장음표시 사용
161쪽
Pastores: mandat fieri sibi talia Daphnis. Et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen tDaphnis ego in silvis, hinc usque ad sidera notus,1 Ormosi pecoris custos, formosior ipse.
Tale tuum Carmen nobis, divino poeta, 45 Quale sopor sessis in gramine; quale, Per deStum
Dulcis aquae saliente sitim restinguore rivo. Nec calamis solum aequiparas, sed voCe magi Strum Fortunat E PUer, tu nunc eris alter ab illo.
ante tumuti deest in more . qi amo. - hra Carmen P. Probum Grammat. suavius ad aurem. - 46. Rom. Per Pumina apud. Priscian. Vt - 4 . restrin9ere veriores tres, ex more. - 4t, requirras veri plum in vetustiori-hus. v. Hein .
hoc circa Om M s forit g sori debet et fluom um3Aiunt ritum funebrem esse; sed quis eum HSquam m m ravit Circa tumulum arboros fieri
vero circa fontes. Si Porro de arboribus ponendis ac Ser ndas accipias, accommodatum erit, ut primre quoque loco maryere humum foliis de satione florum accipia mus. Firmat hanc rationem loeus
Eclogae IX is quis humum forentibus herbis simoeret , aut Diridi
fontes induceret umbra Z Neutrum amen inter iiDnoreis mortuis habitos memorari usquam vidi; quamquam ad fontes et in viretis Olim epulcra faε ta esse, e , frondes ferre, inter horioreK El niuit ramortuorum Lahilum esse, non ignoro. rotis. loeum, in quo cum nostro Cerint, Neme iani Gl. I,
afferunt interpretes, neque locus Horatii Carm. Ill, I 3, 2. o fons Bandusia, - Dulci digne mero nec, ine flori bio; re te huC res riur. Videtur mihi res sic expedienda, ut tumulum juxta sontem factum intellitamus. Sie in honorem d functi pastoris, noto moro, humus floribu et frondibus spargitur a
Circa tumulum arbores seruntur.
Incia aridus tamen vel sic poeta, quod ad sensum animi et oculi non satis diserte rein exposui . Popius, expressurus haec, ad alia delabitur Pastor. IV, 21 sq. 43. Theocr. I, o. a .
multo majorem filmplieitatem habeant, mireris Virgilianis postha hori. hine usque ad fidem notus, epicum est Pastoritio earini ne satis placere Potest. Si tamen
exemplo defendi potest, quod nota Per se probes, est locus haud mul tum dispar in Theocr. VII, 92. 93. 45. Vid. Theocr. I, I et 7 etc. VIII, 78 - 83. Compara Popluit,
Pastor. IV, i - έ. aquae rivo Poeti Aperpetuum : vid. ad Eel. VIII, 87. - 48. etiam voce, Cantia, magistro par es. - 49. Cons. Theocr.
162쪽
Nos tamen haec quocumque modo tibi nostru vicissi in S, Dicemus; Daphninque tuum tollemus ad astra; Daphnin ad astra feremus: amavit nos quoque Daphnis.
An quidquam nobis tali sit munere majus p Et puer ipse fuit cantari dignus; et ista Jam pridem Stimicon laudavit carmina nobis. SI
Candidus insuetum miratur limen Olympi, Sub pedibusque videt nubes et sidera Daphnis.
Ergo alacris Silvas ot cetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet Dryadasque Puellas. Nec lupus insidias pecori, nec retia cor is MUlla dolum meditantur : amat botius Otia Daphnis.
53. An quacquid Gm . in ι nobis Vcm. et λινra. Moreti. Et, puer, ime interpungit Wakos. coli. v. t9. -55. Stimichon, Mistycori, varie acrit,itur. Sthyma ora et Atimethon thathi. in Servianis eonsumtitur ap. Theocr. . notitiuuibiimichonein patrem Theocriti dicunt Loe quidem parum certa fide. Verum probabile inde sit. Stimicori in nostro corruptum esse ex T. Κ En. ad Gregor. Cor. p. 33. Sunichus repositum est in edit. Parmensi. - 56. Iumera Meuag. alter et Franc. Sicque Gis an . et Canter. et post illo RlOtrius Opuse. Pag. 3ol. nomen Menag. Prior. -58. et celera rura. Quam vim tetera L. l. halleat. Don video. Erant tameti PPittheto quae adjungi poteram: for . roscisti. Nunc videra. ditiam Io. S lirader. coiij. secaelia rue. securaque. Poterat qumue M Tibi silms, et myroa, et rura. - is. Pastoresque simul Menag. alto. Disci Vcn. Dreades Rom. et Leid. -61. malum alii ap. Dier. et Het . pro dolum. mediistur Menag. m.
