Titi Livi Rerum Romanarum ab urbe condita libri

발행: 1843년

분량: 431페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

31쪽

LIBER XXI. 25

arcem et aput Italiae in manu a potestate habituros. proeedere inde agmen eoepit, iam nihil ne hostibus quidem praetu parva suria per omeasionem temptantibus. ceterum iter multo quam in ascensu fuerat, ut pleraque Alpium ab Italia sic ut breviora ita arrectiora sunt, dissicilius fuit. omnis enim sermo via praeceps angusta lubrie erat, ut neque sustine te sse a lapsu possent nec, qui paulum titubassent, haerere adilicti vestigio suo, aliique super alios et iumenta et homines o iderenti XXXVI. Ventum deinde ad inulto angustiorem rupem atque ita rectis saxis, ut aegre expeditus miles templabundus manibusque retinens virgulta a stirpea circa emininies demittere sese posseti natura loeus .m ante praeeeps 10 recenti lapsu terrae in pedum mille ad modum altitudinem abruptus erati ibi velut ad finem viae equites eum eonfiitissent, miranti Hannibali, quae res moraretur agmen, nuntiatur rupem inviam esse. digressus drinde ipso ad Ioeum visendum haud dubia res visa qui per invia circa ne trita antea quamvis longo ambitu circumduceret agmen. ea vero via insupe 11 rabilis suit: nam eum super veterem nivem inlaetam nova modicae alititudinis esset, molli ne praealtae saetis pedes ingredientium insistebauit ut vero tot hominum iumentorumque in issa dilapsa est, per nudam im fra glaeiem fluentemque tabem liquescentis nixis ingrediebantur. tetra ibi luotatio erat ut a lubrica glaese non recipiente vestigium et in prono sociuua pedes fallente, ut, seu manibus in adsurgendo seu genu se adiuvis. aent, ipsis adminiculis prolapsis iterum corruerent D nee stirpes ei a r dicesve, ad quas pede aut manu quis an eniti posset, erant, ita in levitantum glacie tabidaque nive volnstabantur. Iumenta secabant interdum etiam tamen infimam ingredientia nivem, et prolapsa iactandi gravius mi eonitendo ungulis penitus perseinsebant, ut pleraque veIut pedita .pta haererent in dura et alta coneret glacie. XXXVII. Tandem nequiquam iumentis atque hominibus satigatis castra in iugo posita, aegerrime ad id apsum lae purgato, tantum nivis sodiendum atque egerendum suae inde ad rupem muniendam, per quam unam via esse poterat, milites du-Meti, cum eaedendum esset saxum, arboribus ire immanibus deiectis detruneatisque struem ingentem lignorum laesunt eamque, cum et vi venti apta faciendo igni eoorta esset, succendunt, ardentiaque saxa insu aceto putresapiunc ita torridam incendio rupem ferro pandunt molliuntque anfractibus modicis clivos, ut non iumenta solum se elephanti etiam de 35 duci possent. quadriduum circa rupe eonsumptum iumentis prope fame absumptis nuda iam sere aeumina sunt et, si quid est pabuli, obruunt nives inferiora valles apricos quosdam colles habent, rivosque prope silvas et iam humano ultu digniora loca cibi iumenta in pabulum missa et quies muniendo ses is hominibus data triduo. inde ad planum deseem 40sum et iam locis mollioribus et accolarum ingeniis.

XXXVIII. Bod maximo modo in Italiam perventum est, quinio mense a Carthasiue nova, ut quidam auctores sunt, quinto decimo die Alpibus supprali4. quantae copiae transgresso in Italiam Hannibali sum

