장음표시 사용
451쪽
Certia f. LI. Antirrhetici idem Apollinaris de Verbo Dei haee ha.
ne factum fuisse Carnem, quum habitavir in nobis. Quibus verbis indicat, se minimὸ credere, bumanitatem Verbi ad nos δ Coelo A. hendisse, ut ipse Nyssenus animadvertit, quamquam supra aliud pa. lam docuisse, atque scripsisse Haereticus videretur. Eatenus igitur dicebat Apollinaris Christi Carnem ε Coelo esse, quatenus in eam pinionem concesserat, dividendam, atque distinguendam in Christo humanam Naturam h divina non esse, ac proinde ita omnia de mno Christo esse praedicanda, ut totus etiam de Coelo descendisse reocte diceretur. Quare intelligere possumus, ne heic quidem dissentire ab Apollinari Auctorem Epistolae nostrae.
Ceterum supra vidimus alium capitalem Apollinaris errorem in eo situm, ut affirmaret, Christum Anima, aut Mepte humana caruisse. Illum propterea Nyssenus redarguit f. XXx V. Antirrhetici. Non aliter sensita personatum Epistolae hujus Auctorem , pariter ostendimus. Ergo eumdem utrobique Scriptorem deprehendas. Acceis dit, qui, d Apollinaris in suorum somniorum praesidium abutitur verbis iis Apostoli I. Cor. XV. Noviusmus Adam in spiritum vivifi- , Cantem, ut constat ex s. X. & seqv. Antirrhetici. Iisdem noster quoque abutitur, uti videre est in Epistola edita. Itaque tamdem intelligas miram intercedere opinionum concordiam inter Apollinarem Nysseno consulatum, & hujus Epistolae Auctorem, ut meri- id eumdem esse cum Apollinari censuerit Leontius. Et sanε quis Iulium Romanum Pontificem, umquam dixit, aut audivit absurdissima hujusmodi dogmata tradentem, quae statim ac emersere ex Apollinaris ore & calamo, refutata novimus Τ Fieri non potuit, ut Apollolicae Sedis Antistes siue magno Christianorum scandalo, atque
Tamdem Leontius Eutychianos, sive Acephalos, falsi arguit. qudd locum ex Epistola ista dicant productum, atque laudatum sPatribus Ephesui Concilii. Aliam Epistolam in ejus Synodi Acti.
hus citatam ait, atque ab ea diversam, quae ad Dionysium conscripta sertur. Imo & alteram illam non Iulii esse addit, sed quidem Timothei Haeretici Apollinaristae, uti exemplaria multa ejus rei fidem faciebant. Quod est ad calumniam istam ex Actis Ephesini Concilii petitam, vidimus supra, quid etiam Facundus Hermianensis scriptum reliquerit . Sed Leontius subinde inquiens , enimvers uum nihiι nobis illa adυersetur, quod eam Iulii dicun3, flocci fa-
452쪽
eiendum esse rectὸ fecit . qui non sibi, atque exemplaribus tantum credidit, ut penitus abjudicaret Iulio laudatam ejus Epistolam a4Docium. Nam praeterquamquod nihil illa continebat ex ipsius Leon. iii consessione, quod Iulio Romano Pontifice , & Catholicorum principe indignum seret, Ephraemius Patriarcha Antiochenus Lib. III. de sacris Legibus apud Photium Cod. CCXXIX. ipsam Iulio
sine dubitatione tribuit, & ex eadem verba etiam nonnulla delibat. Plura itidem ex illa, tamquam ex germano Iulii foetu, profert Anastasius Pre byter in Eclog. τῶν περι της θειας θεολογίας
Cap. XXXVIII. nisi quod Aeacium pro Docio habet, scribens:
επισκοτου ρύμπς ἐκ τος προς A'κακιον λισολῆς:Jutis Episcopi Romae en Epistola ad Aeaeium. Fateor tamen dubitari merith posse, an eadem sit Epistola ab Anastasio citata cum superiori ad Dacium scripta, quum una ex iis esse possit, quas adulterinas, & Iulio pe peram tributas, supra Leontius assirmabat. Atque ha Aenus multa attulimus, quae vel pertinacibus ingeriis persuadere possunt, datam olim ad Dionysium Epistolam, & sub Iulii Romani Pontificis nomine ab Haereticis evulgatam, uni Apollinari esse restituendam, sicuti legitimo illius parenti. Nunc addimus, Iustiniani temporibus tam , certos de ea suppositione fuisse C tholicos, tamque robustis pro Iulii fama tuenda illos militasse argumentis, ut omnem ea de re se sustulisse dubitandi rationem palam profiterentur. Hypatius Epistopus Ephesinus in Collatione cum Ace. phalis habita Constantinopoli, Sirm do V. C. teste, a jebat: Bear.