I, 3. 4. 5. - 5 i. tollemus ad astra, potest esse : in coedum et inter divos sublatum Canam; μst amen verius ex usu liniuendi et simplia eius : celebrabimus, ut IX, 29
blime ferent ad sidera erant: Et sit p. 43 hinc usque ad sidera notus. Porro si puer ost Daphnis. Sic v. 49 puer erat Mopsus, etsi aetate major sup . 4. 56. Iam Daphnis deus factu
celebratur , itaque ei, tanquam novo numiui rarefili, ea omnia tribuuntur, quae sive deorum olim in terris praesentiae tribu bantur, sive deorum honoribus itistitui so- lehant ; summa scilicet laetitia etiam ferarum et rerum inanimaturum 58 - 64. Indo sacrum annuum ei instituendum Darrat G5-8O andidus, splendens, micans, ut Si-dug. Locus autem longe dulcissimus. - 58. alacris ratio poetica cum uoluytas jungi docet. - 6 i. Non seilicet illa silvarum et agrorum la tilia esse potorat sine securitate : quam per otia de Iurat. Ab hac itaque euutitiali oti in mutuatur poeta. Et vs. 6a Omnium aduo
163쪽
Ipsi laetitia voces ad sidera jactant Intonsi montos; ipsae jam carmina rupes, Ipsa sonant arbusta: Dolis, deus illo, Menalcat Sis bonus O felixque tuis: en quatuor aras: GIEcce duas tibi, Daphni, duas altaria Pli Pho; Pocu Ia bina novo spumantia lacte quot annis Craterasque duo statuam tibi pinguis olivi. Et multo in primis hilaruns convivia Baccho,
62. krtitiae truces Monte l. Pr. jactant tollunt nis. ΚDIer. -- m. ipsae eejam Ilom. cleus time I,ongob. et Medio. Menalcas Goth. Pr. -6S. an Meriag. - 66. duo νιιe alta a vulgo ante II eius. duo altraria in nonmillis. duris altaris jam e i , niloh. Probabat Pier . . ex Gud. et aliis adstruxit ite iras. --68. cisterasque jam inde ah Aldo editur ; in aliis Crateresque. Contra vulgi: . duos. Λ duo jam e Rom. commendavit Pier. , nunc Hrins . recepit, aliis assentientibus. oli te duo Morct. et fragm. Interpunxi nunc plene Post otii, in sine v1. 68. ut diversa sint se I l. asii Peri Orilius. v. NolaIu. - 69. altaria Medie. Pierii. rstrum naturae ea laetilia communis es Re Ponitur. Ductum autem ex
Thocier. XXIV, 84. 85 vido tur,
ut, i, Horculo inter deos ro opto, tripus tion amplius insidiatur hin-Imlo. -63. Intonsi montes sunt silvosi, incaedui, ut Sem. Paullo aliter tons e Pallex Georg. IV, a 77sunt quas P Cudes tondent, ii Pas urit . tonsa humus ovid. Bem. 92 desecto gramine vid finito. Non uno ita lue modo hoc dicitur.
Qui inaes ipsis concidit dubitatio Martini, qui non nisi a pecude δε- pastos itit olligi posse putabat. 64. D Monali a ipsa urbusta r nunt: Deus, dotis illo l65. Nunc Ra rum ei annuum decortiit. Primo Pum invocat: sis
bonus o felixque tuis. fel est Propitius. ut aen. I, 33o Sis felix,
Crum Οjus cum nlio sacro Phihi poli jungit: quod obsorva tu dignum o i t heroi igitur cum doti: forte lata quam cautus Praeside. Porro novum hoc. quod non utrique una
utrique sua ara, et quidem utriqti duae aris, adeoque quatuor PDIIUN-tur. Cujus rei e Piidem rationem novi titillarii. - 66. duas altaria Phoebo, ilitas aras Pho ho, quae sint allaria; ut, quod di Acrimen in lor uirum quo faciunt gramma
peris diis, altare, Daphnidi, heroi,
aram dedico . N Ora tam ii PlaCotin poeta is in gramiliat isti subtilitas; ol potuere dura vocabula PrOmi ΝCue R POEt a Polli , commutat more. Obses manduria aut m. Da Phinnidi ut horoi sacrum fieri lacte, oleo, vino, adeoque λοι ς, Doli victima caesa. Id se in Nuri phis
164쪽
Ante focum, si frigus erit, si messis, in Umbra, 'o Vitia novum fundam culathis Ariusia nectar.
