C. Plini Secundi Naturalis historiae libri XXXVII

561쪽

εi vel prostrati montes iam essent commemorati. ceterum totius membri testimonia tam levia et infirma sunt, ut spurii additamenti suspicio facile oriatur. - ib. deest substantivum

vento vel statu vel spiritu 6 192), ad quod pertineant grassante

et rauco et reliqua participia; nam sonum intellegi nec per Structuram nec per sententiam verborum licet. - g 195 fuit fortasse sunt propinqua luce crebri, sigia η ReceptR PTO S;. g 19s gemel, quod equidem . . invenio: indicativus tu talibus enuntiatis sententiam restringentibun repugnat rationi Ρlinianae,

quam Antonius Ludewig Ρragor Studien III 1 p. 35 quindecim

exemplis - hoc quidem mirum quo casu praetermittens satia certo demonstravit. et apparet sex codicum vario dissensu

to inationem verbi non distincte exaratam vel ipsis librariis dubiam fuisse. restituendum orit aut inventiam, ut XIII 3. XXI13. XXV 5. XXXVI 47, aut invenerim, ut XVIII 166. XIX 32. β 203 quod scripsi aequatum planitiei, postulatur constanti apud Plinium usu: Elanitus IX109, planitiem VI 29. 60, planitie II160. VI 187. XVII 36, molles planities acc. Plur.) M65; aequari autem dativum asciscit: diei II 81, noetibus et diei XVIII 220 Polyeleto, Myroni, Pythagorae XXXIV GR. - 206 hoc loco

foede interpolato tenendum est exempla omnia idcirco asseret, ut doceant ipsam se comedere terram et litora quoque infida esse. timue non mare, quod ne verbo quidem significatur, sed litus vel terram urbes tibstulisse et magnas insularum partes rapuisse putandum est. inde conicias sinus Corinthii, pro quo eadem mente in sinu Corinthio τα. S posuerant. - 209 probabilius duco scribi: quoniam symphoniae cantu . . moventur,

ut in post quoniam deleto cantus causa sit movendi. - φ 210 an in cuius sanctam aream non inpluit 2 - φ211 ostensio illa, quam Mulier emend. p. 6 inserendo ferunt post naturam tollers voluit, bene tollitur lectione possint Eya , modo itaque pro et ita accipias. - ib. laboratum, quod nullius codicis testimonio firmatur - nam in E inseruit manus XVI saeculi - eieci, nec tandem eiectum desiderabit quisquam, qui verbis in Ilio regionem circis Ilium sitam notari reputaverit: cis. CFW Mulier P. 23. 24. - φ 212 verbis causa in sola lunaque Berger Gesch. d. Wiggensch. Erdhunde d. Griechen p. 565 n. 1 ed. ait.) prodocumento utitur consentientis ot Ρlinii et Posidonii de aestumaris doctrinae, sed idem conAensum hunc paulo post attenuat et quodammodo tollit, cum complura ex iis, quae Plinius proferat, dissentire cum Posidonio fateatur. et causam profecto proprie vereque dictam in luna Plinius esse putat, nam quae deinceps de vi sideris exponit, ea omnia ad lunam pertinent,

quam peculiari sideris appellations denotare solet ciis. Silligad XXXII 59). solis demum g 215 montionem facit eiusque

annuis cauΝis augeri cuncta dicit, quae in maris aestu et reciprocatione obsera entur. itaque si causam primariam et Recun-

562쪽

dariam voluisset distinguere, saltem sic verba collocasset: causa in luna 8oleque. nunc vero solis vim ad modum videtur referre, causam rei in luna quaerere et arguta dictione intorse opponere haec: pluribus quidem modis, verum causa in Solamma. Namque bis eqs. syllaba nu propter vicinam na oblitterata ex sola fictum est sole). - φ213 ancillandi verbum, ne sententiae quidem huius loci plane conveniens, ab erudito correctore puto substitutum esse, praesertim cum seriore Latinitatis aevo haud infrequens esse coeperit: ch. WOlmini archiv. IV 18873 p. 76. - φ 224 redeunt fortasse ad eundem correctorem qui dum tollit inaequalitatem et quandam Rudaciam dicendi, qua offendebatur, tautologiam ampliavit, haec quae eduntur ex AF R E : dulces aquae) leviores haut dubie; ideo et marisae,

