Serenissimi Iacobi, Magnæ Britanniæ, Franciæ, et Hiberniæ regis, fidei defensoris, Declaratio pro iure regio, sceptrorumque immunitate. Aduersus illustriss. cardinalis Perronii orationem ..

121쪽

ssis, pro schisinaticis habuit, membrisque putridis Amtichristi. Neque vero ipse linearum sitarum decemps dator optimus Papa in huis e dogmatis assertores omnes aperti schismatis fabam cudit. Qui enim potest,cum quod postmodo nos edocebit D Cardinalis in Francis liberam concedat potestatem utramuis huiusce quςlboniis partem conse&ndi, adeoque a se in fidei capite di sentiendi. Pontificum Romanorum dextra ac deliciuaudit Rex Hispaniae, qui tamen nunquam quicquam aut A: hi admisit, aut plat transegit,quo se in cauus h reseos, tyrannidis, aut stupiditatis a D'' Papa regnis sitis posse depelli agnosceret. Neque certe hunc illi visiimest mouere lapidem, cum probe sciat non tam sibi P

pam, quam se Papae esse terii lo. Interim vero Bar

nij Cardinalis librum sin quo regnum Neopolitanum

regni titulis spoliatur,Regi Fuspano non ut proprietario, sed ut depositario ascribitur, ac Ecclesiae Romanae in studum vindicatur damnare, ac ditionibus sitis explodere non dubitauit. Hanc placide voravit contumeliams ictus Pater, nec filium saum, vivi forte audaculum,ac a se plusquam problematice hac in parte ssissentiem rem,usa schismatis labecula dehoncstauit: Illi inurendo

stigmati nempe commodiora expectat tempora, cum imielituis sorte dissidiis laborante Hispania, sine sito periticulo Regem solido pulsare poterit infortunio. Ipsa denique D Peronio haud ita in utatus est Orbis Christianus, va nesciat plerosque in Hispania, imb in media

Roma liberos rerum aestimatores, quoties de commemo utio isthoc Papali in sceptra Regia dominio garritur,aut frendere, ut ad rem indigna aut ridere ut lepidam; iam potiss-

122쪽

PRO IvRE REGIO. potissim im post suam lite hac cum Venetis contestata Pontifex foro cesserit, causaque ceciderit. Videtur igitur otio abundasse, qui de Schismatis Go gone horribili tantas excitauit tragoedias.Christi non tu nicam, sed corpus, quae est Ecclesia, discerpere, me bratimque dissecare quanti sit piaculi nemo certe est nescius: verum ubi huic moesti o nec locus, nec color, ibi quid attinet inanes Quiritando terrores incutere. En autem alterum huiusce belluae cornu longe se midolosius,meram haeresin. uic inquit DV Cardinalis)articulus in haeresin nos praecipitat manifessam. eo quo cogat is credere a multos ulis toto orbe exulasse Ecclesiam Catholicam. ASi enim, qui partem huic articulo oppostam tuemur opinionem ,, fueant verbo Dei rem antem, impiaw, ac de Iasilem, Papa is certe per complura sorda, non Ecclesiae caput, sed hostis, haere. Atios, ad is ipse Antichristus habendus esset. Adst insuper si ex eo seles, lesiam Catholicae cognomento excidisse,nec in- ister Francos iamdiu sedem me pedem isse ; cum per multare- tro facula Gallicani Doctores emi erat contrainiam sieritentiam is

defensitarint. Non posis haereticis trophaeum istumius etiam si noctris ipsorum manibus erigi, quam si regnum Christi m - i,

bile de terris perilsis concedamus, ac tam longo temporum tra- is

m nullam Dei templum, nudam Christi l ossam extiti' , si sed iubique terrarum re num Antichrisi, θωguam Satame Adiaboli sponsam inuesuis , atque omnia perua se fatea Q. ,, Non posse denique firmiores optari,aptaris machinas ad tran- si I stautiationis, auricularis confessionis, alia que dogmati si huiusmodi arces demoliendas, quam si quis largiatur, Sc am habsque legitima authoritate de iis statuisse, &c. Toto noc argumentationis filo videturprosecto mihi