32쪽

26 LIBER XXI.

me, nequa iam inter auctores eo tat qui pilae unx, eentum miliai datum viginti equitum suisse aeribunt vii minimum, visi i milia peditum, sex equitum L. Cineius Alimentus, qui aptum se ab Hannibale seribit, minime auctor moveret, nisi eonfunderet numini Gallis L ia orthosque additis eum his octoginta milia peditum, decem equitum adducta -- in Italia magis diluxime veri simile eat, et ita quidam uel res suus -- rex ipso autem audisse Hannibale, postquam Rhodanum transierit, triginta sex milia hominum ingentemque numerum equorum et allorum iumentorum amisisse. a Tautinis, quae Galliae proxima gensio erat, in Italiam digressum eum inter omne constet, eo magis miror m-bio, qua nam Alpes transierit, et vulgo credere Poenino, atque inde nomen et iugo Alpium inditum, transgressum Coelium per Cremonia Iugum dioere transisse qui a in saltus eum non in Taurinos sed per Salassos montanos ad Libuos Gallos deduxerint nec veri simile est eat tum ad Galliam patuisse itinera, utique quae ad Poeninum serunt obsampla sentibus semigermanis fixissent neque hereule mox Ibus his, si quem Baete id movet, ab transitu Poenorum ullo Seduni Veragri, ineolae iugi

eius, norint nomen inditum, sed ab eo quem in summo sacratum vertiee Poeninum montani appellant.

XXXIX. Peropportune ad principia rerum Taurinis, proximae genti, ad ersus Insubres motum bellum erat se armare exercitum Hannibal, ut paet alter auxilio esset, in reficiendo maxime sentientem eoutraeta ante mala, non poterat otium enim ex labore, opia ex inopia, ubitis ex illuvie tabeque squalida et prope efferata corpora varie movianitim ea P. Cometio consuli ausa fuit, eum Pisas navibus Venisset, exe est a Manlio Atilioque Oeepto tirone et in novis ignominiis trepido, ad Padam sestinandi, ut cum hoste non dum resecto manus onsereret. sed eum Plaeentiam eonsul venit, iam ex atativis moverat Hannibal Taurinorumque unam urbem, aput gentis eius, quia volentis in amicitiamas non veniebat, vi expugnarat, et iunxisset sibi non metu solum sed etiam voluntate Gallos a olas Padi, ni eos laeumspectantes desectionis tempus subito adveni' consulis oppressisset et Hannibal movit ex Taurinis,laeertos, quae pars sequenda esset, Gallos ramentem secuturos ratus iam prope in conspectu erant mercitus, eonvenerantque duces si uti iu-axter se non dum satis noti, ita iam imbutus uterque quadam admiratione aueri . nam Hannibalis et apud Romanos iam ante Sagunti excidivin eberrimum nomen erat, et Scipionem Hannibal eo ipso, quod adve

aus se dux potissimum leolus esset, praestantem Virum eredebat et a

xerant inter se opinionem, Scipio, quod relictus in Gallia obvius fuerat 40 in Italiam transgresso Hannibali, anniina et conatu tam audaci traiciem darum Alpium et effectu. nonpavit tamen Scipio Padum traieere, et ad meinum amnem molia astris, priusquam educeret in aciem, adhortandorem militum ausa talem orationem est exinus: XL o si eum eRemitum, milites, educerem in

33쪽

MBER XXI. 2

aelem, quem in Gallia meeum habui, superaedissem qui apud vos quid

enim adhortari referret aut eos equites, qui equitatin hostium ad Rho danum sumen egregie vitament, an eas legiones, eum quibus lamniam hune ipsum hostem secutus eonsessionem edentis ae de metanus eri me pro victoria habui nunc, quia ille exercitas Hispaniae provinciae s plus ibi eum fratre Cn. Scipione meis auspiciis rem gerit, ubi eum gerere senatu populvsque Romanus V ut ego, ut eo utem dueem M. versus Hannibalem a Poenos haberetis, ipse me hale voluntario eri mini obtuli, novo imperatori apud novos milites pavea verba laesenda suntiae genus belli neve hostem ignoretis, eum his est vobis, milites, pugna I iodum, quos terra marique priore bello ieistis, a quibus stipendium per

viginti annos exegistis, a quibus apta belli praemia Meillam e Sarduniam habetis. erit igitur in hoo ertamine is vobis illisque animus, a

