장음표시 사용
171쪽
alimnat, quae In Decidente celebrata sunt. Meundo, licet lateantur Spiritum Sanctum esse Deum , ae Personam.a Patre & Filio distinctam , quae procedat
ex Patre, negant Lamen e iam e Fillo procedere , ae
Romanam damnant Ecclesiaui, quod Symbolo paril- eulam Filiovis addiderit. Tertio, negant dari purgatorium, eg justoruin animau, quibus nihil luendum persit, ante extremi iudieii diem cura Dei visione donari. QPareo, licitum esse putatu, 'dare uxori libellum repudii, & ad alias nuptias transite , atque adeo Matrimonium dissolubile .esse credunt . Quinto, eorum Plerique .negans , sornicationem esse peccatum . Sexto , id eo quippe nonnulli errant, quod, tertias quartas nuptias . pro illicitis omnino ha, Mant; nee desunt, qui usaras licitas esse credant . Alii eorumdem errores in eo consistunt, quod Lati-- Ecelesiae disciplinam, quae cum Graeca non eo sentiat, contemnant, atque tanquam illicitam & malam detestentur . Ajunt itaque , primo , Latinam Beeletiam errare, quod .Eueharistiam in Armo eo
fietat , & quod eiusmodi pane perfici posse credat tSeeundo, quod Sabbato jejunet. Tertio , quod Eucharistiam sub unica tantum specie Laicis adminis seret. Quarto , quod Confirmationem a Baptismo sejungat. Quinto, quod sanguinis .& sutaeati usum tamquam licitum permittat . Reprehendunt etiam eamdem Ecclesiam , quod a Septuagesma usque ad Pascha in sacris officiis omittat λιιέα , & quod Ritus alios, qui Graecis consormes non sint, adhi-heat , & probet. Immo non desuere inter eos , qui vel baptizatos a .Latinia sine trina immersione , it
tum baptietandos esse docuerint, vel saltem nerua esiis, itinam in baptismo immersionem omittere , er viderint . .Plure1 quoque anter eos in Palamitarum errorem abierunt; qui doceat , paniculas Di νῶι- eois , di,ini ιιraematae issam imis ea qua videatur, viderive possisnx , recenseri , ut ait Paphdopoli in Praenotat. Mystagog. respou. R. se l. s. Hg. II
OUamquam in Ecclesia Orientali plures sunt S
ctae , quae a multis saeculis, a Romana Ecelesia
separa , nullam cum ea communionem habuerunt i tamen circa exteriorem Dei cultum ae disciplinam , eamdem cum Romana Ecclesia doctrinain profitentur. Omnes enim Ecclesar auctoritatem agnoscunt Ritus
instituendi, ae ea Praecipiendi quae ad disciplinam
pertineant i Omnes septem Sacramenta admittunt i omnes Sanctos invocant, Angeloique, ac tum eos,rium eorumdem teliquias , ct iιoagines cultu aliquo
prosequuntur: Omne 1 dies festos de jejunia servant , ae praeceptum ab Ecclesia ciborum delectu in t Omnis miliae Sacrificium admittunt, quod propriis induti vestibus Sacerdotes celebrent: habent omnes Non chos, qui castitatem Foveant; nec ulla Secta est , quae caelibes Episcopos non .habeat. Quae quidem salia superuue videntur ad convincendum novitatis .&Distatis haereti os illos, quoa superiori capite nomi
saetos Ritus disciplina; primum ratIohe Iinguae is
quam tu iactis celebrandist omiis usurpante de ude quod orientales propriam liturgias habeant, ae pr. pria Eucholagia, quae caerum in Sacramentorum administratione adhibendas, in nonnullis a Lati Eeelcsa di versas, prascribant . Praeterea . in ordine divinorum officiorum, quae ab Ecclesiasticia reeita tur. Item ratione disciplinae circa ieiunia. Denique
ex eo orientales a Iarinis dissident, quod juxta e tum disciplinam simplices Presbyteri unicam Si virginem uxorem habere possint, quam ante sacrorrum ordinum susceptionem duxerint . Prima atque omatum antiqui ssima Eeclesiae di .i est in Latinam, re Graecatu. Haec autem non aliunde ortum habuit, quam ex lingua, qua sacra ossicia celebrarentur. Latina nou solum Romana ii di teti-
quas Oeeldentis Ecesesio , sed etiam Africanam quae eadem ae ista utebantur lingua, designat Grae-
ea vero omnes orientales Ecesesias comis icctitur
quibus , in paucas excipias, quae syria e sor asse eelebrabant, & AEgyptiam, Graeca lingua communis erat. Qua de causa Orientalis Mesesae ritus universim Ritua Eeel. sae Graecae 3ppellari solant: atque omnes origine Graeci reputantur, licet mutationem aliquam subierint, postquam alia I insua saera fier, coeperunt Ecclesia Armena, quae a Graeea Caesarem Eeclesia eum Episcopo disciplinam acceperat, initiis quinti saecul i, tum sacra Biblia, tum alios ad sacrorum disciplinam pertinente s libros propria lingua scriptos habere, ac in lacri3 Peragendis usurpare ec pit Atque eadem lingua, quae vernacula non est , sed doctis tantum cognita , etiam nune Armeni utuntur. Circa finem ejusdein saeculi, cum Nestoriam , omnes prve miopotamiae Ecesesas occupassene , oinisso Graecae linguae iussi , illam quoque in sacria .Offetis celebrandis omiserunt, Syriacaque sola ut .coeperunt. cum Arabica ubique pa m obtinuisset ,
ita ut :soli Eruditi Syriaee scitem , & plebs illite- .rata, immo Ecelesastici 4ps, non nisi adhibito itudio , syriacam linguam intelligerent, ea tamen ratio tanti visa non fuit , ut antiqua conluetudo aboleretur, de vernaeula saera serent. Unde hucusque apud E eleuas omnes Nestorianas & Chaldaeas quoque Catholicorum, non aliter , quam Syriace relebrare s dent. Immo cum diei oriani a quinto saeculo Nuri
mas in Perside Ecesinas fundassent , Syriacae Ii
tuae usus nullus erat, eam tamen in sacris celebranis retinuerunt. Plebi tamen ita consul utrunt , utilectionacia, quibus aepistolae ct Evangilia de eitcula
anni continebantur, Persire interpretata essent . Eadem lingua usi sunt, atque utuntur in aliis , quas in Tartaria, & Purques lana , & aliis Indiarum Orieniatilium partibus habent, Ecclesiis. Syriacam quoque linguam adhibere eaeperunt Iacobitae quoque , post αquam Antiochenum sibi usurpavere Patriarchatum . Licet e iam verisimile sit , nonnullas in ea regione suisse Ecescsias, qua Syriaca lingua uterentur ι zamen explorata res aest, IV. & V. saeeulo Antiochiae
graece cxlebrare consuevisse; atque eontiat, quas huiusinodi Iambitae habent Liturgias, ex Graeco plura Graeca voeabula occurrunt, re tormulae nonnullae Graeci sermonis , quae esare ostendunt , ex graecis sontibus Originein trahere r ut ob ervavit Brunusto . eus. Ix. quae est de Litursiis sylorum ..
