장음표시 사용
31쪽
adiectiva in numero plurali 0Sita Sunt δικαια, jora, αἰσχρα,
κακά, σχετλια, κοινά, ἀνεκιά. Unum pronomen inVeni a tuo.
Primum ea adiectiva proferam, quae numero Singulari utuntur quaeque aliquid boni signifieant: καλόν l. 237. 398. 593.' Ai. 586. 347. R. 1409. C. 100 l. h. 155 1 rg.
209, cum nec. c. in s. r. 1236 1rg. 83, 1 106, 1) qu 90Steriore loco subioetum inlinitivi intellegendum est ex accuSati VO praedicative usurpato. Superlativus κράτισιον eum nudo infinitivo iungitur OR. 79, λωσιον eum dativo et infinitivo frg. 660 1
superlativus I It Iroa nudum in s. r. 290. R. 999. γλυκυ Cum dat et iis iungitur E. 335. νίλον ita usurpatur i. U0, ut dativus personae, qui aliquid iucundum est, addatur, et a C. c. ins stiluatur. ευκαιρον legimus cum dativo et infinitivo coniunctum O h l, ' με ra eum dativo et infinitiv0, accusativo participii Sequente iit. 836, quo de loco pauca mihi dicenda sunt codices sic tradunt:
Diu inultum iu diseoptatum est de explieando et restituendo hoc loco, quem corruptum essem metro, qu0d 0nStat ex anapaeStiS, apparet; nam unus dimeter abest in h0 systemate 834-838, qu0 quinque dimetr0s continet, cum reSpondenS systema 'I6-822 sex complectatur; praeterea V. 836 0n
λαχεῖν cum τοῖς ἰσογεοις εγκλγηρα coniunctuS praedicati munus
impertitum est neutri generi adiectivi stεγας, qui infinitivus ἀκουσαι aesturati0ris definitionis ausa adiectus est ita ut με, ἀκουσαι significatione aequat 0ces it Fra Ddος Partieipi ζωσαν aiθανουσαν spectant ad datiVum φθιμε xv, qua in e0nstructi0ne nulla est offensio, es l. 479. R. 350. Itaque non stipulor G. olim qui ἀκουσα Sic intellegi vult, ut it paSSivum genuS verbi λεγω, hanc constructionem Statueus: Subiecti locum tenet ἀκουσαι, praedicati μεγα ex ἀκουσαι pendeo infinitivus λα- χειν, in hae interpretatione propterea isenil quod ἀκουειν cum signifieation man sagi on mir infinitivum apud S0ph0elum regere nego. etsi W0lmus ad hunc usum e0nfirmandum unum exemplum ex Herodoto petitum asteri, tamentalem constructionem apud poetas tragico. ruStra quaeraS. Quare in interpretatione, quam ultra pr0tuli, acquieScendum Videtur esse, quae neque dubitationes de significatione verb0rum neque de structura grammatica admittit. His adiuetivis alia anneetam, litibus c0ntraria Significati0
nec e ins exstat i. 473. 1159. Superlativus ισχισιον
cum dativo ut infinitivo iungitur i. 116 l, θιστον cum nudo infinitivo l. 1007.' φλαυρον C. 395. λυπ/ηρον cum dativo et infinitivo construetum invenimus C. 1176 ἀλγεινον cum nudo ius Ant. 438, item δεινόν R. 316. Ant. 23. OC. 10. cc. c. ius legitur 1rg. 104, Sqq. 94,1). l. 34 I. I 039, qu l0e extrem Subiectum Supplendum S ad accusativum participit.' vv. 1007. 1008 deleverunt auehius et Blaydesius.