123쪽

o DECLARATIOD Cardinalis lora quaedam satis tenacia contemisse,

quibus Roma Mater vapularet, ac sua ipsius religio imiamarmin QSppe valde debilem , vacillantemque portet eius Ecclesiae esse structuram, quae semel admisib hoc, de quo quaeritur, articulo, statim corruit, ac in Diabolicae Synagogae puluerem computrescit. Regibus autem hac incude pulchesia sors extunditur, si Domuni supremi atque inuiolabiles haberi non possint, nisi pessiim eat Ecclesia, nec a Papae tyrannide liberari, nisi,cui seruiunt, Papa Antichristius renuncietur. Ips

si probe excutiatur, Lec, quae voce, ac Calamo consignauit, non credit Cardinalis. Etenim aperte laretur hanc nec diuinis oraculis,nec veteris Ecclesiae iudicio decisam esse quaestioncm: ac Francis quibuslam eam E Papa in dultam opinandi licentiam, ut hac in parte contra irsiim Pontificem taliant, modo sententiam suam vaga problematiis leuitate emolliant, non necessitatis clauo obfirment Papael Numquid Papam non esse Antu christium, Ecclesiam Romanam non esse Satanae Syn, gogam fi amento innitivir adeo vago, & labilis nec

Scripturis fundato, nec antiquitate stiuilito ; quodque opinionis problematicae vento, etiam bona cum Papae venia,ponit agitari r Supra quidem olfendimus, quam dominio hui Papali in Reges arrogato non suum sacra; quae parui forte penditur,fagina, ac veneranda amtiquitatis canities reclamarit, sed & Ecclesia Gallicana,

etiam seb ipso Pontificii tumoris aestuantis quasi pi

nilimio, mimose semper restiterit, nec tamen ideo toto

orbe euanuisse Eccletiam suspicata. Enimuero qui P pam fidei mysterijs praeficiunt, hac tamen in causa ad fidem

124쪽

PRO IvRE REG Io. fidem esus responsis absiaute praestandam minime plumat obligatos: eam quippe non inter sura cilest, morum dogmata recensent, Et Imperij arcanis ann merant, qvibus Monarchiae fiat temporalis fastigium tanquam columnis seperibuit Romanus Pontifex. extra sphaerae sim cancellos v antem, nemo Vnquam mortalium credidit promissi ullius Guni Muxu ab e rore lapsuque inumnem conseruare Etenim in cath dram uiam siritimem irrepere quidem non posse errorem contendunt; at irruere posse ambitionem concindunt r adeo pie in re Pontifici seria modum compem dio quae eum Regum Rmem statuit, sceptrorumque diribitorem, ipse ut iudex ladeat, ipse de se, pro se sententiam stiat, nec fas, nec aequum esse. multa

Valde proseisto stlapida huic oratori miuirenda sunt ingenia, quibus nullam non dogmatis imaginem imprimat, madeatque , quotquot Pontificem in Regnis Mundi temporalibus dissicinendis Christo sesidum esse

haraciam denegauerint, a regno coelesti eam edes tae

En vero, quod longe nequius. Abib, quos per opprobrium Geticos indigitat, videtur mini certe conducitiis, ex aduersariori fieret derepente patronust illorum quidem commodo iam praeuaricarus, cum, posito semel noc aniculo, tolli funditus clamet placentariam illam incarnationem, ac clanculariam confessionem. Agite, rationem eius audiamus, o amplectamur. Quia Gicet harum utraque, non alia, qtari Papale hoc in RRes dominium, fundetur authoritate. Hoc autem de virgula censeria postulatum non e Scriptinaesem. N 3 tibus

125쪽

rib.s na , non ex antiquioris Ecclesiae rivulis delibari, sed ex nouitiorum Pontificum, Conciliorumque ci- sternis hauriri non obseure confitctur. Hinc recto qui dem p it gradu, statuitque, de hoc & illas eiciem sisto insistere, eodem motu conquassari. Concedit itaque portentum ac coactie confessionis Sacramentim altis , natalibus genus situm non deducere, Scripturis ac antiquitati prorsiis nihil debere. Neque enim quae profundioribus inhaerent radicibus, ad nou, ter adii storum vacillationem selant contremiscere. H lautem I vsias argumento D Cardinalis non posse videtur mihi non censeri quaedam eius disciplime v stigia etiamnum retinere, qua a patre olim ruo imbutus est adolastens Asinis ira quod nonoris causa tacuisse

