장음표시 사용
71쪽
SANCTn Pater Salve, cui jam favet aspera Iuno. SAN caesi velis libro Dexter inesse meo. Tibull. lib. 4. eleg. 6. ad Iunonem: At tu , SANCTA, fave, ne quis diveL
lat amantes.& ita passim Marmora antiqua senant, uti illud in hortis Carpensibus inscribitur: SYLVANO. SANCTO. atque in AEdibus Deisnor:
quod apud Graecos exprimunt voces Αἰδοί a themate αὐδως, pudor. Hesiodus ΘΕΟΓ. vers II. scribit: ποτνιαν Ηρlia , Venerandam Punonem & EP r. vers 73- habetur πότνια Veneranda Suada. uti Pallas apud Homerum Iliad. B. αἰδοίη Vocatur. adde hisce ejusdem Hesiodi versumas6 EPr. de Justitia, senantem:
Virgo autem es Pasitis, Due Prognoro , Augusta, Veneranda Diis, qui coelum ha bent Euripid.
72쪽
ripid. in Hippolyt, vers. 66. ad Dianam:
Ζηνει γενἔθλον - . . Veneranda D eneranda, Aetastis u vis soboles. . . VCallimach. hymn. in Delum, vers. 3I2. Ποτνια σον πεώ 2ομον ἐγειρομέ is Ad citharae susum tua circum altaria V neranda. Dc apud Homerum od. o. ποτνια, dc M. β. ΠοτHα Θεα, ριέ μοι τοδε χ ωεο legitur Idem mos in Judaeorum ac Veterum Christianorum invocationibus obtinuit. testeJesaia. cap. 6. Comm. de Serafinis clamantibus :
S , Sanctus Dominus exercituum ; a Verbo p Sacrari, Sacrum esse. & Jesaim. cap. I. Comm. q. de populo Istaelitico exciamat. ira seri fecerunt Sanctum Urael. audiemus & Prudentium Cathem hymn. i. vers 67.
Vultu sereno inlumina. Tu, SANCTE, qui taetrum picem Candore tinguis Lacteo, . . Ebenoque cristasium facis, . . Delicta terge Livida.
73쪽
sie Christiana Ecclesia in seria quarta ad nocturnum matutinum canit hoc tempore: Te, SANCTA Christe , poscimus Ignosce tu crimistibus.& in eadem seria ad Vesperas, Coeli Deus SANCTISSIME.
atque rursus Sabbato ad Vesperas, O PATER SANcTR , mitis atque pie. per illam tameti vocem non idem semper thiel Iigitur , nam tapius Dei, sive illorum, quae recta sunt, puritatem vel constatitem immutabilemque voluntatem illa vox denotat; quo respiciunt illa apud Apostolum Petrum epist. I. cap. I.
Comm. I s. ' Veroa: Secundum eum, qui voca
vit vos, SANCTUM , bi Us in conversatione SANCTI tapius Majestatem illam, quae l
summa in sapientia ac potentia, summoque in ' lomnia Dominio cernitur, quo fit, ut Deus , omni laude cultuque iit dignus saepius etiam 'Sanctus idem valet, qubd Magnus, Veren
74쪽
ADORAΤΙΟNIBUS. t C A P U Υ IV. Ad imam Adorationem proceditur. Ado.. rationis varii ordines. antiquissima est, sub Jove fiebat a personistis, vel publicis apud Romanos ct Graecos, quae ab Hebraeis desurit. Cain dr esprimi adoratores. Montes se Sylvae ad orandum saepius apud Gentiles
quaerebantur. locus mundus a Persis electus, templa rejecta, uti a v terrimis Romanis. a viatoriabus invocati , O in aliis multis locis. Pispersonas publicas sebat interv niente populo. Deorum ex hosium urbibus Evocatio usitati ma ubi se urbism O exercitus, aliquando etiam hominum devotio fiebat, quae non Gra cis ignota fuit. adoratio Patris Patrati in isdere feriendo observatissima ambabus Gentibus. ab Hebraeis mili modo orationes faniae primis temporabus.
ΡRogredior ad ipsam adorationem, id est, . ροπα & vota, quae nunc sacrificiis praemittebantur, nunc intercedebant jam finem exple-
75쪽
nuno sine sacrificiorum oblatione fundebantur, uti Iamblichus lib. s. scribiτ, & Plato in Euthyphrone distinguit. hujus varii ordines occurrunt ; antiquissimus vero est, optest sub Due celebrabatur vel ab hominibus privatisve publicis tam apud Romanos,quamGentes alias haec religiosa observatio in mortalium Parente Adamo ad posteros defluxit, & Cainus ac Abelus primi ordinis privati adoratores. fuerunt, Cum Adamus publicum Ρrophetiae ac Sacerdotii os ficium teneret. legas Gehes cap. . Comm & . ubi habetur: fuit autem po st dies multos, quum obtulit Cain de fructu terrae munus ye' hovae, ipse quoque HabρI obtulit de primogenitis gregis siui se' de adipe eorum. Lucos pleraeque Gentes eligebant Lucan. libr. 3. Pharsal. de Celtis.
