Acta eruditorum

발행: 1717년

분량: 618페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

116, ACTA ERUDITORUM

gere licet. Cui operi elogium Franci, a Vindiciano, hoc est, a D.GodosredoThomasio,Norimbergensis Reipublicae Medieo

celeberrimo, conscriptum, praefixum est,ne quid, quo pientissimi ae illustris nominis Autoris generosissimi in eruditorum virorum animis, piorum que omniumque cogitationibus memoria re palingenesia renovari possit , deesse videatur. Plantarum scilicet combustarum et se is cineribus artificimam resurrectionem dari posse, qui a seculo abhinc assevera verint Autores , .copiose non solum allegantur ab illustri Fran. , sed di experientia eorum adducitur,. qui vel ipsi manum operi adhibuerunt, vel ei ut tesses adsiterunt. . Sali certe in cineribus latitanti Omnis vis adscribitur, quoties ex eis plantae cujusdam figura repraesentatur; i siquidem per combustionem non plane emoritur insita plantae vis, quin ipsa depuratur per

ignem a terrestribus partibus. Diversimode autem tentari resurrectio nem plantarum artificialem, probatur, passim tamen vapulare ejusdem assertores ab aliis, docetur; quanquam sint, qui sanum illud απεχειν usurpare; hoeque arcanum experientiae & ulteriori scrutinio indagandum relinquere maluerint. Cum igitur non nuda verba sint, quae Autores tradiderunt, sed historiae verae, verbis quidem traditae, rem in tanta exisemplorum copia, autorumque non' levium testimonio sufficienti, sine impudentiae macula Nix negari posse, credit Francus; quanquam enim quidam processuin tentarint , sed semper fru- πολυθρυλλητον illud duo cum faciunt idem', non est

idem, etiam hic locum habere adstruit. . Et licet nihil solidi ejusmodi plantae resuscitatae subsit, lassicere lainen putat, quaesivisse Autores το δυνατον aliquale, ut o mortuis quasi plantis

subtiliorem quandam earundem resurrectionem, futurae n nrae perfectissimae per Dei omnipotentiam prodromum,reprae-- . sentare valuerint . De cetero multum impendit operae plurimum Revere

diis Neliringius in illii strandis locis a Frankio allegatis, spatiosiusque data occasione divagatur, dum e. gr. pag. 8 de spiritu mundi, pag. I s 6 de arbore philosophica,pag. I 6s de aliis arboribus metallicis, pag: et de terra Adamica prolixius edisserit. l. se temque indicem demum libro adjunxit.. M M.

132쪽

MENS Is M ARTII A. MDCCXVII. ii 'MUS EUM DI LUVI ANUM, QUOD POSSI- de F OH FACOBUS SCHEUCHZER, Med. D. Math.Pros

Tiguri, similibus Possessoris, I I*8. Plag. 8. s censet celeb. Avior fossilia figurata numero IsI3, quae scio terti indusiria collegit dc quae reliquias esse sispicatur plan-

rarum re animantium in diluvio Noachico submersorum. Hujus recensionis mentionem ideo injicimus.. quia rerum natura. Iium curiosis volupe erit cognoscere ,- in quasnam classes commode distribuantur & qualia ac ubi terrarum reperiantur.Ceterum promittit Autor Lexicon diluvianum, in quo horum sessi- sulti nomina & synonyina explicabit. Helveticorum, quae sunt numero s28, descriptionem & icones in Historia Natu. rati Helvetiae tradit, quae sub prelo sudat. - In praefatione Augustinum Midam & Nicolaum Stenonem laudat, quorum ille in libro, cui titulus La vana Speculaetione di gannata dat senso, hie in Prodromo dissertationis de Solido intra Solidum,illorum originem ad diluvium jam retulerit. . Inuno idem sensisse Phi-

Ionem &Tertulliantιm,adductis ipsismet ante praefationem ipso. rum horum Autorum verbis probat.

