P. Virgilius Maro qualem omni parte illustratum tertio pubblicavit Chr. Gottl. Heyne cui Servium pariter integrum et variorum notas cum suis subjunxit N.E. Lemaire volumen primum octavum et ultimum

발행: 1819년

분량: 606페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

P. VIRGILII MARONris

Silenum pueri somno videro jacentem, Inflatum hosterno venas, ut Semper, Iaccho; is

Serta procul tantum capiti delapsa jacebant;

16. capiti innium Boiae d. Saltem hoc malim a poeta Prosectum. Quod nim haberniis, Procul tantum capiti d. , vix habet quomodo satis hene jungas vid. Not. . aut expedias. Pol erat tamen tiim tacite epitheton gulisti tui et apponi culti, v. C. nurdido. tumido, fesso. Potest quoque in capite versus mox excidisse videri I it serta Procul capiti delusa , male et importuno loco suppleta. Omnino jejunus est versus, et multo magis το Dcebant post v. 14 υidere jacentem. Tace ut, qui in aliis diserti sunt. Nec WaLes. quicquam monet aut move .

Doces Re est. Et ita Servius quoque. Bem po in hie adornavit in artis quoquo antiquae operibus obviam. v. Excurs. II ' ad li. I. l6. Serta Procul tautum c. Hoc in loco me adhuc haerere fateor,neo, Procul tantum quomodo Leno

aurigi possit, Video. G aere dictum Faber accipit; salis longe; nec amen d clarat, quomodo sic dici

possit. Comparat curn Graeco αλ-λαe, ut sit pro sic, temere, ut casustulerat, Dan. 1leinsius ad II esto Eργ. 34 , sed sine auctoritate. tantum deloysa iungunt, et tau tum modo cxponunt Turnebiu et Cerda; ita vero quomodo Procul jacent , si tantummodo delapsa sunt nisi contendas tantum nove dictum esse pro modo ut ad tempus reseratur, quod alio exemplo non dum vidi confirmatum. Dicax Pro e ut relativo dici, nec semper re motum ne longinquum significare; d si ii iri quoque a circumscribi per τε tantum: ut fili, Procul, nempe a capite tantum delusia, prol e capril. Exompla usus Ilusus in Proeul collegit Ouwens NOct. Hag. p. 43 Ita Servius accipiebat Mn. X, 835 Arborta acclinis trunco; procul aerea ramis Dependet stalea. Ita serta Procul jacebant; cum re Irictione tamen, quam V Deant, ut ossent capiti tantum delapsa. Verum tiam haec jejuna sunt, Di

quovis bono poeta indigna; quod

SDnsus quem quo suus doc bi . Quanto melius de Andromache

Iliad. χ, 468 Ηριπε δ' ἐξοπίσω -

XII, 4io, et IX, 77I Cum fatea

longe jacuit caput; ot Catulliarium de pinu: Illa procul radicitus --

turbata Prona ea dit: Epith. Io7. Nec minu coacta sunt, si in Er- pungas : Serta procul. Tantum C. , aut si ita jungantur verba: Nidere jacentem, infatum. Tantum serta

capita delapsa procul jacebant; utril II, 3 Tantum inor densas ,

umbrosa cacumina, fastos assidue veniebat; ut supprimantur reliqua, sei licet eos 1lli soli, Deminem CD- mitem, nullum Faunum vel Satyrum , lial, iiii, superveni S SP, ut adeo vincire sortis potuerint. Tantum seria a capite Pendentia st Ruthariis cum eo prant. Si ait Graecam rationem refingere velis, Aut Esset οσον, ut apud

172쪽

Et gravis adtrita pondeshat cantharus unSa. Adgressi, nam saepe senex spe carminis ambo Luserat, injiciunt ipsis ex vincula sertis. Addit se sociam, timidisque supervenit I te a

Egle, Naiaduin pulcherrima; jamque vide uti Sanguineis frontem moris ot tempora Piussit. Ille dolum ridens, Quo vincula Dcctitis P inquit. Solvite me, pueri; satis est potuisses videri.