172쪽
Hae I sngua , t duae a multis saeculis vervacula amplius non est, utuntur quoque Syri Melchitae , &
Qui vero AEgypto sunt Iacobitae, non Syriacam , sed Cophticam linguam adhibent. Sunt qui contendant, seinper suisse in AEgypto Ecclesias', quae hae lingua, oIim hujusmodi genti vernacula , uterentur . Sed utcumque se res habeat , negari non potest , quin antea Alexandrina, & aliae quoque bene multae
Romane Eeclesae vitio vertuntur, quod sacra ossicia vernacula lingua non celebret. Nam ex licte liquet , Erclesiam ubique terrarum, tum retroactis temporibus, tum etiam eunc credere , satis provisum et se plebi , si a sacris ministris, tum Scripturae, tum liturgiarum mysteria interpretentur . nec semper expedire , ut mutata in regione aliqua populari lingua sEeclesiae etiam lingua variari debeat; tum, ut cum disciplina fidei unitas conservetur , tum etiam , ue Eevoti Ecelesiae Graecam linguaria usurpaverine. Re- novitates illae vitentur, 3e confusiones , quae novas naudotius enim ex antiquissimis AEgyptiorum gintariis sacrorum librorum versiones sequerentur . t lane sitaec refert verba , quae ex praelatione deprompta sunt undenam factum est, ut Hater tot, qui in Occiden- li ' - --- re sunt. Haereticos, nulla sit fidei , & disciplinae unius ejusmodi glossarum collectionis: antiquum morem fuisse, us lictiones ex scripturis legeremur grate , sequereturque Copbrica interpretatio, idque favum , antequam ulla omnino apud Christianos foret Arabisae linquae' eognirio. Sed per Mniversam Ira pium , anti equitus chrimani legebanν lectionem graee , eam uecophisce explieaban ν , O postea aliam, sieur nune , legunι Ωιtionam evhticam , O eam arabice interproiana
τυν. Igitur linguae graecae usus , qui modo penes siarum auctoritate conscripta, atque earunt dei
illos paucos ' vi get, qui Graeco Alexandrino Patriar- comprobata , quibus preces, & ritus ad conechae subsint, fuit antea , tum Alexindriae , tu in in dam i & administrandam Eucharistrana continer plerisque saltem AEgypti Ecclesis , &t nonnisi pos- Libros vero, qui vel aliorum Sacramentorum , Veiquam Iacobitarum schisma praevaluit, Alexandriae ae alia Ecelesiastita Ossiet a praeseribunt, Rhuale appel- In tota AEgypto coplitice celebratum est . An id fa- lanius I praeci vero Euehologium , quod nil alit M
te sunt, Haereticos, nulla se fidei , & disseiplinae unitas', sed confusio maxima , nisi ex hac, quain sibi usurpare aus sunt; libertateὶ Haec quantum ad linguarum varietatem , quas orthodoxa probat, vel usui
pae Eeelesia in Oriente: Dissident etiam Orientales . tum a Latinis , tum
inter se. ob Liturgias, & Rituales libros , quos habent.'Liturgias, vocamus sacra Officia publica E Hesiarum auctoritate conscripta, atque earumden' usu comprobata , quibus preces, &'ritus ad consecrandam , & administrandam. Eucharistiam continentur .ctuin si, quod in vasa in Saracenis .EWypto , post aliquot annos Graeca lingua omnino esset incognita, ut visum est a Rena idolio ; sive quod Iacobitae cum Graecis , quos incredibili odio prosequebantur , con venire amplius non vellent, nostrum non est in prae-
est, quam collectio Ecclesiasti earum precum , ct benedictionum, ideoque, ut Goarius explicat , rituale sive manuale, aut sacerdotale, & Pontificale commode appellari potest. Hic non inquirimus, num l. crae Liturgiae, quas Graeci, Syri , sive Orthodoxl ,
venire amplius non vellent, noli rum non eit m Prae Crae Muia si s . o-
sentia investigare. Cum lingua haec populo , qui ara-' sive Nestoriani, sive Iacobitae ν hice loquitur, nota non sie, postquam' Scriptura sive AEthyopes habent, ira Auctoribus aecep i- : Evangelium vel a Sacerdote celebrante , ' vel a Dia- rendae, quorum prae se nomen ferun , P cono lectum sit, vulgaris', seu arabica interpretatio ' Ecclesiae saeculis litteris consignatae fueru ς, lesti solet. unaquaeque Orientis Eeelesia Liturgias habeat, quo
AEthyopes sive Abyssini, qui a Patriarcha Cophici que libros , quibus Ecclesi si iς 'iabs ,
Iacobitarum eum Metropolita, quem accipere solent, Haec enim eruditis investigan ' , i u Copliticae Ecclesiae disciplinam & Iacobitarum erro- Enim sat erit ostendere , omnes Orientalium L rurres mutuati sunt, AEthiopica lingua sacra faciunt , a giar, non Deus ad Latinas, s/qquae tamen est a populari diversa . agministrandae Eucharistiae formam continere, quam
Ii, quos dixi, lingua , ritu, & disciplini a Grae- a primis temporibus Christi Ecclesia adh- eis dissident: quippe caeremonias in plerisque diver- suevit: Orient te di tum δ L- 'lΤ iE hisis habent, ut canones omnes non recipiunt , quibus ' cem, ritibus t Πxum qu) MI ς ἡ .L; .i graecorum disciplina continetur; ut ex superiori pa- dissidere: ae denique nonnulla nox 'γ qq- ό. .ragrapho liquet. Adsunt vero alii, qui graecum. Xi- tu digna videntur, v x xv in Lix '. z. tum & disciplinam servant , sed in saeris Officiis Orientalium libros ab iis emendari rapeculiari lingua utuntur. Stilicet, Colchi nunc qui Selii sinaticorum malitia in
Nangres enses, & Iberi, sive Georgiani ritu ui & di- Ita inter se Liturgiae omnes conveniunt tum Oriensaiplinam graecam tenent, sed suo quisque idiomate tales, tum occidentales I ut ab uno fon , p
esse potest; quanta est in Liturgiis , quas ab anzi
quis temporibus tum occidentis, tum Orientas EC-clesia usurpat , quam ex communi , ac nota tradi tione nasci potuit. Ita vero invicem convenire L I turgias omnes, quam di x us, tum legentibus illi fit manifestum, tum etiam ex partibus f qui
Ex hacitonus dictis perloicuum est, multriores in ei t. Omnes acram
Orientis Ecclesias saera Ossicia, lingua, quae verna- si iam fieri praestribui ζ, qui - 'ν , ' I
cula non sit, cesebrare. Quamobrem Orientalis ΕΘ riosa, & vestes itidetri sacray i
scovitae vero & Rutheni, Ruthenam linguam parum a se lavonica dissidentem adhibeat . Reliqui Orientalis Ecclesiae ritum servantes graeca lingua utuntur . Scilicet Graeco. Itali , Graeei Melchi laevorthodoxi , Schismatici omnes, qui Patriarehis Graecis Constan. tinopolitano, Alexaudrino, α' Hierosolymitano Ob- Iemperant , & alii . Ex hactenum dictis perspicuum est, illustriores
173쪽
rum ias, Gripturarum temoney, psalmorum risus, rationes pin vivis & desunctis memoriam Sanct ' rum, oscuram pacis , Praefationem, quae initium a-- phorae propnte dictae , sive Canonis. est , orationesis pro donorum, oblatione , recisationem historiae institutionis Eucharistiae cum Christi verbis , quae ejus-
.l in nomine a Sacerdote Pr seramur , invocationem
Epiritus Sancti, orationem Dominieam , fractio em Hostiae, atque ejusdeim Communi ciem , ae eon selliomem Corporis , & sanguinia eiusdem mmini nostri Iesu Christi. Tanta consor.nitas, in tot loco dissitis , ac communione a multis saeculix separatis Ecelestis, non aliunde Oriti po: uit, qui in eae eommuni per antiquos Patres ab Apollolis aecepta traiicione . Atque hinc patet,. Liturgias on ex , q- sunt apud orientales ibi usu ,. non mado. inter se , fel eLiam cum Latinis as rei subitantiam , quod spectui , omnino eonvenire ia Itique rituum diversitas , quae in iis inest, tota est circa ritum, qui mere eae remant2tis dicuntur circa formulas, Se ordinem preeum, ac circa alia, quae insti utam α Patribu Dperfidieniae
Bueharisti ae sortiram non variant . Sed licet lex se habeat hare rituum diversitat, tamen quisqua evi E elesie praerep o eos alhibere tenetur, qui in propria Ecclesia, usu recepti , dc conluetudine eomprobati sint. Nonnullae . quae ad huius noli digerentiam spectant, in Appendice ad Tractatum de Eaeharistia m- die abimum, ubi de materia & forma , Ministro , Serubjecto hujus Sacramenti at caeremoniis nonnullis agemus . Interim nonnulla de Liturgicis, ac Rie libus libris Orientalium dicemus Cum, Haereticorum , Schismaticoramque malitiatum in Liturgias, tum in allos Orientalium libros
