Antonii van Dale Dissertationes 9. antiquitatibus, quin et marmoribus, cum Romanis, tum potissimum Graecis, illustrandis inservientes. Cum figuris aeneis

131쪽

DE ORIGINE Ac RITIB Us. uti ec haec M. A U R. PACORUS. A EDITUUS . SANCTAE. VENERIS. IN. SALUS T. HORTIS

SPEI

ARAM. C U M. PAEMENTO SOMNIO. MONITUS. SUMT V . S U O . D. DTum denique haec sequens, quae certh magis ad rem fa-

εere videtur:

Cum autem haec potius ad Aras dedicatas, quam ad comsecrationes sive initiationes spectare videantur magis accedunt quidem haec, s Α-

132쪽

SA RI TAUROBOLII. SACRO SUSCEPTO SORTIBVS. SUBLATIS, &C. At longe magis, illa quae habentur in hoc marmore, adhuc infra etiam adducendo: TAURO POLIUM. FECIT. Q AQVIVS EX. VATICINATIONE . PVSONI. IULIANI ARXIGALLI, dic.

Qui Archigalli sane.uti erant capita Scurrarum Magnae Matris, hic etiam sibi partes inde arrogasse videntur, ac maximε circa talia se vates ac Deorum interpretes gessisses sicut de ubique sere alibi. Hinc enim Juvenalis Sat. VI.--Matri que meum chorus intrat, o ingens Semivir, obscamo facies reverenda minori, oc. Grande sonat, metuique jubet Septembris o Auini Adventum, θαAc, quod propius accedit, Persius, Sat. V. ,

ne grandes Galli, is eum Auro lusca sacerdos, INCUSSERE DEOS, dcc. Hinc de ejusmodi Scurrae, de alii quoque Fanatiei quale CXemplum habemus, in FANATICO AB AEDE BELLONAEb ad templa maxime degebant: ibique

Κ a metum

133쪽

16 DE ORIGINE AC RITIBUS. metum Deorum superstitiosum credulis hominibus incuti bant saticiniis suis, justisque ac praetensis Deorum monitis.

Matris Deorum aut Attidu, aut amborum; hincque votorum religionem in animis hominum excitabant.

Plura autem alia Sacra seu Myseria ex voto suscepta fuisse, quin & ob aliorum vota, docent ista quae de Sacris Bac chanalibus apud T. Livium lib 9. Dec. 4. jam supra m

morato, reperimuS, hoc modo: ADter adolescentulum apia

peltat, SE PRO CAEGROTO VOVISSE, ubi pri

mum convaluisset, Bacchis eum se inrtιaturam. Samniram voti Teum benignitate exolvere id velle. X dierum castimonia opus esse. decimo die carnatum, deinde pure laurum in Sacrarium deducituram. Ac paucis post haec injectis: Ter jocum adolessens vetat eam mirari s per aliquot noctes secubuisset. Religionis Me causa, ut voto pro valetudine

Λά facto liberetur, Bacchis initiari vel . Haec circa illud MONUIT ut dicere libuit, sic plura dici possent: verum nunc aliquid super lectione MOVIT

addamus. Sequens sane Taurobolium , ex Hoto factum, seu potius acceptum vel susceptum fuit, pro salute is reditu. At in eo istud MONUIT nullum locum habere potuit, contra optime MO VIT, quatenus profecit aut accepit capitur: LON. T AURO P. PRO. S ΑL U T E . ET . REDITU. LUPI. ALBONI. F. CAPI ΑΕ. ALBONIAE. FRATA. L. V. SI. e. animo lubens votum solvit. Certe

134쪽

Certe istud PRO 'SALUTE. . . MONUIT mihi plane absurdum videtur; sive monuerit aut ex visu, aut monitu, ju ve Deorum, Vel eX motu proprio, Sacerdos qui visus, monitus & c. tamen locum habere poterant, ubi quis ex proprio affectu aut Voluntate, seu religione id sacrum susciperet: J sive aliquis semetipsum silc Gonuerit, ac monueris quidem de suo; . quae locutio perabsurda eli: quoniam de suo hic idem denotat quod Hostiιs propriis, seu sumptu proprio. Quare omnino M O VIT legendum, idque accipiendum profecit, ac quidem ita ut pro salute hujus illiusve, horum illorumve, initiandus hoc sacrum susciperet, adeoque ipsorum loco initiaretur: siicut alii hujusmodi homines id pro semetipsis ita curabant: uti eX sequentibus clarius liquebit. Hisce accedat, quod, cum jam haec praelo essent subjicienda, literis suis per occasionem, me monuerit Clariitimus Joannes 'Colius , ex Gudiano Inscriptionum codice accuratissimo,

non MONUIT sed MOVIT esse legendum. Quod

omnem dubitationem circa hanc lectionem removere videtur, quare id minime omittendum duxi.