7. At straυis Noret. q inrtus. - Ι 8. ambo; ita Pierii et ileius. ineliores et plures; alii ambos v. Huitu. - 19. ea ipsis Voss. Pr. et vinculti Meua g. sec. o. tumidisque Leid. st . a ui. st C. 21. amquc aliquot autiqui Pier ., tui 1 MO- reti uti ira et ed. Mediol. Est et in ed. Ven. et Goth. sec. 2 s. Qiatd d. Ven. , et Pier. in antiq. aliquot codd. esse memorat; scilicet ex tuteri retaticinc.

et 25, 37 απο

tantum, 'INantum a torra, h. Paul una; aut τηλε το,ον, τηλε τοῖον, ut sit δεικτικωe dictum, cum gestu, ut Sa Pe Hom Prioum τοιον vel

. c. Od. o, 4O4. 45 3, tantillum, non adeo longo, paxillulum.

Homerieci itaque morμ efferres et δρατυς απο τόσσον πολυάν Θεμα ἀπ κεντο. Hoc saltem tolerabile;

risi vel sic poeta hic paullo jejunior est. Similitudinem habet, uidi illam n interpretationem juvat, loeus Catulli Epith. 66 de Ariadito :Prospicit - Nou flavo relinens subtiletia vertice mitram etc. Onan in qu e toto delum e corpore passim - θsius ante Pedes fluctus salis alludebant. Apud Stalium Thob. VII , de Baccho turbato v. 149 Non crines, nou serra loco: dextramque reliquit Thymus , eι intactae ceciderians comibua MD T. Et Prudestit. Psychom. 687 Missa procul malia, structum et serPentes Aellum Multiplici, media cani Porum in structe jacebant. Capiti Q Se a Cupite, item O dubitet, Graeco

Iama corona Victoris cayiti foret. Grauis canthartis, vino plenus, inquit Burinantui g, malim omnino Vas magnum et capax designari. Nam Pendebat s C. Scini supinus , an tum non se versus. attrita, De quPuli usu. Variavit rem auctor Epithal. Aut picii in Anthol. 1.at. I in Doci. initi. Ucrnsdorf. T. IV, p. 48i Ecce paιer Paudo recuban Silenus asello; cui lacer a sum m pendebat canthmus amo. a . jamque νι denti, Ex Perge facto . CausAnm pingetidi assorii ut sive jocum ac Petulanlium, sive honorom, quod antiqui Asimo mo re, qiii deluceps ita diis ua restibusi erat itisse Aidetur, duoi uiri simulacra minio pingebantur. Notuin, Iovom miniari solitum upud Pliti. XXXV, 45. etsi alia do caussa, Delietium ab imbribuΑ Ρ utroscorct. Pia serendum prius. - 24. satis est potuisse videri, ut videamini movincire Potuisse. Petillim autem lio , ut vincire vellent Silenuin, quo ad cauetidum, quod vellerit, IIIn cogerent, ab OD, quod de vatibus metuo ruri solet, qui ro P

173쪽

158 P. VIRGILII MARONIS

Carmina, quae vultis, Cognoscite; Carmina vobis, dis

Huic aliud mercedis erit. Simul incipit ipse.

Tum vero in numerum FaunoSquo feruSque videres Ludere, tum rigidas molare cuCumina quercus. Nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes; Nec tantum Rhodopes mirantur et Ismarus Orphea. 3o Namque Canebat, uti magnum Per inane Coacta

26. ille Ven. et Parruas. - 27. Faurios filiusque Uratisi. - 28. mtitare Lon- toti. Pierii. luo i ille exponit, Mi mutent artiores tuom tum Cacumina, trans cara de monte in montem. Parrhas. l. V, N. -3D. timrarum urbem ex Homero bene novimus: tit ne montem memorari ne disites; etiam Ge. II, 3 jut at timvira Baccho Conserere: Ttod unde poeta aere Perit, non constat. Fisiti liam Ismaria Palus, Hemdolo memorata ad Maroneam VII, 1 9. mirantur e Rom. aliisque melioribus Ηeins. Vulgo mirat tr. tanto Leid. Post hunc in notiti cillislthh. et edd. suppositius. et jam a Benedicto damnatus . versus : Quantum omnis mundus sta et cantante Sileno; habet etiam Goth uterque, alio in alia inauta, quae metrum vapulare nolebat, adscriptum liabet alimn versum : Quantum Silenos ιωα laetantur ante. Priorem versum ex Servii vertiis consar inat uiri esse vidita O. Sol rader. in schedis ins s Noti autem semifer τω quantit in subiicitur turitiam

