장음표시 사용
261쪽
Fons in umbrose venerande luco, Jam diu Phoebo sacer, ac Saluti, Qui levas sessum jecur, & palato . Mella propinas Atticis longe potiora succis, Quos per Hyblaeosseudiosa colles . Turba sermosi populata storem Condidit anni. Montis intonsi decus & Voluptas, . . Cujus extremo pede, bullienti Prosilis aestu gravis h metalli
Divite vena; Principe serva mihi F E R DIN A N D U M, Patriae Patrem, tua concinentem
Nobili plectro, tua mellassilem Ore bibentem.
Episcopim ct Principem Padet bomensem S. V R s u L Avirgini o Martyri secro, XXI. Octob. M. Μ. DC. XXVI. feliciter natum.
262쪽
LIBER PRIΜUs. 237 Ut, simul ac terris coepisti vivere, vivat In caelo vitae magna patrona tuae, mponatque tuos melius diva V R s V L A mores, Quam fingit catulo Sarmatis URs A suos. os licet integris lingat, fingatque diebus, Fingit ad exemplum bruta magistra suum, Deformes vultu, pede pigros, ungue rapaces, Et formidando inu, oculoque tru S. Ast tibi divino felicior U R s u L A fato . 'Impendit nutrix blanda ministerium. Te docilem, gnavum, facilem, comem atque benignum, Musarum & Charitum finxit ad ingenium. Hinc neque tela tibi puero placuere, nec enses,
Nec Venatricis cornua rauca DEAE. Retia nec volucrum, neque nassa, nec aere recurvo
Hamus piscosis praedo timendus aquis ;Sed liber, atque labor, pax, & mens conscia recti, Et pudor, & castae relligionis amor. Haec puero tibi ludus erant: his acta juventus :Horum aderit vigili cura suprema seni. VRs A FERox catulos gignit, fingitque FEROCE si
Strena Cal. Ianuarii Au. M. DC. PR o tibi quot sacris Jani, Fernande, calendis, Magnificis verbis muneribusque VOVent,
263쪽
Currat ut auspicio tam lato haud degener annus, Multiplicentque tuos fata serena dies lQuid faciam' cui, laeva suis fortuna negatis Deliciis, vacuam fecit hiare .pedum. Non ibi capta gemit volucri cum Phaside perdix Nec caput aetoli cum sue Certat apri: Ni assica nulla fluunt, triplici neque caecuba clavi
Servantur vctulis condita vina cacss.
Omniti deficiunt, quae si fortuna dedisset, Digna seret P A T R I pro PATRE strena mihi.
Nunc vacuas palmas, & inanes porrigo chartas, Quas bona mens verbis seri comitata bonis. Hac pauper vacuae supplebo munera dextrae, Et velut ex comu divite fusa seram. Indus Erythraeo mittat de littore gemmam: Nobilius gemma, Mens bona, munuS erit. Quantum gemma luto distat, mens candida suco; Tantum haec urna omnes strena praeibit opes. Nam bona res non est, quam possidet, & dat, & ausert Qui malus est. hanc tu ne refer inter opes. Una cst e multis, Bonamens, possesso: quam non, i malus es , aufert, selus habetque bonus. Hanc cape sis, Fernande: Tibi nam munere Divum Rara, bonam mcntem quae capit, Arca domi est.
De Pisone ALEXANDRI VII. Pont. Opt. Max. J Ixit Alexander, chartim caput Urbis & Orbis:
Heul FERNANDE, animae portio magna tuae l
264쪽
Vixit Alexander, passis frita capillis,
Vt Progne, queruss ora resolve modis F Per ripam Amisit, per rura vallare Visurgis, Moestaque lugubri pectora plange manu. Fons Paderae doleat, doleat lacrymosus Ali Deque suis fundant flumina luminibus. Funus Alexandri, &Fernandi, heul ducitur unum: Parti animae nescit pars superesse suae. Alter in alteriu s vivens haerebat amore: In monoeamplexum strinxit uterque silum. . . Mors nequiit gemini nexum distatuere cordis: Major germano vis in amore suit. Ergo in Alexandri est rimandus corde sepultus: Urna non poterat nobiliore capi: Quam simul ac tetigit, tacta haec vox abstitit urna;
Varia antiquitatis monumenta per Dioecesin Pa-derbo ensem erigentem. OUot late ad Paderam, Vicinaqile moenia,& arces, l. Ad nemora, & sontes, templa, sepulcra, lares, Marmoreisurgunt cippi, & Te authore loquaces: Incisis reserunt tacula prisca notis: Tot monumenta Tibi magiscire perennia surgunt, Tempori, & irato praevalitura Jovi.
Ingenium, nomenque ritum, F E R N A N D r, nec ipsi Manes,ncc quae fiant marmora muta, tacent.
265쪽
Arensbergensis, Canonici Praemonstratensis Propempticon
. Romam proficiscentem. Μ. DC. LI I.
