instar ad credendum, & Deum colendum allicere & tr hete . Haec enim propria veteris legis ' cteonomia erat, quae suit per Evangelii libertatem sublata. LMenia , inquit Apostolua ad Galati c. 3. Pad una noster

mvir amplius per caeremonias ad eredendum, Deum. que colendum .

Sed nemo dicet, caeremonias . qua ratione Beelesa praeseribit, usurpatas, egena appellari posse , & i

Erma mundi elementa. Hae enim , ut dixi, ad augendum in nobis interiorem Dei eultum reserri debent', neque spes salutis nostrae: in xxteriori earum isdem cortiee & usu ponenda est'. Hoe sensu Apost

ius veteris' legis caeremonias egena & infirma mundi elementa appellavit ι non vero quatenus excitabant,

& serebant in holninibus fidem in Christiim ventuti Ecelesiae taeuli: Ii enim λmniis laudibus extol- ruin ς qua fide Abrahamum iusti fieatum fuisse, eam lunt illorum pietatem di religionem , qui rumptu1 te illo. docet, ubi etiam eos, qἡi ex fide iunt, om- maximos impenderant in o dinandis Christianorum aes filios Abrahae appellat. Infirma quoque & egena Templis, eomparandisque pretiosis Saeerdotum vesti- elementa voeavit, poliquam fides illa venit , quam bus , atque aliis divini' eultus instrumentis . Num . . Hvere debebant . Ηae . de causa dixerat, Mἰ v ἐν quid Novatoribus aetatis nostrae magis exploratu in est e fide hoe eli Christus , quem suturum caeremoniae quod Cεristianae religioni eontrarium sie , quam Pa- illae significabant, iam non semul sub paedagogo, nem. tribus illis, quibus trium priorum taeulorum tradi- pe sub caeremoniis illis quae 'hominea puerorum ii stio ignota esse non potuit, quique tanto studio , a fervore fidei puritatem , ae diseiplinae ni rorem in

Ecclesia toti servare eonati lant. Hactenus quoad ornatum Templorum, pretiosa divini eultus instPumenista, splendidumque Ecclesiasticarum suinsonum ap-

ν ratum.

Venio nune ad caeremonias , quae' in Sacramento

rom administratione adhibentur . Non video ' qua fronte has C, ristianae Leligionis simplieitati advertari praetendant . Nam hae adeo antiquae sunt , ut nonnis ex Apossolis repeti queant. Sunt enim, sal- rein 'magis 'praecipuae , Byclesiae Orientali, di Oeci-star per sensus 'ad eredendum Christum seturum e

eitabant . - Itaque veteris legis eaeretri6niae , nuda , egena ct infirmi mundi elementa saetae iant , postquam ea fuere deststurae virtute, qua 'salutarem

dem in hominum eordibus excitabant . Mena quo que & infirma elementa vocavit , quae superstitionis& i4ololatriae ausi adhibentur, eadem epist. C. 44 v. g. '&'l . nulli bi vero scribit, nefas esse Christianis 'ritibus 'utiqui'menti 'osterant , quae Christus pro nobis gessit, collata nobis a Deo bene fieta, vel quidquam aliud, quo hominis erga Deum amor &eultus Queri '& augeri queat Immo Pauli aetate iam dentali communes t ac in oriente vigent quoque apud eceperat uiua signi Crucis ad revo andum in inem Graeeos, Iacobitas, Nostorianosque a multis saeculis' riam Christum . in Crucem pro nobis actum , trinae Romanae Et,clesiae eommun'one separatos . Qitam- immersio in Baptisino ad significandum Christi comobrem initio quinti taculi suifie caeremonias totius ' pus triduo fuisse sepultum , festum Paschatis, Pen- celesiae per univertam distula eerto' cognoscimus . te stes; ae etiam cuiuslibet diei Dominiet ad me-AL Cum non constiti tenerali quadam totius Eeelesiae moriam recolendam Christi resurrectionis adventus sanctione fuisse institutas , quis ' non videat'nonnisi Spiritus 'sanetu &e. Et praeter alios ritus ,.quos infra assi Apostolis & Apostolicis viris origiaem habere po- indicabimus constat in 'pretandi modo, tum Pau tallis, a quibus per universum eonstitutae Ecclesiae lum, tum Apostolos reliquos imitatos fuisse Iudaeos. veriti 'a'communi sonte deseendunt vero autem

smile non est pugnantia cum Christi Religione A --

solos docere , atque inculcare voluisse . Rursus caeremoni aer Bapti sint , idem de aliis ' dicendum. , ea

menti seruiat , quae Christianam fidem doceant , , eamdemque foveanto Sc augeant . Exortismi signifi-mni libertatem a Daei non e , quam per Christum aequirimus , abrenune lationea 'Sanuaae ὸe Ossieto hominis

HIC pro comperto habemus, Christum Dominum

153쪽

arvimus. Conte limus veros Eeclesiae potestatem fuisse eoneessam instituendi ri. us, tum in Sacramen eorum administratione usurpandos, quibus non modo Qtdini & deeori sacrae iunctinis consuleretur , sed etiam gratiae, indiea iecit , quas homines per hujusmodi Sacramenta reciperent, tum etiam, quibus locus, tempus , Sc m.dus divini cultus , praescriberetur , vel ea hominibus offertentur, quibus vir Iulum exer- vitium facilius .fieret , denique gloria & eulvus amisHifieari posset. Id vero Deile demonstrat ur. Primum, quia mus Eeclesiae. suae animarai n euram eoneredidit , voluitque, ut eas regeret, at quo in aeternae felicitatisti consequtationein dirigeret. Neine esse ergo est, ut tantam ei dederit auctoritatem ,

quanta at Ruiusmodi directionem necessaria est . Naisque enim Deus vule finem , quia india ad finem comparandum necessiria suppeditet. Ad id vero nα-tiessaria est potestax iustitue,dr ritus, quibus hominibus ea per sensus ost)rat, quae vel Dei majestatem, vel Dei beneficia aut gratias, quas nobis eo cedir tu memoriam revoeando ,. ad adorandum , de diligendum Deum, de ad pietatem colendam, excirent atque determinent; sive , a clatius loquar, nainressaria eli Melesiae potestas ea hominibus suggete adi de proponendi , quae utilia sunt ad beatitudinia

consequutionem; fund aurem ritus utiles, immo in hae providentia etiam necessarii, ut in postrema superioris capitis propositione demonstravimus. D inde Christus Daminus Ioannas eam cc exemplo Haemonstravit suo caeremoniarum usum, dum luto usus est, ut careo Siloe visum restitueret . Atque

hole similes instituendi caeremonias.secisse Meletiae

suae potestatem iacile .patet. Nam blati. I 2. 3c Lu

cae.io. Apostolis, discipul sque sagandi daemones , sanandique morbos potesarem concessit; ergo A auctoritatem instituendi caeremonias , quax ia hujusmodi potestatis usu adhiberent . Ejus odi sum impositio manuum , qua Ananias usus est ad eurandum Saulum recenter ad Christi fidem conversum, de qua .rae Actis Apostolorum, atque exorei sint ad expellendos mones , insumationes , aliiquo rimi , quos cuin sem

Per, ac ubique terrarum Ecclesia uturpaverit, nini si Apostolis reserre Possiamus aree os . Rursus. an

non Apostoli fuere Christi Mini ira, as Mysteriorum

Dei dis niatores, ut habetur ad Cor. 2. c. q. quis ergo credat auctorizatem a Deo non aecepita neeessariam ad hujusmodi obeundum ministeri uin A lixe se eum potestatem serebat ordinandi disponendi quo saetis sanctiones, initi tuendique caeremonias ad ea men ii Merenda destinatas, quae n ysteria, atque beneficia memoriae offerrent, quae fidelibas eontemplanda.