victoribus et vietis esse solet. ne nune illi, ita audent sed quia moras est, pugnaturi sunt, nisi reditis, qui exercitu ineoIumi pugnam do is tractavere, eia duabus partibus pessitum equitumque in transitu Alpium amissis, eum plures paene perierint quam supersint, plus spei nactos esse. at enim pauci quidem sunt sed vigentes animis ruoribusque, quorum robora a vires vix sustinere vis ulla possit -- D moes, immo umbrae hominum, time rigore illuvie squalore necit, contus ac debilitati interae saxa rupesque ad hoe praeusti artus, nive rigentes nervi, membra tomrida gelu, quassata tractaque arma, Maudi a debiles equis eum hoe equite eum hoc pedite pugnaturi estis, reliquias extremas hostium non hostem habes,itis is nihil magis aereor quam ne vi, vos eum usu veritis, Alpei vieisse Hannibalem videantur sed ita forsitan deeuit, eum in hederum ruptore duo a populo deos ipsos sine ulla humana ope eom. millere ae profligare bellum, nos, qui seeundum deos violati sumus, om- missum a profligatum confi re I. Non vereor ne quis me hae v ari adhortandi ausa magnifieo loqui existimet, ipsum aliter animo λhetam esset neuit in Hispaniam provinciam meam, quo iam proseotia Meram, eun exercitu ire meo, ubi et Batrem consili partiespem ae peries socium haberem, et Hasdrubalem potius quam Hannibalem hostem, ei minorem haud dubie molem belli: tamen, eum praetervehere navi-has Galliae oram, ad amam huius hostis in terram egressus praemisso equitatu ad Rhodanum movi astra. equestri proclio, qua parte eopla-ram eonserendi manum forinna data est, hostem sudit pedRum agmen, quod in modum lagientium apum agebatur, quia adsequi terra non overam neque regressus ad naves. erat, quanta maxime potui Meritate tanto maris terrarumque cireuit in radietbus prope Alpium hulo timo obstati obvius sui utrum, eum deelinarem certamen, improvithisciniadisse M ideor an oce rere in vestigiis eius, lacessere ae trahere a deeernem

AEum experiri iuvat, utram alios repente Carthaginienses per viginti 'hos terra ediderit an idem sint, qui ad Aegates pugnavem insu-- et quos ab Erme duodevi ius denariis aestimatos emisistis et utrum

34쪽

Banniba his ait aemulas itinerum Bereulis, is ipse fert, an vectigalia stipendiariusque et aeritus populi Romani a patre relictus quem nisi S s antinum scelus agitaret, respiceret prosecto, si non patriam vietam, domum certe patremque et laedera Hamilcaris seripta manu, qui iussu ab Oeonsula nostro praesidium deduxit ab Myee, qui graves impositas victis Carthaginiensibus leges fremens maerensque Gepit, qui de dens Sicilia' stipendium popul Romano dare paetus ea Itaque vos ego, milites, non eo solum anim. quo adversu alios hoste soletis pugnare velim, sed eum indignatione quadam atque ira, velut si servo Videatis vestro arma r 10 pente eontra vos serentes lieuit ad Eryeem clausos ultimo supplicio humanorum time interfieare, licuit vietricem classem in Africam traieere atque intra paveos dies sine ullo certamine Carthaginem delere, Vmulam dedimus meantibus, emisimus ex obsidione, pacem eum violis secimus, uitiae deinde nostrae duximus, eum Asrie bello urgerentur-ti pro his impertius furiosum iuvenem sequentes oppugnatum patriam uo- atram veniunt atque utinam pro decore tantum Me vobis et non pro salute esse eertamen non de possessione Siciliae ac Sardiniae, de quibus quondam agebatus, sed pro Italia vobis est pugnandum ne est alius ab tergo exercitus, qui, nisi nos vincimus, hosti obsistat, nee Alpes aliae vi sunt, quas dum superant, comparari nova possint praesidia hic est obstandum, milites, velut si ante Romana moenia pugnemus unus quisques non orpus suum sed coniugem ac liberos parvos armis proteger putet, ne domesticas solum agitet eum sed identidem hoc animo reputet, nostras nune intueri manus senatum populumque Romanum, qualis no-

Matra vis virtusque fuerit, talem deinde fortunam illius urbis a Romanis imperii fore L XLV. hae apud Romanos consul.