Iulii famosam illam Epistolam manifesὸ Apollinaris ostendimus fuisse, scriptam ad Dion um. Paria amrmabat laudatus Anastasius Presbyter in Eclog. χρ γεω- . Sed & S. Eulogius Patriarcha Alexandri. nus, qui eodem, quo Iuttinianus, & Leontius, seculo floruit, idem testatur apud Photium Cod. CCXXX. ita scribens: A' α γάρ καὶ
enim testimonium, quod Haeresis adfert ex Epistola Julii Romani ad Dio'Uum, baud dubiὸ non es genuinum. Cuius rei argumentum illud Eulogius memorat, quod supra innuimus, nempe S. Cyrillum in Synodo Ephesina quemdam quidem adhibuisse locum ex Epistola Iulii ad Docium. at alterius Epistolae ad Dionysium datae, qua inquam adversus Ne florianos disertissime pugnantis, nullam fecisse mentionem, non alia sanε de caussa, ouam qudd aut censeret . aut so perrum haberet, germanum Iulii laetum illam non esse. Testis
453쪽
est idem Eulogius, Eutychianos citasse pro adstruenda una In Christo Natura, non sol im Epistolam nunc . nobis editam sub Iulii nomine, sed Zc alia, quae Athanasilo, Sc Gregorio Thauma turgo adscribebant. At eorum commenta Eulogius explodit, contendens, numquam sanctissimos illos Patres talia literis mandasse, sed Aucto. rem quidem eorum fuisse Apollinarem, Eutychetis autem, ac Severi sectatores fraude satis aperta deinde ea supposuisse celeberrimis illis Ecclesiae Catholicae Episcopis. Eadem, ut supra animadvertimus, & Leontius, Zc Evagrius tradidere. Quamobrem merito arbitrari jam cogimur, tunc parum circumsperi e Baronium scripsisse, quando a Nestorianis cuncta hujusmodi figmenta prodiisse dixit, quae certe non Nestorii, sed Eutychetis patrocinaba tur errori. Porro dolendum est, jamdiu excidisse opera Ephraemii Antiocheni supra b nobis laudati, qui di ipsa vixit seculo Christi sexto. Inde enim nullo fortasse negotio conflare posset, quantum ab Apoblinaris, δc Eutychetis opinionibus abesset Julii nostri doctrina. Quandoquidem tamen ejus Libros accurate non solum recensuit. sed etiam multis expressit Photius in Biblioth. Cod. CCXXVIII. ScCCXXIX. delibare juvat inde nonnulla. In Epistola ad Lenobium Scholasticum Emissenum, testante Photio, ostendit Ephraemius, consensisse S. Leonem Magnum cum reliquis Patribus in confitenda gemina in uno Christo Natura, non divisa, neque confusa. Tum demonistrat, S. Cyrilli dogmata, in ea potissimum quaestione, prorsus convenire cum ejusdem S. Leonis, o Gregorii Θsseni, o Iulii Romani sententia, dc esse κατά πάντα συμ νωrοῦντα, in omnibus cousona.
Idem Ephraemius in Orat. ad Domnum, & Ioannem, ut probet, Christum verum Deum nostrum, neque divinitatis, neque humanit
tis proprietates divisisse s quod Nestoriani sentiebant ) sed per unitionem, sive unionem ipωris tam divina, quam humana sine consu- sone in se conjunxisse, τους θεοφορους iαοῦν πατέρας παράγει μαρτυρας, Γουλιον τὼ E,ι,κοποι PUμης εκ τλ περι τῆς ἐν Xρις M MPσεως του σώματος προς πιιν θεοτητα ἰ hoc eli, diυinos Patres nostros testes adducit, Iulium nempe Romanum Pontificem y Libris de unione eorporis
eum Deitate in Christo, atque Athanasium, Nyssienum, Basilium , &Cyrillum. Tamdem si qua sunt in Iulii Libris genuinis, quibus
abuti consueverint Haeretici, ea explicat Ephraemius, sanamque continere doctrinam evincit, atque . Iulio ἐν τῶ λόγω τὼ περὶ Οαοουσίου, in Oratione de Consubstantialitate, confutatum fuisse ait nou
Marcionem solum, di Valentinum, sed di Apollinarem, & Eutychem.
