Institutio ad grammaticam Aramaeam ducens in discipulorum usum

21쪽

0uaest. 3. Oualis est Lissuae Chaldaicae maioris V.F. ratio pui est. 4.0uae an menta ad confirmandum Barhebraei in Chron. p. 103 estimon me triniurius Merarum

disciplinarumque se studgis informasse Syros quum Arabes, uti eruditionis suae in ilia silis debeant, adduci possunt 8 4.

FONTES LINGUAE ARAMAEAE.

Linguae hujus sontes partim sunt primarii, parsim secundarsi, partim denique subsissiarii sit, sivei marii exstant in ipsis monumentis sermone Aramaeo confectis; isti, sive secundarii in dialectis eicivis hi, sive subsidiarii in grammasitas et Iericis, ut etiam in alius generis a miculis. nommenta, quae exstant vis impressa, cum nec numero multa sint, nec genere Varia, merito harum non modo literarum, sed aliarum etiam disciplinarum amantes, hoc quam maximo suis in Volis jam dudum habuerunt, habentque etiam nunc, ut locupletissimi linguae Aramaeae thesauri adhuc inter Bibliothec

22쪽

rum parietes in manuscripsis latentes, tandem prodeant et communis juris fian se re vehementer laetamur, nostra, quae rivimus tempora, haud levem Dud torum civitati spem sacer serius ocius desideriis illis satisfactum iri. Dialecti, Hebraica praesertim et Arabica confirmant, illustrant et locupletant linguam Aramaeam, quemadmodum haec vice quoque sua identidem utramque pariter illam. Sunt enta dialecsi non nisi leves qua dam ejusdem sermonis mutationes, seu externi quidam flexus, qui internam lingua animam minime reddant aliam, nedum tollant, sed penitus intactam relinquant. Neque hoc minus verum est de ipsa etiam dialecto Aethiopica quamvis tota primum ejus ratio barbara Videatur, quippe quae genuinam suam indolem rie talem, haud uno modo suo sub habitu, ut ita dicam, Occidentali tibi uuasi celet omnem. Cum ergo ex iis quae dixtumus, sponte cogatur harum dialectorum nullam ita totam semper sibi soli sufficere, ut nunquam alius dialecti auxilio indigeat; nullam etiam esse, qui habeat, quo aliquando alii prodesse quaeat sequitur minime unam tantummodo, perinde quamnam, neglecto reliquarum studio, sed dialectos omnino cunctas esse colendas, quamvis Verum sit, ex aliis plus minus ex aliis auxilii lucisque peti posse. Ad quaestionem autem: quaenam harum duilecti rum prima addiscenda viri docti non pari semper modo responderunt omnes. Alii scilicet ob argumenti

23쪽

V. C. praestantiam Hebraicam, ob linguae copiam Ar bicam alii, nonnulli etiam ob facilitalis commendati

nem Aramaeam Occidentalem seu Syriacam, omnitunprimam addiscendam esse statuerunt. Verumtamen Vessallor equidem, vel Vestra, qui ex recepta consuetud ne, jam aliquamdiu literis Hebraicis alasque disciplinis, suturum Τheologum cum insormantibus tum ornantibus operam dedistis, et dialectorum, ne etiam ratione habita arum illosis aliquando manibus ad germanum Sacri Euangelii interpretationem accedatis, nul lam negligere velitis, nunc quidem haud adeo interest, ut sive sustus sive brevius inquiratur, quomodo de di versis hisce Virorum doctorum sententiis pronuntitia dum sit Neque ulla quoque dispulatione eget, vestrum literarum Hebraicarum studium Vobis in omni qualiacumque tandem addiscenda dialecto egregie prolaturum. Do sontibus autem Subsidisrsis et alius item gen

ris ad taculis mOX. obs. Pennersa quorundam grammaticorum de dialectis, Aramaea praecipue, Iudicia.' uaest. l. Ad quae rerum capita, in conferendis dialictis in να- uueridendum, ne iis miserae abis lurp

24쪽

0uaest. 2. Oualis est Letaeorum, cum Chialdaicorum tum SD

riscor , tum etiam ceterorum a truculorum ratior

HISTORI GULTAE GRAMMATICAE AB AEAE ADUMBRATIO.

