장음표시 사용
571쪽
praebent alias a Plinio non usurpatam, lavet conicienti structuram hanc: propiore Petra quam Dama8cO. - φ 93 quiae ante O ianda: do ante et antea promiscuo positis cla. Fels p. 67 difficile est iudicare, cum codices persaepe inter se disserant.
tutissimum duxerim optione data praeferre formam ante, praesertim sequente vocali. cfr. etiam coniuncta ante et postea
XXVI 61. XXVII 7 1. XXVIII 120. 184. - g 97 memoratu dignum
est in R esse innumerarum pro gentium . in quo Rmbigas, sitne error oculi declinantis ad promunturio an mutilum adverbium prope , omisso scilicet pro ut ab8urdo in reliquorum codicum archetypo. - φ 9s forma Armenicae, quam D recepit ex F'R, non familiaris est Plinio, qui Armenium narrat in
floridis coloribus XXXV 30. XXXVII 81, ceteris vero locis adiectivi formam praefert quae est Armeniaeus . XV 41 pruna, XVI 103 arbor. XXXVI 164 cotes, VII 12s bellum XXX 16 triumphus. 9 104 pro Pyrnos coniecit 31GGm I p. 496 Physcos. - g 106 Ortus per se positum requirit quo suppleatur; exspectaveria ortus, aut procul, moae conditus vel simile quid. - g 109 negat ΜΡt p. 824 recto cum D scribi Euhippini pro seu Hippini. at Hippini non est nominis Alindiensium interpretatio, sed
nomen proprium; sin autem esset geminum huius populi nomen, Pliniani usus esset non seu Rod iidem. denique a forma Seu omnino abstinuisse Plinium videri vol. V p. 487 ad XXXII 53 notavi. unum tamen exemplum inveni interim: XI 230 seu mas seu femina, quod attrectari non debet, quamquam ab ipso Plinio sive . . sive scriptum esse persua Sum habeo. - g 112 comma inter oppidum et oraculum sustulit J, ut caveret - quodUGGm I p. 501 quoque monuit ne Posideum oppidum fuisse colligeretur. fanum certe Neptuni fuit. - ib. scripsi Didymei consentiente Strab. XIV p. 634 Δihυμέ c, licet apud alios Scriptores etiam terminatio uid c inveniatur. - g 1 14 ab vulgo ante Muieso insertum exclusi, cum codicum auctoritate apud Plinium non satiΗ constare videatur in urbium nominibus
praepositionem omnino necessariam esse. - ib. egregiam emendationem Mandrolytiam Letronnio deberi Otto Kern, qui diu occultam primuη in lucem protraxit, rogatu meo litteris benigne datis me docuit. - g 120 an Caesareenses 7 - 9 123 Strabonis aetate sciis. XIII p. 606. 604. 613. 620) exstabant etiamnum tres civitates Polymedia et Chrysa et Larisa. quare dubitari licet an pro fuit recte scribatur funt et sequentia verba inmium
. . durat . . intercidit artiore vinculo copulata inter se opponantur. - φ 130 Vopiov Scylax 103. Diodor. XII 3, 3. XIX 59 1. 79 4. Steph. Byg. s. v. et s. 'Apcivon. - φ 131 an Characta xapaκτη)3 - ib. genussor VIII Fa. an Mnassoru ΙΠΤ nam octo fuisse insulas non magis verisimile est quam im significari ambitum unius ex illis, quod consuit ΜGGm I p. 493h. - φ 134 Chrysa coniecit Π pro Crusa. an sorte Criusa κpi6εcca γ
572쪽
ceterum de frequenti varietate terminationum tissa et εμα oh.
