장음표시 사용
521쪽
76 Artes 'estatica fortasse aliquid addere in subscriptione libuit , dum-
si Absit igitur, Beatissime Pater, ut credamus Beatbis tudinem vestram ab Episcopis tanta morum integriri tate, di tam illibata fide conspicuis, alienam esse Abis,, sit ut eis fides adhibeatur , qui minus caute dissemiari nant, Sanctitatem vestram novo & inusitato modoinis eos acturam. Remota est haec suspicio ab Epistopiso Gallicanis, quibus solemne est nonnisi canonice jud, cari , & a summis Pontificibus semper benignius e cipi. Nec dubium nobis est quin ceteri Fratres nostri idem nobiseum a Sanctitate vestra cum omni m- verentia di fiducia postulassent, nisi idipssim ab illas, pienti, quam omnes in Te mirantur, providentia ex pectarent. Hoc illud est , Beatissime Pater , quod Ecclesia Gallicana tanquam Apostolatui vestro servatum sperat; hanc perfectam concordiam a vestra s is pientia omnes deprecantur. Ipse sua sponte coalesis cere potest; sine labore , sine cujustuam offensioneis rixae conticescent; Constitutionum nonos apud -- nes vigebit; ta sub summo Pastore omnia Ecclesiastis membra idem sapere, idem praedicare conspicies. is Hoc vero cum nec utilius quidquam Ecclesiae, necis Sanctitati vestrae gloriosius esse possiit, non desistemus 4 3c id ab ejus prudentia sperare,& supplicibus meo votis is expostere , ut ad tantum opus perficiendum longam ., Sanctitati vestrae supremi Pontificatus usuram largi ,, tur, ipsemque diutissime ad Ecclesiae commoda servetis incolumem. Sanctitaris vestrae, Beatissime Pater, H
si millimi& obsequentissimi Filii &c. 2 4
Receptis histe litteris, uno cum Instrumento supra exhibito , Clemens IX. compositis Ecclesiae Gallicanandissidiis , declarata plena atque perfecta quatuor uia scoporum obedientia. restituit pacem. Quam dc facita est Sanctitati vestrae, eadem vel simili via, attentia pia inissis, toti Ecclesiae restituere. i
522쪽
Poni et is orbi denu ara. f. VIII. 473ARTIFICIUM DECIMUM-QUINTUM.
Virorum integerrimarum, Molinianis notitaribus ems tacentium. vel molliora i reum de moribus opinamenta improbantium , probitatem , modestam , morum H suavitatem, simulatum asserere, velutque pallium,sub quo hareticum animum tegunt.
PLeni sunt maligna interpretatione ista varii Sociorum
libelli, nominatim ille qui anno Iros. Romae editus fuit, sub hoc titulo: Gersem Romanua, contra nimium rigorem munitus ; cujus Author P. Baldusar Francolinus, Soc. Jessi Theologus, in praefatione haec tabet: is Cave a Rigoristis. qui de regione longinqua veniuntis ad te in vestibus ovium, in fronte modesta , in ocu- ,, lis submissis, in vultu demisso. in gestu composito, is in toga decenti, in sermone siuavi. Quos igitur de-- prehenderis in facie sanctos, modestos, compositos, si Ecclesiastice in toto habitu compros; sed habentes semper quid interrogent, quid inquirant, quid dubiis tent, quid objiciant, quid non probent, quid reseo cent, quid restringant, quid addant, quid emendent,
semper mussantes, semper deflentes nostram aetatem, is nostros mores , nostTam doctrinam , habentes nun- is quam quod excusent, quod indulgeant, quod lau-- cient, nisi aut sua sint, aut suorum, quos evehere cu-- rant, ut evehantur ipsi; di dominentur in Cleris, aut is protegantur : habe illos , ut nostrorum temporumis pharisaeos, & veri nominis Rigoristas. Quorum finis est, fieri haereticos , uti dicit i. a. disp. F. pag.
Verum ipsi Clericus Belga, anno I7 6. editus, demonstrat Cincitatem suam, qua non videt sarcasmos istos in caput suum regeri posse, ab ipsoque Francolinoeavendum este velut nostri temporis pharisaeo ; is veri nominιs Rigorisia . utpote qui ad te venturus sit in fi--
te modesta, in oculis submissis dic, si, ut Ita tamd
523쪽
cet, venerit; eodemque calumniae genere apud vulgum depingi poterit. .
