장음표시 사용
291쪽
1 1agR SE CuNDus. In quis virtutesque tuas, atque inclyta facta Postera venturo tempore lacla legant, Quae nunc immensum vulgaVit fama per orbem, Qua rubet exoriens emoriensque dies. Sed neque citra meo mansuescunt marmora stalpro, Nec spirant nostris aenea signa focis: Et mea tam magnis fortuna paratibus impar Me prohibet studio morigerare meo. Nec tamen idcirco metuo, mitissime Princeps, Ne tuus haec spemat qualiacmque favor. Nempe ubi destituunt conantem grandia vires,
Conatus merito non caret ipse suo. Nam si dura meo non parent marmora scalpro, At parent calamo mollia verba meo.
Non possum lapides, sta possum sciespere versus ;
Eraque si nequeo, sundere metra queo. Ergo sed incultis malestructum versibus arcum Sacravit fimae nostra Thalia tuae.
Perl e, si tanti est, PATRIAE PATER, optime Princeps, Qua mea jam pridem carmina fronte seles. Materies tua gesta mihi, tua gratia merces, Et virtus color, & gloria lumen erit.
292쪽
A Deo Hecto Antistiti Padethoracias, Pio, Sapienti, Vigili PP.
THE. ODORI A NA Academia, religionem O bonas artes in , sphalia adversu Errores, ct Barbariam aeternis sepserit armis.
L. M. P. Insignia Reverendissimi & Illustrissimi Principi; Theodori. S. Hieronymus ad Celant.
Summa apu2 Deum nobιlitas es clarum esse
virtutibu . Illibata nobilitaι.
OUod genus illustri Heroum de sanguine duci Et sulges priscis clarus imaginibus;
Illa quidem certe laus est non insima, verum Est ea laus AT Avis Hebita tota TUIS. Quod multos opibus, multos quod honoribus anteis :Esse haec fortunae munera vulgus ait.
293쪽
L 1 aER SE CuNDus. Quod tibi mens longa viget illibata senecta Cum reserant puras tempora cana niVehBlandaque secundo Majestas ridet in ore: Scis a Natura talia dona dari: Sed quod te nec opes, nec honores, nec genus insant, od potius generis Tu genus ipse tui es, Et potes ipse tuis yraeserre Minoribus illam, Quam tibi Maiores antetulere facem, Haec tua laus tota, haec laus es: Tibi propria Princeps, Laus cum supremo non moritura die.
Vera μα. Iunicus orbem universum irradians.
Unus Dominus, una fides, unum Baptima. E pollore fide, Princeps fidissime, certum est: Quando tuae Fidei res facit ipsa Fidem. Nam si facta Fidem Fidei concordia produnt, Ni tua vera Fides, si mihi nulla Fides. Ergo tuae Fidei Fidei bene credita cura est, Quae Fidei fidam praestitit usque Fidem. Mille Fides hodie. Fidei discrimina mille: Totque Fides inter vix tamen ulla Fides. Plus Fidei a Domino poscebat Apostolus olim. Ah Fidei in nostro si soret orbe minus lUt, velut in toto lucet Sol unicus orbe, Unica sic toto luceat orbe Fides.. n
294쪽
Doctrina salutaris. Caelum=deribus variegatum.
ad Iustitiam erudiunt multos, fulgebunt quasi
, selia inperpetuab aeternitate's. Oualia noctiimo palantia sidera coelo
Ducunt noctivagas per freta caeca rates: Sic THEODORE tuis, ad coeli lucida templa Aut verbis monstras, aut teris ipse viam. . sicinas risque scholas, aperisque profanas,u nostra pectora voce doceS. t in tem Gathedralis concio turbam, uam n a suppleo voce Vicem. :s animis pietatis semina mandas, Et vesae fidei non sinis esse rudes. . Alloquio moestos, opera solaris egentes ,
Auxilio miseros consigoque iuvas. Tu cunetabundos stimulis non mollibus urges iTu pigros lento non sinis ire gradu.Tu male discordes ncordi scedere juncis, Per te composita iurgia pace silant.
Quae licet & nostro fatear patrata labore, Sunt tamen auspiciis cuncta patrata tuis. Nam quodcumque facis studiove operave Tuorum ἰHoc Vere, quamvis non facis ipse, facis.