Parum interea candide cum iis agit, quos haereticos

vocat, dum illis impinpit, quasi pro inuisibili 1n terris Ecclesia nimis poterue litigent, ut in eius latebris tanquam lucifugae delitescant. Quod quidem a vero abest quam longislime: cum illi Ecclesiam Christi semper ublabilem haud illubenter agnos tant. Quamuis enim lectorum caecias quandam constituat familiam oculis humanis haud ustapandam, nos tamen firmiter credimus . aperi que profitemur Ecclesiam in terris numquam non fuisse visibilem. Verum iis, qui eius, pars sunt, intuendam. Ab aliis conspiciunmr sorte, ut homines , non ut Verae Ecclesiae membra. Nec me authoruquisquam' negauerit, uniuersalem Ecclesiam visibilem ex rpluribus Ecclesiis particularibus ' esse conssatam, quarum illat aliis sunt deferatiores :s per autem con-: it : tingere

126쪽

qua Rhetoris ossicina depromi virquam potueruntiPei mera illa tenipora, turbulentae reip. tempestates, dis i les, quibus iam tum Rex preme si a viae, hi ora tores, hi authores, ut a Vitae prioris influuiis cultuque discederet. Postquam vero mutata Veliscatione pomtus Romanos appellere staruisset, quid mimum, si,quqq in eiusnodi negotijs usitatum est, externis ritibus con cinnandis, se Episcopo,aut Confessario Romanensi dederit effingendum. . Quod autem illam attinez, quam a Papa se ait obtinuisse, absiautionem: hominem cer Cardinalem decuisset, si honori ves Regio , vel Gallia cano, vel demum seo consilitum voluisset, eam aeterna. potitis

127쪽

IO DECLARATI Opotius silentio ac obliuione sepellisse. In hac enim reconciliationis seu pug sue pompa nemini obscurum est, quis faede, abiecteque Regis sui dignitatem prostituerit; qui quod in Apologiae meae praefatione or uiter attigiὶ Regis ipsius persenam,sertemque repraesemians, locupletis scilicet poenitentiae debitor, scipione sepulis luit, cernuusque vapulauit. 'quidem plagas

Papa Clemens pro clementia sua abunde compilat rus, Cardinalem nostrum, Episcopum tunc Ebroice sem, granis benedictis, crucessis, Iaminisque s --. blemate cons natis ditatum dimisit. Eos scilicet in sauros quiemque mortalium si mo ostulo contigerit, spondeto animae suae indubitatam saeculum integrum longam peccatorum mdulgentiam. Enhnuero concinnis histe crepundiis non modo ipsi vapulanti omnes continuo laeshmae absteris, ta Rex Henricus aliena cute luens, ingens sibi,seliduinq; Blatium postia exu rat. Illud autem qito ore D' tardinalis arrogat sibi, Regis abselutionem se a Pontifice impetrasse Id enim

non multo prius sellicite tentarat Dux ille Muernensis,esque gratia beatorum pedum oscula supplex expetiue rat: si, quod runc temporis videbantur res Hentici deploratae, re infecta domum rediit. Quamprimum autem Papae innotuisset, reuiitiscere se nas Regias, ciuitates Galliae munitissimas ad eum admittendum jectare, confoederationis, quam sacram appellarunt, neruos iam languescere, tum demum opportune setae

rit Sancto Patri Spiritiis Sanctus, se in Ecclesiae gemb

128쪽

PRo Ιv R E RE G I O. Gallorum patientiam irritaret, ac pertinaci siueritate ad id,quod antea solus se facturos interminati sint, adigeret, usinempe Papa valere iusse, domesticum E Eleuat Gallicanae Patriarcham praeficerent.Quod si sinus suos excutere, is ue sisto interrogare vellet D GULnalis, respondebit legationis suae exitum sibi, antequam Romam inuisurus pedem domo efforet, satis fuisse e ploratum. Conciliata demum per hanc suam praefatiunculam audientia, ad rem redit, iique demonstratum, hoc Pl beij ordinis Consulto ambigua cum concessis conium dente, remedium omne, quod Regibus periclitantibus inde afferre conatur, irritum reddi, atque inmactuosum. Rationem neruos, a subiicit, quod iis ricidiis impediendis sum opus sit anathemate, ac poenarum a morte inualescentium terroribus ; quibus ut par reuerentia, ac inconcussa adhibeatur fides,a cesta authoritate, fallique nescia irrogari easdem oportere. Neminem vero tacposse muniri certirudine, si in hoc anathemate cinis e ploratisque admisceantur controuers ea nempe, de quusus ab Eccleta Catholica non est ubique constasta. Res certae, minimeque contestatae nomine intelligit RGgicidij prohibitionem; controuersis autem astabit pol statis ad RVes deponendos Pontificiae abnutionem. Τota hac verborum conserie probatur nihil,nihil dis.

