장음표시 사용
161쪽
877. A sortiori illi, qui sponte accedunt at consessionem , eo fine ut reconcilientur cum Deo, facile concutientur, & concipient essicacem dolorem dc propositum, si eadem ipsis proponantur a consessariis. Fram colinus ibidem. Qua si brevis exhortatio confessarii sufficiat magnis peccatoribus ad concipiendum emo mdolorem ac propositum ; quod profecto sacris Litteris, senii Ecclesiae, SS. Patribus, experientiae & rationi ad
878. Qui sponte accedunt ad confessionem , eo fine ut reconcilientur cum Deo, si. non appareant satis dispo siti, possunt facile ab ipso Confestario statim dispon Francolinus ibidem. 879. Is qui antea habebatur ut indispositus , vel propter vitam nihil emendatam post ultimam confessi nem, vel ex alio capite , jam monitus dc increpitus a Consessario, ac se dolere significans , est habendus pro disposito. Ibidem n. s. 88o. Confessarius cum deprehendit poenitentem a cessisse indispositum , vel imparatum , & animo indiiscusso, vel perseverantem in occasione proxima , vel ni-hsi emendatum . nihilque conatum ut se corrigeret , de bet plerumque, altem ex charitate, ipsum disponere:
eum id ex dictis possit iacile fieri. Ibidem n. 46. se Q.
Quasi donum:miraculorum Confessarius passim habeat. Miraculum est enim facilis & tam subita talis peccat xis converso, opusque inter opera Dei maximum,ma jusque creatione coeli ac terrae : cujus vim humanae Rhetoricae, brevique exhortatiunculae Confessarii cujuscumque Deus non legitur alligasse. 88r. Facillime quilibet peccator intelligit, an V re detestetur peccata commisia, Zc velit ea non amplius committere. Ibidem, n. 38. Manifeste contra Script ram , uti demonstrat Clericus Belga cap. 3 9, 388a. In hoc proinde foro reus semper meretur fidem , dum serio dicit se dolere, emendationemque proponere , idest dum ita dicit, ut sibi non contradicat. Francolinus i. a. disp. I o. n. 8. Quasi frequenter none tradicat operibus ,. etsi non verbis.
162쪽
.883. id verum est, etiam dum poenitens habet p-vum peccandi habitum , qui est relapsius. Ibidem. 88ε Quamvis lane non mereatur fidem, in eo quod dicit se non peccaturum amplissis. . . . meretur fidem in eo quod dicit. se habere veram & absolutam volun- .atem non peccandi amplius. Ibidem n. s. 88s. Cum consuetudinarius, vel relapsius . sciat vetam & absolutam amplius non peccandi voluntatem requiri ut reconcilietur cum Deo , & veniat ad hunc Mnem, credi debet uMeum habeat, dum serio dicit se eam habere. Ibidem. Quae ratio probat post fiustrata millies promissa credendum cito& facile millies& millies relapse. Talmnque facile convelli ad brevem Comsessarii exhortationem. Istas namque propositiones, ac sequentes , Francolinus superstruit octingentesimae septuagesimae tertiae.. 886. Copktata quando non habet sussicientia signa
doloris , debet interrogare poenitentem , an ex animo detinetur peccatum , cui assirmanti tenetur credere.