essent . Hine Apost Paulus, in supra laudata Epist- August. teste in Epit . ad Ianuari Corinthiiis piastem

rur, se ordinem modumque dispositurum fuisse, quo Eucharistia sumenda esset, dum ad ipsor νenissec rcet aera, inquiens, eum venero, di py ma Eadem li bet Trid. Syn. sels. 3 e. 1. Praeterea, Eeelesa semper potestate in metuendi ritus usa est, adeoque eam a cis isto Domino recepit a meque enim est verisimile. Apolloim , eoruntque diis seipulos potestatem sibi usus pare voluisse , quam a

Deo non habuerint ι. mures inustinisse ritus Apost Ios, ex eonstanti Ec Perpetua omnium saetulorum traia

ditione eoastat. Ea Apostolis eat in oris iam ducunt

nonnulli dies.sesti, sciliret Pasi hacis , - Ascensionis

Christi in caelium, Pentecostea, ac dies Dominicus . . inunia nonnulla, puta antepasci tale, ae fortasse etiam quartae Sc sextae seriae jejunium; item mos ille, quo prohibemur, Eucharistia ri sumere non jejuni aliaeetae liturgiarum preces, trina tinmersio , insuffla tiones, ut Mi ouesque, di aliae tum Bapt9 mi , tum

aliorum.Saeramentor uiri Caeremoniae, quaa Ecclesia

ubique ac semper usurpavit, nec scimus ab stiis ae-eepisse, quam ex Apostolis, unde fides, rhu quem eunt Heluin Orbem a primis Eeclesiae temporibus propagati, originem trahunc, ut Ausustinus Epit . e is alias ti8. ad Ianuarium invicte demonstrat . Ritus. antea dictos, indicatos legimus a Iu uuo proue fine is Apolori ae ad Antoninum Pium ν ubi etiam comm morat lacros Christianorum mn enlus, cem ionum precumque ordinem , benedictionem Antistitum 'aquae vinique oblationea, ae sacrae Liturgiae exte

montant ab Irenaeo, Avhenagora, Tertulliano Itb doeeor. milit. eap. 3 lib. de Brp. α- alibi , a coriano Epist. ad Magnum dc . Clemento Alexandrino aliisque trium priorum imulorum Patribu ι atque eorum plerosque praescriptos habemus in Constitutionibus, δι Canonibus, qui Apostolorum nomine cireumseruntur, in quibu3 Eeelesiae discipli ameo tineri, quae ab Apostolis ac Apostolicia viris orta iapro Ecclesiae regula primiε temporioua habita-sit . ,

nemo negase potest.

Constat etiam ., Ecclesiam desciente, mira utorum .ecipia , ac primorum Christianorum servore, progressu temporis Titus auxisse , ud Dequentiva Ia hominum memoriam Dei gratias ao bene ia , . de majestate- revoca o , pietatis in. eisiem. Morem excitaret

eoimae sortius ad Dei cultum percelleret. Auctos itas isse Melesiae ritus, testantur Patres quavit δt uint, taeut ι; Sacramentaria tum Gregorai Magni, t iam aliorum , Mai a septimo taeulo apud Latinos scripserunt; ac Eucliologia, quibus a mille de amplius annis uduntur Graeci.

omnino neceuaria est . in enim regat a cive an, a ternam felieitatem dirigat holninem. qui & veram erga Deum pietatem δέ tuam in eo beat tudinem neis

plectui habere propensus est , neeesse est , ut ea praecipere possit, Quis hominea 'ab iis removeant εc distrabant: quae huic comparandae selieitati impedimenta sint, ει mae istius consequutionem , aciliorem laetant .. Si enim in eo , quν civili societati praesit, necessaria est ferendae legis potestas, qω homines ad praescriptos civitatis &dmperii fines legibus dirigantur: curia ea societate necessaria non eridi , qaae Deo ipso ubente homines in infinite praelianeiorem finem , ho est , in aeternam felicitatem dirigere debet λ Sicut enim sina ei vilibus legibus, quae impedimen- rem verat, ae Deiliorem reddant observationem legis naturulis, optata. tranquil Iitas in societate habiri non potest , ita sine lcgibus, quae removeanc ea , quae impcdunemo sint, , ae promptiorest hominia reddu

154쪽

ad servan/a divina praeeepta , ad virtutum exerci lium, & Dei cultum, di melle admodum, ae ne vix quidem regi ae dirigi possent aminae , in aeternam beatitudinein. Cum nemo neget hane Deum dedisse 1 uinmta imperantibus potestatem, quod medium sit ad tranquillitatem illam procurandam , quae est m. petit valgi quis neget, eamdem potestatem dediiseiid quos animarum constitute Rectores, Voluitque, ut eas per apta media in summum bonum , cuius uniee possessione beari sumus, 4irigerent Sed non desunt in Scriptura argumenta , quibus hane ex Deo accepisse potestatem demonstretur .

Nam Christus, quoa Apostolos disti pulosque suos

delegerat, docere justit o nnes Gemes, Μatta eaP. ule. Ae eorum , qui credere in Cluillum vellent, Pastorcs declara vir, dum Petro dixit , Pasee mes meas , Ioan . at. Deirido claver dedit ei Regia Caleνωm , Mitth. t 6. Solvondi, ae ligandi potestatem , ac facultatem dimittendi peccati, Matili. io. Ubi vero ligandi, sol rendique potestatem secit , decliravit , peccantem fratrem, qui post trinam monitionem Bericlesiae parere noluerie, id enim significant umba illa β Eeelesiam non amtiveris 3 habendum esse veluti

Ethnieum Publieanum , hoc est, veluti a communione de fidelium societate deiectum . Pastorix oro ovium curam habentis allegoria, juxta Scripturarum phrasim, supremam signifieae potestatem, a. Reg. s. de r. Paralip Ir. v. 1- ubi Pasee, inquit Dominus , p puliam meum Israel , or in Hir Priae s sever eum. Et potestas et avium summam itidem potet atem designat. Nam Isai. 22. cum Deus a Sobna in Eliacim summam potestatem transtulit, ait, vade , .nred 'e ad erim , qui hasitat in tabernaenia , ad Sobnam praepositum templi, o dices ad eum ι quid iis Me 3

ό, clavem domus David super humeros ei- , in v ri est, ct npn eris qui elandat; O eιaadet , in moneris qui aperiar. Dubitari autem non potest , quia Deus pastores, quos in Ecclesia posuit ad esnsimis r onem Sanctorum in spua ministerii , in ad eari et .m corporis Christοῦ, ad Ephesi tr. semper in Ecelesia suturos esse utillet, & qum semper apud eos illam elavium potestatem esse voluerit, quam pro regendis suis ovibus tradidi r. Itaque si Cnrisius, dum Ecelesiam iandavit, mini liros quos in ea posuit, Pa stores declaravit, ac pastores , qui elaves haberent Regni Cariorum , qui ligarent, ae solverent , qui e societate expellerent sua inobedientes; quis dubii et , quin summam eis dederit potestatem, quae pastori elomunere , ad clavium traditione eonferri hominibus a

Deo con uevit

Immo hane contulisse Christus ipse declarat Lucae io. F. ιε. dum Apostolis dicit, qωῆ υσι aurit , me audis ; qui vos spernit, me sprenia r Audire Fero

Iatine apud Tullium, Quintilianum , & Almonsum

braice si maeh idem sonat ac obtemperare , 3c prae ei pienti patere. Itaque in ipsum Christum contumax est , qui Eeelesiae jussa observare detrictet. Erro quae statuit ac praerepit Ecclesia, per L ctam ipsi a Iesu