quarum natura est gravior, magis invecta sustinent. multo, opinor, praestat reliquorum librorum formis concisa: marinae Natura Favior magis inτecta sustinet. de singularia numeri cum plurali copulatione ch. Mulier de stilo p. 56. Rc nescio an Beda rem recte perceperit, cum aquas dulces marinis superfusas intellegeret ut proinde scribendum sit magis invectos gustinet sc. quam dulces, ut in fluviis et lacubus). - g230 postineorruptas ex libris plerisque D recepit in spira. quod quid

sit non reperio. habent vera op, 8emper a S, Omisit A, in cuius archetypo ea verba ut absurda videntur deleta fuisse. verum desideratur sane in hoc aquarem mirabilium exemplo id ipsum, quod sit miraculi simile, sive fuit mentio causae, qua aquae non corrumpebantur, sive diuturnitatis, qua durabant, sive stati cuiusdam et singularis temporis, quo exoriebantur et hauriri poterant. in hanc quidem sententiam quadret uevera, quam formam usurpatam videmus XIII109. XIX 183. XXXII 36. quRmqum vereor ne desperandum sit de sanatione. - g 233Rn ste et illa permira naturae opera γ - 237 fortasse si intermisit c visu ille iucundus . . crater, nam Rdiectivum nude PO-

situm habet quod offendat. - g 23s quaeve et illa naturas R i': interrogationi adnecti alteram particulis ne vel aut adeo Ρliniani moris est, ut quaeve iam ipsi Plinio cum S tribuere

malim quam intorpolatori, is quo vix credas hunc morem recte observatum esse. exempla habeo haec: X76 quid . . quaeτe, VIII 16 quo . . quove, 189 quod . . quantiave, 190 quae . . quaeve, X 75 Nnde . . quove, XIII 88 cur . . curve, XXVI 19 ubistram . . curve, XXVIII 11 quotiens . . quotien8ve, XXXVII 41 quis . . quamve. itaque nunc censeo recte scribi XXVIII 86 quanta . . quantave vero pro τe By', 22s quis . . quaeve sic rG . particulae o ut

sic positae exempla octo protulit CFW Militer p. 10. 11: addo VII 6. 134. XII 29. XXIX 20. XXXIV 37. XXXVI 3. b. 119. 126. - 6244 vindicavi verbum potest remoto illo patet, quod in nullo codice est nisi in p, suppositum, ut videtur, ab erudito

homine aevi recentioris . turbatur eo etiam perpetuitas struc-

563쪽

turae, quae in φ 243 et 244 ea est, ut omnia cohaereant cum verbis in principio positis: mensu ra currit duplici via. - φ 246

nihil inanodicum ferere: lenissima mutatione conlatus sum Verborum dissieultatem sic expedire, ut congruant cum ea opinione, quam Plinius ipse deinceps expromit. mensuras, quibus diligentisRimi auctares, ut Isidorus, magnitudinem incognitarum ultra Τanain terrae partium divinando Restimaverint, nequiu- quam excederρ ait modum probabilem, immo vero aliquanto minores esse quam quas divinari par sit. concludit enim argumentationem his: unde ulteriorem memoram inhabitabilis plagae multo esse maiorem arbitror. - 6247 8et in hac utique: set ego inserui, et 'po, omittunt Il. D. neque et neque agyndeton hic ferri posso apparet ex universo particulae qNidem in membris contrariis usu, quem Ant. Ludemig Prager Stud. III 1 p. 45. 46) omni exemplorum copia demonstravit. invenimus snim formas hsta: coniunctis et . . quidem prioris membri opponuntur in altero et sv 83, sicut et VI 8ὶ, sed et quinquies), sed praeeipue quater), sed maxime V141 ; nudo quidem opponuntur sed et squalen, sed praecipue bis), sed morime ten,

praecipue tamen XI 284, adde tamen IV 80. V144 , maxime tamen bis). ad hanc normam hoc loco necesse est scribi aut et in omnium quidem litterarum subtilitia te et , in hac utique aut in omnium quidem . . Sed, in hac utique. quorum utrum Plinius ipse scripserit, dubium est, nam libri non constant sibi, cum prius in degit in ea p, alterum in p, et quaeritur an Latino dictum sit sollers in subtilitate, cum XVII 4 Crassus orator faceto lepore sollers dicatur, XXXV 142 autem, ubi de coniectura vulgo edebatur sollers in aris, codices non Rggentiuntur.