454쪽
Itaque jam nihil amplius dubitandum puto, quin certum sit quod initio probandum suscepimus, videlicet famosam olim Epist iam nunc di nobis editam, si non Apollinari ipsi, saltem alicui ex ejus, aut Eutychetis, aut Severi schola, tribuendam, atque restituendam esse. Certe Iulio I. Petri in Romana Sede Successori pro sus abroganda est; idque nihil meliuς persuadere in pol erum valebit, quam Epistola ipsa. A tanti Ponti litis doctrina, & sania immane quantum abhorret, quod heic legitur, quum conceptis verbis, tantoque molimine ipsissima Apollinaris, atque Eutychetis deliria statuantur, & Ecclesiae Catholicae sententia improbetur. Restat nunc, ut aliquid etiam de Epistolae titulo dicamus. In Ambrosiano Codice data legitur προς Διο υπιον τῆς E,Irκοποὶ , ad Di usum alexmdriae Episcopum. At Leontius Byzantinus, ut vidi. mus, Dionysium hune non Alexandriae, sed Corinthiorum Episcopum facit. Utrobique erratum suspicor. Et primo loco deserenda
mihi est Ambrosiani Codicis fides; etenim, dum Iulius, cui assi laeti Epistola, Apostolicam Cathedram tenuit, nullus Dionysius Ale.
xandrinae praefuit Elclesiae, sed quidem Athanasius Magnus. Scio. Ius aliquis videns Epistolam hanc Dionysio inscriptam , quem forta sis Episcopum fuisse aut per rumorem didicerat, aut somniarat, i uingenio suo inscriptionem supplevit. Quum verb Dionysium Alexauis drinum Episcopum celebrem olim suilse hoc est Seculo Christi ter. tio) audivisset, patenti Anachronismo eumdem esse ratus est, ad quem seculo proximε sequenti Iulius literas illas dedisse assirmabatur. Ita potius iuvat cred re additam hanc titulo laciniam , quΣm id fraude ab Haereticis factum. Quis enim Seculo Christi quincto, &sexto, quo in controversiam Epiliola ipsa coepta est adduci, ineptam hanc inscriptionem non risisse ιὸ Memoratur quidem in subscriptionubus Sardicensis Conciliabuli, quod tempore Iulii nostri habitum est,
Dio sius Episcopus ab Al-xindria proviuciae. At aliquod in his veris bis latere mendum , vel ipsi Editores apposito asterisco monuere. Praeterea Alexandrinus Eoi opus esse ille non potuit, tum qudd verisimile est, ipsum subicripturum fuisse digniori loco, tum etiam quδd tum temporis . uti dicebamus, Alexandrinam Sedem implebat S. Athanasius ex Catholicorum parte, ex Arianorum verb Gregorius, ad quem etiam legitur data Epistola ab ejusdem Pseudosynodi Episcopis. Secundδ suspicione quoque erroris non carere mihi videtur ea Epistolae inscriptio, quam Leontius habet. Uti Alexandriae Seculo tertio Diqitigod by COOste
455쪽
tertio vulgaris Epochae Dionysius unus celebris Episcopus suΤt. Ita& Seculo praecedenti alter ejuidem nominis Corinthiorum Episcopus
fuerat, vir celeberrimus, cujus olim legebantur Epistolae quaedam Canonicae. Si non Leontio exploratae eruditionis viro, certe Librariis, quibus est usus Leontius, aut 1 quibus Leontii opera deinde fuere descripta, imponere potuit Corinthiaci illius Dionyni fama. ut scriptam crederent ad eumdem Epistolam sub Iulii nomine ab Haereticis evulgatam. Equidem in Ecclesiallica Hiitoria nullum Dionysium reperio, qui Corinthiorum Ecclesiam rexerit Iulii Roaeani ae. vo. Ad haec Anonymus ille Scriptor, 1 quo Collectanea habemus contra Severianos, Dionysium, cui inscripta fuit Pseudepistola Julii, non Episcopum, sed Presisterum appellat. Gennadius ipsum nomi. nat Dion um quemdam. Reliqui veid Scriptores, qui ejus Epistolae mentionem secere, Eulogius, Ephraeinius, Hypatius, & si qui sunt alii, nusquam ajunt Dionysium hunc Episcopum fuisse. Quamobrem non irascatur nobis Leontius, si ne ipsius quidem in hac parte acquiescimus testimonio. Atque haec sunt. Salvini eruditissime, quae in Epistolam Iulio Primo ab Haereticis suppositam scribenda habui, ut impostura
Haereticorum majori in luce collocaretur. Tu me, ut facis, amare
perge, aeternam mihi amandus, aς suspiciendus. Disi jZeuda, UOoste
456쪽
ACacius Episcopus Melitenensis , ad quem Epistolae duae Firmi.