32쪽
'ognatum huic adiectivo est εἰκος εστιν, qu0d . par, c0nsentaneum est Significat omnibus locis ire'. c. in f legitur:
El. 540. 659.''' I488. R. 250 sqq. C. 342. si g. 747,2 715,2 . εσιιν omissum est h. 230 Ani 724. l. 1026. Αi. 1367. Infinitivus ex praeeodentibus verbis facile potest intelluri Tr. 56. 368 Ph. 973. Huc addo δίκαιον eum nudo infiniti V construetaim OR. 609. Pli. 247. eum dativo et infinitivo Tr. 52. cumaee. c. in 1. Ai l 344. h. 3l9 1 rg. 6l2 605). Apud adiectivum γρασυ nudus infinitivus legitur Pli. 10 et 107, quo in altero versu Subieetum subaudiendum est ad accusativum participit. ἐαδιον nudum infinitivum sibi asciscit frg. 76 99 , ac c. in Ai. 350 sq. ισον sumo nudum in OR. 6ll. Denique
huc russerenda sunt adiectiva verbalia quae Vocantur νεμεσὸ νον
et ἀνασχετον illud Se luitur accusativus cum infinitivo Ph. 1193, apud h0 Subiectum Supplendum est ad accusativum participii praedicative dictior. 721. V0ni ad adiectiva in numero plurali 0Sita, sluibuS
apud jσια duplex constructi Statuenda est, prius dativus tum aecusativus eum infinitivo Ph. 1395. di0ctivum αἰσχρα aee. c. ni. Secum habet Ph. 524, κακὰ in nudum l. 235,
' clo ξαντ' , v. 100 accusativus est, non dativus cf. Elm Sleius ad Heracl. 693.
Sed infinitivum κεῖσέ με χων recte delevit ollitus. Hune versum delet O. alinius.' vv. 337-343 pro spuriis habentis Sch0ellius et Meinehius.
τα Dio δ' ovo γίγνεται δοκισιν εἰπεῖν κἀξακριβωσαι λογον.
Denique, ut hanc quaesti0nem de infinitivo subiecti partes agenti constitutam ad finem perducam, nonnullorum menti mihi facienda est locorum, ubi praedicati munus suseipit adverbium aliqu0d eum verbo c0niunctum Vel adverbialis lilira SiS. d. irae dicati vice fungitur adverbialis phrasis.
Tres locutione proferendae Sunt, quae praedicati locum obtinent: ἀναγκαίως εχε v βως εχε - στιν ν καλω. Prima
vox cum nudo infinitivo iungitur Tr. 23, altera cum dativ0 et infinitiv OR. 423, tertia missa e0pula cum ius nudo El. 384.
vi. D ins nitivo praedicati parte SuStinenti. In dissertati0nibus, ita sunt de infinitivis, huius
infinitivi usus nullo loco e0mmemoratio fit. Re vera rariSSime
infinitivo praudieati munus tribuitur idque plerumque Si quid in universum definitur, is ueline gr. Gram. 72 i. 575. Apud 0ph0clem duo investigavi exempla, ubi infinitivum praedieati vides tueri in aperi est nudus infinitivus praedicati parte agit C. 573
Acc. c. in praedicati loquii tenet r. 1172:το δ' xiv ρ' υδεν ἄλλο πλλὶν θανεῖν sic Illi τοδε, hic o λοιπον Subieeti munere fungitur.
Sequitur, ut 0rum infinitiv0rum usum perquiramuS, quia, aliis irationis Membris suspensi inrtissimeque cum iis c0niuncti Sunt Quam quaesti0nem si instituere mihi liceat,
33쪽
- 54 ut primum agam do infinitivis obiecti munere fungentibus, deinde de iis, qui nominis alicuius praegressi significationi accuratius definiendae inserviunt, ut indicetur quatenus eiuSn0ti valeat tum de infinitivis finali sensu usurpatis denique de iis qui ab με, ως particulis, a Πριν et ab σοι pendent.
vll. me infinitivo obiecti vice fungenti.
Ut infinitivus ubi secti part0s praedi statique Suscipit ita saetiissimo obiecti locum obtinet. Anto iunia dociis infinitivis disserendum est qui maxime
1. io infinitivis, ex quibus obieeti natura arim ut v iis in cimi e Pu l. Ut infinitivi sublueti partes tuentes vim subiecti ibi apertissime induunt ubi eum Substantivo litiuo coniuneti Sunt, ita obiecti quoslue munus suseil lent0s infinitivi bideti
δυσομβρα φευγειν βελ i. Huic exemplo simile annectam. ubi non minus obieetinatura ex infinitivo elucet, cum Verbum τίθημι duplici construeti0ne utatur et aceusativum adieetivi et infinitivum sibi
Duo dein do verba investigavi, quibus infinitivus sese applicat, ubi substantivum eiusdem Significationis exspectamus:
Praeter ευρισκω uno q0cω φιλεῖν, AEu0ὶ si signifieat si inelinare am aliquid' vel . solere saepe reum infinitivo iungitur, prineipali natione servata infinitivumassumit C. 995: εἴπερ ζῆν φιλεῖς.