possit igitur non sine probabilitate geminum et pro gemino in substitui. adicere placet VIII 6, quem locum Lude g praete misit, traiecto adverbio maxime scribendum esse: mirum et M-τersis quidem fmnibus subire elephantos), sed in me regredi, utique pronis. - g 248 magis probaverim significari epistulam . . misSam. - ib. lectiones haud spernendas addita AF otterram A) ita tueri licet, ut aut uddita hue mensura aut additis

huic me et rae scribatur.

LIB. III g 7 cum Ossonoba oppidum in litore oceani situm

esset, fuit sortasse inter es Itientes Luaeiam et Urium. - φ8 codicum vestigia monent cum v a. S scribere oram eam universam , ut VI 60, nam in ad corruptum NMisereum a recentiore manu R' additum esso iusta est suspicio. - g 16 - σrore8 eonputationi . . parit 7 - g 17 malim Anam in ora. - ib. navigabili commercio maiorem sinceritatis quam erroriη speciem

habet ob exquisitam traiectionem adiectivi, de qua cis. Militer de stilo p. 134, CFW Militer p. 1sq. , praeterea V 62 ad Upgiem

. . chlamydis . . laciniosam, XX 223 contra Omnes aculeatos ictus,

564쪽

Oppida de cetero corae rara. - 6 33 Sieglino auctore D recepit fervidissimus Rhodanus amnis, quia Solinus 2, 53 alio sententiarum nexu dixit pernicio8am ferventis Rhodani navigationem. sed fericissimus si modo est errore ortum, pervetustus certo error est, quem iam Martianus Capella pro vero accepit, cum Acriberet eausas fertilitatis inportat terrae. ceterum non fervidissimus, quod nisi de summo calore et aestu non dicitur,

sed probabilius scriberetur saevissimus vetustioribus litteris fere feceuissimul , ut idem Solinus eodem loco ait: Rhodanus saevit et cum serenum est et Plinius III 55 Tiberim saevum, g 87 Scyllam et Charybdin saevitia elaras, Mela II 84 parva quaedam flumina persa a appellat. - φ 35 mirum poΗt at in ora brevissimo intorvallo subAequi in Ora autem. an potius in Ora item vel eadem p - φ37 placet cum B haplographiam tollere scribendo 1 Modami tan Taruseononienses. - φ42 vetΘ-rum editorum lectionem gloriam suam revocavit J, quia in Aeam esse credebat, sed etiamHi ibi esset, iure praeferretur sui, quem pronominis usum, opportunum illum quidem corrigendi studio, Plinius praecipue amat, non modo cum substantiva, quibus Rdhaeret, partem aut actionem aliquam significanti II

239 sine damno sui, VIII 192 novissimo sui purgamento, XII 22 sui ipsa semper heres sic N), X 202 indicem sui, XXII 1 miraeulum sui, XXXV 158 suique tirmitate sic B), XXXVI 1 durissima sui materia, XXXVII 63 aci crassitudinem sui, ib. 136 admirationem sui. frequenti88ime sui adiungitur nomini H 5. 82. IV 2A. V 145, ubi Ed T sua. VI 8. 145, ubi B. v 8ui, rei Rob sua. IX 103. X 145. XII 67. XIV 120. XVII 153. XXI 103. XXXI 83. XXm 1 ubi B sua. XXXm 2. XXXV 167. XXXVII1. 136. 159. quare etiam VI 24, ubi omnes libri parte sua quae vocatur Cataonia, restituendum erit sui, ut simillime dicitur IV 23 parte sui quae vocatur Megaris. praecessit Seneca, Velut ep. 121, 6 in usu sui, 23 tutela sui, 24 earitatem et vilitatem sui. 79, 18 in omnem sui partem. - φ 79 conicio scribendum esse aut ora in Rhodani ostio aut in ora Rhodani ostio: cis. CF Mulier grat. p. 551. - g 86 an plurimis pro pluriitrus 2 cuius permutationis exempla collegi ad XXXVH 21. - φ 87 de varietate numerorum mensurae

Siciliae egerunt post alios ΜGGm II p. 483', Oehmichen Plin.

