장음표시 사용
311쪽
mano non Graeco loqui deprehendamus. Quae in excutiendis Romanorum cognominibus, dc dignitatibus sacris, civilibus, ocmilitaribus versatur luculenta est dc jucunditate sua se mirifice commendat. Singulare est, quod TIT. LABIENUS
1MpERATOR PARTHICUS appellatus fuerit, non quod vicerit Parthorum gentem, sed quod eos contra Romanos defenderit: abhorrebat enim illud institutum a Romanorum moribus, qui hujusmodi appellationes.a. victis g ntibus desumere solebanti Undeeima Dissertatio Caesarum &Λugustorum seriem exponit, ae eorum conjugia, assinitates, titulos, dignitates, ct sa- ista egregia, quae domi ac foris perpetrarunt, ex numis illustrat. Nobilissimam Quaestionem: utrum tres , an quatuor Gordianisuerint 3 Perillustris Autor aecuratius expendit,& adductis in utramque partem rationibus sententiam, quae tres modo Gordia. nos ad struit, amplectitur. Illam de quatuor Gordianis opinionem Franciscus Angeloni in Historia Augusta e numis illu stratai Italice primum proposuerat, quam deinde duo celebres Galliae Viri opinionis, quam promulgavarat Augelonus, uti fatentur, prorsus ignari,Dn.a Longpre & Abbas du Bo qui Historiam IVGordianorum απιυριας ediderat, defendere aggressi sunt. Sed ab Angeloni sententia iam olim discesserat Bellorius,cui se pommodo Anonymus quidam Gallus de illustris Cupuus adiunxerunt, qui receptam . de tribus Gordianis sententiam argumentis TAB. nonreontemnendis adstruxerunt, dc facierum, discrepantiam, . Eig quAE in Gordianis numis occurrit, tanti momenti non esse arbitrati sunt, ut quartus aliquis Gordianus propter fissingeretur. NOVa propemodum est, quae de tumultuariis V ani re Gal.
leni aetate Caesaribus, quos triginta υrannorum nomine Tre.' bellius Pollio complexus est, instituitur narratio,qua complures , eorum ViX praeterquam ex numis noti exhibentur. Ad Hi storiam Augustarum ubi progreditur Autor, non solum Augusto rum uXOres, matres, dc avias, sed etiam filias, neptes, dc sorores Augustarum nomine dictas fuisse,declarat. . Non omnes quidem priorum Caesarum conjuges in numis conspicuae sunt, imo
Livia. Augysi inon nisi post mariti, qui eam in iamiliam Juliam:
312쪽
ct nomen Augustae assiimserat, excessum in munis depicta cernitur. Eadem vero Livia, quae ante adoptionem DEA, dc JUNO in numis salutabatur, post adoptionem, Vellejo teste, FILIA AUGUSTI appellata est, quod nomen Viris aliquot doctis, interque eos Reinesio imposuit, qui non Liviam, sed Juliam Λugusti filiam iisdem nominibus designari existimaverunt. Dissertatione duodecima Perillustris Autor Titulos & Honores, quibus Romanorum Imperatores in numis mactantur,
paulo accuratius perlustrat,& expositis iis, quae ad CAESARIS cognomen spectant, illos qui NOBIL SIMI CAESARIS titulum assumserunt, enarrat. Inde de illustri PRINCIPIS JUVENTUTIS appellatione, quae a primis liberae Reipublicae
temporibus derivatur, & nobilissimis equestris ordinis juvenibus concessa erat, uberius agitur. Hic de inore cooptandi Au gustorum liberos in sacerdotum dignitates, Pontificis scilicet, Auguris Sc.quam plurima occurrunt,ipsa vero cooptandi con suetudo in libera jam olim Republica obtinuisse dicitur, ubi ain-plissina sacerdotia per aliquot secula nobilissimis Patritiorum familiis propria quasi fuerunt.. Sanctissimum , AUGUSTI nomen, quod ab Octavio Augusto ad reliquos Imperatoresaransiit, eosque vivos quasi divinae immortalitati consteravit, non hereditarium familiae, sed supremae dignitatis nomen fuisse, contra virum doctum quem Harduinum esse opinamur,luculentius ostenditur, simulque de singulari quodam Gratiani numo disputatio instituitur, in cujus altera facie inscriptio AUGG. AUG. uti vero crum Harduino flegerus legit AUG. G. AUG. secundum Gallandum vero AUGGAUG extat. Atque varia isthaec legendi ratio in diversa sententiarum divortia eruditos abduxit. Morel-Iu, AUGUSTORUM AUGUSTUS interpretatur, di valenta. nianum juniorem Gratiani fratrem, dc Theodosium M. intelligit. . Anonymus, cujus sententiam diarium Trevoltiense pro-