errores irrepserint , circa eorumdem emendationem
ae usum, duae, quae sequuntur, observandae sunt re gulae. PRlMA ἔ phyaβν ι' ια συννmere possint haere. ω , quin in illis Los vigeatra , sunt omnino totiendae. Hi ne a Nestoria ruin libris non solum expungi dein Eent dictiones illa. - quae indieare videntur duas iresse in. Christo Personas ,. quorum una in. altera nhabite e , vel cum altera conj tincta sit per ad oram , ae per honoris potentiae, distulatisque eom-m meationem I sed etiam verba illa , qui ima Beata
Virgo Christi hiater appeIletur: ibi enim Christiparae nomen, pro Nestorianismi tegeta habetur, illi usique usu prohibitus omnino eensendua est. ι sieuti iainntiochena Synodo, circa finem tertii saeculi proh hilum fuisse a nonnullis asseritor , appellare Dei Filium, seu Verbum. Omousian Patri . quod ai Paulo Samo teno, ejusque Sectatoribus eiiismodi verbum adhiberetur ad indicandum FiIium non esse a Patredi via tam personam , & in Ephesinat Synodo M aiam appellari Grimparam, quia hac voce Nest si ana haeresis ab Haereticis significabatur, aut oeeul. stabatur. Ex Iacobitarum vero libris non soliam to Nil debent verba illa, quibus una in Christo natura post unicium designari videatur; Ged etiam additiosi a facta Trisaxio, quam Gyra diximuν, quae Reo-bitieae haereseos aIiquando habita est tessera, ac vehe menter Iacobili eae haereseos suspicio eiri ingerit. Imismo. hae de eausia Armeni eo endi sint ad misce dam eum vino aquam in Missa, quod fama.st. ab
Aulusmodi mixtione abstinere, ne duplieem in Chri- naturain post unionem Prusiteri videamur .. AU
praeterquam quoae falso inter cinctos recenseantur qui extra Eeclesiae communionem obierunt ; mem aria haec Schisnatis , sive Haereseos prosessio est Sura autem nomina haec vel Nestorii, vel D Meori.
vel Severi, aut aliorum, qui ita, haeres , si νe se ii
In iisdem Liturgiis Schismatiti vel Heretiei P
triarchae, sive Eviscopi commetnoratio fieri non ' i est . Nam id ess)t cum iisdem in divinis commun care . ac prubare quodammodo Sehicin ,, vel B τω ΚΛ . Immo in iis locis Romani Pontificis commem,
ratio fieri omni o debet x tum quia haed commemoratio tessera est mmmunionix cum eodem Poneificetum etiam quia ibi necessaria est ad tollendam Sehi malis suspicionem, & ad fidem iliam, profitendam. ,
ovain Schmnatici, negando primatum summi Pon rivi fiet s. rontemnunt. Huc spe et in monitum primum
quod Benedict. XIV. in prima de nova Eveholoegit
fias. Id autem decreto consonuin est Congres habitae r. Maii an. l. 46. ae a, Ponti e Maximo pro. bato, quo instructionem hane Euthologio praemit rendam praecipiebatur . omnes Latini sive Ambrosianum sive M arabirum , sive alium quemcumquetitum habentes, in Missa Romani Ponti seis commemorationem saetum, quod argumentum est antiquam esse. Si a primis deductam pemporibue hane in Latina Eeelesia consuetudinem. In Graera, quoque E clesia a multis taeulis hane fieri consuevisse eommemorationem , & nonnisi orto schisinate sublatam, --eile consteimus .. Nam Romanus Pontifix Aeaeium Constantinopolitanum antistitem e munione privavit, quod an. 48 . inaudito ad ram diem temeri natis exeenu Felicis III. Romani Pontificis nonam edi pix his abraserit, culus damnation, Graeca quoque
Ecelesia subscripsit sub Horinisda Pontifice , ac Iuliano Im eratore - Erat iraque in aeria diptyeliis Romani pontificis nomen ἔ pro eo ergo nominat inrora
bant Gradiei inter Missarum solemnia . Quod quidem magis,. inagisque comprobatur ex eo, quod MichaeICerulari ur, mi otian lichismatis instaurator, ad alio. Patriarchas orientix scripserit, ut videre est apud
IV. ad miratus fit , quod nomen Romani Ponti ita ire Merar diptythis recenserent; cui Petrus Patriarcha Melochenus ita respondit Epistola ab eodem
174쪽
aeνia D nyehἰs resino πν. constantinopolim praeterea ro non obstat, quominus in Graecis alio rumque Goama hos annos quadraginta q-n ue ἐπινυρον, reperi, rientalium Liturgiis commemoratio relinquatur Im μ. sanctae mamoria Patriareis Damna Sergis; stradi- peratoris, & Regum, eum orationes mentis propo- Ω- papam in Sarea Musa eum aliis Parriavehiν -- sin dir gamur, eumque Orientales omnes pluries proferet. Aecedit etiam poli natum in glaecis schisma ειν sine, se Me semis transirum anima μώere , At nunquam agi eoenum de unione cum R6mana Ee- po Onhodoxis Prine'ibus , ae Christianis Regibus Hesia instauranda, nisi ea in antecessum adnita con- orent. De Cophess supra diximus , de Graecis veroditio suerit, ut Saetae Litureiae Romatri Pontificis Catholicis testatur id Goarius in not. ad E-ML
commemoratio insereretur. Hane sane eonditionem Mi. Laeli Palaeologo an is 3. unionem oranti, Urbanus IV. proposuit, tei e Nicera lib. ν. c. v. eamamque eo ditionem propos, te in Cone. Lugdunensi Gn. in. Bratus Gregor. X. eamque r graeeis admissam fuisse, ae exequutioni demandatam , asserit Parhyineres lib. r. e. iv. ubi alea Ee hoe Leratori
rvas in Saero e et moratio publiea. Id etiam in Florentina Syn acta n iuiise testatur quoque Sylvester MuropoIus sellismatieus serr tor in bist. Conea. FI νent in . sess. IN. e. ix. Eademque praenissa coisti ne tentata re eum sole eoaeordia a astantino, eum ad meolaum U. Legatas pia ea iterum obtinenda misit. Huiuς autem commemorationis neces Ireas ex eo pate , qait laxe membrorum eum Eeclesiae Capite Communionis est te sera. Hinc Apostolica Sedes Graeco Italis imperavit . Cotistit. Eιβι ιδ u aias sui hane commemoration m sacereng : Et a variis
orientalis ritus Christianis in Dindis id eonstit eum legimus . In Synodo Zimoseiae a Ruthenis habita trio. α in ei, quae in Monte Libano a MD
In ratumiis Cophtiuis , Se alsorum Orientalium eolerari non possunt preee. p o Prinei buv, quas ita exprimanest ut se oraee meant pro orthodoxis, ει Fidelibus Prinei pibus, s hoe nomine designare v nae Principes Iambitiear, vel Nestoriarre sectae; se-eus varo si pro vere oethodoxis, Principibus orare contendant. Im no si hae intentione olea , parm intendae sunt orationes quoque illae, in quibo te orarea une ρ- insipibius nostris , eum liu ustriod preces ad Catholiecit Principes cirigantae r ue teliati sunt Cophii .. Hinc veto notare necesse est, aliut e με orare ut Insigeler, ae etiam Haerellar, silet lomen ,, aliaque bona obtineant, quae iisdem ad an me salutem, prodesse possint ; aliud eorum in Missa commem lationem facere. Primum licet, ac Ecelesia etiam Latina in seria. seata in Parascevo exemplo comprobat, suo' atque hoc sensu intelligendi sunt Parres, uui eum Tertulliano aου seqviam eam a. antiquvia Christianos oro Imperatoribur saerificine scribune ἔneque enim alludi Imperatoribust optasse eredimurni si verum num , ae actem salutire fetutionem , quae Chri manae Religionis est frita. rateriam vero ne Hunc , nee mimis tempori leuit. Num eo α-
Praeter ea, quae σotata sunt , tria observanda o currunt , quae Apostollea sedes neclesiameos orie tali um libros eonstituit , eum ut schismaticoriun errores prae aveamur, eum etiam ut sarta atque tecta
servetur derivaea ea antiquis Patribus disciplina. B tis.lict is xlv. Conme. M si Pasta sis , q- est pro
Hee et a d EeeIesiasti eos o en fallam libror, qui Ma addendum censemus, pmdi ita iam' summa curaeae numeris omnibus absblutum Euenologium Gine rum an. P f . typis Congreg. de Propag. Fide, eius que usum omnibus a, Summo, Pontifice aeuia XIV.
