Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

151쪽

'Eρἐξ- censuimus, nulla temere rejicienda videtur. Nam

Herodot. Lib. I. 87.

Aeschines in Tim 'irch. p.

Eandem Verbi vim pluribus illustravit KQ er. ad Ari soph. Nub. V 42. 'Eξ- eadem significatione dixjt Euripides Hippol 33a. ubi vide I Iehenarium.

46. Sic. Cod.MS. Sed eximenda est litera α, ut sit vel

ἐπιπα . In accentu enim Variatur. Grammatici Aia interpretantur djes i

los , qui ferias proxime sequuntur , N a plebe , tanquam fest, per lusum

celebrantur. Ipsum VO-zabulum , quod Doribus tribuit Eusath. ad od. A. p. 1686. satis indicat . prioribuS hos dies ac

cessisse. Sehol. Pindari ad Pyth.

152쪽

Pyth. Od. IV. V. 249.

V te, ut sacra & festorum V si lemnia , sed publjce

ἀί ἐορ οῦν, cujuS meminito Plutarob. T. II. p. 32O. E. nam ἡ vel . hic idem quod , , μὴ θίοῖ Praeclare omnia: nisi quod duriores: explicatio Vocis ε ιδω- ξυι in Suida & sisymo I. M. Ego simplicillimum arbitror corrigere , ita βο- Γιν, accestonem, oddi-

Ismentum. Cratinus a

appellatum csse, tradit He Fch. V. Porro sic dicta Repotja, Vel primus post nuptias dies:

V. Repotia. Vide I . G-saubon. ad Athen. 1II. I s. p. 282. Denique pro Κalendis Pantiariis accepit Aristides Tom. I P. 36a,

fere sunt, quae de μι- ciato in Veterum monum mentis reperiuntur. Quas qui in Platone quaerere velit, Operam ludet. 47 Eρρε. Ρbileb. p. 77

153쪽

Epist. III. p. 7O9. G. οἰς

Themis. Orat. XXXII. P. 358. D. Item Epist. VIII.

s. s

755. illud reponit in Phae

λων. ubi Editionc S, ερήμων τοπων, eoque Timaei

glosiam refert. Vulgallinatam en lectionem servat Stobaeus Ecl. Phyc I.

p. 224. D. Charnaid. p. 23 T. C. , ἀ

locum, ab interprete ma

le intelle etiam , rectius vert*t Ib Casia libon. ad

Theophr. Char. cap. II. P. 2SI. GOrg. p. 297. D.

Ibi a. p. 298. D. ράν τις ρή

154쪽

net. Lib. I. Ep. 29. P. Iga. ex hoc ipso Platonis sonte, ut solet, hau

Sic. V. 26. So. Ἐρυσίς 1. J Sympos

ubi vide Scholiasten. Axioch. p. 73 D. E. κλαοῦον

-ἔπι . Eleganter rubiginem describit Orpheus de Lapid. IS. V. 9 I. p. 34O.

et μυχου κάει, Sie ille locus scribendus. Quam

emendationem confirmat Code X Regius, cujuS Variantes cum Gesnero communicaVi, p. 4I6. Vulgo

hominis judicium agnoscaS . eX posterioribus Glossographi nostri verbis novam glossam confinxit:

φίν. Timaei glossa gravi mendo laborat. Nam nihili verbum est ἔπιν λακεν, quod K erus, in

tum aberravit. Ipse tamen, cum eXplicationem ab hoc verbo alienam Videret , paene rediit in

Viam , εσά 1 reserens ad ἁπεσφακέλιίεν. Vellem, quod

ingressus erat iter, persecutus esset. Nihil enim

155쪽

certius est, quam glossam

hoc modo corrigendam esse : 'Am σφακέλιον. οἱ μὲν ,

tinet ad Tim. 544. H.

δἐχii, Hic Timaeui επισφακελίσαίαν, quo composito Hippocrates apud Foesium Oecon. U. ΣφΔελ non semel usus est, pro simplice σφακελίσαίαν in e Xemplo suo scriptum invenit. Ex vulgata lectione , quam Seboliastes ad h. l. secutus est, fluxit glossa

his Grammaticis inter se collatis intelligitur, in Suida & Lexico Regio

ita jactatur, ut, quam vim huic verbo tribuerit, nescias. Lexicon Rhe

156쪽

loco He Dchius, lippiens,

λι. ubi ipsa Platonis Verba retenta sunt, ut tanto minus dubites, quin gloS-sa ex in te, quem indica-Vim US , manarit. Lucian. Dialog. Merct r. V. p.

cri antes mulieres , quae aliis nominibus Lesbiades, tribades , frictrices , &Iubagitatrices Vocantur,1ntelligit Clemens Alex.