Siquidem is pone ipsum ait Clericiis Belga) si in
is medio pessimorum hominum positum, iisque conve is tendis dare operam. Primo , ut suo illos exemplo si aedificet, exhibebit se in facie sanctim, modestum, is compositum, Ecclesiastice in toto habitu comptum: is adeoque nota prima, unde nostrorum temporum phasi risia . veri nominis Rigorissa dignoscuntur, insi- gnitum. Secundὁ , ut ipsos in fide & moribus instruat, ae,, Corrigat, habebit per Util interroget, quid anquirat, quid dubitet, quid resecet, quid restringat, quid ,, addat , quid emendet, semper mussans. G notam in Francolino secundam. si Tertio, si dicant impii, se vivere ut hac aetate vi- , , vitur plerumque, sic ferre mores iaculi; deflebit nos, stram aratem , nsros Mores. Atque ita incurret iari notam tertiam.
o Quarto, si vitam 3c mores suos desendant ex lois xiori Casu istarum quorumdam doctrina; doctrinam is istam, . ut novam, des it Francolinus , & sic sibi ac-
- Quinto, si, flente illo, ipsi rideant, & nunquamis sese emendent: habebat nunquam quod excuset, quo ,, indulgeat. Habebit interim notam quintam. A Sexto, si commendet, ut legant scripta quorum' si dam Patrum Societatis, aliorumve, qui Societati ad- ,, dicti sunt; si exempla eorum imitanda ipsis proponat; se si hortetur, ut eorum sic directioni submittant; dia se Cent, eum habere nunquam quod laudet, nisi avit sua is sint, aut suorum, quos evehere curat, ut eveh mr ip , Ρ, is dominetur in Cleris, aut protegatur. Nec d is bitabunt, cum ne haec quidem nota desit, habere il-- lum, ut nostrorum temporum pharisium , O veri no , , minis Rigorissam. , Fallantur quidem in Francolino vehementer, cum se nihil minus quam Rigorista sit. Sed hoc exemplori docenduS. erat. FIancolinus , quam vehementer talut
524쪽
u ipse, dum nostrorum tomporum phariseos, . veri no-- mmu Rigor fas, iis notis distinguit, quae & viris qui- ,, butamaque integer ximis, & ipsi Francolino pari laclis litate accommodentur. Ad compescendam vero effrenem maledicendi licentiam , qua totus liber ipsius est conspurcatus , ipsum Clericus Belga ad Sedem Apostolicam provocat, ut coram illa vel criminationes suas legitime probet, signanter ea qtiae ipsum non pudet deblaterare, quod hareticol fieri, finis est Rigor starum ; vel decretas ca-dumniatoribus poenas luaI: parati vicissim , inquit, carceres, ta quaevis supplicia haereticis debita subiretes tantorum scelerum rei deprehendamur.
Ad sonciliandam ipsis populorum ac Principum immidiam , ipsit perperam imponere, quod cubui Beatis a Virginis adversentur.
Eiam varii Iesultarum libelli pleni sunt ita maledicentia. Uideri potest inter alios. libellus inscriptus: Iugement legitime contre les Peres de l'oratoire de Mons p. 3. accusat. 7. in quo RR. PP. Oratorii Montensis de Nestoriantimo accusant, deque hostili animo adversus cultum Beatissimae Virginis. Aliquam calumniose m
diat ex dictis Artificio quinto, ubi plura de hac re. ARTIFICIUM DECIMUM-SEPTIMUM. Eundem in finem ipsis per i suram a gere haretica Gemata ι quo ipsis etiam iustis aliqua Dei praecepta μι impo tua dii quiaque Grsus mortuus non sis pro
' Ogurata ita phetensis Jan senistis , seu Doctoribus a I gratuitam Dei praedestinationem, gratiaeque per secis cacis ad lingulos pietatis actus necesIitatem defenden tibus, assiliguntdes de ii lauti Meruom uno I 698.
525쪽
48o Artes Iesmtica Catholicae Majestati praesentato, per Romanamque re Hispanicam Inquisitionem damnato: & in libello lam st, cui titulus : Memoriale circa Iansent i progressum in Hollandia : nec non in alio libello , anno I per P. Dechamps edito sib titulo: secretum Iansinistri: cumque ipsis novissime P. Robertus Stephani Iestita Angi Leodiensis , in iis quae Leodii dictavit adversiis librum inscriptum : La fodi Θ tinnocente du Cleme de Hollande, approbatoribus illius eadem imponens dogma
Ast protrita est dudum impostum Ista per innumeros Scriptores, signanter per Abbatem de BourZeis; perst- renissimum Principem Theologum de Conti, in Responsione ad epist. 8. & 9. Patris Dechamps; per Doctinxem Germa in in libro Gallicὰ inscripto, Traditio Ecclem Roma to. 3. c. 4. M s. denique per varia scripta dita adverses putidum illud , Memoriale circa ransmismi progressum &c, ac per Authorem libri instripti, Las' is ι'innocenee δε Clerge de Hollander tamque valide
protrita , ut a calumniose impostum sese excusere nequeant qui, post tot in contrarium demonstrationes, figmenta illa cum P. Stephani recantare non cessant, per hoc demonstrantes, de iis sese esse . de quibus Ist. 18.1criptum est : Possimus in mendacio spem nostram.