Venio nun ad disciplinam indieainam quam lusaeris Litum is eelebrandis a Latii iis diversam ha bent .- nm diri de is r , quae ad Eupharimae mat Ham & sermam , , Ministrum atque, si Minam spe ctant, plura me dimirum ene in appendice ad tractatum de Eueharistia. line itaque nonnulla unire e
ponam de Deo , in quo laeeum seri dbbet : d. M, Gib, quas eodem dio in uno Altarii celebrari
175쪽
deque Praefancti fieatoruire Missa iuxta orientalium ritum statisi temporibus celebranda , 'atquo ea explica bo , quae sunt ab Apostolica Sed ei detinita . A primis Ecelesae temporibus Altaria in quibus ueharistia celebrari debet , Episcopi b ne di tione consecrari solent , atque hujusnodia consectationem neeessariain else, ut licite sacrum fiat, Ecclesiar omnes , tum Orientis, tum Occidentis unanimi consensu asserunt. V multis saeculis diversa est Latinae a Graeea Eeelefia disciplina. In Ecclesia Laticia incruentum Missae si erificium. Celebrari neutiquain potest, nisi, super Altari, . quod Vel totum rite confectatum fuerit, vel saltem superi inpositum habeat consteratam lapidem, qui rabula Maris nuncupatur. Grae- ea autem Beelesiae a pluribus saeculis, ubi Altare solemni consecratione totum dedicatum non fuerit, i ere lapideae huiusmodi. tabulae super Aliaris mensi aptare solent Linteum quoddam Episcopali benedictione eonsecratum .ia, cujus angulis Sanctoram R ὲiquiae recondie. lanna quodque voratu Antimen- , & super ipso sacra. mysteria conficiuntur, Numquam Apostoli ea Sedes huno Orientalis Ecelesiae ritum, improbavit I sed eum non solum in partibus Orientis, . verum etiam in . ipta Italia Graecia , & ΑΙ- hanensbus observare permisir, ud videre est tum in Glementia. VIII instructione, tum etiam' in Constitutione sepe a nobis laudata. Er si ρHuria ι . M.tinis vero super Graeeorum Anti mensi is Missas celebrare vetitum est mox citata Constitutione g. UI ubi nuua. II. haee habentur: Si aeri velint Meipere Ariaria direatalia ab Episcopis Larinis consura a , . ene omis; sin minur , tolerentur eartim μινmensia , in Threns super atiaria lapidea sonori, eum eo in orant. Et num. 9. Latinis Pνυυνενis Latἰno RAM an Graeorum catholicorum Eeelesiisseelebrantiatis , si ea ant prur/s Artari perratu, lapideo , suen Antia mansis, seu Thronas G aeaetim Iacriam faeeνe nam imgis. At S. M. Benedictus xl U. anno I7yI. Constitetuae ineipit Imposita nabir, iustis de caussis conees. hi Μissionariis, aliisque Meredotibus Latinis in tota Russia Poloniea commoraritibu , .ut in Melesias R.
eLt, in quo semel tantum in cse reIebraretur. vem eouis cludo jamdiu in Ecelesia Latina mutata a, qtippi a p uribu saeculis plura in Eeelesia qua .
libet Altaria. habcntur, atque tu uno eodemque Diu ra eo eni die sacri hcia celebrantur. Ad in Oriente. h Maro nitas ex rpias, Paucosque alios , qui non 'multis annis Latinorum Sacerdotum morem imitatitur , oinaes ferme antiquam consuetudinem servant . Quam quidem consuetudinein ex universae Ee lina
contensu derivatam, nonnisi Amolieae S dis auctTma' mutare potest. Haec autem permittit Gim
Eeeleti a celebrandi ι Concedit tamen ur in suis Parothialibus vel alus Ecclesiis , praeter Altare maius .aI a etiam murora Alcatia habeamur, in quibus/sib lieeat pro Sacerdotum numero plures in die Λ1issa.
At Graeco michitra pollulantibus , ut ad satisfaciendum pietati Sacerdotum , & ni ultiplieibus fidelium oblationibus , praedictum ritum antiquitate commendatum ImmutarI permitteret, di in Beeles i. r i in;
indulgendum censuit. Permisit tamen iuxta mer
tum latum die 3 r. Martii ir p. ab Hi bis, ακοῦ
nera, Matra us Sanctae Romanae Eeelesiae cata a ni
176쪽
diseiplinam , ex can.31. Concilii Trullanis & ex notis quibux illuni Balsamon explicavit , satis valide
vindicatur, atque adeo frequentis Sacerdotum eum Episcopo celebrationis ritus, & Intacta pari .er privatarum Missarum consuetudo 'in Orientali Ecclesia Dermansit. In commodum Fer. Sacerdotum, qui pri-otum Niis, Sacrificium rasteire cupiuut , Olva lem- per consuetudine , ut ad unum Altare unum tantum-kodo sacrificium in dies singuloa octratur , 'graeci constituerunt Paraelcias, de quibus Allarius in Ep. ad Ioannem Morinum loquitur . Sunt autem par elisiae Oratoria quaeis in Reelesae contigua, in quibus Altare inest, in quo Sacerdos Celebret , qui in
alio, ubi alter celebraverit a Sacrum facere nequit . Refert quoque Goarius unain Templi Graecorum tororum , in qua secundum altare reperitur , . in usuin Latiaorum Sacerdotum positum .,Ex quo conliat non
solum Graecos privatas Missis probare, sed & Latinos in Graeeotum Ecelesis, ae Orientales in Lati .riorum Altaribus, ubi proprium dest, celebrare posse; quin ea rituum permixtio sequatur, quae vetita est , sed urbanisatis incia ita exerceni- , vel patrua νaeepta implentur aequitati cinjusdam Iuras., expa-
sentir, ut non habent. Uyora unum iacum ad sta per
senda, quae iure ab qua prciare iubetur, lacres apsa libenta anims eaneedataer. Ut concludit idem Ponti- sex in eadem Encyeliea o. 62. Est etiam in inore positum:apud OrientaIes, prae sertim Graecos, ut in seriis quadragetimae, exceptis diebus Sabbati vi Dominicae, non nili Praesancti fieatorum Missa celebretur , quae ei similis est , quam Latina Eeelesia,semel in amis seria sexta in Par Deve celebrat. Sciliret, in qua nou consecratur H
sia , sed antecedentibus diebus praelanctificata sive consecrata adhibetur. A praecis sacra dona die Dominieci eonsecrata lingulis Quadragesimae feri is , exceptis tamen Sabbatis, seria quinta in Corira Domini , sesto Annunciationis B. M. Virginis, S aliis, si quae lint solemnitates , i in quibus celebrari debeat , solent adhiberi. Patriarcha Antiochenus Graeco Melchita petiit ab Apostolica Sede, ut in Praedictis quadragismae feriis Sacerdotibus,sui ritus integrum GH cristium peragendi facultatem concedoet. Sed SS.