Quod autem ad vocem AEMOBOLIUM pertinet, sane AE GOBOLIUM hic cum Reinesio reponendum Censeo , quum ubique quidem, ubi T A U RO BO LIU MO CRIOBOLIUM junguntur , Taurobolium praecedat 3 neque unquam aliter illa occurrant nisi metri causa, ut in inscriptione Graeca mox inferius adducenda. Praeterquam

quod nunquam, aut ullibi, quod sciam , AEMOBOLII mentio fiat, sanguinisque effuso si pro illa C Emobolium capiendum sit) aeque in Ariete , seu Κμύ, quam in Tauro facta fuerit. Quare hic 'obolium, seu caprae immolatio, post criobotium , sicuti criobonum post tauropolium , ut diXi, reponendum est: sicque non simpliciter sanguinis effusio post animalis mactationem, sed unius animalis post alterius mactatio eXprimcnda.

135쪽

Quin minime dubito criobolium aliquando sub taurabolis minusque magnitudine animal ita sub majori quod tamen contra non fieri solet θ comprehendi. ut ex. gr. apud Gruterum Pag. XXVI II. n'. S. SV 6. tum Sc quando jam pluribus hostiis simul, iisque propriis, solus unus idemque sese initiari curabat, tum quoque cum plures numero simul sic Sacrum istud Magnae Seum Matris aut simul etiam Attidis)suscipiebant. Quale eXemplum, praeter alia jam supra adducta , habemus in hoc sequenti marmore quod pag.

. D. Μ

Ι DEAE . MATRI VALERIA. ΜΑRCIA NAVALERIA . CARMOS NEE T . CASSIUS . PATER N USSACERDOS . TAU ROPOLIUM . SUOM VIVI . CELEBRAVERUNT

In qua inscriptione, quid ulterius notandum sit infra, meisliore data occasione, dicam. Ut autem aut pro aliorum, aut pro propria salute, sic homines privati, seu nullo publico munere, sive sacro, sive profano, functi, sese Magnae Deum Matri Iiae Attidi devovebant; ita etiam istud Sacrum suscipiebant clarissimi viri ac foeminae, maximaeque auctoritatis , seu summis honoribus perfuncti in Republica, ut Consules, Proconsules, Praetores, Praefecti Urbi &c. sicut id jam , alia occasione, supra pro Parte ostendi, atque ex sequentibus exemplis adhuc clarius patebit. At

136쪽

SACRI TAUROBOLI r. 79. At de Deminis quidem, tum aliarum exempla eXtant, tum insigne illud Fabiae Aconiae Paulinae, in cujus honorem

haec sequens inscriptio, apud Gruterum Pag. CCC X. m. I. reperitur:

FABIAE . ACONIAE . PAULINAE . C . FFILIAE . A CONII . CATULINI . V. CΕX . PRAEF . ET . CONSULE . ORD . UXORI VETTI . PRAETEXTATI . U. C. PRAEFET. CONSULIS. DESIGNATI . SACRATAE APUD . ELEYSINAM . DEO . IACCHO . CERERI . G . CORAE . SACRATAE , APUD . AEGINAM. DE ABUS. TAUROBOLITAE . ISIACAE . HIEROPHANTRIAE . DEAE . HECATARGRAECO. SACRANEAE . DEAE. CERERISCujus Fabiae Acomae quoque mentio, ut Sacratae, seu Sacraneae Cereri, in hac sequenti inscriptione, apud eundemGrui. eadem pagina:

FABIA ACONIA . PAULINA . FILIA C. CATULINI. V. C. EX. PRAEFECTI . CONSULIS ORDINARII. OR. UETTII. ACORII. PRAETEXTATI PRAEFECΤΙ . ET CONSULIS . DESIGNATI SACRATA. DEAE. CERERI

Prima harum inscriptionum facta est , ut videmus, in honorem Fabiae Aeoniae Α, quae & ipsa illam quae secunda numero est, dedicavit: quamvis nulla hic causa compareat, ob quam eam dedicaverit. At causa, cur hanc sequentem -- liae

137쪽

go DE ORIGINE AC RITIB Us bis Concordiae sacraverit, ex ipsa inscriptione se prodit: quod nempe haec Caesia.Concordia, jam prior statuam cum inscriptione fac quidem procul dubio illam quam jam supra adduxi, marito suo Vettio Gomo Praetextato dedicasset.

