장음표시 사용
171쪽
De templis, nil vis, arboribus aeria. Is Hi oro di quum partim alii notissimi, partim imago quaedam et quani simulacrum non ponat desineari, auus erit, o tantum tangi ut quae ampliorem metum Romanis antiquitatibus pollicen
Loca sacra muris saepta a vergilio vel templa vel delubra Promiscue puto esse nominata, ncque adsentiendum esse Macrobio III, 4. qui nimio studio in posteriore voce adhibenda arcana quaedam esse intelligenda contendit. Quum enim Varro VIII rerum divinarum dixisset, delubrum alios existimare, in quo praeter aedemnit area adsumta deum causa, alios, in quo loe dei simulaertim dedicatum ait, argutius efficere vult, Vergilium variis locis utramquorationem exsequiatum esse. Illud autem concedi poterit, partes qua dam templorum hic illic a Naron quasi in transitu leviter attingi. Interiora enim adyta vel adyta ponetralia nominat v. g. II, 2 35 I. 404. 64. . praecipue vero loca, quibus oracula edebantur, V.
mensi mompylum euantem oraeuia Phoebamittimus, isque adytis haec tristia dieι re ortaLin Delo insula III, 2:-yire adytis eortina recruata.
Canit VI, 8: Tumus ex adyto dictis Cymaea Misua. Latinum VII, 26s:
Non patris ex adyto Ortes, non Iurum caeso Monstra sinunt.
Huc avrum quoquo Iunonis II, mi pertinet Dido rosido I 5m: Tum foribus dirae media testudine te In ubi Servius: Camera incurva, qua secundum eos, qui scripserunt de ratione templorum, ideo ni fit, ut imulacro eaeli imaginem reddat, quod constat esse convexum. Rationem etiam uorum temporum Vel illorum saltem templorum, quae in itineribus suis con- ApeXerat, servavit in omni eorum architectura, plane ut pictores medii aevi, qui tabulas historia sacrae elaborantes ecclesias stilo Teutonio vel Romanico, quem vocant, aedificata in ierosolymam transferunt. Structa vel construenda dicuntur templa saxo vetust III, M., de marmore Georg. III, 13. Aen. IV, 45Z, ou marmore VI, M. cerarum sublime eorumnis VII ID. in ore III,
172쪽
im De Omplis, ait vis, ait boribus aeris. ω . eum aereis gradibus, trinibus, foribus, eordinibus 1, 448. -rea ι-- VI, 13. oet. Quibus numinibus dedicata sint, supra iam s. M.
locis vero religiosi magnam dignitatem habent nemor Sacra, quorum crebra apud nostrum sit mentio. uoua Iunoni sacer Carthagine I, 441: ous in urbe in media, Metissimus umbrae, Ouo primum aetati undis e turbine Poeni odere Deo rionum, quod resis ἔν- Monstrarαι, caput acris eq-
mo nemus, hunc, inquit, frondos vertice suem Otiis deus inseritima6 Mita deus Arcades 'sum Credunt se vidisse Iovem, eum ae e nistrantem Amida oonsistere dextra nimbos e cieres. Ad arboro numinibus dicata referenda sunt III, 6m: Aeriae quaereus, aut coniferae marisai,
asina auia Iovis, Metisve nianae.