Rarissime apud Verba allectuum quae voeantur inveniuntur infinitivi qui ipsi qu0que Sub 0 genus infinitiv0rum cadere mihi videntur. Ut ελεαιρω apud Homerum cum infinitivo iungitur Od. v. 202, Sic 0phocles uti l ic Verbo οἰκχειρωinfinitivum et accuSatiVum perS0nae app0Suit Ai. 52
Denique asseram νγον , , qui accusativus elim infinitivo adiungitur Ant. 553
li ci i. In enumerandi exemplis huc pertinentibus eum rdinem Sequamur, ut Si unum idemque verbum diversis constructi0nibuSutitur, primum nudum infinitivum afforamus, diud de iis infinitivis disseramus, quorum subieetum in eas obliqu0p0situm iam enuntiato primario continotur, tum constructioneSaecusativi eum infinitivo absolvamus. Praedicatum Vel participium praedicative usurpatum si qu0d apud infinitivum l0cuni habens ad subieetum verbi regentis aut ad 0mon aliqu0d, quod in enuntiato primari exstat reserendum St, 0dem casu uti atque nomen ad qu0 speetat ultro apparet quam' ibrem ea tantummodo exempla praecipue n0tanda erunt, quae huic legi repugnant. Totam autoni disputationem ita instituere aptum Vi Sum, ut initium capiamus ab iis infinitivis, in quibus vestigia 0riginis huius Drmae manifesta et aperta Sunt, conSecutiV0 vel finali sensu clare elucente, et inde progrediamur ad ceter0Sinfinitivos obiecti partes agentes, qui p0stquam ista Significatio periit, sensim pedetentimque nati Sunt.
34쪽
perVoniat cum ex iis consociativa notio maximo eluceat. Hunc in numerum roserenda sunt primum verba fit eisendi et sucultatis dandae, deinde verba sinendi et impediendi tum docendi. diseundi, audendi. Iam in medium procedant verba cum notione, quae Sth efficere': ποιεῖν regit nee e. ins Pli. 25. El. 623, itemque ἀνύ- R. 720. Et dativus et infinitivus pendout X προξενευ OB. 1482.' His verbis annumerare non dubito και αρτνω,
eui OC infinitivum indili laedusativo subiecti supplendo
quae forma iam in Versu praegreSS0 legitur. Utram siue Scripturum agnoscit Scholiasta Servat 1 όλοι hune versum explicari non posse arbitr0r nisi nimis artificiose. Nec minus reiciunda mihi videtur osse indorsi coniectura παρ si, cum lectio 3 ολεῖν bonis testimoniis nitatur atque Sinfinitivus a veri, καταριν pendens illi habeat offensi0nis si supplea amαν um ii beWirken Zu VeraniaSSen, aSSer herk0mine' ).
Similis signifieati subsest verbo ενδεσθαι si seStinate efficere ), quod hoe sensu semel nudum infinitivum l. I 65. Semel ace. c. ins assumit i. 804. P0ir hunc in numerum ob eam causam russerendum est ἀξιουν, cuiuS 0ti pr0pria est dignari.' quia et ex hoc ipso verbo Significatio elucere mihi videtur aliquum versari in efficiendi e0 biecto, qu0d infinitivo e0ntinetur; hae notione instruetum ἀξιον ν udum
Th. 0mpergius et M. Selimidiius mutaverunt προυξενησαν in προυσε σαν. quod auchius in editi0nem suam recepit. Sed
cf. adn. indorfit et esserui anni.
m0do δικamo usurpatur OR. 6. 575. 640. Ir. 1244. i. 072. Hue addo verba, quibuS 0tio Subiecta St, facere. Ut obtingat aliquid vel . potestatem c0ncedere alicui et dativus personae et infinitivus tendent ex verbis Τπορον C. 086.
est transitus ad verba, quae pr0prie Significant permittere', veniam duro Dativus et infinitivus sese applicant orbo νι ais a l. 63l Ph. 19. aec. c. in s. l. 649,''' dat et ins
praecedenti accusativo, alter Ph. 768 ex praedicat infinitiv0 adiecto, qu0d 9Sum quoque a Si asseuSatiV utitur.