Antatae Thea. Moral. Tom. IV. potestatem eonstituit & praecipit. Quamobrem Amiastolus Paulus ad Hebr. x . v. 17. Pol quam prae positos appellavit animarum Pastores , Medita , in quit, prapositνε -stris O sabiaeete eis. Denique annon constat ex eadem Scriptura , de eonstanti atque perpet aa traditione, Apostolos e rumque successores , iure pastor itio atque accepta a

Cluisto potet ate elavium, usos semper fuisse in iis, qjae ad fidem di disciplinam Eceleliae , vel ad tollenda feandala pertinerent De iis enim rebus Iege ab Apollo lis, tum singulis , tum eommuni consilio

constitutas, tota pene sacrae historiae series e. incit hujusmodi autem constitu i i ones Partim scriptae partim non scriptae suerunt. Nota res est ex Aposto.

lorum actis, quae pro subrogando Apostolo iii Ioeum Iudae, & pro institutione diaconorum in euram viduarum egerint , ac celeberrima illa Lest de qua cap. 1 f. quae pro decernenda orta de testa libus controversia eouili tuta fuit per haec verba -

nore seuera oneris, tuam ινας necessaria, ut a Fia ea

stitui ganes. Accedit etiam quod statim subnectitur de

erant Herota aώ solis. O Senirribus , Icmoselymis. Ubi Glossographus post veteres omnea Eecdeliae utriusque Doctores dormata recte interpretatur statuta. Mitto praecepta circa mores, tum Pu blicco tum privatos , quae passim tu Apostoli runt scriptia occurrunt . Quia ignorat pro regenda E elelia plura verba constituisse, quae Iitteris non sun eeon signata Id sine indirat ApostoIus dum et ad

Cor. li. se cetera, quae ad disciplinam Oec irent . dispositurum pollicetur, Sc dum 1 ae Thes s. a. ait state , ct tene e Tr ditiones ν war aee istis Dap/ν μνm nem, si e per epootam . Hae traditiones iagraeeci texti viacantur ν ηαρο - , id praecepta Eequis neget ab hujusnodi pr*ceptas ortum ducere ieiunia nonnulla , ac caeremonias quim plurimas semper de ubique in Ecclesia servatas, velari suprema quadam Iege institutasὸ Praeterea Paulus inrefluosum Corinthium trastidit Satanae, aliosque 3m prohorvecilesiae communione privavit, atque e sdelium so eietate dejecit.

Neque solum Apostoli, sed eorum sueeessores hae eadem poterate leges ad Ecxlesiae disciplinam moderandam tulerunt . Quis en.in ignorat tribus etiam

prioribus saeculis ranones ab Ecclesiae Passoti x stilia se condi eo , quos veluti leges venerarentur 2 De iis Clemens Alexandrinus, Tertullianus , Cyprianus S Eusebi in in sua hist. Eccl. pali. a meminere. Nec solido funda nemo eorum earet opinio , qui plerosque canones, & constitutiones, quae Apollo tot umnomine cireumferuntur, a latis antiquis illis temporibus ab Eeelesia leg bus deprompta fuisse, tuentur. Immo si Apost. accepta reserenda non sunes quae millia statuta sunt, pleraque saltem , ab eorum fuisse suec. soribus prini: s saeculia constituta ν asserere opo tet . Quae cum ita se habeant, nullus superetia vi.

155쪽

146 TRACTAT Us

detur dubitationis locus, quia Christus Eeetessam im eam de summa Trinitate & fide Catholica. Et om-stituendo sum, ei vim , seu iaculcatem fecerit, qua nium legum periti stimus Iustinianus nouel I. 83. leges Leges ferret ad Dei cultum, ad retrahendos homi- ei viles dixit non. Praecedere, sed sequi oportere lege. ne a vitiis, eosque ad virtutit exercitium allieien- Ecclesiasticas , seeundum saevas, inquieiis, o divinas dos necessarias. Uidendum itaque, in quo haec resi- regulas c ita canones appellit in quas eriam .estra Iedeat potestas. occurrunt statim Novatores, Grotius ses sequi non dedignamin: εc in Authmi. Const. cxxi tria maesertim, R Pustendorfius, qui summis Imperanti- e. 7. haec habet, si Eeelsinieisna ρον-is sit, ni, ἐ-bus haec unire iura competere Impudeatissime . alla. lam eo Mnronem halent eis Io magistratus eum e

runt. Hos refellit. disceptatione, sed religiosissimi Erisiva seeundum s.f. erit eanonas finem imponunt. Ut alim vero praeterea-

p R o P os ITIO IV . mus, unus iussi lat Basilius Imperator, qui in v II1-

P.lsas eiaca saera a Deo Eeelsa eoncessa non inest dignitatibus , qua n qui abolisse onversamta, . in saeati Prine patibus. quid amplius dicam non habeo, quam quia nulla ma- vνbis licet de Ecclesiastieis caussis sermonem modeνe.

DEmonst. Nemo negat potu illa Christum Domi- neque penitus resistere integritat. Aeetesiae , O tinis.rnum Eec letiae iura, sive illius regendae potesta- fata Sνnodo adversari. Hae enim λιψίgare o quaero

tem summis imperantibus tradere, aut eam ira com ne Patriarchar , Pontificum o Meerritam es, quastituere potuisse , ut tota imperio subjecta esset at- regiminis ossicium sortis. μην, σui fanst. ean.., qti. que a supreino Principe regeretur. Itramo cum cuius luandi, O solvendi potesiaι ιm liaeve, εν, Eeelu que ite hominis cor in manu eius , dc quocumque βιμι se caelestes adepti sunt et avor non nestrimi sti .elit trahat illud , Reges ipsos poterat Apostolos , pasci dehemur, qui sanu cars, qui ligari vel alis Pastores, rectoresque Ecclesiae suae eligere ae destim mento μίν. egemuι. Tom. g. Cone. pag. 3 is . Vinare. Sed non ita serit. Nam apostolos elegit duo- dea ergo non unum, sed Plures, & quotquot de eliri decim, ae deinde discipulos septuaginta duos , ut eos stiana religione recte senIere Principes, ita Christia- qui nain vellent fidem profiteri , in illam societam nam fidem proseos fuisse , ut Ecclesiam instar Reit m eooptarent: in qua ipsi , Christi potestate atque pub. a Christo institutam crederent , in qua ipsit.omine, Pastores essent et ligandi solvendique, ac cla- oves, Ministri vero quibus claves re aditae fuere Re vium poestatem haberent . Ha ad omnes Gentea gni Caelorum, Pastores Sent. iiiiiii. atque ad Reges ipsos , di Praefides , ut hos sed rem clariorem faciunt editi hae de te E etiam, s. vellent, Christi oves sacerent , atque po- clesiae canone , Patrumque illorum sententiae , quit citati ipsius concreditae quoad Dei cultum, e ternae- primis Christianis Principibus Christi fidem expotaque salutis e sequutionem sublectos deelararent. Et luere. Quis eredat sancti silinos i Ilos Passores , qui me annon ut Populus, ita Principes, ac Reges ad Prinei pes illos uti reeenter ad fidem eonversos . vel .es 1 peciaeri , quas ii regere debeant, quibus Chri- cui subditos plerosque haberent Idololatras ae Christus dieit, Pasce aver meas Ii sane quoad spiri- stiani nominis insensissimos hostes, in Christiana e tu alia S aeternae silutis consequutionem omnibus ligione instituendos susceperant, vel in conciliis ed Christi ovibus dominari debent, ac leges praescribe- re voluisse canones , aut ea palam illis ineulearere, qui ligandi , & solvendi , atque clavium poto quae jura a Dco illis concessa turbarent & infring statein acceperunς. Sed videamus , quaenam fuerit il- rent, & quae contra divinam institutionem eosdemto cim Regum ae summorum Principum sententia , Ecelesae tribunali, ae Senatui subjectos sacerent pqui omnium primi e tristianam religionem suscepere, Igitur Patres illi persuasi esse debuere eam fuisse ει qua ratione a vitia illia sanctis, qui Christianam Christi Ecc Iesiae formam, eaque iura , quae ipsi ex- iisdem denDiistraverunt doctrinam, Ecclesia, ejus iam plicarent. Neque credibile est priorum temporum sorma atq iura exposita tuerunt . veris nile non Antistites, qui fuere patientiae, humilitatis , & e ef aut Pt ne ima pati voluisse, iura imperii ipsis dein ritatis excinplar, Ac qui dum Pastoris munus luscibita .iolari, aut sanctos idos Antistites eam volui se perent, sele Paratos ostendebant ad subeundum pro se sibi in Reges di Prinei pes potestatem v surpare , Christi fide ac veritate martyrium , superbiae quoquam Christus non dedisset, & quae odiosam Prin- dam fastu i ut sibi usurpare voluisse , quod ex Deo e pibus Christi Religionem reddere potuisset. Con- non aceepissent, Sc onus voluiise indebitum Priverus aiatinus omnium primus Christianorum Imperator, pibus summis imponere. At ii omnes unanimi conis teste Eusebio lib. 3. de vita Gon stamini eap. io in lenia tradidere Laicos etiam Principea ac Reges ovea Coneilio Nicaeno non prius sedit , quam Episcopi esse, quae Ecclesiae Pastoribus subsiae, & in iis quae tit lederet annuissent. Et absoluto Cone. Epist. in se ad fidem Et religionis disciplinam spectam, parere dest ad omnes Ecclesias , quam idem Eusebiua ibid. Leant. Ex Canonibus autem nonnullos tantum refe- refert, in euius fine haee leguntur e Puae eum ita ram. Gratianus dim x. eap. v I r. hune refert ad Imiasini, e lestem gratiam , e divi-m mandatum U- peratores Constantinopolitanos directum. Libenter ae-