COELIAE . CONCORDIAE . UIRGINI VESTALI . MAXIMAE . FAB . PAULINA . C. F. STATUAM . FACIENDAM . COLLOCANDAMQUE CURAVIT . CVM . PROPTER EGREGIAM . K I U S . PUDICITI A Μ . INSIGNEMQUE

CIRCA . CVLTUM . DIUINUML SANCTITATEM . TUM A QUOD HAEC . PRIOR . ΕI VS . VIRO VETTIO . AGORIO . PRAETEXTATU . V . C . OMNIA . . SINGULARI DIGNOQUE . EIUS AB . HUIUSMODI . VIRGINIBUS . ET . SACERDOTIBUS . COLI . STATUAM . COLLOCARATVerum altera nobis addenda venit inscriptio huic Fabi

Aeoniniae Paulinae quoque dicata; cum ut videamus quot quibusque Sacris haec una ac sola fuerit initiata, quorumque Sacrorum Antistes fuerit , tum ut 6c alia hac occasione o . servanda, aut emendanda, notemus. Est autem illa, prout pag. CCC IX. n'. 3. apud Gruterum ac pag. 3o. apud Aldum extat, haec sequens:

138쪽

FABIAE . ACONIAE . PAULINAE . C. FFILIAE . ACONII . CATULINI . U. CEX . PRAEF . ET . CONSULIS . ORDINUXORI . VETTI . PRAETEXTATI . V. CPRAEF . ET . CONSULIS. . DESIGNATI SACRATAE . APUD . ΕLEYSINAM DEO . BACCHO . CERERI . ET . CORARSACRATAE . APUD . LERNAM . DEO LIBERO . ET . CERERI . ET . CORAE SACRATAE . APUD . AEGYNAM DEABUS . TAUROBOLITAE . ISIACAE HIEROPHANTRIAE . DEAE . HECATAE GRAECO . SACRATAE . DEAE

CERERIS

Fuit, ut videmus i I. initiata sacris Eleoniis. a. Lernaeis sacris, quae aeque ac apud Eleusinam Libero seu Ba Clio, uti& Cereri & Lorae, seu Proserpinae, sed duplicia, aut separatim & illis Baccho & hisce, Cer. ac C. fiebant. 3. Deabus apud e 'inam: de quibus & jam statim vid bimus. Taurobolita, sive mavis, ac quod revera melius , Tauroboliata, adeoque Sacro Taurobolio accepto Matri Deum is Attidi sacrata. s. I iaca i. e. Deae Isidis Sacris adeoque de m3steriis initiata. 6. merophantria, seu Summa Sacerdos, Deae Hecates, i. e. quae initiandos illis sacris mysteriis sicuti ex. gr. Minia Campana in sacris Bacchanalibus sacrandos Hecatae initiabat. 7. Fuit Sac Ndos Graeca Cereris, seu quae Cereri GR CAECO RIT Jacra faceret. De quibus fere singulis amplius aliquid nunc addendum.

139쪽

82DE ORIGINE AC RITIB Us

CAPUT VII.

Hac occasione agitur quoque de Sacratis apud Eleusinam Baccho , Cereri & Corae, seu Proserpinae : De Sacratis apud Lernam tam Baccho tum is casio Sacro) Cereri 9 Corae: De Sacratis apud AEginam Deabus ι qua rursus occasone de Taurobolita Dea , ct Isiaca Taurobolita De J in indice magni Scaligeri ad Gruterum: tum is de Curialibus ac Curionibus, Curionibus primis, minoribus ς maximis, oc. post quos reditas ad Deas apud AEginam s quae non videntur fuisse Ceres ae Proserpina, verum Damia & Auxesia. denique de Sacrata seu Sacranea Cereri Graecos seu Graeco ritu. OUar itaque singularia admodum in hac inscriptione occurrunt, sunt I. Sacratae apud Eleusnam Deo Baccho, Cereri ct Corae, quum EM in fine rursus occurrat Sacratae Cereri. At notandum in Eleusiniis , quae Cereri ac Proserpinae, seu Corae celebrabantur Iacchum , seu Bacchum locum quoque habuisse , ipsique praeter alia unum certe Mysteriorum diem fuisse sacratum. communia enim hic Cereri ac Baccho, sive Iaccho fuere Sacra. He

140쪽

SACRI . TAURO ao LII. 83Aθη ulr, νν Λ λν ω καλών otta Aob. Cum irent Athenis Eleusinam, quam Athenienses sacram viam appellant. Haec autem sacra via, quo nomine venerit, indicat nobis Harpocration , hoc modo: T ο--, ὴν ὀιαρ ἐα ἐπ E cῶνα. Tera , ilia via canesia

ta θ est, per quam M a ex urbe Atheniso Eleusiam

tendunt.

Nec solum hic; verum quod a. notandum erat ad Lernam his numinibus communia Sacra erant: quod tam in hac inscriptione indicatur per verba Sacratae apud Lernam Deo Libero, ct Cereri 9 Corae, quam ex sequentibus Pausaniae vorbis: H' ο Λερνα ἐων, δε-- ποτηρο μοι Κ