Hannibal rebus prius quam verbis adhortandos milites ratus, circumdato ad spectaculum exercitu aptivos montanos vinctos in medio statuit, armisque Gallieis ante pedes eorum proiectis interrogare interpretem tu Mait, equis, vi vinculis levaretur arinaque et equum victor aeciperet, meeriare ferro vellet cum ad unum omnes serrum pugnamque poscarent et deiecta in id sors esset, se quisque eum optabat quem soriana in Moertamen Iegeret, et, cuiusque sors exeiderat, alacer inter gratulant gaudio exsultans eum sui moris tripudiis arma raptim rapiebat ubi vero ab dimi rent, is habitus animorum non inter eiusdem modo eondicionis homines erat sed etiam inter spectantes vulgo, ut non vincentium magis quam bene morientium fortuna laudaretur. XLII Dum sic aliquot sp viatis paribus adsectos dimisisset, eoatione inde advocata ita apud Eoa Ioculus seri et si, quem animum in alienae sortis exemplo paulo anteis habuistis, eundem mox in aestimanda fortuna vestra habueritis, vicimus, milites neque enim spectaculum modo illud aed quaedam veluti imago

vesva Mydicionis erat a noscio an maiora vincula maioresque nece

sitates vobis quam aptivis vestes fortuna irenmdederit dextra laevaque duo maria claudunt nullam ne ad effugium quidem navem habenti-

35쪽

LIBER XXI. 29

hus, eontra Padus amnis -- maior Padus a violentior Rhodano -- tergo Alpes urgent vix integris vobis a vigentibus transitae his vinoem dum aut moriendum, milites, est, ubi primum hosti oeeurristis. et e dem sortuna, quae Messitatem pugnandi imposuit, praemia vobis ea L storibus proponit, quibus ampliora homines ne ab diis quidem imisoria εIibus optare solent. si Sieiliam tantum ac Sardiniam parentibus nostris

ereptas nostra virini reeuperaturi essemus, satis tamen ampla pretia e

seni quidquid Romani tot triumphis partum eongestumque possident, id

omne vestrum cum ipsis dominas suturum est. in hano tam 4lmam me . dem agite eum diis bene iuvantibus arma apite. satis ad Me in vastis 10 Lusitaniae Celtiberiaeque montibus secora Onsectando nullum emoIumem inm tot laborum pericvioremque vestrorum Vidistis tempus est iam op lenta vos as ditia stipendia sacere et magna operae pretia mereri, tam tum itineris per tot montes fluminaque et tot armatas gentes emens Phi vobis terminum laborum sortuna dedit, hie dignam mercedem emeri. 11 is stipendiis dabit ne quam magni nominis bellum est, tam diffiditem existimaritis victoriam fore saepe et contemptus hostis cruentum e tamen didit, et inelyti populi regesque perlevi momanis leti sunt: nam dempto hoc uno fulgore nominis Romani quid est ne illi vobis Omp randi sint , viginti annorum militiam vestram eum illa virtute eum Milla fortuna laceam, ab Herculis columnis ab Oceano terminisque ultimis terrarum per tot serotissimos Hispaniae et Galliae populos vineentes hue

pervenistis pugnabilis cum exercitu tirone hae ipsa aestale eam vieto cireumsesso a GalIis, ignoto adhuc due suo ignorantique ducem. an me in praetorio patris larissimi imperatoris prope natum certe eductum do mmitorem Hispaniae Galliaeque, victorem eundem non Alpinarum modo genitum sed ipsarum, quod multo maius est, Alpium, . eum semenstri hoc onseram duce, desertore exercitus sui evi si quis demptis Lgnis Poenos Romanosque hodie ostendat, Ignoraturum certum aboo, utrius exercitus sit consul. non ego illud parvi aestimo, milites, quod Mnemo est vestrum, cuius non ante oculos ipse saepe militare aliquod ediderim facinus, ut non idem ego virtutis spectato a testis notata 'poribus Ioeisque referre sua possim decora. eum laudatis a me mallens donatisque, alumnus prius omnium Vestrum quam imperator, pr edam in aciem adversus ignotos inter se ignorantesque XLIV. Quoeumque Meireumlvii oculos, plena omnia video animorum ae roboris, veteranu- peditem, generosissimarum gentium equites frenatos infrenatosque, vos foetos fidelissimos sortissimosque, vos Carthaginienses eum ob patriam tum

