Dissertatio medica inauguralis, de apoplexia, eaque praecipue quae sanguinea appellatur : quod, annuente summo numine : ex auctoritate reverendi admodum viri, D. Georgii Baird, S.S.T.P. Academiae Edinburgenae Praefecti : nec non amplissimi senatus ac

발행: 1795년

분량: 64페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

nus, multasque species secundum varias suas causas complectitur. Quam quidem dispositionem, utpote perspicuitate praestantem, hic memorare juvat.

Motus voluntarii fere omnes imminuti, cum sopore, plus minus profundo, superstite motu cordis et arteriarum.

1DIOPATHICAE SPECIES.

1. Apoplexia clanguinea cum signis ple- thorae universalis, et praecipue capitis.' a. Apoplexia fero ) in corpore, plerum- que senum, leucophlegmatico. g. Αpoplexia drocephalica) paulatim adoriens ; infantes et impuberes, primum lassi situdine,

22쪽

DE A POPLEXI A.

- studine, febricula et dolore capitis; dein

pulsa tardiore, pupillae dilatatione, et somno F lentia assiciens. 4. Apoplexia atrabiliaria) in corpore me--- lancholico. 3. Apoplexia straumatica) a vi externa mechanica, capiti illata. 6. με Apoplexia venenata) a potentiis sedan. tibus interne vel externe adhibitis. 7. Apoplexia mentalis) a pathemate men- tis. 8. ρε Apoplexia scalatu ica) musculis, sub artuum a vi eXterna motu, contractilibus. 9. ρε Apoplexia suffocata a potentia exter--- na suffocante. Haecce diviso, ut mihi quidem videtur, com plectitur omnes singulas species apoplexiae primariae. Quispiam fortasse dubitaverit, an pol trema species, seu apoplexia suffocata, jure annumeretur. Ipse quidem cl. Cullen ii adit,

e quicquid

23쪽

DE A POPLEXI A.

quicquid nervosam vim a cerebro ad musculos voluntarii motus euntem prohibeat; vel quicquid, ratione scilicet sensus assecti habita, cursui vis ejusdem ab extremis nervorum sentientibus obstet, illud in universum pro apoplexiae

causa proxima habendum esse. Atqui vero proprius est, suffocationem, qua vis vitalis aut prorsus omnino aboletur, aut quoddam ad tempus superatur, non tam essici ex ulla injuria cerebro generive nervoso illata, quam ex respiratione praeclusa. Certe quidem Monro, et subtiliter et copiose de nervoso genere disierens, eXperimenti S probat, mortem animalibus suspensis,

hac ipsa peragi '.

Caeterum

24쪽

,6 DE A POPLEXI A.

Caeterum Cullen hancce divisionem generaliter comprehendit, siquidem apoplexiam tractat quasi duplici causarum genere Orientem, plethOTa nempe cerebri, unde compressio fiat, iisque deinde rebus quae mobilitatem nervosae vis protinus infringant auferantque.

Singulas autem species, sub utroque genere comprehensas, intempestivum est nunc persequi, ideoque lassiciet illud breviter notasse, quod, eodem auctore, sanguinea et serosa ad prius, praeterque causas supra memoratas frigus, concussiis, atque electricitas ad posterius pertinent.

Facta quoque est eadem divisio, idque quam

accommodissime, ut mea quidem fert opinio, a F. Zuliano, in suo commentario de apoplexia praeserti in nervea.

Illud

Hoc ipsum, eodem auictore, compluribus id genus experimentis deprehensum fuit; eademque ratione, mea quidem sententia, de submersis utendum est.

25쪽

DE A POPLEXI A.

IpIllud denique forsitan accedere Oportet, quod ea duntaxat est serosa a poplexia, quae hydropico corporis habitu exoritur; neque enim istam, qua serum effundatur, quod quidem neri potest, aut ex totius corporis plet hora, aut languinis in capite circuitu obstructo, aut etiam impetu illi us ad hoc idem adaucto, aliquid juvabit, vel rationis ergo, vel ipsius curationis, a sanguinea distingui. Tametsi distributio haec, plana per se ac simpleX, avertit obscuritatem adeo ab auctoribus adhibitam, ut idem vocabulum alias in aliam rem accommodari posse videatur ; tamen nihilominus Κirhland haud ita pridem diversam proposuit, idque, me saltem judice, frustra ac sine causa. Hic scilicet laborans rem simplicius explicatam dare, talem rationem instituit, quae illam magis involutam atque occultam praestitisse videatur. Submota etenim priore divisione, contendit

26쪽

18 DE A POPLEXI A.

contendit apoplexiam nunquam non ex aliquo primario organico affectu nervosae vis incidere.