dueit, AUGUSTI GERMANUS AUGUSTUS, Valentiniani innioris fratrem Gratianum his verbis designari putat. Alius in eodem diario Trevolitensium AUGUSTO GENITUS AUGUSTUS. Alius vir doetus a Morello indicatus AUGUSTI imGUSTUS legit, Δ ad Valentinianum, ct Valentem, re Gra
313쪽
tianum iuvenem respicit. Harduinus plus justo, ut solet,eoniniecturis indulget, α AUGUSTI GENER ΛUGUSTUS legit,duod nimirum Gratianus ducta Honoria Honorii Augusti cilia de Auxum generum inscribi voluerit. Perillustris tamen M- oe AUGUSTI AUGUSTUS retinet, Ra quidem, ut per priorem vocem duo Augusti intelligantur.Valens scilicet α Gratianus Augustus vero nominetur Ualentinianus Iunior Gratianificater, qui utaetate minor Vivo Valente nomine tantum Augu- .nus duobus potioribus vere Augustis in illo Gratiani numo adiungitur. Jamque resicto AUGUSTI, qui Graecis ΣΕΒΑΣΤΟΣ& ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ in numis est, titulo, de Imperatoribus ΒΑΣΙΛΕΟΣ dc PONTIFICIS MAXIMI nomine ornatis disseritur, qua Occasione controversia : an Imperatores Christiani Pontificis Μaximi titulum assumserint d examinatur, idque anpellationis genus a Gentilibus potissimum profectum elselienditur, qui moribus suis nimium adsueti Imperatores Chriss ianos tali honoris titulo affecerunt. Quod si vero praeterea aecidit, ut ipsi Imperatores Pontificis Maximi nomen sibi adseriberent, non ideo factum probabile ess, ut sacra paganorum a quibψs animo multum abhorrebant, approbarent, sed ut sartam sibi tectamque in Romanos Sacerdotes, & Pontifices, quo orum plura adhuc in urbe collegia erans, potestatem sine dispen.
dio conservarent. Q aaede PII, FELICIS, P ΛTRIS PATRIAE, PATRIS CASTRORUM, &c. Consilis, Proeonsilit , Censeris,
Domini, Des titulis, &speciatim de nominibus a Gentium Diis. populisque devictis, aliisque a generis origine, di amnitate desumtis in hae dissertatione erudite disputantur, satis multa sunt,&proinde non permittunt, ut iis excutiendis diutius im
Initium Dissertationis decimae tertiae, quae auic praestanti simo operi finem imponit, brevem qua si ἀνακαφα ωem eo. rum instituit, quae numos ab utilitate commendant. Cui in-sgni immorum utilitati nihil quicquam ossiciunt numi vulgo Spintrii Tiberiani dicti,in quibus obscoenaPhilamidis σχήματα.& impuri Elephantidis libri ab inferis quasi in hanc lucem redi. Me videatur. Neque tamen, quo jure mimi Spintili Tiberio
314쪽
attribuantur, jam penitus consectum est, siquidem testimonimuSuetonii, quod ex c. 48 Viti Tiber. allegare solent, nihil minusquam illuci tradit,nec aliud praeter numeros I, II M. monime tum, quod illud indidet, in ipsis numis reperiatur. Quibus i super accedit, quod Tiberii insenium a perverso hoc instituto abhorruisse videatur, dum in secessu Capreensi ejusmodi voluptatibus indulsit, neque maere ad posterorum-memoriam tram ducere voluit. Quocirca Parillustris Autor argumento Martiat. Epigr. 78 L. VIII adductus, mimos Spintrios theatraliaris annumerat, qui in publiciae& obsecenis spectaculis magna pia in vulgus spargebantur. Confirmant id usterius, quae in
illis occurrunt numerorum notae se ob quae in aliorum anteriore
