De enuntiatorum interrogativorum apud Aristophanem usu [microform]

1쪽

aspartos the ,

Toundations ossestern Civiligation Ρreservation ' ectFunded by the

NMENT FOR NE HUMANITIES

Reproductions may noti made Without permission homColumbia Universit Library

2쪽

COPYRIGHT STATE MENT

This institution reservos the right to refuse to accepi acophoroe is, in iis urigement, ulli liment of the order

inoulo involvo violationifans copyriunt lais.

4쪽

COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPAMMENT

Origina Materia a Fumea, Existim Bibliographic Record

D enuntiatorum interrogativorum apudi

Master Negative

Restrictions omine:

TECHNICA MICROFORM DATA

5쪽

Contimeter

- l. 8

6쪽

QUAM

AMPLISSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS

ALMA LITTERARUM UNIVERSITATN

SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS

PUELIOD DE TENDET AUCTOR

8쪽

Bo enuntiationibus interrogativis, quales ipsae sint apud

Aristophanem, in universum disputaturi, nonnunquam tantummodo levius rem nos per8trinXisse, ne qui credat, id monemus, nobis in mente non e88e, in hac di 8Sertatione, quae vulgo nota sunt, usius explicare. Immo vero satis habebimus, quae cum aliis scriptoribus Ari8tophani communia sunt, paucis tantum complecti quaeque ei propria accuratius bligentiusque tractare permultisque exemplis ex Aristophane petitis docere. Qua in re, quamquam non ignoro, de nuntiatis interrogativis in universum a recentibus grammaticis, velut a Matthiaeo, a Thierschio, a ruegero, imprimis autema Κuehnero luculenter tractatum et ab aliis viris doctissimis hic illic nonnulla scitu dignissima hac de re addita esse, tamen Spero, cum nemo adhuc, quod vidi, sermonem alicuius scriptoris Graeci hanc tu partem perquisiverit, operae fore pretium, materiam institutam absolvere, quod et non pauca, quae arti criticae usui erunt, proferam et de locis quibusdam dubiis certum aliquo modo iudicium sacere nonnullaque non recte in comicum nostrum illata eiicere conabor. Sed priusquam ad id, quod nobis propoSuimus, propius accedamu8, paucis in universum dicendum est. Duo sunt genera enuntiatorum interrogativorum, prout interrogatio elatione vocis sola efficitur aut exprimitur per Vocabulum aliquod vere interrogativum, sive id est pronomen Vel afverbium interrogativum sive particula interrogativa. Ac primum quidem prioris generis interrogationes apud Aristophanem cum non sint admodum crebrae neque multum prae-

9쪽

beant dissicultatum, non est, cur separatim de iis solis disputemus quibus in adhibendi quod Aristophanes ab aliorum scriptorum loquendi ratione differt quodque notatu dignum videtur suo semper loco asseremus Liceat igitur transire ad enuntiata interrogativa per vocabulum aliquod interrogationi proprium prolata. Quibus in describendi ea utar distributione, ut primum de interrogationibus per pronomina vel adverbia expressis disseram, altero deinde capite quae per particulas interrogativa fiunt interrogationes explicem, denique qui modorum in interrogationibus apud Aristophanem usus sit paucis dicam. Laudo Aristophanem ex editionc Meintaiana.

De enuntiatis interrogativis, quae per pronomina vel adverbia interrogativa inducuntur.

Ac primum quidem harum interrogationum rectarum, quae vocantur, formas, quale Sint apud riStophanem, ut consideremus, facile, si in univei Sum judicaVerimus, reperiemus, ut apud ceteros auctores ita apud Aristophanem interrogationes rectas proferri per pronomina vel adverbia interrogativa τίς ποτερος, ποῖος, πόσος, πῆ, ποῖ πον, πως, ποθεν, ποτε. Quibus Vocibus interrogativis sicut ceteri ita etiam comicus noster saepius atque saepius in interrogationibus

obliquis, quae dicuntur, utitur, quod Silentio transmisis8em, nisi G. . Hirschigius in philolog. Ol. V. p. 276. Seq. non paucis locis Aristophani illam constructionem abrogasset

certisque tantum condicionibus admisi8set ideoque nonnullis locis optimam manuscriptorum lectionem commutasset. Quorum VerSuum cum nonnulli postea aliis de causis mihi asserendi sint, hoc loco occasione data rem Veritatemque paucis verbis in lucem proferam. Hirschigius enim, cum

censeat, vocabula interrogationi rectae propria in interrogationibus obliquis tantummodo adhibenda esse, si interrogationes ab imperatiVi φραζε, φρασον, κάτειπε, Sim. Pendent, non paucis locis, in quibus interrogationes ab aliis verbiformis pendent neque incidendum 8 inter verbum et Vocabulum, quod interrogationem proseri, corrigens relativisormam tam pronominis quam adverbi restituit. Recte quidem vir doctus illos imperatiVos φράζε, φρασον, κάτειπε, sim extra interrogationem OSitos e8Se dicit, nam revera

interrogationes ab illis imperativis pendentes quasi rectarum interrogationum modo interrogant ). Sed his locis solis quis est qui Hirschigio assentiatur pronomina vel adverbia interrogationi rectae propria adhiberi Loci, quos Hirschigius correxit in Aristophane, sunt:

Plut 23. λῆρος ' ν α παυσομαι πρὶν ἄν φράσηὶς μοι τίς ποτ σῶν ovio τι ' pro μοι τίς Scribendum esse putat στις nisu versibus qui

leguntur in lut 56 18 Nub. 359. 374. Pac. 428 1053.

ubi Ocnt reperitur. Eadem ratione correxit Plut 117 l. τίς ἄν φράσειε που 'σα ρεμιλος μοι σανῖς; Lys. 1086. τίς ἄν φράσειε, mu cm η -σι Πράτης in stam apud Phrynich. p. 367. edit Lobeck.

legendo φράσει ouo pro φράσειε ov. Plut 1171 iamCobetus scripserat φράσει mu, quem Valde miror Secutum esse hoc uno loco Meinelaum in Aristoph. d. qui duobus aliis locis traditam lectionem recte Servavit.

Hirschigius non levi mutatione scribit Ara χάριν - χῶ-

10쪽

Quas omnes coniecturas concedendum Si cum Salvo metro fieri posse, sed omnes, ne quid graVius dicam, Supervaraneas esse neque minimam XStare causam, cur a tradita lectione recedamus, munes brevi exponamus. Ac primum quidem quis est, qui nonnullorum exemplorum auctoritato alio locos ab illis discrepantes apud omnes Ver Scriptore non raro

lectos corrigendos esse putet Tum vir doctus, id quod maximi momenti est non omnes hujuscemodi constructionis apud comicum locos sanavit, pauci tantum Sunt quo correrit, multo plures non attigit. Quos omnes si considerasset, sacere non potuisset, quin intellegeret, in multis eorum metrum emendationem vix pati multisque in versibus relativi formam et pronominis et adverbii metri gratia nullo modo restitui posse. Quo certius de hac re conglet, haec asseram exempla.

Ran. 1252. φροντίζειν γὰρ γωγ' εχω,

τι, αρα μεμφιν εποίσει . . . .

Quibus allatis dubium non esse potest, qui apud Aristophanem vocabula interrogationi rectae propria etiam in obliqua interrogatione adhibeantur omnibusque in illis locis ab Hirschigio correctis nihil mutandum, sed quas codice evhibent lectiones Verae recipiendae sint. Nam nemo Hirschigio adstipulabitur, qui illis, quas antea commemorari, coniecturis saetis ita disserit: Ex his omnibus luce clarius apparet,

corrupta Sse, quae metrum mutari Sineret, Sana Vero, quae

non sineret. Denique rideas velim, quid imgleius ad Euripid. Med. v. 1103. de nonnullis eorum, quos Hirschigius correxit, Versuum dixerit quidque Essenditus in Lex. Sophocl. p. 731. ea de re adnotaverit quaeque exempla contulerit, in quibus τίς pronomen a Sophocle pro ocm pronomine in

interrogatione Obliqua Surpatur. Sed haec hactenus. Transeamus ab hac quaestiuncula

nimis levi et quae minimi momenti ad maiora. Nullus exstat apud comicum locus, in quo quibus interrogationes obliquas profert pronomina vel adverbia interrogativa ad

interrogationem rectam exprimendam adhibuit. Cuius reginiae Xceptio esse ridetur, revera autem non est, si qui ad interrogationem responsurus quaestionem repetens ο-λ

pat, quoniam in animo subaudit ἐρωτῆς Sic Av. 299. Euelpidi quaerenti: τίς γάρ - οπισθεν αυτῆς Epops interrogans reSpondet: - ἐστί; κειρυλος ibid. 997 Pisthetaero quaerenti σου εἰ τίς ἀνδρων Meton o m εἴμ' ἐγώ -των - Ο Οἰδεν Ἐλλα χἁ Κολωνος Nub. 214. interroganti Strepsiadi αλλ α λαεδαίμων non ' GJ Socratis discipulus: που 'μίν; avτηί. Cuius rei alia exempla habes v. 164 959.1498. 1529. 1640. Thesm. 96 203. 252 483. Nub. 677. 689. 753. 760. 1248. 1495. q. 128. 1073. Vesp. 48. 793. 956 1443. Ach. 105 595. 959. an. 198. Plut 139. 349. 462. Eccl. 21. Pac. 701. 883. 1215. Lys. 187.

Quae dicendi ratio ab omnibus scriptoribus Graecis constans quasi Graeci sermonis lex observata et a nostro poeta tot