Achilles vir illustris. Ad quem Epistola Firmi. 372. 373Aegyptius obeliscus a Iuliano Imp. expetitus & ad Aegyptios Epistola Iuliani. I 8. & lcq.
Agapae, sive Convivia, in honorem Martyrum improbatae. 234. & seq. Nazianzeni Carmina IV. advelsus indulgentes .genio in Martyrum Bais sticis. 197. & seq. De his Agapis vide Disquis pag. 33ψ. Agaparum origo. 33s. Varia genera. 337. Cur in Μartyrum honorem celebratae. 33m Toleratae diu. 342. Ehtietasti caussa cur improbatae. 3 3. 34 Conciliorum Canones in id genus Agapa - . . . . 7'ia aperi, & S Macti qui fuerint olim 278. 282. MuIta in illos Naetianet. Carmina. 278. usque ad 294. Disquis. de in artis. 3II. Eos S. Cyprianus damnat. 3I3. Unde illis nomen . 32 . Quo tempore haec pe- m. XII. sti, in Eeclesiam Dei irrepserit. 328. Quibus Scripturae verbis illi abu terentur. 33o. Qui Haeretici hoe veneno amati. 33I. Conciliorum,& Patrum sulmina in Agapetos. 33r.
Alypius Chorepiscopus, ad quem Epistola Firmi. 377. Alypius Gorin
Amphilochius Amphilochii filius. Ires Amphilochius alter Liviae maritus, pater Euphemii, & Amphilochii. II 3. II 6. Duo NaZianz. Carmina in illum. I 23. Ias. Ab Iconiensi Episcopo diversus. Ibid. Amphil chius Philtatii, & Gorgoniae filius a Nazianz. quinque Carminibus ilis Iustratus. I 26. Et ipse ab Iconienis si Episcopo diversus. I 26. I 27. Anaxarchi laus propter patientiam. 27s.
Anthimus Episcopus, ad quem Epist. Firmi. 3 86. Apollinaris auctor Epistolae Iulio LR. P. suppositae. 444. &c. Ejus eris rores de Christo in eadem Epistola disseminati. 446. Apostoli ipsi Ecelesis usi sunt. Quid
illae forent dic. set. & per totum caput sextum. Arianzum pagus natalitius Gregorii Nazianz. ΙΑΣ. Aristaei apud Ethnicos conficta apo. theoss. ISI. & seq.M m m Arme. a
457쪽
Armeniae Rex Arsaces. 428. Hannibalianus Rex. q29. Armenius Medicus. Epist. Firmi ad ipsum. 38 I. Arsaces Armeniae Satrapa , sive Rex ,
ad quem Epist. Iuliani. 426. Ad
bellum contra Persas invitatus. 427. Astraea cur terras reliquisse fingatur.