NOVA METHODUS INUENIENDI AETA-

item mundi seu status praesentis Telguris, ab ED MUNDO HALLEGO in Transactionibus Anglicanis A. /IU Num. I p. aso eqq. publicata.

Risedinem in oceano atque lacubus continuo aligeri arbitratur celeberrimus Halledius. Cum' enim fluvii continuo aquas. advehant, nullas vero inde revehant, nec tamen eorum quantitas in oceano augeatur ; ut affluentes quotidie in vapores re- sol vantur, extra omne dubium positum est. Sed dum aqua in vapores abit,partientae salinae, qlias terras alluendo attraxerat iuitinere, secernuntur : salis adeo quantitas continuo augetur. . Quoniam tamen incrementa quotiὸiana, immo forte & annua,

insensibilia sunt, cum aqua fluviatilis sensibili salsediae careat; P 3: ut

133쪽

m ACTA ERUDITORUM

ut incrementi salsedinis quantitas sine periculo nimii m a Vero aberrandi definiri possit, notabile annorum intervallum Tequi Titur. Suadet itaque Vir ingeniosus, ut salsedinis quantitas nostro aevo experimentis accurate institutis definiatur & in eruditorum annalibus ad posterorum memoriam transmittatur, rui ubi eandem denuo ad examen revocaverint, incrementumato tempori respondens determinabunt di inde per regulam trium mundi aetatem calculo probabili elicient. Quodsi supponas, ab initio rerum aquas oceani jam fuisse salias ; tellurem multo juniore esse, quam prodiderat calculus,constabit.

nes privatae Theologico-Philologico-PhiIosophico- Criticae. Lipsiae R Lubbenae, apud Georg. Vossium, III 6,

Fρευναν a Sospitatore optimo Joh. V, 39 indulcatum, sibi di-etium inprimis, quod vivimus, Seculum credit, omni quippe Budio & contentione in loca divini Codicis dissiciliora inqui. Tens. Viris itaque in hoc studiorum genere claris doctissimus quoque Wochenius, Iuventuti scholasticae alioqui litans, linguarum & Accentuationis minime ignarus, puriorisque dO- .ctrinae, quod passim hie testatum fecit, amans, merito accensetur, cuipia scilicet veritas, veraque pietas, libris symbolicis amelissime inhaerenti,pro scopo est. Potiora, quae sibi excutienda

sumsit, loca sequentia sunt, Es XLI, I seqq. Iob. XXVII, 7, PLCXXXIX, I Deut. VI, s, Job. XIX, 2 s seqq. Es. XLV, 23, 2 AαXVII, 18, 3 Cor. XV, 29 Eet. XVI, I9, Hos II, IO,Matth. XXIV, i s , Dan. IX, I 3, Ps XIIX. 47 Sc. quae, dum pensitat,

reces usque scrutatur, Cl. Ulmannum crebrius emendat, subsi- p I3 seq. dio Accentuationis inprimis nixus. Cum Brentio Job.XXXVII, 7 exponit per opus, ministerium, quo, Velut sigillo quodam imposito, Deus suam confirmet Deitatem; Elliptes vero, nimio quorundam ni su Sacris literis obtrusas, severe improbat, nee lusui Cabbalistico, in expositione praecepti maximi α ium-ini.

134쪽

MENSIS MARTII A. M. DCCXVII.