Et quo 'ma l) fundamento nititur impostura ista Non alio nisi qu5d praetensi illi Jan senistae subinde di- 'cant, absque gratia emcaci qua subinde carent justi non selum nihil fieri, sed nec fieri posIe, quod sit usiquequaque bonum , id diserte exponentes de potentia complectente omnia ad faciendum necessaria. Id vero licet tota asserat Schola Thomistica , dc Augustiniana, asserantque omnes gratiae per se essicacis necessitatem ad romnes actus Christianae pietatis defendentes, Molinianae Harpiae illa: sibi sessicere putant, ad primam ex quinque damnatis propositionibus ipsis assingendam. At prorsus infundate & calumniose , & contra Omnes aequitatis & charitatis leges. Quod enim gratia per se essicaci carentes id non possint, potentia complectente Omnia ne ilaria ad tentationem aliquam v g. de facto
526쪽
vincendum, non provenit ex impossibilitate antecedente, invoruntaria, & absoluta, sed ex languore volunt iis corruptae, adeoque ex impotentia consequente, voluntaria & secundum quid duntaxat, quae divinae legis violationem non magis excusat a peccato, quam im ratia consequens la voluntaria. Quod enim tunc
quispiam non possit dicta potentia) cam servare, ideo est quia non vult, vel quia nimis languide vult; posset enim, potentia illa, si vellet voluntate forti dc plena, prout Augustinus mille locis docet, specialiter in l. de grat. & lib. arb. c. I s. ubi sic : Ad hoc valet quod scrip-rum est. Si volueris, conservabis mandata, ut homo qui voluerit is non potuerit, nondum se plene velle cognostae, is oret ut habeat tantam voluntatem , quanta su cit'ad implenda mandata. Et c. I 7. aut ergo vust facere Dei manvitum , ct non pors, jam quidem habet voluntarem bonam ined adhuc paretam, ct invalidam. Poteris vutem. cum magnam hiauerit o robustam . . Quare non potest, habens parvam voluntatem ρ quia, ut ait I. 1. de peccat. merit. 8c remissi c. s. ad nonnulla Aperanda . vel qua male cupiuntur, vel qu e male me- ruuntur, magnis aliquando π rotis viribus vim est volun-ratu., Et serm. 3. cie verb. Apost. c. Io. Volo ut velu 1 sed non su i ut velis s adjuvandus es ut plenὸ velis, οὐ impleas quod velis. Quando ergo homo vel non vult, . vel nimis languide , non plene vult mandata servare,
hac quidem ratione dicit Augustinus ipsum non posse illa servare; sed non dicit, nec dici potest, illorum o servantiam ipsi esse absolute impossibilem. Nam , ut
bene steyartius nota 1. in I. propositionem, vulgaris modus iste loquendi, non potest, se tenet ex parte potentiae, silumque in communi modo loquendi significat . voluntati, seu potentiae deesse aliquid necessarium adaia sere, quod non habet, licet habere possit. Locutio verbita, praceptum impossibile es, absbtutu Sc simpliciter prolata. se tenet ex parte objecti, significatque praeceptum
impossibile esse in seipi, nulloque modo reddi posse fouibile. Idaeas proinde diversissimas confundit, quisiquis simpliciter asserit, mandatum esse impossibile ho-
527쪽
Ux Artes Iesiuiticamini, cui dc est aliquid necessarium , non ad posse, sed ad adhu illud implere. Et ideo Tridentinum ea ipsa sessione, eo Capite, ea pagina, ea fere linea ubi de possibilitate agit. deque observantia Dei mandatorum , rejecta voce impossibilitatis , velut temeraria , & a Patribus anathematizata, vocem admittit impotentiae, seun m potentiae, utpote traditam ab Augustino & Conciliis. Deus impossibilia non jubet, se Mendo monet, o facere quod possis, is petere quod NON PossIs. tandem