Quia non debet praesumi dicere falsum. Et in hoc so-m reus, semper meretur fidem. Ibidem n. 38. 39. seqq. Quae tam indistincte pronuntiata probant omni peccatori. quamlibet frequenter relapse , consuetud nem habenti peccandi contra legem Dei. natum dc Ε clesiae. Ec in occasione proxima versanti, credendum , dum ore profert se ex animo detestari peccata. Videri. potest Clericus Belga ubi supra g. 4. Limitanda proinde est indistincta propositio, ut non procedat, dum justa est causa credenda, vel iuspicandi quod peccator fablatur, aut talat. 887. Dolor & propositum, quod poenitens, excitatus brevibus. sed penetrantibus verbis consessarii m nentis , increpantis & absolutionis dilationem minantis, concipere se oste it, habendus est tanquam sussiciens ad sacramentum, si se commotum ostendat, nec frigide dicat se velle novam vitam instituere. Haec enim signa sunt , ex quibus prudenter judicatur vere dolere emendationemque proponere. En molinus L I. dim , Π, Ο
163쪽
i 2 Artes Jesuhiel 888. Igitur is , qui antea habebatur ut in fispositus
.... jam monitus D increpitus a Confessiirio , ac se dolere significans, est habendus pro disposito. Ibidem. Sumcientis dispositionis signa omnia histe propositionibus ad sola poenitentis verba contra scripturam di traditionem redigens. 889. Poenitentes relapsi, ad consessionem sponte v nientes, plerumque saltem conati siunt non re abi. Sunt igitur censendi plerumque bene dispositi. n. 47. Quasi conatus qualiscumque ad nori relabendum sussiciens Met plenae conversionis signum. Syo. Ad absolvendum poenitentem , ex institutione
Christi lassicit probabile de ipsius dispositione judicium..uidem n. 7. An etiam stante probabiliore judicio in contrarium 8 Ergone licitum est in sacramentis contarendis sequi opinionem minus probabilem de valores eramenti, relicta probabiliore ac tutiore Atqui hoc Innocentius XI. ad minus standalosum perniciosumque
89 i. Consessarius sum cienter habet talejudicium pro babile, dum paenitens, aut exercite ipso modo confitendi , aut signate dicit se habere talem dolorem ac prinpositum, nisi sit prie sumptio contra ipsum. Ibidem n. 38. Solane ergo cujusque paenitentis authoritas , vel dictum, sussicit ad probabile judicium , dum praesumptio non est contra ipsum 'Quae praesumptio non est, juxta Fran linurn, dum serio di sincere loquitur , se que setis dispositum serid ac sincere dicit. 892. Dum Coufestarius deprehendit poenitentern indispositum, quia v. g. perseverantem in occasione pro Σima, 'debet plerumque , ut facise potest , disponere, moxque abselvere : cum dilatio abstitutionis sit plerum que poenitenti adeo damnosa. Ibidem n. 66.8 3. Dum Apostolus dicit, Op rtet semper reare, in nonem non facit, nec dicit oportet, quasi Ormino noeeesse sit, sed quia valde expediens est. Ibidem i. a. disp.
89 . Dum Response Pontificum profert Morinus, in quibus plurium annorum poenitentiam ab eis aliquando
164쪽
Pontifri orbi denuntiata. g. VI. impositam constat: hujusmodi Responsa eorum Pontificum non sunt, quos prae ceteris, aut ex antiquitate. aut ex sanctitate, aut ex doctrina Oelebramus. Hanc
linin l. 2. A p. Ιχ. n. 6. Quasi SS. Pontificum auth ritas petenda solummodo sit ex illorum antiquitate . sanctitate, aut doctrina , & non etiam ex Praerogativa Sedis Apostolicae. Ssis. Dum nobis objicis SS. Thomam villanovanum. rromaeum, Xavcrium, Salesium ν Innocentium Munum quaero a te, num hi quatuor aut quinque viri oncti , san mores, doctioresque fuerint illis omnibus doctissimis 8c sanctissimis viris, qui vixere Culo deci-imo tertio' Ibid. ἀθ. 8. n. 4. Quasi hac in re , non merre disciplinae, sed quae tota est doctrinae ac morum. eomm, etiam Innocentii XI. habenda non sit ratio, sed Doctorum potius saeculi XIII. quos falso putat iis contraria tradidisse. 896. ' Patres semper obtrudere , & stlos Patres : de Patribus Iemper, & praesertim Augustino gloriari, tam iam suo indubitabili Duce. . . sapit haereticam gloriationem. Ibid. disp. 7. n. I . Haereticamne ergo
