장음표시 사용
11쪽
Pars III. Dist. I. De Gratia auxiliante. II. Dicendum itaque , Gratiam theologicam de qua in praesenti tractatu hesse Donum supernaturale
superans omnem natutae exigentiam, seu debitum tum physicum , tum morale conferens ad beatitudinem supernaturalem. Ita communiter Patres,vi Theologi
ex Scripturis,MConcit ut videre est apud Ripat tom. 3. contra Bajanos disp. s. siet. 3. Et sane quod excedat omnem exigentiam naturalem , colligitur ex illo
praesertim Apostol ad Ephes. Onsumus susscientes cogitare aliquid ex nobis quo ex nobis , sed susscientia nostra ex Deo est Et constat , quia Gratia theologica est illa, qua homo disponitur ad Deum videndum; Visio autem Dei est indebita cuicumque creaturae ostenditur in prima parte Ergo Gratia theologica est etiam cuicumque creaturae, seu naturae rationali indebita in eodem enim ordine est dispositio ad formam,in quo est ipsa forma Ex hoc etiam fit quod Gratia theologiam excedat omnem exigentiam moralem . adeo ut nullatenus debeatur nostris operibus naturalibus, sive ut meritoriis, sive ut impetratoriis, sive ut aliter disponentibus ad illam , quod aperte dixit Apostolus ad Roman. 3. Ei, qui perαur, merces non impuratur secundumgratiam, sed secundum debitum : hoc est non habet nomen Gratiae quod est debitum operibus, atque adeo gratia superat exigentiam moralem nostrarum operationum e quamvis non excedat debitum morale ortum ex divina promissione, veracitate, aut alia virtute; nam unio hypostatica v. g. non ideo desit esse gratia theologica, quia promissa fuit pesteritati Abrahae. Neque est verum,qubd delirarunt Balant,gratiam connotare: indignitatem positivam personae,cui confertur Nam sine ullo praevio demerito collata fuit Humanitati Christi Domini uni hypostatica; donum perseverantiae confertur justificatis absque postiva eorum indignitate. III. Quod
12쪽
III. Quod attinet ad hujus Gratiae divisionem, dividitur primo in Habitualem Actualem. Illa est permanens, consistit in habitibus supernaturalibus gratiae sanctificantis, fidei spei, charitatis, Maliarum virtutum infusarum; Haec est transiens,& consistitium in specialibus auxiliis naturae indebitis , ilibus Deus nos movet, adjuvat ad eliciendos aetiis salutares tum etiam in ipsis a stibus supernaturalibus meritoriis vitae aeternae, quae pariter dona Dei sunt gratis collata, ut proinde Cadestinus Papa ad Episcop. Galliae dixerit, c. i. Tantas erga homines bonitas Dei, ut nostra νelites merita,qua sunt ipsus dona, ct pro iis, qκ largitus est,aterna praemia si largiturus. Dividitur secundo in Internam , qua scilicet in anima recipitur,ut est Gratia sanctificans illustrationes, Inspiratione Spiritus Sancti vi externam , qualis est Passio Christi Domini, Institutio Sacramentorum, Praedicatio Evangelii, Gratia protectionis in tentationibus, c.