Ber ardy ad Dionys. perieg. 456 p. 640. - g 139 maIim in-vprso verborum ordine et etiam) Hininrte, Laria QqΗ. g 146 exstinxi gentem Teutobodiacorum dubiam illam aliisque auctoribus plane incognitam et fictam ex Teutobodi clueis nomine, cuius seriore demum aevo mentio fit apud Flor. 1 38. 10 et Oros. V 16, 12. is quidem qui correxit R et fictionis auctor exstitit si rsecto dignosco Iani in collatione notas) vi lotur voluisse totobodisci, cum ex litteris ut unam i reliquerit. si modo fuit nomen gentis, ex codicum vestigiis prolatabilius eruitur ac tolitobaei et, quae emendari licet sic: ac Tolostobogi. et sentes quidem eqs. - g 147 Comenses putavit Is eosdem esse ac Comanenses apud Ptol. V 5, 7, ubi ΜPt p. 864' collatis titulis nummisque in UIL III suppl. p. 1250 restituit K6Maxiα. quae
si recte se habent. pronum est scribere Comamenβω. LIB. VI g 1 appellatuvi est E R E o: Verbum est a correctore additum quam errore librarii omissum esse per se verisimilius est; praeterea Vero argumenti caput non est appellatio Ponti
iam IV 76 memorata, sed aviditas insatiabilis Oceani, qui in terras inrumpens scir. III 5 V 141) tamquam rapax hostis hie describitur. - ib. ullo fine eidem correctori tribuo feminitiam formam pro mendosa habenti; nimirum nesciebat Plinium eadem notione semininum genus quater usurpasse sXIV 11 nulla fine. XXX 82 nec sinis alia quam morte, XXXm 3 quae . . futura sit finis 98 nullum finem spei), semel tantum mas ulinum XXV 37 nullo omnia eaeperiendi fine); nam II 121 ventis etiam et tempore et fine dicto alia est condicio adiuncto tempore. ib. inusitato plurali laeus Maeoti non praesidio est locus XXVII 2 a meotis paludibus, ubi palustria litora intelleguntur herbas gignentia. magis probatur quod G cum P scripsit lacus Maeotis f ante r omisso) . . iungat. - 6 8 ut origo mendi aliquatenus patefieret, pro praefluens scripsi praefluit amnis. potest etiam torrens vel ruens vel tale quid fuisse. praeterfluit D) non est moris Plinii, qui praetimere tredecies III 52. 102. 126. IV 8. 14. V 74. 90. 101. 126. VI 44. 92. 93. 167 cfr. Horat. carm. IV 3, 10. 14, 26 , praefluo amne XIX 60, praenavigare VI 97. 146, praenavigatio IV 57. VI 199. 201, sed nusquam praeterfluere usurpavit; incerta enim lectio praef. φ30 sivi praeterfluere et alium habet significatum et Catonis est, non Ρlinii. - ib. librorum scripturam Hyluvi rindicare studuit 1 t p. 878 hodiernum amnem Oulou Irmah Agnoscens. - ib. in restione hoc se. oppidusi Garacena: hunc demonstrativi pronominis usum CFNMulier p. 15 ad XXVII 102 undecim exemplis illustravit, quibus totidem addi possunt, ut II 103. XIX 126. 129 cet. - φ 11 an flumina Iasonium c eodemque nomine promunturiunt 8 cfr. Ptol. V 6. 4.- g 12 R non habet magmis, sed nostrus, ut ceteri. Mogri nomen videtur solius Arriani testimonio niti, apud quem eadem
573쪽
litterarum M et N permutatio non minus opportuna fuit quam apud Plinium. - φ 18 cemerios R unde Cerberion H incertae almodum fidei est. Chimerion xεisacpiov) commendatur verbis
IV 87 latitudo) plerumque pervia glaciam freto. - g 21 Rufunctos cin montium cacuminibus aut potius disiunctos montium cacuminibus 7 - φ 22 an Heniochos pro Herticheos et deinde Fataeos pro Spatae 3 - φ 23 prorsus eodem errore φ 44 sinus pro situs habent Re E p, paulo aliter g 20 libri omnes sinum pro Silim, nec mirum hanc vocem in geographicis libris frequontem facili librariorum errore substitutam esse pro litterissimilibus. terrae vero sinum Plinius haud secus ac Livius XXX 2 12 Arpini terra campestri agro in instentem sinum consedit) recessum dicit cavum sivo locum depressum: II 115
concavi vallium sinus, 200 terrae sidentis sinu recepti, 166 hac terra) sinus pandente. - φ 25 transvecta Arazen coniecit remugis conveniat transgreSSa vel transiens, ut terra aliquaeaecurrere, procurrere, decurrere dicitur. τeetus VI 130 de fluminis cursu ponitur, de terra poni vix possit. - φ 26 delevi de ante Cyro ut prave praeceptum ex sequenti defertur. qui servare volet, possit supplere ita: ut plures eaeistima Pere,