vocem admittit, traditque Salvator Joan. 6. . Νmoror T venire ad me , msi Pater, qui misit me, trax ris eum. Et v. 66. NEMO POTEsT venire ad me , nisi fuerit ei duum a Patre meo. Istis verbis , inquit Masstulteus in eruditissimo opere SS. D. Innocentio XII dicato, cui titulus, S. Thomas sui Interpres . disert. 3. q. I. a. 3. Nemo es qui S. Augustinum , S Thomam: Magistros audierit, qui non erisimet, significari gratiam , is quidem tantam, ut TRACTio dici potuerit, qua vim quandam adhibitam significare videtur. Ita etiam Nat lis Alexander in Commentario super quatuor Evangeliis, S. D. N. Clementi XI. dicato, Ribera, Sanctae Teresiae quondam Consessarius, in Commentar. super Evang. Joan. ad illa verba, Sine me nihil potestis facere, ubi ex Conciliis Africanis & Amusicano II. can. 7. 8.&9. atque ex multis Patribus, quorum testimonia apud
ipsum videri possimi) ostendit Evangelica verba illa ab ipsis intelligi de gratia efficaci. Quod di ostendere poterat ex capitulis Caelestino Papae attributis, atque ab Ecclesia Catholica recentis c. VI. VII. VIII. IX. X. XI. dc XII. Jam verδ si de gratia emcaci, verba illa Salvatoris , Conciliorum , SS. Pontificum , 8c Patrum . adeoque secundum Traditionem intelligenda iunt;
de fide esse videtur, absque gratia essicaci nihil ad Christianam pietatem pertinens essici posse: Nemo quiP-pe nisi per Chrisum libero bene utitur sebitrio : Caelestinus Papa in regula fidei Catholicae capitulo 7. Dc fide tamen est, Dei mandata non ideo impossibilia esse iis . qui gratia illa ob culpam suam destituti sunt. Objiciunt quidem Molinae sequaces censuram, nom
528쪽
pontifici is orbi denuntiata. g. VIII. 4s
Facultatis, sed partis Facultatis Theologicae Parisientis. adversus Amaldum latam anno I 6s6. Sed censurae isti merito contradixerunt 8o. fere Doctores Ex praecipuis. di minus intereinatis. Respondeant ergo Censores isti argumento proxime secto, si possint. Si non possint, fiteantur se, Arnaldum damnando, damnasse Salvatorem, Concilia, SS. Pontifices, Patres, Omnesque Sa
ctorum Augustini & Thomae Discipulos. Nec dicant, homini gratia emcaci destituto aeque impossibile esse mandata servare, quam homini impossibile sit curiim equitare absque equo. Neque enim homini, qui destitutus est equo, proprie & msolute imposs-bile est curiim equitare ; cum imposse de proprie signi υι id ad quod utilis modo pervenire possumus , nequιdem
eum alterius auxilio. S. Thomas I. p. q. 62. a 2. ad 2..
Propositio vero quae dicit. imp bile est cursim equitara absquo equo, duas involvit, quarum altera supponitur, taciteque indicatur . videlicet, possibile es cursim equitare cum equo ei altera exprimitur, as sine equo possibile non es, possibilitate utique cum eflectu , ut i quitur Augustinus. Neque juxta vulgarem loquendi m uiri quidquam possibile dicitur, polubilitate cum cNise tu , nisi dum actu habetur quidquid nMellarium est adestinum, etiamsi dum non habetur, dummodo haberi possit, simpliciter & absolute possibile sit, non impossibile utpotead quod aliquo modo pervenire possumus. Calumniantur ergo qui desenseribus gratiae per se efficacis, necessitatisque illius ad singulos actus pietatis , assingunt primam ex quinque Jansentanis de mandat
pum unpossibilitate. Maxime Cum eam uno ore imis probent articulo s. ex quinque ab Alexandro VII. approbatis dicentes : Cum ex S. Augustini sententia , quam rosa S. Thoma schola desevdit, gratia incax volunt ram mistanabitito ct infallibiluer, chra tamen necessitatem, vi divina motionis . sectem O determinans, ad sevulos Choiana pluviis adfud necessaria sit, nunquam contingit, ut via oremus suus oportet, nisi eum illa operatur ut oremus, notisque irrepellandι θ gemen-ώ - ιυς Assectum s nu Ar Dei mandaιa sememus,
529쪽
nisi eum illa facit, ut in ejus praceptis ambulemus 3 nee denique ut inimici tentationes superemus, nis dum nobis victoriam largitur. ς , Et tamen eum nonnumquam jugii tentatimi scisti eumbant , e, in varia peccata prolabantur, etiam eum illa litare imperfecte is remisee volunt: manissum est, justis istis. in illo imperfecta ac remisse voluntatis flatu, vitio licet suo , mandatum violantibus, e cacem
iliam ac victricem, qua praesente nunquam vincuntur , gratiam non adesse. in .
