장음표시 사용
31쪽
a. De Augusta a confessione νἱ ρι rensi δmentariorum culpa tot tamque diversa ac dissona Augustanae Confessionis extarent exemplaria, ut alius hanc, alius aliam editionem pro suae sententiae confirmatione allegaret, &fera ignoraretur , quodnam exemplar authenticum censeri & haberi debeat, & talis Augustanae Confessionis Exemplarium διαφωνια ordinibus Proteis stantium a Pontificiis objiceretur & exprobraretur, factum est,ut Anno MDLXI. frequens Electorum & Principum conventus Naumburgi,mense Ianuario institueretur. Ubi in familiaribus Electorum ac Principum litteris,quibus ad illum Conventum mutuo sese excitabant, haec semper adjuncta, & postmodum etiam subinde repetita fuit clausula: Nihil aliud actum tractatumque iri prater Confessionem Augustanam, Anno MDXXV. Impera. rori Carolo V. in Comitiis Augustanis exhil iram. Digna profecto sunt, quae huc transscribantur, Electorum, Prin- cipum , atque statuum Imperii Protestantium verba, hanc in rem facientia. Ita namque Serenissimus Elector Saxoniae, Augus- : Non possum celare Charitatem --sram,1mhi de nusta alia Confessone Augusana constare, quam de ista,qua Caesareae M . in Comitιιs Augustanis An. no MD XXX. per Electorem Iohannem felicis memorse, sia Laneravium , se alios paucos Principes, Comites atque urbes exhibita est. Item sicutiper Domini gratiam inpia, incera, ac sana hujus Confessionis doctrina 4 HIe. crissimis Parentibus educatussum, o adolevit ita etiam.
Domino me Gementer juvante, constanter in ea persevera.
re, eandemque public Frofiteri constitui. Cum Elector . Saxoniae idem omnino sensit VP fgavus, princeps An- haltinus,cujus verba ad Augustum Electorem sunt, quae sequuntur : Parεια εd Cone sonem Augustanam,
32쪽
prout Augusta Imperatoria Moestati exhiόita, se ab Ele. ctore Iohanne aliisque Principibus, ct a me etiam Mubfcri.
haec priori siper Omnia sit conformu, NEC quidquam in
ea IMMUTETUR: Facile enim Cestudo Vestra ιntelligit, quam mιhi uturum sit grave, quantamque levitatis ste. ciem habitur sim, aliam confessionem, se ab ea,qua magusta Imperatori exhibita est, Hveriam, mea suscriptione eonsirmare deberem. Ex horum etiam mente sensuque Ioquuntur Henricus Iunior,& Guilhelmus Iunior, Lunae- burgici Duees,in litteris suis ad Electorem Saxoniae exisaratis : Nos in illa side o religione Confessitimis Augustanae quam Parens Noster excestentis memoria Anno MDXXX. Augustaprofessus est, ct una cum altu Majesati,iaudatissima recordationis,exhibuit, per Domini grariam coninsanter ad em usque vita nostra perseverare decrevimuΥ. In ea enim Dei beneficio edueati sumis, ct ies divina ill frati Gratia agnoscimus lancesse veram sidem, se certu nam aeterna falsiis consequenda viam. Et paulo post :Ideoque non videmus, cur subscriptionem δειν euare δε- eamus. Fidei enim nostra, veraque Religionis confessio.