Stud. p. 67 sqq. - φ 89 a quo . . fronte: lacunam indicavi, quod nudum ablativum fronte sic poni posse non credo. nam Rutin fronte dicitur II 110. Us 148 aut adiuncto adiectivo vel participio VI 29 tota montium fronte, IV 49 in fronte obliqua. ib.

in eoetrema . . fronte, VI 53 ad Orientem conversa litorum fronte 199 circumagente se terrarum fronte in occasum. similiter hunc locum velim suppleri in hunc modum: a quo cilectente Se Vel eonversa subito fronte Siciliae. - g 91. 92 in Siculo freto i. e. in langustiis maris, insulius Plinius non commemorat. quod

565쪽

cum Martianus Capella recte intellexisset, sed verba perperam distingueret, ridicule affirmavit in Siculo etiam freto insulas

esse non dubium esse, recte tamen nova periodo continuans orationem sic: Africam versus Gaulos eqs. de verbis

Africam versae ch. quae infra ad g 133 adnotavimus. - φ 97 α quo abest LXXV: quid abest 3 Lacinium promunturium nam sectindus Europae sintιs non potest subaudiri. suspicor quo falso scriptum esse pro quod et a postea additum, ut fuerit: quod sc. Aeroceraunium promunturium) abest a Lacinio). do permutatis guo et quod ch. Fels p. 48 et not. ad XXXIV 115

ne plura exempla alia proferam. - φ 9s situm corruptum esse Ox sito in hoc verborum ordine ad ablativum quasi invitante minus verisimile est quam contra. vindicatur situm parenthesi idcirco quoque necessaria, quod participium emittens non ad Tarentum oppidum. sed ad secundam regionem referri debet; magis perspicuam Plinius secisset universam structuram addita copulR sic: secunda regio ampleaea . . cet CCL sp. ambitu Sinu . . emitte . - η 100 Vria cui cognomen cad discrimen Apulae Messapiar supplementum hoc Cluveri, palaeographica opportunitate speciosum et a Mommsen O probatum, R D' receptum. nescio an Latine dictum sit, Plinianum e8se nego, praesertim eum paucis Versibus post prope eadem verborum continuatione haec ipsa locutio, alioqui non usurpata a Plinio longo diverso significatu posita sit. mihi vero visum est remedium facile parari sublato errore, quo Vicinarum Vocum terminationes permutatae sint. ac de hoc errandi genere, quod in hominibus parum attente loquentibus haud raro notari licet, etiam scribentibus obvio ne quis dubitet, exemplis aliquot ex copia maiore selectis exponere placet. levius quidem erratumost traiectis litteris, quibus unius vocabuli syllabae incipiunt, ut si dicas nobis pro bonis, dono pro nodo: sic II 108 neruis)vernis R, 174 gerimus) regimus REa III 70 intercidit) inter- dieit R'. 107 movianum) uobianum R. IV 31 recusans) securans

renitente) retinente FRa itemque VIII 118. XXXII 2. hue pertinet etiam illud lapidicina passim pro lapicidina scriptum

et pervagatus in codicibus mos traiciendi vel aspirationem, quo scribebatur choristus, chartago, calchis, trachia, Schylia, Vel consonantis litterae geminationem, ut it rannio scriberetur pro turranio m3 , tyrrano pro tyranno, inparriSO pro cyparisFo, alia multa. in duabus quoque vocibus accidit litterarum traiectio,

ut m 149 cum danuuio) dum canuuio F , quale mendum VI 55 correxit Gutschmid scribendo Phtini et I hoeari pro Muni et meari. latius patet error is, de quo hic agitur, ut duarum

vocum terminationes inter so permutentur invertanturque, cuius

rei ridiculum illud exemplum, quod est Galli matthias, non gallus Matthiae, in proverbium abiit: sic II 129 impari numeres