mi , cui Anonymus quidam in Asfair de traduction &c. favere videbatur, multum tribuiti In Κηφα ακεφαλω plura se dixisse ' :quondam, innuit, deque nova Paulum atque jacobuin in capite de Iustificatione conciliandi quorundam ratione, & ΛutO- etyre Ephemeridum Gallicarum magnifice adeo non sentit, qui -- eausas suae hujus opinionis eloquitur, α Trille m postea, pro- a sui meruit, castigat, imo in sententiam ejusdem . num spiritus vitalis Christi, quem cum reliquis creaturis communem habet, pars sit essentialis baptismi 3 accurate inquirit, strictimque eam 48. dein rejiciti Quae de anima Christi in V. Tia corpore spirituum, ς 2. s 46- domo spirituum, Planetarum incolis, Copernicano systeinate, 68 seqq. die Iosuae longissima aliisque hic proseruntur, Scripturae oracula haud pauca illustrant, attentumque lectorem minime frustrantur; perinde uti &Jobi dictum e. XIX, 2s sollicite perve-sigatur, ae Goel non de illo, qui dona defuncti redimebat, ut- 1 pote qui num ante politiam Israeliticam fuerit,in dubio sit, sed de vindice sanguinis, Jobi temporibus eonvenientiore, exponitur. Locus I Cor. XV, 29 Cl. Autori hoc notat: baptizatis piis, in persecutione necatis, subinde alios successisse, illorum quasi in locum surrogatos, qui illis occisis, baptismum avide perinde expetivissent. Quae sibi reliqua vidit Cl. Autor, Tomis subsecuturis primum namque hic saltim absolvit cum Deo re die absolveti

NA, seu de ortu, Viris, se Scriptis Parrum Benedictinorum e celeberrima congregatione S. Mauri in Francia.

Libri II; Autore R. D P BERNARDO PER Benedicti.no, in Bibliothecario Melseensi

Augustae Vindel. & Graecii, sumptibus Phil. Jo. ct Martini Velth, I 7 I 6, 8 Alph. I pl. 7. BIbliothecae huic Benedicti no Maurianae R. Autor, iam alibii. obis commendatus, eruditam praemisit dissertationem, quacioitu & progresIu Benedictinae Congregationis S. Mauri in

135쪽

12ο ACTA ERUDITORUM

Francia agit. Originem illa debet Desiderio a Curia Dona Di-dier de la Gur) qui Manetevillae in agro Virdunensi Λ. I s s O natus est, parentibus Bertrando a Curia dc Iohanna Boucari, nobili genere conspicuis illis quidem, sed fortuna adeo tenui, ut ex agri cultura Vivere, gnatumque optimo ingenio praeditum ruri aliquandiu detinere cogerentur, donec Λ. I 67 Virdunum misi sus est, ubi templum quotidie frequentans, monasticae vitae studio abripi paulatim cepit, utq; in Laicorum gregem reciperetur, rogavit. Erat id temporis Abbas Nonasterii illius Episcopus Virdunensis Nicolaus Psalme, Desiderio ex Matre propinquus, qui adolescentem in eoenobio S. Vitoni iis adgregari voluit, quos divina Psalmodia & sacrorum ossiciorum concelebratio Choro addixit. Quod coenobitas male habuit, qui illum nullis literis institutum & illiberaliter educatum suo consortio adjungi aeger xime tulerunt, quare Desiderio prima tyrocinii sui aetate ea perferenda fuerunt, qRae ab hominibus male affectis ex spe istari possunt.Hinc itaque Anselinum Priorem dc Coenobitam,cui nomen Boncampanio, permovit, ut se primis Latinae linguae rudimentis imbuerent. Quibus ita jactis, ut Saeenedicti regulam Latine conscriptam expedite legeret intelligeretque, Anselmus, Christo.

phoruin a Valle, celeberrimum ea aetate literarum humanarum

Doctorem posteaEpiscopumTullensem,ad S. VitoniCoenobium ad erudiendum Desiderium evocavit, cujus praeceptionibus hic ita litas est, ut cum studiorum socio Claudio te Francois in Academiam Mussi pontense in non multo post tempore ablegari potuerit. Quo in loco, cum pestis postea fureret, ad Remorum urbem se contulit, mox tamen depulsa lue Mussipontem reversus Theologiae curriculum ingressus est,quo cum laude emenso, Virdunum in suum se Monasterium recepit,ubi mores tam suos, quam sodalium ad S.Benedicti regulam componere conatus est,

monachi autem, ut importunum censorem ab oculis amoverent, Romanum ei iter perluaserunt, ex quo redux cum redueendae sanetioris disciplinae spes omnis decollasset, Desiderius

in oratorium S. Christophori prope Rarecoliri, locum octo circiter milliaribus Vird uno remotum, secessit, ct ordini Minimo- .rum nomen dare voluit, quod tamen factum non est. A. Is 96Desi-