Dividitur tertio in Increatam , Creatam : Insecreata est Spiritus Sanctus , qui datur justis, quam do charitas Dei diffunditur in cordibus eorum Verbum communicatum Humanitati assiim prae , iis ctio Dei, qua nos ad aeterno dilexit, qua decrevi conferre nobis in tempore dona supernaturalia Creata vero est effectus talis dilectionis in tempore pro Huctus. IV. Dividitur quarto in gratiam gratis datam , Gratum facientem maec per se ordinatur ad propriam sanctificationem . atque adeo vel sanctificat formaliter, ut gratia habitualis, vel ad sanctitatem consequitur, ut virtutes morales, vel disponit ad sanctitatem ut sunt auxilia actualia. Illa vero est, quis per se ordinatur ad aliorum utilitatem, quales sunt gratiae ab Apostolo enumeratae secunda ad Corinth. 3 M. Ser
13쪽
6 para III. Dcl. I De Gratia auxiliante. II. Sermosapientia, ac silentia siles, Gratiasanitati . eratia virtutumarophulia Discretio Spirituum, senera linguarum. Interpretati sexmovum. Sermo Sapientiae est donum supernaturale inferendi ex principiis iv dei conclusiones circa divina Sermo scientia est conis smile dcinum inferendi conclusiones circa humanar Fides quatenus est gratia gratis data, est donum supernaturale explicandi mysteria fidei quatenus vero est gratia gratum faciens, est habitus assentiendi mysteriis revelatis operatio vi tutum est donum faciendi opera miraculosa condistincta a corporum sanitate, ut fecit Moyses in AEgypto. Neque dicas, etiam gratiam gratum facientem esse gratis Aata. Nam hoc nomen genericum Gratiae gratis datae per antonomasiam
tali generi gratiarum ascribitur scuti quamvis quaelub et gratia etiam phylosophica conferatur nobis intui-ru meritorum Christi, tamen nomine gratiae per Christum antonomastice venit sola Gratia Theologiea. Dividitur quinto in Prievenientem Comitantem,& subsequentem. De praeveniente dicitur Pulm.
omnes omnino actus salutares , contra Semipei gianos negantes , necessariam esse gratiam , quae
praeveniat ipsum primum velles Gratia Comitans est,quae adjuvat,&cooperatum Subsequens est , qua indigemus ad perseverandum in bono proposito ; de qua dicitur Psal ra. Misericordia ita bubsequetur morSic v. gr. qui tenetur restituere , indiget gratia Praeis veniente consistente in illustrationibus supernaturalibus , quibus impellitur ad dicendum Volor stituere indiget gratia Adjuvante , qua dicat, Volo cestituere.&Subsequente , qua in proposito persev
Dividitur sexto in Excitantem . quae consistit in illustrationibus, inspirationibus, quibus voluntas ve-
14쪽
Iuri torpens. 4bpita excitatur , juxta illud Apoc. 34 οφ assium, O pulso, in Adjuvantem,qua virespciebor voluntati infirmae ad conatum requisitum; unde Ber. lib. de gratia . lib. arbit dixit Couatus nostricasti sunt non adsuventur, nullis non excitentur. Aliquando ramen gratia Icitans usurpatur pro Praeveniente, & Adjuvans pro Comitante. V. Dividitueseptimo in operantem, COOperantem nomine operantis venit primo gratia,qua Deus operatur in nobis sine nobis meritorie nos dii ponentibus ad recipiendum id quod Deus in nobis operatur qualis est prima operatio nostra meritori , ad quam certe meritum praxedere non potest , aliter non esset
primum meritum , hujusmodi est primum initium fidei, quo disponimur ad alios actus ad fidem subsequentes,ut notat Aug contra Semipelagianos. Secondo
Venit graria, qua Deus operatur in nobis sine nobi ui-bere conssentientibus,& operantibus, ut sunt illiistrationes, inspirationes nobis a Deo infusae, quae cum sntactus vitales indigent nostra physica cooperatione,non tamen libertate Tertio venit gratia,qua Deus operatur in nobis sine nobis phusice concurrentibus;& /talis est qualitas illa supernaturalis infusa , qua anim elevatur ad producendas illustrationes supernaturales quamvὶ enim Deus posset immediare cum concursu speciali omnipotentiae elevare animam ad hujusmodi actus vitales producendo at clim Deus in operibus supernaturalibus servet rerum connaturalitatem,&connaturalius sit , actum vitalem procederea principio intrinseco; idcirco sicut ad visionem beatam producendam admittimus communiter lumen Floriae,tamquam comprincipium intrinsecum elevans
intellemim ad Dei visionem cita in casu nostro juxta
multorum sententiam apud Maurum,contra Suarium,
15쪽
3 Pars III. Dil'. I. De Gratia auxiliante. debet qualitas infusa elevans animam ad actus super naturales intellectus,& voluntatis a Deo nobis infusos sine nolis libere operantibus. Gratia vero cooperans eli, per quam Deus in nobis actum supernaturalem operatur, nobis ad illum liberὰ
concurrentibus.Ubi nota,posse eandem entitative gratiam consideratam secunddm respectus diversos dici
praeVenientem, excitantem, comitantem, adjuvantem,
cooperantem,&c sicut idem homo est Pater, Avus,Filius,Nepos,&c. Hinc Aug. de eadem entitative raria dixi in Enchir cap. 3 a Nolantem pravenit. ct comitane frustra pelιt.