ob iram iustissimam pugnaturos. inserimus bellum infestisque signis deseendimus in Italiam, tanto audacius oritusque pugnaturi quam hostis,40

quanto maior spes malor est animus inserentia vim quam areentis ameendit praeter ea et stimulat animos dolor iniuria indignitast ad supplicium depoposeerant me dueem primum dein i vos omnes qui Saguntum oppugnassetis, deditos ultimis eruolatibus adfecturi si runt. erudelissima

36쪽

reapselum habent, quod aucterea una ager per tuta ne p. initia amoenis aerapiori vobis ne me ea sis iura viras eis. ει omni- - halae istoriam mortemve Meta desperatione abreptis aut ην--

a saetisma dabitabit Ia proelio potiua quam in saga moris oppete . iis hae M. Minia minus destinatum in animis est, itemm dieam viciatis: mullum enim te mi ad n adram mnia ab dis immortali a aerisa -- εαμ. XLV. Ba adhortationibu eum utrimque ad Melamen Moenia militum animi serat, Romani ponto Titanum laus intaniandique pontia ea a male, solam is per imponist, Pomus hostibus opere o vatis Naharbalem eum ais Numida in equitibus quingentis, ad depopulandos ociorum populi agros mittit, Gallia pares quam maxime iubet principumque ania detietionem ollistari ponte persecto traductus Romanus ea e altas in agrum Insubriam quinque milia passuum a Vietnaeulla eo editis is Manibal eastra habebat, revomisque propere Maharbali atque equutibus, eum instare ertamen emeret, nihil umquam satis dictum praemonitamqua ad Ohortandos milite ratus, oeatis ad eontionem eris praerula 'nuntiat, in quorum spem pugnarent agrum aese daturum Mela Italia Asrioa uispanis, ubi quisque velit, immunem ipsi qui ae in

m M libarisque qui omniam quam agrum maluisset, ei se argento ali laetummi qui foetorum cives Carthaginienses fieri vellent, potestatem laetarum qui domos adire mallent, daturum se operam ne cuius suorum popularium mutatam secum fortunam esse vellent servis quoque dominos proMeatis libertatem proponi binaque pro his mancipia dominis se a reddituram eaqua ut rata seirent fore, agnum laeva manu dextera sili- eam retinens, si saltaret, Iovem eierosque precatus deos, ita a macta. rant quam ad modum ipse agnum mactasset, et secundum precationemo ut poenia saxo insiti tum vero omnes, velut diis auctoribus in spem suam quisque a opus, id morae quod non dum pugnarent adae potianda sperata rati, proelium uno animo et se una poscunt.

a LVI. Apud Romano haudquaquam tanta ineritas erat super Memmeantiba etiam torritos prodigiis nam et lupus intraverat eastra lani usquo obriis ipsa intactus evaserat, et Ramen apum in arbore praetoris imisitorita ansaderati quibus me alis Sespis etra equitatu laetum

37쪽

ioribusque meditis prosecius ad astra hostium exque prupam in vias,

'antae et euius generis essent, Moulandas, obvius fit Hannibali et paleam equitibus ad exploranda ire loea progresso neutri avum pria emebant, misio deinde ineras tot hominum equorumque oriens pulvis innum propinquantium hostium lassi onsistit utrumque agmen et ad 5 Mium sese expediebant Seipio laevi tores et Gallos equitas in hontaloeat, Romanos melorumque quod roboris sui in subsidiis Hannibal semnatos equites in medium aetapit, oraua Numidis firmas vi dum ais. more sublato iamlatores fugerunt inter subsidia ad Meundam elaint indo nilum ertamen erat aliquam diu aneeps dein, quia turbabant equos inpedites intermixti, multis Iabentibus ex equis aut desilientibus ubi suos premi reumventos vidissent, iam magna ex parte ad pedes pugna --rat, donee Numidae, qui in ornibus erant, roumvecti paulam ab termae ostenderunt is pavor perculit Romanos, auxitque pavorem eo ulla vulnus perieulumque iniereursu tum primum pubeseentis filii propulsa viam. tio erit iuvenis penes quem persecti huiusee belli laus est Asrie nis ob egregiam vietoriam de Hannibale Poenisque appellat . fuga tamen effusa laeviatorum maxime fuit, quos primos Numidae invaserunt ratius eonsertus equitatus onsulem in medium aeeeptum non armis modo sed etiam eorporibus suis protegens in astra nusquam trepido neque o misse edendo eduxit servat eous illa Meus Coelius ad a-- natione