Sed meus Iouis Olympicus Georg. III, 181. Idaeus Aen. IX, 673., Tristae mei Aen. VI, 13. VII, di memorantur, lucus, ut Videtur, Dius et Proserpinae VI, 256. 25s. Ditis VII. 568. Silvani VIII, 5M:
Es insens yesidum Metia prope Caeritia amnem, Reusione patrum late sacer, undique oues Delusere cavi e nigra nemus abisse insunt. Susan famas reseris sacraas Pelasso Arvorum pecorisque deo, meumque diemque. Nater Deum Berocyntia ad Iovem queritur VIII, 85: Pine ausa mihi, mul os uecta e annos, Lusus in arce in summa, quo sacra ferebant, oranti picea Dahibusque Obscurua acernis. es parentis Pilumni Turtius X, a sedet. Lucus est Mereulis
VIII,104.125. lucus Nymphae alicuius vel Cereris IX, 584. Egeriae VII, 63. Fauni sub aua Albunea VII, 82. saltus Drya m Georg. III, 40. Faunorum Nympharumque VIII, 314., Palis Cul. 22. Adde
mne restim insentem, quem RomuIus acer πι- muti L collat Livio I 8 ηLocum, qui nunc saeptus descendentibus inter duo lucos est, asylum aperit. Denique ad Buthrotum III, 302:
173쪽
De templia, silvis, arboribus aeris rasA- ων -- ω- ais S moantia ad amaa Lmala cineri Andromache. quem igitur Hectoria Manibus dicatum fuisse statuemus t V, 7m:
Ao Metis Mis aere assim InoMaeo. Herculi ad aram maximam Vul 104 Ante urbem. Verum non integra solum silvae, Bd singiua etiam arbores apud antiquo diis orant saeratae. Ita ante urbom Troiam erat templum veluarum II, 14: DeserMe Cereris tuaetaque antiqua ou res aus istans ast inm mulis servam Ps --δ. Cf. min. . II. XVI, 86: Fuit eum ea stoto in Vulcanali eu- pressus aequalis i. o. aoquaeva UrbiI, circa suprema eronis prinoapis prolapsa atque neglecta. v. Vetustior autem Urbe in Vaticano lex, in qua titulus 'reia liti eris truseis, religione arborom iam tum dignam fuisse significat. 88: Iuxta urbem filium autom quercus in ii tumulo uno satae leuntur, quum eoepit Ilium voeari. Priamo II, 512:
Aedibtis in mediis nudoque sub aetheria aes sena ara fuit iuxtuque Merrima ιaurus, Incumbens arae adque umbro 'visaea Penatis.
Lysa fere Phoebo acrarae Latinus. Aiae mediae, tecti medium sine dubio compluvium signinoant, qua tales arbores Romani color solebant. Suetoniu de Augusto c. M. narrat r=Εnatam inter iunctura lapidum antis domum suam palmam in compluvium laeorum Penatium transtulit, minue coaleficeret, magnopere curavit Q Cf. Stat silv. I, 3, 5s: Quid te, quae mediis servata penatibus, arbor, Tecta per et postes liquidas emergis in auras, Quo non sub domino saevas passura bipinnis' Fauno etiam dicata arbor XII, 66:Foris acer Fauno foliis oleaster amaris me steterat, nautis olim venerabile Itynum, Servare ex undis ubi Dere dona solebant Laurenti ino et vosa suspendere vestes.
Poetam talo quid spectasse arbitror, quale Plinius . . XVII,
174쪽
eo Bo aris. 75, 2 narrat: ηMegina diu tetit oleaster in diro, mi viri fortes adfixerant ama. Huo fortam revoeanda erit ulmus inserna
In medis ramos annosa e brachia anaummua opaca, insens, quam sedam omina σινο Vana enere ferunt, μιαρου are omnibus aerent. Alia etiam ingulae arbores saerae Romae olebantur . . Sacras
myrti dua ante aedem Quirini esto Plin. Ν Η. XV, 2 CLXV, 20: FColitur si eua arbor in foro ipso o Comitio nomaonata, maero fulguribus ibi conditis ut o ante Saturni aedem. Arborem in templo Dianae prope Arteiam memorat Semrius ad Aen. VI, Ias Singula etiam arborea varii Eneris in monumentia artis antiquae ad loci alicuius anctitatem indicandamstequontianimae sunt. Vido tabellam Bonnae inventam in Arinali, ut Rhenanorum antiquitati amicorum. 1843. Vol. III. Tab. 4. De ramo aureo VI, 135 144. Proserpinae sacrando, nemper renaaeenio, in limine sim figendo nihil habeo orti, quod adseram. Alii ramum ἱκετεέας, alii lustralem, alii vineum album e B opinati sunt Symboliri quid subesa reor.