. De his ergo justis , quibus illa magna non adest omsia, licet parva is imperfecta non desit, vere utrumque dici potest, is potuisse illos Dei mandata semare. ωntationique resistere i eosdemque alio sensu non potuisse. Potuerunt enim prorsus, quia non filum liberi arbiιrii minutem is gratiam habitualem habuerunt; sed etiam gratiam actualem , qua su ciens dici potes Thomsi- eo sensu. Di gratia per se e cacis necessiarem suppo-- quia absente gratia incaci nunquam contingis . 'Mi voluntas, sicut oportes, rentationi. re ut, constanseque es apud Thom tas dogma. gratiam sincientem . ab Ocari separatam , non compled i omnia ad pie mgendum necessaria : ideo usitati a Scripturis, Patrihus qua locutione, e, Thomsis omnibus probata , hoc sensu
dici potes, justos istos, ejusmodi s cienti gratia instr-ctos, tentationi, cui succuta urit, re ere non potuisse: quia nimirum e semodi potesatem non habuerunt, qua complecteretur omnia ad agendum necessaria : cum gratiam Ocacem, ad agendum utique necessariam , non
Dare eam dicimus , nos sine gratia per se incari non posse agere , id hoc uno sensu intelligimuε, eum cui das gratia illa per se incax , non habere omnia quara uiruntur ad oena agendum. . GI UCalumniantur quoque . qui iisdem assingunt propositionem quintam ex damnatis , qudd utique Christus mortuus non sit pro omnibus, sed pro sola praedestina torum saluto, qui eam traditam ostiere non verent
530쪽
Pontifici is cyrbi denuntiara. f. VIII. Us 'libro intitulato: La sol is Phinocente δε Clerge de
Holunde , defendiae. contre un libelle di famatoire σύ. Utpote in quo pag. mihi et . propositio illa quinta expresse reprobatur, diciturque , quod erroneum sit asserere, Iesum Christum duntaxat mortuum esse pro prauestinatorum salute. Subd μmmr Pontifices Innocentsus
X. 9 Alexander VII. propositionem iliam justi mὸ δε-
narint. a 'ubd inter haereticorum errores hic unus sit, ditare scilicet , solos praedestinatos mortis atque meritorum
Chrsi esse participeso Suod indubitatum sit, esse etiam
reprobos, qui scut Ecelsa Romana fides nos instruit, preti salsius mortis fructum acquirunt se atque in hac vita gra tias , quas illa ipsis promeruit, obtinent. Suod rasam
Usendas illorum particeps fueris. Et pag. a . Suos
error sit haereticorum . negare quod Christus pro omnibus mortem subierit. Quod pro omnibus mortuus fuerit, veritas sit fidei, quam Paulus Apostolus annuntiavit. Cujus veritatis postquam plures protulit sensus, quibus Sancti Patres, maxime Augustinus & S. Thomas , veritatem illam exponunt , omnes sensus illos recipit ac veneratur, solunaque rejicit sensum Semipelagianorum, Molinianorumque. aientium . sic mortuum pro salut aeterna omnium , ut id quod nos facit Chrisianos verba sunt Brevis Memorialis supra memorati illa sit certitudo infauibilis, quam quilibet Christianus habet, quod I sua Chrsus mortuus sit pro salute sua , fanguinisque sui
pretio gratias sibi promeruerat omnea, qua necessarrastus, ut cν peccata visare, avi virtutes exercere, G in bcino perseverare, is salutem reipsa consequi posito Atque in hoc cardine versari Mem γ spim omnis Gisistiani. Inde in
fomine amarem masti, quo feratur in risum. Quae prosecto assertio, vel necessitatem gratiae per se essicacis , a S. Augustino & S. Thoma contra Pelagianos traditam destruit; vel gratiam illam, ipsumque per- se verantiae donum Omnibus concestum adstruit. Quae assertio, si vera esset, omnes Christiani 1alutem rea pshconsequerentur . contra fidem ι dc quilibet Christianus intallibiliter certus ellet. quod magnum illud pericvcrantiae donum sine qao nemo salvus fit, quodque proin