inarem desesat malim equidem de filio verum esse, quod et plures iradidere auctores et fama obtinuit. XLVu me primum eum Hannibale proelium fuit, quo laesis a paruit et equitatu meliorem Poenum esse, et ob id eampos patentes, qua mira sunt inter Padum Alpesque, bello gemendo Romanis apto non eam. itaque proxima nocte iussis militibus vasa silentio olliger male ab TDeia mota sestinatumque ad Padum ea, ut ratibus, quibus unxerat a mea, non dum resolutis sine tumultu atque insectatione hostis optas irairereti prius Placentiam pervenere quam salis eiret Bannibal ab Ti. astillo profectos tamen ad sexcentos moratorum in citeriore ripa Padi a Pila ratem solventes epiti transire p-tem non potuit, ut enlriema m Mala erant, tota rate in Mundam aquam labente. Coeliu aueto est agonem eum equitatu et Hispania peditibus numen extemplo transnasse, i sim Hannibal in per superiora Padi vada exercitum traduximo elephan-ae iis in ordinem ad sustinenduin impetum fluminis oppositis peritis aeris eius vix sdem se rint, nam neque equites armis equis a salvis 'Main vim numinis superasse veri simile est, ut iam Hispano onmaalhaati travexerint utres, et muliorum dierum cireuitu Padi vada potanda erint, qua exercitus gravis impedimentis traduci posset potiora via Mnt auctores sunt, qui biduo vix laeum rate iungendo fiumini inventumh-t, ea eum Magone equilas Hispanorum expeditos praemias . dam ηMaibal, aerea flumen Iegatissibus Gallorum audiendia moratus, traicit

'is peditum smen, interim Naso equitesque ab transitu stamsaia dial

38쪽

M LIBER XXI.

unius lunere Plaeentiam ad hostes eontendunt. Hannibal paneis post dimbus sex milia a Plaeentia astra ommunivit, et postero die in eo pectu hostium acie direeta potestatem gnae laesti XLVI. Insequenti nocte aedes in castris Romanis, tumultu la- me quam re maior, ab auxiliaribus Gallis saeta est ad duo milia mdilum et dueenti equites vigilibus ad portas rueidatis ad Hannibalem transfugiunt, quos Poenus benigne adloeutus et spe ingentium donorumae usos in ivitates quemque suas ad sollicitandos popularium animos dimisit Seiplo eaedem eam signum desectionis mi tum Gallorum essexo ratus eontactosque eo, Melem velut iniecta rabie ad arma ituros, quamquam gravis adhue vulnere erat, tamen quarta vigilia noetis insequentis

tacito agmine prosectus ad Trebiam fluvium iam in Ioea alliora onesque impeditiores equiti castra movet minus quam ad Ticinum sesellit, mi sisque Hannibal primum Numidis deinde omni equitatu turbasset utique

15 novissimum agmen, ni aviditate praedae in aeua Romana astra Numidae devertissenti ibi dum perscrutantes laea omnia castrorum nulIo tis digno morae pretio tempus terunt, emissus hostis est de manibus, et eum iam transgressos Trebiam Romanos metantesque astra conspexi sent, aueos moratorum occiderunt eura numen intereeptos Seipio nec 20 vexationem vulneris in via laetanti ultra patiens et collegam Iam enim et revoeatum ex Ieilia audierat ratus exspectandum, oeum, qui prope flumen tutissimus stativis est visus, delaetum ommuniit nec procul inde Hanniba cum consedisset, quantum victoria equestri elatus, tantum anxius inopia, quae per hostium agros euntem nusquam praePa- aeratis e timeatibus maior in dies exespiebat, ad Clastidium vicum, quo magnun humenti numeram eongesserant Romani, mittit ibi eum vim pararent, spes saeta proditionis, ne sane magno pretio nummis aureis