Dividitur ultimo Gratia in sussicientem , Issicaeem Illa dat solum posse facere haec vero dat tum posse,ium ipsum faceres Quamvis enim etiam gratiaessica sit sussiciens at nomine sussicientis per Antonomasam venit quae est pure sussiciens, seu inessicax; potestque lassiciens aliquando esse sussiciens tantum
physice aliquando etiam moraliter. VI. Denique quod attinet ad Haereticorum errores in materia gratiari sciendum,dogmata Catholica esse Primo liberum arbitrium non posse viribus naturalibus praeceptum ullum servare, pro ut oportet, ad justificationem obtinendam,ac promerendam gloriam, ut definitur inConcilioMileuitano can.s ex illo Jo I 3 Sinem Hihil potestisfacere atque adeb gratiam esse necessariam ad posse simpliciter operari salutariter Secundo
Gratiam non dari ex meriris arbitrii viribus naturae operantis cum ad Rom. dicatur: Si gratiadam non ex operibus,alioquin gratia non est gratia Tertio gratiam non solum esse necessariam ad operandum prout oportet, sed etiam ad credendum atque adeo ipsum salutis initium esse ex gratia. Quarto adjutqrium gratiae noniadere libertatem arbitrii. VII. Circa haec Primo erravit Pelagius somnians,
16쪽
i salutem consequendam sussicere liberum arbitrium sque gratiae adjutorio quare negavit gratiae superaturalitatem,necessitatemRedemptoris,gratiam san-
ificantem, c. Secundo errarunt Semipelagiani pu-mtes, ad initium fidei, voluntatem credendi non me necessariam gratiam , sed susticere liberum arbi-ium. Ac relate ad parvulos dixerunt, alios baptizaria pretemiui bonorum Operum , quae videntur a Deo
icturi fuisse si viverent ; alios a baptismo excludi in
cenam scelerum etiam conditionale futurorum. Exuo apparet, in quo discrepet horum haeresis a doctria admittentium scientiam media ulte enim contenebat , ob opera conditionale futura conferri absolutὸitaemium,in poenam: Isti solum docent, quod scientiatorum operum dirigat Deum tam ad praedefiniendum etiam bonum,seu ad decernendum pro libito cui mauerit auxilium praevisum essicax, unde oriatur in statabsoluto meritum exigitivum praemii quam ad per-Dittendum pro libito peccatum,decernendo auxilium Uaevisum inessicax ex intentione seria boni operis. eterea Semipelagiani dicebant,Deum expectare,
untatem nostram,ut a peccato purgemur;quae propo-
itio damnata est TConcilio Arausicano, in eo videli et sensu, quod Deus ad suam gratiam impertiendam expectet nostros primos actus viribus naturalibus etiaritos;non ver,in eo sensu uti determinatores contendunt quod concursus divinus a voluntate creata determinetur cum hujusmodi determinatio necessaria sit ad libertatem voluntatis tuendam Tertio Lutherus calvinus duobus abhinc saeculis errarunt in eo, quod putarent, liberum arbitrium in natura lapsa esse extinctum, atque adeo hominem ex necessitate non libere, agi vel a concupiscentia in peccatum, vel a gratia in bonum, Discreparunt tamen in eo, quod Lut rus putarit, volaruatem nostram nec libelre , nee
17쪽
i o pars III. Dil' L Gratia auxiliante. active se habere ad actus salutares, sed eos ab extrinseces, tamquam inartim quoddam recipere, ac merepati Calvinus autem voluerit, voluntatem moveri