Iure Tuis igitur sidus laetabile sulges, Sive gerenda doces, sive docenda geris.
295쪽
LaBER SE CuNDUs. i73Jure inter reliquas, caelestia lumina, stellas aeterno rutilans tempore sidus eris.
Modestia animi de se Iubmisse sentientis.
olea baccarum ubertate curet sense arisae graviduculmine terra lisinantes.
S. Bernardus Sermone a III. fur. Cantici
Magna ct rara virtus profecis est, ut magna licet operament, magnum te nescias , ct manissam omnibus, tuam te solum latere virtutem)-te a Panere, o contemptibilem reputare ; hoc ego ipsis virtutibus Mirabilim judico. Agnum est si magnus magnum so nesciat esse, a Va Et se vix minimis judicet esse parem: Si de se sileat, totus quem praedicat orbis, 'Quemque nisi ingratus, nemo silere potest. . 1 Si, quae magna geris, soli tibi parva videntur, Extenues verbis si tua facta tuis. o Si laudem fugiens praestes dignissima laude, ISi veniam, grates cum mereare, roges. . Cumque omnes vincas, vel certe sequmeris OmMS, Judicio cunetis sis minor ipse tuo.
Ini proba si stolidi spe nas arbitria vulgi, in Contentus seli gesta probat. Deo. Nulla, nisi in coelis, meritorum praemia spe AEt populi spectes coitimoda Lla tui. Hoc magnum et', inquam, pulchrum, mirabile, rarum iEt tamen hoc magnum Tu, THEODORE, facis. S EM
296쪽
gricola sementem faciens cum inseriptione, PERDENDO RESERVO.
Thesauricite vobis thesearos in crio, ubi neque a rugo , neque linea demolitur, o ubi fures non fodiunt. Condita noctiires spoliant aeraria fures , Absorbet gravidas mercibus unda rates. Improbus abjurat totam cum scenore seriem, Remque simul perdit debitor atque fidem. Vinea sperantis frustratur vota coloni, Credita vix mendax semina reddit ager. Quae modo sinitimas tangunt pallatia nubes, Bellicus in cineres vertere turbo potest. Stipatam lineae populant in scrinia vestem, Textaque Maeonia nobilitata manu Urit congestas Vulcanus in horrea messes , Tar multis possunt parta perire modis. Hoc selum in tuto est, quicquid donatur egenis mas istis dederis semper habebis opes.
S. Augustinus lib. Io. Hom. 29. Non pereunt qua Christo dantur, alia vero qua non dederis, ct Eundant tibi, aut cum vivis amittis, aut cum moreris, dimittis. Ε M- .
297쪽
Labrumperennis aquae fonti suo ad libet mrespondens cum lemmate, PARSIMONIA MAGNUM VECTIGAL.
Theodoricus Gothorum Rex apud Cassod. variar. 7. Epist. II.
Ilanscentia; n nostram nati, volumus extare damnosam, ne quod alteri tribuitur, alterius distendus applicetur. On' Memnoniis aurum tibi navigat Indis, L Non ab Erythraeis eruta bacca Vadis: INec pia stlagiparae rimatus viseera matris Decolor congerit Astur opes.. Non te Pactolus; rutilis non fluetibus Hermus, ulva nec auriseri ditat arena Tagi. t. Non tua longinquas adeunt commercia gentes, Non gravidae sulcant aequora vasta rates. Non tua privatis crestiant aerula damnis, Non praedas sub te Principe fiscus agit. Non tibi vexati, rurestris turba, coloni Contribuunt lachrymis aera rigata sius. Non tibi subsidii Ocioso nomine tectam Congerit, ut mos est, patria jussast pem. Haec quoque, quam placida Princeps ditione pruernas, Haud sane immodicis finibus ora patet iEt tamen in tantos Tua res tibi susscit usiis,
Et re non magna, maxima quaeque geris: AEdificas, renovas, emis, at es, instillis, Omas, I mpla, aras, arces, praecita, rura, domin. 4 S 2 No-
298쪽
Nomina di iris, sendas Collegia, sacris
Debitus aere tuo conciliatur honor: Impensis erecta tuis Academia surgit, 'Surgit honoratae fabrica celsa scholae: Altare e Phario construetum marmore candet, Candent artifici signa polita manu. Quid memorem veterum scripta immortalia Patrum
Nostra quibus foret Bibliotheca libros 'Quaeque piis avidas mulcent concentibus aures Per tot inaequales organa scium tubos 'Quae quoties senuere, thias, T H E O D o v E,.Deique Flexanimo laudes dulciter ore canunt. Nemo tibi donat, nemo non accipit a Te:
Tu nulli, & debet patria tota Tibi: Quis rogo Te, Princeps, Fortunae rivus inaurat 'Quae Tibi inexhaustas gara perennat opes Magnum est: vectigal parvo frugaliter uti, Sumptibus & ius um praestituisse modum. l. Nec modico pennas majores tendere nido. Nec proprii modulum dememinisse pedis. ' i Hoc virtutis opus sits muris sic dare multa; Ut multa a multis poscere non sit opus. Observat prudens hanc munificentia legem :Ne quod dat meritis, auserat immeritis.