quadringentis Dasio Brundisino praelaeto praesidii eorrupto, traditur Hannibali Clastidium id horreum sui Poenis sedentibus ad Trebiam. in ea-Mplivos ex tradito praesidio, ut fama elementiae in principio rerum ossi-geretur nihl saevitum est XL cum ad Trebiam terrestre eo litisset bellum, interim eire Siciliam insulasque Italiae imminentes et a Sempronio consul et ante adventum eius taetra marique res gestae viginti quinqueremes eum mille armatisas ad depopulandam oram Italiae a Carthagiuiensibus missae, novem Liparas, octo ad insulam eseani tenuerunt, tres in laetum avertit aestus. ad eas eo peetas a Messana duodeeim naves . ab Hierone rege Syracmaanorum missae, qui tu sorte Messanae erat consulem Romanum opperiens, nullo repugnante eaplas nave Messanam in poelum deduxerunt.

40eognitum ex eaptivis, praeter viginti naves, cuius ipsi classis essent, in Italiam missas quinque et triginta alias Onqueremes Siciliam petero ad sollicitandos veteres mei et Lilybaei oeeupandi praecipuam curam esse: edere eadem tempestate, qua ipsi dis et larent, eam quoque classem

ad Aes aes insulas deiectam. hae si ut audita erant rex M. Aemilio

39쪽

praetori, enius Stellia provincia erat, praeseribit, monetque ut Lilybaeum firmo teneret praesidio extemplo et ire praetorem ad uisitates missi Iegali tribunique suos ad euram custodiae intenderent, ante omnia LLIybamim teneri, ad paratum besti edicto proposito ut socii navales emeem dierum octa cibaria ad naves deserrent, et, ubi signum datum es-5aet, ne quis moram conscendendi saceret, Perque omnem oram qui exapemilia prospicerent adveniantem hostium classem simu itaque, quamquam de industria morali ursum navium erant Carthaginienses ut ante lueem a ederent UIybaeum, praesensum tamen est, quia et luna e nox erat et sublatis armamentis Veniebant, eatemplo signum datum ex iove sis et in oppido ad arma conclamatum est et in naves conscensum. pars militum in muris portarumque in stationibus, pars in navibus erant. et Carthaginienses, quia rem sore haud cum imparatis cernebant, usque ad Iueem portu se abstinuerunt, demendis armamentis eo tempore apta daque ad pugnam classe absumplo ubi illuxit, recipere classem tu M. 15lum, ut spatium pugnae esset exitumque liberum e portu naves hostium haberent ne Romani detraetavere pugnam et memoria ire ea ipsalaea gestarum rerum freti et militum multitudine ac virtute L. Ubi

in altum evecti sunt, Romanus conserere pugnam et e propinquo Vires eonferre velle contra eludere Poenus, et arte non vi rem gerere, 20 naviumque quam virorum aut armorum malle ertamen saeere nam ut

sociis navalibus ad satim instructam classem, ita inopem milite habebant, et, sicubi eonserta navis esset, haudqvquam par numerus armatorum ex ea pugnaba quod ubi animadversum est, L manis multitudo sua a ruit animum et paucitas illis minuit extemplo septem naves Punicae, meumventae, lagam eterae eperunt mille et septingenti fuere in navi-hus aptis milites nautaeque in his tres nobiles Carthaginiensium via sis Romana ineolumis, una tantum persorata navi sed ea quoque ipsa mduee, in portum rediit. Saeundum hanαpugnam - non dum gnaris eius qui Messanae erant -- 30 Tib. Sempronius consul Messanam venit. et fretum intranti rex mero clamem armatam ornatamque obviam duxit, transgressusque ex regia in praetoriam navem gratulatus ospitem cum Xeroitu et navibus advenisse, preeatusque prosperum ae felicem in Siciliam transitum D statum deinde insulae et Carthaginiensium eonata exposuit pollitatusque est, ut quo animo 31 priore bello populum Romanum iuvenis adiuvisset, eo aenem adiuturum, humentum vestimentaque aes Iegionibus consulis sociisq. navalibus Matia praebituram grande peMoulum Lilybaeo maritimisque civitatibus esse et quibusdam esentibus novas res sore. ob hae eonsuli nihil euneta dum visum, quin Lilybaeum classe peteret et rex regiaque assis una 40