D. N. Benedictus XIV. petitionem rcjecit, mandavitque , his de rebus veteres Messa Graecae nnbratas
G vos vero & Albanensibus, quos saepe diximus in eie. Const. Eisi iii dulsit , ut tempore iHun . quadragesi malis, quo, exeuris Dam iacis, Sabbatia , nonnulli, solemnioribus festivitat bus , ex antiquam=re nonnisi Missa Praesanitificatorum celebratur, ger-ππιν tamen , nec pratermissa in Parachialibus Leelulas Praessana caiornm Rrtu , in inaliis . tiarabus, seu F etimi, sive caveius, pro sua ae Fidelium Populorum
deustiora. , i has integras qui ilibet hebdomada die. a , ine praesertim aeum dies Festi de praeopto Latinae
postrema ancoris urebdomatae tridus , celebrare pinnν ,
rista a. aegyptii seu Cophei Ecclesiam non nisi
sine calceis ingredi fas esse credunt . Contra vero Nestoriani non solum cietas esse putant sine calceis
Ece Iesain ingredi, sed eam pollui arbitrantur, si quia eum caleeis ingrediatur. Iinmo pollui aj .nt Altaria, si uesbyteri ac Clerici non ieiuni , aut mulieres
laicique homines ad eamdem accedant. Haec autem atque iis silinilia ineptae credulitates videntur. pista 2. Neliorianorum nonnulli quotidianas Mi L. sas damnarunt. Sed si attendamus ad antiquam E
elesiae diseiplinam, &ad ea, quae diximus, facile erroris convincuntur. Iu variis enim Ecclesiis primi a
saeculis diversa fuit, atque Augustinus, ct Chrysostomus Missae quotidianae usum probarunt. Augustinus cpist. y . no ae editionis ad Ianuarium ι alaba
nullus dies praetermati tur quo non offerar ων : alibi Sabbata stantum , Dominies a alibi eantum Domina-
eo. Chrysinomus homil. 3. in Epist. al Epties. Frumstra habetur quarιάιana ablaris , se ra stamus ad A are, nemo est qu/ semel partis ρει. ora 3. Varia fuit etiam oli in cirea horam celebrandae Liturgiae disciplina; nimirum nocturnum tem-Pus, matutinum, hora tertia, sexta, nona, de post Uesperas , ut resert Martene lib. t. de antiq.13 Ε ι Eiribuι. In νero observatione gignum est , naorientales ob hanc rationem reprehendantur .a Hinc Sacra Congr. Supr. Inq. a. Aprilis i68a. Mis nariis Capuecinis inter Maronitas degentibus Permisit, ut in quadragesima iuxta ipserum ritum tertia liora post meridiem celebrare possent. Diversa quoque est Latina ab Orientalis Ecelesiae disciplina, tum circa horas Canonicas, quas Eeelesiastici recitare debene , tum circa dies tellos, quoseelebrant. Ad Canonicas horas quod spectat, modo
errores Praecaveantur, qui in corumdein libros ex
Schismaticorum dolo irrepserint, nec quidquam occurrat, quod in Haereticorum vel Schisinati eoruin heminum honorem cedat , proprium quisque rit unututo sequitur. Illorum vero Orientalium opinio , qui Diaconos, Presbyteros , Monachosque a) recitandum extra chorum Canonicas horas non obligant, probari neutiquam Potest. Tum quia ex antiqua cum Otientalia, tum Ueeidentalis Ecelesiae eonsuetudine conitat, Ecclesiam eos quoque ad recitandum oss-cium obligare νoluisse , qui Choro non intersint .aum etiam quia Orientales Ecclesiae , penes quas vigent adhue instituta ni a jorum, hanc obligationem
fatentur, ut Graeci, Syri, Arinent , aliique ς quod
argumentum eli, apud nonnullos ex solo abusu eontrariam conluetudinem ortam esse , Eerlesia non consentiente. Tum denique, quaa rcfert Thomas a Iesu, Glegorium XIIs .Romanum Pontificem ad dubia a Matonicarum Patriari hi propolita respondisse ,
Teuentur etiam omnes ordinati ad h. at caenan eas ,
satiem illi darioni eo sis ras,. non fatum Mnesiciat. , sed etiam , qui sunι ιn Deris sine beneficia. Si ex iis .nonnulli iuxta proprium ritum aliud officium habeant
177쪽
habeant retieandum is Choro, aliud vero extra rum , ut de Syris testatur FoIeph. Sirmon. Agem. vi l . de Monapbrstia, non dubito, quia muneri satisfaciant suo , sum iustia de eaussir a Choro absentes , aliud officium reciteat. Quod Sanctorum festoa ex Crientalibus soli M. nitae Gregorianain Kalendarium recepere . Sed quae hue spectant, Wile ia append. ad tract. de legibus . Cirea solemnes sestivitates seruanda est Eugenii I v.
De orientalium e rea ieiunium disciplina plura
disputavimus in appendiee ad tractatum de Ieiunio, atque satis explicavim Graecorum ritum , & obligat imma qua quisque leuetur juxta propriae Eeeleissae consuetudinem ieiunare. Hie autem ubi veluti in propria Sede . de diversa, quae in variis Orientis Ee- eleuis viget Jejunandi disti plina, tractamus, ea ex phnimug quae lant ibi prae ermissa . Α Mengrellentibus exordium sumimas, qui lieet propria lingua in Sanctis peragendis utantur, G eum tamen ritum servant. D quatuor quadragesimas habent , ut scribit Uerelamus qu. I. sest. I. Prima ante Pascha , quae inelpit a quinquagesima Altera post Penteeostea itiitia ante Uirginiε Assumpi rara , eaque initium sumit a die prima Augustir Quarta adrent ni per quadraglata diea. Nonnisi post solis octasum, Graeco more, comant , quamvis intelia tu, Mut &Graeci , nulli scrupulo ducant, fructua aliquos com de te . A earnibuε abstinent, immo per tres hebdom dae dire etiam a piscibus. In maiori hebdomada vinum non gustant; S nobiles quoque mulieres tota ea hebdomada , quamvis excessiva sint frigora, nia is ρο-dibua inceduati S eribus eius ultimi a diebua nihil omnino cibi accipiunt ἔ Sererissimae sunt apud eos seiunii leges, Nec in abstinentia a earnibust pro aetate , aut lethali lafirmitate oonceditur dispensatio ι
Syrorum Iacobitarum ieiunia ita destribit Grego
ea Orienν. pag. 3 . Quiaeque sunt Ierinla relebere ma populo Syrorum, Praeter feriam quartam & mctam . Primum ieiuatum Quadragesimae r Alterum Ap.-stolorum : Tertium Migrationis , sive Assii tionis A. M. V. Quartum Nativitatis r Quintum denique Nisi viet eum. Et jejunium quidem Quadiapesimae , eum illud heodomada Passionia tauraria subsequatur octo supra quadraginta diebu1 abs.lvitur. Apostolorum vero jejunium a seria seeunda post Ptiueeossediuique ad vigesimam nonam diem Iunii , ia qua in-
stivitas Petri S Pauli celebratur , occidentales o sereant Orientales vero usque ad complement mminquatiata dierum. Ieiunium autem Migrationia a Kalendis Augusti ad decimamquintam usque diem motrahitur . At ieiunium Nativitatis sunt qui a quia tadecima Novembria auspicantur ἔ alii a Kalendis De eembris inchoanti nonnulli vero a deeima Decembris me duas hebdomadar observant. Denique ieiunium Nini vitarum a seria seeunda, quae tribus he domadis Quadragesimale ieiunium praecedit , usque ad feriae quintae matutinum oblitrvant orientales coee identalea vero sique ad matutinum sabbati. Noe tat hie Cl. Asem. nomine Orientalium venire hie Iacobitra in Assyria di Messopotamia sub Mastia a potestates constitutos: Occidentalium vero alios Iacobitas, qui in eadem Mesopotamia & in systria pi prie diba, re in Phoenicia , atque Cicilia . di Pala Rina , 8t Armenia sub iurisdictione Patriarchae ejusdem gemis vivunt. Iis citatua Auctor Canonem a dit Cyrtaei Patriarchae de ieiunio seriar quartae S sextae in hae verbat Preurram au maeana , ans sex ωteius ua fideli , qni vicesimum aetatis annum excedit . fata non esia solvendi ieiunis ueria quarta O sexta . exceptis quinquaginta cebas Pentees fee , praeterq--β marba aut pres νa, aut vi ali ua defensus sis, ausmulier Iravida , vel lauaris.