nem, Deo Spiritus S. auxilio nos confirmante, ad extremum usqua vita halitum edem s. Nec quisquam inter Omnes
Electores & Principes tum temporis fuit,qui alii cuidam Confessioni, praeter illam,quae An. MDXXX. Augustae Imperatori est exhibita, subscribendam esse censuit. Et ntaminatim Philippus,Hassiae Landgravius, qui A. MDXXX. una cum aliis Statibus exhibitionem illius procuravit, expressis verbis ad cam sese refert, illiusque subscriptionem atque obsignationem urget. Senatus quoque No-ribergicus in litteris, molliario Comati Pal*tino, trans- D mi S-
33쪽
M De Agustana confessione privaM eo li/missis in haec erumpit verba : Celsitudo Vesra clementer meminit,nos a prιma subscriptione Confessionis quam una cum reliquis Electoribus, Principibus atque ordinibus An nι MDXXX. Caes. Moesaii, laudatissima memorrae ,per te
satos nos=ros exhibuimus semper hoe suduisse, ut in ilia
prima confessionepe Meremias. Et sicuti huc -que iis omnibus tractationibus de Religionis negotiis interea habiris adeam provocavimus: ita imosferum etiam Dei omnia potentis auxilio atque praesidio m ea permanere consitu min. Jam pridem autem admoniti sumus, confessionem hactenus de novo multoties excusem,cum veteri nostro exin emplari minime consentire: idque inde esse audimus, quod Angulis vicibus,quando editiones repetit uni, aliquid vel immutatum,υeI demptum, vel additum fuerit: cistus rei neminimum quidem unquam nobis ab autoribus e B factum
indicium. Propter hane exemplarium mutationem atque
discrepantiam, deliberandi i acium postulamus. Et non longe post: Auemadmodum autem Confessonem uiam, prour Anno MDXXX. Augusa exhibita atque intericta
est sub crabere se ratificare pararisum : sic quoque Dei
benefici. constanter in eaperseverare cogitamus. Similem in modum etiam alii Status Protestantes se declararunt, his usi verbis: Uιenteνι ubscriptionem consentiemus, si, prout rei gravitas florulat, certi reddamur, Autu nam confessionem Anno MDXXX. exhibitam, in NULLUM ALIUM SENSUM aut INTELLECTUM, quam quo therm eam in omnibus Articulis, sermone se scriptis explicuit ac decIaravit ungessi: o reliquas murat, Comfessionis Editiones,multu licium errorum genitrιces uxta hanc trimam, non contra, hanc primam juxta ilias expo
34쪽
Cap. . ρ. U. seq. Hist. Aug. Cons. p. 11o. seqq, I ulteri Calvinissa Aultro-Posit. CV. I. p. Ir. sqq. Ex quibus omnibus Solstitiali Solis radio clarius apparet, mutationem illam Augustanae Consessionis privato consilio 1 Philivo lasceptam, nec unquam aut usquam mutatam Consessionem ab Imperii Statibus Protestantibus apis Probatam aut receptam fuisse.
im status & ordines illi, qui excusso Papali jugo do- ctrinae ac rituum mutationem in suis ditionibus inis nituerant,Anno MDXXIX. d. I9 April. contra Decretum Fpirense conceptam, & coram omnibus Imperii ordinibus publice recitatam Protestationem traderent , non concesseri,ut iub hae Decreti Spirensis,cui opposita Protestatio fuit, clausula Nominas im vero quorundam ae ctrina se haeresis, in quantum ea venerabiti Sacramento pretiosissimi corporis o sanguinis Domini nostri Iesu Chripi contradicit,inter ordines Sacri Im erit Provincia Gemmanica non recisietur,nec pro congione doceripermittetur
Pontificii status Imperii Protestantes inter se divellerent, & opportunitate oblata armis invaderent , proba secum perpendentes,quod,ubi Pontificiis liberum relictum fit,Zvvinglianos indicta causa proscriptioni atque injuriae objicere, contra semetipsos Pontificiis arma subministrarent,praeterea quoque de divinglianis ab errore Da in
35쪽
at De rixegata Z ἰηglianu fraterniseri in viam revocandis spem bonam concepissent, factum est,ut,cum Controversia illa Sacramentaria cursum Eu, ngelii non parum impediret,& in Protestatione etiam mentio facta esset, Zvvinglianos nondum esse auditos, Philin Massiae Landgravius,ad conciliandos cum Helvetiis Saxones, Martinum Lus herum, Philinum Melanch. rhonem & sam Ionam Uitte berga, Andream O n. Hum Noriberga , Johannem Brentium ex Salinis,ut &Stephanum Agricolam non ab altera parte Iohannem Oecolampadium Basilaea , inritum viritiam Tiguro, atque Martinum ducerum Se s rum Hedionem Argentorato Marpurgum An. MDXXIX. evocaret,ubi primo die Lutherus cum Oecolampadio solo, & Phitin cum ovinglio solo privatim, altero vero die publice collocuti, in multis capitibus religionis consenserunt, in Articulo vero de S. Domini Coena conse tire non potuerunt. Et quamvis ovingsius & Oeco. iampadius multos errores,excepta heterodoxia in Articulo de Coena Dominica tum temporis abjecissent, noluit tamen Lutherm eosdem pro fratribus agnoscere,std- negata fraternitate Christianam tantum charitatem promisit. Ita enim Philippus Melanchthon in Summa Collo
quii, quam Johanni, Electori Saxoniae, brevibus consignatam musit: Sub sinem negotii Zvvinglius o oecolampadius magnopere petiverunt,ut pro fratribus ipsos habe.