Timaei glossam in LeXica

Scholla. Baslius Scholiis

157쪽

υ-sam exscripsit Photius Lexleo M S. SS. Εὐηύως. J Respicit Timaeus Sophist. P. I 9

λυτως legitur. Proprie ευ

de equis dicitur, qui se habenis facile regi pia

Dantur. Polit. V. P. 468.

mines mansuetos, mites , S rati0ni obtem erantes. Lege. IX. P. 663. A. 'm

quae quidem Viderim , habent omnia. Sed revocanda est venustior lectio ex Stobse0 p. 43q. quam Codicis Parisini au

158쪽

commemorat τους vel exaditores rationum reddendarum, qui

proprie ευθύνειν , εξευρυνειν,εί κατευθυνων dicebantur,

Latine, ad disquisitionem populi Vocare. Quam

1ormulam bene comparatri. Cosaubonus ad Sueton. Caes. l 5. PIato l. e. D. c

γιτας λέγομεν. Pollux VIII.

45. Scholiastes ad Platonis l. c. S. Petitus ad Legg. Attie. p. 3O8. O .Piersonus ad Moerid. P.

I 3S. In transitu corrigamus Suidam: Διηυῖυνεν. λυίε. Levius mendum

est, quam ut serus ad h. l. & Albertus ad Ee sych. T. I. p. 992. in eo haerere debuerint. Scribendum , taόλαίε. Hane posteriorem annotationis meae partem non legisse videtur Tot ius Emend. in Suid. I. p. ICO.5 . Ευρυ Auκύου. J Lysid. P. I OC

159쪽

ρας. Sed hunc Atticorum ultim multi multis illustrarunt. Vide, ne plure Scommemorem, Hen ero. ad Lucian. Diat. Mort. XXVII. p. 437. Ichρ- Nar. Animadv. in Ammon. p. 9O. & me sesing ad Diod. Sic. II. 12. Aliter capiendum est in Thea-

ει ρυ F δαιμργίου. quod Cornarius Serranus reci e Vertunt, contra dae-m0nis mandatum. Qui formulae usuS Ob raritatem notandus. In Timaei textu ε Aυκειου scripsi pro ευθὼ Λύκειον, quod MS. habebat, quamviS ita etiam legatur in Photio Lexi eo MS. hune ipsum Platonis locum respiciente. Mutila ejus glossa haec

Ἀργους - 'Eπίδαυώην .δόν. Euripidis locus est Hippol. V. II97. Eratosθenis mentio quo pertineat,

ex Harpocrat. V. Μεταλλεῖς intellige S. 58. LV p. M'.

μενον , σφακελίίαν , μήτε τία τροφὴν καταδεχη, ubi vide

Scholia. Glossa quoque est apud Suidam. 59. Iniititia glossa videtur. Nulla enim Ephetarum, si bene memini, apud Platonem est mentio. Grammaticu S M S. qui Δικῶν ονομα, collegit, in Bibl. Sanger m. 'E pi,

καλῆνθ. Sed haec no-tillima sunt ex editis etiam Grammatici S.

160쪽

6o. ' Eφοροι. J Alcibiad. I. p. 32. D. Legg. III. s. f9Ι. C. IV. 599. Ε-pist. VIII. p. 724. D. Novem Ephori sui se dicuntur in Lexico Rhetorico MS. quod descripsit Ely-

πά ς εφορὰν . ἐίαν b ἡ μετίε ηψρχη. Seci sacilis error innumeris. Multo magis

mirandum est , quod Timaeus dicit de quinque Ephoris majoribus, & totidem minoribus. Cujus rei nullum, quod sciam, vestigjum supereIi apud lalios scriptorcs. Cl. ViIIoisonus ad Longr m P. I 29. ait, se in margine Codicis ad Vocem ' Eφοροι adscriptum reperisse,

gis su icor, hanc glosiam

huc non aliunde migraile , sed in Platone cori UptZmi tere. Voci S c empla

ubi vide Scho ita. In eo Platonis loco Verbum , quod cuna genitiVO , αυτης dcc. jungatur, deesse vidit re Stephantis Eχε supplet Vir doctus Misc. Observ. VOl. Vt I. T. II. p. 3OT. quod satjSplacet. VOX perantiqua est, nec facile alibi, quam in PoetiS, Damxime Tragici S, reperiun da. Sophoclgm Ajae. V. pso. & Philo ei. V. II 32. jam alii laudarunt. Ustis est eodem verbo, sed in choro , Arisophanes A

habet etiam Suidas.