quidem ab intrinseco, sed absque indifferentia. Unde Calvinus solum Theologice erravit 'utherus Veio etiam phylosophicὸ Uterque autem a Tridentino damnatur flect s. 6 9 14 . Denique e Catholicis Michael Bajus Doctor Lovaniensis, cJansenius Episcopus Iprensis variὸ errarunt;sed praesertim in eo, quod dixerint, Ad merendum , demerendum in natura lapsa non requiri libertatem a necessitate, sed sufficere libertatem a coactione ; quam propositionem tamquam haereticam cum aliis quatuor ejusdem furfuris damnavi Inn. X. Alex VII scut propositio illae 39. Baj dicens, Quod poluntarie fit, etiani si necessariὸflatui-bere tamensi damnata olim fuerat alios Gregor. XV.&Urbano vIII. Post hoc successit pugna scholastica in materia Gratiae inter Catholicos P determinatores enim contra Haereticos docent, gratiam salutarem neccssariam ad saturaliteroperandum cohaerere debere cum libertate indifferentiae hanc tamen a praedeterminatione non everti;quod infra examinandum,cum de gratiae essicacia, quae cum libertate albitrii concilianda est. Nam ut
solide arguit Aug. epist. 6 Sinon est gratia Dei, quomodo sali a Mundum; si non est liberum arbitrii , quomodo
judicat Mundum Progredimur nunc enucleare ea, qua ad Gratiam auxiliantem spectant.
An Deus possit per auxilia Gratiae qώamcum-
te voluntatem emostire,aut obduraret Ub aliis terminis praesens quaestio agitatur, An d cur non solum moralis, sed etiam metaphysica ne cessitas, ut quailibet voluntas videatur per scientiam mediam
18쪽
finali xi. De Ofuntate nemossibili almediam libere consensura sub aliquo vage auxilio iquod est dicere, An voluntas creara,salva libertate,h
beat metaphysicam necessitatem consentiendi sub ali- 'uo vage auxilio , adeo ut collectioni auxiliorum indifferentium competat infrustrabilitas metaphysica ad inducendum consensum:Cum enim Deo suppetant infinita auxilia, ac infiniti modi trahendi voluntatem ad libere consentiendum , quorum plurimi fundare possint moralem certitudinem de futuritione consensus,4 quorum collectio quo major, eo majorem fundat certitudinem moralem, quod voluntas sub aliquo eorum sit libere consensura ; idcireo quaeritur , An omnium auxiliorum eollectio fundet metaphysicam infallibilitatem defuturitione consensus liberi sub aliquo vage auxilio; quo posito, facile erit nodum Goe dianum solvere, cinfallibilitatem gratia cum libet late arbitrii conciliare. II. Prima sententia solum admittit moralem , non metaphysicam necessitatem in collectione auxiliorum relate ad inducendum actum liberum; sicut de facto datur moralis , nou metaphysica necessitas committendi aliquod veniale vage sinὸ auxilio Dei speciali;de scuti magna hominum multitudine datur moralis necessitas, ut aliquis peccet, juxta illud Christi Domini Matth i . Necesse est,ut peniant standala. Ita videntur sentire Suar. m. i. de Praedest cap. 7. Alberi. principio philosophico, qua l. 3. corol. 2. Ariag. p. L. dist. 31 Erlaedit'. i. cap. 6. Ex qua sententia γquitur, pollibilem esse creaturam aliquam liberam inflexibilem, seu quae per scientiam mediam videatur libere toti collectioni auxiliorum aut consensura,unde fit inobdurabilis; aut dissensura, ac restitura, unde sit inconvertibilis, inemollibili. ut proinde solum possit ab ea Deus extorquere consensum necessarium praedeterminando ad illum
19쪽
r Pars III. Dist. I. De Gratia auxiliante. Sectinda sententia fere communissima hanc met physicam necessitatem admittit, tum relate ad consensum, tum ad dissensum Unde fit, repugnare creaturam liberam aut inemollibilem, aut inobdurabilem. Ita Coninck, Maerat Tann. Granad deScientia Visio nis quast. . sect. . Ruiet Fasolus dist. I . art. 13. nu. i 37. noster Pater Thyrsus Gonaalea t. a. dist. . qui pro hac sententia laudat etiam Vas'. Suar aliosque Recentiores cum ab antiquis ut notat Haunoldus quaestio haec non sit expresse agitata Quamvis convenerint communissime , quod possit Deus quamcumque voluntatem ad se libere trahere,vi de lapidibus istis suscitare filios Abrahae, qubd Thomistae tribuunt physice praedeterminationi, & Scotistae condeterminationi.