156쪽

νει stari in D; a tanto 1 -- est pondus Sae oria- demonstrare operae pretium ess existimamus. Itaque a m , qωanta ei iam pro ipsis Ices , β in ηitans san/ par s prior in nune modum demon stratur. In iis p ..dΔιων. examtae νaxionem Urcgorius Mignus ad rellas inest regendae Ecclesiae , E est alii asque I.e-Episeopum Metensem dist. 69. can. 9. 2Mis dubites ges tondendi , qui a nostra aetate ad exordium usq esae.νdοιον christi Res.c.ι Principum omnium sido Religions elii istianae eam semper veluti a Chi isto silium patrea, O magistros caenseri r nne miserabA bi traditam exercuerunt. Hac enim via , & datam

i, ι ania esse es nosciιον, si si ur patrem, distip-- a Chritio potesatem , & genus.ltominum in quo ιώ, mississνum μι μαειαν subjμν', iri uir νι&- earndem colloea verit, certo cognoselin s . Episcopi ration,hisa illum s- ρανε ι. H.jicere, a quo eridis, vero Scelesiarum Pastorex ritu a Christo instituta oris,n sotam in serea, sed etiam in caelissa ligari poρ dinati: a nostra aetate usque ad Apostolos, per quosse, O sultat Christus landavit Ecclesiam, potes ate, quam a Chri-Venio nune ad Patres, atque rem. ab Ignasci ex- sto aceepissi terto crediderunt, Ecclesiam rexere, le-ordicit viro Apostolico, atque Iomnis Apoli di di- eesque ad ejus disciplinam spectantes condi detunt .seipulo. Is antequam Principes effcnt, qui Christia- De Epise. qui modo in occidente sunt & commonam doctrinam profiterentur , in epistola ad Phlse nionem servant eum Eccles a Komana, id voraci ne- delphicis haee scribit: Priai sper, subditi σπε cas, quia in dubium, cum liner fidei articulos habeant, - , milis.s Ppineipibus, Diaconi Pre Θυών, Presin potestatem hanc ex Deo habuisse per legitimam or-τεν, o diae ni atque omnis clerus , fimni c- smni ornationem, & cum eam singuli in suis .cxtri eant

Populo, O M litans, arque Principibuι , sed-ca- Diceremus, & communi consilis in Conciliis, G sines obediana Episcopo, Episcop ver. cbrisis , sic os ei quoque illi, qui schistria sectamur auctore P -

Paria christ.ιs r o nitas per νmnia serυενων. S. Aelii- tici in eoeptum, absolutum vere a Michaele Ceru'-nasius in epiliora ad solitarian vitam agentes , ita ro, Iaeobitae sive Syri, live Armeni, sive Cop iti , Osiu.ii Cordubensein Cotillantinum Magnum is Nic, siωe Abyssini, qui Dioscoruni sequuntur in Cia alcc-na Synodo allocutum tulisse scribit : Desine quaeso , .lonensi Sysiodo damnatum Ae ex Eeeleliae sinu dc- Imperator, na te miscear Eeclesiasticia et neque nais in pulsuili , ae Nestoriani, qui in Chaldaea , Persde , hoc genere praecUe in ροελε ea a noἷis disce . Tibi atque in variis Provinciis Indiae Orientalis haeresi in D/us imperiam eammis r nobis . qua sisnt Eeelesiae , Nestorii in Ephesina Syn do asino 43 I. damnatam concred/dis . Ee quomadmodum qui suum imperi.ιm tuentur , ii, inquam, omnes in Syria , AEgypto , malignia seialis carpit, eontradicit ordinatiani amanae: a biopia, Armenia. , Clialdaa , Hrside , aliisquesta in ιώ --, ise qua sunν Ecclesi , ad te trahens, remotis regionibus Epist. habent, qui se hane per magas erim M obnoxius fias. Post haec Osii herba legitimam ordinationem a Deo accepissio poie statem Hlhanalius iple luburctit. vando a eondias ἀ- an ἱ- credunt , eamque exerceant. Id vero pὲlam facit un sum est, quod iudicitiis Eec se aism,tatem s-am ab de imo, octavo, immo & quinto Ecclesin saeculo Imperaιore aecepit auo quandγ-nquavi hac pro δε- suisse in toto terrarum orbe Episcopos, et ri hane ii A. agnitum S. Ainbrosius ep. sn sic Valenti ma- bi adjudiearent potestatem, eamque a Dera esse certonum Imperatorem affatus est: doli te gravare , Im- existimarent. Fac enim de inreps hanc sibi usurpare perator , mr putes ro in ea, iη- divina sisne , ampe- eoepisse a storitatem. Uel omnes uno eodemque Lei ariati aliquod ias habere 3 si Oro e ex ouere, si ias diuis post unanimi eonsensu in id eoasenserunt , vel unarias i Wrare. Esto Des subdituo et script- est enim: prius in Ecelesia haee usurpari jura e perunt, in e nciae Dei Deo, quae. esaris Caesari . - ἁ Imperat.- ius deinde sententiam aliae successu temporis venere'. .em palaria, ad Saeordaxem Ecclesi . Publicorum 1 Quis vero consenita refert Emle. omnes non solun ibi moenium tur commissαm β, ε μὴ secrerum . Habes locorum distantia , & linguarum varietate , sed &itaque antiquiores Patres non rutun exponentes Ee- omnimoda commvixione invicem separatos , qui duclesiae iura penes Sacerdotes esse , sed S Principes re hae deliberarent, omnesque in han sibi uiarpan ipsos ne iis sese immiscerent prohibentes , ac di in dana potestatem conii pirarent Fieri ne id potuit , nuti illis minitantes vindiciam, dum ea sibi usurpa- quin ulla tam numerosi conventus, tamque mirabilis re praeteaderent. Ouae cum ira se babeant, quis non consensionis memoria re anserit Neque eredibile e ii videat Novatores illos qui summi imperantibus jus unam. Melesiam hane sibi tribuere coepisse potes. erga sacra ,mpudentissima adulatione adiudieane .eem, quam aliae deinceps sint imitatae. Nam prae- fundatam a Chrillo Ecclesiam peni in evertete , aD terquam quod hutns novitatis nullum vestigium adque destruere est, quaenam hae suit e Latina. .Quis vero crediati L. novitatem hane nullo Episcopo, ae Principe nullo