Cantabunt mihi Damoetas et Lyctius A soli Saltantis Satyros imitabitur Alphesiboeus.
Haec tibi semper erunt, et quum sollennia vota Reddemus Nymphis, et quam lustrabimus agro S. 75
O. Sua caestus, in umbra conj. Waddet. p. l. - I. m ridiam Monag.-M re . quart. , it. Pier. Oblong. notra infundam Moret. see. Aberrationes in Ariusia vid.
apud Pier. et Burm.; it. mox in Lyctius. Icit . , et
Λυκτος, urbs Cretae. - 4. Parrhas. et pro var. Icc . unus Leid. - 7S. et collustrabimus tres. conlustratiamus unus Burm.
De omnia rovocanda ad festos dies
in Daphnidis honorem hal, ndos,
ari ad Itonorem et memoriam ejus recolondam in quibusvis scili strini-biis, ut ei tanquatit heroi seu de Iit,atio fiat; etsi nonnulla interpΟ- Duntur, quae sacrum in ejus honorem instituendum urguant. Vid tur itaque sic statuendum esSe, ut V. 69 2sq. de Celeris sollennibus ae stis diebus memoret, quibus iu-lor opulas festas Daphnidi quoquo libistio fiat e lioc est V. 7 a fundam. - 7D. Ante focum, si frigus erit:
quod sane et ipsum Oblectationem facit; undo poPtae et lioc memorant. cf. ad Tibull. II, I, 29. 7 . Vina Ariusia ex promontorio et tractu Ariusio in insula Clito. v. II iris . nil li. l. , et Polior. ad Clem tit. Alex. Coh. pag. 84. Etiam horum m Putiis a Pastore facta re Proliensi otio digna visa
KIOinio Opiis c. p. 287 ; defenditam Pn potest, cum tutor Clituiti Qt Siciliam c1Ommorcia satis multa fuerint, cum qu D in carmine majoris spiritus versetur po la. n O um
nectar: fuit scilicol vinum dulce. Calathus h. l. vasiq ct calicis genus. - 73. Sattiantes Sat)r os imitabi-ur: simpliciter Pro saltabit: scit.
Satyrorum moro, inconditor ut νε Org. I, 35o in fin rc, unio me sommi motus incompositos et carmina
dicat. Malo accipit Raxter. ad ΗM-rat. Epist. II, 2, 125, ut sit, Satyrum saltabit. 74. 75. Ea, quae an ea omniti uet litibus se si is se facturum esse dixerat, nun ad duo sollennia insigniora revocat: ultorum Nympliarum, ulterum tu Strationis agrorum. Ipso Poeta Paullo anto V. 69. o bina binis sollenni Lug lsempora assignat, alteri festo hibornum,
altori aestivum: nec tam n ista ad
h. l. roferri posse vi lentur. Apud Romano g sollerino Nymphiq institutum fuisse uti undo vix confit a l. Lustratio actrorum, si vo ambarvn
lia, moribus iii idein Romanis fiebat it sub cagii in litomis, jam vore Serynis. V. Goni g. I, 34o, et ad Tibull. II, t pr. Fatendum igitur est, ad Siculos potius ritu, ac Ommodata haec habori debere. Ilaquo cogitandum simplicitor de se, to Nrmpharum, et ultero festis agru-rum lustrandorum. Dis Eruit ipso pocia Paullo Post V. 79 sa rum.
Daeelii ot Cereris ab illo , quiad Duplini di instituetur.
165쪽
P. VIRGILII MARONI sDum juga montis aper, fluvios dum piscis amabit,
Dumque thymo Pascentur apes, dum rore cicadae: Semper honos nomenque tuum laudes lire manebunt. Ut Baccho Cereri quo, tibi sic vota quot annis Agricolae facient; damnabis tu quoque votis. ε a
Quae tibi, quae tali reddam pro carmine donat Naan noqile me tantum venientis Sibilus austri, Nec percussa juvant fluctu tam litora, neC quae Saxosas iriter decurrunt sumina valles.