duo mite Hebraicarum, eodem quoque proposito nunc Aramaearum pariter grammaticarum historia summatim enarranda, describenda ac dijudicanda est. Num ut omnes illarum, ita etiam omnes harum grammaticarum auctores, rem grammaticam Similiter tractare nec potuerunt nec Voluerunt, sed varias ob caussas alii hoc, alio modo alii. Inter maximi nunc usus palmarias, quae inprimis nobis commendantur grammaticas, habetur cum GEORGII BENEDIGI WLNERI Grammatist de byblistam und turn -

mischen Chaldaismus, tum A RAEAE THEOPHILI HOFF-M Ν Grammatica Syriaca qui duumviri in sua conscribenda grammatica, praecipue ad clarae se scholae Gesentanae doctrinam composuerunt; tum etiam ali rem maxime celebrium auctorum Tammaticas citarunt. Eliore Uzs praeterea ipsam quoque sermonis ad grammatices diligentiam culti historiam commemorarit. Nos autem adumbremus grammaticorum historiam, respondendo ad hasce quaestiones: 2

25쪽

0uaest. 1. Ouam grammaticorum historia a nobis etiam adumbranda est pduaes 2. Otia ratione haec historia nobis cum ab Fgis grammaticia tum ab alius generis scriptoritas tradita est Puam 3. quonam inde tempore probabiliores eristere coeperunt grammatici oeast. . Ossibus rerum eapitibus e linetur discrimen, quod antiquiores inter e modo curiandreumri orum grammaticas infereedit p

26쪽

LIRGUAE ELEMENTA C SYLLABARUM RATIO

CAPUT 1. LINGUAE ELEMENTA. Dialectus Aramaea, qualenus ejus rimenta emesim Herae ac puricia, eatenus quidem Hebraicani prossus dialectum reser et Arabicam. Et vero Cha diaca habet elemenua cum Hebraica plane eadem, nec plura nec pauciora neque etiam alius formae. 0uaest. 1. In elementomum sermonis Hebraici apparatus, in sermone Gildaiso etiam sta originalis, an rem eae illo ad h- translatus est, atque adeo priorum

27쪽

sio subsidulus Et posterius si rerum, quasi ergo, ut eidetur, ' originalis elementorum in hocce se mone ratio p0uaest. 2.ΘΗ-werre de elementorumSyriacorum an is te, origine, forma et minibus poneridum; tumeliam, undenam nobis constri, quomodo pronuntiandis p

LITE BAE.

Ob ea, quae modo diximus de elementorum in sermone Chaldaico apparatu, sponte intelligitur, hic nobis de solis Srrorum literis agendum esse. Et horum quidem literae sunt viginti duae, eaeque con sonantes omnes, quarum formam vis maxime in primi solitam, nomen p0rro ac pronuntiationem haec exhibet labella.

29쪽

l. In sermone Syriaco literae, si glanum e Gceptis, non separa . ut in sermone Hebraico et Samaritano semper omnes sed eo unctim e s rasque quidem urinque, prorsus quemadmodum nunc quoque in sermone Arabico fit, scribuntur. Atque ad plerarius riminiui et Arabum litora De eademque linea diverso modo protrahenda. ut apud Arctos, eam Omnes propter suam, δ' cum sequenti, vel cum praecedensi, vel cum sequenti et praecedensi illam simul conjunelionem siquantivi a cipiunt aliam quemadmodum ex ipso, quod proposuimus, Alphabel satis intelligitur. Ut porro apud Hebraeos, ita quoque apud Siros habentur iunque literae eaeque etiam sere, nec tamen omnes, eaedem in sine vocunns mam maxime mutantes et propterea a grammaticis literae male appellari solitae. Sunt autem hae literae copli, iam , mn, Nun et Ee, quarum praeterea una, nempe Lomad bis in sis vocis scribenda hanc accipit figuram ., ut , esserit. Dua donique Berae, Loma nempe et Olapham per aliam accipiunt formam, pro diverso ordine, quo sibi invicem succedunt. Ita Gma anto Ola

posita scribitur vino in modum , ut v non pro ls, uvisis pro tactio quemadmodum apud

Arabes eaedem hae literae, ex ordine proprie sic

30쪽

17 laph ubi prior est, literae L ad praeponitur ita ut ori Deus, 2 Is ordinata, a 'ci,

oua l. l. Ouibus ar mentis nil in minio non omnes sit m esse consonantes Θaest. 2. Unde haec minua lueranum in criptura in junctio poeam 3. sideristimandum de sacrimine, quod e quorundam grammaticorum doctrina intercedu inter Aramaeos et Hebraeos ratione habitari sionis literarum p