PLINI NAT. HIST. I. 35

566쪽

R , 170 peruiu tracto R , 220 soles bovis A, 216 proximo diete DFyREA, III 59. uulscorum lingua) Mulco linguarum R , VI 51 init. auctora i3ιconstantium 138 militibus inutilium Fu Ra 145 fluminis chaldaei flumine s-na F ehabieis Fine Ra VII 69 tempestatem florentissima R da, 79 naturam durae R 111 per legatos) pes legator a , VIII s4 mensis hyemes si , 114 acerrimis uisu DR, IX 63 fero cura) fera cure Ra, 117 marcentis simili DFR A. XX 251 paro modi V XXII 17 illas rationemque illam rationesque R. XXIV 15 nomorum dolores Ordine quoque in-

Ver8O dolorum neruores V, 18 vermium auribus EX, XXXI 66 cholera ealidam Er. correcta sunt huius modi errata librorum

omnium haec: III 87 elara saeuitiae solarae saeuitia), Id 157 oppidum in quo Oppido in quod , XII s ramorum arboribus ramis arborum), XVII 227 uitium colentia scolentium uitia) XX 207 acetabuli semine facetabulo seminis) XXI 45 rosis migrante rosae migrantis), XXII 29 obola ponderis soboli pondere), XXVI 28 drachma ponderis drachmae pondero), XXXVI 56 nigricans duri inimicantis durum . proposui corrigenda XIX121 ad palmum altitudinis ad palmi altitudinem), XX 156

ante acce8rionum horrorem sante accessionem horrorem), XXJI102 mellis autem suauitati molli autem grauitatis ; addo nunc XXIV 72 accendere resoluitur resoluere accenditur). nonumquam enim vocabulorum etiam ordo simul permutatus est, ut XJ II 3si nomen animalis τ) animal nominis lI, XXXI 102 usurpanda obseruatione V Reu) obseruanda usurpatione Er, XXXVH 71 amplitudo maior B) magnitudo amplior ru, 84 tradunt nasci dicitur B) dicunt traduntur nasci L p. 149 colore fulgentem Bifulgore lueentem ru, H 246 conpertRs cognitum cognitiari conpertum R . XXIII 25 rupti A conuulsis J) uuisis corruptis II.; adhuno modum XXXIV 100 pro nominis sui originem corroxioriginis suae nomen. - φ 102 Acra, quod recepit D', postquam V primus coli. g 100 proposuit Acra, iam, non sufficit adaperiendam depravationis Originem; quare locum nondum sanatum esse puto. - g 120 omnia ea onerata λ vel etiam exinanita, conieci. quod his ostiis 6 121 opponuntur ostia plena. - φ 124 aliquotque F divinando positum videtur a correctore copulam desiderante; i aliquot H palaeographica ratione non minus probabile. - ib. ortam Graecia defendit Fels p. 65, sed exemplis diversi generis. ferri possit Graecis ut 9 135 Liguribus orti. - 6 133 cum vet. Dal. scripSi vereo

deinde in Italiam pectore, ut g 92 insulae cin Africam

versae, Praesertim cum in litteris deindein anto italiam facile potuerit in intercidere. semper enim Plinius participio versus

adiungit praepositionem ad vel in: V 17 ad Aethiopas, , Ι 55 ad Scythas, 29 ad Ceraunios montes V 35 ad solitudines 95 in Asiatinam iurisdictionem; deinde designata caeli parte

aliqua, Ut ad meridiem, occasum, orientem at .: III 117. IV 14. 58.

567쪽

V 43. VI 70. 72. 86. 212. XXXVII 100; denique cum aliis nominibus appellativis locis novem. in his 23 exemplis sedecies ad, septies ire positum est. quo in usu Plinius eo processit. ut etiam adverbio versus praepositionem adiungere quam detrahere mallos: decies posuit ad . semel X 121) in sexies nudum accusativum V 43 orientem. VII 23 occidentem, V 131 Glau- Cumque . . amnem, VI 110 Ddiam et oppidorum nomina IV 58 renas, V 41 Carthaginem. quae Land af in Wolflini arch. X p. 391 sqq. de nudi accusativi apud alios scriptores usu sive plebeio sive poetico docte disputavit, non puto cadere in Plinii sermonem. - φ 142 non iniuria animadvertit Η nominis, non cognominis, sui dicendum fuisse. ipse coniecit cognomini sibi x IV 82, S eognomini sui ex V 113. VI 5. per se sufficiat cognomini, ut VI 12, sed audacius est j fui derivare ex geminatis

litteris fluui. - g 144 Piraei ED) etiam apud Molam II 56.