136쪽

MENSIS MARTII A. MDCCIVII. ,

Desiderius S.Uitoni Prior factus, omnem omnino lapidem movit, quo pridem animo conceptum corrigendi coenobii suἐμ opositum perficeret, quod cum variis rebus impeditus non

posset, quandoquidem & Torontii S. I. qui idem ibi proposue.

rat,conamina irrita fuerant, octo ex veteranis monachis ab Episcopo S. Pontificis literis munito, A. Is 98 in medium 'S.Hidulfi monasterium conelusi fuerunt. Desiderius novos tyrones substituit, ct maximis dissicultatibus superatis, reformationem infirmis uec tenuibus at felicibus initiis laseepit cujus exemplum Claudius te Francois secutus reformationem medii monasterii aggressus est, eoque ambo societatem, I 6o4 VII Id. Aprilis Cle. mentis VIII literis confirmatam, condiderunt. Recepti postea Congregationis Casinensis ritus & habitus, ac plurima paulatim in Francia & Belgio Coenobia eadem methodo reformata fuerunt. Quare necesse videbatur, novam in Francia iisdem tamen legibus viventem congregationem instituere, quae a suis

di sibi propriis Superioribus regeretur, quod A. 16I8 Ludo i-eus XIII his quidem conditionibus probavit, primo, ne c gre. gatio alio, quam urbis cujusdam aut Monasterii, intra fines regni constructi, nomine insigniretur ; secundo, ne ultra Franciae limites pateret; tertio, ne ejus Superior aut Praeses Generalia alius natione esset, quam Francus. Ad quod diploma regium etiam A. I 62 I accestit approbatio Gregorii XU P. M.qui voluit, ut novum hoc Benedictinum in Francia Sodalitium Congregatio S. muri diceretur. A. I 623 Desiderius noster diem obiit lupremum, neque minus tamen Congregatio S.Mauri continuata est,

ct ab ea plura in ecclesiam remq; literariam commoda profecta sunt, quo nomine imprimis splendidissimae emendatissimaeque SS. Patrum editiones,societatis jussu editae,merito laudantur,uti pluribus hac de re Rev. Autor in Dissertationis fine agit. Opus ipsuin duobus libris absolvitur. L. I. XLI vitae contionenturiNicolai Hugonis Menardi, Lud. Thomae dii Fom ,Joanis nis Firmini Rainstant, Claudii Chantelon. JO. Riiberti atre- matres, Lud Gabriel. Rugnoti, Simonis Germani Millet, Francisti Delia ii, Guillelmi Hugonis Vallian; Natalis Philiberti Ia- meti, Jo. Berctardi Planchette,Renati Ambrosi Ianvier, Fran-

in cisci

137쪽

eisei Anselmi Thevari. Joannis Lucae D'Achery, Ludovici Gmbrielis Broste, Jo. Francisci Pominerayedacobi Langule, Philippi Baslide, Hieronymi Joachimi te Contat, Antonii Iosephi Mege, Ludovici Bulte au, Iacobi du Fristhe, Christophori Ta-ehonciacobi Lopin, Juliani Gatiani Morillon, Michaelis Ger

mani, Dav.Placidi Porcheron, Claudii Bretaignedo. Garet, finistonii Pauli te Gallois, Claudii Martini, Ludovici Seroux, Mindreae Rore, Claudii Hugonis Mothoud, Jo. Mabillonii, Antonii seaugendre, Antonii Pouget, Theodorici Ruinarii, Thomae Blampin, Gabrielis Gerberon dc Francisci Lamy. Libro II exhibentur Simon Bougis, Robertus Guerard, Michael Gourdin, Leonardus de Massior, Claudius David, Nicolaus te Nourry, Jo. Paulus du Saulido. Martianay, Dionysiugde Satate Marthe, Jo. Stephanus Badier, Claudius Gueni Petrus Coustant, Edmundus Martene, Guillelinus Bessin, flem-hardus de Montiaucon, Guillelmus Rousset, Renatus Massuet, Michael Felibien, Guido Alexius Lobine au, Julianus Garnier,

