Herculanensium voluminum quae supersunt 10

43쪽

. . . . EX istimantes hi quidem, uod divites mulcedo assentationis ovinciat, hac prorsus ratione divitum amicitiam sihi demerentur. Etenim divitiis abundare optabilis res ret, sed si quis rursus ea, qua aerepit, imminuit Mna est . . . .

44쪽

pretatique sumus mtiDeciin m ti sontestionis. id enim putaretis hiseo vorsiculas indicare velle inita mum . ox eo Mitiset , Mod di ites homines, et eopiosi adulantium lonoe in iis ea ij so ant . hoe illos moto in eorum amicitiam irrepero. Commode noratius de divitibus poetis loquens Ara. primi ores. . U.

Nolum quoquo illud Tullii Ga Amisti. cap. XAVI. Aasentiatio nomini norans sol ad , nisi guseram reeipis , a ua ea cietietatur ; quod potentes , ae divites plerique saeiunt. Ad id exprimendum

commodo satis veria rati ur Philodemus, nempe πω αωπι ν, quod idem est, ae .uν, ut Plato loquitur in cratyl. o Meettim, και δειν ταυτον inm r Idam ess m τειν, et δειν ; scilicet noet ra , timis. Ceterum aliter et leui , et reddi hie loeus potest, non dissimili tamen sententia , nimirum in mur νως τυ πινχησιν λαοττειν, diri es Ion 8 in cohrram assensationis, sive piano hiam stim Misero, praeelara quidem metaphora, diaeta a more hibendi ea num , te rum , et animantium των ΛΜυαμων. missa illius II. png. 63. Seholia ies Aristophan. Wh. 5o. Ηentatus χαψα interpretatur ση γλ 1ση ora in Lutia διhem. Est antem verbum πεπανγυνυν, ex genere scillaei facilliorum , quae imitatione rem exprimunt; cuius inventio Homero tribuitur Iliad. XVI. viora. . . de lupis praecia satiatis exaro χρου πιλα, δμυωων- γλι--D αρων ν μελαν a E fon scitia nigromus tiri linguis raria migmm Gguram. Vides Darior Romam a Gai os stir I a Gatio a aeno aca Tom. X. - νιο. Quid vero si xxmisti. I es 2 habebis tum quidem non minus insignem motaphoram ; nam in intiν stathius duobus in locis exponii simplieiter sem ειν com era, in uno vero Maos 1 ιtim oro Ricinis com δε- , sive raside com dera, atque, ut explicat Budaeus νω να mortii a priere, ore Alavia r Hro. Utrumvis libeat sumas ridem enim diversa metaphora declaratur, et quidem εν τι- νασως Vera q. μαωον. Bara quidem arud Graecos scriptores, sed optimae tamen notae vox: oritur enima mutμαι evio , quo saepe, a que eleganter utuntur iidem. Fenientiam vero ita consormandam dux mus: Και γαρ χεν ι ζδεσθαι 1 tiramo: dipitiis ahundare νωδιlia rea eri, quae Lamon ipsa sententia e-- pleri non potest abrupta lacunia, quae sequuntur.

47쪽

. . . . . . .. et

gratI ab ingrato animo quao ad Parca t disserentia ad spoxisti, sive nos philosophice , quod pertinet ad viadendum , de quo disseritur , sive Impleue, quod pertinet ad persu endum, quidquid exhibeat eius naturam satis quidem ostendus

dixerit. . . a. . . . . . . .

48쪽

VOR . u. να προς αυχρ-ῆν eir. Hoc nobis supplementum contextus ipse sermonis exhἰhuit Cei rura nihil satis notandum in hoe fragmento . Dbi omnia σx in suunt Vers. 5. φιλοσκια Nos t δειν. ebi concipια hete σωιρρυιατιω - positum autumamus pro phiti vhieo , velut pisti pro nam Lur. Si vero pro tis ιν mavis viis,m , vel si quid simile, non obluctamur. Quod mitem ad ..sι ovi Hrs. C. stipple ε Metoe am, o nempe Sageri ιυν, vel 1 octo tir, i. e. sermonis, Vel disputationis argumeni Um. era. s. et seq. σαγγειM ete. Sie profecto supplere libuit, quum nullum aptios verbum in repraesenti succurreriti A- σοις νι-s aiatem etiam ὐπιρρυ αα interpretandum est perspictis: - για enim , Pervietilina formonia inter praecipuas eloquentiae virtutes ah Aristotele , ecterisque Bhetorihus adnumeratur, quae plurimum et ad illustrandum, et ad persuadem dum valet. Si autem συ σαφνγυαs rex συνεχδαυ ipsam eloquentiam istelliges, pariem pro toto, eadem sententia erit, sor asse etiam rommodior; philosophia enim intelligimus, eloquentia persuademus. Cetera, quae addidimul e pexu nostr

ipsa res trahere videtur. .