35쪽
Priusquam alia verba sub idem genus cadentia pr0fer0, hic nonnullorum mentio facienda st quae Significatione plane contraria Sunt verbis termittendi εἴργω - pr0hibeo' )sibi adiungit nudum infinitivum R. 29. h. 408, quo posteriore loco obiectum Verbi εἴργω Supplendum Si ace. c. ins sequitur Tr. 257. Comp0situm ἀπειργω cum accuSatiV0 et infinitivo, ubi accusativus ter Se obiecti locum tenet, constructum reperimus i. 70. Denique notatu dignum est επέχω, quod duobus l0gis et accuSativum C infinitivum, cui particula negativa tua abundanter adiecta est, sibi adiungit El. 17. h. 49, qui altor Deus praeterea hae de causa dignus videtur qui pectetur, qu0d luani tuam Subiectum infinitivi iam nuntiato primario continetur, cum obiecti parte agat aliud Verbum regens, tamen c0nStructio accuSutivi eum ii finitivo adhibita est. Iam transeamus ad alia verba notione huic partia seribenda se inquiramus in orba docendi et discendi, ex quibus et ii sis illa periistiendi vis clare elucere mihi videtur. Omnibus l0eis verba docendi cum deusati v et infinitiv0 iunguntur: διδάσκo OC. 7 compoSitum που διδύσκω Pli. Ul5. εκδιδάσκo El. 395. 396. ni. 298, quo loco extremo infinitivus ex hoc Verbo pendet Verbis και Παρα-tσσει 1ρενας luodammodoopexegetie aceodentibus. - Similiter usurpatum Si δεικνi ι; quod dativum et infinitivum regit Ant. 300. Verba discendi, fluae Semper nudum infinitivum assumunt, Sunt haec διδάσκομαι Ph. 387. l. 330. iuibus locis inlinitivo particula sol app0Sita Sen Su negativus Subicitur, Ant. 26, ubi futurum tempus huius verbi medio genere utitur, cum n0S RSSiVUmeXSpectemus. 0mp0Situm ἐκδιδάσκοstat exstatar ill0. 245. μαν:=άνω l. 370. i. 667. προμανθάνω h. 538. γιγνα σκωAi. 677.' Ant. 089 Denique his adiungas velim ἀσκεω
Quoniam adhuc tantummodo verba vieiundi facultatis dandae, alia. Hae ii c0gnata Sunt attuli ex quibus omnibuSapparebat, facultatem efficiendi id tu id indieat infinitivus in
eo conSiStere, quod Verbum regens exprimit, nune aggrediar ad ea Verba enumeranda, quae docent, subieet ipsi poteStatem osse ut id, qu0d 0mpleetitur infinitivus ad effectum addueere p0SSit. Hune in numerum ea imprimis Verba referenda Sunt, quae signifieant p0SSe . alia Verba sunt δυνas αι, γενω,
17. 1486. C. 256. 502. 345. Ant. 044. 0mmemorandum eSt, huic verbo omnibus locis negationem aliquam additameSSe. - χω, cui eadem fere notio subest, cum infinitivo iungitur Ph. 523. 047. l. 008. '' 1423. R. 19. 071.277. C. 23. 37. 262. 354. 707. 20. 145 l. ni. 270. )
' vv. 898. 899 exstingui volunt Hermanuus et auekiuS. ' θελει legi vult laydosius, quod auehi n0n displicet. vv. 10007. 1008 delent auckius et Blaydesius.' Η0c loco χειν duplici constructione utitur; mam p0Si infinit.