Pauca de arta sive altaribus erunt dicenda, quum praeter earum insum forma nequaquam appareat Memoratu tamen dignae ais oramineae XII, 19. de quibua iam nupra disseruim . o nua apud Sit IV, 7M: Graminea undis statuit nocialibus aras. Interdum etiam ara aurpatur in Mequiis, ut in taeni funere
Bara mora, ea an flentea, aram cae υιο AriConserere arboribus saeisque educere seriant. Quamvis h. l. de pyra possis accipero. Certior tamen eadem est observatio de Polydori mnere instaurato III, 63: Moerim rumuis euus, stan Manibus arae, Caeruleis maestae vivis atraque u μεδα
Tacit Annal. III, 2 obvii et vietimas atquo aras diis Manibus statuentes lacrimis et conclamationibus dolorem testabantur. Quae non minua in inacriptionibu exata v. a. Groll. AMI
175쪽
SECUNDUM ARAM DEFIXSO. Geminae praesertim diis Manibu erigebantur. Ita Andromachomeetori III, 3m:
a seminas, causa- Merisma, sacraverat aras.
Reee tias tibi, Da An. atias uaria Phoebo. ubi, cur Phoebo quoque duo altaria se positurum dieat, iam antiqui quaesiverunt Videtur poeta παραλληλεσμον illum ea ratione noenaisne, ut Daphnia quasi Daphne quaedam existat eum polline eonivnotior. Λrae vero numinum variis modis ornabantur ramis floribusquo tegebantur. Aenean virgulta convellere III, 25: narus, ramis merem, frendentibus aras.
Cf. V mi Veneri in Papho insula I, 1τ:Τure ea n arae sertisque recentiis halant.
deinde vittis. Eclog. VIII, 4: er amam e moui ei, hae auari vitta. dui rami, quae serta vittaeque in monumentis quoque obvia utit, v. g. illin. mythol. Gall. Tab. XXXI. r. m. ab LXXXIX. r. mo. Sculturo delia villa orgheae Vol. I. Stanga I. r. 3. Arae ipsa in iuramentis tangebantur vel tenebantur, unde Latinus XII, 201:Τans aras, medios lynia et numina testor. Cf. Plaut nud V, 2, 46 nTange aram hanc Veneria. - Tango. Ρω Venerem hane iurandum est tibi. Cim laec. 26 m: Ergo is, cui fit aram tenens iuraret, credero nemo, per epistolam, quod
volet, iniuratus probabit 'si Ceterum iuratur apud Vergilium per caput amici vel amicae IV, M. IX, 300. per deos IV, M. VI, 459. XII, im Cir. 244. per sidera VI, 58. XII, 97. per maria o mi XII, M., per fata Aeneae dextramque potentem VII, 234., per fidem subterraneam VI, M., a diis per Stygiam paludem VI, 323. IX. 104. X, 13. Aliis in locis non iurandi causa, sed b- testandi tantum et precandi positum esse videtur, ut Iarba IV,
176쪽
-- oraba distis amas evaneδαι. C luae ob in e ,,Multifariam enim legimas, quo litaris sola non possit oratio, nisi et is, qui Mon pro em etiam arum man bua apprehendat indo Varro divinarum libro quinto diere, aras pristrum sas disma, quod esset noconuarium, a naorificatilibu eas tenori. Mi- Meouba nataeque ire altariis , 517: Condanaae e divom ampIexa ari Maera aedis naViolari potoraut ara o sono nomino, variis modis, at munia sanguine humano vel prodigiouo. Soelua itaque maximum Pyrrhi significatur, qui , 550. Priamum auaria ad ipsa remaneam traxi et occidit s. II. ibi: Vidi Hecubam eurumque m rua, Priamumquae aer arma San ius se reum, - ωas acto σομαι, is a. 663. Sanguis Polydori III, 28. m. visus aras et aaminoia mae
Dirimere arast invia aque focosque ferunt. Addendum livio loco videtur, quod ad aram etiam, ad rem aeram focus pertinet, ut XII, 18. parant: In medioque Deo et dia communibus arcta.