IIac te nos fragili donabimus ante cicuta ; 85 HaeC nos, Formosum Corydon ardebat Alexin: IIaec eadem docuit, Cuium pecus pari Meliboei p
76. a Dit Gud. a Tn. Pr. - 77. Poscuntur Gud. , quod uetur Cort. ad Plin. IIΕpp. 9, s. -- 78. Versus repetitus ι . I, 6 9. - 79. tibi sua Moreti quartus. --8o. dammi Iis - Dotis. Pla Phat Neinsio, Sed utrumque r Cte. - 8 r. pro munere Mid. ali. digna Parritas. Nota unus Leid. -- 82. nec meritis S. Dag. Noret. 8 ,. donat imus ap. Prohum in Institutis art. et in pr. Mentei. et Reg. . quod de parato Menalcae ad donandum animo accipit Muson. , parum RPte. Unis, antequam discedimus. Paullo jejunius hoc a poeta insertum. P-stina aliena ecce Conjicit Iloe idem do. Selirader. es Iaudat VI, 69 Hos tibi durit calamos, en accipe.
76-78. Fastiditum nunc hoc, quod doloetare dotiuit novum dicialum in poeta, h. l. AEn. I, 6 7 sqq. et Ecl. I, 6O sqq. ut tempori g duratio per ejusmodi inductiones de
tiqua opinio. vid. Η Αi d. Sc. IIor . 395. Theocr. Idyll. IV, Isi. cf. Ur- Siri. Cerda. - 79. 8O. Beseretur emo Daphnis in deorum agrestium
Dum strum . damnabis tu quoque νο- tis. h. eo, quod hominPs carum rerum, quas a te Precati strant, compotes tacis, Obligabis eos ad vota, quae ea quasi sub conditioneso erant, solvonda. Bes SarPe Db- an sic Doti reus .mn. V, 237. Formula sollentiis di damnatus sed et voto. Spectat autem Lot ad Dum n declarandum, ut non modo sacra, Verum ut etiam Preces et vota ad pum, qui inter deos relatus Pst, fiant, Utque Vota, re im- Petrata , ei persolvantur. Simili modo numen declaratur P r jusjurandum : Iurandasque tuum per
flaro incipiens. vid. Burm. - 83. Certavit cum Theocr. I, 7. 8. 86. 87. Exordia earminum ad ea declaranda POηita ut Su P. V. IO. II. Ex vss. 86. 87 haud tomore suspicio nata, voluisse Maronem
166쪽
At tu sumo Pedum, quod, ine quum Saepe rogaret, Non tulit Antigenes, et erat tum dignus amari, Formosum paribus nodis atque astro, Menalca. so
uti Menalcae persona agnosei: 88. Cf. Theocr. VII, 43 4 έCram sua carmina memoret: Mi. II et III.
167쪽
Exonnici praemisso poeta se, parum feliciter tentato carmino epico, rodire ait ad carmen bucolicunt; Vari tamen laudibus eo lebrandis et hoc haud impar fore I - ia. Inde narrat, duo Satyros cum Nympha Agle Silenum jacentem aggressos ait egisse, tit sibi carmen caneret -3O. Exponit inde summatii poeta 3i-63 carminis argumentum, quod mythicum cst; attigerat Silenus tabidas primo o cosmogonia 3i-lio: indo alias, promiscue me morulas, inter cluas copiosius exponi Pasiphaes infaustum amorem tauri 45 - ω. i ut cur eum potissimum detinuorit si quaeras , caussam idoneam non reperio, praeter lubit ini Pocta . Reponio inde ad Gallum carmen deducitur, et nil ejus laudem poeticam et carmina inchoata 64 - 3. Tum iterum ad tabidas redit 84. Vesper inaria late facit Silenus finem canendi 85. 86. Felix in hujus p clogae argumento et ejus tractatione fuit Pocta. Iucundissimis enim, dulcissimis, ac pulcherrimis rerum imaginibus omnis liaee narratio distincta est, qua Silenus ex antiquissimorum poetarum ac philosophorum rationibus originem rerum canit, atque inde per fabulas Ornatum Pocti cum maxime admittentes vagatur. Non enim, quarc cuux
Grammaticis, qui Syron in huc vocant de quo v. ad Pseudo donat. s. 79 , ad Epicuri potissimum placita v. 33 sqq. refcram, vidco; quid i quod lia aluor elementa, e quibus universum ibi construitur, quae ad Empedocleam rationem pertinent, ab Epicureorum principe Lucretio exagitantur I, 7 7,ol Dititur tota de Virgilio Epicureae philosophiae sectatore fabula fide Pseudodonati et Servii, aut potius vanissimorum