36쪽
Cum mnia exemtila hac in particula disputationi meaee0ngusta infinitivos id obiectum indicantes praebeant, qu0d ad effectum adduci possit, sive haec facultas subieci ipsi data est sive in eo onsistit, 'I0 Verbum regen c0m I lectitur, iam a verba numerare iuvabit ex quibus Studium vel desiderium rei alicuius efficiendae elucet. Ac primum do infinitivis apud ea verba loeum obtinentibus disputandum est, quae pr0prie Singnificant Velle . βουλομαι plerisque locis nudum infinitivum sibi asciscit subieet infinitivi non different a subiecto Verbi regentis: Ph. 25. 233. 29. 1239. 1273. B. 1057 1077 1522. C. 363 64. 485 504. 32. 209. 1286 1538 Ant. 757 1053. Tr. 486 1222. i. 68 l. 765. l. 1043. 259. rg. 627 623,3)lli Accusativus cum infinitivo subieet mutat Sequitur quinque locis Ph. 1238. 1373. R. 23 1289. l. 337. Duobus l0cis invenitur βουλομαι μῆλλον cum nudo infinitIV coniunctum Ph. 4. i. 1314. Θελω sibi adiungit nudum infinitivum R. 11. 140 216. 768 933. 304. C. 404. 457. 557. 757. 767. 777 849. 943 1291 1488 1490, quo l000 0Strem0
vv. 671-73 delent Selineidewinus et indotitus. ' Axtius proposuit φρονειν δοκεέ. O. HenSid φρονειν ἐπiσμιμα. '' vv. 301 304 auehius a Sophocle abiudicat.' Hic qu0que versus suspectus est Nauckio. Hunc versum anckius Sophoelis n0 esse recte intellexit.
quam eo exoriri notum est, quod subiectum infinitivi quamquam idem S atque Verbi initi, tamen proprie casu nominativo exprimitur SiVe r inomine νιος, quod l0nge cre
ubi a Dra subiecti instar inlinitivo additum St, cum per olloeationem Verborum et per SenSum non liceat, pr0110men ad Verbum regens referre. Praeter uno loquin apud Sophoelem unus tantummodo, ni fallor, nobis esturrit, ubi eadem Structura statuenda est post Verbum δεχομαι. 1. . 3.
Quinque loel ace. e. in L post γέλω reperitur OR. 205. C. 763. 133. i. 06. 25. Semel invenimus γελω ι εῖζον eum nudo inlinitiv donS0stiatum ut 497. 0rma γε mS0phocles multo rarius usus est i R. 1348. C. 43. Ant. 200 sqq. i. 8. 1070. 1387. 39 I. l. 32. h. 45. 427. frg. 605 596), quae omnia exempla nudum infinitiVum praebent; Semel nec e ins sequitur h. 27S. Fere idem signi-
His verbis apto adiunga 7προτιμῆν, cuiu Vi aequat latinum . maioris lacere' , r. 22.
Sequantur Verba cupiendi, ex quibus nudus infinitivus
Hermanni sententia comprobanda St.
' Codices vitiose praebent i ou . . . ut ν quem infinitiVum Hermannus pr0babiliter commutaVit in αἰνεῖν.
37쪽
Hie pr0ferendum est verbum personaliter Surtiatum ακνε ον, quod optatum aliquod indicat quod re vera non evenit latine hod Verbum non Vertus nisi eoniunctionesi utinam' eum coniunctivo tempori praeteriti conStruet utaris
Dind0rfius et auehius hunc versum interp0lat0ri tribuunt.
Subiectum infinitivi, qu0d id om est atque verbi primarii, pr0nomine Dra ad primam pers0nam Speetanti exprimitur, ut alteri personae pponatur σε). Hic Verbi SNS, quia p0etarum consuetudine pr0rsus alienus St, cum apud ali0S poetas ni illum tale exemplum inveniatur, interdum apud pr0Sae Scriptor es nobis occurrit Velut apud Herod. 3, 38 apud Thuc. l.43,2 apti l Pat0nem Saepius cf. Si lex Plat. I p. 446). Deind0 de orbo 'thiasti quaedam dicenda Sunt, qu0d varias signiti stationes induit ac primum n0tat 0 Verbum se in eo est, ut faciam aliquid , im egi isse Sein, orbaben'. Ins praeS. reperitur Tr. 756. l. 305. B. 679. C. 774 )ius fui. l. 360 379. Tum ex hac significati ine X0rta est noti nostri verbi 80lien' maximeque usurpatur imperfectum εμελλον, quod Saepe digitur de rebus, quae necessitat fati naturaeve evenient; ins ut legitur Ph. 083:
38쪽
vi0lleleli . Inf. praes sequitur Ph. 409. B. 385. i. 443, ins fui. h. 483. ni. 458. i. 2ST. l. 538. 30nis lu0 Significat 1 λλειν .cuni tali qua notione instruetum infinitivum praesentis sibi adiungit h. 449. O 627. '' Ai. 40. quo loco postremo inlinitivo v appositum invenimus, quia haec significatio verbi licia ιν aliquid negativi 0mprehendit. f. esch. Prom. 627. Ut lineo extrema significatio, tuae Subest Verb0 GHειν, contraria est iis Verbis, quae ante illud verbuit traetavi, ita huic verbo alia adiungam quae et ipsa 'ndem notionem cunctandi vel roeusandi induerunt. Ac primum commemorandum
ut 0rtore , i 566, ubi inlinitivo partieula negativae μὴ madieetae Sunt.