Nunc autem fortasse haud ab re est aliquanto latius de tali sententia dicere. By apoplex3,'' inquit ille, we Wish to be understood to speak of that di sorder, in Whicli με the patient fatis down suddenly, as is he were M thunderstruch, into a profound seep, Utilisnoring and sonorous respiration. He is desia με titute os motion excepi in the thorax and heari; is insensibie, and has a hard , fuit, disse ordered pulse, ac companted soon Vith a re- lagen or dilated countenance, and a susting of the face. The apoplexy, then besere US, 'ε we consider to he a disease, fui generis, aris- ing fro in an internat cause, because it has pe culiar symptoms: It does not always origi- nate in the head, as has been imagined, butalso in the viscera of the thorax or abdomen,

27쪽

or both together. It apparent ly happens, to those possessing morbid irritability, occa- sioned by some kind of affection in the brain

cc may Per cerebro n genus intelligi vult auctor cerebrum et nervos. Vid. Comment. on Apoplectic and Paralytic ALDin. Praef. p. s. & 6. 4 Apoplexia dividitur in duas species, quae ambae nervosae audiunt. A priore eo duntaxat altera differt quod signa sunt leviora. Vid. p. 4O.

28쪽

co DE A POPLEXI A.

may happen in the brain, and that extravas at- ed blood or serum, in large quantities, may be lodged upon this substance, or belwixt iis soldings, without producing the symptoms ῆ we have described

Auctor quidem deinceps pergit, causa nempe istas cogitationes confirmandi, paucos memorare casus, in quibus, etsi, cerebro inciso, sanguis serumve deprehensum fuit, tamen homines haud apoplexia signis supra comprehensis comitata

perierunt. At vero pauci duntata at casus, parvaque argumenta inde eXcogitata, neutiquam Valent,

quod propositum est, esticere. Jam satis constat. sanguinem serumve polle in cerebro paulatim extundi, ibique aliquamdiu versari, neque tamen apoplex iam essicere plenam ;sed hinc plane nequaquam sequitur, sanguinem, nimio

29쪽

DE A POPLEXI A. et I

nimio scilicet impetu in caput subito delatum, non posse cerebrum, antehac sanum, ita assicere, ut protinus apoplexiae signa, eaque quam asperrima, subsequantur. Enimvero, tota cerebri fabrica admirabili perspecta, causa hujusmodi talem effectum posse facile praestare videtur. Multi certe casus a poplexiae gravissimae, ita eXortae, a Morganio aliisque referuntur, ubi nulla omnino ratio suadet,

ut cerebrosum genus per se ipsum ad hocce vi-

tium proclivius fuisse credamuS. Fac Vero cauissam supra dictam haud satis valere ad cunctas vehementioris apoplexiae, quam ipse dixit esse nunquam non mortiferam , notas exhibendum; indicia certe levioris inde nasci putandum est. Hujus vero memorat unum duritaXat casum,

quem quidem hic ipsius fere verbis, ut sensus omnino salvus sit, breviare par est. A genti eman, abo ut forty years of age, hos e manner of living, and habit os body, would lead to a suspicion that an apopleNy

Conament. P. 38.

30쪽

sta DE A POPLEXI A.

*ε neither dilated nor relaxed, as is usual With tho se seiged with the vehement nervous apo- plexy. His pulse was 9o and fuit, hut with- out that irregularity so manifest in the vehe- ment species.

ε Ten ounces of blood were taken away and purgatives administered very heely ; hom which trea tinent the patient grew much bet- ter, and in three or four days was able to walla abolit; a seepiness, ho ever, re main- ing when his mind was not employed. In this convalescent state, a blister was applied to his head, under the operation of whicli he' bee a me convulsed, and delirious: A second

SEARCH

MENU NAVIGATION