장음표시 사용
191쪽
mitis aetherii pectans oriantia Mus -a rue casia rendam de flumine palmis
IV, 5 κQui adierint ad aram immolantea aut sacrificia acientes, spectent ad partem caeli orientis.α Altera horum rituum pars ad ipsas victima pertinet, quarum, quantum ad singulos deos pertinet, rationem aupra iam explicavimus multa tamen alia restant nequaquam in illarum obaervatione praetereunda. De quibus quamvis onfusis loria has Maerobius III, 5. docuit. i. Trebatium libro primo de religionibus docuisae ηhostiarum ense genera duo, unum in quo voluntas de per exta disquiritur, alterum in quo sola anima de sacratur, unde etiam haruspices, animale has hostias vocant. Vergilium putat Macrobius animale hostiarum genus ostendisse V, 483:Ηans tibi, Eryx, mesiorem animam res morte Dareus
et II, 18 animaque litandum Arpoliea. Quod vereor, ne argutius ait dictum quam verum Meliora quae aequuntur: ηIn his ipsis hostii vel animalibus vel consultatoriis quaedam sunt, quae hostiae iniuges vocantur, id est, quae nunquam domitae aut iugo subditaesura Harum quoque noster poeta sic meminit Aen. VI, 38. : ne res de intacto septem mactare iuvencos Praestiteria, otidem Deta de more bidentis. et, ut iniuge evidentius exprimeret, adiecit Georg. IV, 40. :m inlaeta otidem ervies iuvencas.u0uum non in uno loco posuerit poeta, non adiecisse videri potest, sed eandem rem iterum exprensiηSe Ceterum s. Paullus ex FeAto: ηIniuges boves, qui sub iugo non fuerint.uPergit Macrobius: Eximii quoque in sacrificiis vocabulum
non poeticum ἐπέθετον, sed sacerdotale nomen eat. Veranius enim
in pontinealibus quaestionibus docet, eximia dictas hostias, quae
Larae antiquitaton Vergiliasino. P.
192쪽
m Do saerifiealidi ita his a. ad saerificiam dastinatae eximandit ae grega vel quod eximia specie quasi offerendae ni minibus eligantur mino ait Goorg. IV, 38. :
Cf. ausus ex esto: Eximium indo illo ooeptum, quod in na-erissetis optimum pecus e grege eximebatur, vel quod primum erat natum. Idem, nisi fallor, signifieavit poeta VI, M. et V lI, 44, quum ι aetas demors bidenus eo memorairet. Ceterum pari doctrinaeon ta Rus, ut supra Vidimus, a Vergillo sigi incata est.2. Quod ita natura animal praestans erat atque ad numina genere o colore aptum, arte ornabatur, ita ut interdum frons iuveneorum vel ornua potius auro inlinerentur. In memoriam revocabimus X, 27: iurata fronte iuveneum. V 266: etiarum auro invenerem. Quod ne ex Homerio χρυσὸν κερασιν περιχενας ductum esSe putemuA, monent ab Fratri Arv. XIX. γ BOVE AVRAT0.
XXV, 12: Altorum senatusconsultum laetum est, ut decemviri uaera Graeco ritu sacerent iisque hostiis Apollini bove aurato et capris duabus albis auratia, Latonae bove femina aurat a Deinde vittis ornabatur hostia. Ita Sinoni, ut ait II, 133. parantur si satiae fruges et secum tempora vittas.
ritiaeque deum, qua hostia sessi. V, 366 Aenea statuit Gesori velatum auro vitiasque iuvencum postea Mi immolandum. Cf. Georg. III, 486: Saepe in honore deum medio stans hostia ad aram, Lanea dum nivea circumdam infula tua, Line cunctantis eridi moribunda mis a ros. lana confectas suisse insulas, confirmat non eatus solun se Varro L. L. VII. s. 24 η Dictas apparet insulatas hostias, quodve lamenta, his e lana quae adduntur, insulae. Alba vero uino dubio erant Vittae, quando diis superis flebat atrae, quando inseris es
3. Opus erat, ut animal immolandum ad aram statueretur,
193쪽
neque cogeretur ad morte ui iste indam, ae valli sua ponto deo. sese offerret Clophthns V. rastribi Metus es Me eandentem in uore ararum
Et ea ιυam ante aras aurata fronte iuven m. Aenean auem VIII, 85: Mactat aera ferena et eum res sisti ad aram.