Lucus erat longo nunquam violatus ab aevo, Obscurum cingens connexis affera ramis Et gelidas alte submotis solibus umbras, Hunc non ruricolae. Panes nemor infree po- , stentes
Dani Μmphaeque tenent , sed barbara ritu Sacra Deum, strus ae Sacris feralibus arae. Ρlin. lib. I 2. cap. I. de arboribus inquit: haec 'De Numinum 1 empla, priscoque ritu simplicia rura, etiam nunc Deo praecellentem Arborem dicant: nec metis auro fulgentia atque ebore simu-
76쪽
simulacra, quam lucos, et in iis sisentia ipsaδε- ramus. quod apud antiquos etiam Germanos& Frisiae Drentiaeque incolas viguisse testam tur Tacitus lib. de Germ. Pihart. cap. 17. deabsconditis Frisiae Antiquitatibus,dc omnium Eruditorum encomtis dignus Ludolsus Smids in libro sivo aureo, Schathamer der Nederiand-sthe Oudheden dicto, pag. 36. 7. ἶ8. simile quid resere de Cananitis illorumque accolis S.
Scriptura Deutern. Cap. I L. Comm. 2. ubi Deus
inquit: subvertite omnia loca, in quibus colu runt Gentes, quas possessuri estis , Deos suos super Montes excelsos et Colles et subter omne lignum frondoseum. quam tamen superstitionem, licet Deus hic prohibeat, Reges postea nonnulli Judae & Istael perpetrarunt, ut videre potes 2. Reg. cap. 17. & I Reg. cap. 12. ac ipsis Jehova in excelsis sacrificari aliquando permisit; uti Gideonem sab quercu fecisse legimus cap. 6. Iudic. ad quod institutum ita S. Aquilinus in lib. Judic. commemtatur : Deus consuetudinem populi sui, qua aeter ejus tabernaculum, tamen non Diis alienis
offerebant, sed Domino Deo suo, sustinebatρο- i
. - , Τμam vetabat, etiam sc exaudiens osse- rentes. Abraham in monte Moriae, Dei praecepto instigatus, sacrificavit, ut habetur lGenes. 22. comm. s. . quod & aliae Gentes secutae sunt, montium. cacumina ascendentes. testis de Dacis est Pap. Statius lib. 3. sylv. 3 . Vers. J
77쪽
Haec est, quae victis parcentia faederam Gaeque suum Dacis donat Clementia Mon-
& lib. a. sylv. 2. Vers. 82. -- Tu tardum in faedera Montem Longo Marte domasi . scribit in Bithyniacis Arrianus, adoratores in montibus absque templis Jovem Pappam salintare, & Pausania autore in Corinthiacis nec Sicyonii ullum senum Coronidi Deae suae . erigebant. tradit & Strabo Geogr. libr. 7, ac s. Veteribus Getis atque Indis eandem Comsuetudinem fuisse; ita ut merito Arnobius adv. gent. lib. s. - clamet: non omnibus Diis templa devota. Petite inprimis, cum Diis omnia
Atque is per omnes merrasque triactusque Maris Caelumqueproin
crederent, Graecos maxime criminabantur , quod parietibus includerent. Herodot. lib. I. pers in Sacriscaturi nec aras erigunt ut qui que Divis Sacras facere saluit, in locum mumdum victimam istens , Deum illum im orat.
80쪽
Persae nec aras nec satuas erigunt, in loco tamen excelso sacrisscant. unde in Graeciam cum ingenti & numero exercitu irrumpentes , omnia Deorum templa vastarunt. qua de re illos Diis hominibusque invises vocat in 3. verrin. Asconius, &ipsi Romani, uti M. Varro apud D. Augustimim lib. q. de Civit. Dei p. 36. testatur: annis plus quam centum et Septuaginta Deos Me smulacris coluerant, idque ex instituto Numae, qui, licet templa Diis erexerit, nullum tamen unquam ulacrum vel
Mium vel pictum a Mist, nefas esse judicans. deterioribus meliora assimilare. Et si posterioribus aevis Templum ereditam sit, plerumque in Montibus ac Sylvis videmus aedificatum. sic Apollonius Rh. lib. . vers III , de una e poradibus Insula.
-- Illi igitur Pulchrum Apollini broso in luco sacellum , umbrosamque faciebant aram.&, ut de templo Dianae Aricinae Nemorensis apud Ovidium & Strabonem, & Laciniae Junonis, quod sex millia Crotone aberat, apud Livium lib. 2 . cap. 3. sileam, nummi veteres hoc probant, ac eleganter sane tabella ex Chartario desumpta, ubi deae Pomonae Templum, arboribus consitum, inque ejus limine genicula- D s tum