I Bis Romuleas jam coritus hospes ad arce
O generis amiqui decus lpraeclarisque atavis melior, Fernande, propago, Quem docta nascentem sinu . Excipiens Pallas, nequicquam ignara suturi, Toto rigavit sumine. Nec te iter immensum, terraeque pericula terrent, Quae plurima insuetus stres , N ubibus insertas donec superaveris Alpes. Tu vero propositi tenax Ibis, easque precor, Veteris miracula Romae, Et decora visuruS n ae. . 'tantum ex infami fugitivae plebis asylo Populis triumphatis caput, . praevidit D sus omnipotens: victricibus armis Ut, quos subegerat prius, Extremos late terrarum denique fines sacratore Numinis i
266쪽
L 1 B E R P R I 11 utapetio r*eret, fascesque aequaret Olympo. Hic multus inter arduos R*inae tumulos Urbis, doctissimus olim . . IAntiquitatis arbiter imminus intento lustrabis lumine muros γυι Cruore consperses Remi. Id , I Fortius hic Brenno Capitolia celsa subibis, Nil proditores anserum to Jam metuens cantus: erit& quandoque Voluptas Priscis notatas arcubus fffigies spectare ducum, fractosque Sicambros. ill Poenos , non fidum genus. Quod si etiam Latiae torrentia flumina Suadae, Totoque regnantes sero ' it Marcos aspicies, sacra vel vestigia vises i. i: Secessum amantis virgili, Tum quis enim trepidos quatiet calor entheus artus t os tibiae dabunt senos lQualis Threiciae cantu testudinis Orpheus Aurita sistit flumina, at Emotasque rapit sylvas ; aut tempore verno Ramis sub arborum sedens Expedit artificem Philomela ad carmina linguam iCarumque deplorans Ityn Occupat attonitas aures non simplice Suada: Sic te Latini divites Fundentem eloquii rivos, doctoque moventem Fides amicas pollice, Aspicient tacito mirantes ore Quirites. Et immemor suetae viae Haerebit numeris stupefacto flumine Tybris. Seu Martios iterum tuba
267쪽
Extollas plectra QuERC u s, dignosque Tibullo Non Te alter huic propinquior
Decantes Elegos, & cedro digna loluta et imi O Non saltet expectatio . Ιpta etiam tali gainebunt carmine dici . ..t Inc, Orbis potentes insulae. . I perge igitur Femande, tuus quo te rapit ardor, A IPer alta montium juga. u Nil tibi inaccessum: terras superevolat Omnes it - li: Tuus ille pernix Pegasus. rMagna inter doctos iam de te sama Qx tes 7 l Ignotus haud certe adveniS, Si non visiis adhuc. Sic te praecurrit euntem . aerati Felicis inuenI Vigor. .
Perge bonis avibus, facilis bene spondri Olympus, mu i Et ille sortis Aliger, Qui Tobiam quondam per mille pericla secutus, il: Ubique dilecto comes A. Haerebit lateri, patriasque reducet ad ora 1 om: DUm nobis docto transnittis munere Romam, ANoscitur E tumulis quanta fuisse suis,
QDnta recens aequatve suas, Vincitve minas A. aTot Divum melius splendida culminibus. In . I Et Lauro revinctum debita.
268쪽
L 1Σ . R Ρ R et M u s. ι . 'aque Et Tiberim pavidum siliti formidine Martis Alloquii mulces nobilitate tui, Aut C HI s ΙΑ Μ celebras non impare carmine Musam, . Dum rursus notos involat illa sinus. t ' i Haud miror, plaudens stupeat quod talia Roma, Et rediisse sibi saecula pruca puteta Sat patet Aoniis haec te dictasse viretis, Bellerophontei quae rigat Humor equi.
LUCAS HOLSTEN IUS, Bibliothecae vaticaliae Custia primari
leum imponeret. DC LX. l. r, id
On mihi supprestos thesi os angulat arca, i .a- Nec censum reditu divite scimus alit; Sed nummis vacuum levis implet aranea saccum, Nec latus occulto pondere Zona graVat. Ingenium mihi iundus, opes & sarcina libri ;Et temerὸ sparsis illita charta notis. Quocirca, Arnando, boni nunc consule munus, Pauca prosectum si solia ista damus. Q 2 Hoc
269쪽
2- . ADOPTIVORUM CARMINuΜHoc utcunque se ant venti, vel diluat imber, I a Sub nostro haerebit pectore fixus amor.
Perusinus, Eques Hiero lymitanus,
ALEx ANDRI VII. PONT. OPT. MAX. intimum Cubicularium. O Uale mihi nuper, iuvenis clarissime, munus 1 .
Munus Apollineae quod peperere manus. Quale decus Charitumi quae donas plena lepore Carmina, qui canitur, Principe digna suo: Principe Alexandro, cui tantum saecula debent, a Saecula pacatis aurea temporibus; i, Quantum olim Augusto debere est visa vetustas, .
Cui plausiis vatum mille dedere chori. κ
270쪽
P. O. Μ. AB EPISTOLIs AD PRINCIPE s,
. FUR STEN BERGIO, i cmusas Philomathis iuveniles aliariores culturesque '
in lucemproferenti. Andem revisant aureum jubar selis A Muis Philomathis: gratulentur,& plaudast, Queis & labores, & pericla, quae terris
Marique sileunt, aut severa curarum Lyra subinde tibiaque selari Incessit ardor. Quem sequantur, hic cernunt. Haec ille, seu dum praeliantibus sertur . Per alta ventis, qua sterum Cyclopeis ' mens cavernis astra verberat suetii. P Seseque mox resectet & suas iras: Sive arduis dum nubibus caput cinctis Nivibusquρ numquam non iacentibus canas Volat per Alpes: sessa namque votorum Europa cursus urget, atque Uem poscit: Haec ille, dum Μars sis nesisquepermiscet, Unsque pestes ceterae diem invaciunt, Et clade tumidus decolorque ' Vistillus,