PRO Pos ITIO U. obsistente re reclamante, in uai versam latinam Ee etesiam induet potuisse Quia dicat. Graecos immani Potestat, προ saera , sive Da ferenda Lues ad Dei odio Latinos horrentes, Armenos, Cophe , MyseMtium O Ecelesia diseiplinam tertinentes a ch-- sinos, Nescirianosque veIuti hyreticos ab illis dam- p. Eetisse sua couarum is suis Difωρῶ νεμει , natos, voluisse, ae potuisse sine ulla oppostione no quε iura vivino Presbyter. Hi sua. nistris sum vitatem ab ilia excogitatam amplecti , .& quidem

riarcι sun3. tanta circumspectione, ut ne uni quidem vel E le sali leo , aut prophano Seriptori res nota fueris ,

T TTraque prorsitionis pars vel ex iis quae hacteia ue scriptis e signaretur Itaque. necesse est, asserere G nu sunt d sputata facile compmbari posset. Sed ae omnino pro comperto habere , non aliam fuisse ut in re maximi momenti nil inta tum remaneat , quinto saeculo de auctoritate & poteti te Episcopo Min laici laculcatius e1Po ere , . ac novis argumentia tum universae Ecclesiae fidem, atque seaxentiam, quam ει eas

157쪽

IM TRACTA π Us

ta, que in Romana, in G ea , ac in tota Orien- illius dilucidationem conserat, noν3m demonstratici tali Ecclesia nostra hac aetate viget. At eamdeuh si. nem a steremus. Principio ver. animadverto , ex l4bi inesse credidere, ac usurpavere Potestatem Epi- pra allatis argumentia ostendi eamdi m fuisse ab exoris scopi omnes quatit, ac rituri priorum taculorum . dio, ac nunc est, Ecelesiae formam , nee variata

Notar enim sunt Ieges si te eanones a totius orbis nis initium designari a Novatoribus possi , quibus Episcopis conditi in Concilio Constantinopolitano I. quidem si addatur, Epiphanium haeresi Tr. fit Au-

. ann 38 t. dc Nicamo I. ann. 3 s. Nec opus est vem gust. de Haer. n. 13. Arium inter haereti eos recen-bia , ut ostendatur . eadem potestate saeros Antist iter sere, quod asseruerit Presbterum ab Episcopa nul-

usos fuisse illo eodem taculo ire Gallia , in HiiD- ia disserantia deb-e viseerni , Haereticos dein repaniis, in Asriea, di in Asia, cum sint omnibus noli ob hanc opinionem W clestum, Calvinum, aliosque eanones Coaeiliorum Carthaginensium , Arelatensum , suisse ab Ecclesia declaratos, facile intelligitur Ec- Hiberitani, Antiocheni, Neocaesariensis, Sardicenss cle fiam credidisse Lmper habere Episcopos a Deo

die. Sed ne novatores no v Lutherani, Calviniani , auctoritatem , Pote uatemque, qua Diaconis, Prexbyae hujusce furiatia reliqumniant , hoe taculo in ierisque prae lixit. Nam Novatores nostrae alsertioniae quo pax Eeclesiae eoncessa fuit , Eeesesiae Pastores novitatem , lin .no Sc initium allignare nequeunt rhane superbo quodam fastu sibi vindieare, ae uisse nos vero demonii ramus i lotum sentciuiam, cum pri- pare coepisse potestatem , in medium proseremus prio- mum innotuit a continuo erroneam , haereticamque' tum taeulorum exempla. Mitto Concilia celebrata habitam tui sie atque damnatam . Sed videamus aliaia Astiea sub Agrippino, Et Cypriano, in Asa sub

Firmi liano Caelareae Episcopo, Et quae Stephanus iuellum rebaptizaatium egit, aliaque Concilia, in quibus canones pro Ecelesia regenda conditi suere. Eusebius lib. s. hist Eeel. e. 1 & x .. scribit a Victore Romano Pontifice sub finem iaculi seeundi Theodorum Bytantinum Cotiarium de Christo male

sentientem , ejectum ex Ecculta tulis , ortamque de tempore celebrand Pachatis controversiam , indictis cum Romae, tum alibi Synodis, coinpostam ab e dem, ac Maticos Iudaico more luna a 3. Pascha

celebrare Perseu erantes , a communione legregasse ;Constitutiones denique ac canones, qui Apolloiorum nomine circumserunLur , partim ex Apollolicis regu . lis, partim ex deeretis Synodorum primist temporibus ab vpi . celebratarum , Originem trahere , celebriorum Auctorum opinio est. Quae sane ostendunt ab hac aetate nolita ad Apost. usque , Episc. semper potestatem exerruisse decernendi disciplinam, Eccletiaeque Leges condendi, ae certo credidisse Christum hane eis pollieitum suilli , ac per legitimam marnuum impositionem contulisse. Id autem satis super-ue esset ad rem conficiendam , cuin verisimile none tot doctos sanctissimosque viros , qui Ecclesiis

Vsuere, aut pore statem quam non haberent 1 uperia Si ambitio e quadam tribuere sibi voluisse , aut jura ignorasse, quae sibi Hompeterent . Scd. opus non est conjectaria. Nam scriptura ipsa rem extra .m nem controversiam ponit. Ha e enim , ut supra ex

Paulo notavimus, postos esse a Deo in Ecclesia PF siores, ait; Eeelefiar autem Pastores semper & ubi que habiti sunt Episcopi, quos Actorum xx. Spiri

eum Sanctum posuisse legimus, ut regerent Eeelesiam suam. Potestas autem , quam Ioquimur ,. pasiorum

est, quibus pascendi Christi oves munus concredi tum est , quibusque ligandi , εο solvendi, elaviumque potestas promitti sint. Atque itine Richerii quoque refellitur haeresia, qui toti Ecclesiae potestate iuc Iavium collatam finxit, Petro vero Apost. de Spi . iusfrumentaliter, de minissetialiter lautum, seu oad

executionem.

Venio nunc sta alteram parrem, Et quamquam ex

hususque dissutatis facile paret Episcopos iure divino esse oon Alum Christiana plebe, sed etiam Presbyteris, Et Diaconis superiores, tamen ut in re mam

ias momenti ait Erataereamas, quod ad peritu cuaa

argumenta

Occurrit primo loco ipsum Episcopi nomen, quod

eum ab avat, super Sc φα .. -nsidero , aut speenire , Originem trahat, idem sonat, ac superinis. iis , lespectilator. Episcopi nomine an veteri testamento ap pellabatur, qui Levitis praeesset. Esdrae D. C. I. 2.Αb Ethnleis Diis suis, quos universarum rerum Rinet res putabant, istud idem nomen fuisse tributum , ollendit in annor. ad I. eat . Apollo licum Beveregius testinioniis Homeri, Plutarchi, & Herodiani , ubi iblervavit etiam Episeopas nominari eonsuevisse viros, qui tabus admitti lirandis praefieeremur, idque ex Plutaretio in Numa, di Cicerone lib v I r. p. II. ad Atticum . Itaque vel en ipso Epis ops nomine constat his committi populorum ac fidelium regimen, dc praefecturam, quod ipse Paulus demonstravit, dum Aq. 2 o. v. 21 Melesiae tectoribus dixit , auendis e tubis O universo gresι , νn quo vos Spirisaea sanctus posuit Episcopa/ regere Ecelesiam Dei In Apocalyps c. 2. Episcopi vocantur Aveti Beelesarum , non alia de caussa , nisi quia Evangeliuin annuntiabant , δι eminenti praediti eram auctoritate . Angestonitu Dei Nuncii sunt, Si inter res ereatas princi pem locum tenent. Itaque vel ipsum nomen digni

ratem auctoritat.nrque designat.