Tertia sententia Patris Henao de Scientia mediasti admittit necessitatem metaphysicam relatὸ ad consensum in collectione auxilioeum, non relate ad dissensum unde putat , repugnare creaturamine. mollibilem non vero inobdurabilem De utraque nos agemus seorsim.
ARTICULUS I. admittitur infrustrabilitas Auxiliorum relate ad e
III. PRima conclusio. Necessitas metaphysica, quod voluntas creata praevideri debeat per scientiam medjam sub aliquo vage auxilio consensura, bene cohaeret cum libertate consensus sub quolibet auxilio
Prob. i. Ad hominem. Necessitas moralis, quae ab Adversariis admittitur quὁd voluntas sub aliquo age auxilio sit consensura, no pugnat cum libertate morali ad consentiendum sub quolibet auxilio determinato;
20쪽
uiusso II Art. I. De voluntate inemossibili. aergo pari formiter necessitas hujusmodi metaphysica non pugnat cum libertate metaphysica, seu simpliciter dicta Praeterea bene intelligitur primo, quod sine speciali Dei privilegio detur in nobis necessitas moralis ad patrandum in tota vita aliquod veniale vage, quin
talis necessitas sit relate ad veniale determinatum Secundo, quod in magna hominum multitudine detur moralis necessitas, ut aliquis peccet, quin ullus habeat hanc moralem necessitatem Tert id, quὁd repugnante pura omissione liber Deus necessitetur ad alterutrum actum v. g. volitionis, vel nolitionis mundi;& tamen neuter actias sit necessarius, data possibilitate purae
omissionis liberae, intelligitur, quod Deus necessitetur metaphyλὰ ad unum vage ex histribus exercitiis liberis relate ad Mundusi videlicet vel ad illum, tendum, vel ad nolendum, vel ad suspendendam tari, volitionem, quam nolitionem Mundi, quamvis nubilum ex his tribus exercitiis voluntatis Divinae sit, cessarium;ergo bene etiam intelligi potest,qubd detur necessitas ad consensum sub aliquo auxilio vage, quin detur ea necessitas sub ullo auxilio determinato. Prob. a. A priori: tunc datur in instantio plena libertas in voluntate sub auxilio A determinato, quoties voluntas in statu absoluto sub eo auxilio potest gere, vel non agere, seu est indifferens ad ponendum, vel non ponendum consensum atqui etiam cum illa metaphysica necessitate, quod debeat voluntas praevideri per scientiam mediam pro statu conditionato sub aliquo vage auxilio consensura;adhuc potest voluntasi in statu absoluto sub auxilio Messe indifferens ad ponendu,vel non ponendum consensum,ut constat paritatibus adductis;ergo cum illa metaphysica necessitate benὰ cohaeret libertas voluntatis ad consentiendum sub quolibet auxilio determinato. IV. Ohic. i. Ad plenam libertatem requiritur , ut