Iam vero transeamus ad infinitivos ex verbis potetidi 0randique pendentes cuius generis usitatissimum Verbuni Stati εῖν, 'od ut aestusativum pro bieet et infinitivum regit OC. 334. Ant. 65 1199. r. 6. mediuin δε εισθαι , Sibidoptio eari' OR. 80. i 25. Un0 000 ace. e. in . Sequitur El. 453. κεχε cum accuSativo et infinitivo confoeiatur OR. l. 1414. ἱκεrmu si εν ξαι ιονι ενοι C. 1327. '0mp0Situm ερκειεν nuduni infinitivum sibi adiungit OR. 760. ρ sos αι Semper ita a p0eta usurpatur, ut cum statiV γεοῖς e0nS0dietur aut nudo infinitivo sequunt ut Tr. 48,''' aut ecusativo cum
vv. 46-48 interpolatos esse iudicat underus.
0bieet et infinitivum At. 83l. 35. Ph. 738 illo Xtrem0l000 Verbum e versu pra000denti facile repetitur. κικο σκω regit et aestusativum et infinitivum B. 209, ἀνακαλεῖσγαι - obtestari OC. 376, ubi ceusativus obieeti Subaudiendus si Pari modo et aestu sativus et inlinitivus additi sunt verbis προ ρεπω ,. Supplico 'DOC. 50, κατασκήπτω
' vv. 428-430 delent auellius aliique viri docti. ' Ante infinitivum verba διδου μοι V. 156 Seribenda censuit HariunguS, quem Nauckiu Sequitur. Traditam scripturam defendit Besserinan US.
Verbum. .rre apud poetas tragicos numquam eam noti0nem habet, quae subicitur Verbo, Si αντιαζων legitur.)
39쪽
Transgrediamur nunc ad Verba iubendi: κελεDub exhibet nudum infinitivum Pli. 65. Ant. 73l. rg. 227, 3 Rec. c. infPh. 44. R. 266 ἄνωγα nudum l. 458, acc. c. int. h. 100. R. 96. r. 247. i. 1364, accusativo omisso C. 1598, τά o age. c. ins C. 639. h. 7, tu l0c0 90Steri0re passivam tructuram habemus. Comp0situm προσιώσσυ regit
dativum et infinitivum O L 10l8, suppletur verbum 10 19 ubi
vv. 957 1000 delet A. Sehoedius Nauckius offendit in t λεις. qu0 Blaydesius in θελεις mutat. Hunc versum corruptum Sse Veri Simile St.' Brunckius dativum ἐμο non cum Verbo ορισεν coniungi iubet sed cum νεi ace participio qu0 Sequitur.
nudo Ph. 770. cum dativo et infinitivo i 990. l. illi. Quin ace. c. ins R. 055. i. 1l2 comp0Situm ξενίη χι eum nud ins i. 795. Praeterea multa verba dicendi signifieati0nem iubendi vel imperandi induunt: λεγο, construitur cum nud infinitivo OC. 856 cum dativ et infinitivo ibid. 40, quo l000 duo infinitivi a verbo εru pendent χαλαν et δοιπορεῖν ad Homultorum Verbum supplendum est. cc. c. in 1 praebent Ph. l Ul. r. 137. ειπον nudum infinitivum regit h. 4 l. r. 480 acc. c. ins l. 456. Un loco equitur ace. c. in Verbum Uxistί, qu0d X Verbis alterius pers0uae subaudiendi imest R. 656. αυδῶ sibi adiungit nuduin infinitivum C. 864. Ouinibus aliis locis aec. e. in OC. 630. l. 233. i. ii 2. OR. 24l; 0 loe postrem αυδῶ supplendum est e ἀπαυδῶ qu0d praegreditur . 236 ef ibid. V. 19 ξεσιι - χρο.