Deinde ritus ipse quo ab Eccletiae exordio Episcopi promoveri ad hujusmodi, ordinem consueverunt, Presbyteris gradu , dignitate , ae potestate superiores eta dentonstrat . Pretbyter ab uno Episcopo , EpiscopuI vero a duobus, vel tribue aliis, ordinari debet ἰ id rem ex consuetud me semperae ubique recepta, de ex antiqua ab ApostoIia orta Lege . Hane enim inculcatam legimus ean. ErcConcit. Αrauseani , can. 4. Concit. Arelatensis ,ran. 4. Conei l. Nicaeni I. oan, I illorum, qui Α-- stoli ei appellantur , ex eo , quod inter antiquas , Apostoli eas quoque nonnullas constitutiones- eompleiactantur, inter erua a Legem de ordinando Episto a duobus vel tribus aliis , iure meritoque recense-inus. Tum quia.. cum haec semper, ac ubique locorum viguerit, nec ex nova totius Ecesesiae determinatione post Apostolorum aetatem constituta olim datur, ex ipsis Ayostolia derivata praesumitur ἔ tui retiam quia irae fuisse ratione ordinatum Timotheum,

158쪽

ui per prophetiam eum impositione manuum presis inserit. Quae sane verba , praeinissa perpetua illa , &constanti totius Ecesesiae consuetudine de Episcopo a duobus, vel tribus aliis ordinando, satis apte interpretantur de electione & deputatione Timothei ad Episcopatum per prophetiam , & de gratia quam in susceptione ordinis accipit ab Episcopis cum impositionem manuum collati . Nam Episcoporum coetus

di eollegium passiin presbyterium appellatus ῆ immo cum presbyterium Ecclesiae senatum exprimae , .nihil aptius diei posse videtur ad coetum Episcoporum dein signandum. Si Ecelesia viventibus Apoth. ritu quodam splendidiori, ac nobiliori, Episcopum ordinari praecepit, horum ordinem presbyteratu Δgniorem , altioremque habuit ; Episcoposque a Deo Presbyteris

superiores constitutos, ostendit., Ac ita revera esse jurisdictio illa demonstrat, quam

temper, ac ubique in presbyteros exercuere . Nam presuyteris a primis temporibus vallum fuit de una

In aliam Paroetiam migrare absque proprii Episcopi

permissione , can. 12. Apust. ae Omnia ad nutum

Episcopi administrare iubentur , can. 33. quod &Tertullianus quoque asserit lib. de Bapt. c. 17. Rursus jus eis competit ordinandi Presbyteros aliolque

Ministros, ut veterum omnium Scriptorum, omniumque antiquorum canonum consensu constat. Quamobre.n hoc veluti certo & explorato principio con stituto, Epiphanius adversus Mianos concludebat , Episcopos a Deo Presbyteris stiperiores elis constitutos , quod Episcopi potestatem acceperiat creandi Presbyteros, non vero contra r de Athanasius isoaxum accusatorem suum presbyterum fuisse negabat , quia a Colluto ordinem susceperat , qui non erat

Episcopus . Ita ue si Episcopis nomen indictum est,

quo iuxta Haebreor uin , Graecorum:, Latinorumque Ioquendi rationem is indicatur, qui factorum supremmus sit moderator , quique aliis ministris praest , si xitus quo in hujus nodi ordinem cooptatur , eorum

supra presbyteros dignitatem significar, si jus ab exordio Leclesiae habuit ordinandi, ac veluti sibi filios creandi presbyteros, si Presbyteris aliisque Ministris

veluti subditis imperavit perspicuum argumentum est, Episcopos a Deo institutos, fuisse , ac ea donatos auctoritate, & potestate , qua plebi , Ministris, Pret-byterisque praesint , ct quoad regimen Ecclesiae dominentur Hinc a Dionysio Areopagita de Eecl. Hie-

r. c. I. Episcopus divinus Ponti lex , cui presbyteri pareant, & ab Auctore Const. Apoll. lib. 2. c. I 8,M 2O. Episcopus dicitur, qui omnium curam gerit,

Ocaturque credentium Dux, Princeps , Rex atque

nasta. Quis ergo dubitet, quin Episcopi sint , quibus jus pascendi, ligandi, ac solvendi j claviumque potestas concessa sit λ Ita sane, qui quinto , di quarto Eeclesiae saetulo seripserunt , sentiebant, quam ob rem Ariani oppositum docentes veluti novatores,ac haeretici ab omnibus habiti sunt , atque dam-ti. Ac eaindein suisse antiquorum Patrum fidem facile patet. Astieanam Eeclesiam id pro comperto semper habuisse, . fidein iaciunt Tertullianus , ει CrPrianus . Ille lib. de Bapto e. 17. inania Baptismi habes ius summus Saeerdos , diande ProbIreri , e Diaeon. , non tamen sine Episeopi auctor tare propter Ecclesia honorem , quo Laisa satis pax est. Alter vero

in Cauhagineos synodo, cui ipse praefuit o veluti,

rem omnibus explorata n asseruit, . ληφα is nos Ibe-e Usimur eadem pοι estate Ecelesiam Dei In Dernantes .

Diaeoni debent , quoniam Apostol,s , id est , Epismpa aDominus elegir. Palaellinae, ac Alexandrinae Ecclesiae eamdein suisse sententiam , Origencs , & Clemens

Alexandrinus testantur, nain ille hom. a. in Jer. de se loquens presbytero, ait, plus a me exigi quam a DiaeonIs , ab iis vero ριων , quam a laltis, plΜs rursus ab his, quibus O super Diaeonον O super Presbyteros comm .ssum est regimen , prineipatus Ecclesia-.pietis. Clemens autem lib. 3. Paedagogi c. I 2. alia praeeepia, inquit, data μοι Episcopis ; alia maeonis. Et lib. 6. Strom. Et h. c quoque in Eeiasia sunt pra-

gression o D scoporum , Pre οι erorum , O Diaea O-νum . Accedunt etiam aeta S. Igi alii Martyris edita, ab Usserio, & Ruinartio: quae habent, i , Φ. Hono. Fabana enim Sanlium per Episcapos, Presisseros , O

Diaconos , Asia ciυitates, oe Elelesiae . Epiti. Erclesiae Smirn. de Martyri Policarpi, ni qua sinimcnsis Epi- opus S. Martyr. appellatur: & demum- indiculi camtalogum exhibentes Episcoporum, qui Apostolis sue cessere , ab Iraeneo, Tervulliano de Praetc. Optato contra Donat. & Eusebio editi; in quibus cum Irenaeo omnes smtiunt , Episcopos Apolloior uiri.el se

succelIores, ab iis ordinatos esse eorumque ordinatio. ne, & Decessione veritatem conservatam , & ad nos

derivatam. Vide l. 3. adv. liaerescs . Quid plura- Ignatius quoque adest vir Apostoli rus, ias: qui Ioannis Apostuli consuetudine usus tu erat. Is Epili. ad Magnesianos n. 6. Episcopum praecise Ecclcsiis ait , auini locum tenerer ad Trallianos n. 3. Eidem orti dentes subicctos esse oportere tamquam Ies, christo :& ad Philadelphienses, ait , attendite Ep/scopo G presistero , O Diaconis ac insta sine uiseum n Auio