Πληpαioi narrantur a Strab. VI1 p. 315. - g 151 extr. eieci Absyrio ut additum glossema, de quo ch. p. 533 nota ad II 8;

item nune Absortium, invectum e 6 140. LIB. IV 6 3 ita . . vallatur eaecelsitas: integra haec verba ossct mihi non persuadeo. vallant montes, non Vallantur, ut III 109 Appennini iugis Sabinos utrimque vallantibus, ac pronum sest succinctos montibus Τhraces intellegi, quos vallat illorum excelsitas. possit vero etiam ita corruptum esse ex silua, ut sit: si a succincta . . vallat eaecelsitas. certe Martianus Capella, qui videtur scripsit pro vollatur, aut verba, ut Sunt, non intell0cta mutavit aut aliam lectionem ob oculos habuit.

g si simplicissima est ratio, qua taphi sus deducatur ex litteris M est) phrassus, ut scribatur Chalcis, mons Taphiaraus intellegaturque oppidum Chalcis: ch. Strabo IX p. 127. - φ 8 nomina

Tithorea - Mirana valde incerta sunt, nec constat sintne Omnia oppidorum nomina. - 6 13 palinhormus ortum videtur

ex pannhormus et paulo post philium sphilicim) ex phlisus, nami terminationem utis scribae saepius pro um RecePerunt.

φ 18 etiam numerus LXXX iustam men Huram transire videtur. - φ 20 haud scio an B recte scripserit Pellana o Strab. VIUi p. 386 exu. - 9 22 mentione Tritiensium sive Trittensium, i quae est certior lectio, in mentem veniunt Triccenses Μesseniasi apud Paus. IV 3. 2 Strab. VIII p. 360) vel Tritaeenses pietatεic Achaiae apud Strab. VLI p. 386 init. - φ 26 Olyarum pro Ollam m) quid sit et undo U 69 arcessiverit frustra quaesivi.

i ego Vero corruptum nomen retinere malui quam nullo testimonio

i invehere novum et incognitum. mirum quidem Delion oppidum, a Plinio omnino sileri; an post pteleon exciderunt Delion proeli oelarum 3 - 6 31 hoc loco, qui est de celeberrima convallo Tempe, multa et divinata sunt et possunt divinari. praeteri ea, quae adnotavi, indutis 8milace coniecit J ex is eliano, postea iunxit viridante hae sc. couvalle ; alia explanandi magis quam

568쪽

emendandi causa proposuit Friedlander Sithongos h. Roma II p. 186 n. 1; ipse temptavi suavi luce viridante et silva luaeuriante. nemini tamen video offensioni fuisse verba niridis calculo quamvis inusitate dicta pro lapidibus vel saxis muscosia, ut videtur, vel frondium repercussu viridantibus. fortasse de alveo fluminis cogitandum est i ch. III s amoeno blandus alveo) ut sic

procedat oratio: undoso alueo amoen , circa ripad uramine.

sed exspectanda manus artifex quae restituat. - 6 38 Assera pro C sera scribi iam Forbiger Alte Geogr. III p. 728 iussit. - φ 61 pro contra, quod est in A E ante Oechalia, in belustia exemplaribus' B invenit oca, quod si genuinum est, recte deleverant v ut dittographia ortum; nam Oxri et insula Euboea appellabatur et maximus in ea mons, in cuius radicibus Carystus urbs sita erat, ut ipse B iudicavit e Strab. X p. 445. 446, nec locum habet in urbium Euboicarum serie. - g 70 ex hyperaei et mer et verius, opinor, fiet Hypera et, ut haec insula separetur a Patasse. - φ 71 non erat cur I Icariis mutaret in Carteis: Asiatica enim litora significantur maris Icarii, ita appellati ab insula Icaro prope Ioniae oram sita V 1353, sicut Attica litora maris Myrtoi. - φ 72 et 73 verbali formae circuitur praesidio sunt eaedem V 140. VI 47. 153 positae si cingitur IV 66. 93. VI 32. - g 80 init. verbum sunt, incerta fide iDR'

vulgatum, videtur non necessario postulari, ut sit commune Verbum tenuere, quo sequentia quoque reguntur, atque obiectum peculiare si desideres, nescio an omne Dd hic eodem modo

