Herculanensium voluminum quae supersunt 10

22쪽

est e

23쪽

dem iam non probo, qui exSup rantia modum dant, vel eaeuentia

quaedam, bonum snem in aliquod

supervacaneum dant

24쪽

Vers. l. et seqq. πολλοι, tiri περ - νβη α His etc. Vix haec paucula huiusce pagellae verba Metam aliquam xonhontiam dare possunt : adeo reliqua omnis hiatibus fratet. Quantum autem contieere licet, eos reprehendit Philodemus, qui vel modum omnem in dando exrediant, vel supervacua quaedam, si-hiquo innitii a largitin iur. Ad Dane nos sententiam traxere tiam mas Dπιρροαέ δaντας νενα s. et s. tum m Q is a tis ρεοντ- , αγα- .m περιτον Aretas pers. I. . 5. Etenim σαs ιν σε μας nempe αγαθων δω, αι , si vim veri orum retinemus . est ex cegatim honoram unis, sive ex dentia modiam daro: mπων ευ ρ c. - . αγαθου τι περι νον λεπα est invenlta , et redundantia clare . ubi in re ερε poleti tam sane metaphoram vides t illud autem ἀγαθω m περιττον quamdam veluti explanaticinem σε ibo μαντ- putarem; quod enim redundat, essivit iuxta illud uoratii A l. Poetis. ωers. 33 . na svor eratim stino de pectore manat.

Iam vero . ni fallimur, in aliora huius sententicio parte prodigi, in altera avari perstringuntur: siquidem σας Ari, ins Ams prodigi, m τι--ρεοντων, αγαθου τι περ στιν xντει quodammodo avari sunt; ea enim tantummodo dani, quae supereaeanea ipsis sunt, quibusque facile carere possunt; quod causa ingrati animi in primis esse soleti Senera m Bonine. Lur. II GN. XXV . et seqq. Utrumque eerte vitium ehi, beneficentiae adversum. vido Aristotelem Meom A. Lur. IV. Cap. I. II. υί. Qeero

27쪽

Forae autem belluas non , ut quidem sat eris, natura iactae sunt mansuetis similes. Et quidem mansuetae non postulant laborem Prae

dandi , t eas quae dissicilis tota

praeda est; postquam autem ab nDrtia coercueris, et addixeris ali- eui operi divitis terrae Pamn kes. X.

28쪽

Vers. 3. αγρια δ' αis olet, vis udi , ins etc. Narrare hele videtur Aueior, quas sit διαζπα inter seras, ac mansuetas belluas ς quam vero ad rein , Per lioquentes lautus summa praesertim , atque inia pagina adsimare non rosfiumus. Vers. 5. πρxcis etc. Hanc a nobis vocem sententia ipsa expressit. Graeci enim Δγρια rtas i cis opponunt , ut Latini elautibus seras. Vera. 13. γηs etc. Hanc qMoque vortitam ipse rerum contextus postulare visus est, ubi notandiam viam Va res extremo versu superiori, pulcherrimum sane relluris εὐετον, quae immensas omne genua opes suo recondit in sinu.