parte conspicitur effgies Augusti cum quadrigis. in aversa autem numeri varii coronae laureae inclusi, quos in Circensiuin ludorum celebritate percutas verisimile est. Hinc sorte *ictu ut, quia in quibusdam hujusmovi numis Tiberii imago occurritι ii propin ea etiani Tiberio adseriberentur, etiamsi fieri sina, potuit, ut impura re laseiva ejusmodi σχεμιατα ex turpissimis Tiberii firris desumerentur. Sed relictis, quos tantum ais Dπαδεολο attigerat, munis spintriis, Perillustris Λutor illustriora Caesarum facta percurrit, re omnia, quae pacis & belli tempora domi forisque in aeterna urbe, provinciis, urbib us liberis,. R. Deinderatis, in exercitu a castris laudabiliter gesta, ct propterea ut
perennarent, numis inseripta fuerunt, pulchre ac Iuculenter e
ponit. Atque haec de praestantissimi Operis Namismatiei altero volumine delibasse uinciet. Quantumvis enim illud, cum in lueem emittoretur, Parentem jam amiserat, obstetricant, hiis tamen Cl. Verburgn manibus exceptum feliciter adolevit, se excellantioris doctrinae, ua Perillustris anhelus ab omni. buxeredi is celebratur, laudem egregie sustentat, atque tuetur. Propterea etiam Commentarios, quos de propria vita Illustritamus Autor scripsisse perhibetur, avidius expectamus, quoniam stricturae, quas in operis fronte Cl. Verburgius ea de re edidit fine dubio clariorem lucem exindo sporare jubent. .
315쪽
CHRISTIANI SCHLEGELII DE NUMMIs
Antiquis Gothanis, Coegneis, ciburgensibus, ariensibus O Merseburgensibus, insertam, in qua simul obiter de nus quibusdam prisci aevi Altenburgensibus, Augustanis, Halensibus, Francinurtensibus, Norabergensibus
O inmensibus agitur.' Franeos.&Lipsiae, apud Jo. Georg. Schlesset, ITI7, . Alph. I pl. 3Tabb. aen. . . Q. Autor, qui summae, quam in historia patria sibi eomparavit, notitiae specimina satis eximia dedit, jam de Nuinis diversarum Thuringiae civitatum accuratius, quam adhuc iactum di I est agere constituit. Primo illos numos, in quibus rosa manui ab una parte est impressa, ab altera vero vel crux solum, vel Leci cruci inhaerens conspicitur, vid. T. I n. I, 2, 3 Altenburgenti civitati vindieat, quod ex illius urbis perantiquis insignibus probat. Quod autem civitas illa eo jam tempore, quo urbis Imperialis libertate gavisa est, monetae cudendae ius habuerit, ex frequenti non solum veterum denariorum Alienburgensium, sed & ex ossicinae monetariae Allecturgensis, itemque Moneta 4. Horum ibidem existentium mentione evincit. Illius monetae integritati, & longiori durationi cum prospectum voluerit, se menti, lupuli,lanae, mellis, emtio α venditio sola Allecturgensi moneta, vi rescripti Henrici Illustris Λ. M C C L VI, faeienda fuit, neque Monetario Altenburgensi, neque civi aut viseino denarium Alienburgensem confringere licuit. Cl. Iet. Autor postea illa diplomatum loca magna cura collegit, quibus see. post C. N. XIII S XIV monetae Λltenburgensis mentio injicitur, unde colligitur, antiquissimis temporibus omiscinam ct rem monetariam Λltenburgensem ad ipsum Regem Romanorum, sequioribus ad Marchiones Milaiae pertinuisse, I 3. donee a Friderico Placido in Senatum Alienburgensem exemisplo aliarum urbium transferretur. Halam Suevorum urbem Haleris, quos vocant, primam dedisse originem extra dubitatio. nis aleam positum esse concedit, ct librarum Halensium usum ab anno jam MCCXXVIII invaluisse probat, usu licet earum setius alibi introducto, rejicitque variat Halirorum nominis
316쪽
29ν manum puta di crucein, numis imprimi curarunt, quod Chro. - . niei MSCti Noribergensis verbis probatur e emdem num os Frane furtensis quoque civitas percussit. Pergit Autor ad nu- mos Gothanos,quorum aliquot hic exhibemus. Fig. s duas ad -- versas sibi invicem coronas circumscriptis literis M. N. exhibet, Vis quas per Monetam Novam interpretatur; Fig. 6 circum duas
eoronas sibi invicem oppositas legitur GoTDA; Fig. GO- kjς' THE conspicitur: ultimus sub Fig. 8 literas THU legenda, Vis
