Poemata Ferdinandi lib. baronis de Furstenberg. : Accedunt adoptivorum carminum libri II. Ed. altera..

271쪽

At vos edaces, noxium genus, blattae, . Abigenda longh laevibus lues chartis, Alibi repostam quaerite in cibum praedam ' Seniumque turpe pascite, aut putres libros Quos rugae, & aetas, Sestussatiscentis Capta peredit, aut tpressinum morsus. Perennitatem Phoebus his licet Musis, Triplicesque canum spondeant Deae nomen, JuVENILE numquam concidet decus sorinae.

NICO LAUS HE INSIUS

FUR STEN BERGIO, Dum hortos Tibure Menses una cum missio perim strat, aquarum; hinc inde e terra per occultos tu bos prosilientium vi subitάpraeter expectationem

circumvento'constes. An. M. DC. LII. LUstrat Atestinos dum Furstcnbergius hortos, Q. Qua natat irriguis fertile Tibur aquis; Ecce repens prorumpit humo, vatisque disertum Os petit, & Clarios lympha dolosa sinus ; 1 tFallor ἰ an ex it per hiantis viscera terrae alu ANon exspectatas obvia Nais aquas ' it me DDum decus Aoniis hoc invidet illa Deabus, Et premere amplexu gestit inepta suo. : Thiodamanteus non est puer, improba, non est

272쪽

Supprime, Daedalei custos lasciva vireti, Nil agis insidiis, perfida Nai, tuis Supprime fallaces, Anieni filia, lymphas. 1Non nisi Castaliis ille rigandus aquis.

EJUSDEM AD EUNDEM

M. DC. LII.

C Ic, sidibus quaecumque cano credenda Latinis , Fama velim, cili combibat aure memor; Et sero Lethaea rogo post sata supersint; Muta meam mecum nec t at urna chelyn; Quaeque patet prona tibi Castilis obvia ripi', se quoque libandam praebeat unda mihi: Gaudia succiniunt ut nulla frequentius istis, ire de concietii sint mihi nata tuo. , Una domus, mens una duos sociaba amantes, Et chelys alternam non semel una manum. Quas grates, Tiberine, tibi, quas, Roma, pararim lix, 'Vos mihi tam cultum conciliastis ebur. Saepe diem, qtiam longa suit, sermone peractam I iDuximus aestivi flava sub ora Canis. iSaepe supervenit properata nocte diurnus Lucifer, alloquiis invida stella meis. Ausa nec admista succumbere lumina semor . dii. Garrula vix selitas ora tulere dapes. 'Vocibus o quoties Latonia conscia nostris t . et

Cum se proriperet, visa venire mihi em Filius id Thetidis suit Actoris ante nepoti: Id Phryx Euryalo Nisus & ante suo.

273쪽

L 1 B E R PRIΜus. 749Mutua certabat concordia, mutuus ardor. 'Haec mihi lis tecum sela perennis erat. iHaesit in ambiguo pulcrae pia palma palaestrae: gNeutraque pars vinci, vincere neutra tulit.

Perstet, & absentes par jungat nexus amicos ;Vinculaque aetatem non labefacta serant. Pondera ne votis desint sim faxit Apollo; Auspice quo nobis hic adolevit amor. Spumea nos Anienis aquam per stica ruentam, i Plurimus illise qua tonat amne fragor, . Nos una dominae senium lustravimus urbis; Prisca suburbani nos monumenta seli. Tybris amicitiae fuit arbiter, ille duobus Contiguo cultos alluit amne lares. Proxime, dic, sociis, Tiberine, penatibus, eia; Pectora, dic, tetigit sanct ior ecqua fides φDic, si voce mei vox blandior ulla sedatis Per vada stagnantes flava moretur aquas. Hanc certe E patrio Tiberinides amne sequunturi Plaudit & argutis Naias uda sonis. Ipsa etiam hanc pronis bibit auribus Ilia vocem, Ilia quam Marti tam tibi grata parens. At colle ex omni laetum v a succinit Echo,

Nec gemere Ismarium iam memor ales Ityn. Ah quanto tua me, Tiberine, beatior unda est lVatis Apollineo cui datur ore frui. Tu modo fac sacrum serves, pater optime, Musis, Quod tibi Teutonico venit ab orbe, de S. Me nunc ad patrios promtum tenet ire penates Gallia Romuleae nomen adepta togae. Hic ubi Medoacum Euganeis modo collibus ortum Intuor; aut Athesin, docteCatulle, tuum.

274쪽

s TEPHANUS

SS. COSMAE ET DAMIANI,

PATRIC IUS RAGUS IN. US.

F E R D I NANDUM

An. Μ. DC. LIV.