gloriationem sapit cum Romanis Pontificibus dicere. quod Augustinum nunquam sinistra suspicionu saltem --ον aspersis de libero arbitrio, is gratia Dei: quid Romana .... stequatur Melesia , di variis libris B. Amrismi .... potest cognosti. Utpote e in doctrinam Romana sequitur , servar Melesia. Cudus & INCONCUs-SA TUTIεsm4Qυε D MATA Alexander VII. declar
vit 3897. Durior illa quorundam praxis, qua sepe nimis
poenitentibus negatur absolutio . donec peccandi con- suetudinem exuerint, facit magis ad exasperanda, quam sananda vulnera animarum. Maviserias in Thes. --
gh-Leodensi ami r 696. emerus f r. Verum uti cum triginta aliis Episcopis praeclare illustriis Atrebatensis in sua Instructione ait. o Si praejudicia quibus illi Angi A Leodienses occupati sunt, paulisper suspendere volue-
,, rint, eaque conferre cum regulis Ecclesiae. Cum pri
A cipita certia di indubitatis quae constituimus, cum leta
165쪽
is gibus quae in Conciliis, & speciatim in ultimo con-- ditae sunt ; breviter cum SS. Patrum de poenitentia o sensus ac deinde ex his omnibus judicium suum so in mare; plane persuasiam habemus, hanc ipsam disis ciplinam suavissimam ipsis di aequissimam visumis iri. 898. Peccandi occasionibus , pravisque habitibus i retiti, atque exinde in eadem sepe flagitia labentes direlabentes. si non obstantibus omnibus quae Conlassario dixerimi di promiserunt, in eadem sese delicta licenti sius & flagitiosius projecerint, admittendine sunt ad Sacramentum, & an possintainivit Sunt qui tenent ab lutionem ipsis ad tempus disserendam. At non ea est inpinio mea. Ba ius insum. c. 6. p. 7ε7. Θ 7I8. 899. Iisdem consuetudinariis , se de praeteritis dia re, di abstinendi imposterum sibi prvositum inesse affirmantibus, credere debet Sacerdos, dignosque proi de esse absolutione totites quoties, quantumcumque nubia notetur emendatio, quamvis etiam conjicere seu suinponere liceat, fusimodi dicta & promita labiorum potius esse quam cordis. Baunius ibidem. yoo. Adolescenti, qui gravia ad consessionem pec eata affert, maxime vero pollutiones crebras, tactus&c. impartienda est absolutio toties quoties, si eum si cere praeteritae vitae pinnitet, ctatuitque libidini fraenos injicere, ac amodo non peccare. Id est si hoc ad Consessarii pedes affirmet, uti apparebit ex propositione s quenti.) Munim Th. Mor. p. I. in de pomis. q. I Dp- 96.
sor. I T quidem si aliquid operae studiique ad cor-
. rectionena praeteritae vitae attulit, absolve dum illico, nec remittendum ad tempus futurum Puto.
Quid si saepe admonitus, nihilominus non sapit 8 Quid si de emendanda vita promissa non fecit Z Quid si in expurgando animo , tollendaque peccandi consuetudine non laboravit Z Indignum eum esse cui ad gratiam ad itus Per
166쪽
r absisIutionem pateat, dixere Ledesina Sc Lopez. Vesententia , eaque tenenda , habet, ne tunc quidem solutionem ei negandam , dummodo dolore necesi o sit instructus, & ad consessionem vitae melioris conium ad ferat, de quo Sacerdoti, quantum fas est ho- tarii, ex signis; aut ejus ore voceque constet. Munius
idem cum Sancheet D. I. Mor. I a. c. 'χ. n. s. Debet
nim, inquit, poenitentibus id de se assirmantibus cre- re. In sum. c. - . p. 7 79ΟΣ. Pinnitenti habenti consuetudinem peccandi con-ra legem Dei, naturae aut Ecclesiae, etsi emendationis iaeturae spes nulla appareat, nec neganda, nec dissere la est abQlutio , si vere eum admissorum pinnitet, dc dimendandi sese propositum habeat. Daunius ι dem tr.
9o3. Adhuc post nullius emendationis experimentum. . . arique voluntate tollendi occasionem. . . . potest quis abstivi. Dicassi tr. 8. depamit. Hup. 6. b. I9. n. 33 .po ν. Quoties recidivus dicit se vere dolere quὁdr sum offenderit divinam majestatem, & proinde se promittere seriam cmendationem, toties absolvi potest. m d Confestarius credat illum serio loqui. Gobar tr. 7.