putatur, Blummodo quiddam consilij porrigitur. Ad quod respondeo. Si in hoc Teri' ordinis Articulo qui

quam sit, de quo inter omnes haud conuenit, Papis,P picolisque assentatoribus acceptam reserendam limc h putatur, Blummodo quicpicolisque astatatoribus acceptam reserendam hanc li sitationem : A quibus cum natiuae rerum certitudinio quin

129쪽

qiuidam obditia ae sint nubecular, publicae incumbit a moritati suam veritati lucem, firmitudinemque restitu re. Iis autem, quae per se haud obscoera, a nonnullis citra rationem in duoium vocantur, Optimus certitudinis r sarciendar modus est, si aliis eiusdem Hateriae propositionibus indubitatis, atque concessis consectentur. Nec verb hic possim lectorum iudicia conscientisque non appellare, ut Libsistant aliquantulum, mecumque veritas quam valida ac inuicta sit, etiam atq; etiam cogitent. Faretur nimirum, saltein tacite, D'' Cardinalis bina haec quaesita, Vtrum Reges licite possint trucidari; Vtrum a Papa deponi ; adeo esse sibi inuicem connexa, atque complicata, ut, qui de altero dubitauerit, alterum etiam in quaestionem vocet. Quibus verbis mihi videtur ad ipsam teterrimae, qua laaec laborant sycula, pestis scaturiginem intendere gigirum, verumque Regicidufontem aperire. Etenim quicunque crediderit Paeam penes non esse Reges solio detruderc, pari etiam hd cia credet, non licere in corundem vitas inuolare. Cui

enim nisi sancto Patri gratificaturi sacrum hauriunt sanguinein scelesti Regicidae 3 Cui nisi Capitolino numini hae immolantur victimae λ Hoc itaque non modo imconcussis pnncipiis, sed & oraculis annumerandum, Non posse, si vitam Regum saluam velimus, concedi Papae ius eosdem solio deponendi. His etiam suffragan-mrea quae apud D' Cardinalem subsinuuntur, stuta sis ista hominum monlira, furiaeque infernales, a qwbus duorumn Re um moximorum , cera transfossa sunt, leges Ῥnquam le-

130쪽

PRO IVRE REGIO. Cardinalitia non tam monstra illa,quae execrari videtur, quam ipse, quem colere ac reuereri cupit, Papa aperte damnatur; qui, feruente nuper bellis ciuilibus Gallia, ac omnia turbis, caedibusq; miscente sacri Foederis furore, leges has Ecclesiasticas, quarum aculeis parricidarum rotunderetur audacia,Orbi Christiano iam tum non incubcavit ; sed contra prorsus trisulca sita fulmina est ei ut

rus, quorum displosione,ut ad praedam transfixam canis, ita ad Henrici III. lanienam, sacer ille sicarius e Claustri latibulis est euocatus. Quinetiam Clerus ipse Gallic nus eodem reatu implicatur, qui, clim ea tempora flagitarent, ut leges illas Ecclesiasticas populo intra ossicii metas cohibendo strenue promulgarent, de his obm tuerunt, nec id selum, sed ipsaes contentionum, sistionumque iaces de suggesto concinatorio palis vibrarunt; ac quoties in sacerdotum aures populus confide bundus turbidos peccatorum sitorum fluctus effuderat, in populi aures vicissim sacerdotes undas sanguinis ref derunt, quo ex fonte ille bellorum torrens,norrendumque Regis illius parricidium emanauit. Enimuerb aureas illas Salamones. Ecclesiasticas RGgicidij averruncas propius intueamur. Legum instar

omnium,Regum excuDitorem,sicariorum malleum n

bis in manum porrigit D'' Cardinalis Synodum Coim stanticiacm: quae, si excutiatur, pro Regum salute parum facit, neque vero rem nostram ad viuum reskat. Ipsim historiae caput, cor aenorijs relictis Peronicis, e monumentorum tabulis breuiter placet repetere. I hannes Burgundionum Dux, postquam Ludovicum Aureliae Ducem in Parisiorum urbe trucidari curasset,'

O. 2 huic