SUmme Deum, saevi domitor Pythonis, Apollo,

Fatidica quem Delos situm, Quem Cyrrhaea vocant, Pataraeaque culmina regem Certa timendum ciaspide ;Quemque novem doctae, Pamassia turba, Sorores, Triplex & ambit Gratia. Ad curas hominum precibus si secteris ullis, Vatem tuorum sontium, Aoniaeque decus telluris, ab usque remoto Rheni petitum litore, Ut Latium, utque ipses linguaeque togaeque Q res Docto admoneret carmine, Ne

275쪽

211 ADOPTIVORUM CAR ΜINυMNe patiare tuis, Μusarum ac dulcibus ulnis Divina mitis ingeni, Et studiorum alio spectanda avertere dona. Sit proprius in castris tuis

Miles, seque tuis aeternum exerceat armis, Omnemque lucem nomini

Inde suo, Iaudemque petat, famamque decusque: Quamvis avitus inclytae Non alium magis ornet honos, & gloria gentis, Nec plura quisquam imaginum Lumina Saxonicos numeret decorantia fastos. Ne desidere inglorium, Neu cessare velis juvenem, quin divite vena, Tuo & benigno numine Utatur, seu facta gravi regumque ducumque

Narrare tendat carmine,

Threiciaque avidos testiudine fallere morsus Oblivionis invidae: Seu leve quid gracili modulari malit avena, Seu dulciore barbito

Jam nunc vernantis florem oblectare juventae, Sever ora differens. Quin age cunctanti quod jam meditatur, & imo. Dudum volutat pectore ) regii ut laudes FABII praeclaraque facta Ventura doceat saecula, Adde animos, sacraque seri praecordia flamma. Dicat serenae in Dduis Rebus mentis opes, curisque ingentibus aequum Stabilis vigorem consili, Quo Latium, quo res.Italae, quo Maximus orbis Superbit INNOCENT Ius. Dicat

276쪽

Dicat inexhaustum ingenium, moresque benignos , Nec purpurae quicquam suae Debentem, & propria virtutem a luce coruscam. Dicat profanae impervium pectus avaritiae, nullisque obnoxia corda 'Cupiditatum fluctibus, Atque animi intrepidas inter sillimia vires: Nec litterarum & artium, Nec cultae sileat rarissima munera linguae; Sive expedita vinculis, Nataque ad huminos placeat facundia coetus; Seu debita Superum auribus verba Μωusere manantia sontibus undae.

An clariorem carminum

Usquam alibi sintem possit laudumque parare, Elatiore aut spbitu Impulsas animare fides, famaeque perenni Servire gloriositis φAnnue Phoebe, sacrique animis illistere vatis. Sic semper aethera incolas: Sic tibi nulla genas scedet lanugo, nec umquam Desit capillis laurea. Dumque canis trifido caesos Titanas ab igne, Patris triumpho turgidus, Cuncta tibi Superum plaudant convivia, teque Diu stupentes audiant, Frustra jactatos reserentem in Gera montes:

Nec hauriant libentius,

Quae sibi nectareo Phrygius rorantia succo Fundit minister pocula.

277쪽

i L et B E R P R I Μ υ s. Haec tu cimcta simul caute, circumque, supraque Eductae in cameram Cereris testudine claude,

ovis, ac tenui molitus crusta butyro, ii I i 3 Et croco,& Eoae fragranti cortice stl r. iii i l , Dein gravidam lento magis committe calori, i l . .

Angusto validus quem suscitet ignis in antro. i . t Excoctamque diu, multoque ardore rubentem Extrahe, & in patinam compone, & sic properata Tinter amicorum laetos ede sercula coetus

VITUS BERINGIUS,

Regiae Majestatis Daniae historiographusi

Episeopum se Principem P erbornensem. Reverendissime & Celsissime Princeps, Domine benignissime.

Non indignaberis, quod ignoti te alloquantur: ELsecit virtus tua, & illa illustris stipra seculi genium

evecta indoles, ut latere nusquam gentium possis: non latius provecta sacri muneris tui, quam scientiae & doctrina fama. Ego jam olim Romae adoravi nominis tui celebritatem; jamque e medio Septentrione ad has Pyrmoni nas acidulas delatus, osteri em coram cultum animi, ni v Ietudo corporis obstaret. Quod unum potero, venerabore longinquo famam tuam, cujus magnitudine reversus in Patriam

278쪽

rues ADOPTIvo RuM CARMINuΜ patriam, implebo Danos meos, publico etiam siripto professurus olim , quid Principi non tam Germaniae quam doctrinae omnis & humanitatis, Poetarum natio debe mus. Fave interim, Celsissime Princeps, miti pio conatui, quodque ad magnitudinem tuam unicum jam superest, sero mortalitatem dedignare.

FUAEmber ade, priscae qui nomina Romae,

Et quicquid jactat Graecia culta, tenes: .i s.

Cui calami jus omne situm transcripsit Apollo, Et Musae positis obstupuere lyris Quid tibi cum lituis, & sacrae sorte tiarae est, Et meritum cingit quae tibi mithra caput qNempe ut bis Princeps, Ilusas moderetis & aras, Hinc hominum augustus rector, & inde Deum. Et tua perpetuis canescat j a sectis, Dum fuerit studii, dum pietatis amor. I

279쪽

CARMINUM LIBER SECUNDUS,

U I R I ILLUSTRIS

CAS PARI FUR STEN BERGI 1

Musas, & alioru m Poemata Fursten Ngiis inscripta, complectitur.