αss, Atticus Episcopus, ad quem Epistol. Firmi. 38s. 386. Augusteum quid. 77. Aulonius Presbyter Epist. Firmi ad ipsum. 38
BAsili eae antiquitus cur extra urinbes positae. 35 I. Basilicae insi. gnes Mediolani. Ibi d. Basilicae apud Ethnicos quid serent; ερ. 7o. Inscriptio, ubi mentio Bais silicae dedicatae . Ibid. Origo nomiis nis Basili eae iuxta Isid. ibid. Causisae , cur Christianorum Templa quaedam Basilicae appellari potuerint. 72. & seq. Basilicae apud Paganos. 36. Quando apud Christianos coeperunt. 37. Quare Eecles ae sic di Etae. 38. Loca sacra apud Ethnicos etiam suere . 39. Earum forma, ususque a Iudaeis desumtus. 37. Basilius Episcopus Basilii Μ. pater. a1ρ. Quot ei fuerint liberi. 223. Basilii M. necessitudo eum Nazianz. 2I3. Ejus fratres, ac sorores. 2IP.& seq. Basilissa Carmine a NaZianE. Iaudata. I 38. Bassus gemino Epigrammate a Nais
Ei anz. commendatus. I 36. I 37.
Bigamia primis Ecclesiae seculis parum probata. 29O.
Boivinius Iohannes in laudatus . U. Praelat. ου G. NaZianneni Carmina ab Ipso deserIpta. Ips. Disquisitis eidem inscripta. 33
CAes rea Cappadociae, ejusque E. piscopatus insignis. 369.
Caesarius Nati anz. frater: Carmina varia in illum. I s. usque ad I 38.
Minimus inter filios Gregorii Episcopi. I 7. Quibus disciplinis imbutus . I 49. Ejus mors ubi, & quando contigerit. Is 2. Is 3. Cappadocia ab equis commendata . II 8. Carterius. Quatuor Natianet. Carmina in ipsum. I 32. &c. Nazianzenum educasse videtur. I 33. Castitatis votum a Diatonissis, & eoniniugibus Episcoporum , atque Presbyterorum usurpatum. I7s.
Christi Corpus a Christianis e sacra
mensa manibus acceptum olim. 2 6.
De Christi Incarnatione Carmen Na Zianz. 3 2. 3o . &e. De Christo errores Apollinaris. 3ss. & seq.
Christiani appellati υρι φοροι, sive Chrsiferi, & miseri. I 82. In Ae dibus sacris & olim sepulti. II 3. V. Disquis de hoc argumento. 3so. Κυριακον Ecclesia antiquitus dicta. 47. Clerici Agapeti, sive Synifacti. 3I3. x seq.Co- adjutor in Episcopatu συν A'αρ Poetich appellatus. 2II Colosanus. Epist. Firmi ad ipsum. 39O.
Columnae super mortuorum sepulcra. IN.
Conjusti usus Episcopis, & Presbyteris interdictus. I7s. Conjugio praestat Virginitas. 29s. 3I . Constantinopolis Roma tun or appellata. 2I . Intra illam urbem tumuis lare mortuos olim vetitum. 36
Constantinus Ecclesias restituit . 63. os. Constantinus Imp. quid Armenis pra stiterit. 629.
458쪽
Contantius Imp. obeliscum ex Aegypto devehenuum curat. 42I. Α Iuliano conviciis exagitatus. 429. 3O. Convivia in honorem Martyrum. V.
Cornelius Georgius) Cardinalis, &Epist. Patav. laudatur. V. Praefat. 8s. Corpus Christi in Eucharistia manibus Christianorum olim acceptum. 246. Cosae vocabulum a Poetis Christianis usurpatum ad uxorem designan
Crateres appellata Aetnae soramina. I 8 . Crines tondere in luctu mos veteri. bus. I a Curiae res sacrae. 78. Curiae adpellatio Basilicis quoque indita . 77. Cynegius Comes, ad quem Epist. Firmi . 376. Cyrillus Alexandr. Episcopus. Epist. Firmi ad ipsum. QO6. Cytherius Sophista. Ad eum Epist. Fimmi. 37
DAniel Episcopus. Firmi Epist. ad
ipsum. IO. Delubra, eorumque significatio. 43. 46. Diaconitarum munus sacrum . . I7sa
Didnius, sive Dionius, sive Dianius, ad quem Epist. Firmi. 38o.
Diocaesarea Cappadociae urbecula. I 27. Gregorii Νazianzeni patria a Bar innio credita. 08.
Dionysius. ad quem Epistola Iulio I. R. P. supposita, neque Alexandrinus , neque Corinthius Episcopus fuit . , 434- 43 s. Dilquisitio de Sacrarum Basilicarum apud Christetnos origine & appel-
Dodvicili sententiae quaedam in examen adductae. 324. 3χ8. DO mutuanus, ad quem Epistola Fir-
ECesesarum constructio , M usus.