Similis ratio erat MI. V. 8a sq. gnabunt , nolebant κατοχοι fieri, doti impleri; notum do Pythia. cf. I. ucri n. V, 6sq. Furor enim ille, qui metalom ιγ Put , es Pasmos haud mediocres afferre corporibus d obnit, es. Eri. VI, 47 Indo et i in in diis vaticinantibus hoe idem loeum habuit; itaque

Proteus vinculis constrictus apud

Homer . Odyss. δ, 43

IV, 439. Et Silenus ad Midam

vinetus adductus ap. Plutar h. Congo lat. ad Apollon. T. II opp. v. t i5 D. diu renuit ac rΡpugtiat. - 26. Huic otiud mercedis erit: socuti dum illa : Dis haud ingrata

Puellis. - Ι7. in numerum , ad rhythmum saltaro, ut παίζειν. Gunis saltantibus adjungit ferus saltantes , et subiicit quercus moventes cacumina , arat omnino, nulmoverito ψ in Dum rum. Tanta sci-- licet e eantu audito est voluptas; .inta parmitiis dulcedo : non auis tom haec in modorum cor Centu qua ronda, sed in argumenti mythici novitate et tabularum suavi

tate.

33. Nota ad h. l. ses ata est Probi valde docta, seti bonis malisque permixta; partem iride mutuatus est dulius Sah. cum loco μVarrone de LL. IV, p. a 7. Ex Apollonii Argonaul. I, 496 sqq. adumbratum hoc exordium fit, ut Jam notavit Ursinus. Macrob. VI, a,

p. 586 laudat loca Lucretii V, 453sq. 447. 456. quoin Maroni anto

culos fuisso manifestum est in se ab so loco. Semina sunt elementa, non ulo mi Epic rei, ad quos Par vocant grammatici, inducti pervo c. inane; sed sunt elementa porchaos sparga; itaque eoaeta dixit

semina, quae Pa' si in Per Vucuum ferebantur, minc ad quatuor rerum genera reducta. mas itinι incine, et anima pro a re, et liquidus

174쪽

Semina teri arum lite animaeque niarisque suissent,

Et liquidi simul ignis; ut his exordia primis

Omnia, et ipse tener mundi concrcVerit Orbis; Tum durare solum, et discludere Ner a ponto 35 Coeperit, et rerum paullati in sum Ore formas; Iamque novum torrae stupeant lucesceres Solem, Altius utque cadant submotis nubibus imbres; Incipiant silvae quum Primum Surgere, quumque Bara per ignotos errent animalia montis. 4o

Hinc lapides Pyrrhae jactos, Saturnia rPgna,

32. ων-mιm. anim aeque Ven. et ed. V eu. marisque qua uor cum Gotti .; et sic in edd . usque ad edd. Pulmann , in quas tu emere inductuin miror ab Ilo insio et utarm. esse servatum. Post v. 3 a Goth. see. tubjungit vemim : tiliae hominυm quondam genus et Primordia rerum. - 33. in his tres Acripti cum ed. Ven. 34. concreverat mentet . uterque. mumius Bo nil. - 35. Ponti Lulieli. -37. -- Dum tit terrae erat ante Helns. ; sustulit ille ut ad fidem vetust. codd. 38. utque e. nom. Pierii. titque cadunt Mentet. Pr. a m. Pr. et Leid. submotis lynibus idem Bom. eum ed. Ven. quod Pierius interpretatur suinmota aes a tr. - 39. Incipiunt Moreti quart. I id. aec. - 4 . errant Moret. quart. et Mentel . ter . currant Veii et Parettaa. Per ψω- - montes Rom. Pierii, it . ed. VED. 47I, quod Coui

mendat et paxsive pro ivno tis dici ostendit He in s., qui etiam Me dic. laudat; atquiis ante v. 48 descit. Tu elur vulgatam Bumu.; Pri,pritim enim notus de seditius ferarum. Quod quidem verum est; inartis inmeri doctius est altero: adeoque ad criticam rationem Praeferenduin orat. - i rane. Hinc treides Pirre malis, Lu retiatia Dratio. tener omhis, ut tenerae res Ge. Il , 343. mollia terrae arva Lucret. V, 778. Chaos enixum tereas dixit blanil. II, t 3 Orbemque sub illo Infantem; primum titubantia sidera coν