prolavit. avigantes inde pugnatum ad Lilybaeum fusasque et captas h alium naves Gipere. LI. A Lilybaeo consul Hierone cum asse regia dimisso relictoque praetore ad tuendam Siciliae oram ipse in insulam Melitam, quae a Carthaginiensibus tenebatur, traiecit advenientima Ieae

40쪽

Risgonis filius praeseelus praesidii eum paulo mimis duobus milibus militum oppidumque cum insula traditur inde post paveos dies roditum M. lybaeum, captivique et a eonsule et a praetore praeter sinsignes nobili. tale iros sub orona venierunt postquam ab ea parte satis tu Maiiei. xliam censebat eonsul, ad insulas Vuleani, quia fama erat stare ibi Pan, eam lassem, traieeit, ne quisquam hostium rea eas insulas Mentustiam sorte transmiserant ad vastandam Italiae oram, depopulatoque ibo. niensi agro urbem etiam terrebant repetenti Siciliam eonsuli exseensio hostium in agrum Viboniensem laeta nuntiatur, litteraeque ab senatu de 10 transitu in Italiam Hannibalis et ut primo quoque tempore ollegae se ret anxilium missae traduntur multis simul anxius euris exemitum e templo in naves impositum Ariminum supero mari misit, Sexto Pomponio legato, eum viginti quinque longis navibus Viboniensem agrum mariatimamque oram Italiae luendam adtribuit, N. Aemilio praetori quinqua-15 ginta navium assem explevit ipse oompomias Siciliae relata di oem n vibus oram Italiae legens Arinsinum pervenit inde eum ex in suo prosectus ad Gelnam sumen ollegae eoniungitur. LlI. Iam ambo onsules et quidquid Romanarum virium erat amnibali oppositum aut illis opiis defendi posse Romanum imperium autae spem nullam aliam esse aiis declarabat lamen eo ut alter equestripeoesio no et vulnere suo minutus trahi rem malebat recentis animi alter eoque semeior nullam dilationem patiebatur quod inter Trebiam Padumque agri est Galli tum incolebant, in duorum praep tentium p Pulorum certamine per ambiguum lavorem haud dubie gratiam victoris 25 spectantes id Romani, modo ne quid moverint, aequo satis, Poenus Por, iniquo animo serebat, ab Gallis accitum se venisse ad liberandos eos ductitans ob eam iram simul ut praeda militem aleret, duo milia peditum et mille equites Numidas plerosque mixtos quosdam et Gallos, pulari omnem deinceps agrum usque ad Padi ripas iussit. egentes opeas Galli cum ad id dubios servassent animox, eoaeti ab anetoribus iniuriae ad vindieas muros deinnant, legatisque ad consulem missis auxillum Romanorum terrae ob nimiam evilorum fidem in Romanos laboranti orant. Cornelio ne musa ne tempus agendae rei plaeebat, auspeetaque ei gens erat eum ob infida multa facinora, tum, ut alla vetustate obsolevissent,3 ob reeentem Boiorum perfidiam Sempronius ontra eontinendis in fide sociis mamimum vine im esse primos quosque qui eguissent ope delansos .eensebat tum ollega eunetani equitatum suum mille peditum aeuiatoribus serme admixtis ad defendandum Gallieum agrum trans Trebiam mittit. sparsos et incompositos ad hoe graves praeda plerosque eum inoμ- Mnatos invasissent, ingentem errorem eaedemque a rugam usque ad -- atra stationesque hostium laeere, unde multitudine effusa pulsi rureas su fidi suorum proelium restitueret varia inde pugna sequentes e -- qu eum ad extremum aequassent ertamen, maior tamen quam hostiunx

Romanis ama victoriae fuit. OOsie

SEARCH

MENU NAVIGATION