장음표시 사용
51쪽
di sui causa sanxerunt Protestantes. In hoc Conventu Zvvingliani,utut sollicite peterent,recipi in foedus null1 ratione potuerunt. Cum enim Civitates valae cuperent,ut Helvetii etiam in foedus Smalhaldicum reciperentur,Saxo Elector ad eam petitionem per Legatos respondit: diuoniam de Carna Domini diversum equantur
dogma,non sibi licere societatem cum Vsis Helvetiis ) an
coire: quanrisit imorum comunctio, stropter vires atque potentram, nonine quidem latere ,sed eo sibi minime resi. ciendum esse,ne trisis inde sequatur exitus, quod iis acria dissescripιura resetur,qui,musrendisux causa, cujusque modι praesuriis usi fuissent. Histor. Aug. Cons. p. Istaseqq. Sleidan. tib. VIII p.ra . Ian Osianc Cent. XVI. Lis. IL
Anno MDXXXII. in conventu Sueinfurtensi ab Archi-Episcopo Moguntino , Si Palatino Electore de praescripto Caesaris hoc Protestantibus Ordinibus manis datum omnium primo est propositum: in Arater Confessunem Augusta exhibitam nihi innovens,nihil doceant,mhiaevalent, is intra hos fines stermaneant, ad inque Concilii temp-, ita tamen, ut cum ovinglianis ct Ana. baptiuu nihiI habeant commune. Atque ita Helvetii propter errorem Zvvinglianum diserte a Conscederatione sunt exclusi; Argentinenses autem, quod errores suos abjuraverant,recepti. Histori Aug. Conf ost Sleidam Lib. VEL p.υδ. g. 4. An 6 MDXIXIX, Francosurti ad Moenum C - ventus Caeseris & Ferdinandi Legatorum, ut & Princiapum Protestatutum, nec non aliquot Principum Inter-
52쪽
eessorum habitus est, in quo induciae inter Caesarem &Principes Protestantes sunt constitutae. Ex quibus induciis divingliani perspicuis verbis sunt exclusi. Patet hoc ipsum ex Stradano, quando inquit: Imo his induciis non comprehenduntur Anabulsa, NEC AL Π, EG DLORIAM AE AUGUSTANA CONFESSIONE DOCTRINAM AMPLECTUNTUR. Lib. XI p. ao δωρ. s. πCumque Anno MDXLV. repeteretur deliberatio: Num Helvetii, licet in doctrina Protestantibus non per omnia assentiantur, in foedus Smal haldicum admittendi essenti Et Landgravius Hassiasivariis in medium adductis rationibus Helvetiorum pagos omnino in confoederationem protestantium recipiendos censeret, sicut ipse jam privatim laedus cum iis iniisset: Argentinenses etiam, suasore & impulsore Bucero idem urgerenti & praecipue Bucerus assirmaret, Tigurinorum de Articulo sacramenti di mensi em tanti non esse momenti, ut propterea foedus haut coalescere, & Helveticae, ac nominarim Tigurinoruns Ecclesias pro fratribus ac membris Nostrarum EccIesiarum haberi minime possint aut d beant: factum est,ut EIector Saxoniae Maurisius quaestionem hane ad Academiae Nittehergensis Theologos reservet,qui unanimi consensu foedus illud cum Helvetiis
dissuaserum,hisce verbis: O-con oriatioue a que seonfoederationum rudenιiam adhaberi necessum eis res ante omnia mentes ita assectas esse oportet, ut gloriam nomιnis divini quarant. Bem, ne 'Gusmodi homines ad consa derationas ad Mant, qri turbas ae dissensiones con.
citent. Et paulo post : De Helvetiis ameem quod quarLνur, varias.M eausa Politica sec, quas Vsis Principibuου,
53쪽
De divinglianu ab omnἰ consederat σκεπιιminis prudentia donis divinitus ornatis, 1udicandaου H. Dicien π que reonquimus. Publicum auIem nosoriumen ,eontionatores Tigurinos, Ecclesiaου NUr- sicriptis pa. iam ovugnare, se articulos quosdam reprehensione dignos profiteri. Cum igitur mutuis scrFtis deflugnemus, non video, quomodo angmr ad starem defensionem pro endere possint. Histor. Aug. Conf8. ΟΙ. ooa.