Munera molnsemerata focis. Teste Servio aucto ad Aen. III, 134: Varro rerum divinarum relari, inter aeratas aras soco quoque sacrari solere, ut in C pitolio Iovi, Iunoni, inervae, nee minus in plurimis urbibus oppidisque, et id tam publiee, quam privatim solero fieri. Adde Cat.
Vistima aeratos tinguet honore focos.
177쪽
De aeaeordoti haea, Raeguribus . onerorum uini aeras. MDε --.aotiladio, inma- tima ae .ae...-- - is istae ...trio Macrobius libro toruo do vergilio rerum aerarum Feri tissimo praedicat, ea omnia hodie quoque quamvis plura aliter ex pti mus, eonfimat, invoniemus. Minua hae constantia a cura in sacerdotibus est agnoseenda, quum haud magnopere ab Homero differant. Attamon et in hi habitu Romanus ortis argumentia demonstrari potorii Praetor pontinoiam dignitatem, quam regibus Poeta ooncessit, natant vaticinio indieati υτIND-mutnx Lmnonum SanVANDORUM. Aenean enim apud
Sibyllam non soliam eonattit, foro ut totipham Phoebo o Dianae de solido marmore a laevi, VIl, ir
Servius: ,Quia nisi patricii non oban Sciendum nano, petitio duo librorum misso ouatodea, indo docem, deinde quindecim unquoad tempora Sullana, postea revi numerus; nam et exaginta suerunt, sod romansit in his Quindoeimvirorum vocabulum. SALII Collegium Saliorum duoddelm amoma Marti Gradivo institutorum o Livio I, 20. notissimum; at apud Vergilium miro modo Herculi VIII. M. tribuuntur:
Haec dimovitas ab antiquis grammaticis iam απορέα constituta riteque noluta est. on multum quidem vereor no sit tribuendum Servio aucto ita nodum expedienti: ,Sunt autem Salii artis ot
Herculis, quoniam Chaldaei stellam Marim Herculis dicunt, quos Varro sequitur. Et Tiburtes Salios etiam dicaverant. Quid enim Chaldaei Tiburtesve ad nos' eque fidos integra habunda eidem narranti: ,Duo sum genera Saliorum, stetit in Saliaribus carminibuninvenitur, Collini et Quirinalos a nma instituti, ab ostilio esto Pavorii et Pallorii instituti. abuerunt sane et Tusculani alios ante Romaenos. Habuerunt et Albani Salios, vide rest ras:
CIS ALBAΝAE. Quae omnia non explicaut quomodo Vergilius eo adductus fuerit, ut Hereuli Salios dederita Rem magis expedivit
178쪽
1M De ae ordo timas, auguribus et anerorum mini. tris. Maerobius a III, 12., qui tria novi testimonia adfert ordirimur ab ultimo: ,Item An illas Gnipho, Vir doctus, cuius scholam Ci-eero post laborem fori frequentabat, Salios 'μ με, meo volumine, quo disputat, quid sit seutra hunc quoque librum legit. ,Ent praeterea Ru Ἀλει, qui inscribitur de aeria aliaribus Tiburti quo Salios Herculii tituto operari diebus certis et auspicato do-L Denique is, quem totiens auctorem doprehendimus, huius quoque doctrinae poterat esse fons ,,Is deus Hercules et apud pontifices idem qui t Mars habetur; o sane ita Menippea Varronis tarmat, qua inscribitur ' nu οντος ' φακλῆς, in qua, quum de Hercule multa Io- queretur, undem esse ae variem probavit. Dionysius quoque Ital. A. R. II, 70 ουτοι πακτες οἱ Σαλιοι χορευτα τινές εἰσι καὶ υ ινγ, των ἐνοπλέων θεῶν Serv. Fuid Aen. II, 325:LVPEnci ania erant sacerdotes, qui Lupercalibu pellibus tantum cincti discurrebarit. Vergilius IlI, Ma nudosque L ereos memorat, Luperca 343. Habitum eorum vide apud Viscontium Nun Pio-Clem. VOLIV. Tab. l. In inseriptionibus aepius nominantur . .