36. & per totum Cap. septimum. Ecclesiarum Hilloria ab aliquo conis cinnanda . 65. Ecclesiarum nomina varia. q7. ψ8. D minicum & κυριακον Ecclesia dicta. Ibid. Et Memoria, ac Martyrium vocabatur, & cur. ibid.
Eedi eius. Epistola Firmi ad ipsum. 4 2. Eleusinius, ad quem Epist. Firmi. 4 I. Emmelia, sive Emmelium, Basilii mmater. 22o. Carmine laudata a Nais etianz. 222. Quot ejus liberi. 223. Plures ejus amnes. 22s.
Epicteti Iaus propter patientiam. 27s. Epis copi, & Presbyteri conjugibus re.
nunciare coacti. I7s. Continentiam
observabant. 3as. 326. Epistolae XLV. Firmi Episcopi Caesariensis nunc primum editae. Aliae a Theophylacto collectae In Ambrosano Codice. 373. 372. Ethnicos, & impios tumulare intra sacras Aedes nefas. 3s Evandrius Episcopus. Duae Firmi Epistolae ad ipsum. 387. 4o3. Eulalius Nazianzeni amicus. I 39. Euphemius Amphilochii filius novem Carminibus a Nazianz. Iaudatus. II 6. & seq.Eupnius, ad quem Epist. Firmi. 4o Eupraxit duo, Nati anteni ministri. &ipsus Carmine laudati. 263. Eu praxius Episcopus Carmine a Nais Eianz. illvarat . 162. Eusebius. In illum Carmen Naetianis eteni. I 38. Eustratius Comes . Epistolae duae Firis . mi ad ipsum . . 37s Μ m m a Euthe.
459쪽
Eutherius, ad quem Epistola Firmi.
Eutychiani Epistolas varias Iulio I. R. P. supponunt. -S
FAna, ae de illis variae Antiquo.
rum sententiae. 4 Fatum iaυIdum . sive Oθαμ a Christia. nis quoque usurpatum. II9. Firmus Caesariensis Episcopus quo tem pore vixerit. 37o. Ejus virtus, &tempus mortis. 37I. Epistolae XLV. nunc primum editae a pag. 372. u.
sque ad 4 ILFlorentius, ad quem Epist. Firmi. 3qq. Fontaninus Iustus) laudatus, atque eidem inscripta Disquisito. 3SO.
Fratris. & Sororis nomen ab Agapetis, & Agapetabus usurpatum. 223. ωθοος , Invidia, five Fatum invidum. Nola exms, Be alii Christiani sormula hae dicendi Ethnica non rarti usi. II P.
GEnnadii error de Epistola Iulio
I. R. P. supposita. - . Georgius Presbyter . Naeti anteni Epigramma in ipsum. I r. Gerontius Presbyter, ad quem Epist. Firmi. 383. Gessius Scholasticus, & ad eum Epist. Firmi. 379. Gigantius, sive Sigantius. In illum
NaZianae. Carmen. 3os. Gorgonium , sive Gorgonia , Nazian E. soror, tribus Carminibus ab ipso laudata. Isq. Cur Gorgonium appellata. Ibid. Alypii, non Uitalia. ni, conjux. Io I. Diaconissis nomen dedisse videtur. 37s. Graeca Inscriptio inter Oxonientia Marmora, a ReInefici quoque relata, suadet, Templa nonnulla apud Ethn Ieos fuisse, In quae eonvenioret Basili eae nomen. 7s. Graece Linguae usus, & praestantia. Dissert. T. Gregorius Episcopus Nattanetenus, Gre. gorii Theologi pater, quot filios genuerit. I 6. Mortuus . Grego. rio filio defletur variis Carminibus. Is a. usque ad I 73. Quo vitae anno sublatus vivis. I 63. Olim Genistilium superstitioni addictus. I . Prodigios. a morbo convaluit. I 89. Gregorius NaZianz. cognomento Theois logus, Prohaereso, Thespeso, &Amphilochio magistris est usus. 97. 99. I 24. Arianzaeo in pago natus. x 2. Caesario fratre senior. IV. Non suit Episcopus Nazianeti. I72. Precibus Nonnae matris a Deo imo petratus. I79. 2I2. Pericula prodigios ab ipso depulsa. 188. Ejus res gestae. χΙΣ &c. Coadjutor patris in Episcopatu NazianZi. 2IT. Sasimorum, non Nazianti, Episcopus fuit. 2i8. Theolabiae non frater , sed maritus suisse videtur 227. &C. Ejus preces ad Christum. 264. 27 I. Quae ipsi pugna contra Daemones. 27 . Templum Ethnicorum a Nazianeteno sanctificatum.