offert, in ruderibus Grimensteinianis A. I 6 3 inventus , quem Mellenius, Sagittarius, Temelius & Olearius de regno Thuringi. Λ. DXXIV post Hermeesriedi Thuringorum α Theodo- 3Criei Franeorum Regum bellum ad duos dominos, Francos sci- 38. lieet & Saxones, relato interpretantur, & literas THU per THURING. restitui posse existimant. Certiora sunt, quae CL Sehlegetius in medium profert, dum probat, numum illum tantae, ut ferunt, antiquitatis non esse, quum bracteatorum genus post Ottonum demum Caesarum aevum invaluerit; tuma ex eo, quod idem cum illis plane sit,quos integerrimos aeri in- 4λeisos exhibuit, quodque non THURING sed GOTHA vel GOTHE legendum sit, optimis rationibus confirmat. Tandem 3 hunc numum Gotham, inter primarias Thuringiae halid postremain, ad Linam flumen stam, solam agnoscere matrem, probati Sequitur accuratior rei monetariae in Thuringia historica descriptio, ex qua qIraedam delibare animus est. Sec.XIII 47. vilissima fuerunt rerum pretia, ut pro decem marcis argenti stuvam centum & quinquaginta jugerum Iso acter Oolh .mansum eme Dum tauhes)quinque, sex, oeto, aut decem marcia argentionstendinum, arcaminalictum N psinam pro quadraginta & tribus marcis comparare licuerit; trium etiam marcarum usura novem cum dimidio aut decem solidi fuerunt; una marca quae octo norinos valebat census annui pro decem marcis comparanda fuit; pecunia ct argentum usuale auggesmunhi uni seprogiorib) opponitur argento exanimat i stir Eilber α utrumque illo eo tempore vulgo in usu suit. Seculo
317쪽
XIV moneta in pejus ruente rerum pretia sensim di pedetentim aucta sunt ita, ut viginti, viginti tribus, imo viginti sex marcis mansus venierit. Marcae, librae, talenta, solidi, sertones. denarii utroq; seculo in usu fuerunt,ita tamen,ut ab annoMCCCXLVIII non ex puro amplius sed mixto constiterint argento. Anno, M. CCCXXXV prima denariorum Gothacensium vel Gothm-flum mentio injicitur, quum antea monera inualis, pecunia inualis, argentum inuale, Fertones inuales in diplomatibus occurrant; cujus rei ratio ex Cl. Schlegelii sententia est, quod hoc anno de .mum numos nomine GOTHae totidem literis in iis expresso. cudere inceperint,cum antea sorte vel cum literis M. N. id est Moneta Nova, vel plane nullis literis aut literis initialibus Ma chionum α Landgraviorum Thuringi ae tantum additis, signati fuerint. Sub Friderici Strenui regiminis initium mouetan. di ratio multum mutata, ct loco argenti puri mixtum introductum fuit, hine opus erat,ut ad denotandam admixti aeris quanti. tatem re ad distinguendos numos ab aliarum civitatum pecunia signata,pecuniae nominetenus v. g. Gothensis murtensis Ottin-gς1sit,itemque argenti puritatis,ponderis ac valoris mentionem
adderent. De Novis Grossis Misnensibus non ante A. I 386 in Diplomatibus urbis Gothae quidquam occurrit, licet longo jam antea tempore Fribergae tales percussi fuerint quos primo texagenis V jocten) computarunt, quarum unam viginti constituerunt grossi. Friderieus Gravis Miseiae Marchio, ut di Balthasar Landgravius monetalia in ossicinam privatis hominibus pro certo monetario et Ocarunt, quo factum, ut ex illo tempore in pejus mere res monetaria coeperit, quum Fuderici Admorsit temporibus, ipsius etiam Friderici Gravis aevo, in sua integritate suaque puritate argentum permanserit. Seculo a Christo nato
XUByrantini, Florent & Grossi in usu fuerunt ; hos Bohemi Wencestat II temporibus invexerunt, quos Miseenses Marchiones, ut hos Moguntini Archiepiscopi, Hassi eque Landgravit& Comites Mansseldenses imitati fuerunt, . retinendo ab una parte Leonem, Miseiae Marchionatus non solum, sed ct Land.