168쪽
iominum, qui Domina ista sunt mentiti. Fuit autem anti
qitissima aliqua reconditior fabula de Sileni philosophia et
super res naturales et Ethicas disputationiblis; neque vanum
est, quod servio insertum est ad v. i 3 Sane hoc do Sileno non dicitur tum a Metilio, sed a Theoρon O translatiam. Is enimamressiensiam Silenum a Midae regis Pastoribtis dicit crvula
madentem et ex ea sopormum p illos dolo aggressos dormientem vinxisse, Postea vinculis Uonte labentibus liberatum de rebus naturalibus et antiquis Midoe interroganti res ondisse. IA cussuit hae de re elassicus in Theopompi Thaumasiis : unde excerpta particula apud Elian. Var. Hist. III, 18, ubi vid. Intipp. et quos laudant. Apposita ibi narratio Sophista aliquo dignior
te terra Meropido in Oceano sita muthice exornata. Antiquior
lamen et ex domesticis Phrygum si in do Mida fabulis ducta mythi auctoritas fuit; saltem Pindari Fragm. CLII, p. nam, quod ille Silenum cum Olympo contabulantem induxit,
conjunctum cum illo fuit; est enim olvmpus MarsSae Phrigis alumnus. Vocem inde εφήπιρος pro homine laudat Schol. Aristoph. Fuli. 223, et ex eo Suidas : in Pindaro osse debuit, , ἐπίμιρε - Servata ox dictis illis sontentia : non naschomini longe γtimum esse, Proximum autem, quam Primum mori Cic. I use. I, 48, unde habet Laetant. Inst. III, I9. Ex Plutarch. Consolat. ad Apollo n. p. ii 5 discimus, Aristotelem in Eudemo haec latius exposuisse, unde ibid. D. Δαίρεο ς ἐπι-
πονσυ καὶ τυχης εφημερον σπερμα, τί με λεγειν
οῦ νμῖν ἀρειον μῆ γνῶναι. Memorabile autem hoc, quod Silenus nunc inter cancrites deos habetur. Quod eum vinciunt, ut cogant canere, Satyri, a furoro vaticinantium petitum esse putabimus, quom detrectabant vates: ut vel de trithia notum. Cat Pus, et Post eum Martinus ac Wartonus, qui anglicis versibus Eclogas reddidit, si quaeritur, quorsum Physicis placitis fabulae istae a v. 43 Atiq. subjectae sint, rationem comminiscuntur satis subtilem, tradi scilicet non minus moralem quam naturalem Epicureorum philosophiam, qua revocentur inprimis a cupiditatibus et immoderatis animi perturbationibus homines; haec aut in praecepta, ut decobat Poetam, cxpressa esse fabulis de turpi amore Herculis et Pasiphaes,
169쪽
de superbia Proetidum, avaritia Alalan ae et immodico laetis Phasethontiadum Aororum. Sed Virgilium eas tantum fabulas sequutum esse apparet, quae et frequentatissimae in veterum Carminibus essent, et ornatum poeticum inprimis admire rent. Itaquμ alia R disertius exponit, aliarum non nisi argumenta commemorat, et delectationi adeo studet, ut luter
antiquas illas fabulas Galli sui meminerit; loco parum id
ne . nisi versus transponere placuerit: qua de re v. inf. ad tri Formam set colorem ab hoc carmine ducebat Gesnerus es gantissimus poeta, cum Cantharum fractum scriberet, sed nollemus pum carminis gravitatem ad rem levissimam d flexisse; quo ipso omnis voluptatis fructus interceptus efit. Ceterum Varo inscriptum est carmen : de quo vid. Excurs-
ad hane Eel. Fabulam de reeitata hae Eeloga a Cytheridem ima et Ciceronis exultatione vid. in Pseudodonati Vitin Virg. S. 4 I. I RIMA Syracosio dignata est Iudere versu NORtra, neque erubuit silvas habitare, Thalia..um Cunerem reges ot proelia, Cynthius aurem
eo. l. IV, I. Prima intelligunt vulgor e Romanis; e quibus se primum ad tenue hoe carminis genu descendisse significet. GE.