φυ)vo iungitur cum est. c. infinitiV0 i. 047. compositum προνων cum dativo et infinitivo i. 089. Construeti0neaeeusativi cum infinitivo utuntur haec verba μνεπω R. 350. 138 l. C. 932. προεννεπω Tr. 227. βοά o R. 287. Dativus et infinitivus sequuntur hae Verba: παραγγελλω h. 178. σχημαίνυ Ai. 688, accusativus et infinitivus καλω Αi. 72, nudus ins χηρυσσω si per praee0nem dicere ' Ant. 192 447, qu0 alter loco hoc Verbum in genere paSSiVum 90Situm St.
Denique duo verba vetandi mihi proferenda Sunt prae-m0nendum autem est, Soph0clem infinitiv ab his verbis pendenti semper particulam μὴ addidisse, ubi nos negati0ne
non utimur. ἀπαυδω regit aec. c. ni. R. 236. i. ΑΙ, ἀπεῖπον dativum et aec. e. iis C. 1760. Infinitivus subaudiendus est Ant. 405.
40쪽
Iam eoruli inlinitivoruin Su periluirendu erit, Xquibus Vis c0nsecutiva aut finalis pr0rsus vanuit; qu innumero ponenda Sunt Verba sentiendi et destiarandi. b. De infinitivis apud verba sentiendi et declarandio bisecti locum obtinentibu S. Initium cupiani a serbis sentiendi, litibus in traetandis ita Versab0r, ut proficiScar a Verbis, quae Significant Videri' , deinde progrediat ad orba putandi. Sperandi, Sciendi, tum ad ea, quae notant audire' et , Sensu aedi Ilere aliquid . In medium pr01Orantur Verba cum Significatione, luae est viilori I rivomu regit infinitivum praesentis 1rg. 76l 2 726. ). Infinitivus ιν ηι suppletur C. S dat appositus eSt). o κα iungitur eum infinitivo praesentis: Tr. 083. i. 337. 344. 354. 1l20. h. 972. F l. 048 0r Ant. 1270. Ai. 239. tuo alter l000 10 tempus ad res praeteritas Spectat illi praes et sutur per anacoluthiam consociantur Ant. 280. Un loco singularem constructi0nem habemus, quae ortaeSt eo, qu0d personali Structura Ot impersonali coniunduntur haec e0nstructi0num c0nfusi ne Aesehylo Euripidique quidem incognita est legimus Tr. 238:
Parent con Structionem restituere proponunt edit0res quidam ibid. V. 124l, ubi codices haec iraebent: οι tto , άχ G εοικας, ως νοσεῖς τρήσεις. Nonnulli ρασεις in φρασειν commutarunt pr0pter Ou- cui Sum 01180narum similium et homoe0teleuta mihi autem codicum lectio servanda videtur SSe, nisi forte aliae Recedunt
Significat hoc tempus cum perfecto coniunctum R. 346 dat.); pers or. 589 παρ' imis veri, δοκω additum est). R. 405 dat ). C. 035 dat ). Duobus l0eis infinitivus e praegressis verbis acile potest suppleri ni 1062. El. 17. Medium locum quodammodo inter hae verba et illa, quae Π0tant putare' , ea obtinent, quae latinam Vocem Sibi videri aequant. Saepe quidem difficillimum est diiudicatu, utrum talia verba, in quorum numerum referenda Sunt εοικεναι et δοκεῖν, Significati0nem induerint sibi videri anisputare Du0bus locis εοικα significare mihi videtur sibi videri R. 44 et Ph. 317, ubi tempus futurum Surpatum est Verbo δοκω eadem vis subiecta est h. 35. 1360. l. I 055 σεαυτ verbo adiunctum est). 136l. R. 1470. C. 960. Ant 707. r. 404. 592. i. 43. 56. 441. 75, quibus omnibus locis tempus praesens legitur perfeci. XStat h. 1044, or. l. 78. i. 263. X huc significatione orta est noti putandi, quam δοκειν permultis locis assumit nudus
' Locum corruptum esse plerique editore congentiunt. IIuno versum exstingui vult indorfius. ' vv. 13. 14 ab . . Richtero eiciuntur quod auchius comprobat.' vv. 444-44 aut spuri0s aut graviter corruptos esse iudicat Naucriu8.