A novisque yeetia syranti caris. quapropter cornu ducebatur Georg. II, 3m: κι Mettia ornu stabit suere hirquua ad aram. quod Macrob. II, 5. ita explicat: Observatum est a Raerigeantibus, ut, si hostia, quae ad aras duceretur, fuisset vehementius reluctata, ostendissetque, o invitam altaribu admoveri, amoveretur, quia invito deo offerri eam putabant. Quae autem aletia et oblata, hanc volenti numini dari existimabant. Cornu victima duei haud raro in monunientia obvium uti L montiae ita adductae vino in frontem Vescinter cornua infuso probatio peragebatur. Iuvencos VI, 244: Constituit frontique inversi vina sacer a. ubi Sorvius: In quarto 6i. ait: Media inter Ornrea fundit. Et fundere est supina manu libare, quod fit in sacris supemis, vergere autem est onversa in sinistram partem manu ita fundere, ut pateraeonvertatur, quod in inseritis sacris fit. Haec autem pertinon ad Victimarum explorationem, ut, si non stupuerint, aptae probentur.μSequebatur deinde salsarum frugum vel mola salsae in caput iniectio, quae proprie inmolatio Vocabatur. Postea vocabulum immolatio de ipsa mactatione dictum est. Festus: Nola etiam Vocaturis tostum et sale sparsum, quod eo molito hostia aspergantur. nemoratae iam saepius sunt II, 33. Sinonis Et satiae rus et circum em Ora vittae.
194쪽
iobliquum etiam euurum, ait Servius en XII, 173. a fronte uaque ad audam ante immolationem duoero consueverant; nam ho eat
si te vora ferro Summa notan udum CL Stat Theb. IV, 461 ηIamque ardua ferro Signati capita. In quibusdam sacris, infernia ut videtur, saeta abscindobantur. Aenea saltem Proserpinae oetique sacra serena VI, 245: Et summas carpens media inter ornua aetasonibus inponit aeris, ibamina prima. Atque ex eodem more auspicor poetam duxisse V sim locum de Didone morti destinata: Nondiam uti arom Proserpina vertice crinem Abam rat Inioque ea ut damnavera Orco.Quamquam ho alii exemplo Euripidis Alcestide purgant, in qua fabula in scenam orcus inducebatur gladium gestans, quo Crinem abaei at Aleostidi, et aio loquitur Macrob. V, 1R : Hδ' - γυνη κατεισιν εἰς Ἀδου δομους. εἱχω δ' re αυτήν, ς κατάρξομαι ξίφει. 'Iερος γαρ υτος τῶν κατὰ μνὰς μευν, μου o εγχος κρατος ἡνισει τριχα. Cf. Serv. ad Aen. HI, 46. Quod si non iniuria dictum ait, apud Latinos hunc morem in talibus solum aerificii exstitisse, differentiam ab Homeri ritu habebimus, qui, quamvis nostro ansam dederit, d. XIV, 22 de III, 446. sacro pro salute et redhtu ligata narrat:
ἀργιοδοντος υος, καὶ ἐπευχετο πάσι θεοῖσιν,
νοστῆσαι 'Oδυσῆα πολυφρον ονδε δό/ιονδε.Differt quoque II III, 273. quo saetas non in ignem Oniiciunt, sed principibus distribuunt:
'Αρνων ἐκ κεφαλεων τά/ινε τριχας αυτα επειτα κηρυκες rati οὐ καὶ πιαιυδ νεῖs αν αρέστοις. 5. Porro caput victimae feriebatur, ut sensu Orbata procumberet. In Aeneide saepissime Aeneas Ense ferit, aedic alia quae Vix ut explicentur opus est. Bis tamen XL iis et XII, 213: Rite sacraisa In flammam iustitavi ecua . .
Νotatu dignius est quod iopae vietimarii cultros nupponunti
monunt alii suursa Dyidumque cruorem scipitin pateria.
195쪽
a vix sum in renouum sansuine sumi. In quibundam auris ad deorum voluntatem explorandam Rin Onsulunturi Dido IV, 3:-a raratque diem donia pecudumque recisaia P curatis inhians spirantia consulit exta.