Syri Nestoriani ab iis, quoa di ximus, haud multum dissident in ieiuni disciplina. Praeter ferias quase tu , M sextas quibus per aoni circulum jejunant , septem seiunia orientales Nestoriani colunt ut ex
antiquo eorumdem a ct re resert citi Asiem. Primum
ieiunium Quadragesimae per septem integraa hebdo madas , a Do vitea , quam illi ingressum jejunii . nos vero Quinquagesinae dicimus. In hujusmodi ieiunio ab alii a orientalibus dissident. quod sabbatia quoque & Dominicia jejunem. Atinium iejunium
Apostolorum vocatur , per totidem hebdomatas a s ria secunda post Pentecosten usque ad primam aestatis, quae septima est a Pentecone. S ia qua festum duodeeim Apollolorum celebrant. Tertium ieiunium migrationis B. U. ut supra. Quartum ieiunium Eliae, seu Crueia per hebdomadas septem a Dominica prima Eliae . quae quartam Astatis sequitur , usque ad seriam sextam quartae hebdomadae Crucis, seu s primae Eliae . Quintum jejunium Nativitatis . seu Au- nunciationis, per quatuor Eebdomadaa , a Dominica prima Aanunciationis, quae proximior est Ealendis Decembris, utque ad diem vicesimam quintam eius dem mensis, in qua N. tivitas Christi celebratur . Sextum jejuatum Niniviticum, seu Rogationis per tres dies a seria secunda tertiae ante Iejunium Qua dragesimale hebdomadae usque ad niat ut inuin isti aequintae ejusdem hebdomad η. Septimum denique levi unium Virginum, tribus post Fes uin Epiphaniae di in
178쪽
a. aiae quissem te lania, exceptis inradragesimali, libet anno jejunia liujusino Jl eelebrarentur. Uidὴ.Assumptionis, α Ninivitico aliter hodie a Nestoris- Asse inan, toria. a. Bibl. Orient. pag. 42ς. & sequeniit, fiunt i Nam jejunium C meis seu Eliae, di jeju- ubi advertit merito ex hae ratione eonfutandoa esse rei uni Virginum omnino sublata sunt: Iejanium vero Recentiores nonnullos , qui in Arietiburio Armenio Apostolorum a latia secundae posst Pentecostem usque rum s quid idem cum Ieiunio Ninivitico Syrorum ad videt matri nonam Iunii, hoe est , usu ue ad Fe- est errores, haeresesque conmiiniscuntur. num Apostoloruin producitur . Ieiunium Nativitatis , Cophri , & 2IErlayopes, qui eorum disciplinam se- seu Annuntiationis, a Kaleniis Dr embris usque ad quuntur, praeter ieiunium seriae quartae, & ieriae sese Hiem x s. ela deni exclusive. Immo Ebeii iesus Sobensis rae, tribus diebus post Domini eam septuagesimae t e, Gabrielis Me ropolitae Bals renfis auctoritate ostero junare B ene I ac praeter quadragesimam, quain a te. a te, saeeulares seu laicos ad jejunia Apostolorum , ria secunda post quinu uagesimam ausineantur, jejunia Eliae, di Annuntiationis nequaquam adigi; seeus vea colunt, Adventas scilicet, quod Fellum Nativitati et To Monachos, mos ait , ex consuetus ine iennare totum quidem jejunrum Annunciationis, duas tantum hebdomadas ieiunii Eliae, &,noostolorum. ea . r. Tam Nestorianr, quam orientales Iaeo-isitae iuxta morem a maloribus acceptum, ieiunium
feriae quartae &-s x idem de altis a Vespere
exeuntis seriae tertiae & quintae inchoant , idemque exeuneis seriae quartae re sextae vespere solvunt, id- est, ab oerata ad occasum solis perdueunt. Non vero ut Latini, Greei, & alit Orientales a media n cte ad mediam noctem protrahunt. Id vero notari debet, ne ob eo Raetudinem rite ex maloribui derivaram, reprehendatur; nomen ita plus Nellorianisi ejunant, mr a cibis abs ment anredia nocte ad mediam noctem , sive' a matutino ad matutinum, vela, meridie ad clari diem ὶe & ut tollamur abusus, si
qui sine in iis 'partibus , cirea hujusnodi jejunii di-
Nora. 2: Nestirimu noti modo inchoant ieiunium iri die Dominico, sed etiam omnibus mihi nicis &Sahbati quadrageli me jeiunant . Hine Abrahamus
Abraeta Patriarcha, Barhebraeo teste, praecepit, ut in Sabbatis & Domini lς ieiunii quadragesimalis sub vesperam Liturgia eelebraretur . quod a Gregorio Pa triarcha ante institutum suisse ais at Gregorius Α- Belensis. In hoc autem Nesto iani tum ab universae
Eeelesiae diseiplina, quae vetat Aie Dominim ieiunare, tum ab Orientalis Ecelesiae in ore recedunt, et irae
solo maioris hebdomadae Sabbato ieiunare solet. Huius autem mutationis cautum hane fuisse refert Bur-hretit Eut, quod eui Callislico ligni fieatum fuisset imositam die Dominica , aerepta oblatione inde egresso in quodam horto lautum eonvivium initruxi G1e, legem ipse constituerit; qua . prohibebatue Domini ei: Se sabbitis per di in heri obluionem , ac vesperestris horis ean celebrari praecipiebatur . ,ra 3γ Ieiunia Nini vitarum, S Virginum ortum Aueunt a se plicationibus, quas Episcopi, dum Populi ealamitatibus premerentur, indixerunt. Priinu nitaque Nini vitarum ieiuniam didi a n est, quod Episcopus, cum Poptuus peste affligeretur, inti ctis sustἰ lieationibus Ninivit aram usus sit exemplo I tum ut o u in mo/eret Nini vitarum tuli re ad poenitentiam agendam in em re & cilicio οῦ tum etiam . ut in eo ec citarct , atqra foveret spem divinae illius mi serat io'nis, quam exprhti sunt Nini vitae. Alterum vero j junium Virginum a pellitur ἔ quod ex supplicati nibas originem habeat , ea occasione in fictis, in qua Rrx Arabum , sive, ut alii 'miunt , Persarum , ex Urbe Hirta quadraginta Virgines ut sibi adducerentur, imperarerae: ob beneficia, si re gratias, quas per illas supplicar-3m obtinuerunt, .ll-tueo , .uz quo D. N. I. C. praeeedio , Assumptionis B. M. U. a prima Augusti ad quartam decimam taui De , &Sanctorum Apostolorum . quod exordium sumit adiequi Primn Pentetostes subsequitur , & protrahit ut usque ad Festum Apostolorum , quod Q. I tmii celo
bratur. Ita rem narrant Monachi ritus Copliti, qtii
Romae in Coenobio Sancti Stephani, vulgo de Mori , commorantur, rin supplici libello, quem S. M. Mianedicto xlv. exhibuerunt , quique dispensationem obtinuere, qua permittitur, tum iisdem Monachis, tum actis in eooem S. Stepliaut Miurasterio commo
rantibus , ut nan ad ali. iejunia teneant νιν qua νn ad
indultum nonnisi ipυ in urbe, aut in aliis Italiae partibus degentibus, suffragetur, nee ullo modo ad Orientales partes extendatur.