Gregorius nescio quis Carmine a Nais Ei anz. laudatus. 229. Gregorius Nystanus Basilii M. & Nauis erat ii frater. 22o. Frater, non mainritus , Theosebiae fuisse videtur . 228. Gruteri Inscriptio, qua Basilicas non nullas inter sacra Divis Aedificia numeratas adparet. 76. 77.
HAdrianus Imp. Fana, Balneum Agrippae, & Pantheum &α sisti Tito igni consumta ab eoque instaurari
460쪽
eaA eoepta, perfecit. 74. Plotinae . desunctae Templum extruxit. 7s. Helladius Episcopus, & ad eum Epi stola Firmi. 4ορ. Alter Helladius, in quem tria NaZiant. Carmina. 238. Helladius vir illustris, ad quem duae Epistolae Firmi. 384. 3ρο. Helion, ad quem Epistola Firmi. 393. Herculis sabulosa Apotheosis irrisa .
Himerius Episcopus Nicomediensis . . 378. Hostia incruenta Christianorum in Al
IΜperatores Christiani non prohibue.
runt sepulturam Fidelium in sa. eris Aedibus. 36O. Inachius, ad quem Epist. Firmi. 4II. Ejus Epist. ad Firmum. I3. dic.
Inmidia, seu Fatum invidum , Ethnica dicendi sermula a Poetis Christia. nis usurpata. II Isidori sententia de Baslicae, atque Palatii Regii distinctione a Rayis naudo commendata. 7 I. In inceristum rejicitur. 72. . Isidorus, ad quem Epistola Firmi. 399. Ioannis Francisci Soli . Μuratori in Differtationem de Gerarum Basilis rum origine CT appellatione, Moni
Iulianus Imperator Apostata. Ejus Epistolae IU. nune primum editae. I7. Expetit ab Aegyptiis obeli. scum. 4I8. 42Ο. &c. Constantium Imperatorem contumeliis onerat . ap. 4 o. Miles gloriosus 43α Diis vini assiatus simulator. ' ψ3I. Julii I. Rom. Pont. Epistola ad Di nysium supposita , & nune prim limedita. 433. Ab antiquis memora.
ea. 44 . Conficta ab Haereticis o. stenditur. 442. 44s. &e. Ab Apollinari Haeretico concinnata. 4 4. Aliae Epistolae eidem ab Haeretiis cis suppositae. 446. Epistola ad Do cium. 432.
LAusus vir illustris. Duae ad ipsum Epistolae Firmi. 38 I. 3P3.
Legibus Caesareis non interdicta Christianorum sepultura in sacris Aedibus. 3 .Lihel Sibyllini. sq. De his aperiendis Aurel Lini Imp. sententia. Ibi d. Et Antonii Pagii Viri Eruditissimi parum aequa explicatio. 6 Λmm , sive Lacus torcularii proeli , quid apud Naziamenum. I . Leontius Episcopus. Firmi Epist. ad ipsum. 4os, Li. ia Amphilochii uxor tribus carminibus a Nazianz. Iaudam. II 3. &αLouvard Monachus Benedic inus noia vam editionem operum S. Greg. Nazianz. instruit. 278.
MAerina Basilii Μ. soror. In it.
Iam Epigramma Nazianzeni . χχώ. Altera Μacrina ejus avia pa
Maledicorum Vituperatio , atque in eos Nazian E. Carmina tria. 265. Maronis vina laudata ab antiquis. 4Is. Martinianus V. Cl. Variis. Carminibus a Nazianet. laudatus v. &e. Ejus patria, & res gestae. Io . & Iost. Martyres ἁεθλοφόροι appellati. II I4O. Eorum praetextu deiecta privatorum Sepulcra . 233. 337. Imrobatae Agapae, sive Convivia in onorem Martyrum . 297. 8ec. Maxentius Vir Illustr. Nazianetent Carismine celebratus. 23 I. Medio