35. Tum durare solum et d. Cecinit tum, ut terra torperii indu res cure et solidari, udeoque aquas discretas et a superficie intra te tos fines et litora depulsas muri

herbis artioribusque vostiri. Eae enim sunt formet rerum, quae, ex clusis aquis, in superficie tellurista P Paruere. cs. Lu rut. V, 78 . Aldum e quaeras quodnam sit ejus subiectiun 3 solum ne, Mi sit, durare se . durescere 7 multiti , Orbis

mundi eo pit durare solum, et reliqua. -- 37. 38. 39. stureant cadant- Iuc iant. Tempus Pra Fens Pro Praeterito : Canc bat, ut stuprierint, Dociderint et . , sed valet hoc ad vividiorem orationem. Dicta vero hae D a te Pris, ut fiat et coelum factum sit; levatis a terra, quam obsidebaut, vaporibu get nebulis, collectus aer facit alitio sphaeram ; unde mox iterum pluviae in terras descenderent.

39. Incipiant siliis . cum primum silvae inciperent enasci cum animantibus. montes ignotos, in quibus tum Primum ferae vagabantur i. Hominum originem jam ex

175쪽

aso P. VIRGILII MARONI s

laucasiasque res fert volucres, furtianaque Promethei: Ilis adjungit, Hylan natitae quo fonte relictum Clana assent, ut litus, HSla, Hyla, Omne Sonaret Et sortunatam, si nunquam armenta fuissent, 4 SPasis, hacn nivei solatur amoro juvorici.

Ah, virgo infelix, quae te dementia cepit lProetides implerunt salsis mugitibus agros :

nero di liobat; sed, ct poeticam

hutiqeam involutam exponit; quas ini sinsulas vult cognoscero, nil eat Nason om aliosve anylli alogos, etiam Atmuod Omim. Dcl tarn Porro narra iratae Pu ros et puellam Egloii instituerat. Saluma myniam ad divorsum mythorum semis diversu iii quo mythorum ordino inspoi tat, ut et subduplus a 1υ Diei heo et lion inibi is i myrtitus innis; suntque Ilaec diluvio Doue licinoo antoriora: sed in tali enu-

43. Ex insignioribus alitiquitatis

mythis sunt Arnori aut ira et ros Herculi A; ex hiμ unti fi laudatur Hylas, Argo ad Mysiam appulsa, a Nymphis raptus Di frustra ab Homcule quae situs. v. APDllim. II, 12o7sq. ui de eo osserunt, adscriptis utit in NO . ad Antonin. Lib. 26. b. 46. Ad auiiquiores ni Silios res rendi Crotensos, in quo his Eii inro Par gonus, Minos, Cui nupta fuit Pasiphao. v. Apollo d. III, I. Eius

amor tauri inter Phantasmata ost,' Poetica copia ornari possunt: ita lue arripuit pocla et iii eo in oratur : liaec una Og ratio, εν in tueri possis mythos tam Priami ficue mo- moratos, ut, nec dilectus ordinis , lillam ratio nona id Oti eam reperire quoa s. solatur amore ju-νenci : elogantissima conversio . pro ro, quod simpliciter orni, Pasiphaes amores canit, quae fabula magnR cum artΘ ad rerum pr. PS D-iissi inas imas in A roVoenta apΡΟ-nitur. Sic Poeta dicuntur conqueri eos, quorum fata canunt, Drin

solari. cons. 62. 63. - 47. virgo h. l. , ui puella, omnino pro femitia; nam Hupta illa erat Minoi. 48 - Si. falsis mus ilibus. Proue filiae insania correpico viilebant v

sio Lant, et nratro jungi sc putabant. Est hic inter antiquior us

176쪽

BUCOLICA. ECLOGA VI. 161

At non tam turpis pecudum tamen ulla secuta est Concubitus, quamVis Collo timuisset aratrum, bo Et saepe in levi quaesisset Cornua fronte.