Armenr, non ubique eadem ieiunia serva M. Q aam obrem praeter ea , quae in citata appendice notasti nonnulla bie observare operae pretium duxi, quae ex
gistola deprompfi ad illustrissimum Lercariuin saer.
greg. de Propiganda Fide a Secretis missa , in qua Armenorum jejunia describantur, et ii Contiantinopoleos commorantur . Sunt autem quae sequun- tu : Prima, omnes Ai meni tum catholici, tun lix
retiei a seria seeunda quinquagefimae, quadragetara-lix iri uuii exordium sumunt; haeretici vero a piscibus abstinent, eat holiet utuntur. Secundo feria quarta, & sexta non servant unicam comestionem , sed tum orthodoxi, tum liaeretici a carnibus, & lacticinii et abstinent ν haeretici vero etiam a piscibus, Si iri
huiusmodi dies ineidat Festum Nativitatis D. N. I.
C. omnes cam:bus vescuntur , sie ut etiam a Paschate ad Alaeusisnem; licet hoe tempΛre catholicorum nonnulli, ne scandalo sint, a carnibus aliquando a stineant. Tertio, Heretici ante Nativitatis Festum,
quod die octava Ianuarit celebrant, septem diebus ieiunant, aeque in vigilia ieiunium ad vemeram uiaque protrahunt , tum sacrum faciunt, ac deinci natu, utunturque in ea lacticiniis, & ovis. At catholici in vigilia dumtaxat Nativitatis , lavius Festum diverso ab haereticis die relebrant, te iunare so
lent, ac etiam a pi scibus abstinent. Missam 'cro , quam juxta proprium ritum celebrare deberear, vitaniae Perlecutio iis caussia, plerumque omittane. An
re Epiphania ii veto ut hae et iei, ita N ipsi septendiebus jejunant. Quarto , Festum Alsomptionis B. M. V. semper die Dominico celebraue, Fc die hinae ad Sabbatum usque, qtio die lacticiniis utuntur, fe-
179쪽
iunire solent: eadem l rat ne iciunia servant , quae praecedant Festum Transfigurationis, di Festuin Exaltationis. Sanctae Crueis. Quinto, a seria secunda post Pente eo lien ad letiam sextam ieiunium colunt, quod voeant Sancti Eliae , eiuldemque rationis sunt alia
jejunia, Sancti Gregorii Illuminatoris , Sancti Jaeobi Episeopi , sia sergia Martyris , ae S. Gregorii , quem
Taumaturgum appellant, in quibus a serta secunda ad sextam ieiunant , Sabbato verct ante eertente Festo, . quod die dominico i emper celebratur, ei me- duat etiam carnes. In iis haeretici unicavi comestionem servant, quian ad vesperam protrahunt; meridie vero parum tantum cibi sumunt, di in comesti ne pisces noci respuunt. Citholici vero solam abstinentiam a carnibus a M lacticiniis servant. Pota. I. In iis, quae narrata sunt, quatuoν observare necesse est . . Primo , Armenos juxta proprium Ritum Missam i quandoque ad vesperam usique protrahere nonnullis jejunii diebus. Id vero reprehendi nequit, in imo &. Graeeis ipsis in Italia commoranti-
abrogara ι , quae Pra ν Patriarchae eone eras , res
missium ci . Usus autem lacticiniorum , & ovorum in c...ti. δε- ecena, quam post Missain, Vigiliae Nativitatis , , aut etiam Sabbati Sancti habere lolent. , permitti non pintel , si Latinorum , Graecoru .nq ae more a media nocte ieiunii exordium sumant , hoc enitri in casu laeticinia, Se . ova , ad serrasse etiam pisces Atmeno eun disciplina prohibet. At si jeIunia a solis occa-- cum aliis , quos supra diximus , auspicamur , eontra.jejunii disciplinam non peceant , . si lacticiniis, ovisque, ac etiam carne post: solis oecasum utantur; tum enim jejunii dies omnino transiit. Nee dubito, quin ex hac jejunandi ratione usus. hujusmodi initi uin habuerit: mutato vero ieiunii initio ausus ille abusus evasit, adeoque. tollendus est . . Miscundo, etiam Catholicis abstinenduin eisse . a piscibus seria quarta, &. sexta, ac iis quadragesmae diebus , an quibus haeretici abstinent. Id enim non est haere stoditur. itid si rim e ' -
cinum inventum a sed Armenae , immo orientalis tim .h ri .n ir n. - IRςψ' u Beeleliae disciplima , . quain Catholi et majori quam hae
retici studio, ac leo ore custodire, atque servare de bent , . na haereticis scandalo sint , aut occalionem praebeant orit, doxos depravatae disciplinae accusin
di . Tertis, a Paschate. ad Ascensionem , secluso seandalo, non teneri ad ii Iunium seriae quartae , , & lex-
eae, cum ex antiqua. disciplina, ud alibi. notaviarius,
.lures Otientales E clei e hoe tempore ieiunia non largent. Quarto , sabbati diebus extra quadrat si mam, in quibus ieiunare non soleane, sed lacticinia ae etiam carnes sumere, ad jejunium, vel alias ab. sinentias adigi non debent; eunt eoi in Orientalis Ecelesia excepto Sabbato Majoris hebdomadae in ejus. modi diebus jejanium praecipere non soleat , iure meritoque praesumitur illam consuetudinem ex hac disseiplina originem trahere. De abstinentia a piscibus , quam Syri Armenique servare debent , plura disserit , ac decernit in sup. Qit. Eneyc. Bened. XIV. n. 67. Dri, inquit , --mem quo catholus , iisxia i forum Risum , ab UM o.-D-m sejunii μmpore absim en3 .verum , eum Latinor is insci eonspicιant , erom in emo sibile, Delfalsem di ei imum asseratur, ror rem erare possa a
.deo tamqtiam rariani consens gntum Eroten Mur , μι cirilii Patriariis Ant/ochenἰ erga Graeas Meleh; as , fusiquν νmprobata , me patra ex confriasiona nostra mandatam 87 6 6. Bullarii nostri tom. r. Nos hujus modi innovationem, S abstinentiarum relaxationem , & eoarctitionem , in ni inium detrimentum veteris Grae-
earum Eccleuarum disciplinae verhete judieantes , limeet alioquin , deficiente auctolitate Apostoli eae sedis ,
nullius roboris eue dignoscandur, eas tamen aucto ritate nostra expresse revocamus , & nullum effictum
in posterum habere, neque ullatenus executioni mandati , Iea Omnia in pristitium restitui debete iubemur, atque imuper in toto tractu Patriarctatur Antio e hem lauciabilem eonfoetudinem a Maioribus derivaram abstinendi etiam quamlibet seria quarta, &pe' 'nnuua ab esu carnium; quae ah aliis quoisque hamum rapulis eiusdem Graeei Ritus exacte custoditur, indistincta servari praeeipimus. D Incongrum , , um vero est ass. rere, ideo dispensationem conceden
,, dam esse, vel potius dispensandι generalem faeesta- ,, re nempe Orientalea aspicientes Latinosis,uesci piscibus tempore ieiunii, eis e facile addu- ,, CRnως, up psi non quidem ex aliquo eontemptu , seclis naturaeiragilitate victi, piscibus, i sunt i diebus, u tantun: IIoc namque argumento, si quid illud valeret, -
,, n primis omnimoda indueereture Rituum confusio sis deinde, si illiu τ ratio haberetur, illud etiam tori qeteretur, ut Latini inspicientes Graeeo. peculia' - ,, vas quibusdam viuere institutis , quae Latinis mini- ,, me permittuntur., immo inhibentur, dispensat onemri petere possent, ut sibidiceret ea facere, quae a Grae- ,, eis heri intuentur ; profitentes se Latinum quidem ,, 6 um instipere, sed ob naturae fragiluatem euntis diutius servare nou posse .