Cicero 24 de ossic. Cum enim dando egere coeperint, alienis boni ranain inferre coguntur: nec tanta sudia assequentur eo rum, quibu3 dederunt, quanta odia eorum, quibus ademerint.
299쪽
Leo homi prostratoparcens cum elogio, HOMO HOMINI D E V S.
Cicero pro Q Ligario Homines ad Deos nulla re propius accedunt, quam salutem hominibus dando.
R Orna quod innumeris peperit sibi Martia bellis, Sive ea gesta selo, sive ea gesta salo:
PARCERE SUBJECTIS, ET DEBELLARE SUPERBOS,
Symbolon ascisc as hoc Vbi j ure licet. Supplicibus parcis, frangit tua dextra superbos, pia dextra bonis, tam metuenda malis, Extorsit justum, non justa rebellio, bellum; Justa sed invita corripis arma masti. UUtque salutiseris fidens Podalirius herbis, Facta recens blandrvulnera mulcet ope rAst ubi vicinos coepit gangraena per artus Spargere lethiseri semina caeca mali, Saevitia miti, clementi percitus ira Utiliter ferro saevit, & igne surit. Lanea sic lento librans vestigia passis Non nisi post longas surgis in arma minas; Tum quoquo sed frustra) testans hominesque Deumque R d veni in patulas sontibus esse seres. Nec cunctata diu dubiis Vrctoria pennis Ancipiti traxit proelia letita mora Nimirum stolidos selitus contundere fastus Pugnavit causa pro meliore D E U S.
300쪽
i 8 ADOPTI Wo Rura CARMINUM Hic tua victricem clementia temperat iram, Exuis in victos arma odiumqtie simul. Prima dies bellum, belli dedit altera finem: Nec tua quam bellum longior ira fuit. O quantum est rapidi successu Martis ovantem Vindictae cupidas abstinuisse manust Quam grave anhelantes animi compescere motus, 'Quem dolor admota torret utrimque face IVertit enim in sevum patientia laesa furorem, Et quae tarda venit, sortius ira premit. Tu quasi non hosti sed bellum indixeris irae, Sic illum victor protegis, hancque premis. JusTITI A eduxit gladium, P R U DE N T I A rexit C ndidit actutum spicula pacis amor. Stringere, Magnanimi ; Clementis, ponere ferrum; Civibus amictis parcere, Patris erat. Ergo armis victusque tuis virtutibus hostis Te simul est Dominum fassus, & esse Patrem. Quo quisque est major, magis exorabilis ira est, . Et fovet ossensas mens generosa treVes. Corpora transiliunt animosi strata leones, Pugnaque deiecto protinus hoste jacet. A st imbelle genus crabronum iSnava propago, Et laeta furiis immoriuntur apes. Res rara est, j ustum bellum & victoria clemens: Res est rara quidem, sed, THEODORE, rua est. Nam tua Vel victo victoria prosuit ho
Et nocuit soli si tamen) ista tibi.
Sed, puto, non nocuit; quae te serenare rebellta, . Atque animum docuit posse domare tuum. Tam gravis exiguo compressa est sanguine flamma,