Ah, virgo infelix, tu nunc in montibus erras; Ille, latus niveum molli fultus hyacintho, Ilico sub nigra pallentis ruminat herbas; Aut aliquam in magno Sequitur grossct Claudite, Nymphae, οἷ Dictaeae Nymphae, nemorum jam claudite gestus; Si qua forte serant uculis sese obvia nostris Errabunda bovis vestigia; forsitati illum

Aut herba captum viridi, aut armenta Secutum,

49. est abest a Medie. So. collo et miris timis Francti, eleganti ordine. tenuisset tres lihri; unde Ileius. conjicit remuisset, frustra; a uox quoesi aerit, tres seripti. - 53. fulto Gud. a m. pr. suffultus Leid. Λ ute quaerit Jo. Schrader. , an in sua is hyacini 2 locus sit 3 et an irim i in o flore fulciatur bos p eonjieit itaque rsiust tilius acantho; scilicet in pratis quoque liassiua a rhores visuntiar, et in salti h loea sunt libera herbosa, εἰ-μεναέ. Ditum esse, ornatui inscruit, si de reeu batile agitur. 55. in deest in Zuin'li. S6. Discae e Bottend. nemora fragm. Noreii. Disti nutati multi post Dic in et jungunt Nymphae nemorum , quo spectat Zulich. Dicinae, et Ny hae, minus suaviter - 57. Si quin Leid. a m. pr. fata pro foris Goth. Pr. strent ed. Dari. Destras quinque Codd. cum Gocli. sec., quod ei ipsum seret i, sit. Verum Si qua ut Metra c. ἐὰν ap. Homerum, dictum est pro uir occludite silvarum aditus, rat ille milii in conspectum veniat, evagandi licentia ademta. - S9. 'MQtim Medie. , sorte herba in addit Bum. Sed est ex

mysios historici generis : primumque exemplum morbi hysterici ra quo liberatae sunt Proetid s alvo purgata Melampodis opera. CLAp llod. II, 2, 2 et Not. Ρng. 278 sq. Alia v. Ktiri Drengeli My-tratae tur Geschichte der Medie. I, a, P. 37. Fuit oli in Carmei , Προι- quod T Oerito tribuerunt: Suidas in Θεοκρντος.

5a. Ah virdio , ut puella,

etsi Minois uxor. erras, Vagaris Per montes, tauri amati insequendi cutissa. At ille spreto tuo umGre, tanquam superbus aliquis puer, inter herbas ac fores rocul, an S et . - 5 . pallentes - hcctas, 2.ωρὰς,

V, 36. ilex vero nas m a nigricante

virore.

eitatior Et acrior reddatur narra- tio, ingeniosa orationis conversione Pasiphao ex lamans induci tur. Observare jubet silvae exitus, ne taurus, quem illa quaerit, ela-hmur; forte illum vaccam sequen- 'do aberraro ad stabulum alienum. - 56. Dici ae a monte Cretae, Di in te. nemorum saltus sunt hie aditus

ad silvas, angusti fere, agPpri et confragosi, quae loca proprio setiatuς dicuntur. Tn. XI, 904. 9os

rabunda bovis vestista, h. gressus

177쪽

161 P. VIRGILII MARONI s

Perducant alitiae stabula ad Gortynia Vaccae. 6ΔΤum canit Hesperidum miratam mala puellam. Tum Phaethontiadas musco circumdat amarae Corticis, atque Solo proceras erigit alnos. Tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum

vitio scriptionis. es. in eod. Cod. Mi. VII, 8. I 3. - ω. P fucant stagna. Moreti v ad Eel. I. 73. cortynia Passim codd. , male. -6 . Tunc tres ap. Burm. Parum suavis est junctura horum versuum Z Tum cami v. 6t, Tum Ph. v. 62, rim canuv. 6έ. Jo. Schraderiam video eo devenisse, ut T. 6 retraheret supra aute v. 54 Et fortunatum. - 62. Μale Phaetontiades scriptum in ed. Burm. et al.; est enim Sol. ΦαεΘοντιete. amarae corticis, notat Servius propter genus ; cum alibi. ut En. VII. 74a, sit masculinum. - M. aque solo Gudian. a m. H. , ita variatur sere; hic tamen non male; e si a per se suppletur. - . importuna est Galli commemoratio in mediis sabulis, cum mox v. 74 ad alias tabulas de Scyllaei Philomela proeedat, ut semper molestum sensum in his verss. 1inhuerim. Facilis tamen inedela est, si versus transpositos esse intellexeris; quod si usquam. sciliem h. l. saltum arbitror; neque aliter Maligerum sensisse constat. Sciueet versus 74-8r Quid loquar etc. usque ad Inyelia sua tecta super Doliis rit alis retrahendi sunt in suum locum ante hune 64, utque post illos sequatur: Tum

cavit, erretantem.