Ota. 2. Ietonium Sabbati vetitum fuit ab Eeel lia, quod Manichaei, aliique haereti ei qui Deum maluin hujus Mundi eonditorem , a que eolendi sa bati auctorem fuisse sabulabantur, Sabbato ieiunat dum it tuerint, ut publica maestitia odium ostende retur erga Deum colandi sabbati auctorem , qui malus rem peuimam Deisse , rerum hane Μachinam tot malis obnoxiam; tot steteribus obligatam. Via. Epipliantum haeresi-r . Ex eanonibus hae oceasio et ediri , quibus praeeipitur, non nisi sabbato majoris hebd
180쪽
hebdomadae ieiunandum, Graecorum, aliorumque Oriental rum discio lini pendet. At lex illa numquam in Rona atra Ecclesia recepta suit, quae ex Apostoli ea traditione semper in memoriam Christi sepulturae Sabbati.ieiunium coluier cujus rei testes sunt locupletissimi Hieronym. epist. 28. Aug epist. M. Cone. . Eliberitanum can. q. de Ioannes C.istianus Chrysost uni discipulus collat. 3. quibus addimus Innoc. I. in Epist. ad Derentium Eugub. Epise, cap. 4. Nilol. I.
ad Consul. Bulg. qui sub Synestro ortam hae de re
controversiam sedibit, dc sinit utque , ut nullus deinceps contra hujusi odi ista tutum venire, aut mutare praesumeret. Quare, ut Romana sitelelia non improhat , sed laudat Orientalis Ecclesiae consuetudinem ex iis canonibus ortam, qui dum haeretici, in Orien- xe praesertim , Sabbati .jejunio abuter tutur , conditisuerunt; ita Graeri, aliique Orientales Romanae E
elesiae morem probare, ae commendare tenemur , uod
cum ei, nulla devitandi ejusmodi ieiunii occasio fuerit, traditionem quam nonnulli aiunt ex Apostolo P
Haec quantum ad orientalium ieiunia οῦ quae ad
rem hanc pertinerat reliqua in appendice explicantur aquae in Missionariorum usum post Tr. de hinnis Eseelocitea addita est . Α Ieiunio ad ei rum delectum
ut res ordine exponatur, gradum iacimus. Nam et
iam in hoc Orientalium a Latinae Ecclesiae discipli- na di det. Graeei enim a sanguine, Et suffocata abstinendum putant, ae distinguetites inter mundos immundosque cibos ad nora nam Mosaicae legis, putant sine eul E ad Chridi Corporis sanguinisque communionem accedere non posse, qui immundi quidpiam
comederit, aut contretiaverit, nisi benedicti e praemissa , quae in eorum Eucliologio praeseribitur. Alii quoque Orientales , saltem , quoad abstinentiam a languine,& suffocato, eodem modo opinantur , ΑΘ menis Orthodoxis exceptiso; Nam qui Varianum sequuntur , a quibusdam cibis abstinent qui ia uni me cum Ecclesia Romana aeceptanda hanc Graeeorum
consuetudinem D res inquere professi sunt. In eoli, tionibus enim pro hae et ne unda unione habitis , haee
Calanus refert rom. 2. de Cone. Ecel. 'Arm. eum Rotri. Patres Armeni tum Sisensis, cum Adanensis conellii. exm Romana Ecelsa fisam eonciliantes, af- probaverunt spistolam dogmatteam Greeoria Armen ι Patriarchae ad Re em Haut nem , ubi hebra ea illa e forum discretis hir verbis refellebamur . cibat antem. undas , praecipue, cui ad pauperuras manus obsterveniunt, omnes, ut inquit Paulus, in mamen Domini
purifieatos habeνe jubemur, quor in oratimibus bene dieridaetiit Dominus 2 terses, nimiνum chelaiensir , cui si milit eν Armenia Doctor , O Patriarcha fuerat .
Hic vero antequam ad Graecorum morem expenden
dum descendam , necessarium puto , Apostolicae Sed is sententiam exponere . Pluries vero ab ea de re
ra hae de re prodiere. Gregorius II. in Capitulari Luci ad Bavaros misso, cap. 7. ait , 26hil in p-eptione euarum iisdicatur immκndum , nisi quod se rit idolis immolatuis, quia juxta quod Magisterio Aps ΤεIseo doeetur , omnia ereatura Dei bona est; ct -- ιιι νejiciendum quod eum eratiarum actione pere tiaeuo . Nicol. I. ad Consul. Bulg. num. 43. Omne animal , inquit, enitis e bu miar me erepstria noxiasaesse probatur , comedi non prohibetur .: Extat prae.
terea decretum in Florentina synodo pro Iaeobitis edito, quod ι Romana, inquit, Ecelesia firmiter eνιῶν, profitetur , ct praedicas , omnem creaturam De. bonam , nihil1ue reiiciendum , quod cum gratiarum actione pereis tur, qu/a, iuxιa verbum Domini , non quia intrat in or , coinquinat hominem ἔ. IIamque δε--μι ea Legis ciuestrum mundorum , O immuniariam di ferentiam , ad eaeremonialia asserit pertinere a quae , surgente Evangelio, transierunx . Nullam isaque e binai raram eandemnandam esse dentinerat , quam foeteras admiιtis humana , nee inter ans mal/a discernendum
per quemcumque sive virum , sive mulierem , O quo cumque genere m/rtis antereant , qua=nvia pro sature corporis, pro virtutis ex resiis , pro regulari O Eeel fiastiea disciplina pοί ι se debeant non negara A.
mιιιι , qu a , juxta Apostolum , omnia taeen ι , sed non omnia experiunt. Accedit etiam prosestio fidei, quam ex praescripto Urbani Papae 'VIII. Orientales emittere tenentur , in qua liaec leguntur . Dens legalia
Sacra , Sacrificia, o Sacramenta D. N. IVM chriasis adueniente cessasse , ct post promtiliarum Evange id um sine precato obserυari non posse , eiusdem etiam
Quae cum ita se habeant, aperte Apostolicae sedissententiae eontradicunt, qui etiam nune vigere aium latam per Mosem legem de mundorum immundorumque distercntia , & Apoliolicum decretum de abstinendo a sanguine di sustoeatos; eum fuerit illa per Christum sublata , istud vero cx-onomiae caussa ad tempus stabilitum . Vide Paulum I. ad Cor. S. ubi docet secluso scandalo , etiam tuin rideles immol titiis uti potuisse ,,& quidquid in mae Ea venit, quia Domina est terra, in plenitudo eiu i. Ostendit ergo ad tempus , atque oeconomiae ea usIι Apollolo decretum de hujusmodi abstinentia edidit se. Errant itaque Graeci, si credant, aut vigere adhue discrimen inter munda , & immunda veteri lege eonstitutum, aut ex Apostolico, de Seripturae praecepto , ut habetur in Trullano can. 67. a sanguine, O sub ata esse abstinendum . Consuetudo autem haec , de medio sublato errore, permitti potest, dum scilicet non ob Apostolicum , quod amplius non viget, praeceptum , ted utiobsequium novae ex Ecelcsae consuetudine derivatae legi praestent , a . sanguine di suffocato a stinerit . Nam Ecclesia potest etiam eaeremonias veteris legis , fine ae objecto variato, in Proprium usum converiere, ut stiria nos demonstravimus ,
ideoque in obsequiuii , memoriamque primi ab A postolis editi decreti , potuit etiam tacito consen su Do consuetudinem probando legem de hujusmo di abstinentia ferre . Qua quidem Tatione etiam un decimo Ecclesiae saeculoriplures latinae Ecclesiae hujusmodi abstinetitiam servabant , ut scribit Humber tus Cardinalis ae Sylvae eandidae Epis eorri in Dialogo contra Graecorum calumnias edito. Neque benedictiones illae sunt reprehendendae, quas Graeci So