graviatus Thuringiae consuetum ab altera vero cru .cem, quam a Gallorum grossis. sive Turonibus mutuatos fuisse, . - sibi
318쪽
sibi CI. Selilegetius persuadet, qui diversam grossorum ratio- p. Ios. nem, illorumque a pristina bonitate declinationem aeeuratius exposit. Pauca deinde de Monetariis Gothanis subjiciens, Io8. duas coronas vel, si mavis, mitrasDueales in Numis, de dupIici IO9. II LRegimine, aηt potius ornamentis galearum Misinicae Thurin-3 II 8.gicaeque, Principibus usitatis explicat. Animadvertit denique,
Joh. Fridericum Electorem ad abolendam minus probam mo- I 23. . netam tres civitates monetarias constituisse, Gotham, Jenam &Ρesneeum. Extructa olim fuit haec ossiciua monetaria in I 2 arce Grim menstein. vel statim infra eam, qua occasione nonnulla de numis Jo. Friderici Medii immiscet Autor; illius enim I 37. fatis adversis haec officina diu quievit, donec arce sub Fridenstei. ni nomine ab Ernesto Pio reflamata, eadem simul restitueretur. Numos Cygneos sistit Cap. II. Ius monetandi in Civitate adhuc libera ab Imperii Praesectis, postea a Marchionibus Miseensibus est exercitum, cusique ibidem bracteati, di quos Fribergae falso vindicavit Sagittarius, grossi circa annum I 39o. Numi, sudens
43utea figura pilei, Iudaeaeusitati, in iisdem expressa nominati,ciun Wilhelminis, a Duce Wilhelmo sic dictis, minimo confii, dendi. Porro circa A. I 4 grossi acuti, Sp gro figeti) a se
ma minore, nitidiori typo, & acutis angulis nomen sortiti invaluere quales Lipsam quoque nostram dedisse nonnullos, haud negandum. Sequuntur grossi censuales a censu , argentei a puriori argento dicti, dc circa A. I 92 conneti; praeterea pen. ningi minores, rutamSaxonicam,& Leonini Leonem praeferentes,circa A. I s I 2,& unciales aliique circa A. I s3o signati. Osfiei. na Cygneae, inde maxime celebris, quod argentum omne ex fodinis Schue ebergae huc delatum, ut typos subiret in domo Ramgiana suit. Circa annum I s oo ista quidem Seli ebergam ct aliorsum est translata, non cessante tamen penitus illa Lmicca- viensi, donec Is 34 Schneebergam, & I s s 8 Dresdam migrare juberentur monetarii; a quo tempore numi ibidem raro ensi sunt, nisi qui anno Is 73 in memoriam solennis Principum, alio. rumque illustrium virorum, praesente Serenissimo Electore Augirsto sagittis certantium, expressi; dc circa A. I 6 Iet grossi vulgares. Tandem A. I 6 2 I leve illud monetae genus, Κmpero-
319쪽
PI 68. ruin nomine Botum, Cygneae etiam novae officinae instruendae occasionem dedit, unde adeo depravata moneta, ut jam RI 623 uncialis Io, aureus IT florenis commutaretur. C. 3 Nu-mos Coburgi,urbis Hennebergicae,Noster exhibet. Moneta ibi ob aeris copiam jam Sec. XIII fgnata reperitur, ad nostra fere tempora continuata a celeberrimis monetariis, quos luter no-I 8 r. biles de Rosenau connumerantur. Numi antiqui capite AEthbopis, seu potius S. Mauritii, Patroni