herede Cyro defertur. translativo sie XVI 173 innumero herede et XII 22 sui ipsa semper heres se coniectura Madvigii). - φ 27 de numero iusto ampliore t XIII l ch. ΜΡt p. 931 . si subsit error numeri, Rumpta mensura Theophanis sapud Strab. XI p. 530) 6000 stadia efficiant 750 000 p. vel summatim 800 000 p., ita ut sit VIII pro XIII ponendum. sed res incerta. - ib. praefecturas XX conieci ex Ptol. V 12, 4 p. 937'. - φ 33 accolarum scripsi cum propter litterarum similitudinem tum quia
oceanus non in nomina dividitur, sed varie, i. e. in varius Partes, et divisionis ratio aptissime indicatur verbis ser sinus et accolarum conplura nomina, ut g36 et V 47. - gasi miramRXime est singularis unius cod. a scriptura et irrumpente8 Scythico Oceano, quam ne consulto interpolatam essse putemus obstat orationis forma, qualis est, absurda st intellectu destituta. verum detracta littera S, quae adhaesit. ovadit struetura iurgumento plane conveniens: et irrumpente non modo adluente: est. 6 33) Scythico oceano; nam sententia per particulam Nam adnexa eo continetur, quod mare narratur duobus nominibus eleberrimum osso. inΗcite autem dicitur e Scythico oceano
mRre irrumpere, cum mare hoc nihil aliud sit quam ipso illo oceanus. - φ 42 librorum omnium scripturam ab Armenia ita tueri voluit B, ut ablatiris Otene regione locum aesturatius iudicari diceret - qua est Oleno regio). an inverso Ordine ab Armenia regione Olene, ut sit adiectivi forma Armenia 3 - ο 43 liquor eadem emissus obscure dictum est nec congruit cum Solinianis his: constrictus vi caloris velut in aestivam stlaetem corporatur. liquorem potius tarde vel parum emitti
574쪽
credideris; cerise latet corruptela. - g. 1 magnitudine haut
dubie . sic opu recte quidem ad sensum, sed Obscurata causa negationis in ceteris libris omissae. verisimilius est nb excidisse post syllabam ut saepe invenitur non dubia: eh. VIII 59. XIV 65. XXI 47. 116. XXXI 41. 46. XXXVI 189. XXXVH8
al. - φ 62 numerum, quem uncis inclusi, computando inventum
olim lector aliquis margini adscripserat; in textum postea alieno loco irrepsit. ipse Plinius ei suum locum post dicatis adsignasset additis quae si ιιιι α computatio) et licit, ut IV 78. VI 36. 206, aut sic Funt, ut VI 175, aut in totum sunt, ut VI 196. ceterumno g 64 quidem Plinius numerorum omnium Rummam adiecit. - ο 64 sic deesse Io. Mulier sagaciter detexit. palaeographica quidem ratione non minus probabile, verborum autem ordino commendabilius fuerit lingua cita nisosum styn incante, id quod elucet ex locis ab ipso laudatis IV 120. XII 27. - 669 de urbis Chrysoborae nomine adhuc dubio ch. MGGm I p. 318h. - φ 70 prae ferunt D. sed hac notione praeferre neque aliis scriptoribus alienum et Plinio unice familiare est, velut iuncta ei sunt V 72 aquarum gloriam, XI 137 indicia animi,
XVI 70 gravem odorem. ib. 59 et XIX 129 virus, XXI 66 luetum, itemque interpretor XXVI 14 cognominari se frigida aqua n praeterens et XXXV 84 Apelles) vulgum dilissentiorem iudieemquam 8e praeferens, quamquam his locis dubitari licet an sit anteponendi notio intellegenda. alieni generis est unus quem novi locus VIII 2 vitulorum fatigatos prae se ferentes. - g 83 transfretantium, quamvis suadento Riichio 2 p. 312, contra Solini quoque testimonium recipere dubitavi, quia et auctoritas
unius excerpti y non videtur tanti momenti esse et summa rei non tam in eo vectitur, ut volucres fretum transeant, quam ut
mare fugiant petantque terram, in qua habitare et degero Holent. addo quod illud verbum, otiamsi festo Gellio X 26, 1 iam Asinii Pollionis aetate ' dici solitum', a Ρlinio tamen, qui
saepe de mari tran8eundo loquitur, nusquam usurpatum est; seriores demum Scriptores receperunt, primus Sueton. CaeS. 34,