Nec multum abfuit,quin Calviniani Anno MDLU. in Comitiis Augustanis publice esssiem proscripti. Namque Pacificatio Religionis ita inter Pontificios & Lutile. ranos constituta tunc temporis est, ut Zuvingliani disertis verbis ab ea sint exclusi. Sic enim inter reliqua habet Pacificationis formula : Eui non sunt a terutrius Religionis, vel Pontificiat,vel Augustanae Confessionis, hac in pace non comrehendantur. Steidan. Lib. XXVI. ρου. f. 7. Ann6MDLXUI. in Comitiis Augustanis Tris eri. cm III. Elector Palatinus, eo quod Zoinglianorum dogmati nimium esset addictus, Religionis pace exclusius est,de quo supra CV. IV. g. L. f. I. Tandem vero Anno MDCXLVIII.obtinuerunt Cal, viniani, ut in transactione Pacis osnabrugensis in pastcem sint recepti. Caute tamen & circumspecte Religioni est provisum,contra omnia molimina & praejudi-eia, vel directe vel indirecte Religioni incommodantia operae pretium erit adducere f. VII. Inserumenti Pacis, qui hic est: Unanimi quoque Cas. MMe satis, omniumque ordinum Imperii consen placuit,ut,quicquid iuris aut beneμιιicum omnes alia Constιtutιones Imserit,ium P/x Rc-
54쪽
s R/llisnu Paee exclusis. 'ligionis o publica haec transactio, in eaque decisio gravaamnum, aeteriss Catholicis,ctAugustana Confessioni addictis Statibus Hubditis tribuunt,id etiam iis, qui inter tiatos Reformati vocantur,cometere debeat , salvis tamen semperflatuum, qui Protesantes nuncupantur, interri ocu ubditissis,conventis,stactis, privilegiis, Reversali bis se dispositionibus aliis,quibus de Religione ejusque exis. ercitis, ct isde dependent ibin hvus loci Statibus o fabritis hue usque pravisam Valva itidem cujinque conscien
tia libertate. AEuoniam vero Controversia Religionis, qua inter mori dictos Protesames verιuntur , ha uenus non fuerunt composeia ed ulteriori composivioni reservatae sunt, adeoque isti δε-Zartes consituunt adeoque de jure Ureformandi inter utramque ita conventum es,uis aliquis Princeps,uel alicuj- terratorιι Dominu3, vel aocujus Ecelesia Patronus pshac ad alterius partis Sacra transierit, aut Principatum aut Ditionem, ubi aiseriuου partis Sacra exercitio publico de praesenti vigent, seu fure successionis, seu vigore praesentis tractatus flatis, a tiove quocunque ti- I. nasim fuerit, aut recuFeraris Es quidem Conrionato. res Auticos sua confessionis itrasubditorum onus aut fra-judicium, secum atque in Re sudentia sua habere liceat. At fas et nonsit,vel sublica Religionis exercisium, leges, aut constitutiones Eccusasticas Aa eae bi receptas immuta. re,vel templa se bolas , hos'italia,aut eo fertinentes reditin, pensiones Vendia, pr oribud adimere, suorumque Sacro. rum hominibus applicare vel juris territorialis, Dis palis, Patronatus atiove quoquestratextu , subditis ministros alterius Confessionis obtrudere , ustumve aliud impedimen. tum aut praejudicium directe vel indirecte alterius Sacris ad me, Et ut hac Conventio e semius observetur, licet ho.
55쪽
ιι ειν ML emη eo ad tιoue exit D. hoe mutationis casu communitatibus praesentare, vel, qua praesentandi ius non habent, nomιnare ιdoneos Scholarum o Ecclesiarum ministros a publico loci Consistoris se Mini. serio, si ejusdem cum praesentantibus veI nominantibus kommuni atibus sunt religiosis, vel hoc deficiente eo loco, quem V communitates elegerint. examinandos ct ordi. nandos,atque a Prιncipe vel Domiaeo postea sine recusatione
confirmandos. Si vero aliqua communitin eveniente muis .
rationis casu Domini sui religionem amplesta, petierit suo Iumtu exercιtium, cui Princeps vel Dominus addictiis est. liberum esto e reliquorumpraejudicio ei istud indu ere, a successoribus non auferendum. At Consi oriatis, Sacrorum misi ι atores Professores Scholarum se Academiarsi, Theologia o philosophia non ni eidem religioni addicti sint, qua haerempore quotibet is loco recepta est. δει ut autem supra dicta omnia de mutaIionibus futuris sntestigenda sunt: ara fura. us Principum Anhaltinorum orsmιtium, nutam esserant praejudicium. Se rater religiones supra nominatin nunalia in Sacro INerio Rom. recipiatur vel toleretur. Hactenus Instrumentum Pacis. An autem tenor hujus articuli a Calvinianis sit tenus hac observatus , aliis judicandum relinquo.