Λntonius AugustinusToutiee, Franciscus te Texter & I rudentius Maran. In quorum vitis exponendis & scriptis recensendis oppido diligentem operam navavit R. Autor, & praeterea non exiguam persaepe partem Praefationum, quas eruditissimi Benedictini S. Mauri suis operibus praefigere conlueverunt, illorum Vitis intertexuit,tum propterea,quod selecta ejusmodi ex praesa. tionibus loca plurima plerumq; continent,quae ad vitas scriptorum,occasiones& fata operum spectant ; tum ut, iis praesertii iuqui tam vasta tantorumque sumptuum opera Vix ad manua.

habent, nonnullam eorum saltim epitomen exhiberet, stiliqua simul speeimen, quo Scriptores illi usi stini, daret. Ad ealcem doctissimi hujus operis Anonymi de Scriptoribus ecclesiisticis scriptum nunc primum ex bibliotheca Melliis censi in lucem edidit Autor, quod Seculo XlI exaratum filiose ex eo verisimile putat,quod capite XCI Hermannum Contra,ctum, qui anno MLIV obiit, in musica Pene modernis omnibus subtiliorem extitisse narrat, tum quod c. C V Manegoldum, Gregorio VII P. M. ualem, tanquam modernorum Magistrum πι-gistrorum celebrat ; & Rupertum, cap. ult. recensitum, e. LXXI beata

138쪽

beatae memoriae Abbatem Tulliensem vocat; qui mortuus est Λ. MCXXXV. Imitu videtur eodem tempore scriptor opus suum adornassi , quo Honorius Augustodunensis S Sigebertus Gemis blaeensis de scriptoribus Ecclesiasticis commentati sunt, quo. ruin ille circa A. Ms XXX, hic A. MXCme vita excessit. Cum vero inteferendis scriptoribus Anonymus hic non ubique temisporis rationem habuerit, R. Editor eum notulis chronologicisi inde emendavit. Ceterum fidem Deit Noster, se brevi ostensurum esse, Benedicti nos in Germania Coenobilis Fi ancicis ejusdem.ordinis alumnis nec numero Autorum, nec librorum editorum multitudine inferiores esse.Quod ut mox exsequatur & cetera quO-que, quae parit, opera te liciter absolvat doctissimus Autor, Reipubl. literariae bono precamur.

O in rambergia Sacra, opus posthumum in plane nova editum a B. Autoris Filio 11 GEORGIO CONRADO

Diacono.

Tubingae, apud Johann. Georg. Cotta, I Is, Alph. 3pl. S. A tor operis D inricus Pregigerus, Anno CIO IA XLVII natus, Patre Io. Ubico Theol. Licent. & Philosophiae Praeficae P. P. ct avo Jo. Utrico Theol. P.R ct Tubingensis Academiae Cancellaria, eodem, quo in lucem editus fuit die, II μ-lruarii cIo Ioccv I II desunctus est. Reliquit is Sueviam Sacram, quam Filius ejus plurimum Reverendus multis locis a Elam emendatamque publici nunc juris fecit. Initio Autor de tristis ilio statu religionis in Suevia ante instituta Christiana sacra quaedam praefatus. Sec. post Christum natum I, II & III quosdamSuevorum ad veram fidem conversioni operam dedi sese mentorat. In quibus Lucius brenaeus Pauli Apostoli cogna. tus, Mate ut Eucherius & Valerius, a S. Petro Apostolo emissi perhibentur. Tum S. ιui us Rex Britanniae, quem Λ CLXXVII recepta Christi religione, dimissoque regno in Germaniam ve-