Idiovis errantis; πλανώιM βολ dixit auetor Hegiae ad Messalam in C ductor hymni Homerici in Merc. tal. v. 25. Vulgatius est, a Vener 85. Comparat Servius aliaποαι fuisse apportata illa poma: vid. quod remotius est. - ω. Schol. ad e. l. Hygin. f. t 85. Alia Gorunia stabula a GortIne, Gom ad Apollod. Not. p. 678.

tyna, Cretae urbe, ut sic, spreta 62 63. musco circumdat, h. ea Pasiphae, aliam amicam sequutus, nit, quemadmodum Phaetontis sO- ad stabulum vaccae perducatur, rores muscoso cortice circumdatae eum ille e Gnossicis armentis es- et in alnos mutatae fuerim. Dicunt set. Vix tamen cogit poetica ratio enim poetae ea feri, quae facta Gortynia tam angusto accipere; narrare volebRnt; et tribuitur poe- est enim omnino ornatus Caussa tae ac vati tanquam auctori id , appositum, quia res in Creta agi- quod Contigisse Carmine suo extur, et intelligenda stabula vaccae ponit: ut jam ad us. 46. Ceterum

nota ac consueta. Pliaethontis sorores mutatas esse

sit. Atalantam canit, Schoenei in Iarices, communior fabula fert, L Potest poeta ΠειPeridum mala populos noster ipse substituit omnino dixisse pro aureis; potest X, I9o, ubi v. Not. Piceas appellat etiam sequutus esse Veterem Poe- circa fontem Padi sitas , Pados tam , qui vere ex Hesperidum P Gallis dictas, Plin. III, asi s. 2O omis fuisse illa Hippomenis poma Metrodoro. De electro, quod ex- aurea inter decursum Projecta aut sudare dictio sunt, multis modis si xerat aut crediderat. Idem tra- statui potest: quod satis constet, dit alter ex grammaticis ad Them non habemus.

crit. III, 4o, et Marouem sequitur 64- ,3. Intertexit his myitiis

178쪽

Aonas in montes ut duxerit una sororum; 65 Utque viro Phoebi chorus adsuroxerit omnis; Ut Linus haec illi, divino carmine pastor, Floribus atque apio crines OrnatuS amaro, Dixerit: Hos tibi dant calamos, en MCipe, MuSae, Ascraeo quos ante seni; quibus ille solebat diis Cantando rigidas deducere montibus ornos.

His tibi Grynei nemoris dicatur origo:

6S. . omlas unias Pierii et Het ii tres cum edit. Mediol. ex interpretatione. Ionas ed. Ven. 1472. diserit Medie. - 66. Atque v. nonnulli et ap. Amisian. Memum. 67. hoc ilia Ven. - 68. armatus duo. - 69. Dixerat fragm. Moret eis a. conj. Hei . en aspice Go h. sec. - 7 . ante sok 4 Vera. Parrhas. -- 7 . rissidos stagm. Moret. 72. Grinei et Grynori aberratL Sed est Gallum suum ad Musarum Cluserum doduetum et a Lino fistula Uesiodea donatum t an loco satis Commodo , recte dubites : dum antiquissimis rebus immisceatur homo aevi Virgiliani. Per se quidem Praeclarum est Poetae commentum ad Galli laudem ab ingenio et poetica facultate. Ut poeticis studiis eum teneri significaret, uit

eum errasse in Musarum recessi

hus. Permessus fl. Boeotiae ex Heliis cone monto descendens; dcclar tur Inc mons Per Aonas montes, ab Aonibus, primis Boeotiae in C lis. V. Strabo IX, p. sit 5. Finxit autem poeta liae E ad exemplum Hesiodi in Helicone crevs pascentis ei in Musas incidentis Theos. Iasqq. add. Nicand. Ther. II, la

παρ, πασι Quod omnes Musas Gallo adsurrexisse ait, honoris testificatio est, non tam ex suae aetatis elegantia a Poeta illata, quam aevo jam heroico is quoniata. Sic Iovi venienti assurcunt dii Iliad. 533. 534. 535.