IN colloquio inter Nos & Pontificios instituto , quod Anno MDXLI. ormatiae quidem inchoatum, sed Ra-
56쪽
t istonae Annosii bsequenti finitum est , Damnatio dogmatis Zvvingliani de Coena publice & soleta n iter repetita est, dum Phitinus Me anchthon Articulum X Augustana: Confessionis, ex profeshZvvinglianis oppositustia, ab ipso vero privato ausu, insciis ordinibus, in gratia Sacramentariorum periculose mutatum, restituere necessum habuit,tam qua thesin,quam qua antithesin : Ee improbamus scas docentes. Electori quoque Palatino tunc temporis Philippus suo & Collegarum nomine scriptum quoddana obtulit, in quo haec verba repetita sunt: Persicue testati sumus, nos amflecti se tueri omnem eon. sensum Eccosiae Cathooca, quod ιn Carna Domini consecra. tbane vinὀ. vere ct realii r ADSINT SUMANTUR corpus o finguis Domini. Tesatι enim sumus, nos in. PROBARE eos, RUI NEGANT ADESSE, ET VERE SU. MI CORPUS CHRISTI Et huic declarationi subscripserunt Philippus Melanchthon, Martinus huc erus, & Jobannes Pistorius, ordinum Protestantium nomine collocutores designati. Qui sane per eos, qui negant adesse overe fumi corpus Christi, nullos alios, quam Zvvingliano runa gregem notarunt atque intellexerunt. Histor. Aug.
Anno MDLVII. mense Septembri Tormatiar inchoatum est Colloquium inter Theologos Evangelicos& Pontificios,in quo non multum ab suit, quin Calviniani noviter fuissent damnati. Nam Theologi Saxoni ei Icensebant, priusquam ulterius cum Theologis Pontificiis disputaretur, condemnandas esse Adiaphoristicas, & Interimisticas actiones, aliasque Sectas eorum, Calvi-iuanorum se qui Pontificiam Ruligionem abjecerant, ιG neque
57쪽
neque tamen Evangelii doctrinam puram profiterentur. mittebergenses vero,jam dum Calvini Eantes,& alii quidam Theologi , intempestivas esse illas condemnationes sentiebant. Qua de caussa, cum condemnationes nori approbarentur , Saxonici Theologi a Principibus suis domum revocati ccolloquio discesserunt , interpolita protestatione, si res lcgitime tractanda suscipiatur, se negotio non defuturos. Witte bergenses vero, se paratos esse disputare cum Pontificiis dicebant. Sub finem tamen Colloquii,qui remanserant Collocutores,de declaratione quorundam Articulorum controversorum inter
se convenerunt, in Aua propria Philippi manu exarata, Zvvinglii dogma expressis verbis condὸm natur. Sed inexcuso exemplari, & Operibus Philippi , prout postea Anno MDLXXX. Nitte bergae conjunctim prodierunt, Zoinglii nomen est expunctum. Hist. Aug. Coi f. p. Io .
Anno MDLXI denuo repetita est Calvinianorum condemnatio,dum Status Imperii Protestantes invariatae Confessioni Augustanae de novo& solenniter subscripserunt,in cujus Articulo X. expresse Setus docentes i. e. Calviniani damnantur. Vid. supra Cas. III s. . Cap. IV.
