Timaiou Sophistou Lexikon peri t?n para Plat?ni lexe?n = Timaei Sophistae Lexikon vocum Platonicarum.

141쪽

νοι τὰ πατρια.

jus notionis exempla fru-ilra quaesii Ui.

is, qui hospites ad ea, quae visenda sunt, ducit,ue unumquodque iis os endit: qui & massagogus UO-catur , & monstrator a Lucano IX. 979. ut jam monuit :ΕΣ. Spanhem. de U. & Ρ. N. TOm. I. p. 6. Pausanias Lib. I. p.

Sic idem commemorat Argivorum , Messeniorum, Sicyoniorum qui illarum gentium Originem, antiquitatem, aliaque scitudigna peregrinantibus enarrarent. Qui, pluribus saltem in locis, auctoritate publica constituti vi

142쪽

ab interprete, quem Xuhmius eam gavit , intellectus , errandi ansam de-djt J. yonso de Scriptor. Nili. Phil. p. 344. Contra

eum interprete errat mitis ad Lib. I. p. 84. ΙOphontem Gnosium, qui, quod ex re ipsa liquet, sa-Crorum & Oraculorum interpreS fuit, pro mystagogo Vel monstratore accipiens. Vide Strabon. Lib. VII. p. 1159. C. Ari-sid. Orat. Platon. II. p. IC9. Patriorum institutorum interprete S , non monstratore S, sunt οἱ

Artemidor. Lib. II. p. 36s. Ab his prorsus di. versi sunt Atheniensium, quorum erat,

monstra & prodigia procurare , ritu S in sacris observari solito Sdocere, eXplare homicidas , alio Sque piaculo Obnoxios, dirimere denique lites, quae de rebus sacris inciderent. Pollux VIII. I 24

ubi vide interpp. Hoc munus olim Athenis publicum suit ex Thesei instituto: ad/quod non nisi ει ατρί- adspirare licebat. Plutarch. Thes. P.

pollea , ut CX Timaeo discimuS, treS tantum hac dignitate iuncti sunt, Pythjco oraculo designati. Plures Vero pri- Uata auctoritate prodigia &somnia interpretato S este, multis exemplis, si tam necesse, quam sacile esset, ostendi posset. Scholiastes A isoph. ad Nub.

consentit Vetus Grammaticus M S. in Bjbl.

capienduS est . Καλλίου ,ξηγίis apud Stephan. 'Zant. V. Abro, Calliae situs, sacrorum religionumque interpres a cui muneri convenit liber ab eo scriptuS Θυ- σιων. Ρessi me G. Vos

Lib. V. 9 438., AchilI. Tat. Lib.

143쪽

singimm ad Diod. Sic. V. 4 . Illi autem inter pro teS cum saepe Apollinis interpretationem CXpete rent, CX eo Plato Ρolit. V. p. 448. C ipsum Apollinem εξηγουν appella'

Apollinis ,ξ si titulum irridens, apud Euseb. P.

E. V. p. 23 O. Ad LXegetarum Atticorum eXemplum Plato quoque eOS in rempublicam suam recepit. Legg. VI. p. 6I6.

τέτοις χρηQ. ibid. p. 623. A. Vtil. p. 642. C. 649. E. IX. p. 656. G. 659. C. 66ῖ. B. XI. p. 67 6. F. XII. p. 672. H. 695. C. Interpretes religionum Latine vertit Cicero de Legg. II. 27. Quod munuS cum obirent , proprio & rl-tuali vocabulo dicebantura ξηγειὸ ζ. Plato Theag. p. 12. B. Euripid. Phoenissi1o18. Thu did. Lib. VlI. p. 478. Andocides de Mysser. p. 23O. Sed satis de sacris Atheniensium LXegetiS. Restat, ut vide muS, an iidem sorensibus etiam usi sint Exegetis, i. e. J CtjS, qui consule tibus de jure responderent. QuibuS cum propter legum ambiguos senilis , tum propter Vulgi imperitiam, vix poterat carere civitaS bene constituta. Quanti illorum opera olim Romae suerit, inter omneS constat. Neque aliis gentibu S ejusmodi Exegetae desuerunt. De SyracusianiS Diodoro SicuI. Lib. XIII. 35.

γη , Lycurgearum legumue institutorum interpres, quem nuper eX Laconico marmore protulit egregius antiquitatis eruditae vindex, Ed. Corsinus Dissert. V. post Not. Graecap. XCIII. De Atheniensium hujus generis JCtis satis diserte vetereS Grammatici. Suidas & ΕιγmoL

Lexieon Rhetor. M S.

144쪽

Eoque sensu Scholiastes etiam accepj t. γηδην jn P Iatonis Erat hyph.

sensit Ti. HemserhusLus, Cum valde juvenis ad

Polluc. VIII. 124. com mentarios scribens , forenses illos JCtos Athe- Tid sibUS Vindicabat. Sed id imi vir maX' IS, NU per a me consultus, ingenue fatebatur, se dudum sententiae plate defensae patrocinium repti diasse , di nunc alteram , quae tales JCtos Aurenis fuisse negat , haud paulo Veriorem CX tamaro. Hanc igitur , Eodem & atae ore& adjutore quam potCro brevissime confirmabo. Ae primum parum Valere censenda est Grammaticorum auctoritas , ubi perpetuus Atticorum scripto sum usu S refragatur. Atqui vere monuit B. I Iesus in not. Mati Jac. in Darpocr. p. 277. ne senaci quidem apud Athenienses significare Ie-gum jurisque civiliJ interpretem, qui consulentibus de jure responderit, semper interpretem religionum. Nam in P Iatonis Euthy-pbrone, quem modo laudavimus , & Dem ben. Orat. in Euerg. p. IO62. caussa caedis agitur: in I aeo de Ciron. hered. p. 522. sepeliendi ritus; quarum Utraque ad religiones sacrorumque ritus pertinebat. Dilerte Harpocration in v. ἔτι ue -