crebrius postea posuit Amm. Marc. XIX 8, 9. XX 9, 1. XXII 6, 4. XXXI 4, 5, translata etiam notione Tettuli. de paenit. 1. equidem crediderim in pervetusto exemplari fuisse travetentium sui in op) scriptum et inde factum trusi resantium, seriori aevo familiare . idem excerptor paulo ante g 82 pro nauigatione substituit nauigio - debuit saltem ex usu Pliniano remigio, ut
VI 174 - , hac quoque voce usus serioris: ch. Amm. Mare. XV9, 7. - φ 99 cum Granis fluminis dextra Dexii montani accolant, Susiano regio ad laevam eius ripam adiacere putanda est, cui rei conveniat pter, non per: sic praeter iungitur cum verbis defluens V 6, lapsus VI 10, raptus ib. 84, venientem ib. 135, transcurrit II96, tertur ib. 214. - φ101 tempus praeteritum nfestabant aliter ferri vix potest quam inserto Rut prius Post
575쪽
positis aut nunc anto navigatur. - ο 111 vetustiore litterae asorma siccanas legi facile potuit pro sacanas; inde non multum abest Ptolemaei Saganos. - ib. deratinus E : considerato hodierno nomine Da Gabin cis. M GOm I p. 361 in mentem
venit Der inus vel Darapinus. - ih. an nunc uel paucis 2
nam in paucis iure et veteribus et Iano displicuit. cfr. XXX96 paueis e pluribus. - g 115 quid sub inaudito nomine Ceri- bobus lateat, difficile est inventu. quae propositae Bunt coniecturae a littoris longius discedunt. fuitne caret urbibus vel simile quid 2 quae in sequentibus opponuntur regioni maritimae, arguunt eam iucultam fuisse. - ο 129 ad septentrionem
fleaeus uerSuS: Om. uersus at verisimilius est consulto omissum id quam in altera librorum stirpe additum esse fitque rectissimum inverso ordine ad SeFtentrionem versus fleaeug: CD.
quae exposui p. 546 ad III 133. - g I , T Agipsum: Dipsium
bi piov) coniecit D . - φ 169 Maraeu et Stratonos recepit coli. P. Meyer Heer esen d. Ptolem. p. 24. 36 et 55 n. 193. 90. - φ173 et 19s I dierum navigatione: in uno E', quem Re utus est II, legitur Π confusione notarum II et V in hoc potissimum codice pervagata. Plinius dixisset bidui, ut g 163.
200. VIII 209; item dixit tri tui IV 95. VI 189. VIII 207. XXV UI 117, quadridui VI 86 163. 197. V 38. VII 149. XXVII 27 non III et IIII dierum. ceterum ch. biduo XI 236, post biduum II 124. XIII 133. - g 188 dicemus, quod coli. g 197 posui pro
de fimus, exemplum est traiectarum in vicinis syllabis vocalium: ch. quae dixi p. 515 ad III 100. - φ 190 oblivioni a me redditam esse ficticiam illam Hypsodorum gentem, quae e Serib rum mendis orta in editionibuΗ adhuc viguit, nemo, opinor, mirabitur. - g 191 et 193 diversitatem Dominum Sembritariι mei Seberritarum, quamquam de eadem gente haud dubie agitur, o codicibus in textum transtuli, quia de genuina forma apud Plinium non liquido constat et prior mentio ex Aristocreonte, ut videtur, altera ex Bione desumpta est. - φ203 sub meridiem quoque: veritus sum cum E y damnare Vocem quoque; apertum enim est Iubae a Seboso dissensum cum pondere aliquo denotari, ideoquo Solinus paulo verbosius ait: sub meridie quidem sitas, Sed proximaR OccaSui. Diuitigod by Cooste
576쪽
Iνι con textu p. 39I, II scribe Callirrhoe. - notis p. 275,
p. 22 p. I , , adde: profecere v. proficere E F . me loeo 8imul corrigere placet errata quaedam in voluminibus III. IV. V non correcta. Vol. III p. ISS, II in conteae tu scribe nata spro nota . p. 234, 3 in notis praecepimus rC. alia eo recta sunt ad calcem
volt. IV et V. l. IV in conteae tu scribe p. 2II, 4 verbenacae folio pro folia) p. 339, I sponge a eque cinere p. 472, 4 lecto subiciantur. - In notis p. IIS, I9 animalia VRE Us. 293, 5 seminis VR p. 273, 5 colligat et 7 tract- UR T. I I. V in conteae tu scribe p. 29, IS infundentibus p. I45, 9 sanguine caprino p. 232, II et pro ivi titulos p. 239, II colorum p. 253, II fefellisset p. 27S, IS obiisset p. 3O7, 2o huius rei p. 49S, 7 iucundior. - In
notis p. 24I, 17 convenit v. Diuitigod by Cooste
579쪽
Verias vota B. G. Teubner in Dei petime allestion des ita si 'dii literitinis. Don fit bter.
Irara sterio pie mis ber utiliten fiteratiir. Don pro .