Brevis & succincta inter protestantes invariatae Augustanae Confessioni addictos, & CalvinoReformatos historia. In illustri ChristianErnestino Collegio, quod Baruthi Francorum floret, proposuit; nunc verò cum consensu & adprobatione maximè reverendi

발행: 1671년

분량: 81페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

s I. ola conventu Naumburgensi Anno MDLXI. Electores& Principes Evangelici describi curarunt Exempluinvariatae Augustante Consessionis , quae Anno MDXXXoImperatori Carolo V. exhibita suerat,& illud destriptum exemplar cui Artic. X. perspicua damnatio Zvvinglianorum erat insertab obtulerunt Caesari Ferdinando I. insimul attestantesine ab illa Confessione hactorius nequaquam recessisse,nec quidquam cum Zvvinglianis in doctrina habuisse,aut habituros commercii. Sicut & post illud tempus Electores&Principris mutuis litteris multoties sese declararunt: non posse se Zvvinglianorum dogmati quicquam loci in suis provinciis concedere, qua de re inclyti Electoris Saxonici ad Hassiae Landgravium amantissimae atque creberrimae litterae luculentum estimonium dicunt. UVos angus quoque Palatinus, de Princeps Christophorus murtembergicus ad Friedericum Electorem Palatinum,& Philippum Hassiae Landgravium scripserunt, nolle se omnino vel divinglianae vel Caluinianae sectae suspicionem incurrere,quam eam ob causam removere omnibus modis cogitent, ne hominum placita Dei verbo praetulisse videri possint. Hist. Aug. Conso. o. HuIteri Concor Onc. P. V. δυσω

Qua de causa cum Elector Palatinus, Friederitin III non modo a Calvinismo non recederer, sed eundem magis magisque propagaret,& Imperator Maxsmittantun in Comitiis Augustanis Ann6 MDLXVI. ex Electoribus& Principibus Evangelicis serio quaereret, num Electorem PaIatinum Friederitum Calvinis mo addictum,

sub pacificatione Religionis vellent comprehendi i& a α

42쪽

sentirent , Religionem ab Electore Palatino introductam,esse Augustam: Confessioni conformem y Responderunt Principes : Electoris Palatini Religionem cur Augustana Confessione non consentire ,& ea de causa eundem,sub titulo ac praetextu Augustana: Confessionis, pace religionis comprehendi non posse ue interim tamen nolle se,vel Palatinum,uel alios in Religione dissentientes ob Religionis diversitatem in discrimen vitae aut for

g. 9. cumque deiuncto Electore Saxoniae Christianὁ R. mandato Friederici Umlhelmi Ducis & Administratoris Electoratus Saxoniae, Calvini simi reliquiae e Saxonia &Mimia Anno MDXCII. expurgarentur,prodierunt Antio MDXCIV. jussu Serenissimi Principis & Administratoris Molivae sive Cpusae, ob quas Lutherani cum Calvinianis in negotio Religionis contra Pontificios arma conjungere nec possint, nec debeant, quae a Consiliariis tam Feclesiasticis, quam Politicis congestae , & in Comitiis Augustanis,Orthodoxis Imperii Statibus oblatae & approbatae sunt. Cui scripto Pareus multa quidem objecit, sed frustra, sicut id ex miteri Irenico Paret flet. I .seqq.eclarius patescit.

f. IV.

Anno MDCXXXI. in Colloquio Lipsiensi non quidem publica Principum autoritate, sed motu proprio &privatim a Theologis Orthodoxis de Calvinianis instituto,Calviniani ultro quidem sese declararunt, promtos se esse ad subscribendum Augustanae Confessioni, eique invariatae: verum 1 Nostratibus,docente Colloquii Reces-

43쪽

f. II.

Cum Anno MDCXXXII AmoeboeaCassellana in publieum prodirent , Theologi Darm stadienses Anno MDCxxXVI. Deductionem Fundamentalem cum Theologorum Saxonicorum, Dresdensium Q. Li em. Aunr, 'ittobergensium & Jenensium approbatione ediderunt, atque inter alia finuissimis rationibus demon- stiarunt,Nos&Calvinianos, stante adhuc in Religione dissensione fundamentali,& quam diu Calviniani re ipsa invariatam Augustanam Confessionem non amplectuntur, salva&illaesa conscientia, Deo gratum & acceptum Religionis Syncretismum, & Spiritualem staternitatem inire neutiquam posse.

g. v.