sos. Non est nectae quod Consectarius probabiliter judicet futurum, ut poenitens se a peccatis abstineat. ID
9 6. Imo debet ipsum absolvere , non obstante peccandi consuetudine , tametsi certo stiret ipsum relapsurum. Dicastillo disp. 21. n. 362.9o7. Si concubinarius, ter aut quater consessus ἰ in promissione ejiciendae concubinae desecistet, & aliqua, licet modica,fcmendatio esset inchoata, ut si antea qua- liber nocte eumdem laetum occuparent, post consessionem vero tertia tantum nocte , posset absoles necdum enecta concubina. Paulus Romer tr. de Sacram. Dciat. in p. 3. a i 8 rescrens Layman. 9o8. Theologorum doctrina, de absolutione non deis
167쪽
a 16 Artes 'statica saepe juramentis, ebrietate, spurcitia, validum horum
uitiorum habitum dc consuetudinem coninaxerunt. , Quamvis enim illa consuetudo voluntate contracta, pro-αae habeat occasionis locum . qua ad supradicta pe cata propelluntur, sepe tamen haec consuetudo volunta-iria dici non potest ; cum cam oderint ac deponere OP ttent. Apologia Casi is, pu- Φ9' . e,o9. Janimitarum senteptia, negans absolvendum poenitentem, quem non credit nec probabiliter judicat iexecuturum mutandae in melius vitae propositum, cer- ti est ad desperandum via. Debet ergo poenitentem lSacerdos absolvere, etiamsi illum in crimina relapsurum isentiat; imo etiamsi de se poenitens judicet fore, ut in
eadem peccata recidat imposterum. Ibidem p. I 62. . 0io. A Sacramento poenitentiae fideles arcere conatur crui docet consuetudinarium non absolvendum ,: uamdiu verissimile est ad eadem peccata rediturum. Sa- ibrantes in libro cui titulus , Artes Bajana. pag. 6. M0 it. Idem de eo dicendum , qui negat ipsum absolvendum quamdiu retinet a Rum habitualem ad peccatum secundum se consideratum. Idem ibidem. 'pia. Fas est, per se loquendo, committere se proba- . bili periculo peccandi mortaliter , etiam sine causa in oenta. Unde Confessiarius negare non debet absolutioncm nolenti deserere occasionem , in qua probabile est ipsum peccaturum , . probabile etiam non peccaturum v. m. nolenti deserere frequentationem domus , in quaerentatus aliquoties victus fuit, aliquoties etiam Zc tam pius victor extitit. Gobat tr. 7. n. y26. . sui . Peccata in conlassione inculpabiliter oblita , vel ob iustum vitae periculum omissa , non tenemur in se uenti confessione exprimere. Ita a suo in Theologia magistro edoctum se fuisse fatetur Paulus Rosmer Jesu ita, doctor Graece is, tr. de Sacram. paenit. disp.Σ3.
. 4 3uVta capacitatem personarum, & lapsum rem
poris, nisi Confessiarius adjuturus sit, examen a poem- tente confessioni praemitti debet, quale in negotio gravi a viro prudenti adhiberi solet, non eXtraordinaraum,
168쪽
Pontifici ct orbi denuntiata. g. m. I 7 quale fit in re gravi, divitias & honorem concernente. Ludovicus de Sesidere in S opsi da qua supra g.
si s. Caret proposito suffcienti, qui deserere non vult occasionem, in qua fere semper peccat, in cope Ticulo peccatum diligens, nisi. . . . valde grave malum incurrendum sit. Ibid. g. ff.9i6. Religiosiis. qui in itinere in cassim incidit reia servatum . licet a superiore suo non habeat facultatem confitendi alteri, si tamen confiteatur Religioso altorius ordinis casum reservatum, δc cum eo veniale aliquid, ab isto Religioso valide absolvitur directe a veniali, indir Ehe a reservato.. Quia quivis sacerdos potest quemvis a isolvere ae venialibus. Gobat n. 31 9. si . Si reus peccati reservati non habeat copiam Confessarii habentis potestatem in reservata, potest confiteri aliquod veniale alteri sacerdoti approbato, ab coque indirecte absolvi a reservato; non selum in casu necesi - . tatis confitcndi aut Communicandi, sed etiam in casu quo alioquin oporteret diu carere confessione ec com munione. Gobar n. 38 I. o 38a. cum Palao dc aliis.
si 8. Probabile est quod quando sine magno probro
nequit omitti communio, nec convenire superior, castis alias reservatus, esse desinit reservatus. Dicastillo disp. II. dub. I 6. n. 3o6. Θ seqq.9i9. Tuuc proinde inferior ab eo directe absolvero potest, absque onere sistendi se superiori ad casum illum
yio. Si Consellarius dubitet , an casus ipsi expositus
sit reservatus, ne dubitet ab eo poenitentem absblvere. Gobat n. 386. . 91r. Ignorantia reservationis, sive juris, sive facti, etiamsi sit vincibilis, excusat a reservatione. siti intan duennas tr. PHol. II. . 911. Si Consessarius, expositus in loco peregrinationibus celebri, audiat poenitentem exponentem sibi casum reservatum, in quem non habet potestatem, non
dimituit equidem poetitentem inabsolutum, dicendo si
169쪽
- Artes Iesiuitica carere potestate absolvendi, si praevideat poenitentem non crediturum ex ignorantia invincibili, ed quod sibi persuadere nun poterit, faceydotem expositum in loco, ad quem sit tantus amuxus ad exonerandas conscientias, carere potestate. Gobat n. 39o.