II, i 75 tibi res antiquae laudis et
artis Ingredior, sanctos ausus re- eludere fontes , Ascraeumque Cara Romana per Dreida carmen. Ita aeripiebat quoque Popius Pasto rat. I pr. Molius de aetate arripias. quod in ad te epntia ii g rarminibu se d derat, non ePicis, Vs. 3, a qui bra revocabat pum Apollo. I. saloas habitare, ait genu bucolicum refertur. v. ad Ecl. IV sitiis Rom. Pierii cons. Hei .
pr. Thalia omnino pro Musa dicta videri potest; et si ea proprie hi memorata, quia titi olicum carmerarius fidei ae praesidio creditum habebatur: quod saltem auctoritate Sehol. Apollonii Arg. III, i traditur :-δ. λεγετο ευρηκινου
μωροισαν. - 3. Voluit igitur Mare, adolescens aggredi statim op r
do tragoedia in torpretatur Hμiris
170쪽
Vollit, et admonuit: Pastorem, Tityre, pinguis Pascere oportet ovis, deductum dicere carmen. SNunC ego; namque super tibi erunt, qui dicere laudes, Vare, tuas cupiant, et tristia condore bella; Agrestem tenui meditabor arundine musam.
Non injussa cano. Si quis tamen haec quoque, si quis
Captus amore leget: te nostrae, Vare, myricae, io Te nemus omne canet; nec Phoebo gratior ulla est,
Quam sibi quae Vari praescripsit Pagina nomeia. Pergite, Pierides. Chromis et Mnasylos in antro
4. cuimoυu Rottend. ex more lihrae. Pastorum Tityre vitium ed. Bob. Steph. s. ducem Moret. qirari. et V n. deductam earmen ex h. l. memorat Quinctil. VIII. a , 9. - T. Vara e Parrhas., hic et in sqq. curunt duo Moreti ex fragm. tuerp. - 8. Variat .versum a. Ecl. I. - io. D stat Menas. see. et Moret. sec., et Priscian. ap. Heins. utrurnque dici solet. vid. Burru.-ti. est a Leid. ali. abest. - a. Pe scriPsit anulti, mat'. priPscribit Patritas. - i3. Errores in his nomini hus v. apud Burru. Cromus et Cronys Goth.
Possis ex servio etiam laudare, quod res Romana seu regum Albanorum aggressus esso Maro fe Iur. Sed parum tuta lia E, cum nliis ap. Ps udodonat. in Vita s. 28. aurem uit; notus admone
di mos, qui adeo in gemmis ex Pressus. . Μus um Flor. T. II, 1. 22, Unde in ed. Lond. apt. repetitus. - 5. deductum carmen, ex ipsa sententia apparet esse tenue, ut pastoritium; oppositum frandiori epico. Ita tamen urio tum expectes : tenui filo, ut apud Iorat. II Ep. I, 22 S tenui deducta poemata ΝΟ. Est enim petitum ioc a lana in filum de lueta. Ausus igitur psi poeta deductum absolute Pro tenui ponere; ex Afranio et 2,rnificio illustrat usum voC. Macrob. VI, 4, p. 595. 596.
6. qui dicere laudes tuas cuyiant, qui Carmen epiCum Condant. MV- a Vero cum venustate rsem ad
Vari laudes trahit: ae si hoc epici carminis argumentum eo stitutum habuisset. Varum autem res bello gessisse necesse est, ut ejus bella condi, carm ti de iis componi posset. v. Excura. II. s. Non injussa cano, sed M, Apolline jussa; jussis carmina cc P. ta tuis Ecl. VIII, II; tenui ea quidem carmine ; si tamen Don in liciter a me elaborata erunt, Ut fit l,
quibus piae ant: haec ipsa quoque
laudes tuas ornabunt. - IO ricin - nemus pro rure est Past ribus, qui carmen repetunt. Conf.
ad v. a et E l. IV, a. pagina nURCPrimum a poeta Pro carmine dieta, ut chartar Horatio, hoc tamen Ennii Exemplo ; payina hine in Citi, Culico, aliis. Vox a Pastoris persona aliena adhiberi h. l. in bucolico ea in D potuit, quum CPootae persona haec dicta sint; cf
ad Eel. III, 85.13. Chromis et Mnaultis. Faunorum vel Sal Irorum nomina esse