quo II 208 diffusae per omne naturae dici possit significetque

omnem ab Histro orbom septentrionalem. - φ 88 insolenter et structura vix explicabili dicta sunt neque in alio quam rigoris opere. exspectes tertium aliquod participium vel adiectivum, quo continuentur quae praecedunt damnata et mersa

velut neque iam alio quam rigoris opere cinsignis gelidisque Aquilonis conceptaculis. - ῆ 89 difficultates, de quibus Muller

emend. I p. 7. 8 exposuit, commodissimo ablativo salienisbus removeri apparet; quae correctio ne inaudita existimetur, affero pauca quae forte enotavi exempla: II 41 contemplantibus F R . contemplantium r. III 124 extr. destentium A., destentibus r. XIII 127 omnibus H, omnium r, item XVIII 43. et consensu editorum XIII 139 a Barbaro scriptum est invadentibus pro invadentium. - g 104 Thyles nominis scriptura variat ubicumque iuvenitur:

tyle A hic et V 246 ceteris locis deficit , item y. sod II 187

thyle Fy. tyle R. thilae o. thele a et 220 thylen DE. thiten op. ty en F. tilen Ra. editores veteres plerumque e Strabone scripserunt Ihule. - ib. suspicor hoc quidem senis mensibus nulla fere mutatione, quoniam quidam et quidem non minus saepe permutata sunt quam idem et item. praeterea CD. A t. Lude ig Prager Stud. III 1 p. 23 n. 2. - g 109 cum oceani partes magnorum Galliae fluminum ostiis disterminentur, pronum

569쪽

est mutilatum illud interri ita supplero: inter Lige rim et

Pyrenaeum Gallicus, praesertim cum Veneticae insulae ex adverso eius ostii sitae sint. - φ 112 an Murbi idem ac Murri apud Ptol. II 6, 273 quamquam apud hunc quoque variat scriptura. - ib. argumento loci magis aptum ibique quam ibi quoque. - φ 120 Barbarum una tantum littora mutata

aput eos scribentem unico verum invenisse arbitror, cum haec hominum significatio aptissimo respondstat nostris et Poenis. qui statim opponuntur. de dictione cfr. XXIV 142 apud nos dra nctιlus vocatur. - ib. nomen Aboriginum, a nullo scriptoriam veterum ante Tertullianum et Ammianum Marcellinum ch.

Thes. LL Ι 125 nominis appellativi modo usurpatum, e Pintiani coniectura H primus Pliniano sermoni affinxit. mihi magis probatur ab origine cindigenae earum. valo'pεc Dion.

LIB. V 9 14 abrupta est oratio post verba prodidit de

emetritate quidem eius quae celeri; desideres sed et vel sed praeterea: eh. p. 543 notam ad II 247. - 9 17 gentes fortasse

corruptum est ex singulari numero, ut continua Oratione iungantur: gens in ea quondam praecipua Maurorum.

6 21 Macchurebi Ptol. IV 2, 5. - 24 an colonia item maeulas nam et ante Maxula habent libri omnes praeter E. - ad 6 29. 30 oh. Otto Cunig de Augusto Plinii geographicorum auctore Bonnae 1888) p. 40 sqq. Assuritanum CIL VIII n. 1798. forma minianense confirmatur inscriptione jublicata in Rev. archύol. 1892, 19 p. 295ὶ apud Waltherum Barthel. Zur Gesch. der rom. Silidie in Africa Gryphismaldae 1904 p. 36. de Simithuch. CR TR p. 158. Thubursicense ib. p. 177. Uctitana

ib. n. 15 450. 15 454. 15 455. Abbiritanum ib. n. 814. - φ 35 verum vidit, opinor, Daleeampius; alterutrum enim necesse est: montem esse aut specie adusto similem aut ipsum re Vera Reeensum. peccatum est olim terminatione accommodata. - φ 40 numeri

quem scripsi ratio est haec: apud Agathem. IV 10 computat Artemidorus a Tingi Canopum stadiorum 29 252 h. e. pasSuum 3656400 vel summatim 3 657 000, ergo Isidorus, qui computavit 40000 pass. amplius, 3697 000. - ῆ44 eosque iuria sF' et tuanta eosque f) non magis certa sunt quam iuinta eas E O .