Deite. Quae cum ita sino, nemo non vi actis omnlaetate ac ubique terrarum semper in Ecclesia suillo Diaconos, ae Presbyteros , praeter plebem , qui Episcopo veluti supremo Raectore subiecti essent, ac Epi scopos habitos 1 inper esse veluti Apostolorum suete:-sores dc tamquam ii, qui suscepta ex Deo ab Apostolis, 3t ab iis ad eos derivata auctoritate , . & testate Ecclesiam Dei rexerunt. Annon haec satis superque sunt ad demonstrandum constitutam a Deo hi se Hierarchiam Ecclcsiasticam ae Episcoporum oriadinem, qui dignis ate & potestate celeris praeeminerent e Sed quam Scriptura habet , rem extra omne ueontroversiam ponunt. Mitto Apocalysis loca, qui bus Episcopos praesectos suillo Ecclesiis, declaratur , quibusque subli ni angelorum nomine eorum praestan

tia , ae auetolitas significatur ἰ- unus enim tantum rex

tus Actor. m. ad rem coniicioniam suffieiet itendite vobis , inquit , Paulus Ecclesiae Pastoribus, ediuniverso gregi: in qM 'Uos Spirrens Stinctus posuis Ese seopos regere Ecclesiam Dei. Cum omnium laeculoruin Scriptores memoriae prodiderint a Spiritu Sancto Episcopos per ordinationem ius pastori tum potestatem que habere,. cum Omnes ubique geutium Episcopilhanc semper credideriat accepisse in ordinatione auctoritatem , . Potestatemque , quis dubitoe quin tex

159쪽

Nee ullum nob)s negotIum face sunt , novatorum adversutii tam apertam veritarem sophi si rata . Alunt extra scripturam apprie docere eosdem fuisse Ast stolorum aetate Ese scopos, atque Presbyteros, ctia

presbyteri EpiIcopi, ac ii vieissim Presbytori passinvocentur. Addunt pi attere a Climentem Romanum ,

Chrysostomugi, & Hltronymum non agnovisse inter Episeopos , atque Presbyteros in primaeva institutione diserimen Sed liare facile e cirruunt, si animadvertemus .

Primo, quid sipiscui, quid Presbyteri , quid Dia-eoni nomen signifieet. De Episcopo diximus P pra sad Diaconum, α Presbyterum quod spectat, Διακ , ἔGraece, idem sonat ad Latine Miniger , Πι. g. a vero idem ad Latine Senior, quod aliquando aetatis, andoque honoris, & ditnitatis nomen est . Nam ad honores dignitatesque ii eligi solent , qui aetate

rerumque gerendarum experientia ceteria praestent ;quam ob rem Romani prudentiores ad rempublieam administrandam delectos Patres finiores , eorumque collegium senatum appellare consueverunt. Hoe Posito munia expendentes Episcopi Deile intelligemus, eos Clari si i , R Ecclesiae ministros futile, ac Senatum illum constituisse E mesiae, cuius auctoritate , εἰ eon silio ovinia inoderarentur. Igi: ur fi aliquando Dia-eoni, sive minissri appellarentur , ut apte aliquod

eorum munus expliearetur, atque Seniorum vocab

lo apte itidem iudicaretur viros esse, quorum Coe ius stabilit in a Christo pro regenda Ecclesia Senatum denotet. Itaque demus aliquavio Apostolos, veteresque scriptoret Ministros, sive Diaconos , & --niores, hoe est, Presbyteros vocata Episcopos et qu sinde inferat tres non fuisse in Ecelesia ordinis , SEpisto pos eosdem. suisse ae sinplicea Pressistet ccl de Diaeonos Constans, & perpetua omnium saeculorum traditio , ac scrip ta ipsa apexae docent tre hujusmodi ordines in Ecclesia fuisse ; poterant ergo piscopi Db.ministerium , quod exercerent, vel Senkeum, quem constituerent, Ecclesiae Nini lirf, ae S niorum nomine donari. quin ab eadem ex eluderentur Eeinsa inferiores Diaconorum , ει Presbyecrorum ordines; uoa secus ae Barnabas , Andronicus i unaas, aliique a Paulo Apostoli. appellantur, ob munia , quae subiere, quin nos cogant ApostoIoru nnumerum aurere . Mirum id non erit iis , qui statuant tunc rem fuisse omnibus exploratam, quo

Iu, ex promiscua illa appellatione nulla mira pote Tat confusio; ut in praesenti apud Apostolicos nulla ambiguitas, ac confusio nulla oecurreret, si Episcopa, vel Ecclesiae ministri, aut Presbyteri nomine in

data aliqua oecasione appellarentur , ut passim Co tingit. Immo nequidem demonfiratae auertioni o .hmuet, etsi ostenderetur, aliquando Presbyteros, vel Diaconos, super inspectores seu Episcopos fuisse vocatos, cum munus aliquando iis demandari potueris , ob quod speculatores . inspectoresque dici potuinent. Hine Theophil actus in Epist ad Philip. Iet ibit etiam Presbyteros dici istaeopos posse, mod

ι- si pupulα u inspiciant, υν 8Argent , edi s ,--nant: ha alia asse Episevo wiMa, non enim Pres vrer/ ota nant. Itaque ex huiusmodi nominibus . iapersonae dignitatem cadentibus , non in munia, quae exercerent , ordinis discrimen argumentamur ἔ quo

in tensu seniper diversos a Deo in Ecclesia institutoavidines designarunt. Deinde si statum spectemi, trahentis BeeIesae mahaud dissici Ie erit contieere Apostolos in noris eonstabiliendis Eeelesiis Epist nos tantum cum Diaconis eo ilituisse, qui crescente deinde fidelium aumero, atque Eeelesia exigente, Presbyteros iard uar ni, quom

vel minoribus urbibus destinarent , aut iuxta eorum. gradam tu Ministerii partem ad sc licerent. Quod quidam ab Apostolo ad Ut r. v. q. indicatum arbi

tror , eum dixit: Hurus rei grat/a tonsilia te cν-. tae , tist ea qua desunt corrigas, in eo i nar per eivitates presisteros, fiunt c, eis dia sat risi . Neci quidpiarn asserere ferat, plures quoque in una eademque Urbe, . dum id eos raros reperissint, ordinare eons rarasse Episcopos, ut Paratos haberene idoneos Antilii tes pro novis, quas fundarent, Melitiis.

Quid ergo prohibet hac nos via Scripturae rearia, exponere, in quibus Episeopi tantum eum Diaconis orantio oeeurrit, ut Epist. ad Timotha c. 3. εc ali- ., & ubi plures in eadem Vehe reeensentur Epi- . opit ut ad Phil. r. v. I. Ec act xx. Haec Cum attenta Beclelim illius aetatis conditione , di aetate illa , in qua nondum institutae estare Dioeceses , v rillinilia videntur . Cur ergo ad illorum scripturae locorum expositionem asserti non potuerunt , quas Putitani opponunt

ast ad Scripturam quod attinet . Eadem ratione exponi pol Iunt , quae ex Gemente Romano obiiciunt qui in Epist. ad Cor. iv a. scribit Apostolos per regiones constituit se viros probatae fidei in Eliseusi. o minonos esse , quἰ erodisini essent. Eo vel αε gle, quia in eadem Epist. Plesbyto ab Episcopis

μνnstringitur. De Chrysostomo pauea dicenda δε it a ta enis nil aliud contendit, nis Epis pus, Presby-

cros , & Diaconos aliquando appellatoa fuisse, Hiam. r. IEpist. ad Phil. & xl. r. ad Timoth. & sua quo que aetate Eviscopos nonnullos scribere eonsuevisse

ro aliquod inter eosdem statuit, ae Diseopis ordinandi jus tribuit, quod negat Presbyteris . Etiam Hieronymus eadem habet uia. ad Eragri uin , dum , dicit, quid εαμ faeo Epso ut, excepta orisωα - - .

rutantiam coercendam aderit, initio Ecclesiae com- intini consito Episeopos , ct Presbyteros omnia rexisse, postea vexo unum Dosse etει -- ροι euerit --

per P ueretur , innuit ramum Presbyteros ab Episcopis

in sollicitudinis partem initi. admisia fuisse , ue

Apostoli Seniores in sollicitudinia partem vocave rant ; postea vero crescente fidelium numero sativa duxisse ad sehismata removenda ceteris unum praemeere, ita ut plura Epilcopus statueret , ac praecipe ret, Presbyteris intonsultis. Sed quid ambigua unius. Hieronymi sententia tam perspicuae veritati Messiemeest ὸ Praesertim eum ea Scripturs expolitione ni- rasur, quae ex superius a nobis notatis omnino a bia, di incerta demonstratur.