τοῖς δεομενοις. Sic legendum censet T. H. Deinde quid caussae est,

τ βῆ, qui de quaestione civili & jcire forensi responderit, mentio reperiatur Z Phaedrus quidem IV. 4. 13. Atticum J Ctum

mor imp Iet. Mater sedula Puris peritos consulit. Sed quis fabularum scripto rem , cui quidlibet fingere licet, in tali re testem citate

praesertim cum rom Λ-thenis gestam Romano more narret. Antiqua Dorum

lingua Exegetae dicti sunt

ingen jj & doctrinae ubertate ita explicabat

145쪽

is demonstrat. εξηγητας hicis intelligo prodjgjorum , Oraeulorum , somnio- ,, rum &e. interprete Sis Veridicos : nosti Vari te S , qui sutura prae- ,, nunciando non fallunt, o dici ἀληθεις scriptum a , , quibusdam in Homer.

se apud Diodor. Hi ergo,, jure merito καταλαθισέ.

Alterum expono , quiis peregrinis adsunt pu-

,, blicorum Operum rerum- ,, que antiquarum mon-istratores: est in ea ad- , , pellatione ironia; fabu-o las enim plerumque naris rabant. '' Hae tenus ille. Timaeum more suo compilavit celato, ut semper, ejuS Nomine. Facile tamen pro sagacita te sua Valesius i. c. odo ratus est, glossam a praestantiore Grammatico profectam csse. Tandem totidem verbis descripsit FIatonis Scholiastes ad Legg. XI. p. 6 6. F. 3 s. 'Epos .ewυμεν .' Gorg.

λότ ροι. ubi vide Sehol ia. Platonem imitantur Themis. Or. XXI. p. 249. A. &Synes. de Insom. p. 156. A. Euripid. Bacch. R 4.

Ἐξομιρξιο est in Tim. p. s 7. F. Vide Moerid. p. 29 i. & ibi Pierson.

146쪽

aliquid excidit, facile supplendum ex Schol. Ari- sopb. ad Equit. V. 8SI. quem ad Verbum descripsit Philemon Lexico Technologico M S. Plato Core.

ωνῆι; Nihil hujus glossae exscripsit Suidas; sed omnia cum pulvilculo abstin-lit Ei3mol. n. in V. 37. Vide sup .

ter dicuntur a Syneso de Insomn. p. I 5C. C. prC- cibus , incantamentis Asallacium illiciorum susurris daemonaS, in aliorum perniciem , ab inseri S e Vocant. Quod luculente describit Plato Polit. lΙ. p 424. C. αγὼρ 3 μαωζεις

ad quem locum referenda sunt haec Phrynichi Π ο-

147쪽

Iolo. Post ω τινα γῆν deest evidetur χρείαις. H. Stepha nus intelligit τισὶν e praecedentibus. Nellter bene.

randa etiam illa Platonis Legg. X. p. 674. C

τεύονῆες. Hac in re legitima verba sunt άνειν de ἔπα-τωγή. Ap0II0n. Rhod. Lib. IV. V. 166 s. ' Eνθα η'

απερ ποιουον οι διριαγαγε - μεμαθηκοτες καλῶν

Eandem vim habent

148쪽

ςιξι μίαν μόνην. ubi vide Schol. LeXicon Rhetor.

Lerg. II. p. D.

quod Veteres Editiones habent , bene correxit Jan. Ornarius in Eclog. p. IOO0. qui emendationem suam confirmare potuillet ex Eusath. ad Od. B. p. 1 48. & Ε mo I. M. p. 357. 23. a quibuS lo

149쪽

pleni sunt exemplorum scriptore S Veteres. Vide P. II efeling. ad Diod. Sicti I. l. 19. & P. Toripium ad Longin . sedi. 8. In CO-didis Timaei margine post

οἱ τυγχανονῆες addi οἱ λαχον τις, ἐπιτυχόνῆες, testatur Cl.

Villo onus ad Longum

Urat. LXI. p. 584, A. Arsid. Tom. I. p. IS9. a 32. 284. Sc TayIor. Leci. Las. cap. III. p. 68 I. 43. 'Eπηλυγαζον θ. J Propria verbi poteitas ostobumbrandi, atque adeo occultandi. Lyside p. IOT.

Lib. I. cap. 4 I. κα

sumque plagosum scissili

centunculo magis inumbra

ii , quam obtecti. Vide etiam AeIian. Lib. V. P a cap.

150쪽

juS dum Aeliani apud Suid.

paulo felicius Ios.

te, superest. Ut figuratas loquendi formula S , quae hinc manarint . persequamur. ThΠίγdid. Lib. V l. 36. ει-λλιτες , βύ.

bum , e Thucydide ductum, maxime frequenta vjt Dio

Uf. . Lib. LVII p.

μενω. & sic idem Lib.

γάζi φαινόμενον. Verbum de vocis scriptura addam is, in qua tantopere Variant

libri veteres, ut ipsi interdum viri docti , quid eligendum sit, nescire Ul-deantur. MaXime trita forma est επηλυγάσαι . S d

bet επηλυγίσα t. sicut Seholiastes in Platonis loco laudato. In Plutarch. de I s. & Osir. p. I 22. ante nuperum Editorem, Sam. uiri , erat ἐπιλυγίσαQ. In Aris olet. Hist. Anim. Lib. VI. 9 639. μιλυγασα . quod prorsu S damnat PD. Aε. Maus actis. Nobis vero formarum, quas re