- μα-- i utant pecudes, e viscera viris a ripitin fremulantque oneratis Mucibus a Met, oeg II, 1s4: ninus e pandis fumantia redinmua saeta. Verum non eo oonsilio, ut inspiciant ea, sed ut diis offerant. Neque eitim, quemadmodum apud Homerii nori solet, suηρω pingui obduuta ieiuniora aliquaululum dona numinibus dabantur, sed viscera ipsa. Cloanthus , π: Extaque salsos Porrisiam in fluctus et vina siquentia fundam. Verhum explieat Macrob. III, 2: Νο ut quidam reficiam existimanton dixisse Vergilium proiicienda exta, qui adieeit in merus; sed non ita est. am et ex disciplina haruspicum, et ex praecepto pontificum verbum hoc Ollemne sacrificantibus est, sicut Veranius ex primo libro Pietoria ita dissertationem huius verbi ex e-
ea preces cruda exta Vietimae, ut mos est, in mare porricit, tubaquo signum dedit proficiscendi. Varro L. L. VI. g. 31: Intercis dies sunt per quo mane et Vesperi est nefas, modio tempore inter hostiam caesam et exta porrecta fas. Varro antiq. R. D. XL fr. p. 21s. de consecrationibus apud Νonium S. V. Prosecta: ηPronielem extorum o in mensam porricer .uHi omnibus libatione addita peractis epulae paae instItuebantur uapropter Aeneas VIII, 183. vescitur Par emi ευ bonis et Iustratibus aeris. ut convivium apud Didonem libri primi silentio praeteream. Inter dum ipsos deos vocant, ut partiolpes atat, qui mos paene lectisterni fuit. Ita III, 22: Inruimus fere e divos, sumque vocamust In arsem με mqtas opem
196쪽
IM De farre, mota salua, ture, libis.
Qua modo nominatae sunt fruges, partim olao, partim cum aliis acrificiis coniuncta adhibentur. Notatu dignum est iux far, quo ludibria noctis omniaque infausta lustraro solebant Rem declarat Tibullus III, Mis: Et natum in curas hominum genus omina noctia Farre pio puteant et saliente salo. Plautus Amphitr. II, R im: et dieit, ut commeminit, somnium narrat tibi. Sed mulier, postquam experrecta est, prodigiali Iovi Aut mola salsa aut iure comprectatam oportuit. Apparot itaque farre pio cum male, id est mola salsa, ture talia lustrata esse portenta. Quapropter Aeneas, postquam in nomniis Anchises ipsi apparuit multasque calamitates indixit, Rau:
Persalmeumque Larem et canae penetralia Vestae Farre pio e plena sumia veneratur acerra. Ceterum Laribus omnino aure fiebat et fruge, testemorat. carm.
Si iuro placaris et horna Fruge Laro avidaque porca.
Mollivit aversos Penates Farre lio et saliente mica. Eadem de causa Penatibus vivis Aeneas III, 177: Et munera libo temersia 'eis. IIuo quoquo, nisi allor, pertinet cl. III, 2: Maro molam. Ceterum mola salsa eadem est, quae II, 33 et XII, ira sati frustes appellantur. Plini testem. H. XVIII, 2 ,,Νuma instituit deos mago colere et mola salsa aupplicaro. Tun apud Homerum constat nusquam inveniri; βω μος enim θυήεις plane alios vapore3 indicat. Quando in religionem Romanam fuerit invectum, non m nivo oonstat Ar b. VII, 26: ,Νam neque temporibus, quemad modum reditur et perhibetur, horoicis, quidnam easo tus, Scitu εest, scriptoribus ut omprobatur a priscia, quorum in libris nulls posita eius menti repperitur, neque genitrix et mater auperatitiosu
197쪽
De farro, mola salsa, ture clibaa. aes Hetruria opinionem eius novit aut famam , sacellorum ut indieantritum, neque quadringentia annia, quibus Albana res viguit, in usum cuique Venit, sacra eum res fieret, neque ipse Romulus aut religionibus artifex in comminiscendis uma aut esse solvit, aut nasci, ut Pium a monstrat, quo peragi moa fuit amori oloriam o nmium inunia.ι Anno CCCCL d. ,prodigia multa ε-runt, quoriam RV-runctandorum ea a suppisatione in biduum uenatus deorevit. Publie vinum a tu praebitum Quae supplicatio se superiori V, 45. Onvρnit, quo Aenea Larem μι- - - --aturacaerra. In supplicatione quoque XI, Gi: reaedinu matres tuam tiam dura vorant.