139쪽

nisse, ibique interseistum fuisse, coniiciunt, & Eleutherus A. CCCX Laureacensi Ecclesiae praefuisse dicunt, immorantur, quibus in rebus, quae accuratiori inquisitione indigent, imprimis Crusii,Stu fit, aliorumque recentioris aetatis scriptorum fidem Non er sequitur, quibus & in reliquis majorem, quam par erat, autoritatem tribuit.. Sec. IU Augustae Vigdelicorum S. Marcussum Episcopatus fundamenta jecisse, gruschii fide assirmat.. At aliquoties in designandis annis contra Chronologiae fidem peccasse videtur, cujus rei exempla, quaedam adducemus. Concilium Nicaenum, Funecii autoritate nixus ad annum CCCXXVIII refert quod A. CCCXXV celebratum fuit , si Socrati credendum.. Is enim anno Seleucidatum Λlexandraeo DCXXXVI convocatum fuisse L. I c. I 3 autor est, qui annus A.Christi CCCXXIV inchoatus fuit, quocumct Eusebius couspirat,qui Concilio ipse interfuit. P. I O de conversione Clodovaei Regis ad Christi fidem agens celebre adTol-hiacum proelium, quo victi subjugatique Alemanni, describit, ruod A.CCCCXCIX accidisse putat. Verum annoXUregni Cloinovaei ad Tolbiacum pugnatum: fuisse, Gratorius Tur. L. IIc.XXX, Gesta Francorum epitom c XV, Hincmarus in vita SRemigii c. XXXIV, p. I 9 s apud Surium d. XIII Jan..testa utur. Diem autem is supremum A.I DXI obiir, posquam XXX annis imperavit, ut Turonensis L. Is cap. XLIII , Gesa Fransi epitomana c. XVΠ-L. I cap .XXV,Chrom Francori ap. Labbeum T. I. Biblioth. MS. p. 3 3O,perhibent: unde eVincitur proelium istud tu A. CCCXCVI incidisseia Clodoveum. anno quingentesimo baptizatum fuisse, Pregigerus tradit.. Enim vero exaesti Viennensis Episcopi epistola ad Clodoveum apparet. die Christo natali id accidisse , ct Anastasius Pontifex in literis a Dacherio Tom. V Spicilegii editis in Exordio Pontificatus sui id contigisse, autor est,qui A. CCCCXCVI Mens Novembri Pont, Ex electus fuit, ct A. CCCCXCVIII eodem mense obiit , unde patet Clodoveum Λ. CCCCXCVI die Christi natalitio baptietatum fuisse. . Sed majori cum diligentia Cl. Autor ea collegi ,

qpse ultimis seculis adnotanda, fuerunt.. Etenim secat is dumi serienti seculorum quae circa res sacras in Suevia ge sta

140쪽

MENSIS MARTII A. MDCCXVII. Q

suerunt, regenset, ubi multa quidem notatu digna occurrunt , qtiae quidem referre per eompendium non licet.. Accesserunt Suevi a Gentilis aMGeorgio intrino conscripta,&Anonymi alte

ptio occurrit:

LUTE SUA ET SUORUM POSUIT. V. S. LI MI D DEC. CRR.

Quae ita explicatur: In honorem Deorum Dearumque Biviis' Triviis, Hadrivisis attoniusJuvenilis Benesis artas Consiuitis Fus.. Prosalute sua*suorum posuit. Voto soluto libens lubens msrito. id autem reliqua, sibi velint , non additur. Pap.

STAT ITERATO POSUIT IMp.

vivit ANTONINI AUG. P. 1. V. R.

Semnuntur pag. 2 set Georgii Pregi Zeri oratio de origine, pro 'gressu & celebritate stipendii Theologici Tubingensis , Monasterii quondam Augustiniani ;. pag. 26o Nicolai Frisclilini Car. men de Illustri Tubingensi stipendio re pag. 3I4 ejusdem M nasteria Dueatus Wirtenbergici,.ubi simul Abbates Evangelicio itum coenobiorum Wirtenbergicorum recensentur. Tan-Q et dem,

SEARCH

MENU NAVIGATION