olim hujus urbis, sint conspicui, quo insigni in sigillis quoque civitas utebatur. C. 4 agit de nutius Vinariae, sed is Electorum & Ducum Saxoniae, cuna Commentarios Lorberum, ICtum, nunc moliri, Noster refert. Numos, quos invenire licuit, antiquissimos a Wilhelmo III udgravio consectos producit Nocte urbis tamen nomine de. stitutos, in quibus corona conspicitur; plures a Io. Friderici I tempore prodiere numi, quod in Vulgus notum. Operi finem imponit C. s de numis Merseburgensibus, de quibus parum, vulgo constare, cum Pl. Rev. Oleario Noster asserit; unicum, quem exhibet, Episcopo cuidam tribuit; grossos autem ab A 16oo usque τε2o ibidem signatos, GrossoIogiae suae reservat; quam ut properum seliciter absolvat, enixe optamus.
FASTI ECCLESIAE ANGLICANAE; OR, AN ES-
FASTI ECCLESIAE ANGLICANA SIVE.
Tentamen, quo regularem succesonem oramium dignitatum praecipuarum inquavis Cathedrali ac Colugiata fecί M aut Capelta, in Anglia ct inalgia hodie exstante, a prima ejus institutione ad Annum tris deducere annisus esyOHANNES LE QUE, nuper Soc. co egii 'Trinit. Cantab L
320쪽
UΤilissimum civibus suis, nee levem imo dissicillimum Iabo.
rem subiit operis hujus Editor perindustrius, qui euin via
alium in hoc argumento ducem praeter Franciscum Godmia Epise Landavensem & Herefordiensein reperisset, qui breviter nonnulla annotaverat ultra Λ. I 6I6 haud progressus, istΕpil eoporum AngliaeArchiva seriptaq; alia tuui edita tum ined, ta evolvit, in quibus communicandis illorum facilitatem ae benevolam mentem mire commendat. Certe quantum illi in hoc opere desudandum fuerit, vel ex prolixo illo monumentorum ad sedem Cantuariensem spvehantium catalogo, quem Praefationi infernit, facile conjectare licebit. Nec Episcoporum tau tum syllabum tradit, verum & Decanorum, Λ hi, Diaconorumae Praebendariorum seriem accurate exponit, nee usquam de
sicit, nisi quod Praebendariorum Roffensium, Vigoaniensium, Chestrientium ac Dunholmensium, de quibus frustra sollicitus fuit, mentionem nullam facere potuit. Sub finem reditus quo- ue cujusvis Episcopatus commemorat,d insigne ejus accurate escribit; nec Collegii retonensis Praepositos, Decanos d Praehendarios Wesmonasterienses, Decanos & Canonteos Vinde-sorienses, Academiariim item Cantabrigiensis & Oxoniensis Cancellarios, Uice-Cancellarios, Professores. Collegiorumque. quae in iis sunt, Rectores omittit. Archi.Episcoporum Cantuariensium Catalogum ab Augustino,qui sedem illam firmasse dicitur A. s98, ad Thomam Tenison, Eboracensium vero a Paulino A. 62 s consecrato ad modernum Wilhelmum DPrres deducit;&illius Episcopatus primitias 2682 librar. Steri. Itsehili.& χ num.hujus I 6I ossibr. computat. Ε reliquis saltim eos hic memorabimus,qui hodie Episcopalibus praesunt, additis an nis, quibus ad hanc dignitatem perve erunt. Sunt ergo Aia phensis Joannes Wynne III 4, Bathoniensis & Wellensis Ge- .