Apud Arcadem Evandrum VIII, 105:
Una omnes itirenum rimi para aemu sana a Tura daban sepidusque cruor fumata ad aras. Ad artem magicam pertinet olox VIII, 65: Verbe aqua a se insulis si maaevia rura. SBrvius austus ,,m suis rura, quae in modum testiculorum nuntiuSed Pliniuam. H. XII, 32 ,,Quod ex eo rotunditate utino e-Ρondit, masculum vocamus, cum alia non lare mas vocetur, ubi non ait femina. Religioni tributum, o nexus alter usurpavetur.
masculum aliqui putant a specio tostium dictum. Liba denique memoranda videntur, qua agrestibus praesertim et minoribus numinibus offerebantur. Eoi Q. VII, 33: Sintim laetis et hae M liba, Pria e quo amnis
198쪽
- Do proa ah in voltu, pro eationum formulta . t. p. Paeae. tim. πει - --- .mm- --m x. ae satiramatae. precibus vota ita digerunt, ut illi deos homine aliquia petant, hi promittant gratum quid numini divino mentandum, eaque differentia a poeta quoque oreatur, uiua e multis pauein quaedam exempla libabo III, 37:
Iunonis masnae rimum re e numen adora, sinoni eane vota libens.
Qua VI, i per Sibyllam ab Aenea ponountur vota r---ε, postea talem in modum dividuntur, ut Versibus 5 - 68. rectes, es σε vota exprimantur. Cetera ad linguam magis, quam ad ritum pertinentia, ut vota sisere XI, 4. Maena I, 438. vom inroradiati II, 17. in inacriptionibus unitati ima omittimus. Proessiua vero per Vergilii carmina dispersis nubeas notato formula precationum Romanarum. Prosano a aeris abellae mo- neri rea notisaima. I, 258:Praeia, o procu est profari, nesama vases MDqua Maistite meo. Alia formula in sacris Romanis usitatior hi verbia erat concepta:
Ore faveis omnea, et civile em ora ramis.
Annua, quae Uerro nefas, Hebrate faventes. Romani porro, quum nonnisi a diis praesentibus auxilium hominibus adferri posse eroderent, eos, ut adessent, precari nolebant. Servavit, nisi fallor, e libro Vel ore pontificali hoc nobis indigitamen,- tum Arnobilia III, 3: Adeato, adestote, dii penates, tu pono, tuque Νeptune, omniaque haec mala, quibus uror, torreor, exor, ventri numinis averruncato clementia. u Tente Servio Tiberinus in- voeatur in precibus: ADESTO TIBERINE. CVM TVIS UNDIS. Quod mire nervavit Maro VIII, 2: eme, Thybri mo senuo cum μα-- sancto . . . . Adaia suavium et pro ius ua numina Armes. 8
199쪽
Sequor omina μαια, isquis in amna voectae.
Cf. ab Fratri Arv. XXXII, 3 SIVE DEO SIUE DERE. m. CVIVS TUTELA HIC LUCUS LOCUSVE EST OVES ILPacem denique et veniam petebant numinum. Div. III, 5:nomnia delubra pacem deum exposcentium virorum mulierumque turba implebantur. III, 7: Iuaa eum coniugibus ac liberis supplicatum ire paoemque exponoere deum. VII, 2: Paeta deum exposcendae cauη tertio tum post conditam urbem lectisternium fuit. Aen. III, 26l: Sed votis precibusque trabent ex Oasera a sem. Helenus are: Exorat pacem divom.
200쪽
nnas Mena pacem e facitia venerare maeas. Nam e distin semiavi res iraso momina nLAen. III, 144:mriam 'lae ire mari veniam a resaeri. IV, 50: Tu gravas osse, a veniam. Cf. Liv. XXXIX, io: Paeoni Veniamive precata deorum deorumque. Duae cetera restant precandi gene ra, ut dii faveant, a nuarii, Volentes propitiiqis sint, vita multa ex humana potius bH dole variaque periet rum o aestos dueta an reor, quam ex sollemnibu' formulis adumbratae, quamvis non negand- ait, O tam ea praeeipue Verba optame, quae ad linguam atram mammeaeoede 3ant. Denique e inuum in precando Sollenanium ua maxime videtur memorabilia manu ad caelum tondendi. Aeneas I sar Insemii ετ musis endana aedisidara a Naa.
CL IX, 16. Uide statitam in Soulture delia villa orgheso Vol. II. Stanga VIII. Tab. 6. III, inr
nuua Iovem Maevibus sumis orasas σών uia. Cf. Horati earm. III, 23 i: Caelo supina a tuleris manua Naseente Luna, ruatio Phidyle IAM HI s: Undique matronae in publicum effusae elaea douae delubra diuourrunt, crinibus passis aras Verrentes, nixae genibus, supinas manu ad caelum a deos eudoutes ovantissque.μSemel terram genu petunt raculo edito III, 3 missi νει-- erram, ut apud Livium matrona nixae .gonibus.