cernitur manus eorrectoris suopte ingenio iuxta inserentia.

dixeris fortasse eosque ortum esse F post f omisso) ex istosque, hoc Rutem corruptum ex ferosque, et continuata fuisse verba sic: Atlantas ferosque Aegipanas, semiferos et Blemmyas eqs. - φ 46 reieci verbum dicuntur o) post eomites fuisse nulla necessitate ad supplendam orationem additum, quod fugi88e etiam Miillorum de stilo p. 76 solemnem hanc brsevitatem dicendi luculenter demonstrantem est quod miremur. - 6 5s neque insulae IIII neque insula est IIII sc. pass. ambitu) reveritati convenit. an vero indicatum erat, ut Paeninsula

570쪽

Syenen a latero Arabiae, ita ex adverso insulam Philas esso

Aethiopiae finem 7 fac VII errore acceptum esse pro INI et Εpro F: nascetur INSULA FINI et addita T littera Disula sinit

Philae. - 9 64 verba quod alii Heracleoticum Momingen Sol in praef. p. L n. Statuit recte subiungenda fuisse superioribus proaeimo Alexandriae Canopico et sic esse ab ipso Plinio suppleta, sed culpa librarii eius, qui ei a manu esset, prave inserta anta alterum Canopico, ubi nunc sunt. - 6 67 8eleuciae piarici stiria): sic praeter E γ) libri omnes. possit permutatis terminationibus restitui Seleueta Pieriae, ut Σελευκεia Πiεpiac apud Ptol. V 14, 2. - φ 74 intercursant, ob ipsam raritatem formae obnoxium variandi studio, veri similius est quam intercurrunt commendaturque locis his: III 151 aestuariisque . . intercursantibu6, item P 42 foliis et XV 88 lignea membrana, nec aliter scribendum est XXVIII 111 exu. cui mιllus alius colos intercursarerit pro incursaverit). - φ 76 inter inde et Sarepta delevi Idaeam oppidum aliunde, quod sciam, non cognitum, praegertim cum litterarum similitudine suspieio dittographiae moveatur. si vero genuinum est, cogitari possit Elaea, quam Phoenicea urhemiutor Tyrum et Sidonem sitam Steph. Byg. s. v. e Philone tradit. - φ 77 interveniente valle miro errore S e nullo codice nullavo editione recepit, sed ex adnotatione Harduini nescio quo casu dictionem in lemmate variantis. - φ 78 pro duc ntis passibus MGGm I p. 472η coniecit n. ex viginti stadiis apud Strab. XVI p. 753 extr. : Scylax 104 vero et Diodor. XXXm 5, 6 octo stadiiugive 1000 passus produnt. quodsi Himilem hi8 auctorem secutus est Plinius, pronum est ex CC facere O. - Ο Ν1 bene Gelenius et, unde Cyrresiste, Cyrrum, nam haec descriptio non ordino

ut ita dicam) geographico sed alphabetico procedit et est

ad rem aptissimum, ut antea Chalcidenae regionis, sic Cyrresticae quoque nomen explicari. - g S3 malim ut Licinitia Mucianus; ad perspicuitatem structurae necessaria est particula, quam ante similos litteras lic fugi98e oculos non mirum est. - g 84 insolentem formam adiectivi saaeuosum recepit D; ego retinui vulgarem et constanti usu confirmatam: cfr. XV 24. XVIII 46. 299. XLX 48. XX 13. 255. XXI 175. XIV 19. XXV 111. XXVI 57. XXVII 125. 134. XXXI 48. nam mendose maeuosum scriptum esse pro steaeuosum, quod g 98 de Tauro dicitur, parum verisimile. - φ 85 Trischoe=wN a mensura sc. dictam regionem coniecit S. sufficiet scripsisse trischoenon mensura, N ante Maccepto pro A. - ib. Euphrates cursum ad occasum solis agit: tempus praesens in o recte substitutum, sed coniectura fortasse id factum est, mendi origine non aperta. cum littera rpost f non raro Omissa sit, pro egit potest scriptum fuisse regit,

ut de Strymone amne IV 38 extr. dicitur: priusquam dirigae cursum. - g 8s offensioni est propior relatum ad Elatii oppidi

nomen neutrius generis . Graeca forma Damascos, quam FR