Anno MDCXXXuIII. & MDCXXXIX. Bhannes Duram multa quidem in Suecia & Dania de constituendo Syncretismo,sive pace Ecclesiastica & Daternitate inter Nos & Calvinianos ineunda tentavit. Sed irrito co

natu.

I. U. Cumque in Comitiis Francosuriensibus R.MDCLVII. Serenissimus Elector Palatinus Caro in Ludovicus, per M. Stephanum Gerrachium, Hi istoriae Ecclesiasticae in AcademiaHeidelbergens Professorem,eminentissimis Principum atque Statuum Imperii Orthodoxorum Legatis, Declarationem quandam super Articulos de Coena Domini,de Persona Christi, & de Praedesinatione exhiberet,

44쪽

De de regam Ninglianu fraternitate. Ir& tanquam incitamentum Christianae fraternitatis inter Lutheranos & Reformatos ineundae commendaret , Se retiissimus Princeps Friedericus VIDiaeimm , Dux Saxoniae, inναν-οις Theologorum senensium super hac re ,

judicium exquisivit,hocque responsi tulit: in die

tamen. Id quod cum per singulos Articulos,omnesque eorundem Paragraphos brevibus demonstratum dedissent,tandem concluserunt : Maia be finde beii soloen

thedram disputatoriam remittiret murden. ta betan

nisi in Doctores, tinen aBegaeie hen a taberni unfere

Eehre de praesentia Corporis & sanguinis Christi in Coena b de communicatione Idiomatum, und andere

45쪽

se impugniren, unb also eben die asten Controversiae

46쪽

De denegata Z Julianis fratervitate. 3ν

Et quamvis in Colloquio Cassellano, A. MDCLXI. ἱnter Rintelenses de Marpurgenses Theologos 'habito, Syncretismus fuerit initus, & Calviniani a Nostratibus pro fratribus sint recepti ; non probatum tamen duorum illorum Rintelensium Theologorum Syncretismum Theologis γηMως Lutheranis , sed improbatum maxime fuisse,ium trium Collegiorum Theologicorum,Lipsiensis, tuebergensis,& Jenensis ad Rintelenses exaratae litterae epan Ortholico-paraeneticae, tum Theologorum Nittebergensium Epicrisis,& Iudicia de Epicrisi ex variis Academiis& Ministeriis transmissa , nec non compluta alia puriorum Theologorum scripta super Colloquium Cassellanum edita, testatum facere possunt. Ex quibus omnibus Iiquido fatis constat, fraternitatem nostram a Calvinianis diu multumque quaesitam, sed i unquam,gravissimas ob causas, obtentam vel approbatam

fuisse. ,

. . a

De Calvini starum intentiO-

ne, qua per Syncretismum, sive

Christianam fraternitatem & Ecclesiasticam Concordiam nil nisi Luthcranae Religi

. Unis citerminationem quaesis

I. I. ' Diuitigod by COOste

47쪽

Communis quidem Calvinianorum pariter atq; Syniscretistarum vox est,se nolle, ut Lutherani in sententiam Calvinianorum transeant, aut suam doctrinam abnegent , sed mutuam duntaxat dogmatum controverso. rum tolerantiam urgere. Λt vero fallana hoc esse, patet tum ex Calvinianorum dictis, tum ex eorundem factis. Ipse namque David Parem colloquiorum irri. to conatu hactenus institutorum hanc esse causam arbitratur,quod neutra pars a proposito dimoveri,aut in sententiam adversariorum trahi voluerit, aut potuerit, in

Dente. Cap. III.s .f. Sed finis Colloquiorum Ireni eorum ex parte Calvinianorum semper fuit,ut nos in Calvini ais norum sententias descendamus, id quod sine dispendio& exterminio Religionis Nostrae fieri nullo modo potest. Similem in modum praetensa fraternitas Joh. jaco. bo Gonao, Ecclesiae Heidelbergensis Reformatori, vel

verius Desormatori,fuit exesulio Lutheranorum ex do ino,quando Tom. I. Dis p. Decad. I. H F. L. f. r. l. o. verba ex II. Ioli I, Io. accommodat contra doctrinam de

omni praesentia Christi, inquiens : Aui hane doctrinam nempe,totum Christi non esse ubique, non afert, nee recipiatis eum in domum, oec ave ei dixeritis. Nec eundem scopum dissimulavit Samuel Marsus, D. & Professor Theologiae Groningensis,dum Syncreti simi finem sibi proponit evacuationem dogmatum Lutheranorum, &ab'lytum consensum in Calvinianam Debent, inquit, ex regula Mericorum mali humores durri o incidi,priusquam EUACUENTUR. Et cum non detur rran.