- 67. Ut Linus. Duplici modo haec jungi possunt: aut, ut divino carmine pastor sit Linus, pro vulgari , pastor divini carminis seu cantus; seu ut dixerit Laee dioino carmine: quod praeferam. Linum, supra IV, 56 cum Orpheo junetum, memorat, nomen inter vetu tissime memoriae Vates clarum,

servatum illud partim fama ac mytbis, partim carminibus, quae ejus esse serebantur. Nunc ille eum Musis versuri uanatur et Earum jussu fistulam Hesiodi Gallo dare.

Cur apio coronatum dixerit, caus-Sa.nou constat: nisi ad argumelituita lugubris stantus in ejus mortem ηpectat: de quo cantu multa occurrunt vel in Pausania. Asenetis senex Hesiodus a vico Boeotiae Ascra. Novum vero hoc, quod nunc

Hesiodo tribuitur, id quod de O

ph o sollentae Est, silvas ejus can

tum esse Sequutus.

7 a. 73. Grynium seu G nia oppidum a lidiis in Asia minore, fano et Oraculo Apollinis, quod in

luco aminuissimo situm erat, nobile. vid. Strabo MII, p. 923 B.

179쪽

Ne quis sit lucus, quo se plus jactet Apollo. Quid loquar, ut Scyllam Nisi, quam fama seCuta est,

3. Nee. Goth. uterque. Nec qiιὶ sit lucus Bottend. et M ntel. alter a m. pr. plus se Ven. et Zulich. cuin Gotii pr.-Quid loquar aut S ditiam Nisi quam s. Si e Medic. cum aliis vel . , ut et Goth. , sicque edd. Aldd. Pr. et sec., ut taui en interpungant: Quid loquar p aut. At Nauger. in tertia emendavit ut Acyllam: estque ei Iretioni auctoritas e cod. Bom. et vesDagantur viri doeli, tu his Brunck.; et fatendum est. orationem ita fieri leniorem. Gmnov. Ohis. I, 22 etiam ingeminat: Quis loquar. ut SV liam Nisi, ut, quam s. Suppleri quidem Iistest ut, toto sententiarum ordine recte instituto, ex v. 78 Aut ut m. Altera tamen ex parte non minus proclivis fuit lapsus, ut mutaretur tit in aut: nec mitior auctoritas est Romano quam Μediceo Codiei. Quid loquar p an M. N. aut unus Pier. in Miliam Nisi Parrhas. Porro aut M. F. aut quam f. s. in Pulmannianas illatum: nec constat auctoritas. Recte itaque , ei sius secundum codices expulit alterum aut. Idem Ohwrvat, in m latiociem hinc ortam, quod duas Serllas, Nisi alteram, alteram Phorci et Crataeidis apud Homer. Od. ita, a 24. GCiris 65 sq. et ibi notata. I lygin. f. I99 et Muncker . confundi hie nolebant viri docti; quod tamen passim factum. vid. Η in . Ovid. Epist. Sabini I, 33. Perigon. Animadverss. liist. e. 9, et passini alii; etsi non tam confundere dicendi sunt Poetae fabulas, quam Potius varios narrandi modos sequi; quod bene monuit docti M. Oumens Noct. Hagan. p. 389 sqq. an So Ilam si an quam fuere qui Emendarent, apud Ta mannum. Fama loquutia est tres ap. Bum ., sed male post quid loquar. A Medi . abest est; Rom. rem erat. Cete Tum in V a. et Reg. ante v. 74 vacuum spatium, quo apponi scilicet ali pigmento fabulae argumentum Posset.

6ata . Paus. I, II f. add. Burm. ad An. IV, 3 5. In magnas dim- eultates impegit interpretes, quamquam ipsi satis sensisse Don videntur, Serviana aliqua lacinia ad h. v. me autem quod do Grrneo

nemor narratum fueratὶ Ευριο- raonis contιnent carmina, quae Ga lus transtulit in sermonem latianum, unde est illud in fine Gl. a 5o Ibo, et Chalcidico quae Iuni

mihi condita versu carmina. Deliis v. Expurig. Si tamen, interpretum nulla ratione habita, vserba ipsa soqui in animum indux ri Κ,

nihil aliud diei videas, quam, Linum fistulam Hesiodi Gallo dedi

se, quo G neum nemus cantaret.