Isaque C ilua ita Ecclesiam inuituit. suam, ut

160쪽

re plebe constaret, quae ovium nomine designatur, ac ministris , R Presbyteris , qui etiam Palloribus subessent, quos Episcop s posuit ad regendam Ecclesiam, quibusque etiam Legis serendae potestatem secit. At hic eorum occurrit oppositio, qui Optati , R Chrysost. auctoritate.n urgent alserentium , Ecelesiam instar Collegii esse in republiear unde inserunt non alia ei competere iura , quam quae Cujacius , Cottisredus , aliique Iurisconsulti Collegiis competexe exponunt. Sed quorum haec 3 Ammon optarus , &Chrylostomus sateatur ,'Ecclesiae Palloribus a Deo ius circa sacra, de pro decernenda Ecclesae distiplina, eoncessum Nil ergo ex horum sementia auctoritati inbeli Ecclesiae , eam instar Collegii in repu-bi ea eonistituere, dum illius collegii naturam servet,

quod Clitistus instituit , in quod & Principes , &Reges cooptari possint, ac cooptati , oves hant Pa- solibus eorumque Legibus subditae. Hic non de nominis appellatione, sed de iure, quod se a Deo Eecie liae concessum , deque praestripta ab ipso Ecclesiae forma disputamus . At Deus Apostolos delegit , iadiscipulos , ae Episcopos Apostolorum succeIA es . Hos omnium, quotquot Christi fidem suscepturi es.sent , curam habere voluit, eaque iisdem jura dedit,

quibus pro locorum x & temporum varietate Legescipias concederent ad spirituale boaum promovendum , poenas in transgretares sancirent, ae contumaces e communione dejicerent . Dum haee sarta recta maneant, rarum obest a quin in republiea esse

dicatur , quin apezlletur Collegium . Qua appellatione donari hoc sensu poterit , quod Cntistiani in

hoc terrarum orbe, di in republica , peregrinorum instar , eorum more vivam , qui cursum absolvere sudeant, ut virtutibus in lirum ad optatam patriam verveniant. cum eorum sit finis aeternae felicitatis , α gloriae con equuti O.

PROPOSITIO VI.

Suprema in Eeclesia potestar in Pontifico P ινί Suecessore residet , quisue nuctori ali omnium

PRopositio haee variis argumentis adversus Nova tores , dc schismaticos a Theologis demonstratur. Nos vero Cum eo unico fine de ea Dactemus ,

ut notum sit . in quo rcsideat suprema erga sacros nitus in Ecclesia potostas , atque ut clare sit explicatum Drthodoxam circa hujusmodi dis iplinam Systema, indicabimus tantum, unun, vel alterum momentum , quo dogmatica huiusmodi alsettio demon. strati s let. Priinum itaque constat, Romanum Pontificem Petri suecessorem esse, tum quod nullus unquam sucrit Episcopus praeter Romanum, qui se Petti successorem praeditavcrit, tum etiam quia id exploratum est ex perpetua & coni anti omnium secus rum traditione, scilicet , ex Irenaeo lib. 3. c. 3. Tett. lib. de praeser. c. ῖ6. Cypriano lib. a. Ep. 3,

Epiphanio harcs 16 Augustino aliisque . Constat vero ex Sacris litteris, Petrum peculiati praerogativa sutile donatum , per quam in Fratres, hoe est, in Episcopos omnes iurisdictionem habuit . Christus entin non solum populi, sed etiam fratrum ei curam

v. is & seq. cum iubet non solum agnos , cd etiam oves pascere, hoc est , non solum populum , sed etiam fratres sive Episcopos , ut Chrystalloinus in hune locum interpretatur , & post ipsum Theoph.

R Bernudus lib. v. de conlideratione . Dum d ni que Matth. I s. v. 18. & seq. inq.ie , tu ea νει rur

super terram cte. Non est qui non videat , hie oblinaularem a Petro sactam de Chri lii divinit Me e sessionem singulare ei privilegium su: issc collatum, in eo situm, ut Christi Ecclesia supra ipsinii tamquam super firmam petram laudanda ac stabilie Ha ess t ι

ut Petro eam regente , Portae inferi praevalere non

possent; 3c ut denique in omnea omnino juri lictio nem haberet; quae singulari ea concella Clavium potestate designatur . Ne vero ullus ambigendi sit locus, notare hic necessc est, Christum Syrtace loeutum dixisse Petro , tu es Cepha, hoc est petra , fit petra quoque legitur in textu graeco ι quamobrem dubitari non potest , quin Petrum, petram voluerit esse illam, supra quam Ecclesia fundata est. Deinde notum est , hane jurisdictionem , quae Petro collata suit, ut necessariam ad conservandam in Eeelesia Fidei , cultus , &disciplinae unitatem di ordinem, R manos Pontifices semper exercuisse. Patet id ex ea , quod initio secundi seduli Marcio Haereticus a proprio Episcopo in Ponto e communicatus , Apouoli. cam Sedem adierit , ut illius auctoritate Ecelesie communioni restitueretur , quod circa finem eiusdem saeculi, orta in Asia controversa circa diem , quo

Patina celebrandum esset, caussa delata sit ad Uiet rem Romanum Pontificem, ut Ipsius auctoritate scandala ex Ecelesa a novetentur , ac eirca huiusmodi disciplinae caput unitas in Ecclesiis omnibus conservaretur e quod denique Lertio Ecclesiae seculo, eon

tendentibus Firmiliano in Asia, & Cypriano in Africa, baptizatos ab Haereticis esse iterum baptizandos sStephanus Romanus Pontifex eos ad servandam hae

de to antiquam traditionem , etiam excommunicationis minis obligare voluer:t.

Haee satis sunt ad ostendendimi iurisiictionem , quam Romanus Pontifex in Petri persona , cuius

successor est, acrepit etiam tribus prioribus saeculis, ut rerum circumstantiae serebant , in universam Ee elusiam exercuisse. Huius autem rei torulentiora, refrequentiora luppetunt in sequentibus taeulis exempla. Hine in primis in Oriente celebratis Conciliis omnium Patruin consensu, tamquam Primas, & Ee lesae caput, R supretinus nector habitus eli , ut ex eorumdem actis liquet, & , ut alia mittam, in Fl rentina Synodo, Graeeis etiam consentientibus, de cretum Prodiit , quod sequitur : Desinimus Sancta

ti Aem Successorem esse Beati Petra minoris Apes lorum , O verum chrisi Visarium. Atque hinc. patet klum Romanum Pontificem posse universae Ecclesiae praescribere Ritus, atque stabilitos & universim receptos mutare, aut Circaeorum

SEARCH

MENU NAVIGATION