POTITII PINARII Aen. VIII, 258: Ex tuo celebram honos, Metique minorea Servavere diem primusque o uiua auctor Et domus Hercuisi cusso Pinaria sacri. Vide g. 3. de gentibus Romanorum. SAPERDOTEs. FLAIuN . Cio de log 1I, 8 legem profert: DIVISQUE ALIIS ALII SACERDOTES. ΜΝIBUS. PONTlFICΕΝ. UNGULIS FLAMINES SVNTO. Sacerdos Apollivis illo II, 31s:
Reae Anius, rex Mem Ominum Phoebique acer a.
CL Oreli. 2160 L. AVRELIO APOLAUSTO MEMPHIO APOLLINIS SACERDOTI SOLI VITTATO. ille quoque, qui
memoratur , 537: Nec praeia Haemonides, Phoebi Triviaeque acerasa, Infula ui sacra redimiba tempora viva.
Quod sorte ducitur, id alias quoque nomae mos fuit. Iaei Anu.
179쪽
De ae ordotibus, auguribus et anoro eum ministris I, 54s 4,Mom annua novas eaorimonia accepit, addito odilium Augustalium Mordoli', ut quondam T. Tatius retinendis Sapinorum . oein Tition ierat. Sorto ducti e primoribus liv tis in Mareobin au sacerdos Minervae sit VII, 50
Trivia virbius VII, 75. Cybelao XI, 68:
νιε aere Cybelae CADreus ιimque sacerdos. Anohiaae denique momoratur flames V res: Tumu que sacerdos Ae Metia ιαι sacer additur Anchiseo. Maiorem vero nemo homo oonsoqui poterat honorem, quam ut haberet pulvinar Rimulacrum fastigium, flaminem Sueton Tiber. 26:,,Templa, mamines, macerdotes decerni sibi prohibuit. In cin-ncriptionibu stamines plurimi obvii, vide Oroll. 2207 224. Avsvnns Romana leges constituerunt Cio de log II, 8. duo genera sacerdotum, unum quod praesit caerimonii et sacris, alterum quod interpretetur fatidicorum et vatum emta incognita. Tales interpretes non noverat antiquitas Homerica, profert vero Vergiliana. Ita Rhamnes X, 327: Reae idem et mi Tum stratissimus ausur.
Lamque aderat Phoebo ante uos di erus L is Iasides, acri quondam cui captus amore Ipse suas artis, aua munera laetus pol Ausurium citharamque dabat celerisque vittas. Iue ortans pertinet etiam Halaesi X, 1τ: sa -- silvis mutor. FETIALEa iam supra tetigimus. POPA VIcTIMARi I, non praecones, qui apud Homerum sunt, apud nostrum sacrorum ministri apparent Aenea sacri anto ham: monunt iasi reuma, Mi -- cruorem sci Mnt auris.
180쪽
dorent. Sed in inscriptione Oroll. 21M SACERDOTI IUNOΝIREG. LICINIAE LICIΝΙΑΝΑΚ. Dianae quoquo stabun filiolam Camillam, tanquam e talem aliquam XI, 57. famulum vovit, ut Apollinis Sibyllam taeeam.
Irue deos, quibus aurifieabatur, esudesque quaesimn ab n-tur, certa quaedam e stitit ratio, qu , si prva rur pia rum lustratiotiem p cebat. Tatii enim eri tests anurihiat roligio, ut si forte aliam, iique in pili sacerdotum scripι' erην, hostiam aliquis inscitia obtuli , divinum numen non lauatu' , sed offensum animo sibi filigerent. Apus Cicerotiem log. , . tabulis novis au-
a Vergilio nisa sunt, sed ad caerimonia saeras prob observai . Νon enim ex institutis pontinoum et barii picum quidquam mutavit, quibus hostiis immolandum cuiquo do , cui maioribus , ut lactentibiin, cui maribus, oui sentiniat, ut nigris, cui albis ordiamur a maioribus. SOLLITAvRILIA quidam ex uolueri volu unt darivare