Anno MDLXXVIII. sedula Augusti Electoris Saxoniae cura prodiit Formuia Concoxdiae, a publice & solenniter Electores, Principes,Comites, Barones,Civitates &tota Collegia Academica,Ecclesiastica & Scholastica magno numero subscripserunt, in qua Calviniani hinc inde sunt damnati. Et quamvis Calviniani bane condςmn m
58쪽
tionem absque generalis Synodi decreto factam,& idcirco iniquam esse clamitenti; liberum tamen esse Ecclesiae, etiam absque generalis Synodi decreto, mani fe-- stas haereses condemnare, primitivae & subsequentis purioris Ecclesiae exemplo demonstrayit Hulterus in Com
Formula: Concordiae subscriptionem
Vulgaris est inter Calvinianos rumor, inultos Princi pes,Civitates,& Theologos Lutheranos, & eo intex Daniae Reeein , Ducem Hollatiae, Hassiae Land gravios, Pomeraniae & Saxo-Lauenburgicos Duces, Ducem item Borussiae Alberium Friedericum, nec non Magde burgensem,Spirensem , Francosuriensem & Normati ensentia Rempublicam,Formulae Concordiae subscripxionem recusasse,eo quod Articulos inter Nos & Sacramentarios controversos , totamque Libri Concordiae doctrinam improbarint. At vero vanum hoc Calvinianorum esse figmentum,patebit ex sequentibu . seg. 2.
Et quidem Regem Daniae quod concernit, nunquam ipsi ad subscribendum transmissus est Liber Coniscordiae,utpote qui hunc sibi praefixum habebat scopum, ut . Calvinismo variis artibus & technis irrumpenti in G a Ger-
59쪽
Germania resisteretur.' Hinc Regis Daniae subscriptio . omitti pariter & intermitti absque praejudicio potuit. Nihilo tamen minus a Chri iam Q. Daniae Rege b. m. Anno MDCXLUI severissim8 injunctum est,ut in ea Hol- satiae parte,quae Regi Dantaeest si jecta, ordinandi sive Ministerii Candidati Formulae Concordiae subscribe
Adolphis Dux Holiniae denegavit quidem Formulae Concordiae subscriptiqnem, sed factum id est maxime intempestivo Theologorum suorum consilio qui approbationem & subscriptionem Libri Concordiae Principi
Optimo dissuaserunt, ob praeconceptum quod darn animo odium erga Tacobum Andrea , cui hunc honorem &dignitatem, imo dona potiust singularia a Deo concessa omnino invidebant, suae inde laudi atque existimationi plurimum detrahi existimantes, quemadmodum Ac rationes ab ipsis allatae usque adeo frigidae fuerunt & fi
Quod autem 'ilhelmus, Hassiae Laiadgravius Formulae Concordiae subscriptionem recusarit , id unius Consiliarii, quem sedulum monitorem habuit, culpa, ut& nimio & praepostero conciliandarum partium, Lutheranorum Q. & Calvinianorum,studio factum est. Hinc quia Zvvinglianorum condemnationes cum majori animorum distractione & separatione conjunctas fore judicabat, aegre illas tulit. Atque haec praecipua fuit caus-sa,quod, sicuti Confessionem Augustanam appellari invariatam improbabat i ita Libro Concordiae , in quo
60쪽
Zvvinglianorum dogmata damnabantur, subfriberi noluerit. Et haec Principis Senioris recusatio fecit, ut reliqui duo fratres,Landgravius LudovIc-, de Laiadgravius Georgius subscriptionem Libri Concordiae non quidem recusarent, sed tantum differrent, ne, si fratrem Se --niorem praevenirent,variis & gravioribus suspicionibus lac simultatibus ansam praeberent: optima interim quaeque sperantes, fore, ut progressu temporis frater mutaret sententiam, & sic conjunctis animis atque suffragiis tandem subscriptionem expedirent. Interim nihil diversum a Nostrarum Ecclesiarum Confessione Optimus:Princeps sensit aut credidit, sed tantum ab unico omni praesentiae dogmate,quod ille, a Crypto Calvinianis ita edoctus, sensu alieno de monstrosa & in Calvinianorum cerebro nata atque excogitata tibi quitate accipiebat, abhorruit. Habuit autem haec Beati Principis denegata
subscriptio exitum mimis selicem , quem nec ipse per febrim somniasset. Siquidem in illa parte Hassiae, quam ipsius Posteri tenent, sinceris & orthodoxis Theologis loco motis Zvvin iani hodie dominantur. Hulteri Gn- corriConc. CF.δα. p. δοι. st Cap. XXXIII p. say A.
gici Duces Libro Concordiae non subscripserint, laudatissimi tamen illi Principes omnes &singuli Libro Concordiae sincere & ex asse fuerunt addicti , inque eorundem Ecclesiis& Scholis Pomerania citeriore eXcepta, in quam, devoluto ad Electorem Branden burgicum regimine,Calviniani nunc irrepserunt in nullum aliud doctrina' genus hodie num obtinet, quam quod Formulae