923. Si quis simplex sacerdos, v. g. capellanus alicujus Colonesi, Iu in Castris gerat pro approbato , vel pro habente jurisdictionem ab Episcopo , cum tamen
neque valide, neque invalide unquam fuerit approbatus, aut munitus potestate audiendi Confessiones , valebunt juxta Pontium ipsius absolutiones, quas militibus istius legionis impartietur, nec milites tenebuntur repetere Consessiones ipsi factas, modo in ea legione vulg5 cre-riatur legitimus Confessarius. Gobat n. Io9. 8a . Religiosus confitens uni ex domesticis, quem false putat praesitum potestate absolvendi, valide ab ipso absolvitur . si alii plures exemplum ipsius per similem
errorem se atur. Gobat n. 627.
Pristibiliter validae fiunt abselutiones datae a simplici sacerdote, quem error communis existimat Paro- .chum, seu alias approbatum , sed nequidem habet titulum coloratum. Tam mm de poenit. l. f. c. q. f. 7. 916. Ut Confellarius Regularis secularium consessi nes excipere queat, sussicit ipsi approbatio legitime data a quocum' ue Episcopo; quae ii ab uno solo data fuerit absque limitatione loci & personarum, sussicit ad excipiendas valide confessiones in toto mundo , quamdiu iexpresse non repugnant Ordinarii locorum murriqueet 6. c. 6. is l. 7. c. I 2. n. . Baimius is unica tisim apud
927. Per Decretum Alexandri UII. non videtur improbatus ustis . variis in Dioecesibus receptus & permanens, ut mimirum Religiosi Mendicantes, approbati ab uno Episcopo, censeantur tacite approbati ab aliis, ad quorum Dioeceius mittuntur , quamdiu hi non repugnant. Gobat ibidem. ν - .. 918. Regularcs possunt & non possunt in soro con-ssicientiae, uti suis privilegiis, quae sunt exertae per
170쪽
'nisset is orbi denunciata. g. VI. I Truentinum revocata. Dcobar ra. Mor. I. 6. prool. 91s. Sufficit 3c non sufficit petere approbationem, ut Regularis. si injuste ei denegetur, censeatur jure approbatus. Idem L 7. probi. 3 . 93o. Quamdiu Episcopus non prohibet suis parochis aut 1iiperioribus Religiosorum ne Sacerdotes alibi approbatos , ad audiendas in sita Dioecesi conismones exponant, hi valide ad id assumuntur : eo quod habeant omnes conditiones a Tridentino requisitas. Golat n. s9. ferens Coninck, a nemine, inquit, quantum memini, improbatum.
93a. Consessarius approbatus ab Episcopo Atrebatensi, potest in alia Dioecesi , v. g. Mechliniensi , Atreba- . tenses audire absque approbatione Discopi loci ubi eo
fessiones audit. Sancheα . Henrisuo. apud Dianam p. a. tr. . resu. I H. Suarem disp. 28. sin. I. u. 3. Di sibis disp. I .
932. Approbatio debet necessario esse ab Episcopo Conseinarii, non autem ab Episcopo ipsius Dioecesis inq ua fit consessio. Sami erus Anglo-Leodiensis in Thesi anni i688. conclus V. Idem in Collegio Ambianenti tradiderat P. Timbrieux propos s. inter undecim quas docuerat de approbatione is furisdictivire. Sed urgente Ε- piscopo P. L. Labia, Collegii Rector. omnes propositiones illas rejecit, easdemque P. Timbriem revocavit die 5. Augusti I 696. Cumque haud multo post editum esset folium, quo undecim propositiones illae propugnabantur , dicebaturquα Prosessor ille non revocalle nisi coactus; folium istud Illum issimus Ambianensis die mAprilis I 697. cum propositionibus in eo contentis , Ω-
933- Mendicantes petita di non obtenta licentia.
sunt idonei ministri Sacramenti poenitentiae. P. Por-gnant disp. . de Sacram poenis. ara . . . . de ejus mini-sima