remus: sed in hanc ipsorum petitionem consentire nusio ma. in voluimus, ct durius etiam hoc nomine ipsos atticuri s. mus: mrum nobis videri, qua constentia pro fratribus habere sos possiInt,quos errare in doctrina saIuant. Θιomo.
do enim ferrepossint, ut in suu cartibus simul cum ipsorum dogmate, nostra etiam sentensia doceatur es credatur, iου
36쪽
quod permittendum omninosit, nise nos mutuo excommuni. cemus. Qua de causa etiam conclusio Articulorum, doquibus Marpurgi inter Nos &Zvvinglianos convenit, ita sonat: Esautem, an verum corpus Osanguis Christi comporaliter in pane se vino Carna Domini prassenssit,hoc tem-Iore non concordavimuου, tamen una pars aueri Christia. nam dilectionem, quantum cuj inque conscientia feret, δε- curabit, ct utraque pars Deum omnipotentem diligenter orabit , ut nos Θiritu suo in vera sententia confirmet, Amen. Cumque non multo post colloquium Adversiarii de parta victoria triumphum canerent, occasionem Luthero dederunt ad Iacobum Pros iam, Ecclesii Bremensis Ministrum scribendi, sequentibus verbis: cipuo S eramentaraijactant, me esse Marpurgi victum faciunt more seo : sunt enim non tam mendaces . sed strium mendacium , fucus , o uratio, quod tesatur Carolostadius se Cinglius ipsi acIis cst verbissuis. Quamvis itaque Zvvln-glius in Colloquio Marpurgensi palam lachrumans coram Lani gravio& omnibus fateretur,'niaren reine
Ze Oecolampadio fraternitas a Luthero concessa, sed tantum Christiana dilectio,quantum conscientia ferat, promissa est. Si ei dan. Lib. VI. p. Ioo. seq. Hist.Aug.Cons p.rit.
Clim Anno MD X. tradenda es et Augusta nata, Consessio , Zvvingliani ad tuas partes etiam Imperii Principes pertrahere eonati sunt , hacque fini sparserunt quoddam scriptum, in quo magnopere suadebant - D 3 atque
37쪽
i. De δεη 'ν UIἰano Deeνnἰωρα atque urgebam id quod antea etiam, sed frustri,1 Lu- thero fictam concordiam aversiante, in colloquio Maria purgensi petitum suerat ) ut Protestantium Theologizvvinglianos in suam societatem ac fraternitatem recipere, & ad communem Augustana: Confessionis Impera tori 1 Protestantibus exhibenὸae subscriptionem admit tere dignarentur. Quod scriptum primum Philippo, sat Landgravio allatum,& postmodum Melanc uhoni ae Brentio, quos mitiores Luthero fore Landgravius spera .erat, exhibitum iuit, sed stustrii. Ita namque Melanco. hon & Frentim inter alia ad Philippum Landgravium d ii. Iun. Anno MDXXX. scribunt: ad fraternitatem attinet,fortass Ckristiani , qui aisquo errore impliciti
sunt,nec tamen ferti aciter errorem aefendunt, us fratres
tolerabat. At qui doctrinam fagam non modo introduis eoisi in Ecclesiam sed etiam defendunt,stro fratribuου asnoissendi nonsunt: nuri enim modo fama doctrina asseniιen. Eum eis. Et paucis interjectis : Haec nostra eis de hac re plex sententia,quam etiam Oe AEmus nos Deo a robaiaturos. diuomodo enim possum- c m adverriariis fraterinitatem inire,atque ita consent re,ut doctrina uam, ve- ut veram ct certom propugnent, cum tamen conscientia
nostra aliter sentiat, aς at, nec ster dis utationem in Iorum certa reddi queat ' Ad eundem fere modum in, Responsione ad Replicam Philini, Hassiae Laiadgravit, tum Zvvinglianirantis scribunt : uantum ad fraterni.