48쪽

partes de mutua se Christiana tolerantia,quam de ABSO LUTO CONSENSU, quem hoc rerum flatu optare, quam Aperarentilius est. vid. Antapolog mittemb. Praef. ρ. 3s. Possem etiam adducere infinita Nostrorum Theologorum Testimonia,hanc in rem facientia, verum cum sint domestica, lubens ea relinquo.

f. E.

Nec aliud Processus Calvinianorum cum Lutheraianis in Germania nos edocuit, prae primis autem in Palati- natu Simmerensi & Bipontino, e quibus Tilemannus Heshusius de Iacobus Helibranneras, Theologiae Doctores,eo quod Calvinianis contradicerent,ejecti sunt,quos subsequenti tempore sequi magnus Lutheranorum Pastorum numerus debuit. Cumque Marpurgi Hetari.

cus Leuchterus Superintendens,nec non Iohannes reta.

e annus & Balthasar Meneterus Theologiae Doctores& Prosessores, in Calvinianorum postulata consentir nec vellent, nec possent,loco moti, functionibus Ecclesiasticis & Academicis orbati,alioque secedere jussi sunt. Vid. supra Cap. II. f.'. θν. De moderno in Marchia processu in vulgus noto, jam nihil dicam. Dignus certe est, qui legatur,libellus Anno MDLXxxU. Tubingae editus,

49쪽

.a da ea sinistis,tulo. Reygiosis extemisari in quarentἱbis.1egi verba ex Cancellariae Anhaltinae Part. L Alphab. ρ.foI. s. ubi primo, postquam in memoriam revocatus esisset processus Calvinianorum in superiori Palatinatu, Ambergae,Marpurgi,Sim merae, Bi ponti,Berolini, haec se

do eris Volusiius, Theol. D. &summae aedis Moguntinae Pastor&Ecclesiastes, in Aurora Pacis Relgi a i nec non Iesulta Adamus Coneten in Politicis suis ex processu & ingenio Calvinistarum recte ostenderint, scopum Syncretismi esse eversionem Lutheranorum, hic adducere n Io. Tantum itaque abest, ut vel minimum ex praxi consiliorum Irenicorum Ecclesiae nostrae sint lucratae, ut potius Calviniani integras nobis eripuerint,& adhuc eripere tentent Ecclesias.

50쪽

CAPUT VI.

De Zvvinglianis ab omni

confoederatione & Religionis Pace exclusis.

ω I. Λ nno MDXXIX. sub finem Novembris Elector Saxo, inniae, ejusque Filius Iohannes Friedericwς Ernestis &Trancisim Lunaeburgici fratrets: Landgravius Phitippus: Georgii Brandenhurgensis Consiliarii : Civitates etiam, Argentoratum, ulma, Noriberga, Heilbronnum,Reuxe- linga,Constantia,Memnainga, ampodunum, Lindavia, Smathaidiae convenerunt. Et quia foedus erat faciendum,Religionis purae retinendae causa, recte judicarunt Principes,necessarium esse confoederatorum in omni-hus Religionis capitibus consensum, antequam foedus ullum iniretur. Cum autem civitates omnes, excepta Noriberga, edus absque disputatione dogmatum urgerent, ab eo Conventu, re infecta absque foedere discessum est. Qua de causa Argentinenses, muniendi sui causa,quo vim injustam a se suisque depellerent, cum Tigurinis,Bernatibus,Basileensibus,qui vicini erant, Se dogmate magis conveniebant, foedus constituerunt. Sleidan. tib. VII.p. Iori Osiania Cent. XVI. tib. II. Cap. Io.

noMDXXXI. Principum dc urbium protestan. itium Conventus iterum Smathaidiae est institutus,in quo foedus, quod postea smalhaldicu appellarunt,defenden-

SEARCH

MENU NAVIGATION