Quo nihil aliud significari potest

quam, Gallum aut carmine trae lasso fabulam ab Hesiodo in parte aliqua των ἀοιων memoratum, aut ad Hesiodi imitationem seu Scripsisse seu molitum esse opus, quo

oraculi Gritiei aut Apollinis Grynei fabulae seu laistoriae exponerentur. Praebuisse autem eas satis materiae ad Carmen condentium,

discero licet ex iis, quae in Sprvianis ad v. 72 exposita sunt de Gryno Eurypyli f., de Pergamo Neoptolemi et Andromaches filio, de Calchante et Mopso. cf. NO . ad Apollod. p. 655. - 73. Ne quis sit liacus , quo se . Plus jactet Apollo: quod simplicius Callimach. in Del.

Θεω- λω. 4. Quid loquar. Porgit comme moraro Silenii carminis argumentum, non Galli versuum; brevitatis autem studio strictim tantum fati uias porcons t. Quid loquar, ut uariaverit ScSllum, aut ut Te -

180쪽

Candida succinctam latrantibus inguina monstris sDulichias vexasse rates, et gurgite in alto Ahi timidos nautas canibus lacerasse marinis ZAut, ut mutatos Torei narraverit artus; Quas illi Philomela dapes, quae dona pararit, Quo cursu deserta petiverit, et quibus ante Mi idem versus in Ciri 59. ω. 6 I. - . 6. gurgiis in in Goth. Ire. 2 m. sec. -- 77. At Ilen I. canibus Multis unus Aloreti et Leid. Dexasse nollend. alter Pro lacerasse. - Teri V s. prior et S rv. , ut 4a Promethi. 79. Pararet lentet. pr. Pararet Bottend. sec. - M. Quae cursu desertia Ven. et Parrhas. , non male, sed Quo cursu melius respondet quibus alis. Petierit Parrhas. et Beg. reum mutatum narraverit, h. sabulas do Seylla et Tereo. Scyllam nunc facit poeta Nisi filiam, quae

aliis poetis alia ac diversa efit , Phorei quidem filia. v. Var. Le t. De Ulyssis, dum praeter Phereritur, sociis a Scylla devoratis nota fabula. vid. Odyss. μ, 265. quom farna sequuta est, simpl. quum ferunt , μεθουνται Ρxpressit voc. ατιe, pro falbula , habentem inguina succincta Cunitius marinis , ex alvo rius Prodeuntihus, infestasge I lyssis navem et socios rius devorasse. Ver sum 75 et formam monstro am 1llta illustrant numi, g minae Et alia monumenta. Alia v. in Extu su ad h. l. -76. vexasse, hutit isse hoc vocabulum palillo maiorisntro italis sigili fieatum npud vel ros Conisendunt, set defendunt Virgili lim, Golliu g N. A. II, 6. Macrob. VI, 7. Sorv. ex Probo li. l. Vidoturpo tae animo ingodisse Homericum βλα ιν. cines marini. U. EXC ars. ad h. v. 8o. Pendet a Ruppriori iniΑ : ut narraverit , quas da 'os Pararit Petiverit - votiti. DPrit. Nota vol ex

Ovid. Met. VI oxir. Hi,ula. Tropidavi otii in hoc loco, dum noumeum sensum sed alios interpretes consulueram, qui Philomelam in

lusciuiam mutatam avolasse in silvas volunt, et ante, Utequam Vo laret, suas aedes circiimvolitasse aiunt. Poeta, puto, eos sequitur,

qui Philomelam in hirundinem

mutatum esse memorarunt, ut mul

ti secero: vido v. e. Λpollod. III, i , 8. cf. Notas p. 8 a sq. non. r. 3r. Appositis autem Ppulis, ex Ityis filii membris paratis pes . dona , illa enm sorore statim profugit, insequento eum ferro Tereo ; hinc illud e quo curata d

sertu Petἰνerit. Mox, Tereo itista m Θ, sorores in aves mutantur; tum

Philomela hirundo faeta ingenioso

lusu narratur aedes Suas circumv

lare, quani pristinae sedis desiderici Stal. Ill Silv. 5, 98 Non sic Philomela penates circuit ample tens animamque in Pignora transferι ; et de altera Scylla in avem mutata Ciris 5 r ut tenui conscendens sidera penna caeruleis sua te tia supervolitaverit alis. Similiter do Callisto in ursam mutata Ovid. IIMet. 49o'quoties, sola non ausa quiescere silva, Ante domum quoniamque suis erravit in agris. Quo eurau et quibus alis dicta eleganter

SEARCH

MENU NAVIGATION