38쪽
ptum,quo Zvvingliani adhuc,ut antea, disputabant & u gebant , ut a Protestantibus Theologis Lutheranis ita
consortium fraternitatis reciperentur. Quia autem eadem quaestio de Baternitate cum Zvvinglianis ineunda Λnno MD XXIX. ad Lutiarum Marpurgi,& Anno subsequenti MDXXX. ad Philippum & Brennum Augustia delata fuerat, iique hoc Zvvinglianorum postulatum dissuaserant, Ptilium Hassiae Land gravius Scriptum hoc ad totam Facultatem Theologicam Academiae mitteber gensis transmisse,siquid forte ea ratione obtineri posisset. Sed Theologi Nittembergenses communicato consilio & sententiis inter se collatis, communem Censuram conscripserunt,atque in Phidi ι δε Bremii constilio acquieverunt,cujus Copia, ipsius Meuach sonu manu exarata in Saxonica Cancellaria Vinariae adhuc asseris vatur. Ipse quoque Metinchιhon privatim ad Hassiae Laiadgravium scribens sententiam suam hisce verbis exoposuit : Sacramentarii pro fratribus neque haberi, neque
agnosci debent. Quod Philippi consilium hanc ob causam benὰ notandum est,quia adversarii nostri, Philinum post Dialogum Oecola adii ad libellum de Sententiis
Veterum Patrum An. MDx . editum, Sacramentariorum
errori contradie ere desiisse, assirmare non erubescunt. Cumque hoe ipso Anno XXXI. Martinus Bocerus Seriptum quoddam Conciliationis Ernesto, Duci Luna buriatico, nec non Philino, Hassiae Landgravio tratismitte-
39쪽
3 De doetata Zmisgliano frete uisatriret,quod incertum ac dubium,& utrique parti, cothurni instar,accommodum erat, Luti erus Duci Erneso suum . de toto agitatae conciliationis negotio consilium misit, . exertis verbis scribens: Fieri non potest,neque expedit, eine/mmovisentenisam,qualis is Vso Bucero)Wopo Pany, concordia inter nos sanciatur se conmtuatur : Huιdem ex tali conciliatione mala longe majora exoritura essent,
quam easunt, in quibuου nunc baremus : id quod Celsitudomestra prosuaprudentia i amet facile videbit. Ubi enim fama hujus Consociationis emanarit , ferendam omninὸ erit,ut auditores Vsorum a nobis, ct contra norri ab i is
Sacramentamstetant: unde error plane ιntolerabstis secuturus e B: ut videlicet nostri nihil nisi merum panem ae vi. num accipiant,o tamen carpin se sanguinem Chroti a se
perceptum credani: ipsorum vero auritores aflud nos Compus ct Sanguinem Christi sumant, ct tamen nihil sepraιeν panem es vinum accepisse sentiant. Hae inquam ct alia mimiles abominationes ex instituta coscor ia nascentur. Hi
Anno MDXXXIV. Meolaus Ambraeo pus, Nobilis Mimicus,Professior primunt Nitte bergensis, deinde Pastor Magde burgensis, tandem ad Episcopatum Naum-hurgensem,quem rubus Psset petebat, Anno MD XLI. evelius,cum Buceri Reconciliationem ad eum directam videret scopum, quasi Lutherani & Zvvingliani ipsa roconvenirent, propositionibus quibusdam evulgatis disputavit, nullam prius concordiam cum Zvvinglianis esse ineundam, quam in doctrina sua contra Lutheruirta huc usque concionibus & scriptis propugnata, sese er- ralla consessi stat. Hist.Aug,Cons f. a F.
40쪽
Cum Anno MDXXXV. tractatio de Coena Dominica inter Lutheranos &Zvvinglianos Cassellis instituere, tur, ad eamque Buceνω atque Philinus ablegarentur, Lutherus judicium suum in forma consilii Philippo communicavit,in quo eum instruxit,non esse cedendum aduersariis,sed manendum in simplicitate verborum Christi: aliter Onim per conscientiam non posse fieri concordiam, si Zvvingliani in hac erronea sententia persisterent. Alioquin Luttaero nihil antiquius suit vera inChristo concordia,id quod ex ipsius instructione Philippo data ad oculum patescit , quando inquit : Tems eis mihi Dem, me eri ρosset, dis tum hoc mea vita ac languin redemturam esse. Hist. Aug. Conf8. asso eqq. g. 6. Anno MDXXXVI. cum superioris Germaniae Theologi Capito, Bucerm .dc alii iter ad Lutherum concordiae ineundae caussa susciperent,Elector Saxoniae ad D. Pontanum , Cancellarium suum in hunc modum scripsit eomnino cautum iri steramus, ne superioris Germania Concionatoribus quicquam cedatur aut induleatur. Signi cari etiam ex hovi nosti mandatι praescripto, D. Martinoo reliquu Thrologis volum-,ut in Augusana nosra Con
fessione, es ejusdem Apologia , o Sacramento corporis Osanguinis Domini nosti Jesu Christi, constanter ae mi. rer ρςrseverent se maveant,neque us modo, vel in minimo etiam aniculo, dimoveri se ab M a patianIur. Auia enim